Οι Σχέσεις των Δύο Φύλων

[iason]

Καυτό ερώτημα: το σημαντικότερο ζήτημα από όπου πρέπει να ξεκινήσουμε, είναι να δούμε τους ρόλους του καθενός. Για να γίνει αυτό, πρέπει να κατανοήσουμε την αντρική φύση και τη γυναικεία φύση. Συμφωνείτε;

Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε από αυτό: γιατί στην ιστορία της φιλοσοφίας η παρουσία της Γυναίκας δεν είναι έντονη;

Προσωπικά, πάρα μα πάρα πολύ με ενδιαφέρουν οι γυναικείες γνώμες!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[afham]

δεν είναι έντονη στην ιστορία της φιλοσοφίας γιατί απλούστατα δεν είναι έντονη σε οποιοδήποτε είδος ιστορίας.

Δυστυχώς όταν έρθει ο πελαργός οι γυναίκες αφοσιώνονται εκεί και αφήνουν οποιοδήποτε άλλο είδος συστηματικής ενασχόλησης.

η φύση τα έκανε έτσι ή οι άνθρωποι το επέλεξαν;

[maya]

Αν και η πιο ειλικρινής απάντηση είναι "δεν ξέρω" θα δοκιμάσω να βγάλω μια άκρη και να σου απαντήσω, iason (με κάθε επιφύλαξη πάντα).
Όταν ένα κορίτσι γεννιέται αρχίζει η πλύση εγκεφάλου για το ρόλο της ομορφιάς στη ζωή του. Γονείς συγγενείς φίλοι και σύσσωμη η βιομηχανία της ομορφιάς του περνάνε το μήνυμα ότι το βασικότερο είναι να είναι όμορφο.
Μεγαλώνει λοιπόν μ' αυτά τα πρότυπα (η τηλεόραση και τα περιοδικά χειροτερεύουν την κατάσταση). Ξέρει όμως ότι αυτή η ομορφιά είναι εφήμερη και ότι έχει ημερομηνία λήξης. Κι αυτή η ημερομηνία, που τοποθετείται γύρω στα 40, είναι ο μεγάλος φόβος των γυναικών. Τότε θα πάψουν να είναι ελκυστικές, όμορφες, κανείς δε θα τις φλερτάρει, ο άντρας τους θα αναφέρεται σ' αυτές ως υστερικές ή ως ένα λάθος που έκανε κάποτε. Όλα αυτά είναι ήδη αρκετά καταθλιπτικά.
Κι ένας απ' τους λόγους που οι γυναίκες παθαίνουν κάτι με τα παιδιά, είναι ο φόβος ότι μετά από την ημερομηνία λήξης έρχεται η μοναξιά. Τα παιδιά είναι μια παρηγοριά σ' αυτό το θέμα. Αλλά κι αυτά μέχρι τα 40 περίπου έρχονται. Οπότε πρέπει μέχρι εκείνη την ηλικία να έχει αποφασίσει και να έχει κάνει παιδιά. Αν δεν το αποφασίσει μέχρι τότε, έχασε το τρένο. Και ναι η μοναξιά είναι ένας από τους λόγους που κάνουμε παιδιά (υπάρχουν βέβαια κι άλλοι).
Τώρα θα μου πείτε κι αυτό τι σχέση έχει με τη φιλοσοφία. Απλώς με όλα τα παραπάνω παίρνει μορφή άλλος ένας φόβος. Μήπως καταλήξουν κάποτε σαν το Φάουστ. Κοντά στο θάνατο χωρίς να έχουν ζήσει. Σκεπτόμενες λοιπόν πρακτικά αποφασίζουν ότι δε θέλουν να μάθουν τη ζωή, θέλουν να τη ζήσουν.
Όλα αυτά είναι δικές μου σκέψεις και αποτέλεσμα παρατήρησης των γύρω μου και παρακαλώ να μη βιαστείτε να τις χαρακτηρίσετε αρνητικά. Είναι πράγματα που σπανίως οι γυναίκες παραδέχονται (ούτε κι εγώ τα παραδέχομαι συνήθως...).
Ελπίζω να βγαίνει νόημα απ' αυτά που έγραψα...

[iason]

Afham, συμφωνώντας με όσα είπες, θα πιαστώ από αυτά. Σήμερα βλέπουμε έντονη διαμάχη μεταξύ των φύλων και πιστεύω ότι πρέπει επιτέλους κάποτε να ξεκινήσουμε μια ουσιαστική συζήτηση από τα βασικά, που είναι οι ρόλοι του καθενός. Και να μην καταλήξουμε συγκεκριμένα, θα κερδίσουμε γνώση πάνω στην ίδια μας τη φύση, αυτογνωσία δηλαδή, και θα κάνουμε και τις σχέσεις μας καλύτερες.
Λες ότι «δεν είναι έντονη στην ιστορία της φιλοσοφίας γιατί απλούστατα δεν είναι έντονη σε οποιοδήποτε είδος ιστορίας». Συμφωνούμε εύκολα σ΄ αυτό. Όμως, υπάρχει και κάτι άλλο που δεν το προσέχουμε συνήθως: βλέπουμε τα 10.000 χρόνια της πατριαρχίας και της καταπίεσης της γυναίκας αλλά δεν βλέπουμε τις εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια της μητριαρχίας που προηγήθηκαν, στα οποία τα ανθρώπινο είδος δεν διέφερε από τα ζώα και στα οποία ο άντρας δεν ήταν παρά ο επιβήτορας που έδινε το σπέρμα για να γίνει η γονιμοποίηση. Στο εχθρικό φυσικό περιβάλλον επιβίωναν οι ομάδες που μέσα από τη φυσική εξέλιξη συνέβαινε να είχαν ευνοϊκότερα χαρακτηριστικά. Στο θηλυκό υπερίσχυσε το θυμικό μέρος της ψυχής, στο αρσενικό το βουλευτικό και είναι αδύνατο να κατανοήσουμε τη συμπεριφορά του άντρα ή της γυναίκας αν δεν κατανοήσουμε την αντρική ή τη γυναικεία φύση αντίστοιχα, και είναι αδύνατο να κατανοήσουμε την αντρική ή τη γυναικεία φύση αν δεν κατανοήσουμε τις φυσικές μας ρίζες που μας έφτασαν εδώ, δε μπορούμε να αγνοούμε την εξέλιξη. Εκεί ριζώνει η ψυχολογική και ψυχοκοινωνική συμπεριφορά μας, όπως λένε οι αρχαιολόγοι κλπ, οι ρίζες της ιστορίας βρίσκονται στην προϊστορία.

Συμφωνώ επίσης με το «δυστυχώς» σου! Και εδώ θα αποτολμήσω και μια εξήγηση, αντλώντας πάλι από την προϊστορία. Είναι γνωστό το ρητό, ότι ο στρατιώτης δεν πρέπει να έχει αποσκευές. Επειδή η φύση προόρισε τη γυναίκα για το μέγιστο καθήκον της επιβίωσης με την κρίσιμη διαδικασία της αναπαραγωγής, την αποστέρησε από τις νοητικές αποσκευές εκείνες που θα την έκαναν να αποκηρύσσει την εγκυμοσύνη. Φαίνεται παράλογο αυτό, εξωφρενικό, αλλά η φύση δεν σκέφτεται, ο άνθρωπος σκέφτεται (όταν σκέφτεται). Μην κοιτάς που σήμερα με την ιατρική η εγκυμοσύνη είναι μια κανονική διαδικασία, κάποτε οι ανθρωπολόγοι λένε ότι στους αρχαίους πληθυσμούς των σπηλαίων κλπ, εκτιμούν ότι η 1 στις 4-7 εγκυμοσύνες κατέληγαν σε θάνατο, αυτό ήταν το φυσιολογικό ποσοστό στους φυσικούς πληθυσμούς! Αν στις ομάδες οι γυναίκες ήταν αρκετά έξυπνες και απέφευγαν την εγκυμοσύνη, αυτόματα η επιβίωση της ομάδας αυτής έμπαινε σε κίνδυνο. Ακραίο παράδειγμα που δείχνει όμως την κρισιμότητα του ρόλου της γυναίκας και την εξάρτηση από αυτόν. Και βεβαίως αυτό δεν υποτιμά τη γυναίκα, απλώς δείχνει τη σχετική νοητική υπεροχή του άντρα, η γυναίκα αντίστοιχα υπερέχει σε άλλα.

Για το ερώτημα, οι άνθρωποι δεν επέλεξαν αρχικά τίποτα. Άρχισαν να επιλέγουν αργότερα, όταν η πληθυσμιακή αύξηση, οι επαφές, οι ιδέες, οι επικοινωνίες σιγά σιγά ανάγκασαν τον άντρα να αναπτύξει το βουλευτικό του και να παίρνει αποφάσεις. Αλλά βέβαια, μαζί με τη νοητική ανάπτυξη ήρθαν και οι συγκρούσεις, ο πόλεμος κλπ. κλπ. Η φύση δεν προδιέθεσε τον άνθρωπο για τη σκέψη, ο άνθρωπος σταδιακά ανέπτυξε τη σκέψη προσπαθώντας να υπερβεί τη φύση.

Maya, προσωπικά δεν βλέπω κανένα λόγο να χαρακτηρίσω κάτι αρνητικά. Θα μού επιτρέψεις κάτι τολμηρό; Υποψιάζομαι ότι ένας βαθύτερος λόγος που εξέφρασες αυτή την ανησυχία (μήπως χαρακτηριστούν αρνητικά τα όσα έθεσες) είναι η υποβόσκουσα ιδέα περί «μειονεκτικότητας» της γυναίκας που μαστίζει τη σημερινή κοινωνία. Κάτι στο οποίο διαφωνώ -κάθετα ριζικά και θανάσιμα!- με τον κλασικό φεμινισμό, είναι ότι σήμερα κυβερνούν οι άντρες. ΛΑΘΟΣ! ΟΛΕΘΡΙΟ ΛΑΘΟΣ! Δεν κυβερνούν άντρες, κυβερνούν ΠΟΥΣΤΗΔΕΣ. Όταν κάποιος έχει πέος δε σημαίνει ότι είναι άντρας. Ο όφις στον παράδεισο δεν πήγε στον Αδάμ να πουλήσει παραμύθι, πήγε στην Εύα, ήξερε ότι αυτή είναι πιο ευάλωτη. Έκοψε ένα μήλο στη μέση και της ζήτησε να ανοίξει τα σκέλια για να δει με τι μοιάζει, αν πήγαινε στον Αδάμ πρώτα θα έπρεπε να του πουλήσει πολύ περίπλοκο παραμύθι και ήταν πιθανό ότι εκείνος θα τον έστελνε για περίπατο. Αυτοί λοιπόν οι πούστηδες, πούστικα φερόμενοι, ΄και εφαρμόζοντας την αρχή «διαίρει και βασίλευε», ξέρουν ότι είναι πιο εύκολο να στρέψουν τη γυναίκα εναντίον του άντρα παρά το ανάποδο, εκμεταλλευόμενοι τις φυσικές της αδυναμίες. Λατρεύω τη γυναίκα, παρά τα όσα έχω περάσει, και γίνομαι έξω φρενών όταν τη βλέπω να μην έχει μια εξαιρετική ιδέα για τον εαυτό της. Αξίζετε πολύ περισσότερα και στα όνειρά μου σας βλέπω πιο συνεργάσιμες...
Αλήθεια, για πες, ποια νομίζεις είναι εκείνα τα οποία οι γυναίκες παραδέχονται;;;

Γνωμούλες! Έτσι να ανάψει λίγο η κουβέντα.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[maya]

Τι παραδέχονται σχετικά με ποιό θέμα;; Κοίτα, δεν είμαι ο Δαλάι Λάμα, δεν μπορώ να μιλάω εξ ονόματος όλων των γυναικών, ούτε έχω μια απάντηση έτοιμη για όλα. Καλά θα ήταν αλλά δεν...
Η άποψή μου γενικά (για την οποία τα έχω ακούσει πολλές φορές και από άντρες και από γυναίκες) είναι ότι, αν εξαιρέσουμε τη μυϊκή δύναμη και την ανατομία του σώματος, δεν έχουμε πολύ μεγάλες διαφορές. Εννοώ νοητικά και συναισθηματικά. Έξυπνοι άνθρωποι υπάρχουν και στα δύο φύλα όπως υπάρχουν και λιγότερο έξυπνοι. Το "προνόμιο" της ευαισθησίας δεν ανήκει στις γυναίκες, η δύναμη ή η αδυναμία δεν έχουν να κάνουν με το φύλο. Οπότε πρακτικά μάλλον παίζει μεγαλύτερο ρόλο ο τρόπος που μεγαλώνουμε παρά το φύλο του καθενός. Ακόμη και στον τρόπο οδήγησης ενός αυτοκινήτου τον μεγαλύτερο ρόλο τον παίζει η ανατροφή κι όχι το φύλο.

[elma]

Χμμμ... Η παρουσία της γυναίκας δεν ήταν έντονη γιατί οι περιστάσεις δεν ευνόησαν. Στην ιστορία, υπήρξαν γυναίκες συγγραφείς, φιλόσοφοι (αχά! και φιλόσοφοι!) και πολιτικοί με έντονη ζωή και πολύ δραστήρια!
Θα 'λεγα, μάλιστα, ότι οι γυναίκες είχαν σημαντικό ρόλο για ένα λόγο παραπάνω: ο ρόλος τους ήταν τριπλός. Γυναίκα, μητέρα, σύζυγος. Και τον έπαιξαν υπέροχα! Αρκεί να κάνουμε ένα πέρασμα στην Ιστορία και θα δούμε δυνατές συζύγους αυτοκράτειρες, βασίλισσες, πολιτικούς που κράτησαν δύναμη σε δύσκολες καταστάσεις. Θα δούμε συγγραφείς, φιλοσόφους, ποιήτριες με καλή σκέψη, φαντασία και συναισθηματισμό, που πολλές φορές έλειψε απ' τους άνδρες. Γυναίκες που πρόσφεραν πολλά στην ανθρωπότητα. Επιστήμονες που τελικά τη δόξα τους την έκλεψαν σύζυγοι ή τα παιδιά τους.
Απλά μην ξεχνάμε ότι οι εποχές ήταν αλλιώτικες. Δεν ήταν χειραφετημένες, πολλές κάηκαν ως μάγισσες, άλλες απλά αποκλείστηκαν απ' το κοινωνικό σύνολο ή "καταδικάστηκαν" με τον άλφα ή βήτα τρόπο.
Η "απουσία" της γυναίκας (πράγμα με το οποίο διαφωνώ), επομένως, απ' το ιστορικό γίγνεσθαι, δεν οφείλεται σε λόγους βιολογικούς, αλλά σε κοινωνικοπολιτιστικούς. Σκεφτείτε το λιγάκι...

[tai]

Έχω χαραγμένη στην μνήμη μου μια φωτογραφία, παντιέρα των απανταχού φεμινιστριών εν Ελλάδι. Τον αγρότη καβάλα στον γάιδαρο και την γυναίκα δίπλα φορτωμένη ξύλα. Κανένας δεν ρώτησε ποιος έκοψε τα ξύλα, κανένας δεν ρώτησε της γυναίκες εκείνης της γενιάς γιατί πρόσεχαν τόσο πολύ τον άντρα τους. Απλώς βόλευε στην μάχη αυτή η παντιέρα. Αλλά θυμηθείτε, στα ελληνικά η σύζυγος ( συν + ζυγός ) λέγετε και νοικοκυρά (εν + οίκο + κυρά = κυρίαρχη στον οίκο.). αν το να βγάλουμε στην αγορά εργασίας την γυναίκα, αύξησε το εργατικό δυναμικό, μείωσε την εξάρτιση του αφεντικού από τα λιγότερα εργατικά χέρια και φτήνυνε το κόστος εργασίας, είναι ένας καλός λόγος φεμινισμού, σκεφτείτε την επακόλουθη μείωση της μητρικής διαπαιδαγώγησης στα παιδιά και κατ επέκταση στην δημιουργία των πολιτών που βλέπουμε γύρο μας για να καταλάβετε το μέγα όφελος της εκάστοτε εξουσίας. Δεν απελευθερώθηκε η γυναίκα από κανένα ζυγό, απλώς με πολλούς αγώνες πρόσθεσε και άλλους.
_________________
ΓΙΑ Ν"ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ. ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

[iason]

Maya,
μπορεί οι διαφορές να μην είναι μεγάλες είναι όμως σημαντικές, με άλλα λόγια είναι ικανές να φέρνουν προβλήματα. Θα ήταν σωστό να πούμε ότι σε όλα μοιάζουμε, θα ήταν όμως επίσης σωστό το ότι σε όλα διαφέρουμε. Άλλο ομοιότητα άλλο ισότητα, η ιστορία νομίζω είναι να δούμε επιτέλους τις ομοιότητες και τις διαφορές και με καλή διάθεση να δούμε πώς θα αλληλοβοηθηθούμε, πώς θα συνδράμει ο ένας στις ανάγκες του άλλου. Μπορεί να υπάρχουν κοινές ανάγκες, αλλά υπάρχουν και διαφορετικές, ίσως και αντίρροπες, έτσι είναι η φύση. Το μόνιμο «παράπονό» μου από τις γυναίκες είναι ότι αρνούνται να συζητήσουν επί της ουσίας αυτά τα θέματα. Οπότε νιώθω αναγκασμένος να υποθέσω, ή ότι δεν μπορούν ή ότι δεν θέλουν. Αν ισχύει το πρώτο πρόκειται περί έλλειψης ικανότητας για επικοινωνία, αν ισχύει το δεύτερο πρόκειται για έλλειψη καλής διάθεσης. Προσοχή, δεν προσβάλω, απλώς εκθέτω την απλή λογική! Προσωπικά, πιστεύω ότι ισχύει το πρώτο, και έχω και επιχειρήματα αλλά να μη λέω πολλά τώρα.
Ένα παράδειγμα, μιας και ανέφερες την οδήγηση. Υπάρχουν απλές διαπιστώσεις της ψυχολογίας π.χ., που δεν τις λένε επειδή δεν θέλουν να ταράξουν τα ύδατα του φεμινισμού, της καραμέλας που όλοι πιπιλίζουν σήμερα. Διαπιστώθηκε π.χ. στην όραση, ότι οι γυναίκες έχουν καλύτερη περιφερειακή όραση από τους άντρες. Από την άλλη, οι άντρες έχουν καλύτερη κεντρική. Οι γυναίκες λοιπόν βλέπουν καλύτερα με την άκρη του ματιού τους από τους άντρες, ενώ οι άντρες μπορούν καλύτερα να εκτιμούν ταχύτητες και αποστάσεις γι΄ αυτό και είναι και καλύτεροι οδηγοί γενικά. Λοιπόν οι γυναίκες έχουν πρόβλημα στο παρκάρισμα, ενώ οι άντρες στις διασταυρώσεις. Πήγαν μια ερευνητική ομάδα στις γερμανικές αεροπορικές εταιρείες και τους ρώτησαν γιατί δεν προσλαμβάνουν πιλότους γυναίκες. Αρνούνταν να τους απαντήσουν (το φεμινιστικό χάπι που λέγαμε, μην τους κατηγορήσουν για ρατσιστές) αλλά τους πίεσαν, οπότε είπαν αυτό που όλοι ξέρουν, ότι δηλαδή όλες οι αεροπορικές εταιρείες είναι επιφυλακτικές με τις γυναίκες για τον παραπάνω λόγο.

Elma,
δεν μίλησα για απουσία! Είπα ότι η παρουσία της δεν είναι τόσο έντονη όσο θα άξιζε!

Και για να σε πειράξω λιγάκι: υπήρξαν και οι ανάποδες περιπτώσεις, ε; Γυναίκες που κατέστρεψαν όχι μόνο μεγάλους άντρες, αλλά ολόκληρες αυτοκρατορίες. Εξ ου και το γνωστό «chercher la femme»! Κάνω λάθος; Όπως υπήρξαν και «άντρες» άστα να πάνε.
Ή μήπως οι περιστάσεις για τους άντρες ήταν πιο ευνοϊκές;

Λες ότι η γυναίκα έχει τριπλό ρόλο: γυναίκα, μητέρα, σύζυγος. Ωραία. Ο άντρας τι έχει; Διπλό; Ή μήπως... μονό; Κι αυτός είναι σύζυγος. Είναι επίσης και πατέρας (ελπίζω να του το αναγνωρίζουμε) οπότε πάμε σίγουρα στο διπλό. Ε, εύχομαι να δέχεσαι ότι είναι και... άντρας!
Εκτός πάλι αν στις σημερινές «αλλιώτικες εποχές» χρειάζεται χειραφέτηση. Το πιστεύω ακράδαντα!

tai, αν αρχίσουμε να μιλάμε για το φεμινιστικό παραμύθι, θα πρέπει να υιοθετήσουμε πολύ άγριο λεξιλόγιο. Τότε περισσότερες γυναίκες ήταν αρχόντισσες. Όχι μόνο απέκτησε η γυναίκα νέους μπελάδες, αλλά μπελάδες που είναι έξω από τη φύση της. Την ξεσκίσανε, και με τον ίδιο σμπάρο ξεσκίσανε έμμεσα και τον άντρα δηλαδή και τους δυο. Για ποιον ζυγό μιλάνε, (τουλάχιστον όχι όπως το προβάλανε κάνοντας την τρίχα τριχιά, ποιος υγιής άντρας δεν θέλει να είναι καλά η γυναίκα του ακόμα και για «αρχηγό» να τον έβλεπες, όμως υπήρχε και μια ισορροπία, ο άντρας υπερείχε στην κοινωνία η γυναίκα στο σπίτι. Τώρα η γυναίκα «κερδίζει» και την κοινωνία (μαύρο κέρδος! όπως το λες), οπότε με τα δικαιώματα του άντρα τι θα γίνει βρε παιδιά; Γι΄ αυτό λέω να τα βρούμε και να κάνουμε μαζί μια επαναστασάρα να πάρουμε την εξουσία από τους πούστηδες. Χα!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[afham]

έχω και εγώ στο νου μου μια εικόνα



φεμινιστικό ιντερλούδιο

[Bugman]

[maya]

Iason δεν είπα ότι είμαστε ίδιοι. Μπορεί να μην το είπα καλά. Αυτό που εννοούσα είναι ότι συναισθηματικά έχουμε πάνω κάτω τις ίδιες ανάγκες. Όλοι χρειαζόμαστε ασφάλεια, ενθάρρυνση, αγάπη κυρίως κλπ κλπ. Ο εγκέφαλος των ανδρών και των γυναικών είναι ίδιος αλλά κάθε φύλο χρησιμοποιεί διαφορετικά μέρη του (αυτό το είδα σ' ένα ντοκυμανταίρ οπότε δεν ξέρω πόσο ισχύει). Όσο για την οδήγηση εννοούσα ότι ένα κορίτσι που μαθαίνει ότι "οι γυναίκες δεν ξέρουν να οδηγούν" από το άμεσο περιβάλλον του, την οικογένεια, δυσκολεύεται να μάθει όχι λόγω έλλειψης ικανότητας αλλά λόγω φόβου. Οδηγούμε με διαφορετικό τρόπο. Αλλά έχω γνωρίσει πολλούς κακούς άντρες οδηγούς που παίρνουν "άφεση" λόγω φύλου. Ε δεν είναι και πολύ λογικό αυτό νομίζω...

Bugman μια μικρή παρατήρηση μόνο στο έργο ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. Χωρίς να έχω τη δική σου πείρα (ούτε παιδιά έχω ούτε παντρεμένη είμαι) νομίζω ότι ο βασικότερος λόγος για να έχει κακή κατάληξη το έργο μας είναι να αγνοούμε το ρόλο Γυναίκα-Άντρας. Νομίζω ότι το βασικό λάθος των γυναικών είναι να αγνοούν την ύπαρξη του άντρα τους μόλις γεννηθεί το παιδί. Νομίζω ότι η σχέση του ζευγαριού είναι το σημαντικότερο για να πετύχει το έργο... Να μην αφήνουν δηλαδή τον έρωτα να φεύγει μαζί με τον πελαργό...

[iason]

Bugman, συμφωνώ! Δεν υπάρχουν ρόλοι, δεν υπάρχει σενάριο, δεν υπάρχει συγγραφέας, δεν υπάρχει ούτε έργο. Πρόκειται για κάτι ζωντανό, μάλλον για ένα πανηγύρι. Δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η στιγμή, δεν ξέρεις τι θα γίνει μετά. Αυτή η μοναδικότητα του καθενός και του καθετί είναι που δίνει μεγάλο ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση. Στη σχέση, στην οικογένεια, στο σύντροφο, στο παιδί, σε όλα που έχεις ή που δεν έχεις. Η εξέλιξη είναι δυναμική, εξαρτάται από την αντίληψη, τη βούληση, την επικοινωνία και τις δεξιότητες του ζευγαριού.

Επίσης έθιξες το πολύ σημαντικό θέμα της διαφοροποίησης της συλλογικής και της προσωπικής εξέλιξης. Ναι, μπορούμε να μιλάμε για την ιστορία στο συλλογικό επίπεδο, αλλά όχι στο ατομικό. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο. Γιατί δεχόμαστε -και πολύ καλά κάνουμε!- ότι όπως λέει η παροιμία «ο καθένας στο σπίτι του βασιλιάς». Εδώ επίσης είναι ένα από τα τεράστια κακά του φεμινισμού: παρέσυρε τη γυναίκα να προδώσει την προσωπική της σχέση στο όνομα ενός γενικού μύθου για τη «θέση της γυναίκας». Για ποια θέση δηλαδή κάνει λόγο, για να καταλαβαινόμαστε: αν ένα ζευγάρι έχει μια σωστή και γόνιμη και καλή σχέση τι λόγο έχει να πελαγοδρομεί για τις θέσεις της «γυναίκας» ή του «άντρα» γενικώς και αορίστως; Όταν υπάρχει μια σωστή σχέση, καμιά πλευρά δεν έχει άγχος να εισβάλλει στους ρόλους της άλλης. Γι΄ αυτό ακριβώς και τα πρώτα θύματα του φεμινισμού ήταν και είναι οι ίδιες οι γυναίκες, αυτές πρώτες βρέθηκαν σε ρόλους που δεν τις ικανοποιούν. Και μάλιστα σε ένα έργο χωρίς σενάριο... ή μάλλον το σενάριο ήταν στημένο.

Maya, χαίρομαι που συμφωνούμε ότι δεν είμαστε ίδιοι. Όπως χαίρομαι που θα συμφωνήσουμε ότι είμαστε αρκετά ίδιοι. Και οι δυο φερ΄ ειπείν ζητάμε ασφάλεια, αλλά με διαφορετικό τρόπο: ο άντρας τη ζητά περισσότερο απ΄ έξω από τη σχέση (κοινωνικό περιβάλλον), αλλά η γυναίκα περισσότερο μέσα στη σχέση (από τον άντρα). Για την οδήγηση που είπες (άλλο παράδειγμα), από μικρός είμαι στους δρόμους και βλέπω τη διαφορά: γενικά, οι άντρες κάνουν τη λαδιά από τσαμπουκά, επιθετικότητα, μαγκιά κλπ., ενώ οι γυναίκες από απροσεξία. Σε κανέναν δεν δίνω άφεση προσωπικά, αφού όλοι έχουν ευθύνη, αλλά εκείνο που με κάνει έξω φρενών είναι εκείνες οι γυναίκες, που μόλις κάνουν τη χαζομάρα προσπαθούν να πέσουν στα μαλακά κάνοντας χρήση του φύλου τους. Τις θυμίζω ότι βρίσκονται στο δρόμο και όχι στην κρεβατοκάμαρα, τις διαβεβαιώνω ότι ούτε εκεί δε θα με βρίσκανε, και τις αλλάζω τα φώτα.

Και ένα άλλο θέμα, με αφορμή αυτό που είπε η maya: «το βασικό λάθος των γυναικών είναι να αγνοούν την ύπαρξη του άντρα τους μόλις γεννηθεί το παιδί». Θαυμάσιο να το ακούς από μια γυναίκα, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο πάλι εδώ. Ο άντρας είναι σχετικά σταθερός, αλλά η γυναίκα, εκ φύσεως, αλλάζει μετά το παιδί και οι αλλαγές πάνε πολύ βαθιά, μέχρι και την προσωπικότητα. Ωραίο να το λες maya, αλλά και εσύ αν κάνεις ένα παιδί το πιθανότερο είναι ότι δεν θα σκέφτεσαι ακριβώς έτσι. Αυτή η αλλαγή είναι ακόμα μια αφετηρία έντασης στη σχέση. Το αναφέρω, για παράδειγμα ότι αυτό το «έργο» δεν έχει κανένα σενάριο, γι΄ αυτό και απαιτεί πολλή προσοχή. Και για να θυμόμαστε ότι ναι, η σχέση είναι το σημαντικότερο αλλά δεν είναι εύκολο πράγμα, θέλει ψάξιμο.

Οπότε, το επόμενο ερώτημα προκύπτει: πως θα γίνει αυτό το ψάξιμο;

(Καλό σαββατοκύριακο και καλό ψάξιμο!)
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[maya]

Δεν ξέρω αλλά θα τη βρούμε την άκρη πού θα μας πάει... [/quote]

[tai]

1ον Βάζουμε σε ένα ουδέτερο περιβάλλον ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι. Πολύ μικρά, έτσι ώστε να μην έχουν επηρεασθεί από κανένα. Τα τρέφουμε, τα γυμνάζουμε, τα μορφώνουμε, αποφεύγοντας να τους δώσουμε παραδείγματα που θα τα επηρέαζαν, είτε φεμινιστικά είτε φαλλοκρατικά.
Γύρω στα 14, το κορίτσι έχει περίοδο. Λόγο ενοχλήσεων, πόνων, κ.λ.π. έχει μια καθυστέρηση στην μορφωτική ακολουθία, στην επιμόρφωση της γενικά. Μικρή. Ας πούμε συνολικά για όλες της ημέρες, 10 ώρες. Έχουμε και λέμε. 10 ώρες τον μήνα επί 12 μήνες = 120 ώρες, επί 20 χρόνια =2400 ώρες. Δια 24 = 100 μέρες. Τόσο καθυστερημένη θα είναι μια γυναίκα σε σχέση με το αγόρι στα 34 της . Επί Χ γενεές = πατριαρχία.

2ον όλοι ξέρουμε ότι τα ανώτερα είδη του ζωικού βασιλείου αργούν να ενηλικιωθούν. Μια αμοιβάδα παράδειγμα αναπτύσσεται πλήρως σε μερικές ώρες ενώ ένας γορίλας σε εικοσιπέντε χρόνια. Επίσης ξέρουμε ότι τα 15χρονα κοριτσάκια, μπροστά στα αγοράκια αναλόγου ηλικίας είναι προφέσορες. Η φύση μιλά για την εξέλιξη των ειδών.

3ον φαλλοκράτης δεν είναι αυτός που συμπεριφέρεται άσχημα στης γυναίκες. Άλλωστε αν ο φαλλοκράτης χρησιμοποιεί την γυναίκα θα είναι παράλογος να κακομεταχειρισθεί ένα εργαλείο.
Είναι αυτός που είναι κραταιός του φαλλού του. Που δεν τον κουμαντάρει ο φαλλός δηλαδή.
Ο μυαλωμένος και ο συνετός δηλαδή.

4ον λένε οι γυναίκες. Τι θα κάνατε άμα εξαφανιζόμασταν? Απλώς απαντούμε, θα εξημερώναμε άλλα ζώα.

5ον και η σημαία του φαλλοκράτη. Γιατί οι γυναίκες προσποιούνται οργασμό? Απάντηση κατ ιδίαν

Ένα παράδειγμα εικόνα για την ισότητα των δυο φύλων. Ο αλή πασάς κάθετε στα μαξιλάρια του με ραχάτι πνιγμένος μέσα στα πάχη μου τα κάλη μου. Ο σκλάβος εργάτης του προσφέρει στα πόδια τα ημερήσια καλούδια αποσκοπώντας στην εύνοια του.
Όπως είπε και ο iason πρέπει να κάνουμε μια επανάσταση, για να αποτινάξουμε τον ζυγό.

_________________
ΓΙΑ Ν"ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΑ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΓΑΠΩ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ. ΓΙΑ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

[Bugman]

Αν πούμε ότι το παιδί αρχικά το ενθαρύνουμε να κάνει αυτό που θέλουμε, και αυτό υποταχτικά το κάνει και έτσι με τα χρόνια συνηθίζει σε μια φόρμουλα ζωής -όχι ρόλο- τότε μπορούμε να δεχτούμε ότι τα παιδιά πλάθονται όπως θέλουμε!
Η πλαστικότητα του χαρακτήρα του παιδιού δεν είναι πάντα το ίδιο σε κάθε παιδί. Άλλο παιδί είναι πιο εύπλαστο και άλλο όχι. Δεν μπορώ να μεγαλώσω ένα παιδί με την θεωρητική σκέψη του Tai. Πρέπι να βρω τρόπο να επεκτείνω τις δυνατότητές του και σίγουρα αυτές δεδν ταυτίζονται με τις δικές μου. Άρα εξ ορισμού δεν μπορώ να αποδόσω 100% ως εκπαιδευτής. Θα χρειαστεί και άλλος ή άλλοι ώστε να συμπληρώσουν τους τομείς-ταλέντα- του παιδιού. Στο διαταύτα βέβαια δεν μπορώ να 100% να πετύχω το επιθυμητό.
Οι παράγοντες που επιρρεάζουν αρνητικά την εκπαίδευση του παιδιού είναιπολύ. Από το συσχετισμό του προσωπικού στυλ με το γενικό στυλ που ζητάει το σχολείο μπορούμε να δούμε ανασταλτικούς παράγοντες. Το σχολείο δεν περιμένει τον μαθητή, αυτός πρέπει να ακολουθήσει. Το σχολέιο δεν επιλέγει πρόγραμμα για κάθε μαθητή χωριστά αλλά για όλους ένα κοινό πρόγραμμα για κάποιον ΜΕΣΟ μαθητή!(αν υπάρχει). Και άλλοι παράγοντες υπάρχουν, προσωπικοί, οικογενειακοί, κοινωνικοί που αναστέλουν την ομαλή μόρφωση του παιιδού.
Τώρα που υπάρχει διαφορά αγοριού και κοριτσιού στην εκπαίδευση. Απλά οι αιτίες που κάνουν να υπάρχουν οι ανασταλτικοί παράγοντες για την εκπαίδευση των παιδιών δεν είναι ίδιοι για κάθε γένος. Περισσότερο έχουν να κάνουν με τις προσδοκίες μας σε ένα αγόρι από ένα κορίτσι. Αυτές οι προσδοκίες, ως γονέων, ή ως συνανθρώπων γενικότερα είναι οι αιτίες των ανασταλτικών παραγόντων.
Συνοψίζω: Η προτυποποίηση στις προσδοκίες μας ισοπεδώνει την προσωπικότητα του παιδιού και έτσι βγάζουμε συνήθως ένα κακό αντίτυπο του επιλεγμένου πρότυπου.
Για το θεώρημα του tai: Το ουδέτερο περιβάλλον δεν σημαίνει και αναίσθητο! Δηλαδή δεν επιρρέασαν αλλά θα επιρρεάσουν μετέπειτα. Διαφορετικά έχεις βάλει σε κλουβί τα παιδιά! Όταν μιλάς για τα άλλα είδη δεν τα βάζεις στο ίδιο ουδέτερο περιβάλλον! Κάθε χαρακτηρισμός για να δοθεί προυποθέτει ενέργεια ή οποία δεν μπορέι να προαγματοποιηθεί σε κλουβί.
Τέλος πάντων ρωτώ ευθέως: Δεν πιστεύεις Tai ότι υπάρχει γυναίκα σε πνευματικό επίπεδο να σε ξεπερνάει χιλιόμετρα; Αυτό μπορεί να σου αποδείξη ότι η μόρφωση δεν είναι προσόν φύλλου;
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!