Γνώθι σαυτόν ή αλλιώς αυτογνωσία

[Medousa]

Γνώθι σαυτόν ή αλλιώς αυτογνωσία.

Αγαπητοί μου φίλοι σας θαυμάζω για τις γνώσεις σας πάνω στη φιλοσοφία,σε ότι αφορά την ζωή ,τον θάνατο,τις οντολογίες κ.τ.λ κ.τ.λ.

Το ένα και μοναδικό αρχαίο ρητό.Η βάση όλων των αξιόλογων γνώσεων το" γνωθι σαυτόν" κατά πόσο το κατέχουμε,πέρα από το να γνωρίζουμε τι σημαίνει?

Είναι τελικά το δυσκολότερο πράγμα να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας?Είναι η αρχή της κατάκτησης της σοφίας ή μήπως είναι όλη η σοφία?

Λεγεώνα είναι ο εαυτός κάθε ενώς από εμάς!
Όλα έχουν βάση τον εαυτό μας.Κάθε πράξη μας είναι ουσιαστικά εγωκεντρική.Όλα από μεσα μας βγαίνουν και όλα εκεί καταλήγουν.
Αφετηρία και τέρμα.

Πολλά τα εγώ μας!Πάρα πολλά!

Χάνομαστε μέσα σε σκέψεις ,ιδέες,θεωρίες και όμως αυτό το μοναδικό το ένα που βλέπουμε κάθε μέρα που όπου πάμε μας ακολουθεί, που άλλοτε το κουβαλάμε και άλλοτε μας κουβαλάει αυτό,αυτό που το κοιτάμε στο καθρευτή που είναι εκεί και είναι αληθινό,τον εαυτό μας,εμάς,πόσο καλά το γνωρίζουμε?.Γιατί επιμένουμε να μην επιμένουμε στην ανακάλυψη του?
Γιατί ο εαυτός μου να είναι άλλος και να μην είναι δικός μου?

Διαβάζω την θεωρία του νν και πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να πιστεί ώστε να μην φοβάται τον θάνατο μέσα από μιά θεωρία που μου βγαίνει πώς προσπάθει να απομυθοποιήσει την ζώη.Η ζωή μας είναι όνειρο.Είναι όνειρο μέσα στο όνειρο που λέγετε αιωνίοτητα.Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε όλη την αιωνιότητα.Αυτά που υπήρχαν πρίν από μας και θα υπάρχουν και μετά.Μπορούμε όμως να καταλάβουμε το δικό μας όνειρο,τον εαυτό μας και κατεπέκταση την ζωή μας.

Μια ματιά λοιπόν από την μεριά της αιωνιότητας μέσα μας.Μία ισσορόπια στην μεγαλύτερη αλήθεια,πώς είμαστε περαστικοί αλλά ταυτόχρονα σημαντικοί, όμως ο δρόμος από την αρχή προς το τέλος έχει σημασία.Και μεγαλύτερη σημασία είναι να γνωρίσουμε τον συνοδυπόρο μας,τον έναν και μοναδικό.Αυτον τον ίδιο μας τον εαυτό.





_________________
Θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς,όταν το λογικό σου ,σου λέει οτι έχασες.

[Ouliathis]

Είναι προφανώς μεγάλη η αλήθεια των όσων έγραψες. Άσε που συμφωνεί και ο μέγας Πλάτων. «Ακόμα δεν γνώρισα τον εαυτό μου σύμφωνα με το δελφικό χρησμό. Μου φαίνετε λοιπόν γελοίο ενώ ακόμα αγνοώ αυτό να σκέφτομαι τα ξένα» Πρώτη και θεμελιώδεις αρχή της φιλοσοφίας με προφανή χρησιμότητα! Το ζήτημα είναι, για να προωθήσω λίγο την συζήτηση, σε ποιο βαθμό η ενασχόληση με τα του εαυτού μπορεί να αποδειχτεί και αυτή στο τέλος…..εγωκεντρική!! Δεν υπάρχει νόμος εδώ παρά μόνο η απερίσπαστη προσοχή και η ανιδιοτελής διάθεση του ατόμου. Αυτός είναι μάλλον ο λόγος που η φιλοσοφία ξεπερνάει κατά πολύ τις λεκτικές διατυπώσεις και είναι κάτι ποιο βαθύ και ουσιαστικό απ αυτές. Τελικά όλοι είμαστε μόνοι μας απέναντί της!!!
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής

[georgemaus]

''...πώς ν'αφεθώ στον άνεμο
και τη φωτιά που με προστάζει
καπνός ο εαυτός μου
χάνεται αψηλάφητος κι αλλάζει...''

[paraskevi]

To αρχαιοελληνικο ρητο "Γνωθι σεαυτον" , δεν σχετιζεται με την αυτογνωσια οπως προβαλλεται σημερα , ψυχαναλυτικα . Οι Ελληνες ηταν πολυ εξυπνοι για να καταλαβαινουν οτι η ψυχαναλυση ,ή απεραντη θεωρητικολογια ,ειναι κοντα στην αμπελοφιλοσοφια και ξενο προς τον Ελληνα ,που ηταν εμπορος και "εφοπλιστης " ηδη απο τον 1100 π.χ [Ο Μινωας εκανε χοντρεμποριο σε οπορωλαχανικα και ειχε δικο του ναυτικο / οι πλακες της Γραμμικης Β ,καταγραφουν προιοντα και μισθους ] .Οι Ελληνες ηταν ανθρωποι δρασης και ηθελαν το Φιλοσοφουμεν ανευ "μαλακιας" [= σημαινει την φλυαρια ] .Δεν υπηρχε τιποτε το Εσωτερικο ,μεταφυσικο ,παραψυχολογικο στον Ελληνα ,και αυτοι που στον πολιτισμο τους ανεπτυξαν τετοιες νορμες το μονο που προσεφεραν ηταν ολοκληρωτικα καθεστωτα .π.χ Κινα .....
Ακομα και ο Σωκρατης που προβαλλεται σαν φιλοσοφος που καθοταν στο παγκακι και μιλουσε ,ηταν πολυ γηινος ανθρωπος .Ειχε πολεμησει με τον Αλκιβιαδη ,ειχε μιλησει σε τοπικα δικαστηρια ,και ειχε ασχοληθει με εμποριο / χειροτεχνια .
Με αλλα λογια ΕΙΧΕ ΖΗΣΕΙ =Αυτη ειναι η εννοια της αυτογνωσιας στον Ελληνα ,να ζει ,να αφομοιωνει και αυτο με την οσμωση να γινεται Αυτογνωσια . Αλλα να ζει πρωτα . Το ασχημο της υποθεσης ειναι οτι κατι τετοιες εννοιες τις παραλαμβανουν οι Φιλολογοι ,που τσακιζουν το κειμενο στην ετυμολογια ξεχνωντας την ευρυτερη κοινωνια και επιπλεον εχουν και το δικο τους το φιλτρο ,το πολυ περιορισμενο και μαμουχαλο .............

[georgemaus]

Paraskevi έγραψε:
''...Με άλλα λόγια είχε ζήσει! Αυτή είναι η έννοια της αυτογνωσίας στον Έλληνα, να ζει, να αφομοιώνει και αυτό με την όσμωση να γίνεται αυτογνωσία. Αλλά να ζει πρώτα!...''

Χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτα; Δε νομίζω...
Η πιό σοφή κουβέντα που διάβασα εδώ κι ένα χρόνο σ'αυτό το σαϊτ...

[Medousa]

Μα ακριβώς εκεί ήταν όλη η σοφία τους ,στο τρόπο που ζούσαν.
Μα δεν ζούσαν έτσι γιατί ίσως να ήταν "ευλογημένοι",δεν ήρθε και ξεφύτρωσε έτσι αυτός ο τρόπος ζωής τους.Κάτι πρέπει να προηγήθηκε.Κάτι συνειδητοποιήσαν αυτοί οι άνθρωποι.

Σάμπως είχαν εκατομύρια συγγράμματα και έργα προηγούμενων φιλοσόφων να διαβάσουν,να τα ρουφήξουν και μετά να το παίζουν ξερόλες και μαμούχαλοι όπως είπε η Παρασκευή(και που πολύ μου άρεσε).Τίποτα από όλα αυτά.Άνθρωποι απλοί ήταν,με πλήρη επίγνωση της μίκρότητας τους.
Αυτό που σήμερα εμείς επιμένουμε να μην αντιλαμβανόμαστε.

Και όμως ζούσαν,ζούσαν,συναναστρέφονταν με κόσμο όσο μικρότερης τάξης και αν ήταν,ούτε τουπέ είχαν ούτε τους αντιμετώπιζαν αφ υψηλού.
Αντιλήφθηκαν πράγματα μέσα από την ζωή την ίδια.Κάτι όμως έμαθαν για να μπορέσουν να ζήσουν έτσι.Γιατί ο Σώκράτης δεν ήταν μόνο ο έμπορος ο χειροτέχνης.Αυτά όλα ήταν το μέσο για την γείωση του.Ενας άνθρωπος δεν είναι μόνο γηινος έχει και κάτι απο τον ουράνο.Σημασία έχει η ισσοροπία των δύο αυτών ιδιοτήτων του.Και πιστευω πως με αυτό το ρητό περιελάμβανε όλα αυτά μέσα.Όχι μόνο το ένα άλλα ούτε και το άλλο.

Σύνθεση είμαστε από ουρανό και γή.Είμαστε το ενδιάμεσο.Είμαστε μεταξύ αυτών.Άποψη μου.....
_________________
Θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς,όταν το λογικό σου ,σου λέει οτι έχασες.

[paraskevi]

Νομιζω οτι το νοημα βρισκεται σε ενα καλως "εννοουμενο τυχοδιωκτισμο " ,το παραπερα /το καλυτερο ,οχι με τον τροπο που το εννοει ο Ελληνας= [ βρες την συζυγο με προικα /τη βιλα την παρανομη που μετα θα νομιμοποιηθει /τα ψευτικα πτυχια απο το Harvard - ναι το εχω συναντησει και αυτο -και καριερα γλειφοντας ενω μεσα σου ξερεις οτι δεν αξιζεις μια .........]
Αλλα τον τυχοδιωκτισμο των μεταναστων για παραδειγμα ,που θελουν να βελτιωσουν την ζωη τους ,και ξεκινουν με βαρκα το Ονειρο ή φιλων - που ολοι εχουμε - και επελεξαν να παρουν εναν δρομο πιο δυσκολο[= συμμαθητης μου εφυγε για Σουηδια για να κανει το ονειρο του παραγματικοτητα και να κανει Πυρηνικη Φυσικη , ή μιας φιλης μου που εγινε ταλαντουχα σχεδιαστρια μοδας αντι για διορισμενη στο δημοσιο .]
Αν δεν κανεις στη ζωη και τετοιες επιλογες σε δρομους αυτογνωσιας δεν φτανεις ποτε . Γιάυτον ακριβως το λογο ,σημερα πολλοι καταφευγουν στην ευκολια της αναλυσης , και οχι της σκεψης ,γιατι με την αναλυση βρισκεις δικαιολογιες με το τσουβαλι ,αφου εκλογικευεις και δεν ζεις . Η εκλογικευση ειναι πιο ευκολη - γινεται και απο τον καναπε η ΖΩΗ θελει GUTS .Η πραγματικη ζωη ομως οχι αυτη που ειναι τυλιγμενη στη μουχλα του LIFESTYLE

[Kouros]

Παρασκευή μην συγχέουμε τον Έλληνα γενικώς (που όντως ήταν άνθρωπος της εξωτερικής δράσης) με τον Έλληνα φιλόσοφο (που η δράση του ήταν πρωτίστως εσωτερική και απλώς συμμετείχε στην ζωή).
Μπορεί οι τελευταίοι να ζούσαν εντός της πόλης, αλλά η ζωή τους συνεπάγονταν μια ρήξη με τον καθημερινό βίο, δηλαδή την καθημερινή ζωή, μία ρήξη προς τον συνήθη τρόπο νοείν και πράττειν, που συνίστατο στον σεβασμό των εθίμων και των νόμων, στην άσκηση καλλιτεχνικών και οικονομικών πρακτικών, κ.ο.κ.
Οι φιλόσοφοι ήταν άνθρωποι ιδιαίτεροι και παράξενοι και φυσικά δεν συμμερίζονταν όλη αυτήν την δράση των συμπολιτών τους για την οποία κάνεις λόγο.
Άλλου είδους δράση αποτελούσε το αντικείμενο του ενδιαφέροντός τους.
Το ότι ζούσαν εντός της πόλης δεν σημαίνει ότι συμμερίζονταν και τον συνήθη τρόπο ζωής, ούτε τα ιδανικά και τις επιδιώξεις των υπολοίπων συμπολιτών τους. Επομένως το ότι ζούσαν όπως αναφέρεις (εννοείς άραγε ότι δεν είχαν ασκητεύσει δεν λέει και πολλά πράγματα. Σημασία έχει το ΠΩΣ ζούσαν.

Όλοι μας ζούμε αλλά τι σημαίνει αυτό, ότι όλοι είμαστε και φιλόσοφοι; Ή επειδή ζούμε θα αποκτήσουμε και αυτογνωσία;
Μην φθάσουμε δα και στο σημείο να πιστέψουμε ότι η αναζήτηση της σοφίας (που συνιστά την αληθινή φιλοσοφία), είναι τόσο εύκολη υπόθεση που δεν απαιτεί τίποτα από μας, παρά μόνο να ζούμε, αυτό δηλαδή που ούτως ή άλλως κάνουμε.
Διότι όλοι μας νομίζω συμμετέχουμε στα κοινωνικά δρώμενα, όλοι μας πηγαίνουμε φαντάροι όλοι μας έχουμε κάποια δραστηριότητα και όλοι μας προσπαθούμε να επεξεργαστούμε τις εμπειρίες μας. Ε και; Γίναμε φιλόσοφοι;
Και ο Ηράκλειτος άραγε που προτίμησε τα βουνά, αρνούμενος τα δημόσια αξιώματα που του πρόσφεραν δεν ήταν φιλόσοφος;

Ο Πλωτίνος ας πούμε (αλλά όχι μόνο αυτός) θεωρούσε ότι ο σοφός θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις διάφορες δραστηριότητες της καθημερινότητας ως αναγκαίο παρεπόμενο της ανθρώπινης φύσης και να εκτελεί όσα καθήκοντα εμπίπτουν στον δρόμο του, αλλά με πλήρη συνείδηση ότι το αληθινό αγαθό βρίσκεται αλλού (έξω απ'αυτήν την ζωή που στον οντολογικό του χάρτη βρίσκεται στην κατώτερη βαθμίδα του Κόσμου)
Ενώ ο απλός άνθρωπος της καθημερινότητας (της εξωτερικής δράσης όπως λές), θα ακολουθήσει δουλικά τις υπαγορεύσεις των εξωτερικών περιστάσεων, ο σοφός θα σχεδιάσει την πορεία του υπό το φώς της εσωτερικής του ενατένισης (που σημειωτέον είναι αμιγώς εσωτερική και "μεταφυσική" δραστηριότητα), εγκαταλείποντας αν αυτό είναι αναγκαίο, οικογένεια, πατρίδα, ίσως και την ίδια του την ζωή.

Ύστερα λες ότι δεν υπήρχε τίποτα το μεταφυσικό, το εσωτερικό, το παραψυχολογικό στον Έλληνα. Μα το ακριβώς αντίθετο συνέβαινε. Η δράση του Έλληνα φιλόσοφου, ήταν πέρα για πέρα "εσωτερική" και "μεταφυσική", πολύ περισσότερο απ'ότι φαντάζεσαι. Προσωπικά έχω αναφερθεί πολλές φορές σ'αυτό το σημείο, σε διάφορες θεματικές και θα προτιμούσα να μην το ξανακάνω εδώ, εκτός βέβαια και αν χρειαστεί.
Που μάλλον όμως θα χρειαστεί, γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο εσωτερικό και μεταφυσικό από την διαδικασία της αυτογνωσίας
Τέλος πάντων επειδή θεωρώ κι εγώ ότι το "γνώθι σαυτόν" είναι η πρώτη και θεμελιώδης αρχή της φιλοσοφίας, για τους λόγους που αναφέρει ο Πλάτωνας - τον οποίον αναφέρει ο Ouliathis - νομίζω ότι θα έχουμε πολλά να πούμε σ'αυτήν την θεματική.

Για τον φιλόσοφο, εκείνο που είχε και έχει την υπέρτατη αξία είναι πρωτίστως να ασκείται και μετά όλα τα υπόλοιπα. Εντός ή εκτός ζώης. Αν και στην εποχή μας συμφωνώ ότι μας ταιριάζει περισσότερο το πρώτο.
Αλλά άλλο όμως να ζω και άλλο να είμαι σκλαβωμένος από την ζωή.
Και πολύ φοβάμαι ότι πολλές φορές εννοούμε το δεύτερο όταν θέλουμε να μιλήσουμε για την πληρότητα της ζωής.

Medousa συγχαρητήρια για την θεματική. Και να σε βλέπουμε πιο συχνά

[Kouros]

Παρασκευή μου φαίνεται ότι μπερδεύεις τα προβλήματα και τα ζητήματα της καθημερινής μας ζωής με αυτά της φιλοσοφίας.Ο δρόμος της εσωτερικής ανάπτυξης και της αυτογνωσίας συνίσταται στην ανάπτυξη της συνειδητότητας μας και όχι στην διαφοροποίηση των συνθηκών κάτω από τις οποίες ζούμε. Ούτε βέβαια στην ανάπτυξη της σκέψης ή στην εκπλήρωση των απωθημένων επιθυμιών μας.
Η φιλοσοφία νοιάζεται για την απόκτηση της ευδαιμονίας και όχι της ευχαρίστησης. Η αλλαγή συνθηκών ή η επίτευξη των "περίφημων" και "μεγαλοπρεπών" επιθυμιών μας, προσφέρουν άνεση και ευχαρίστηση στην εγωκεντρική προσωπικότητά μας. Φέρνουν χρήματα, υλικά αποκτήματα, φήμη και διέξοδο ίσως στην καταπιεσμένη δημιουργικότητά μας αλλά όχι την Σοφία. Ούτε φυσικά και την ευδαιμονία.
Για την τελευταία μπορεί να απαιτειθεί (λέω μπορεί έτσι ακόμα και ο θάνατος αυτών των φιλοδοξιών.
Μην μπερδεύουμε τις επιθυμίες της κατώτερης ψυχής μας, με αυτές της ανώτερης. Όλα όσα αναφέρεις Παρασκευή (ο καλός ή ο κακός τυχοδιωκτισμός και τα παραδείγματα), συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της "περίφημης" προσωπικότητάς μας και στην εκπλήρωση των "περίφημων" φιλοδοξιών της, αλλά καθόλου στις ανάγκες της ανώτερης ψυχής για τις οποίες νοιάζεται η αληθινή φιλοσοφία.
'Ετσι όπως πάμε σε λίγο θα θεωρήσουμε και ως πρότυπο σοφού τον "ατρόμητο" καριερίστα, που δεν κάμπτεται μπροστά σε εμπόδια που άλλοι, λιγότερο "ατρόμητοι" από αυτόν σκοντάφτουν. Το αμερικάνικο ιδεώδες δηλαδή και η φιλοσοφία του life style σε πλήρη δράση, εκεί που ίσως να πιστεύουμε ότι τα έχουμε υπερβεί!
Διότι διαβάζοντας και το δεύτερο μύνημά σου κάτι τέτοιο συνάγεται νομίζω, επαληθεύοντας έτσι και τον φόβο που διατύπωσα στο τέλος του προηγούμενου μυνήματός μου. Ότι δηλαδή πολλές φορές θεωρούμε την δουλική εκπλήρωση των υλικών επιθυμιών μας (των ονείρων μας), ως ουσιαστική συμμετοχή στην ζωή. Και όσο πιο δουλική η υποταγή μας σ'αυτές (τις επιθυμίες) τόσο και πιο ουσιαστική η συμμετοχή μας στην ζωή.
Εκτός και αν πρότυπο σοφού είναι ο ταλαιπωρημένος από τις κακουχίες μετανάστης!

[georgemaus]

Δεν έχει μπερδέψει τίποτα η paraskevi...
το ερώτημα εδώ δεν είναι φιλοσοφία η όχι, αλλά το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του. Θα πρέπει εδώ να συμπληρώσω...να γνωρίσει κανείς τονεαυτό του ΜΕΣΑ Σ'ΑΥΤΌ ΤΟ ΚΟΣΜΟ! Και το πώς θα γνωρίσει κανείς τον εαυτό του μέσα σ'αυτό το κόσμο, το ξέρει μόνο ο ίδιος και κανένας άλλος!
Τυγχάνει να μην είμαστε μετέωροι σε μιά άυλη πραγματικότητα. Οι εσωτεριστές, προσπαθούν να αφαιρέσουν την εξωτερική πραγματικότητα και να μείνουν στο κόσμο μονάχα οι ίδιοι! Ένας απίστευτος εγωισμός!
Πέρα από μας, υπάρχει ο διπλανός μας, οι διπλανοί μας, τα μικρά και μεγάλα όνειρά τους, εξωτερικοί νόμοι...μιά περιπέτεια που μόνο αν εισχωρήσεις μέσα της θα μάθεις...
Μερικοί έχουν την εντύπωση οτι η αλήθεια κρύβεται μονάχα μέσα τους. Τι τεράστια πλάνη! Και πόσα δεινά δεν έφερε μιά τέτοια άποψη μέχρι σήμερα στην ανθρωπότητα...Αυτή η αντίληψη τους έκανε κλειστούς, δεν άφησαν τη ροή μέσα και έξω τους, βάλτωσαν, δεν ανανέωσαν και δεν ανανεώθηκαν...

Μήπως ο σκοπός των ανθρώπων είναι να γίνουν όλοι φιλόσοφοι; Μήπως υπάρχει μιά μεγάλη διαφορά του να είναι κανείς φιλόσοφος από το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του; Και γιατί μιά τέτοια υποτίμηση προς έναν μετανάστη που παλεύει με νύχια και με δόντια και σκληραίνει και δυναμώνει και μαθαίνει;
Οι φιλόσοφοι αν έχουν κάτι να πουν να το πουν. Κάτι καινούριο όμως. Κάτι που θα δοκιμαστεί στην πραγματικότητα και θα βοηθήσει. Όσο όμως δεν έχουν, στη κλίμακα των δικών μου αξιών θα βρίσκονται πιό κάτω κι από τον τελευταίο μετανάστη...

[Medousa]

Georgemaus εσύ για παράδειγμα γράφεις ποιήματα.Τα δημοσιεύεις ,τα εκδίδεις ,ίσως.Μα αυτό τον τρόπο απευθύνεσαι στο κάθε αναγνώστη.
Ποιά είναι η αιτία που τα γράφεις όμως?Ο κόσμός?¨η μηπως ο εαυτός σου.Μέσα από αυτά εκφράζεις επιθυμίες σου,τα πιστεύω σου,τα θέλω σου,την λύπη σου κ.τ.λ.
Το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του είναι το πιό δύσκολο.Και αυτό απο μόνο του είναι ίσως όλη η σοφία.Ο εαυτό μας δεν είναι μόνο ο επαγγελματίας ,όπως αναφέρει η Παρασκευή.Ειναι και η μάνα ,ο εραστής ή η ερωμένη,ο φίλος ο συνάνθρωπος,αλλά πανω από όλα είμαστε και εμείς με τον εαυτό μας.
Βλέπεις η ρόλοι μας και συνάμα οι δρόμοι που οδηγούν προς την αυτογνωσία είναι πολλοί.
Αν και το ζητούμενο μου εδώ δεν είναι οι τρόποι κατάκτησης αλλά ηαξία της.
Γιαυτό και η αυτογνωσία,η σοφία δεν κάνει διαχωρισμούς.Μπορει χρόνια να είσαι σκυμμένος σε βιβλία να τα ρούφας αλλά να μην ζείς.Χρειάζεται αντίληψη η κατάκτηση της αυτογνωσίας αυτή δεν στα προσφερουν τα βιβλια και οι πληροφορίες αλλά η ζωη η ίδια.Βλέπε και την υπογραφή μου.
Και η φιλοσοφία όμως είναι μέσο για την κατάκτηση αυτής.
Το δυσκολο λοιπόν ειναι να γνωρίσεις τον εαυτό σου μέσα σε σένα και μετά το να γνωρίσεις τον εαυτό σου μέσα στον κόσμο είναι ευκολότερη υπόθεση.
Και αυτό ανέφερα και στο πρώτο μηνυμά μου.Γιατί ο εαυτός μου να είναι άλλος και να μην είναι ΕΓΩ ο ίδιος.
Τώρα ούτε ο πυρηνικός φυσικός ούτε ο μετανάστης ούτε ο φιλόσοφος είναι ικανοί να τον γνωρίσουν αν στερούντε αντίληψης.
Πολύ φοβάμαι πως όταν κάποιος βγει στη ζωή έτσι όπως είναι σήμερα και δεν γνωρίζει καλά τον εαυτό του ή ζωή και η κοινωνία θα τον σμιλεύσει βάσει των νόμων της.Περισσότερο δε αυτών των άγραφων.
_________________
Θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς,όταν το λογικό σου ,σου λέει οτι έχασες.

[georgemaus]

O εαυτός μας Μέδουσα, δε βρίσκεται μέσα μας κάπου αυτούσιος, ωστε να μην έχουμε παρα να σκάψουμε λίγο και να τον βρούμε...
Ο εαυτός μας είναι ρευστός και αλλάζει συνεχώς...
Το ''γνώθι σ'αυτόν'' δεν έχει την έννοια του κλείσε τα μάτια, ανακάλυψε το άγαλμα που έχεις μέσα σου και τέλειωσες. Το ''γώθι σ'αυτόν'' έχει την ένοια του να δοκιμάσεις τον εαυτό σου μέσα στο κόσμο και κει να ανακαλύψεις τι περισσότερο θέλεις η πόσο αντέχεις...

Αλλά ο δρόμος φυσικά είναι αμφίδρομος. Ο κόσμος μας πλάθει και τον πλάθουμε...

''...Ίσως τελικά θα πρέπει, να ζήσουμε σ'αυτό το κόσμο σα νάναι ο μόνος. Ν'αγγαλιάσουμε τα προσωρινά που μας δόθηκαν να ορίζουμε και μόνο τότε θα κατανοήσουμε τη δροσιά και τις επιταγές της αληθινής μας πηγής. Πρέπει να δοθούμε σ'αυτό το κόσμο σα νάναι ο μόνος, να τον ερωτευθούμε, να πάρουμε σα τα πουλιά και τα ζώα τα χρώματα του τοπίου, ν'αποκρυπτογραφήσουμε τα μυστικά του, να μεταμορφωθούμε μέσα του κι ακόμη...να δοκιμάσουμε τη δύναμη και τ'όνειρό μας πάνω του...''

Και φυσικά οι δρόμοι που οδηγούν στην αυτογνωσία είναι πολλοί. Δε καταλαβαίνω που διαφωνούμε. Άλλος θα πλησιάσει την αυτογνωσία μέσα από τα ποιήματα, άλλος μέσα από την δουλειά του, άλλος μέσα από τον έρωτα. Και φυσικά δεν είναι μόνο ο επαγγελματίας, δεν υποστήριξε κάτι τέτοιο η παρασκευή. Απλά θέλησε να επισημάνει την σκουριά της απέραντης θεωρητικολογίας και να πει οτι στην αυτογνωσία μπορεί να φτάσει κανείς και μέσα απο τη πρακτική ζωή...

[georgemaus]

Όσον αφορά τα ποιήματά μου μιά και τα ανέφερες, αυτά δεν είναι απόροια μιάς εκ των προτέρων αλήθειας που υπήρχε μέσα μου. Είναι απόροια της ''επαφής μου'' με τον εξωτερικό κόσμο...είναι οι σπίθες που πετάγονται από τη τριβή μου μ'αυτό το κόσμο...

[Medousa]

Εκεί που έχουμε κολλήσει όλοι είναι στο να γνωρίσουμε τον εαυτό μας.Πιστεύετε πως αντε και τον μάθαμε και γίναμε και σοφοί.
Η ουσία είναι να τον κατέχουμε,να τον κουμαντάρουμε.Να τον ελέγχουμε.Αυτό είναι αυτογνωσία.
Και όχι δεν πιστεύω πως ο εαυτός μας είναι ρευστός.Είναι ένας.Αν τον γνωρίσεις αν τον ελέγξεις τοτέ θα είσαι ακέραιος.Σταθερός στις αξίες σου όσες και όποιες είναι αυτές,στα πιστεύω σου.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος σύμμαχος ,φίλος αλλά και μεγαλύτερος εχθρός από τον ίδιο μας τον εαυτό.
Η αυτογνωσία δεν θέλει τον εαυτό μας υποταγμένο σε κάτι,ουτε εχθρό τον θέλει.Τον θέλει σύμμαχο.Φίλο.Και από την στιγμή που το καταφέρουμε αυτό στους άλλους απέναντι θα είμαστε και πιο αληθινοί και πιο σωστοί.

Μην κολλάμε λοιπόν στο να μάθουμε τον εαυτό μας.Αυτή η φράση συμπεριλάμβάνει μέσα και τον όρο έλεγχος του εαυτού μας.Άντε τώρα πίστε με πως Ο Σωκράτης ο Πλάτωνας ο Χίλων και άλλοι πολλοί αρκόντουσαν μόνο στο να ξέρουν τον εαυτό τους έτσι όπως εμείς τώρα εδώ περιγράφουμε.Αντε να ξέρεις τι?Τις αντιδράσεις σου,πότε θα θυμώσεις ,τα πάθη σου?τις επιθυμίες σου,τις δυνάμεις σου επαγγελματικές και μη?Ας μην φτηνένουμε την αξία και την σημασία αυτής της πρότασης.
Μπορείς να ελέγξεις τις επιθυμίες σου,τα πάθη σου,της οργή τον εγωισμό σου?¨οχι να τα καταπιέσεις να τα ελέγξεις.Αυτό είναι αυτογνωσία.
_________________
Θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς,όταν το λογικό σου ,σου λέει οτι έχασες.

[Medousa]

Άρα και πάλι ο εαυτός σου είναι η αιτία.Το εσύ σου μεσα και με τον κόσμο.
Όλα γύρω από τον εαυτό μας γυρνάνε όλα έχουν πομπό και δέκτη των ίδιο μας τον εαυτό.
Αν σου ζητήσω να γράψεις ένα ποιημα για μένα ,μόνο για μένα και βάση μόνο εμένα δεν θα τα καταφέρεις.Θα γράψεις για μένα μέσα από τον εαυτό σου.Θα γράψεις για μένα μέσα από την φαντασία σου και τα μάτια τα δικά σου.Θα δεις πραγματα σε μένα και στην ουσία θα βλέπεις εσένα σε μένα.

Και τώρα θέλω να σου θέσω ένα ερώτημα,μεσα από την απλή καθημερινότητα σου,αγαπητέ μου ποιητή.Πόσο καλά ξέρεις το αυτοκίνητο που οδηγείς?Η μήπως πιάνοντας το τιμόνι απλά πιστευεις πως το ξέρεις καλά?
_________________
Θέληση είναι εκείνο που σε υποχρεώνει να νικάς,όταν το λογικό σου ,σου λέει οτι έχασες.