Το πειραμα με το αγελαιο ενστικτο του ανθρωπου.

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Οι καρχαρίες μπορούν να φάνε άνετα ένα μέλος της ομάδας τους, αν τραυματιστεί και μυρίσουν το αίμα του.
Μια ομάδα χιμπατζήδων μπορεί να επιτεθεί σε μια άλλη για να σκοτώσουν και να φάνε.
Βέβαια,ο άνθρωπος ξεχωρίζει γιατί το απολαμβάνει κιόλας!

[pero]

Πάντως μην ξεχνάμε και άλλους παράγοντες :
Είμαστε όλοι βυθισμένοι στις σκέψεις μας - στην ρουτίνα μας που μας διέκοψε το φανάρι - και κάποιος περνάει, δεν βλέπω το φανάρι και εμπιστεύομαι εσένα που το περνάς και περνάω κι εγώ.
Το ίδιο γίνεται και με τα αυτοκίνητα, μετά από λίγη ώρα με κόκκινο, αν κορνάρει κάποιος, ο μπροστινός του θα ξεκινήσει.
Το φαινόμενο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο κατά το σούρουπο που η ορατότητα είναι η ελάχιστη. Αφήνει το λεοφωρείο σε κάποιες στάσεις σε πολύ κεντρικούς δρόμους "κοπάδια" τον κόσμο και αυτοί τον διασχίζουν όλοι μαζί χωρίς να ελέγξουν για τίποτα.
Για όλους αυτούς τους λόγους λέω κι εγώ ναι! φαίνεται ξεκάθαρα η χοϊκή - ζωώδης καταβολή του ανθρώπου. ΌΜΩΣ εδώ μπαίνουν τεράστια ζητήματα ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ -πραγματικής και όχι αόρατης - που σε άλλες χώρες δεν τα έχουν σε τέτοια έκταση τουλάχιστον.
Διότι όταν υπάρχει η βούληση να περιορισθούν τέτοια φαινόμενα, μπορούν να περιοριστούν, και επειδή ή φυσική κατάσταση του ανθρώπου είναι όντως να περπατάει και όχι να είναι εποχούμενος, έχει πάντα προτεραιότητα ο πεζός.
Αλλά στην Ελλάδα σε τρώνε.Σε τεράστιο μποτιλιάρισμα έκανα το σφάλμα να αφήσω το μπροστινό μου όχημα 2 μέτρα περίπου και έφαγα το κορνάρισμα της ζωής μου. Είναι δυνατόν;
Κάναμε εθνικό σπορ - με το πρόσχημα της ελευθερίας - το να περνάμε με κόκκινο και κυρίως το να υπερβαίνουμε τα όρια ταχύτητας και να οδηγούμε πιωμένοι. Είμαστε το μοναδικό κράτος στον κόσμο με ίσο αριθμό θανατηφόρων ατυχημάτων μέσα στην πόλη όσο κι έξω από αυτήν, με επίσης τεράστιο αριθμό θυμάτων στις εθνικές οδούς. Και περηφανευόμαστε που φτάσαμε στην Πάτρα (από Αθήνα) σε μία ώρα και στην Θεσσαλονίκη σε δύο. Και προσπαθούμε να σβήσουμε τα πρόστιμα, και προμηθευόμαστε αντι ραντάρ για να σταματάμε εγκαίρως πριν τα μπλόκα της τροχαίας (Η ΜΑΓΚΙΑ!) ή στην καλύτερη περίπτωση ξέρουμε σε ποιά σημεία την στήνει και εκέι πάμε σιγά.
Μα είναι δυνατόν; Και γέμισε η ελλάδα σακάτηδες και γέμισαν οι τάφοι με νέους ανθρώπους, λες κι έχουμε λίγες μάστιγες. Και κοροϊδεύουμε τους Αμερικάνους για την αμάθειά τους.
Δυστυχώς τους ξεπεράσαμε σε βλακεία και αμάθεια. Γίναμε "αμερικανάκια" κι είμαστε και περήφανοι που είμαστε "ζωώδεις" διότι "του έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει". Αλλά δεν μπορεί! "όσω ζω ελπίζω"
Συγνώμη που παρασύρθηκα και βγήκα κι εκτός θέματος αλλά ξύπνησαν πολλά μέσα μου με την συγκεκριμένη συζήτηση

[dim mam]

Δεν θεωρω πως ο ανθρωπος μπορει να λειτουργει ως ζωο εφοσον σκεπτεται.Η σκεψη μας ειναι αυτη που καταφερε να νικησει σχεδον ολες τις δυναμεις της φυσης.Θα αναφερω ξανα πως -για την αποψη μου παντα- το πειραμα δειχνει την εμφυτη ροπη του ατομου να εμπιστευεται(οχι κατα προγραμματισμο, να του επιβληθει δηλαδη) τον συνανθρωπο.Στις ακραιες καταστασεις θεωρω πως δειχνουμε την ουσιαστικα ανθρωπινη φυση μας και καθαρα διχως μασκες τα κινητρα μας.Οπως θα ειδες φιλη pandora στην ταινια κανενας απο τους πληγεντες δεν απολαμβαναι την πραξη του.Ολοι σκεπτονταν το κοινο καλο και συμφερον.
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[pero]

Πράγματι! ο καθείς μας έχει δύο φύσεις. Μία ζωώδη και μία ανθρώπινη. Αν και η ζωώδης πολλές φορές μας προστατεύει (π.χ. ανακλαστικές κινήσεις) είναι θέμα επιλογής μας να επιλέξουμε την ανθρώπινη. Να διαφοροποιηθούμε, να αποβάλλουμε το κτήνος που έχουμε μέσα μας. Κι όταν πέφτουμε να βρίσκουμε το κουράγιο να ορθώσουμε πάλι το ανάστημά μας. Είναι μια πάλη που θα μας συτντοφεύει σε όλη την διάρκεια της ζωής μας.

[dim mam]

Απο αυτην την αποψη ναι το δεχομαι απολυτα φιλε pero.Η ΄΄ζωωδης΄΄ φυση θεωρω πως ειναι το συμβολο της καταστασης μη σκεψης.Το ζωο σκεπτεται μονο τον τροπο επιβιωσης του και καθοδηγεται πληρως απο την φυση.Δεν εχει κριση εναντι αυτης.Το αντιθετο ειναι ο ανθρωπος που δαμαζει το ΄΄ζωο΄΄(φυση) μεσω της σκεψης.
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[Το αυγό]

[dim mam]

Φιλε/η ΄΄Το αυγο΄΄ εχεις απολυτο δικιο.Το εχουμε ηδη αλλωστε αναφερει και εχουμε πει πως ο ανθρωπος την στιγμη αμεσου κινδυνου παυει να λειτουργει ως λογικη υπαρξη.Επικρατουν τα ενστικτα που πρεσβευουν την επιβιωση, η οποια δεν εξασφαλιζεται παντα με τους ΄΄λογικους΄΄ τροπους.Η ελλειψη λογικης αποδεικνυεται επισης και απο το γεγονος που ανεφερες.Των τυψεων πως επραξαν κατι α-λογο και απ-ανθρωπο.
_________________
''Οταν λέω ποίηση δεν εννοώ κάποιο λογοτεχνικό είδος. Ποίηση είναι ένας ξεχωριστός τρόπος να συνειδητοποιείς τον κόσμο...'' (Αντρέι Ταρκόφσκι)

[kaneis]

νομιζω η ουσια βρισκεται σ αυτο που ειπε το αντι.επι το πλειστον η ελλειψη πρωτοβουλιας σημαινει ελλειψη προσωπικοτητας που σημαινει υπνοβασια.φανταστειτε αυτον που εφυγε στο φαναρι αφου ειδε τον αλλον την υπολοιπη μερα να βρισει επειδη ειδε καποιον αλλον να βριζει,να κλεβει κοκ.στο τελος της μερας αυτος λεγεται ανθρωπος η μπαλακι του πινγκ πονγκ?
απ την αλλη η προσωπικοτητα εχει το τιμημα της.φανταστειτε δυο φιλους ο καθενας με ξεχωριστη προσωπικοτητα που περιμενουν ν αναψει το φαναρι.ο ενας φευγει με κοκκινο γιατι ετσι νομιζει ενω ο αλλος περιμενει το πρασινο για τον ιδιο λογο,και αυτοι οι δυο τελικα χανονται,μπορει και για παντα.
η συνειδητη ομαδοποιηση βεβαια ειναι η εξαιρεση,κατι σαν αυτο που ειπε ο Σωκρατης οτι αν εβλεπε καποιους να θυσιαζουν σε καποιο θεο στον οποιο δεν πιστευε ο ιδιος θα θυσιαζε κι αυτος απο σεβασμο στις συνηθειες τους.
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει

[abc]

[georgemaus]

abc έγραψε: μάλλον έχετε ωραία οπίσθια!

εκεί! στην αναπαραγωγή εσύ!

[abc]