Περί ερασιτεχνών και επαϊόντων!

[Chaos]

Το θέμα τίθεται με αφορμή σχετικές νύξεις στη συζήτηση
http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?t=1892
αλλά και την
http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?t=1887,
επειδή το αντικείμενο φαίνεται να εξάπτει το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων και προκειμένου να μην απασχολούνται τα σχετικά πεδία με εκτεταμένα κείμενα που δεν ανήκουν σε αυτά.
Προς υποβοήθηση και έναρξη μιας αυτόνομης σχετικής συζήτησης, παραθέτω ένα δημοσιευθέν προ 25ετίας περίπου άρθρο μου σε περιοδικό της ευρύτερης αριστεράς, με αφορμή την αποκαθήλωση του Κ. Καραμανλή από την Προεδρία της Δημοκρατίας και την πρώτη συνταγματική μεταρρύθμιση του Α. Παπανδρέου, όπου εκτίθεται η προσωπική μου γνώμη για τους επαΐοντες και τους ερασιτέχνες.
Νομίζω ότι πρόκειται για διαχρονικό ζήτημα...


Σύνταγμα, Συνταγματολόγοι, Συνταγματοχάφτες

Έγινε λοιπόν. Ο πατήρ και νομεύς του Αγίου Συντάγματός μας απομακρύνθηκε – με άκομψο στ’ αλήθεια τρόπο – από την θέση που τόσο καλλιτεχνικά είχε δημιουργήσει για τον εαυτό του.
Το τι μέλλει γενέσθαι για την ευδαίμονα Δημοκρατία μας, ανήκει σε άλλους περισσότερο εμβριθείς παρατηρητές των πολιτικών μας πραγμάτων να το κρίνουν. Εδώ θίγεται απλά μία δευτερογενής συνέπεια του θέματος, με καθαρά ακαδημαϊκό ενδιαφέρον.
Επειδή ο Έλλην στα τρεις χιλιάδες τόσα χρόνια της Ιστορίας του παραμένει πρώτιστα ζώον πολιτικόν, δεν αποτελεί παραδοξότητα το ότι εν μια νυκτί το 50% των συμπολιτών μας άρχισε να ασχολείται με τις Συνταγματικές παραμέτρους της υπόθεσης, το δε άλλο 50% να χαράζει σενάρια πολιτικών (και άλλων) εξελίξεων.
Ας μην βιαστεί ο αναγνώστης να κρίνει ότι υπάρχει κάποια περιπαικτική διάθεση στην ανωτέρω φράση. Το αντίθετο μάλιστα.
Παρά τον βαθύτατο – όχι όμως δογματικό – σεβασμό μου στην Πλατωνική άποψη για τους «επαΐοντες», πρέπει να πω ότι η νέα αυτή ενασχόληση των συμπολιτών, μου είναι εξαιρετικά συμπαθής. Πολύ περισσότερο θα έλεγα από την ανάλογη των δεδηλωμένα επαϊόντων. Οι λόγοι είναι απλοί:
ΟΡΙΣΜΟΣ 1ος: Επαΐων είναι ο δυνάμενος τεχνικά να προσκομίσει αποδείξεις για την πληροφόρησή του επί θέματος ή πεδίου γνώσεων.
ΟΡΙΣΜΟΣ 2ος: Επαΐων είναι ο διαθέτων επαρκή εξουσία ώστε να επιβάλλει ως ορθή ή αληθή την άποψή του επί θέματος ή πεδίου γνώσεων.
Οι ανωτέρω ορισμοί, μόνον στην εποχή μας έχουν αποκτήσει καθολική ισχύ, κατά την γνωστή ανθρώπινη ιστορία τουλάχιστον.
Στην κατηγορία που προσδιορίζει ο πρώτος εξ αυτών, υπάγονται τυπικά όλοι οι μαζικά παραχθέντες απόφοιτοι των ΑΕΙ. Μέρος τους - μικρό – υπήρξαν μελετητές. Μέρος τους – μεγαλύτερο – υπήρξαν ευνοούμενοι των απονεμόντων τα διπλώματα. Μέρος τους – το μέγιστο σήμερα – υπήρξαν έξυπνοι χειριστές των μεταπολιτευτικών συνθηκών στα ανωτέρω ΑΕΙ και των γνωστών μεθόδων απόκτησης του πτυχίου χωρίς καμία σχεδόν επαφή με την εκπαιδευτική διαδικασία.
Στην κατηγορία που προσδιορίζει ο δεύτερος ορισμός, χωρούν συγκεκριμένα ονομαστικά παραδείγματα. Επαΐων περί της στρατηγικής θεωρίας και της πολιτικής τακτικής ας πούμε, υπήρξε ο Αδόλφος Χίτλερ, που σημείωσε μάλιστα και κάποιες επιτυχίες. Επαΐων περί της μαρξιστικής θεωρίας αλλά και των στρατιωτικών θεμάτων, υπήρξε ο Νίκος Ζαχαριάδης. Ουδέν σχόλιον. Επαΐων επί της συντάξεως του Συντάγματος υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Οι συνταγματολόγοι της εποχής ήσαν φυσικά χρήσιμοι στη λεκτική απόδοση των θελήσεών του. Δημιουργός του όμως ήταν ο ίδιος.
Σε σχέση με τις δύο παραπάνω κατηγορίες επαϊόντων, θεωρώ απείρως υγιέστερη την, έστω προσωρινή και σε χαμηλό βαθμό διεισδυτικότητας, τάση των συμπολιτών μας για γνωριμία με τους δαιδάλους των συνταγματικών διατάξεων. Όπως και να το πάρει κανείς, κάποια εγγραφή θα παραμείνει στις μνήμες.
Άλλωστε, κατά τις προβλέψεις του αστικοδημοκρατικού μας Συντάγματος, «θεμέλιον του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και «άπασαι αι εξουσίαι πηγάζουν εκ του Λαού και υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους, ασκούνται δε καθ’ ον τρόπον ορίζει το Σύνταγμα».
Ας αφεθούμε λοιπόν και ημείς, οι ταπεινοί και ερασιτέχνες εραστές της Πληροφορίας, να γνωρίσουμε το κατά ποιόν τρόπο ορίζει το Σύνταγμα ότι ασκούνται οι εξουσίες αυτές.
Δεν πρόκειται να θιγούν οι μισθοί και το κύρος των επαϊόντων' το εγγυόμεθα…

_________________
Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/

[ΟΛΥΜΠΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ]

[gexrag]

Φίλε μου Chaos

Ο κουφός δεν ακούει αλλά και ΚΑΝΕΙΣ δεν ακούει τον κουφό γιατί παραμένει άλαλος αφού οι φωνές του μοιάζουν με άναρθρες κραυγές.

Έτσι με αφορμή την θεματοθέτηση δεν έχω παρά να υποκλιθώ στην δημοκρατικότητα των απόψεων που πηγάζουν από τον ΥΠΕΡΤΑΤΟ νόμο του κράτους.

Ορισμένοι θέλουν να λέγονται πολίτες αυτής της χώρας στην οποία διαμένουν αλλά ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΡΟΥΝ τον υπέρτατο νόμο του κράτους.

Θα έχουμε την ευκαιρία να πούμε πολλά στο μέλλον (μετά από μερικούς μήνες) όταν θα αναρωτιέσαι αν πράγματι είμαι ο gexrag.

Τώρα αρκούμαι στα λίγα Λακωνικά που προανέφερα γιατί θέλω να μαζέψω τα κομμάτια των καταχωρήσεων μου.

Είχα την τιμή στο παρελθόν να διαβάσω δύο από τα άρθρα σου αφού κάποτε ο Τύπος παρέμενε σημαντικά αδέσμευτος. Σήμερα το κακό που έχει γίνει σε αυτόν τον χώρο, με έχει απομακρύνει και δεν έχω την χαρά αυτή.
_________________
Η Αλήθεια (Ιησούς Χριστός) υπάρχει φαίνεται κι ας παιδεύεται.
Η αλήθεια δεν φοβάται τίποτα.
http://gexrag.blogspot.com/2007/09/blog-post.html

[Chaos]

Στη μελέτη του Πλάτωνα, αλλά και της εν γένει Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας, υπάρχει ένα εξ υπαρχής σφάλμα. Έχει θεωρηθεί αποκλειστικό φέουδο και προνομιακό χωράφι των φιλολόγων. Ας βεβαιώσουν οι Μούσες ότι δεν έχω τίποτα εναντίον του συγκεκριμένου γνωστικού κλάδου. Συμβαίνει όμως εδώ, ότι και σε κάθε άλλον νομικά κατοχυρωμένο τέτοιον. Περιορίζει την γνωριμία με το αντικείμενο που μελετά στη χρήση των εργαλείων της επιστήμης του και ως εκ τούτου και στεγανοποιεί και "στεγνώνει" την έρευνα.
Χωρίς τη συνδρομή του ιστορικού και του αρχαιολόγου, δεν μπορεί να να γίνει κατανοητό το πλαίσιο, οι συνθήκες, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μέσα στην οποία γράφτηκε κάθε κείμενο από το συγκεκριμένο άτομο στον συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, οι ενδεχόμενες σκοπιμότητές του, οι υποκρυπτόμενες σημασίες.
Χωρίς τη συνδρομή του εμπειρικού λογοτέχνη, δεν μπορούν να διαφανούν οι λεπτές αποχρώσεις του λόγου, που στον φιλόλογο θα έχουν αξία μόνον ως γραμματικοί και συντακτικοί θησαυροί.
Στην υπό εξέταση περίπτωση, οι μελετητές της "ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ" - και του όλου Πλατωνικού έργου - τείνουν να λησμονούν ένα χαρακτηριστικό που ίσως βοηθά την ανάδυση μιας άλλης οπτικής:
Αναφέρομαι στην γνωστή "Σωκρατική ειρωνεία"...

_________________
Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/

[iason]

Μόνο με αυτή την παρατήρησή σου, αποδεικνύεις ότι ένας ερασιτέχνης -ερώμαι + τέχνη- μπορεί κάλλιστα να είναι πιστότερος ερμηνεύς ενός αναγνωρισμένου επαΐοντα.

Η στενή ακαδημαϊκή και εγκεφαλική ερμηνεία της φιλοσοφίας μπορεί και να μην πιάνει χαρτωσιά μπροστά στο εύστοχο της θυμηδίας και της γόνιμης εμπλοκής του ανθρώπινου "πάθους" -- άλλη πολύσημη και πολυσήμαντη ελληνική λέξη.

Αυτή η διαχρονικότατη αλήθεια εύρισκε την πανηγυρική έκφρασή της ακόμα και τότε - τότε που το σωκρατικό πάθος συνέπαιρνε και συνέγειρε, πράγμα που έκανε αρκετούς κυρίους να αισθάνονται ανασφαλείς και να θέλουν τον Σωκράτη να τον δουν κάτω από τα θυμαράκια, και πράγμα επίσης που έκαιγε και δίχαζε τον ίδιο τον Πλάτωνα - που από τη μια φλέγονταν από τη σωκρατική ζωντάνια κι από την άλλη από την ολιγαρχική του ιδιοσυγκρασία -- καταφεύγοντας εν τέλει στην παραμυθία της φαντασίας.

Σε έναν καθωσπρεπίστικο και λοβοτομημένο κόσμο, αναζητούνται επειγόντως ανοιχτά μυαλά, για να αντιληφθούν του Λόγου (όχι του δικού μου) το αληθές.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[steppenwolf]

Θα σταθώ κι εγώ στους δυο ορισμούς που έδωσε ο Χάος και θα συμφωνήσω, πως ΔΥΣΤΥΧΩΣ τουλάχιστον στην πράξη επικρατούν στην ελληνική πραγματικότητα.
Για τον 2ο' ορισμό, θεωρώ πως οποιοδήποτε σχόλιο είναι περιτό.
Για τον 1ο' θα επιχειρήσω μια αλλαγή στην διατύπωση του, μια αλλαγή στην λέξη κλειδί, που θα μπορούσε να δώσει έναν άλλο οριμό αυτόν που ίσως θα έπρεπε να ισχύει.
Λέει ο 1ος ορισμός: ''Επαΐων είναι ο δυνάμενος τεχνικά να προσκομίσει αποδείξεις για την πληροφόρησή του επί θέματος ή πεδίου γνώσεων. ''
θα μείνω στο '' ο δυνάμενος τεχνικά να ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΕΙ αποδείξεις...''
αν άλλαζε σε: '' ο δυνάμενος μέσω της εκφοράς του λόγου του να αποδείξει....'' θα είχαμε νομίζω τον σωστό ορισμό, εκείνον που θα έπρεπε να ισχύει, ή ΄΄εστω κάποιον ορισμό που θα πλησίαζε τον σωστό.

Τώρα πέρα από αυτά ( αυτή την ζοφερή εικόνα της ελληνικής πραγματικότητας ) γενικότερα για το θέμα και επιλέγοντας για την λέξη ΕΠΑΙΩΝ τον γενικά αποδεκτό , θεωρώ, ορισμό: ''Επαίων σε ένα θέμα είναι ο εξειδικευμένος στο θέμα αυτό'' ,
θα έλεγα πάνω σ¨αυτό , οτι η εξιδείκευση του επαίωντα του προσδίδει αφενός μια ολοκληρομένη, χωρίς κενά γνώση του θέματος και αφετέρου έναν ''επαγγελματικό''( υπό τηνένοια του πιο ''οργανωμένου'' και ''συστηματικού'') τρόπο(μέθοδο) στην προσέγγιση του.
Από την άλλη, ο ερασιτέχνης έχει μεγαλύτερη ευχαίρια ( με την προυποθεση οτι κατέχει το θέμα σε ένα αξιοπρεπές τουλάχιστον επίπεδο) στο να προσεγγίσσε το θέμα από περισσότερες οπτικές.
Τελικά , θεωρώ οτι η συνεργασία μεταξύ των δύο, είναι που μπορεί να δώσει το καλύτερο αποτέλεσμα. ( Ο επαίων μπορεί να βρει την έμπνευση και να ανοίξει περισσότερο τους ορίζοντες του μέσα από την επιλογή κάποιων από τις προτάσεις-προσεγγίσεις του ερασιτέχνη, ο δε ερασιτέχνης μπορεί να καλύψει τα όποια κενά υπάρχουν στις προσεγγίσεις του και να τις διατυπώσει πιο ολοκληρωμένα με την βοήθεια του επαίωντα)
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .

[Chaos]

Επαναφέρω αυτό το παλιό Θέμα προς ενημέρωση, αφού κατέστη εκ νέου επίκαιρη η ενασχόληση των Συνελλήνων με τους Συνταγματικούς δαιδάλους...

_________________
Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/