Επιλογή & Ευθύνη του ΑΔΥΝΑΜΟΥ

[mirage]

Ο νεο-Έλληνας γενικά συμπαθεί τον Αδύναμο, κατανοεί την θέση του καλύτερα απο εκείνη του Δυνατού. Συμπάσχει με τον Αδύναμο, μοιράζεται τα ίδια συναισθήματα με εκείνον. Προφανώς και δεν χωράει καμία αμφισβήτηση ο Έλληνας εδω και κάποιες χιλιάδες χρόνια είναι και αυτός Αδύναμος (πνευματικά-πολιτιστικά, οικονομικά, στρατιωτικά). Γι αυτό και όποτε βρεθεί σε δίλημα να πάρει θέση μεταξύ αδυνάμου και δυνατού, παίρνει πάντα την θέση του δυνατού χωρίς να μπορεί να αξιολογήσει την πραγματικότητα ρεαλιστικά, πραγματιστικά, ορθο-λογικά.

Και όμως ο αδύναμος έχει ΔΥΝΑΜΗ! Έχει την δύναμη της ΕΠΙΛΟΓΗΣ! Ουσιαστικά τους πολέμους τους προκαλούν οι αδύναμοι με τις επιλογές τους. Ο Δυνατός (εφόσον είναι ορθο-λογικός, μετριοπαθής και δεν είναι παράφρον γιατί έχουμε και τέτοιους) δεν έχει λόγο να κάνει πόλεμο, κατέχει ήδη την απαραίτητη δύναμη να επιβάλει την θέλησή του με την πειθώ (τον λόγο, την λογική).

Έτσι το μπαλάκι πάει στον αδύναμο, ο οποίος καλείται να αποφασίσει ορθο-λογικά εαν θα παραδοθεί στην Δυνατό χωρίς να υποστεί απώλειες διατηρώντας τις δυνατότητές του στο ακέραιο για ανάπτυξη και ασφάλεια ... ή θα αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί απο το συναισθηματικό "βάρος" λέξεων όπως προδοσία, ντροπή, περηφάνεια και εξευτελισμός.

Αυτή η θέση είναι πολύ ριζοσπαστική για τους περισσότερους. Θα δημοσιεύσω ένα κείμενο του πρώτου πραγματικού ιστορικού, του Θουκυδίδη, σχετικά με το θέμα αυτό (Μηλίων Διάλογος), οπότε με την ησυχία του και ο κάθε σκεπτόμενος αναγνώστης να δει όλες τις πτυχές του ζητήματος (τι επιδιώκει ο ισχυρός, ποιές επιλογές έχει ο αδύναμος, κλπ) και ας αναλογιστεί τι θα έκανε ο ίδιος στην θέση των κυβερνόντων της Μήλου.

Να ζητήσω προκαταβολικά συγνώμη για την ποιότητα της μετάφρασης! Δυστυχώς δεν βρήκα κάποιο καλύτερο κείμενο ... ο Θουκυδίδης μας αξίζει μια πολύ καλύτερη μετάφραση ... η άλλη εναλλακτική ήταν να ανεβάσω το πρωτότυπο κείμενο, αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι απο εμάς έχουμε απωλέσει την ικανότητα χρήσης αυτής της πανέμορφης γλώσσας

http://el.wikisource.org/wiki/%CE%98%CE%BF%CF%85%CE%BA%CF%85%CE%B4%CE%AF%CE%B4%CE%B7%CF%82_%CE%95
_________________
Σταματήστε να πιστεύετε ... αρχίστε να σκέφτεστε!
http://philosophical-mirage.blogspot.com/
http://notes-mirage.blogspot.com/
http://bio-mirage.blogspot.com/

[mirage]

Μήλιοι: «Ναι, ήταν καλή η ιδέα σας να συνομιλήσουμε σε επίπεδο αντιπροσωπειών, μακριά από το πλήθος. Από την άλλη όμως, η παρουσία του στρατού σας εδώ, σε πλήρη ετοιμότητα, δεν είναι κάτι αόριστο, αλλά κάτι πολύ χειροπιαστό. Κάτι που βρίσκεται σε φανερή αντίθεση με την πρότασή σας για συνεννόηση. Βλέπουμε ότι έχετε έρθει να μάς επιβληθείτε με τη βία, δεν είστε εδώ σαν συνομιλητές. Κατά πάσα πιθανότητα, το τέλος της συζήτησης θα σημάνει πόλεμο, αν χάριν του δίκιου μας αρνηθούμε να υποχωρήσουμε, και δουλεία, αν καταφέρετε να μάς πείσετε».

Aθηναίοι: Αν ήρθατε μόνο και μόνο για να κάνετε εικασίες, και όχι για να σώσετε την πολιτεία σας, τότε να φύγουμε. Αλλιώς να μείνουμε, και να συνεχίσουμε τη συζήτηση

Μήλιοι: Στην δύσκολη θέση στην οποία βρισκόμαστε, είναι νομίζουμε λογικό και συγχωρητέο να περνάνε από την σκέψη μας πολλά. Τόσο επιχειρήματα, όσο και πιθανότητες. Βέβαια, σκοπός της σημερινής μας συνάντησης είναι η δική μας σωτηρία. Ας γίνει λοιπόν η συζήτηση όπως εσείς το θεωρείτε σωστό

Αθηναίοι: Δεν ήρθαμε να σας πούμε όμορφες πολυλογίες, που δεν πρόκειται έτσι κι αλλιώς να σας πείσουν. Δεν θα υποστηρίξουμε ότι δίκαια είμαστε εμείς οι ηγεμόνες, επειδή νικήσαμε τους Πέρσες, ή ότι εκστρατεύσαμε εναντίον σας επειδή μάς προκαλέσατε. Μην προσπαθήσετε όμως κι εσείς να χρησιμοποιήσετε το επιχείρημα ότι ενώ είστε άποικοι των Σπαρτιατών δεν μπήκατε στον πόλεμο στο πλευρό τους, ή ότι δεν μάς έχετε κάνει κανένα κακό. Στόχος μας είναι να γίνει είναι δυνατόν ό,τι καλύτερο, με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα, που και οι δύο πλευρές τα γνωρίζουμε καλά. Άλλωστε όλοι ξέρουν ότι η έννοια του Δικαίου έχει νόημα μόνο όταν οι δύο πλευρές είναι ισάξιες (ισότιμες) μεταξύ τους, και όταν αυτό δεν συμβαίνει, οι δυνατοί κάνουν ό,τι τους επιτρέπει η δύναμή τους, και οι αδύναμοι αναγκαστικά συναινούν και υπακούουν

Μήλιοι: Μας λέτε ότι πρέπει να αφήσουμε κατά μέρος τα περί Δικαίου, και να συζητήσουμε με βάση το συμφέρον. Εμείς όμως πιστεύουμε ότι και για σας θα ήταν συμφέρον να μην καταργήσετε τη Λογική και το Δίκαιο, που είναι αγαθά πολύτιμα για όλους, ώστε όποιος βρίσκεται σε κίνδυνο να μπορεί να συνεχίσει να τα επικαλείται. Αυτό είναι και για σας πολύ σημαντικό: αν κάποτε στο μέλλον ηττηθείτε, θα μπορούσαν τότε οι νικητές σας να σας τιμωρήσουν παραδειγματικά

Αθηναίοι: Δεν μάς ανησυχεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι νικημένοι Ισχυροί δεν κινδυνεύουν από τους άλλους Ισχυρούς, όπως είναι οι Λακεδαιμόνιοι, άλλωστε αυτήν την στιγμή δεν αντιδικούμε με αυτούς. Επικίνδυνοι για τους Ισχυρούς είναι οι υποτελείς, όταν επαναστατούν ενάντια στους αφέντες τους. Αφήστε σ' εμάς αυτήν την έγνοια. Εμείς βρισκόμαστε εδώ για το συμφέρον της Ηγεμονίας μας [της Αθηναϊκής Συμμαχίας] και όσα θα σας πούμε έχουν στόχο την σωτηρία της πολιτείας σας. Το θέμα είναι εμείς μεν να σάς επιβληθούμε χωρίς κόπο, εσείς δε να σωθείτε, για το συμφέρον και των δυό μας

Μήλιοι: Πώς είναι δυνατόν να μάς συμφέρει εμάς να γίνουμε σκλάβοι σας, όπως συμφέρει εσάς να μας υποδουλώσετε;

Αθηναίοι: Είναι, γιατί έτσι εσείς θ’ αποφύγετε πολύ χειρότερα παθήματα, αλλά κι εμείς θα κερδίσουμε, που δεν θα καταστραφείτε

Μήλιοι: Ώστε δεν δέχεστε να μείνουμε ουδέτεροι, να είμαστε φίλοι σας αντί εχθροί, σύμμαχοι ούτε δικοί σας ούτε των εχθρών σας;

Αθηναίοι: Η φιλία σας θα μας έβλαπτε περισσότερο από το να είστε εχθροί μας, γιατί θα ήταν σημείο δικής μας αδυναμίας. Αντίθετα, το μίσος σας θα απέδειχνε στους υποτελείς μας τη δύναμή μας.

Μήλιοι: Οι υπήκοοί σας θεωρούν σωστό να αντιμετωπίζονται με τα ίδια κριτήρια αυτοί που δεν ανήκουν στην δική σας σφαίρα επιρροής, και οι δικοί σας άποικοι που τυχόν αποστατούν;

Αθηναίοι: Οι υπήκοοί μας θεωρούν ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μένει ουδέτερος, και όποιος το κάνει το οφείλει στη δύναμή του, που του επιτρέπει να μη μας φοβάται. Αν υποταχτείτε, εκτός από την διεύρυνση της συμμαχίας μας, θα μας προσφέρετε και περισσότερη ασφάλεια. Άλλωστε δεν επιτρέπεται εσείς, που είστε νησιώτες, και μάλιστα ασθενέστεροι από άλλους, να εμφανίζεστε σαν ισχυρότεροι από εμάς τους θαλασσοκράτορες.

Μήλιοι: Αλλά θεωρείτε ότι δεν υπάρχει καμία ασφάλεια στην πολιτική που δείχνουμε; Γιατί εδώ πάλι εάν μας αποκλείετε από την ομιλία για δικαιοσύνη και μας προσκαλείτε να υπακούσουμε στα δικά σας συμφέροντα, πρέπει επίσης να μπορέσουμε να εξηγήσουμε τα δικά μας και προσπαθήσουμε να σας πείσουμε, εάν τα δύο συμβαίνει να συμπίπτουν. Πώς μπορείτε να αποφύγετε να κάνετε εχθρούς όλους τους υπάρχοντες ουδετέρους που εξετάζοντας την περίπτωσή μας θα συμπεράνουν πως κάποια μέρα θα επιτεθείτε και σε αυτούς; Και τι είναι αυτό παρά να καταστήσει μεγαλύτερους τους εχθρούς που έχετε ήδη και να δημιουργήσετε και άλλους που πριν δεν είχαν σκεφτεί να γίνουν;

Αθηναίοι: Επειδή, το γεγονός είναι πως οι στεριανοί γενικά μας ανησυχούν ελάχιστα; η ελευθερία που απολαμβάνουν θα αποτρέψει πολύ την λήψη προφυλάξεων ενάντια σε μας; είναι μάλλον περισσότερο οι Νησιώτες όπως εσείς, εκτός της αυτοκρατορίας μας και υποκείμενα που υποφέρουν κάτω από το ζυγό μας, ο ποιος θα ήταν ο πλέον πιθανός να πάρει ένα παρορμητικό βήμα που να οδηγήσει τόσο αυτούς όσο και εμάς σε προφανή κίνδυνο.

Μήλιοι: Καλά επομένως, εάν εσείς διακινδυνεύετε τόσο πολύ για να διατηρήσετε την αυτοκρατορία σας και τα υποκείμενά σας για να σας ξεφορτωθούν, θα ήταν σίγουρα μεγάλη αδυναμία και δειλία σε μας που είμαστε ακόμη ελεύθεροι να μην δοκιμάσουμε όλα όσα μπορούν να δοκιμαστούν, πριν μας υποβάλλεται στο ζυγό σας.

Αθηναίοι: Όχι εάν σας έχουν συμβουλεύσει ορθά, πως ο διαγωνισμός είναι άνισος, όχι με την τιμή ως βραβείο και την ντροπή ως τιμωρία, αλλά ως θέμα αυτοσυντήρησης και μη αντίστασης σε εκείνον που είναι κατά πολύ ισχυρότερος από εσάς

Μήλιοι: Αλλά ξέρουμε ότι η τύχη του πολέμου είναι μερικές φορές πιο αμερόληπτη από την έκβαση την οποία κάποιος μπορεί να υποθέσει λόγω της αριθμητικής δυσαναλογίας; να υποκύψουμε είναι σαν να επρόκειτο να παραδοθούμε στην απελπισία, ενώ η δράση συντηρεί ακόμα για μας μια ελπίδα ότι μπορούμε να σταθούμε όρθιοι.

Αθηναίοι: Ελπίδα, o ανακουφιστής του κινδύνου, μπορεί να επιτρέπετε σε εκείνους οι οποίοι έχουν άφθονους πόρους, εάν όχι χωρίς απώλεια οπωσδήποτε χωρίς καταστροφή; αλλά η φύση της (ελπίδας) είναι να είναι υπερβολική και όλοι όσοι φθάνουν στο σημείο να εναποθέτουν τα πάντα επάνω της γνωρίζουν τα πραγματικά της χρώματα μόνον όταν καταστρέφονται; αλλά όσο η σύνεση τους επιτρέπει να προστατεύονται ενάντια σε αυτήν (την ελπίδα), αυτή δεν βρίσκεται να είναι πιεστική. Αφήστε αυτό να μην συμβεί σε εσάς, οι οποίοι είστε αδύνατοι και κρέμεστε σε μια μοναδική στροφή της κλίμακας; Ούτε να είστε όπως οι χυδαίοι, οι οποίοι, εγκαταλείποντας τέτοια ασφάλεια την οποία τα ανθρώπινα μέσα μπορούν ακόμη να εξασφαλίσουν, όταν οι ορατές ελπίδες τους αποκόβονται στην εξαιρετικό βαθμό, στρέφονται στο αόρατο, στις προφητείες και τους χρησμούς και άλλες τέτοιες εφευρέσεις που εξαπατούν τα άτομα με τις ελπίδες προς την καταστροφή τους.

Μήλιοι: Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι γνωρίζουμε εξίσου καλά με εσάς την δυσκολία να ανταγωνισθούμε την δύναμη και τα πλούτη σας, εκτός και αν οι όροι είναι ίσοι. Αλλά εμπιστευόμαστε ότι οι Θεοί μπορούν να μας χορηγήσουν τύχη τόσο καλή όσο η δική σας, δεδομένου ότι είμαστε απλώς άτομα που παλεύουν ενάντια στο άδικο και ό,τι χρειαζόμαστε σε δύναμη θα μας το προσφέρει η συμμαχία μας με τους Λακεδαιμονίους, οι ποιοι είναι υποχρεωμένοι, το λιγότερο λόγω ντροπής, να προστρέξουν σε ενίσχυση των προστατευμένων τους. Η εμπιστοσύνη μας, επομένως, τελικά δεν είναι τόσο εντελώς παράλογη.

Αθηναίοι: Όταν μιλάτε για την εύνοια των Θεών, μπορούμε να ελπίσουμε το ίδιο όπως και εσείς για τους εαυτούς μας; ούτε οι αξιώσεις μας ούτε η συμπεριφορά μας είναι με οποιαδήποτε τρόπο αντίθετη προς αυτά τα οποία οι άνθρωποι θεωρούν για τους Θεούς, ή εξασκούν μεταξύ τους. Στους Θεούς πιστεύουμε, και για τους ανθρώπους γνωρίζουμε, πως από έναν αναγκαίο νόμο της φύσης τους κυβερνούν οποτεδήποτε μπορούν. Και δεν είναι σαν να ήμαστε οι πρώτοι που φτιάχνουμε αυτόν τον νόμο, ή που ενεργούμε με βάση αυτόν τον νόμο αφού τον δημιουργήσουμε: τον βρήκαμε ενώπιον μας και θα τον αφήσουμε να υπάρξει για πάντα μετά από μας; αυτό που κάνουμε είναι απλά να εφαρμόζουμε αυτόν τον νόμο, ξέροντας πως εσείς και οποιοσδήποτε άλλος, έχοντας την ίδια δύναμη όπως έχουμε εμείς, θα έπραττε το ίδιο με εμάς. Κατά συνέπεια, όσον αφορά τους Θεούς, δεν έχουμε κανέναν φόβο και κανέναν λόγο να φοβηθούμε ότι θα βρεθούμε σε δύσκολη θέση. Αλλά όταν ερχόμαστε στην έννοιά σας για τους Λακεδαιμόνας, που θεωρείτε πως η ντροπή θα τους κάνει να σας βοηθήσουν, εδώ κατανοούμε την απλότητά σας αλλά δεν ζηλεύουμε καθόλου την ανοησία σας. Οι Λακεδαιμόνες, όταν τα δικά τους συμφέροντα ή οι νόμοι της χώρας τους είναι σε κίνδυνο, είναι τα πιο αντάξια άτομα που βρίσκονται εν ζωή. Για την συμπεριφορά τους προς άλλους πολλά μπορούν να ειπωθούν, αλλά καμία σαφέστερη ιδέα δεν θα μπορούσε να δοθεί παρά λέγοντας με συντομία πως απ΄ όλους τους ανθρώπους που γνωρίζουμε, αυτοί είναι οι περισσότερο ευδιάκριτοι στην αποδοχή αυτού που είναι προφανώς αξιότιμο και αυτού που είναι πραγματιστικά δίκαιο. Ένας τέτοιος τρόπος σκέψης δεν υπόσχεται πολλά για την ασφάλεια επάνω στην οποία τώρα αδικαιολόγητα υπολογίζετε.

Μήλιοι: Αλλά είναι ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο που εμπιστευόμαστε τώρα τον σεβασμό τους στον πραγματισμό, ώστε να αποτραπεί τυχόν προδοσία του Μηλίων, των άποικων τους, και με αυτόν τον τρόπο να χάσουν την εμπιστοσύνη των φίλων τους σε Ελλάδα και να βοηθήσουν τους εχθρούς τους.

Αθηναίοι: Συνεπώς δεν υιοθετείτε την άποψη πως ο πραγματισμός συμβαδίζει με την ασφάλεια, ενώ η δικαιοσύνη και η τιμή δεν μπορούν να ακολουθηθούν χωρίς κίνδυνο και πως τον κίνδυνο γενικά οι Λακεδαιμόνες τον φλερτάρουν όσο τον δυνατό λιγότερο.

Μήλιοι: Αλλά πιστεύουμε ότι θα ήταν πιθανότερο να αντιμετωπίσουν ακόμη και κίνδυνο για χάρη μας, και με περισσότερη εμπιστοσύνη απ' ό, τι για άλλους, δεδομένου ότι η γειτνίασής μας στην Πελοπόννησο διευκολύνει στην δράση τους και το κοινό μας αίμα εξασφαλίζει την πίστη μας.

Αθηναίοι: Σύμφωνοι, αλλά αυτό που ένας πρόθυμος σύμμαχος εμπιστεύεται δεν είναι η καλή θέληση εκείνων που ζητούν την βοήθειά του, αλλά μια αποφασισμένη ανωτερότητα δύναμης για δράση; Και οι Λακεδαιμόνες το εξετάζουν αυτό περισσότερο από τους άλλους. Τουλάχιστον, τέτοια είναι η δυσπιστία στους εγχώριους πόρους τους, ώστε μόνο μαζί με τους πολυάριθμους συμμάχους τους επιτίθενται σε έναν γείτονα ; τώρα είναι πιθανό, ενώ είμαστε κύριοι της θάλασσας, αυτοί να την διασχίσουν για να πάνε σε ένα νησί;

Μήλιοι: Αλλά θα είχαν άλλους να στείλουν. Το Κρητικό Πέλαγος είναι ανοιχτό, και είναι δυσκολότερο για εκείνους που το ελέγχουν να παρεμποδίσουν άλλους, απ' ό, τι για εκείνους που επιθυμούν να τους ξεφύγουν να το κάνουν ακίνδυνα. Και εάν οι Λακεδαιμόνιοι αποτύχουν σε αυτό, θα έπεφταν επάνω στο έδαφός σας, και επάνω σε όσους συμμάχων σας δεν μπόρεσε να φτάσει ο Βρασίδας και αντί για μέρη τα οποία δεν σας ανήκουν, θα πρέπει να πολεμήσετε για τη χώρα σας και τη συνομοσπονδία σας.

Αθηναίοι: Τέτοια παρεκτροπή του είδους για την οποία μιλάτε, μπορεί κάποια μέρα να ζήσετε, μόνο για να μάθετε, όπως και άλλοι έχουν κάνει, πως οι Αθηναίοι ποτέ μέχρι τώρα δεν αποχώρησαν από μια πολιορκία για τον φόβο κανενός. Αλλά μας εντυπωσιάζει το γεγονός πως, ενώ μας λέτε πως ενδιαφέρεστε τάχα για την ασφάλεια της χώρας σας, σε όλη αυτήν την συζήτηση δεν έχετε αναφέρει τίποτα το οποίο να μπορεί κάποιος άνθρωπος να εμπιστευτεί και να σκεφτεί πως θα τον σώσει. Τα ισχυρότερα επιχειρήματά σας εξαρτώνται από την ελπίδα και το μέλλον και οι πραγματικοί πόροι σας είναι πάρα πολύ λίγοι, συγκρινόμενοι με εκείνους που παρατάσσονται ενάντια σε σας, για σας για να βγάλουν νικητές. Επομένως παρουσιάζετε μεγάλη τύφλωση κρίσης, εκτός αν, στην συνέχεια της απόσυρσης μας, μπορέσετε να βρείτε κάποια συμβουλή συνετότερη από αυτό. Σίγουρα δεν θα πιαστείτε από εκείνη την ιδέα της ντροπής, η οποία στους κινδύνους που είναι ατιμωτικοί, και συγχρόνως πάρα πολύ σαφείς ώστε να μπερδευτεί κανείς, αποδεικνύεται τόσο μοιραία για την ανθρωπότητα; Επειδή σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα ίδια τα άτομα που έχουν τα μάτια τους τέλεια ανοικτά σε αυτό προς το οποίο ορμούν, ας πούμε για παράδειγμα την ντροπή, εξαιτίας και μόνο της επιρροής ενός σαγηνευτικού ονόματος, οδηγούνται σ' ένα σημείο στο οποίο γίνονται τόσο εξαρτημένοι από την φράση, ώστε στην πραγματικότητα να περιέλθουν εκούσια στη μάταιη καταστροφή και να υποστούν τέτοια ντροπή περισσότερο ατιμωτική ως αποτέλεσμα του λάθους, παρά όταν αυτή έρχεται ως αποτέλεσμα της κακοτυχίας. Σε αυτό, εάν είστε καλά νουθετημένοι, θα αντισταθείτε και δεν θα σκεφτείτε πως είναι ντροπή να υποκύψετε στην μέγιστη πόλη της Ελλάδος, όταν σας υποβάλλει τη μετριοπαθή προσφορά να γίνεται ο υποτελής σύμμαχός της, χωρίς να σταματήσετε να απολαμβάνεται την χώρα η οποία σας ανήκει; ούτε όταν σας παρέχεται η επιλογή μεταξύ του πολέμου και της ασφάλειας, θα τυφλωθείτε τόσο πολύ ώστε να κάνετε την χειρότερη επιλογή. Και είναι γενικά αποδεκτό πως όσοι δεν υποκύπτουν στους ίσους τους, όσοι είναι συνεργάσιμοι με τους ανωτέρους τους, και όσοι είναι μετριοπαθείς με τους κατωτέρους τους, γενικά πετύχουν καλύτερα.Σκεφτείτε καλά και διεξοδικά το θέμα, επομένως, μετά από την απόσυρσή μας, και σκεφθείτε μια και καλή πως ό,τι αποφασίσετε είναι για τη καλό της χώρας σας, και πως δεν έχετε περισσότερες από μια χώρες και πως επάνω σε αυτήν την μια και μοναδική συζήτηση βασίζεται η ευημερία ή η καταστροφή της.

Οι Αθηναίοι αποσύρθηκαν τώρα από τη διάσκεψη και οι Μήλειοι, μόνοι τους, πήραν μια απόφαση που αντιστοιχούσε με όσα είχαν παρουσιάσει στην συζήτηση και απάντησαν: "Το ψήφισμά μας Αθηναίοι είναι το ίδιο με το αρχικό. Δεν θα στερήσουμε σε καμία στιγμή από την ελευθερία της, μια πόλη που έχει κατοικηθεί από εμάς για επτακόσια χρόνια. Αλλά εναποθέτουμε την πίστη μας στην τύχη με την οποία οι Θεοί μας έχουν διατηρήσει μέχρι στιγμής και στη βοήθεια των ανθρώπων, δηλαδή των Λακεδαιμονίων; και έτσι θα δοκιμάσουμε να σωθούμε. Εντωμεταξύ σας προσκαλούμε να μας επιτρέψετε να είμαστε φίλοι σας και εχθρούς με κανέναν (εσάς ή του Λακεδαιμονίους) και να αποσυρθείτε από τη χώρα μας αφού κάνουμε μια τέτοια συνθήκη που να εξυπηρετεί και τους δύο μας;

Η Αθηναϊκή αντιπροσωπεία επέστρεψε στην συνέχεια στον στρατό και οι Μήλιοι επιδεικνύοντας το ελάχιστο σημάδι υποχώρησης, οι στρατηγοί αμέσως ανέλαβαν οι ίδιοι τις εχθροπραξίες και έσυραν μια γραμμή απομόνωσης γύρω από τους Μηλίους. Στην συνέχεια οι Αθηναίοι επέστρεψαν με το μεγαλύτερο μέρος του στρατού τους, αφήνοντας πίσω ορισμένους από τους πολίτες τους και τους συμμάχους τους να τους φυλάσσουν από στεριά και θάλασσα. Η δύναμη που αφέθηκε έμεινε έτσι στην θέση της και κατέλαβε το μέρος. Την ίδια περίπου στιγμή οι Αργίτες εισέβαλαν στο έδαφος της Φλειασίας και έχασαν ογδόντα άνδρες που πιάστηκαν σε μια ενέδρα από εξόριστους Φλειασίους και Αργίτες.

Θουκυδίδου Ιστοριών, Βιβλίο Ε, 92
_________________
Σταματήστε να πιστεύετε ... αρχίστε να σκέφτεστε!
http://philosophical-mirage.blogspot.com/
http://notes-mirage.blogspot.com/
http://bio-mirage.blogspot.com/

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΛΓΕΡΗΣ]

[quote="mirage"]Έτσι το μπαλάκι πάει στον αδύναμο, ο οποίος καλείται να αποφασίσει ορθο-λογικά εαν θα παραδοθεί στην Δυνατό χωρίς να υποστεί απώλειες διατηρώντας τις δυνατότητές του στο ακέραιο για ανάπτυξη και ασφάλεια ... ή θα αφήσει τον εαυτό του να παρασυρθεί απο το συναισθηματικό "βάρος" λέξεων όπως προδοσία, ντροπή, περηφάνεια και εξευτελισμός.

Ορθο-λογιστες λοιπον, και ΟΧΙ "Ρουφιανοι".
Γιατι "ρουφιανους" αποκαλουσαν το 40, οι παρασυρμενοι απο..... συναισθηματικο βαρος λεξεων (οπως προδοσια, ντροπη, περιφανεια, ελευθερια κλπ) οσους παραδοθηκαν στο "δυνατο".
Συγχωρα με φιλε μου mirage αν διαφωνουμε, αλλα μεγαλωσα και ζω σ ενα μερος, που μονο ο Θανατος ειναι ισος με την ελευθερια.
_________________
Αλλο τα ΣΟΦΑ ΛΟΓΙΑ κι αλλο τα ΠΑΧΥΑ ΛΟΓΙΑ

[iason]

Φίλε Mirage, εδώ μας βάζεις δύσκολα. Το πράγμα είναι πολύ μπερδεμένο, θέλει ολόκληρη διατριβή. (Και σιγά μην κάτσω τώρα μέχρι το βράδυ να γράφω, συγνώμη που το λέω χύμα.)

Μια πρώτη γνώμη: μπορούμε να υποθέσουμε γιατί τα γράφει αυτά ο φίλος μας ο Θουκυδίδης. Για να προβληματίσει. Διότι δεν μπορεί αυτά να ειπώθηκαν στην πραγματικότητα, ο διπλωμάτης που λέει αυτό που σκέφτεται δεν κάνει για διπλωμάτης! Είναι ένας απλός ηλίθιος...
Αν οι ΑΘηναίο είχαν πράγματι την ισχύ, δεν θα συζητούσαν τίποτα. Θα έλεγαν μόνο μια κουβέντα: "δώστε μας αμέσως την πόλη για να μη σας πάρει και σας σηκώσει". Τέλος!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Ouliathis]

[abc]

[Ouliathis]

Σωστά αυτά δεν λέω, αλλά επίσης σωστό είναι πως η αλήθεια δεν χρειάζεται ολόκληρα κατεβατά για να ειπωθεί. Λίγα λόγια συνήθως είναι αρκετά. Αυτό που χρειάζεται πάνω απ΄ όλα είναι αυτούς που θα θέλουν να την καταλάβουν.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής

[abc]

[Ouliathis]

Φοβάμαι πως ο λαός δεν το λέει ακριβώς έτσι. Λέει πως από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Και ποιο είναι το κοινό σημείο ενός μικρού κι ενός τρελού; Ότι ο πρώτος δεν έχει αναπτύξει ακόμα τις αναστολές του, τους προσωπικούς του δηλαδή τοίχους, ενώ ο δεύτερος τους έχει χάσει. Έτσι καμιά φορά έστω και άθελα τους, μπορούν να πετάξουν στο τραπέζι αλήθειες που κάποιοι άλλοι απλά με το να πολυλογούν, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να προσπαθούν να κάνουν τους τοίχους τους όλο και ποιο ανθεκτικούς.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής

[iason]

Κι εγώ φοβάμαι ότι είναι έτσι, αλλά δεν ξέρω αν θα χαρώ ή αν θα λυπηθώ γι΄ αυτό. Θέλω να χαρώ γιατί είμαι μικρός, αλλά θέλω και να μη χαρώ γιατί δεν θέλω να είμαι τρελός. Βρε τι έπαθα ο τρελός! Βοήθεια abc!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[abc]

[iason]

Με αυτό που λες αποδεικνύεις ότι λες αλήθεια και όχι ψέματα. Ψεύτη!
Αν μούλεγες να είμαι έξυπνος εφόσον ψεύδομαι, θα σε πίστευα λιγότερο.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[abc]

[iason]

Αυτό είναι αλήθεια;
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[iason]

Δεν απαντάς, άρα δεν είσαι χαζός. Ψέματα είπες!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.