| Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
| Συγγραφέας |
Μήνυμα |
Bugman
Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα
|
 Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 15, 2015 1:44 pm Θέμα δημοσίευσης: |
 |
|
Μπορείς να εκφραστείς δημιουργικά και με μαθηματικά!
Χρησιμοποιείς τη γλώσσα που έχω γράψει!
http://georgekarras.blogspot.gr/
Εδώ είναι ένα παράδειγμα με τρία καταγραφικά!
Για οδηγίες ψάξε στην εγκατάσταση πώς γίνεται (είναι απλό)
Εδώ έχει ένα βίντεο (αλλά με λίγα frames και δεν φαίνεται το πόσο ομαλά δουλεύουν τα καταγραφικά)
https://youtu.be/rf_TCqk7w58
Η γλώσσα έχει τόσα εργαλεία...είναι σαν μια Lego-Προγραμματισμού!
Από το φανταστικό i κρατάμε τις εφαρμογές
ΓΝΩΣΗ + ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ = ΠΡΟΟΔΟΣ
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 15, 2015 4:05 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει  &  Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
| Bugman έγραψε: | Μπορείς να εκφραστείς δημιουργικά και με μαθηματικά!
Χρησιμοποιείς τη γλώσσα που έχω γράψει!
http://georgekarras.blogspot.gr/
Εδώ είναι ένα παράδειγμα με τρία καταγραφικά!
Για οδηγίες ψάξε στην εγκατάσταση πώς γίνεται (είναι απλό)
Εδώ έχει ένα βίντεο (αλλά με λίγα frames και δεν φαίνεται το πόσο ομαλά δουλεύουν τα καταγραφικά)
https://youtu.be/rf_TCqk7w58
Η γλώσσα έχει τόσα εργαλεία...είναι σαν μια Lego-Προγραμματισμού!
Από το φανταστικό i κρατάμε τις εφαρμογές
ΓΝΩΣΗ + ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ = ΠΡΟΟΔΟΣ |
Με τα μαθηματικα δημιουργεις και χωρις τους υπολογιστες
Αποδειξη ο ανθρωπινος πολιτισμος πριν τους υπολογιστες
Αρα οι εργασιες οι πρακτικες των ανθρωπων που παραγουν τον πολιτισμο και γενικοτερα τις δρασεις των ανθρωπων στη Γη, οι οποιες βασιζονται παντα σε ιδεες, πηγαζουν απο το μυαλο
Επομενως η συναρτηση Π=f(Ι) που αναφερω στο προηγουμενο σχολιο υφισταται, αφου για τον ανθρωπο ολα ξεκινανε απο το μυαλο κι αρα οι πραξεις του απο τις ιδεες
Το προβλημα ειναι ο γενικος καθορισμος της μορφης της συναρτησης f με την οποια περνανε οι ιδεες στην πραγματικοτητα
Κι αρα απεικονιζονται στην πραγματικοτητα, μια και οι ιδεες δεν μπορουν να "βγουν" απο κει που ειναι ( στο νου δηλαδη )
Οι ιδεες ειναι η ανεξαρτητη μεταβλητη χ
Και η πραγματικοτητα ειναι η εξαρτημενη μεταβλητη ψ
Το οτι υπαρχει αυτη η συναρτηση f ειναι γεγονος, πραγμα που αποδεικνυεται εκ των πραγματων
Παρε παραδειγμα εσενα
Για να επιφερεις τη διορθωση στο προβλημα που εντοπισες και το οποιο αναφερεις εδω στπ forum, ενηργησες με βαση μερικες ιδεες επιλυσης του τις οποιες πρωτοσχηματισες στο μυαλο ( δηλαδη ελυσες το προβλημα πρωτα στο μυαλο ) και μετα εδρασες πραγματικα στην πραγματικοτητα εφαρμοζοντας τη λυση που ειχες στο μυαλο
Η μεταφορα της λυσης απο το μυαλο στην πραγματικοτητα εγινε με βαση την ( αγνωστη ) συναρτηση f την οποια χρησιμοποιουν ολοι οι εργαζομενοι ανθρωποι
Ποια ειναι η δομη αυτης της συναρτησης f ; ( απροσωπο το ερωτημα  )
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Έχει επεξεργασθεί απο τον/την skapaneas στις Τετ Δεκ 16, 2015 5:38 am, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman
Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 16, 2015 12:38 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Χρησιμοποιείς την ανεξάρτητη μεταβλητή. Η ταχύτητα είναι το διάστημα ανεξαρτήτου του χρόνου στη κίνηση. Δηλαδή η αριθμητική τιμή της ταχύτητας, αν κάτι δεν την αλλάξει...παίζει για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα κινηθεί κανείς. Έτσι η έννοια ανεξάρτητο στη φυσική και τη μηχανική, που είναι ο τομέας μου, δεν έχει κάποιο συσχετισμό με το εξαρτημένο.
Τα μαθηματικά είναι μια αντανάκλαση της πραγματικότητας, όχι μια πραγματικότητα. Οι αναφορές μας σε αυτά είναι πραγματικές. Οι πράξεις μας έχουν μέσα τους μαθηματικά, όχι τυχαία, αλλά επειδή το θέλουμε. Όμως ουσιαστικά ΔΕΝ υπάρχουν. Τα μαθηματικά είναι γλώσσα, διατύπωση, τύποι. Είναι η κωδικοποίηση της ιδέας και του πραγματικού.
Άν με το όνειρο εξηγώ την πραγματικότητα, τότε έχω μια ιδέα ό,τι να είναι. Αυτό για την πραγματικότητα είναι υπαρκτό. Η ιδέα βάζει περιορισμούς, η πραγματικότητα τα έχει όλα...και ότι δεν έχει είναι άπλα ιδέα που περιορίστηκε, και συνυπάρχει με την πραγματικότητα. Ουσιαστικά το f έχει αριθμητή το 0, το ανύπαρκτο, που υπάρχει μόνο σκεπτόμενοι με περιορισμούς. Π.χ. το δεν έχω χρήματα ισχύει αν περιορίσουμε το χρόνο. Για τον παρονομαστή θα έβαζα το άπειρο. Γιατί η πραγματικότητα δεν έχει περιορισμούς. Το f που ψάχνεις είναι το τίποτα ανεξάρτητο των πάντων....
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 16, 2015 8:38 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
| Bugman έγραψε: | Χρησιμοποιείς την ανεξάρτητη μεταβλητή. Η ταχύτητα είναι το διάστημα ανεξαρτήτου του χρόνου στη κίνηση. Δηλαδή η αριθμητική τιμή της ταχύτητας, αν κάτι δεν την αλλάξει...παίζει για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα κινηθεί κανείς. Έτσι η έννοια ανεξάρτητο στη φυσική και τη μηχανική, που είναι ο τομέας μου, δεν έχει κάποιο συσχετισμό με το εξαρτημένο.
Τα μαθηματικά είναι μια αντανάκλαση της πραγματικότητας, όχι μια πραγματικότητα. Οι αναφορές μας σε αυτά είναι πραγματικές. Οι πράξεις μας έχουν μέσα τους μαθηματικά, όχι τυχαία, αλλά επειδή το θέλουμε. Όμως ουσιαστικά ΔΕΝ υπάρχουν. Τα μαθηματικά είναι γλώσσα, διατύπωση, τύποι. Είναι η κωδικοποίηση της ιδέας και του πραγματικού.
Άν με το όνειρο εξηγώ την πραγματικότητα, τότε έχω μια ιδέα ό,τι να είναι. Αυτό για την πραγματικότητα είναι υπαρκτό. Η ιδέα βάζει περιορισμούς, η πραγματικότητα τα έχει όλα...και ότι δεν έχει είναι άπλα ιδέα που περιορίστηκε, και συνυπάρχει με την πραγματικότητα. Ουσιαστικά το f έχει αριθμητή το 0, το ανύπαρκτο, που υπάρχει μόνο σκεπτόμενοι με περιορισμούς. Π.χ. το δεν έχω χρήματα ισχύει αν περιορίσουμε το χρόνο. Για τον παρονομαστή θα έβαζα το άπειρο. Γιατί η πραγματικότητα δεν έχει περιορισμούς. Το f που ψάχνεις είναι το τίποτα ανεξάρτητο των πάντων.... |
Η ιδια η πραγματικοτητα ειναι μια ιδεα εφοσον ο καθενας απο μας δεν ειναι η πραγματικοτητα
Η μονη πραγματικοτητα που εχει σημασια για μας ειναι το σωμα που χρησιμοποιουμε προσωπικα
Ολα τα άλλα που υπαρχουν αντικειμενικα και δεν ελεγχονται απο μας ανα πασα στιγμη, αποτελουν ιδεες τις οποιες μπορουμε να επεξεργαστουμε κατα βουληση και να λαβουμε θεση ενεργωντας σωματικα
Με την ιδια λογικη υπαρχουν και τα μαθηματικα
Ειναι ιδεες, τις οποιες και χρησιμοπουμε για να διαχειριστουμε στο μυαλο μας την πραγματικοτητα μεσα στην οποια που ζουμε, μεσω των προβληματων που η τελευταια θετει
Ωστοσο σε ολα αυτα μπαινει και το μυστηριο του χρονου, τον οποια συμβατικα μετραμε με τους κυκλους που κανει το ρολοϊ
Αν εξαιρεσεις το χρονο απο την πραγματικοτητα, τι μενει ;
Και τι ειναι αυτο που δινει στο χρονο υποσταση ;
Η ενεργεια
Αν δεν υπαρχει ροη ενεργειας απο μας προς την πραγματικοτητα, καθε σχεδιο στο μυαλο μας ( βλεπε λυση ) παραμενει εκει
Αρα η συναρτηση f ειναι ο χρονος εννοουμενος ως ενεργεια που ρεει προς την πραγματικοτητα απο μας με βαση το σχεδιο που εχουμε στο μυαλο μας και το οποιο εχουμε επεξεργαστει με τα μαθηματικα
Με την εννοια αυτη η συναρτηση f ειναι το ενεργοποιημενο σχεδιο, το οποιο εχει αφ΄εαυτου πλεον την ιδιοτητα να μεταφερει την ενεργεια που εμπεριεχει στην πραγματικοτητα, δινοντας της την ευκαιρια να ρεει στην πραγματικοτητα και αρα να διαρκει
Η πραγματικοτητα συνεπως, ως υπαρχουσα αντικειμενικα και μη εξαρτωμενη οπως λεμε απο μας, και ενεχουσα σιγουρα ενεργεια διαρκει επειδη αποτελει το διαμετακομιστη ενεργειας "καπου"
Και αρα συμφωνα με τα παραπανω αποτελει μια μορφη της συναρτησης f
Το ζητουμενο με την εννοια αυτη ειναι το "καπου"
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman
Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 16, 2015 11:06 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Στον λόγο τίποτα/άπειρο ο αριθμητής είναι η ιδέα και ο παρανομαστής η πραγματικότητα. Ποια είναι όμως η φυσική ερμηνεία του λόγου;
η σημασία της είναι η σημασία! Δηλαδή αν κάτι είχε αριθμητή διάφορο του ένα τότε αυτό το 1/άπειρο θα είχε τη μεγαλύτερη σημασία από όλα τα 0/άπειρο (το οποίο 0 προς Άπειρο είναι το Αόριστο).
Κοίτα να δεις που το πάω.
Τι εστί ολοκλήρωση σε ένα κόσμο άπειρο; Δεν μπορούμε να γίνουμε άπειροι! Αλλά μπορούμε να μιλάμε για πρόοδο για μια Fπροόδου που ξεκινάει από το 0 προς άπειρο...και έχει μια τάση να πάρει μορφή, μια 1 προς Άπειρο.
Η πραγματικότητα δεν αλλάζει, ο παρανομαστής είναι το άπειρο και δηλώνει την πραγματικότητα, ως έχουσα τα πάντα. Όμως αυτά δεν έχουν καμία πρόοδο, δεν αλλάζουν. Αυτό που αλλάζει είναι η ιδέα. Είναι η αλλαγή του 0 σε κάτι. Εσύ το έγραψες στο κάπου, και την κίνηση αυτή την είπες ενέργεια. Εγώ την λέω μετακίνηση από το ασήμαντο στο σημαντικό.
Το ερώτημα είναι...Μπορεί το σύμπαν να είναι σημαντικό; Έχει σημασία αν υπάρχει ένας "εφευρέτης"...όπου θα βάλει τα υπαρκτά πράγματα σε μια τάξη που δεν υπήρχε πριν, και το αόριστο θα το "καθορίσει";
Δεν συζητώ για μόνο έναν! Δεν θεωρώ μαγικές ή θεϊκές δυνάμεις για να υλοποιήσω μια απειροελάχιστη ιδέα...που θα φέρει τάξη!
Αυτή η τάξη θα γίνει το 1/άπειρο ή αν το λέμε καλύτερα...προς το ένα προς άπειρο. Δηλαδή σε ενέργεια που δεν τελειώνει! Παράγει συνέχεια, τάξη εδώ, τάξη πιο κει, συνέχεια τάξη.
Αν το δούμε με μια άλλη οπτική, και αφαιρέσουμε τον άνθρωπο από την διαδικασία, θα λέμε τα άτομα-μόρια ως τα σημεία τάξης. Η ύλη δηλαδή είναι το προς 1/άπειρο. (προς ένα προς άπειρο). Και για να υπάρχει συνέπεια..δεν υπάρχει περίπτωση "ακινησίας" διότι ακινησία είναι το 0 προς άπειρο...το αόριστο, το χάος. Εμείς ζούμε λοιπόν πάνω στο κάτι το οποίο έρχεται με ενέργεια από το χάος, και δεν είναι σταθερό, συνέχεια αλλάζει και μεις αλλάζουμε, γιατί και εμείς είμαστε "προχωρημένα" μοντέλα σε σχέση με το άτομα-μόρια, και για το λόγο αυτό τα διαθέτουμε στο σώμα μας!
Οι ιδέες μας λοιπόν είναι και αυτές προϊόντα της ίδιας ενέργειας..που οδηγεί σε τάξη και μάλιστα όπως τα κύματα έχουμε ταλάντωση, δηλαδή κατά τόπους η τάξη μειώνεται και αυξάνεται. Και τελικά ο χρόνος είναι σχετικός αφού σχετίζεται με το επίπεδο τάξης που αναφερόμαστε...Π.χ. σε επίπεδο μορίου η ενέργειά του είναι μεν ανεξάντλητη αφού εσωτερικά "γυρίζει" αλλά η συμμετοχή του σε μεγαλύτερη τάξη το κάνει να αλλάζει φάσεις δηλαδή τον τρόπο συμμετοχής του.
Άρα με το σκεπτικό της ενέργειας που βάζεις...Συμφωνώ! Η ενέργεια δεν ασχολείται με το τι είμαι εγώ και εσύ. Αλλά παίζει το δικό της παιχνίδι, έχει την πορεία της από το 0/άπειρο στο 1/άπειρο, είναι μια τάση. Αν χρειάζεται να λιώσω από ένα ήλιο υπέρθερμο για να ενωθεί η ύλη που κατέχω στο επόμενο αστρικό σύστημα θα γίνει...χωρίς να ρωτάει περί σημαντικών δικών μου ιδεών....Η ενέργεια δεν έχει καλοσύνες...ζούμε σε χρόνους ενεργειακής ησυχίας...σε μια κοιλιά δηλαδή και σε αυτή έχουμε διακυμάνσεις...ειρήνη-πόλεμος, τάξη - αταξία αλλά όχι μεγάλες..Μεγάλη θα είναι μια απότομη αλλαγή του κλίματος, μια πτώση μετεωρίτη, ένα φούσκωμα του Ήλιου.
Όσο οι επιστήμονες προχωρούν στην έρευνα θα διαπιστώνουν ότι δεν μαζεύεται τίποτα...είναι όλα θέμα χρόνου...να αγριέψει η ενέργεια στην περιοχή και σε μεγαλύτερη τάξη και να δώσει ένταση στην αναδιοργάνωση! Γαλαξίες πέφτουν σε άλλους γαλαξίες...Σμήνοι γαλαξιών κάνουν το ίδιο!
Το σημαντικό αναδύεται όσο το άπειρο αποζητά να γίνει κάτι...από το 0 άπειρο, το ασήμαντο, στο 1/άπειρο...Προφανώς μόλις γίνει σημαντικό δεν θα αντέξει και θα φτάσει άμεσα το 0/άπειρο και πάλι από την αρχή!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 19, 2015 7:48 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
| Bugman έγραψε: | Στον λόγο τίποτα/άπειρο ο αριθμητής είναι η ιδέα και ο παρανομαστής η πραγματικότητα. Ποια είναι όμως η φυσική ερμηνεία του λόγου;
η σημασία της είναι η σημασία! Δηλαδή αν κάτι είχε αριθμητή διάφορο του ένα τότε αυτό το 1/άπειρο θα είχε τη μεγαλύτερη σημασία από όλα τα 0/άπειρο (το οποίο 0 προς Άπειρο είναι το Αόριστο).
Κοίτα να δεις που το πάω.
Τι εστί ολοκλήρωση σε ένα κόσμο άπειρο; Δεν μπορούμε να γίνουμε άπειροι! Αλλά μπορούμε να μιλάμε για πρόοδο για μια Fπροόδου που ξεκινάει από το 0 προς άπειρο...και έχει μια τάση να πάρει μορφή, μια 1 προς Άπειρο.
Η πραγματικότητα δεν αλλάζει, ο παρανομαστής είναι το άπειρο και δηλώνει την πραγματικότητα, ως έχουσα τα πάντα. Όμως αυτά δεν έχουν καμία πρόοδο, δεν αλλάζουν. Αυτό που αλλάζει είναι η ιδέα. Είναι η αλλαγή του 0 σε κάτι. Εσύ το έγραψες στο κάπου, και την κίνηση αυτή την είπες ενέργεια. Εγώ την λέω μετακίνηση από το ασήμαντο στο σημαντικό.
Το ερώτημα είναι...Μπορεί το σύμπαν να είναι σημαντικό; Έχει σημασία αν υπάρχει ένας "εφευρέτης"...όπου θα βάλει τα υπαρκτά πράγματα σε μια τάξη που δεν υπήρχε πριν, και το αόριστο θα το "καθορίσει";
Δεν συζητώ για μόνο έναν! Δεν θεωρώ μαγικές ή θεϊκές δυνάμεις για να υλοποιήσω μια απειροελάχιστη ιδέα...που θα φέρει τάξη!
Αυτή η τάξη θα γίνει το 1/άπειρο ή αν το λέμε καλύτερα...προς το ένα προς άπειρο. Δηλαδή σε ενέργεια που δεν τελειώνει! Παράγει συνέχεια, τάξη εδώ, τάξη πιο κει, συνέχεια τάξη.
Αν το δούμε με μια άλλη οπτική, και αφαιρέσουμε τον άνθρωπο από την διαδικασία, θα λέμε τα άτομα-μόρια ως τα σημεία τάξης. Η ύλη δηλαδή είναι το προς 1/άπειρο. (προς ένα προς άπειρο). Και για να υπάρχει συνέπεια..δεν υπάρχει περίπτωση "ακινησίας" διότι ακινησία είναι το 0 προς άπειρο...το αόριστο, το χάος. Εμείς ζούμε λοιπόν πάνω στο κάτι το οποίο έρχεται με ενέργεια από το χάος, και δεν είναι σταθερό, συνέχεια αλλάζει και μεις αλλάζουμε, γιατί και εμείς είμαστε "προχωρημένα" μοντέλα σε σχέση με το άτομα-μόρια, και για το λόγο αυτό τα διαθέτουμε στο σώμα μας!
Οι ιδέες μας λοιπόν είναι και αυτές προϊόντα της ίδιας ενέργειας..που οδηγεί σε τάξη και μάλιστα όπως τα κύματα έχουμε ταλάντωση, δηλαδή κατά τόπους η τάξη μειώνεται και αυξάνεται. Και τελικά ο χρόνος είναι σχετικός αφού σχετίζεται με το επίπεδο τάξης που αναφερόμαστε...Π.χ. σε επίπεδο μορίου η ενέργειά του είναι μεν ανεξάντλητη αφού εσωτερικά "γυρίζει" αλλά η συμμετοχή του σε μεγαλύτερη τάξη το κάνει να αλλάζει φάσεις δηλαδή τον τρόπο συμμετοχής του.
Άρα με το σκεπτικό της ενέργειας που βάζεις...Συμφωνώ! Η ενέργεια δεν ασχολείται με το τι είμαι εγώ και εσύ. Αλλά παίζει το δικό της παιχνίδι, έχει την πορεία της από το 0/άπειρο στο 1/άπειρο, είναι μια τάση. Αν χρειάζεται να λιώσω από ένα ήλιο υπέρθερμο για να ενωθεί η ύλη που κατέχω στο επόμενο αστρικό σύστημα θα γίνει...χωρίς να ρωτάει περί σημαντικών δικών μου ιδεών....Η ενέργεια δεν έχει καλοσύνες...ζούμε σε χρόνους ενεργειακής ησυχίας...σε μια κοιλιά δηλαδή και σε αυτή έχουμε διακυμάνσεις...ειρήνη-πόλεμος, τάξη - αταξία αλλά όχι μεγάλες..Μεγάλη θα είναι μια απότομη αλλαγή του κλίματος, μια πτώση μετεωρίτη, ένα φούσκωμα του Ήλιου.
Όσο οι επιστήμονες προχωρούν στην έρευνα θα διαπιστώνουν ότι δεν μαζεύεται τίποτα...είναι όλα θέμα χρόνου...να αγριέψει η ενέργεια στην περιοχή και σε μεγαλύτερη τάξη και να δώσει ένταση στην αναδιοργάνωση! Γαλαξίες πέφτουν σε άλλους γαλαξίες...Σμήνοι γαλαξιών κάνουν το ίδιο!
Το σημαντικό αναδύεται όσο το άπειρο αποζητά να γίνει κάτι...από το 0 άπειρο, το ασήμαντο, στο 1/άπειρο...Προφανώς μόλις γίνει σημαντικό δεν θα αντέξει και θα φτάσει άμεσα το 0/άπειρο και πάλι από την αρχή! |
Στηριζεις τους συλλογισμους στην ασαφη μαθηματικα εννοια του απειρου ∞ και σε πραξεις ( 0/∞, 1/∞ ) που συμβατικα δεν γινονται
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 20, 2015 3:04 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Τι θα πεί “συμβατικά”?
Δεν είναι θέμα μιας μεταξύ μας σύμβασης / συμφωνίας , αλλά “ξυνής λογικής” , που θα πει “κοινής” για όλα τα νοήμονα όντα σε ολόκληρο το σύμπαν
Όπως και πράξη 1/0 δεν έχει “λογική” .
Για τον “λόγο” αυτό λέμε πως δεν γίνεται
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 20, 2015 3:58 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
Συμβατικα θα πει με βαση τα κοινως αποδεκτα αξιωματα περι του λογισμου των αριθμων
Το οτι η διαρεση με το μηδεν δεν γινεται, αποδεικνυεται ευκολα με τη βοηθεια των κοινως αποδεκτών στα μαθηματικα αξιωματων
Αν α/0=γ με (α,γ)≠0 τοτε : α=0.γ=0 λογω της πολλαπλασιαστικης απορροφητικοτητος του μηδενος
Συνεπως αν γινεται η διαιρεση α/0 τοτε και ο α πρεπει να ειναι ισος με το 0
Πραγμα ομως ατοπο, γιατι υποθεσαμε τον α≠0
Αρα η διαιρεση με το μηδεν ειναι αδυνατη, με βαση τα μαθηματικα αξιωματα που δεχομαστε οτι ισχυουν
Δεν ειναι θεμα λοιπον "ξυνης" λογικης αλλά απλης λογικης με αποδειξη
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 20, 2015 4:51 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| skapaneas έγραψε: | Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
Συμβατικα θα πει με βαση τα κοινως αποδεκτα αξιωματα περι του λογισμου των αριθμων
Το οτι η διαρεση με το μηδεν δεν γινεται, αποδεικνυεται ευκολα με τη βοηθεια των κοινως αποδεκτών στα μαθηματικα αξιωματων
Αν α/0=γ με (α,γ)≠0 τοτε : α=0.γ=0 λογω της πολλαπλασιαστικης απορροφητικοτητος του μηδενος
Συνεπως αν γινεται η διαιρεση α/0 τοτε και ο α πρεπει να ειναι ισος με το 0
Πραγμα ομως ατοπο, γιατι υποθεσαμε τον α≠0
Αρα η διαιρεση με το μηδεν ειναι αδυνατη, με βαση τα μαθηματικα αξιωματα που δεχομαστε οτι ισχυουν
Δεν ειναι θεμα λοιπον "ξυνης" λογικης αλλά απλης λογικης με αποδειξη
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. ) |
ΔΕΝ είναι θέμα σύμβασης .
Κατάλαβε τέλος πάντων κάποτε, αυτά τα απλά θέματα “ξυνής λογικής”.
Στα έχω πει τόσες φορές , αλλά αδυνατείς να τα καταλάβεις
Οι πράξεις που αναφέρεσαι δεν γίνονται γιατί στην μια περίπτωση του “μηδέν/τίποτα” , είναι παράλογο (εκτός “λόγου”) να θέλουμε να μοιράσουμε “κάτι” όντως υπαρκτό , σε μη υπαρκτά μερίδια , δηλαδή να μοιράσουμε κάτι που υπάρχει σε ποιους ?
Δεν είναι θέμα σύμβασης, όπως ο χρόνος, αλά “ξυνής” λογικής'
Όσο για την άλλη περίπτωση με το άπειρο και πράξεις με αυτό , πρόκειται για παρανόηση της ένοιας του απείρου .
Το “άπειρο” δεν είναι “ένα” , είναι “μοναδικό” , είναι “σύμΠαν” , “'Α-παν”.
Δεν είναι μέγεθος
Άλλο “τεράστιο” άλλο “άπειρο” .
Αυτά φίλε μου δεν τα “συμφωνήσαμε να τα νοούμε έτσι , απλά “ΕΙΝΑΙ” έτσι .
“Ξυνός” ο “κοινός” , έλεγε ο “σκοτεινός” αρχαίος ΜΕΓΑΣ Έλληνας
“Κοινός” ο “Απλός”
Ο “λόγος ο ξυνός” είναι απλά ο ίδιος παντού .
Αν δεν το καταλαβαίνεις , έχεις πρόβλημα λογικής .
Υ.Γ
Μου αρέσει το “ξυνός” γιατί σου .... “ξινίζει” .
Το απολαμβάνω !!!!!
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 20, 2015 8:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
| gianiss έγραψε: | Υ.Γ
Μου αρέσει το “ξυνός” γιατί σου .... “ξινίζει” .
Το απολαμβάνω !!!!! |
Τι ακριβως απολαμβανεις ; 
Να επαναλαμβανεις χωρις νοημα "κατι" που δεν καταλαβαινεις ; 
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman
Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Δεκ 20, 2015 10:36 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Νομίζω ότι τα μαθηματικά μου είναι οκ. Ποτέ δεν διαίρεσα με το μηδέν, οι δε λόγοι επεξηγούνται. Μάλιστα με ενδιαφέρει η μετάβαση από το μηδέν ιδέας προς άπειρης πραγματικότητας στο ένα προς άπειρο. Πιάσε το νόημα. Το ένα σημαίνει κάτι το μηδέν τίποτα. Η μετάβαση από το νοητό τίποτα στο κάτι...δεν αλλάζει τον παρονομαστή, την πραγματικότητα. Όμως γίνεται και έχει συνέπειες. Προφανώς η γνώση ως ιδέα...είναι αδρανής. Αλλά η παρουσία της είναι σαν τον καταλύτη. Σε αυτά που γίνονται, στη πραγματικότητα, οι ιδέες συνδράμουν, χωρίς να ενεργούν, μόνο με την παρουσία. Εμείς ως πραγματικά όντα, αναζητούμε τις αρχές που διέπουν τα πράγματα. Και ορθώς το κάνουμε. Απλά αναζητούμε, όντας και εμείς παιδιά των ίδιων αρχών.
Στο ερώτημα γιατί να πάμε στο 1 προς άπειρο, η απάντηση είναι αυτή: Το ένα δηλώνει το μοναδικό, το ακλόνητο. Σε αντίθεση το άπειρο δεν περιορίζεται. Η ουσία όμως είναι στην πορεία, στη μετακίνηση από το αδύνατο 0 προς άπειρο, στο μοναδικό. Αν το δει κανείς γεωμετρικά, η πορεία δηλώνει τη συνεχή ανύψωση. Δηλαδή δες το σαν τρίγωνο, όπου η Βάση είναι το άπειρο, όλη η πραγματικότητα, και συνέχεια αλλάζει, και ο αριθμητής είναι το ύψος του τριγώνου. Εγώ λοιπόν υποστηρίζως ότι συνέχεια...έχουμε ανύψωση. Έτσι δες την αντίθεση...Στο άπειρο υπάρχει κάτι το μοναδικό, που θα συνεχίζει να μεγαλώνει. Δεν θα πούμε ότι είναι άπειρο και αυτό, διότι θα σήμαινε διακύμανση, πισωγύρισμα. Εφόσον δεχόμαστε ότι δεν αντιδρά με τη πραγματικότητα, αλλά η παρουσία του είναι η μαγιά για να υπάρχει αυτή.
Ασφαλώς εδώ επεκτείνω τη λογική πέρα από αυτή της ενέργειας. Δηλαδή εδώ δεν βλέπω επιστροφή στο 0 προς άπειρο.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Δεκ 21, 2015 1:22 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
| Bugman έγραψε: | Νομίζω ότι τα μαθηματικά μου είναι οκ. Ποτέ δεν διαίρεσα με το μηδέν, οι δε λόγοι επεξηγούνται. Μάλιστα με ενδιαφέρει η μετάβαση από το μηδέν ιδέας προς άπειρης πραγματικότητας στο ένα προς άπειρο. Πιάσε το νόημα. Το ένα σημαίνει κάτι το μηδέν τίποτα. Η μετάβαση από το νοητό τίποτα στο κάτι...δεν αλλάζει τον παρονομαστή, την πραγματικότητα. Όμως γίνεται και έχει συνέπειες. Προφανώς η γνώση ως ιδέα...είναι αδρανής. Αλλά η παρουσία της είναι σαν τον καταλύτη. Σε αυτά που γίνονται, στη πραγματικότητα, οι ιδέες συνδράμουν, χωρίς να ενεργούν, μόνο με την παρουσία. Εμείς ως πραγματικά όντα, αναζητούμε τις αρχές που διέπουν τα πράγματα. Και ορθώς το κάνουμε. Απλά αναζητούμε, όντας και εμείς παιδιά των ίδιων αρχών.
Στο ερώτημα γιατί να πάμε στο 1 προς άπειρο, η απάντηση είναι αυτή: Το ένα δηλώνει το μοναδικό, το ακλόνητο. Σε αντίθεση το άπειρο δεν περιορίζεται. Η ουσία όμως είναι στην πορεία, στη μετακίνηση από το αδύνατο 0 προς άπειρο, στο μοναδικό. Αν το δει κανείς γεωμετρικά, η πορεία δηλώνει τη συνεχή ανύψωση. Δηλαδή δες το σαν τρίγωνο, όπου η Βάση είναι το άπειρο, όλη η πραγματικότητα, και συνέχεια αλλάζει, και ο αριθμητής είναι το ύψος του τριγώνου. Εγώ λοιπόν υποστηρίζως ότι συνέχεια...έχουμε ανύψωση. Έτσι δες την αντίθεση...Στο άπειρο υπάρχει κάτι το μοναδικό, που θα συνεχίζει να μεγαλώνει. Δεν θα πούμε ότι είναι άπειρο και αυτό, διότι θα σήμαινε διακύμανση, πισωγύρισμα. Εφόσον δεχόμαστε ότι δεν αντιδρά με τη πραγματικότητα, αλλά η παρουσία του είναι η μαγιά για να υπάρχει αυτή.
Ασφαλώς εδώ επεκτείνω τη λογική πέρα από αυτή της ενέργειας. Δηλαδή εδώ δεν βλέπω επιστροφή στο 0 προς άπειρο. |
Τα μαθηματικα σου "εχουν" προβλημα απο τη στιγμη που εξακολουθεις να χρησιμοποιεις στον λογισμο σου τη διαιρεση, το κλασμα, ( το προς που επισημαινω στην παραθεση )
Και το προβλημα μαλλον ξεκιναει απο το γεγονος οτι χρησιμοποιεις την εννοια του απειρου, για να εκφρασεις κατι που υπερβαινει και την ιδεα ( 0 ) και την συμβατικη - αντικειμενικη - αισθητη πραγματικοτητα ( 1 )
Αυτο λοιπον που εγω αντιλαμβανομαι απο αυτα που λες ειναι το εξης :
Αυτο που λες εσυ απειρο εγω το λεω τωρα Υπερπραγματικοτητα
Και εννοωντας με το μηδεν( 0 ) γενικα καθε ιδεα και με το ενα ( 1 ) καθε τι γενικα υλοποιημενο αισθητο, η εικονα που αποκομιζω απο οσα λες, ειναι ενα διμελες συνολο, στο οποιο ο μεγαλος εξωτερικος κυκλος που παριστανει το συνολο ειναι η Υπερπραγματικοτητα ( απειρο ) ο οποιος εμπεριεχει δυο στοιχεια και παλι παρισταμενα με κυκλους
Το ενα στοιχειο ειναι οι ιδεες και το αλλο τα υλοποιημενα αντικειμενικα αισθητα αντιστοιχα τους, τα λεγομενα πραγματα
Λες λοιπον οτι δια μεσου των ιδεων, η Υπερπραγματικοτητα γινετα αισθητη αντικειμενικα, υλοποιειται
Χωρις αυτο να σημαινει οτι μειωνεται η Υπερπραγματικοτητα
Και αυξανει προοδευτικα η περιοχη του ενα, επειδη διαρκως και νεα αντικειμενα ερχονται στην αισθητη πραγματικοτητα
Εχουμε λοιπον μια ροη "πραγματων" απο την περιοχη των ιδεων προς την αισθητη πραγματικοτητα
Αλληλεπιδραση δηλαδη "0" και "1"
Η ροη γινεται ομως μεσω της ενεργειας που, εκκινουσα απο την Υπερπραγματικοτητα η οποία εμπεριεχει τα παντα, καθιστα πραγματοποιησιμη τη μεταβαση απο τον κοσμο των ιδεων στον κοσμο τον αισθητο
Αυτη η ροη ( εδω μαλλον αρμοζει η θεωρια των ροων ) της ενεργειας, η οποια μορφοποιημενη απο τον κοσμο των ιδεων επιτρεπει και καθιστα δυνατη τη μεταβαση στο κοσμο τον αισθητο, ειναι ο χρονος που αναφερω πριν
Ο χρονος ξαναλεω δεν ειναι ενεργεια αλλά ροη ενεργειας
Η οποια ροη εχει συγκεκριμενη "κατευθυνση" : απο τη δομημενη καταλληλα και ενεργοποιημενη ιδεα προς την πραγματικοτητα την αισθητη, μεσα στην οποια "κυλαει" μαζευοντας ( συλλεγοντας ή κατασκευαζοντας κυριολεκτικα, ειναι το σωστο ) τα αισθητα πραγματα που της χρειαζονται ωστε να "κατασκευασει" το νεο αισθητο πραγμα στο οποιο αντιστοιχει υλικα η ενεργοποιημενη ιδεα της οποίας ειναι φορεας
Σημειωσε οτι το ενα ( 1 ) ποτέ δεν μπορει να γινει απειρο, γιατι τοτε καταστρεφεται το τριγωνο, στη βαση του οποιου τοποθετεις το απειρο ( Υπερπραγματικοτητα ) και του οποιου το υψος ειναι η μοναδα εκφραζουσα τα αει αυξανομενα πληθυσμιακα αισθητα πραγματα
Θα ελεγα δε οτι η υπερπραγματικοτητα δεν ειναι μονο η βαση του τριγωνου, αλλά και οι τρεις πλευρες του και το εμδαδον του ειναι οι ιδεες
Ελπιζω να βλεπεις το παζλ
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman
Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 22, 2015 11:24 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ξανά δες το θέμα. Τα 0 και 1 δεν είναι η πραγματικότητα, είναι οι τιμές στον αριθμητή,, όπου ξεκάθαρα τον ορίζω ως ιδέα, ενώ ο παρονομαστής είναι η ρευστή πραγματικότητα, η οποία έχει άπειρες μεταβολές. Το προς δηλώνει ένα λόγο ιδέας προς πραγματικότητα. Το οποίο έχει νόημα αν συγκριθεί με έναν άλλο όμοιο. Η διαφορά των λόγων είναι στο 0 και 1. Η καλύτερα στην μετάβαση στο 1.Η οποία σπλά αναφέρεται σαν μια οροφή, για να δείξει όμως ότι δεν υπάρχει πισωγύρισμα...δεν υπάρχει λήθη. Το 0 προς άπειρο...που τείνει στο 1 προς άπειρο, είναι η αλήθεια. Σημασία παίζει ο παρονομαστής. Δηλώνει ένα μεγάλο νούμερο, το οποίο μεταβάλλεται, αλλά παραμένει μεγάλο νούμερο. Είναι το σύμπαν που αλλάζει μεν αλλά παραμένει μεγάλο.
Αυτή είναι η ιδέα.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 22, 2015 2:21 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
| Bugman έγραψε: | Ξανά δες το θέμα.
Τα 0 και 1 δεν είναι η πραγματικότητα, είναι οι τιμές στον αριθμητή,, όπου ξεκάθαρα τον ορίζω ως ιδέα, ενώ ο παρονομαστής είναι η ρευστή πραγματικότητα, η οποία έχει άπειρες μεταβολές.
Το προς δηλώνει ένα λόγο ιδέας προς πραγματικότητα.
Το οποίο έχει νόημα αν συγκριθεί με έναν άλλο όμοιο.
Η διαφορά των λόγων είναι στο 0 και 1.
Η καλύτερα στην μετάβαση στο 1.
Η οποία σπλά αναφέρεται σαν μια οροφή, για να δείξει όμως ότι δεν υπάρχει πισωγύρισμα...δεν υπάρχει λήθη.
Το 0 προς άπειρο...που τείνει στο 1 προς άπειρο, είναι η αλήθεια.
Σημασία παίζει ο παρονομαστής.
Δηλώνει ένα μεγάλο νούμερο, το οποίο μεταβάλλεται, αλλά παραμένει μεγάλο νούμερο.
Είναι το σύμπαν που αλλάζει μεν αλλά παραμένει μεγάλο.
Αυτή είναι η ιδέα. |
Δες κι εσυ αυτα που λεω εγω
Και στα προηγουμενα και παρακατω
1.
Η ιδεα δεν μπορει να εχει δυο συμβολα, το 0 και το 1
2.
Η πραγματικοτητα με τη στενη σημασια του ορου δεν μπορει να ειναι ρευστη
3.
Το προς με την εννοια του λογου ειναι ακατανοητο
Εαν το προς δεν εχει την εννοια του συμβατικου μαθηματικου κλασματος, τοτε οφειλεις να ορισεις την εννοια του λογου
4.
Σημειωνοντας στο σχολιο σου τη "μεταβαση" στο 1 "αντιφασκεις" με αυτο που λες στην αρχη οτι το 0 και το 1 ειναι ιδεες
Δεν μπορεις να "μεταβεις" απο μια ιδεα ( 0 ) σε μια άλλη ιδεα ( 0 ) ονομαζοντας τη δευτερη 1
5.
Το συμπαν που αλλαζει δεν ειναι το στατικο που περιγραφεται στο 2.
Ειναι το συνολο των ιδεων που ενεργοποιημενες καταλληλα μεσω ενεργειας απο την Υπερπραγματικοτητα "ερχονται" στη στατικη πραγματικοτητα και τη θετουν σε κινηση καθιστωντας την ρευστη, κι ετσι γινεται αυτο που λες "το συμπαν που αλλαζει"
Μονο οι ιδεες ή μονο τα πραγματα ( τα στατικα ) δεν ειναι δυνατον να υπαρχουν
Η αλληλεπιδραση των δυό ( "χώρων" ) ειναι οι απαραιτητες συνιστωσες της δημιουργιας ( το "αλλο" ονομα του χρονου ), η οποία λαμβανει χωρα με τη ροη της ενεργειας απο την Υπερπραγματικοτητα ( το ανεκδηλωτο απειρο, που αναφερεις σε προηγουμενο κειμενο )
Εαν δεν καταλαβαινεις τι λεω, "βγες" και τοποθετησε τον εαυτο σου στο απειρο ( Υπερπραγματικοτητα ) και φαντασου τον εαυτο σου να δημιουργει μεσω των ιδεων ( που δεν υπαρχουν αντικειμενικα οπως λεμε) και των πραγματων των στατικων ( που παραμενουν ακινητα γυρω μας )
Οταν εχεις την καθαρη ιδεα απο τη μιά και τα πραγματα τα στατικα απο την αλλη τα οποία θεωρεις οτι συναρμοζομενα δινουν υλικη διεξοδο στην ιδεα, τοτε ριχνεις την ενεργεια στη "δουλεια" ( μεταβαση απο το 0 στο 1 ) και η δουλεια σου γινεται γιατι δινεις χρονο ( ροη ενεργειας )
Εαν παλι δεν καταλαβαινω εγω τι λες, τοτε δεν εχεις διατυπωσει καθαρα την ιδεα, πραγμα που μαλλον ειναι και λογικο αν σκεφτεις οτι το κλασμα 0/∞, οπως λες εδω : "(το οποίο 0 προς Άπειρο είναι το Αόριστο)" : δηλωνει το ασαφες
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Δεκ 22, 2015 6:22 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| skapaneas έγραψε: | Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει & Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις
| gianiss έγραψε: | Υ.Γ
Μου αρέσει το “ξυνός” γιατί σου .... “ξινίζει” .
Το απολαμβάνω !!!!! |
Τι ακριβως απολαμβανεις ;
|
Γιατί ρωτάς?
Ξεκάθαρα στο λέω.
“Μου αρέσει το “ξυνός” γιατί σου .... “ξινίζει” .
Το απολαμβάνω !!!!!”
Ποιο πριν σου επεξηγώ, το “ξυνός”
“ξυνός είναι ο κοινός”
“κοινός είναι ο απλός”
Προφανώς , ακόμα και αυτά είναι πολύ ψηλά για την νοημοσύνη .
Που να τα προσεγγίσει .
........ άγουρα “ξινά” σταφύλια.....
| Παράθεση: | Να επαναλαμβανεις χωρις νοημα "κατι" που δεν καταλαβαινεις ;
|
'Όπως ακριβώς έλεγες και για τον Αϊνστάιν ?
Ουάου! όπως θα έλεγε ο .....gianis με ένα “ν” και ένα “ς”
Πολύ με κολακεύεις ρε φίλε ... ..
Δεν το αξίζω!!!
Ευτυχώς για τον Αϊνστάιν ...
....δεν τον πρόλαβες εν ζωή,
.. να του ...βάλεις λιγάκι μυαλό του τρελάρα.
Μην μου πεις πως αυτός .... ο μαλλιάς , καταλάβαινε τι ο ίδιος έλεγε?
Που ακούστηκε πως η βαρύτητα ισοδυναμεί με επιτάχυνση ?
Θα του έλεγες ξεκάθαρα πως λέει μπούρδες , πετώντας του το “ατράνταχτο” επιχείρημα σου, αυτό της “ισορροπίας” μας στην επιφάνεια της γης ,όπως λες και θα τον πέθαινες.
Μιλάμε , θα έμενε ξερός ....
.... σύξυλος σου λέω ...
Μεταξύ μας ...
Δεν πρόκειται να σου απαντούσε , και με το δίκαιό του.
Και να σου έλεγε , εσύ θα μπορούσες να το καταλάβεις?
Ιδού η απορία!!
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|
Θ.Βοήθειας 
Αναζήτηση 
Εγγεγραμμένα μέλη 
Ομάδες Χρηστών
Εγγραφή
Προφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας 
Σύνδεση 
