Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 07, 2012 5:38 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΛΑ.Ο.Σ. έγραψε: | Παράθεση: | Πως μπορει να οριστει η ελευθερια σημερα??? |
Πιάνωντας ένα Ραβδί και χτυπώντας το ταγκαλάκι στους ώμους του opyrgos... | ...και μετά χώνοντάς το στον κώλο του Πο(υ)λίδη! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΛΑ.Ο.Σ. Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 28 Ιαν 2012 Δημοσιεύσεις: 1241 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 07, 2012 5:59 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Μήνυμα διεγράφη από τη διαχείριση λόγω υβριστικών και νομικώς μεμπτού περιεχομένου |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgoς Επιστημονικός Συνεργάτης
Εγγραφή: 29 Απρ 2012 Δημοσιεύσεις: 20 Τόπος: Είμαι ο Μπράβος-Φύλακας και Προστάτης του Forum
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 29, 2012 5:42 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ελεύθερος είναι εκείνος που υπηρετεί μια κοινωνία δικαίου. _________________
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Απρ 29, 2012 7:06 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ναι... φέξε μου και γλίστρησα δηλαδή! _________________ "Mόνην τε ὀρθὴν πολιτείαν εἶναι τὴν ἐν κόσμῳ."
― Διογένης |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 01, 2012 8:02 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ένας νόμος της φύσης και όχι τεχνητή επινόηση κάποιων ανθρώπων(σύμφωνα με τους πυθαγορείους συμβολίζεται με τον αριθμό 8-Πυθαγόρεια αριθμοσοφία), ο οποίος επιτρέπει σε κάθε ατομική ύπαρξη να εκδηλώσει ελεύθερα και ανεμπόδιστα, χωρίς περιορισμούς, τις ενέργειες του στο φυσικό επίπεδο, με σκοπό την εξέλιξη του. Όμως, αυτό πρέπει να γίνεται μέχρι το σημείο που ορίζει η αρχή:"Εκεί που σταματάει η ελευθερία του ενός, αρχίζει η ελευθερία του άλλου"(Φυσικός Νόμος της ΑΡΜΟΝΙΑΣ, συμβολίζεται με τον αριθμό 9). |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Οκτ 03, 2012 8:08 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η Ελευθερία δεν μπορεί να είναι νόμος της φύσης...γιατί στη φύση οι νόμοι δεν παραβιάζονται!
Η Ελευθερία έχει νόημα σε ένα περιεχόμενο το οποίο την συστήνει. Αυτό το περιεχόμενο λέγεται κοινωνία. Η όποια "εκδήλωση" του ανθρώπου έχει νόημα μέσα σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον όπου η εκδήλωση αυτή είναι παράγοντας μεταβολής. Άρα όταν μιλάμε για ελευθερία, μιλάμε για σημαντικές δράσεις που αλλάζουν το περιβάλλον. Π.χ. το να υποθέσει κανείς ότι μπορεί να πάει όπου θέλει..μπορεί να το εννοεί ελευθερία αλλά δεν είναι, γιατί πραγματικά δεν πάει όπου θέλει!
Επειδή λοιπόν ελευθερία σημαίνει δράση είναι φυσικό επόμενο η δράση του κάθε άλλου από εμάς να μπορεί να αναστείλει τις δικές μας δράσεις. Πολλοί μπερδεύουν το δικαίωμα με την ελευθερία. Το δικαίωμα δίνεται από κάποια εξουσία. Η Ελευθερία βιώνεται...δεν δίνεται! _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 04, 2012 1:01 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: | Η Ελευθερία δεν μπορεί να είναι νόμος της φύσης...γιατί στη φύση οι νόμοι δεν παραβιάζονται!
|
Οι νόμοι της φύσης, παραβιάζονται συστηματικά από τους ανθρώπους λόγω της άγνοιας της ουσίας της φύσεως, του τρόπου λειτουργίας αυτής και τον πραγματικό σκοπό που εξυπηρετεί αυτή, εξαιτίας της επιφανειακής και επιπόλαιας σκέψης και συλλογισμών που έχουμε επάνω στην ανάλυση των φαινομένων που συντελούνται σε αυτήν. Η "κοινή λογική" την οποία επικαλούνται πολλοί, δεν μπορεί να προσεγγίσει τα πραγματικά αίτια που παράγουν τα διάφορα φυσικά και άλλα φαινόμενα, με αποτέλεσμα πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι να εξωθούμαστε σε βιαστικά συμπέρασμα και να δημιουργούμε επιστημονικές θεωρίες, νομοθετήματα και ιδεολογήματα τα οποία αντιλαμβάνονται μονάχα ένα μέρος της φύσης και όχι ολόκληρης, και εν τελικοίς αντιστρατευόμαστε τους νόμους της ηθικής, πίσω από την οποία υποκρύπτονται οι πραγματικοί νόμοι της φύσης...
Και εξαιτίας του γεγονότος αυτού, εμείς οι άνθρωποι υποβαλλόμαστε διαρκώς, σε ολόκληρο τον βίο μας, σ΄ένα σωρό δοκιμασίες, που γεννούν πόνο, θλίψη, δυστυχία και εν τέλει κακοδαιμονία, ως τιμωρία για τις παραβιάσεις αυτές...
Η περιορισμένη δυναμικότητα της σκέψης μας, μας κάνει πολλές φορές τα πράγματα και τις καταστάσεις να τις βλέπουμε κατά τρόπο που υπαγορεύονται από την δική μας οπτική γωνία και όχι όπως υπαγορεύεται από τους λειτουργούντες νόμους της φύσης. Βιώνουμε δηλαδή διαρκώς... Ψευδαισθήσεις...
Οπότε, οι νόμοι της φύσης παραβιάζονται, τουλάχιστον από μέλη αυτής, που είμαστε εμείς οι άνθρωποι, διότι για παράδειγμα αν δεν παραβιάζονταν, δεν θα είχαμε στην κοινωνία μας κακοποιά στοιχεία... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 04, 2012 1:29 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: |
Η Ελευθερία έχει νόημα σε ένα περιεχόμενο το οποίο την συστήνει. Αυτό το περιεχόμενο λέγεται κοινωνία. Η όποια "εκδήλωση" του ανθρώπου έχει νόημα μέσα σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον όπου η εκδήλωση αυτή είναι παράγοντας μεταβολής. Άρα όταν μιλάμε για ελευθερία, μιλάμε για σημαντικές δράσεις που αλλάζουν το περιβάλλον.
|
Αποδεχόμενοι σχεδόν όλες τις δοξασίες των διαφόρων φιλοσοφικών και θρησκευτικών συστημάτων που δημιουργήθηκαν και επιβιώνουν στην πάροδο των αιώνων, απ΄την στιγμή που δημιουργείται ο κόσμος μας απ΄τον Μεγάλο Δημιουργό και είναι Αυτός που δίνει το μεγάλο αγαθό που λέγεται ΖΩΗ, μαζί με όλα τα υπόλοιπα αγαθά και τις αξίες που συνοδεύουν αυτή, αυτομάτως αντιλαμβανόμαστε ότι το νόημα, το πραγματικό νόημα το δίνει μονάχα ΑΥΤΟΣ και το οποίο λαμβάνει σάρκα και οστά σ΄ενα περιεχόμενο που επίσης συστήνει ΑΥΤΟΣ , που είναι το φυσικό μας περιβάλλον και το σύμπαν γενικότερα. Διότι Αυτός, είναι ο Πάνσοφος, Πανάγαθος και Παντοδύναμος και όχι ο ατελής νους του ανθρώπου ο οποίος, ακόμα και στις μέρες μας, βρίσκεται σε "βρεφική" κατάσταση...
Οπότε, ΑΥΤΟΣ ορίσει το αληθινό νόημα και της κοινωνίας μας, προκειμένου να υπάρχει η αντανάκλαση της τελειότητας ΤΟΥ...
Όμως, οι άνθρωποι μην αντιλαμβανόμενοι αυτές τις μεγάλες αλήθειες, ή αντιλαμβανόμενοι μεν αλλά μην μπορώντας να βρούν την δύναμη και την θέληση προκειμένου αυτοί να συμμορφωθούν στην Μεγάλη Αλήθεια, η ιστορία τις ανθρωπότητες βρίθει από πολεμικές συγκρούσεις και μεγάλες επαναστάσεις, όπως η Γαλλική Επανάσταση καθώς επίσης και της Ελληνικής Επανάστασης, που μας απεγκλώβισε από τετρακόσια χρόνια αφόρητης σκλαβιάς, δουλείας και δυστυχίας και μας οδήγησε στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας και στην ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 04, 2012 1:45 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: |
Επειδή λοιπόν ελευθερία σημαίνει δράση είναι φυσικό επόμενο η δράση του κάθε άλλου από εμάς να μπορεί να αναστείλει τις δικές μας δράσεις. Πολλοί μπερδεύουν το δικαίωμα με την ελευθερία. Το δικαίωμα δίνεται από κάποια εξουσία. Η Ελευθερία βιώνεται...δεν δίνεται!
|
Αγαπητέ φίλε Bugman,
Όπως πολύ καλώς γνωρίζουμε, χάριν στον φυσικό νόμο της αρμονίας, ο κάθε πλανήτης εκτελεί την δική του περιφορά γύρω από τον Ήλιο και δεν πέφτει σε άλλους πλανήτες, διότι αν έπεφτε, δεν θα είχαμε ηλιακό σύστημα και δεν θα υπήρχε ζωή και εξέλιξη αυτής, πάνω σε αυτό.
Εξαιτίας του νόμου αυτού, θεσπίζονται συντάγματα, ψηφίζονται οι νόμοι του κάθε κράτους και διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Διότι χωρίς αυτά, δεν θα μπορούσαν οι σύγχρονες κοινωνίες να συνυπάρχουν και θα επικρατούσε το απόλυτο χάος.
Έτσι, είναι αναγκαία και η ελευθερία που αποτελεί φυσικό δικαίωμα αλλά ταυτόχρονα και υποχρέωση του καθενός μας. Όμως και αυτή έχει τα όρια της...Ποια είναι αυτά... << Εκεί που σταματάει η ελευθερία του ενός όντος, αρχίζει η ελευθερία του άλλου>>. Αυτός που ουσιαστικά βάζει τον απαιτούμενο φραγμό στην ανεξέλεγτη και την καταχρηστική δράση της ελευθερίας, είναι ο νόμος της ΑΡΜΟΝΙΑΣ ...Και αυτό για να μην απεμπολεί η ελευθερία την πραγματική έννοια και αξία της... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 05, 2012 3:00 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΚΛΑΣ
Ο άνθρωπος με σύστημα αναφοράς τη φύση...δεν κάνει λάθος. Τίποτα στη φύση δεν γίνεται λάθος. Δεν υπάρχει δυνατότητα να γίνει κάτι λάθος. Γιατί καθετί υπακούει στους νόμους της φύσης.
Όμως ο άνθρωπος με σύστημα αναφοράς τον άνθρωπο...κάνει λάθη. Αν δεν έκανε δεν θα μάθαινε! Και αν δεν μάθαινε δεν θα δημιουργούσε.
Και ενώ ο άνθρωπος σφάλει και δημιουργεί, η φύση δεν δημιουργεί, είναι Η δημιουργία. Ο άνθρωπος βλέπει τη δημιουργία ως μια σειριακή κατάσταση ή διάδοχη εναλλαγή καταστάσεων. Η φύση αποτελείται από παράλληλες καταστάσεις, σε τέτοιο βαθμό πολλές που είναι αδύνατον να το συλλάβουμε. Φθάσαμε όμως στο σημείο να καταλάβουμε πως και η δική μας παρατήρηση αποφέρει αλλοίωση στο αποτέλεσμα. Γιατί τελικά δεν είμαστε έξω από τη φύση. Έτσι αυτό που λέμε δημιουργία για μας, είναι απλά μια ψευδαίσθηση, το "μόνιμο φαινόμενο" και το "κλειστό σύστημα" είναι δυο έννοιες που αποτελούν για την δημιουργία το κλειδί, όμως για την φύση το μεν μόνιμο φαινόμενο αντιβαίνει τον κανόνα ότι το ποτάμι δεν περνάει δυο φορές από το ίδιο σημείο (ποτέ δεν συμβαίνουν επακριβώς τα ίδια πράγματα) και το δεν κλειστό σύστημα αποτελεί απλά μια θεωρητική προσέγγιση, όπου τυχόν παρεμποδίσεις "πρακτικά" δεν μας ενδιαφέρουν.
Ο άνθρωπος λοιπόν κατασκευάζει έναν κόσμο μέσα στη φύση, όπου για τον άνθρωπο είναι η δημιουργία του, όπου κάθε βήμα σημαίνει βελτίωση και διόρθωση λαθών, ενώ για την φύση αυτή η δημιουργία αποτελεί λογική συνέπεια των "παράλληλων" καταστάσεων, χωρίς να δίνει βαρύτητα σε εκείνα που εμείς λέμε ανθρώπινα. Για την φύση η κίνηση ενός αυτοκινήτου και η πτώση ενός βράχου αποτελούν το ίδιο και αυτό, την κίνηση.
Αυτή είναι η δική μου τοποθέτηση απέναντι στο πώς ο άνθρωπος βλέπει τα δημιουργήματά του, ποιοτικά, και πώς ο άνθρωπος εμφανίζεται "ποιοτικά" στη φύση. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος δύναται να κάνει καλές ή κακές δράσεις. Η φύση όμως κάνει ούτε καλές και ούτε κακές δράσεις, απλά κάνει δράσεις. Η φύση δεν είναι "δημιουργός" αλλά ο χώρος δράσεων, άρα ο χώρος όπου οι δράσεις γίνονται, είναι η πραγματικότητα.
Όσο για την απλότητα της σκέψης σου με παραδείγματα του τύπου "χωρίς αυτά.....θα επικρατούσε χάος" ας σκεφθούμε πως για τη φύση το χάος είναι μέσα στις προδιαγραφές της. Που σημαίνει ότι το γεγονός "χωρίς αυτά" δεν είναι μη πιθανό. Στην πράξη μάλιστα ανά περιπτώσεις ισχύουν το "μερικά από αυτά" (συζητώ για τα δικαιώματα...για όποιον δεν κατάλαβε), αλλά όχι για όλους τα ίδια από αυτά! Και μάλιστα επειδή ο άνθρωπος βάζει και την χρονική διάσταση πάντα στο παιχνίδι...ισχύει και το "αύριο θα αλλάξουμε αυτά". Για τον άνθρωπο η "διαφύλαξη", ο συντηρητισμός, είναι μια από τις δυνατότητές του και την οποία ασκεί, είτε μιλάμε για περιουσία (υλικό) είτε για δικαίωμα (μη υλικό). Για την φύση όμως που όλα αλλάζουν δεν υπάρχει συντήρηση. Να γιατί την φύση την βλέπουμε ως φθοροποιό...ως εκείνη που με τις δυνάμεις της μας μάχεται, μας φέρνει εμπόδια, μας φοβίζει. Η φύση λοιπόν παρέχει ακόμα και την δυνατότητα της φύλαξης, της αντίστασης στην μεταβολή, την αδράνεια.Και αυτή η αντίσταση δηλώνει ένα βάρος, μια μάζα αντίστασης, όπου δίνει ποιότητα στον άνθρωπο, γιατί γίνεται ο ικανός άνθρωπος, που τα βάζει με την φύση και επιβιώνει.
Όμως ο άνθρωπος δεν βλέπει την φύση ως κάτι απρόσωπο. Η κόντρα με το συνάνθρωπο του γεννά την ιδέα πως πίσω από την φύση κρύβονται δυνάμεις, θεϊκές, αθάνατες γιατί βρίσκονται και θα βρίσκονται εκεί. Έτσι η ιδέα του πιστού ανθρώπου (του ανθρώπου της πίστης) εστιάζεται στο ότι η φύση είναι ένα μέσο, που το χειρίζεται στο βαθμό που μπορεί ο ίδιος, και στο μέγιστο βαθμό που χειρίζεται ο Θεός. Το αποτέλεσμα αυτής της πίστης είναι ασφαλώς η αναστολή δράσεων, ο περιορισμός των ικανοτήτων, ο περιορισμός ο φυσικός (π.χ. το κελί του μοναχού). Ανάμεσα στον ικανό άνθρωπο και τον πιστό άνθρωπο...έχουμε τον αδύναμο άνθρωπο, τον άνθρωπο δηλαδή που και ικανότητες δεν έχει και δεν πιστεύει σε τίποτα, έτσι φοβάται την φύση, και κάνει δράσεις ανεπιτυχείς. Η απόλυτη αρμονία φανερώνεται με το γνωστό "σπεύδε βραδέως" που σημαίνει "δράσε με σύνεση" ή καλύτερα "δράσε με συναίσθηση του τι επιφέρεις". Το όφελος από αυτή τη προσέγγιση είναι φυσικά το να μην φοβάται κανείς. Η πίστη δεν πρέπει να περιορίζει τα μέγιστα (αλλά πρέπει να περιορίζει, αυτή είναι η αξία της), και οι ικανότητες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται τα μέγιστα αλλά όσο χρειάζεται για να πετύχουμε τους σκοπούς μας (οι σκοποί που μας είναι αναγκαίοι να πετύχουμε)
Ο Ελεύθερος άνθρωπος λοιπόν είναι αυτός που ζει με αρμονία, ως ικανός άνθρωπος και ως πιστός άνθρωπος. Ο ανελεύθερος ζει με τον φόβο, δεν έχει πίστη και δεν έχει ικανότητες. Τα άλλα άκρα, ο ικανός άνθρωπος και ο πιστός άνθρωπος....έχουν ελλείψεις, έχουν φοβίες που προσπαθούν σε αυτό που μπορούν να στραφούν για να τις διώξουν. Έτσι ο ικανός άνθρωπος συνέχεια προσπαθεί να "επιβιώσει", ενώ ο πιστός άνθρωπος αποφεύγει τις αλλαγές, παραμένει σταθερός στους κανόνες του, στο τρόπο ζωής του, και δεν αφήνει καμία εξωτερική επίδραση να τον αλλάξει, την αγνοεί. Και ο ικανός άνθρωπος και ο πιστός βιώνουν μια ιδιότυπη ελευθερία. Ο μεν πρώτος την ελευθερία της όποιας αλλαγής ή επέμβασης για την επιβίωσή του, και ο δεύτερος την ελευθερία να αγνοεί αυτά που συμβαίνουν γύρω του, να ζει στο κόσμο του δηλαδή.
Η φύση είναι αρμονική...και αυτό σημαίνει πως θα υπάρχουν και οι τέσσερις τύποι ανθρώπων! _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 06, 2012 2:16 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: |
Όμως ο άνθρωπος με σύστημα αναφοράς τον άνθρωπο...κάνει λάθη. Αν δεν έκανε δεν θα μάθαινε! Και αν δεν μάθαινε δεν θα δημιουργούσε.
Και ενώ ο άνθρωπος σφάλει και δημιουργεί, η φύση δεν δημιουργεί, είναι Η δημιουργία.
|
Θα κάνει λάθη διότι πολλές εγκλωβίζεται σε θεωρίες και πρακτικές, οι οποίες είναι αποτέλεσμα στενής αντίληψης των ανθρώπων που έχουν... Των λειτουργιών της φύσης...Και όταν συνειδητοποιήσει το λανθασμένο αυτών διότι θα τον φέρουν σε αδιέξοδο...Και αναγκαστικά, θα συνειδητοποιήσει τα λανθασμένα σημεία των θεωριών, θα τα τροποποιήσει, μέχρις ότου τον βγάλουν απ΄το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει....Δηλαδή θα εισέλθει, έστω και για λίγο, στην... ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...Για να...ΜΑΘΕΙ...Και να...ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ... Και όταν βρεθεί ξανά πάλι στο αδιέξοδο, πάλι θα... εισέλθει, έστω και για λίγο, στην... ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ...Για να...ΜΑΘΕΙ...Και να...ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΞΑΝΑ..., κ.ο.κ. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 06, 2012 2:34 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: |
Η φύση αποτελείται από παράλληλες καταστάσεις, σε τέτοιο βαθμό πολλές που είναι αδύνατον να το συλλάβουμε. Φθάσαμε όμως στο σημείο να καταλάβουμε πως και η δική μας παρατήρηση αποφέρει αλλοίωση στο αποτέλεσμα. Γιατί τελικά δεν είμαστε έξω από τη φύση. Έτσι αυτό που λέμε δημιουργία για μας, είναι απλά μια ψευδαίσθηση, το "μόνιμο φαινόμενο" και το "κλειστό σύστημα" είναι δυο έννοιες που αποτελούν για την δημιουργία το κλειδί, όμως για την φύση το μεν μόνιμο φαινόμενο αντιβαίνει τον κανόνα ότι το ποτάμι δεν περνάει δυο φορές από το ίδιο σημείο (ποτέ δεν συμβαίνουν επακριβώς τα ίδια πράγματα) και το δεν κλειστό σύστημα αποτελεί απλά μια θεωρητική προσέγγιση, όπου τυχόν παρεμποδίσεις "πρακτικά" δεν μας ενδιαφέρουν.
Ο άνθρωπος λοιπόν κατασκευάζει έναν κόσμο μέσα στη φύση, όπου για τον άνθρωπο είναι η δημιουργία του, όπου κάθε βήμα σημαίνει βελτίωση και διόρθωση λαθών, ενώ για την φύση αυτή η δημιουργία αποτελεί λογική συνέπεια των "παράλληλων" καταστάσεων, χωρίς να δίνει βαρύτητα σε εκείνα που εμείς λέμε ανθρώπινα. Για την φύση η κίνηση ενός αυτοκινήτου και η πτώση ενός βράχου αποτελούν το ίδιο και αυτό, την κίνηση.
Αυτή είναι η δική μου τοποθέτηση απέναντι στο πώς ο άνθρωπος βλέπει τα δημιουργήματά του, ποιοτικά, και πώς ο άνθρωπος εμφανίζεται "ποιοτικά" στη φύση. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος δύναται να κάνει καλές ή κακές δράσεις. Η φύση όμως κάνει ούτε καλές και ούτε κακές δράσεις, απλά κάνει δράσεις. Η φύση δεν είναι "δημιουργός" αλλά ο χώρος δράσεων, άρα ο χώρος όπου οι δράσεις γίνονται, είναι η πραγματικότητα.
|
Πράγματι, η καθημερινή προσεκτική παρατήρηση, επιστημονικά πειράματα και η φιλοσοφική προσέγγιση, όπου πάντοτε προσπαθεί ο άνθρωπος να την εξελίσσει και να την επεκτείνει ακόμη παραπέρα, δείχνει μέχρις στιγμής ότι όλα υπάρχουν μέσα στην φύση και τίποτα δεν μπορεί να συλληφθεί και να νοηθεί εκτός αυτής...
Οτιδήποτε βλέπουμε, φανταστούμε αλλά και οτιδήποτε δεν μπορούμε να δούμε αλλά και να φανταστούμε, υπάρχει μέσα στην φύση...
Σχετικά με τις έννοιες του πραγματικού και του φανταστικού, πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να τις διαχωρίσουν...Δεν συνειδητοποιούν όμως ότι το πραγματικό είναι το αποτέλεσμα... Του φανταστικού.... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 06, 2012 2:53 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: |
"χωρίς αυτά.....θα επικρατούσε χάος" ας σκεφθούμε πως για τη φύση το χάος είναι μέσα στις προδιαγραφές της. Που σημαίνει ότι το γεγονός "χωρίς αυτά" δεν είναι μη πιθανό. Στην πράξη μάλιστα ανά περιπτώσεις ισχύουν το "μερικά από αυτά" (συζητώ για τα δικαιώματα...για όποιον δεν κατάλαβε), αλλά όχι για όλους τα ίδια από αυτά!
|
Το χάος, είναι η φύση σε ανεκδήλωτη κατάσταση. Δηλαδή, από το χάος απέρρευσε και εκδηλώθηκε, δηλαδή έφερε στο ΕΙΝΑΙ της, η φύση, και δημιούργησε όλους τους νόμους και τις καταστάσεις της ισορροπίας της, που είναι η αγάπη, η δικαιοσύνη, η αρμονία, η ελευθερία, η αλληλεπίδραση κ.ο.κ...
Όταν και όποτε συντελείτε χάος, υπάρχει αναστολή των νόμων της φύσης αλλά όχι απαραίτητα και του κεντρικού πυρήνα αυτής... Οπότε, μπορεί να υποτεθεί ότι και το χάος είναι ένα συστατικό στοιχείο του εαυτού της... |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 06, 2012 3:01 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: |
Η κόντρα με το συνάνθρωπο του γεννά την ιδέα πως πίσω από την φύση κρύβονται δυνάμεις, θεϊκές, αθάνατες γιατί βρίσκονται και θα βρίσκονται εκεί. Έτσι η ιδέα του πιστού ανθρώπου (του ανθρώπου της πίστης) εστιάζεται στο ότι η φύση είναι ένα μέσο, που το χειρίζεται στο βαθμό που μπορεί ο ίδιος, και στο μέγιστο βαθμό που χειρίζεται ο Θεός. Το αποτέλεσμα αυτής της πίστης είναι ασφαλώς η αναστολή δράσεων, ο περιορισμός των ικανοτήτων, ο περιορισμός ο φυσικός (π.χ. το κελί του μοναχού). Ανάμεσα στον ικανό άνθρωπο και τον πιστό άνθρωπο...έχουμε τον αδύναμο άνθρωπο, τον άνθρωπο δηλαδή που και ικανότητες δεν έχει και δεν πιστεύει σε τίποτα, έτσι φοβάται την φύση, και κάνει δράσεις ανεπιτυχείς.
|
Το πνεύμα του περιορισμού είναι αυτό που οδηγεί στην φθορά και στον θάνατο. Και αυτό επειδή η Φύση, ως άπειρη και ατελεύτητη, δεν μπορεί να εγκλωβιστεί σε περιορισμένες καταστάσεις...(όπως είναι η δουλεία και υπαγορεύεται από τον φόβο) |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΑΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 01 Οκτ 2012 Δημοσιεύσεις: 243 Τόπος: ΒΕΡΟΙΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 06, 2012 3:12 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman έγραψε: |
Ο Ελεύθερος άνθρωπος λοιπόν είναι αυτός που ζει με αρμονία, ως ικανός άνθρωπος και ως πιστός άνθρωπος. Ο ανελεύθερος ζει με τον φόβο, δεν έχει πίστη και δεν έχει ικανότητες. Τα άλλα άκρα, ο ικανός άνθρωπος και ο πιστός άνθρωπος....έχουν ελλείψεις, έχουν φοβίες που προσπαθούν σε αυτό που μπορούν να στραφούν για να τις διώξουν. Έτσι ο ικανός άνθρωπος συνέχεια προσπαθεί να "επιβιώσει", ενώ ο πιστός άνθρωπος αποφεύγει τις αλλαγές, παραμένει σταθερός στους κανόνες του, στο τρόπο ζωής του, και δεν αφήνει καμία εξωτερική επίδραση να τον αλλάξει, την αγνοεί. Και ο ικανός άνθρωπος και ο πιστός βιώνουν μια ιδιότυπη ελευθερία. Ο μεν πρώτος την ελευθερία της όποιας αλλαγής ή επέμβασης για την επιβίωσή του, και ο δεύτερος την ελευθερία να αγνοεί αυτά που συμβαίνουν γύρω του, να ζει στο κόσμο του δηλαδή.
|
Είναι γεγονός, πως όταν ένας άνθρωπος εκφράζει την επιθυμία και την θέληση να εναντιωθεί στους συνήθεις τρόπους ζωής που ορίζει η συνήθης καθημερινή πρακτική καθώς επίσης και τις φοβίες και αδυναμίες που προκαλούν, εκδηλώνει μεγαλύτερη ελευθερία, από κάποιον που θέλει να εγκλωβίζεται στα <<καθέκαστα>>... Η ελευθερία, ως ένας νόμος της φύσης και σε όποιον την ακολουθεί, θα τον καταστήσει <<προνομιούχο>> και θα τον προικίσει με σπουδαίες ιδιότητες και μεγάλα χαρίσματα. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|