κίνημα "όχι στον πλουτισμό"

[Kain]

Όχι όμως εάν χρησιμοποιούνται εργαλεία που είτε είναι copyrighted και πρέπει να τα πληρώσεις, είτε οι δημιουργοί τους δίνουν ελεύθερη άδεια για εμπορική χρήση.
Κάτι που έχω ξοδέψει χρόνο και κόπο για να φτιάξω δεν αξίζει, δηλαδή, καμία απολύτως ανταμοιβή;
Αν όχι, τότε δεν θα έχω και πολύ χρόνο για να το φτιάξω, καθώς θα πρέπει πρώτα να δω πώς θα βγάλω το φαγητό της ημέρας, και μετά θα χρειάζομαι ξεκούραση...
Απλή λογική. Κάνω κάτι --> ανταμοίβομαι για αυτό --> έχω την άνεση και το κίνητρο να συνεχίσω να το κάνω, και μάλιστα όλο και καλύτερα.
_________________
"Αν κάποιος νομίζει πως είναι σκαντζόχοιρος, του δίνεις έναν καθρέφτη και μερικές φωτογραφίες σκαντζόχοιρων και του λες να τα βγάλει πέρα μόνος του." - Douglas Adams

"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."

[troian]

απλα βρε καιν για να ζησεις χρειαζεται να δουλεψεις τις μισες ωρες απο αυτες που δουλευεις τωρα, τις υπολοιπες τις χαριζεις εκβιαστηκα στον εργοδοτη. με 19-20 ωρες ελευθερου χρονου και 4-5 εργασιας ολοι μπορουν να ζησουν και μετα να ασχοληθουν με τεχνη, πολιτικη, ξεκουραση, οικογενειακες-κοινωνικες σχεσεις.
_________________
μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα

[Kain]

Συμφωνώ πως όντως κάτι τέτοιο θα έπρεπε να ισχύει (να μπορείς να ζήσεις με τις τέσσερις ώρες δουλειάς). Δυστυχώς δεν ισχύει στη σημερινή κοινωνία, τουλάχιστον όχι στην Ελλάδα. Δεν ξέρω αν ισχύει κάπου αλλού ή όχι.


...Αν και προστίθενται και 2 ώρες για να πάω και να έρθω από τη δουλειά, αλλά ας πούμε πως αυτές οι ώρες δεν μετράνε.

Αν, πάντως, φτιάξω κάτι και ο κόσμος μου δώσει οικειοθελώς τα χρήματά του για να το αποκτήσει, θεωρώ εντελώς άδικο και παράλογο να θέλει μετά το κεφάλι μου σε πιάτο για αυτή την καθαρά δική του απόφαση.

Συγγνώμη, αλλά θέλω να επιδιώκω την επιτυχία, όχι να τη φοβάμαι.
_________________
"Αν κάποιος νομίζει πως είναι σκαντζόχοιρος, του δίνεις έναν καθρέφτη και μερικές φωτογραφίες σκαντζόχοιρων και του λες να τα βγάλει πέρα μόνος του." - Douglas Adams

"Ο εχθρός που νικάς παραμένει εχθρός σου. Ο εχθρός που πείθεις γίνεται φίλος σου."

[troian]

οχι δεν ισχυει ομως ειναι κατι εφικτο αλλα δυσκολο.

μην ξεχνας οτι μακροοικονομικα ο κοσμος που καταναλωνει ειναι ο κοσμος που δουλευει αρα αυτος που το εφτιαξε. π.χ. ενα βιντεοπαιχνιδι με 7.000.000 αντυτυπα, τα αντυτυπα λοιπον το υλικο τους περασε απο καποια χερια τα οποια δεν θα μοιραστουν τα οφελη με τον "δημιουργο".

το χειροτερο για μενα δεν ειναι ο πλουτισμος δηλαδη η καταναλωση αγαθων αρα καποιος καταναλωνει περισσοτερα απο αλλον, το χειροτερο ειναι η συσσωρευση κεφαλαιου που στερει αγαθα απο αλλους.
δηλαδη εχει διαφορα να βγαζεις ενα εκατομμυριο φερ ειπειν και να το κανεις κοτερα αστακους κτλπ. δηλαδη να ζησεις καλυτερα απο το να βγαζεις το ιδιο ποσο και να το επενδυεις ωστε να το αυξησεις, δουλος του χρηματος στην τελικη.
_________________
μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

[Kain]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Μα δεν είπα ότι τους εξανάγκασε να το αγοράσουν.Εκμετάλλευση υπάρχει και χωρίς βία,νιώθοντας ελεύθερος.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)

[ΚΛΑΣ]

Ο πραγματικός λόγος για τον οποίον κυριαρχούν αυτοί οι κεφαλαιοκρατικοί ολιγάρχες είναι επειδή τα στοιχεία των χαρακτήρων τους είναι ανάλογα με αυτά τα στοιχεία των χαρακτήρων του απλού λαού...Με απλά λόγια όσο διεφθαρμένοι είναι αυτοί, στην πραγματικότητα άλλο τόσο διεφθαρμένος είναι και ο απλός λαός( ασχέτως των τεραστίων διαφορών και αναλογιών που υπάρχουν μεταξύ τους στην κατοχή των υλικών) ...Ο απλός λαός, αν εξαλείψει τα δικά του ελαττώματα, αυτομάτως δημιουργείται ένα φυσικό περιβάλλον μη πρόσφορο για υλισμό και όλα τα γεννήματα αυτού όπως δουλεία, ματαιοδοξία, φιλαργυρία κ.λ.π...Οπότε πεθαίνει...
Είναι ανάλογο με το παράδειγμα ενός ανθρώπου, όπου αν εκτεθεί στο εχθρικό για τον υλικό του οργανισμό, περιβάλλον του διαστήματος, θα πεθάνει ακαριαία, έτσι και η διαβρωτική πλουτοδημοκρατία δεν θα μπορούσε να επιβιώσει σε έναν λαό(έστω και περιορισμένου πληθυσμού) ο οποίος, προσπαθεί να είναι ακόλουθος των αιωνίων αξιών και αρχών...

Σκοπός μας δεν είναι μονάχα να εκθέσουμε θεωρίες ακαδημαϊκού χαρακτήρος, αλλά να σταματήσουμε να παραπονιόμαστε για όλες τις δυσάρεστες καταστάσεις και να ρίχνουμε όλες τις ευθύνες μονάχα στους πολιτικούς και τα <<αόρατα>> αφεντικά αυτών, ενώ οι υπόλοιποι να παριστάνουμε τις αθώες περιστέρες...Διότι, παρόλο που βιώνουμε δύσκολες και ανεκδιήγητες καταστάσεις, εξακολουθούμε να είμαστε ακόμα...ΤΥΦΛΟΙ!

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Η συναίνεση των πολλών στην εκμετάλλευση δε σημαίνει ότι δεν είναι εκμετάλλευση.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)

[Ρουπέλιον]

[Ρουπέλιον]

Οι πολλοί δεν χρειάζονται νουθεσίες για μη πλουτισμό. Δεν είναι στους στόχους τους. Νουθεσίες για τον αλόγιστο καταναλωτισμό χριεάζονται. Όχι στον καταναλωτισμό. Έχει διαφορά.
Το σύστημα θα ψάξει να βρει ένα νέο σημείο ισορροπίας και σε 10, 15, 20 χρόνια θα ξαναβγεί με αδυσώπητο μάρκετινγκ να πείσει οτι οι κακές μέρες (που πάντα ελοχεύουν) πέρασαν και μπορούν (κομψά - στην πραγματικότητα το μήνυμα θα είναι "επιβάλλεται" - it's the economy stupid or it's the 'social must' stupid).
Τότε όποιος θυμηθεί τις μέρες της "Κατοχής" που εμείς για 3 δεκαετίες τις ξεχάσαμε, θα διάγει βίο ανθόσπαρτο.




_________________
"Οι αρετές χάνονται μέσα στο συμφέρον, όπως τα ποτάμια μέσα στη θάλασσα" Φ.Ροσφουκώ
"Οι άνθρωποι αγωνίζονται πιο σκληρά για τα συμφέροντά τους παρά για τα δικαιώματά τους." Ναπολέων
"Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που κάνει παζάρια" Άνταμ Σμιθ

[ΚΛΑΣ]

[Ρουπέλιον]

[ΚΛΑΣ]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Να κάνω μια απόπειρα; Αν βλέπω τον εαυτό μου ως εργαλείο ηδονής κι όχι ως ελεύθερο ον,φυσικό δεν είναι να χρειάζομαι δευτερεύοντα εργαλεία (χρήμα,αντικείμενα και άλλους ανθρώπους) που θ' αυξήσουν την πιθανότητα μελλοντικής ηδονής;
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)