Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

OLYMPUS

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Κουβεντούλα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
TΡΙΟΜΗΔΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Απρ 2005
Δημοσιεύσεις: 2071
Τόπος: ΚΟΣΜΟΣ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 17, 2015 8:59 am    Θέμα δημοσίευσης: OLYMPUS Απάντηση με Συμπερίληψη

^^^ ΟΛΥΜΠΟΣ ΛΕΞΙΚΟΝ ΕΝΑΡΙΘΜΙΟΝ ^^^

Ω θεοί εσείς ψηλά
Τα ονόματα όλων σας δεν γνωρίζω
Κατεβείτε εδώ για μια φορά
Το δίκαιο μου να ζητήσω

Και πρώτος απ΄ όλους τώρα εδώ
Εσένα που οι ώρες σε καλλώπισαν
Και σε ‘φεραν στα μέρη μου
Χωρίς εμε να ρώτησαν
Αν μπορώ ΕΓΩ κοινός Ημίθεος
Εσε λιοντάρι του ουρανού
Εσε Αφροδίτη Αρεία
Εσε αστέρι του θρήνου
Εσε Αφροδίτη Ουρανία
Πως εγώ λοιπόν να σε αντιμετωπίσω
Δίχως τον πόνο της ψυχής
Να πρέπει να απολύσω;

Μα με ‘σένα τα ΄χω πιο πολύ
Θεέ της τρικυμίας
Που χίμαιρα ξεσήκωσες
Και με ‘πνιξες με βία
Που είναι η γυναίκα σου
Η ξακουστή Αμφιτρίτη
Να μάσει εσε την τρίαινα σου
Και να σε μπάσει σπίτι;
Αφού τα γαλανά νερά από τα δύο μου μάτια
Κατάφερες να ξεχυθούν και να γενώ κομμάτια

Έπειτα εσένα με τους δυο γιους
Τον Δείμο και τον Φόβο
Τι είδες τάχα απ΄ αυτούς
Και ξέχασες την μία
Την κόρη την μονάκριβη με τ΄ όνομα Αρμονία;
Δεν εξυπηρετούσε άραγε τους δόλιους σκοπούς σου
Γι’ αυτό και εσύ στράφηκες
Μόνο στους δύο γιους σου;
Και τι κατάλαβες και εσύ αφού για να σε σταματήσουν
Σε πλήγωσαν η μάνα σου μαζί και η αδερφή σου

Όσο για ‘σένα Διόνυσε
Τα ‘χω πάρει μαζί σου
Αλλά δεν είσαι ούτε παιδί
Ούτε άντρας
Πως να αναλογιστώ λοιπόν με την μορφή σου;
Ξέφυγες μες απ’ τη φωτιά
Είχες την Γη στο πλάι
Πυριγενή σε ονόμασε διμήτωρ
Και είσαι όλο χάρη
Παραπλανείς με το υγρό
Που βάζεις στα κουπάκια
Και αφού και εμε ξεγέλασες
Σου γράφω δυο στιχάκια

Στης Ορτυγίας τ΄ άγονο και πέτρινο νησί
Πανέμορφη πανέξυπνη γεννήθηκες εσύ
Ω Άρτεμις πόσο σοφή
Του γάμου και του έρωτα απαρνήθηκες τα δώρα
Παρθένα και αθώα θέλησες τα δάση μας ως τώρα
Μα παν’ και αυτά χαθήκανε
Στου ανθρώπου τη μανία
Γι’ αυτό πάρε τα βέλη σου
Και όρισε τιμωρία

Γιατί να είσαι απόμακρη και ακατάδεκτη στο πλήθος
Αφού και για ΄σένα Δήμητρα έχει γραφτεί ένας μύθος
Θεά της γονιμότητας
Προστάτιδα του γάμου
Τι πέρασες όμως και εσύ
Για κάτσε εδώ σιμά μου
Τα αδέρφια δεν σεβάστηκαν την θεϊκή προέλευση σου
και βάλθηκαν και οι δυο να σε τεκνοποιήσουν
Σ’ αφήνω στον αγέλαστο τον βράχο καθισμένη
Γιατί σαν μάνα είσαι και εσύ απόλυτα πονεμένη

Σοφή εσύ ω Αθηνά
Που έμεινες παρθένα
Μεγαλοπρεπής θα ναι ο λόγος μου
Μονάχα και για σένα
Τον Άλλον αφού νίκησες
Και κράτησες την πόλη
Δεν έχω παρά μόνο να δω
Γιατί σε θαυμάζουν όλοι

Για σένα πια θεέ της φωτιάς
Και της μεταλλουργίας
Θαρρώ πως θύμα έπεσες
Της θεϊκής μανίας
Στον Όλυμπο σε ανεβοκατεβάζανε
Και έπρεπε να αποδείξεις
Και σαν δεν ‘φτάναν όλα αυτά
Ανέντιμη πήρες στο πλάι σου
Και έβαλες κυρά
Και τι σαν ήσουν δύσμορφος
Η Θέτις και η Ευρυνόμη
Σε βρήκαν στου Αιγαίου το βυθό
Και εκεί θα ζεις ακόμη

Ανήρ σαν είμαι και εγώ
Εσένα θα θαυμάσω
Καθώς προστάτιδα εσύ
Θωρώ την αρχοντιά σου
Και μόνο που ανέχτηκες
Για σύζυγο τον Δία
Σε σένα όλες οφείλουνε
Να κάνουμε λατρεία
Για την υπομονή και επιμονή
Που έδειξες σιμά του
Και γέννησες και κάμποσα
Εσύ απ΄ τα παιδιά του

Κρονίδη εσύ ω μέγα Ζευς
Τώρα καταλαβαίνω
Γιατί πρώτο σε κάνανε
Αρχίζω να μαθαίνω
Πολύμορφος την είχες δει
Κεραυνοκράτωρ όντας
Για να τα πω με τη σειρά
Αρχίζω και μετρώντας
Κούκος, πυρ και σάτυρος
Ταύρος, αετός, Αμφιτρύων
Άρτεμις, βοσκός και φίδι
Κύκνος και χρυσή βροχή
Τα πάντα για απογόνους
Εγίνηκες εσύ
Έτσι λοιπόν δεν μένει πια
Παρά να προσκυνήσω
Το πάθος σου για έρωτα
Μονάχα θα κρατήσω

Σε σένα μέγα ευχαριστώ
Μα και πολλούς ανδριάντας
Ω Θεάνθρωπε Τρισμέγιστε
Οφείλω σε τα πάντα
Το γένος μου αγάπησες
Και δίδαξες το φως σου
Γονυπετής ικέτης
Μπροστά μου φανερώσου
Αν δεν είχαμε εσέ
Άλογα θα ‘μασταν τώρα
Με άναρθρες κραυγές
Θα ζούσαμε ακόμα

Αν σε Κάποιον θα αναφερθώ
Και ύμνο εγώ να κάνω
Εσένα θα ‘βαζα στου Ολύμπου την κορφή
Στον μύτικα επάνω
Και ο λόγος μου δια εσε
Ω Δήλιε Απόλλων
Που στο δικό μου το μυαλό
Είσαι υπεράνω όλων
Το κάλλος και η νεότητα έχουνε την μορφή σου
Την μουσική και ιατρική
Ποθούσε η ψυχή σου
Θεός του ήλιου όντας εσύ
Και επτά ο αριθμός σου
Φυτό την Δάφνη έκανες
Κοιτώντας το καλό σου…


p.s


https://www.youtube.com/watch?v=XkneDd36gTE




https://www.youtube.com/watch?v=1-hJLJNSn_k

https://www.youtube.com/watch?v=kqD2jLrCdqo
TRIOMIDEUS
_________________
Η ΖΩΗ ΜΟΥ;OΛΗ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ...

Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email MSN Messenger
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Κουβεντούλα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center