Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Προτασεις για ενδεχομενο δημοψηφισμα με θεμα το δημοσιο χρεος |
Ναι |
|
40% |
[ 2 ] |
Οχι |
|
40% |
[ 2 ] |
Δεν με ενδιαφερει |
|
20% |
[ 1 ] |
Δεν ξερω |
|
0% |
[ 0 ] |
Δεν απαντω |
|
0% |
[ 0 ] |
|
Σύνολο Ψήφων : 5 |
|
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
JollyRoger Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Ιαν 2011 Δημοσιεύσεις: 3610
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 18, 2015 11:54 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
οπως κι αν το πεις, δεν αναιρει το "κανω την παπια την ωρα που ερωτουμαι ευθεως" |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012 Δημοσιεύσεις: 2337
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 18, 2015 1:20 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Από εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/pavlos-tsimas/-_733_b_7811392.html
Ευτυχώς, ψηφίσαμε «όχι»!
Κι αν είχε κερδίσει το «ναι»;
Τώρα πια, που ένας κύκλος έκλεισε κι είναι σαν να έχει περάσει αιώνας από την Κυριακή του δημοψηφίσματος, αποτολμώ την βέβηλη ερώτηση: Τι θα είχε, άραγε συμβεί, αν είχαμε ψηφίσει «ναι»; Η πραγματική κατάσταση ελάχιστα θα είχε αλλάξει. Την Δευτέρα, οι τράπεζες θα ήταν κλειστές. Η οικονομία σε ταχεία τήξη. Οι συνταξιούχοι θα έλιωναν στις ουρές. Η χώρα και οι τράπεζές της θα χρειάζονταν και πάλι ένα κολοσσιαίων διαστάσεων δάνειο για να μείνουν εν ζωή. Και οι όροι για την εκταμίευσή του θα ήταν και πάλι σκληροί.
Αλλά ενώ η πραγματική κατάσταση δεν θα είχε αλλάξει, το πολιτικό περιβάλλον θα ήταν σίγουρα διαφορετικό- έστω και αν είναι αδύνατον να μαντέψουμε πώς. Ο Αντώνης Σαμαράς ίσως δεν είχε παραιτηθεί, ο μοιραίος Βαρουφάκης μπορεί και να μην είχε πάρει εξιτήριο, η σύσκεψη των αρχηγών μάλλον δεν θα είχε γίνει, η ομόφωνη σχεδόν εξουσιοδότηση της Βουλής προς διαπραγμάτευση δεν θα είχε δοθεί. Και σίγουρα θα ήταν δυσκολότερο να αφομοιωθεί πολιτικά αυτή η βίαιη προσγείωση στην πραγματικότητα, την οποία ο Αλέξης Τσίπρας τόσο τραυματικά βίωσε στις Βρυξέλλες και με τόση ειλικρίνεια περιέγραψε, στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ και στην ομιλία του στην Βουλή. Γιατί ενώ το σοκ της σύγκρουσης με την πραγματικότητα θα ήταν εξ ίσου βίαιο, όσο το ζούσε, όσο το ζούσαμε, θα υπήρχαν πολλοί που θα μας έλεγαν: «Είδατε τι πάθατε που ψηφίσατε «ναι», λιπόψυχοι, λαγόκαρδοι συμπολίτες; Αν είχατε ψηφίσει «όχι», τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, οι Ευρωπαίοι θα είχαν πέσει έντρομοι στα πόδια μας και θα μας είχαν προσφέρει την άριστη συμφωνία, με ποταμούς χρημάτων, δίχως όρους, δίχως μνημόνια».
Κι εμείς θα τους πιστεύαμε. Ή θα μας έτρωγε η αμφιβολία.
Ευτυχώς, κέρδισε το «όχι». Πες το «σοφία του πλήθους», πες το «ειρωνεία της ιστορίας» ή πες το εφαρμογή του σιδερένιου νόμου των ακούσιων συνεπειών που συνήθως διέπει την δράση των πρωταγωνιστών της πολιτικής. Αλλά το «όχι» αυτό βοήθησε να γραφτεί το τέλος της εποχής των ψευδαισθήσεων.
- Της ψευδαίσθησης πως το Grexit ήταν μια μπλόφα, ένα τρομοκρατικό εύρημα της μνημονιακής προπαγάνδας. Μέχρι να το βρει ο πρωθυπουργός στο τραπέζι του, αποτυπωμένο σ' ένα επίσημο έγγραφο του Eurogroup.
- Της ψευδαίσθησης πως έχουμε εναλλακτικές λύσεις. Μέχρι να ανακαλύψει στην πράξη ο πρωθυπουργός πως η μόνη εναλλακτική λύση ήταν η άτακτη, καταστροφική χρεοκοπία ή η «εναλλακτική Σόιμπλε». Η συντεταγμένη χρεοκοπία και η υποβοηθούμενη έξοδος από το ευρώ, που θα καθιστούσε την Ελλάδα μια διπλά υποτελή στους δανειστές της χώρα, αφού και τα δάνειά τους (άρα και τα ακόμη σκληρότερα μνημόνιά τους) θα χρειαζόταν για να επιζήσει και, επιπλέον, θα είχε αποβληθεί από το κλαμπ τους. Θα ήταν μια χώρα με βαρύτερες υποχρεώσεις, αλλά δίχως δικαιώματα πια.
- Της ψευδαίσθησης πως η χρεοκοπία της χώρας δεν έχει συντελεστεί, πως υπάρχουν κάπου κρυμμένοι πόροι, πλούτη, θησαυροί, υδρογονάνθρακες ή υδατάνθρακες, που οι «προδότες» κρύβουν από το λαό για να διευκολύνουν την υποταγή του στους ξένους. Η τελευταία εκδοχή του ωραίου αυτού μύθου, η ιδέα της εισβολής των «δραχμιστών» στα αποθεματικά της Τράπεζας της Ελλάδας, τόσο αυταπόδεικτα γελοία, γελοιοποίησε οριστικά όλο το μυθολογικό οικοδόμημα.
- Της ψευδαίσθησης, τέλος, της λύτρωσης δια του παράλληλου νομίσματος και, εν τέλει, της δραχμής. Μέχρι να βεβαιωθεί ο Αλέξης Τσίπρας, και να μας βεβαιώσει ο ίδιος, πως η εισαγωγή της θα σήμαινε μια απότομη βύθιση στην ακραία φτώχεια των κοινωνικά αδύναμων (τους οποίους η Αριστερά πρέπει να εκπροσωπεί) και έναν εξίσου απότομο πολλαπλασιασμό του πλούτου και της ισχύος όσων έχουν φροντίσει να ασφαλίσουν τα κεφάλαιά τους σε μακρινούς παραδείσους, σε «σκληρό νόμισμα», οι οποίοι θα επανέλθουν ώστε να μας αγοράσουν κοψοχρονιά. Το τέλειο αριστερό project...
Το οικονομικό τίμημα ήταν βαρύ, το πολιτικό τίμημα βαθιά τραυματικό, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να ειναι λυτρωτικό. Μια καθυστερημένη ενηληκίωση. Στην οποία, ας το παραδεχθούν και οι ορκισμένοι εχθροί του, μόνον ο Αλέξης Τσίπρας μπορούσε να μας οδηγήσει. Γιατί, από τις αυταπάτες μας δεν θα μπορούσε να μας λυτρώσει παρά κάποιος που αυθεντικά τις συμμερίστηκε, αφού, όπως έγραφε ο Μαρξ, κανείς δεν μπορεί να δημιουργήσει μια μαζική αυταπάτη αν δεν είναι ο ίδιος το πρώτο θύμα της. Παραμένει, βέβαια, το ερώτημα αν εκείνος είναι που μπορεί να οδηγήσει μια τραυματικά λυτρωμένη από τις αυταπάτες της χώρα και στην κάθαρση του δράματος, στην υπέρβαση της ίδιας της κρίσης. Αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί.
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 18, 2015 3:02 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει
mark έγραψε: | Από εδώ:
http://www.huffingtonpost.gr/pavlos-tsimas/-_733_b_7811392.html
Ευτυχώς, ψηφίσαμε «όχι»!
Κι αν είχε κερδίσει το «ναι»;
Τώρα πια, που ένας κύκλος έκλεισε κι είναι σαν να έχει περάσει αιώνας από την Κυριακή του δημοψηφίσματος, αποτολμώ την βέβηλη ερώτηση: Τι θα είχε, άραγε συμβεί, αν είχαμε ψηφίσει «ναι»; Η πραγματική κατάσταση ελάχιστα θα είχε αλλάξει. Την Δευτέρα, οι τράπεζες θα ήταν κλειστές. Η οικονομία σε ταχεία τήξη. Οι συνταξιούχοι θα έλιωναν στις ουρές. Η χώρα και οι τράπεζές της θα χρειάζονταν και πάλι ένα κολοσσιαίων διαστάσεων δάνειο για να μείνουν εν ζωή. Και οι όροι για την εκταμίευσή του θα ήταν και πάλι σκληροί.
Αλλά ενώ η πραγματική κατάσταση δεν θα είχε αλλάξει, το πολιτικό περιβάλλον θα ήταν σίγουρα διαφορετικό- έστω και αν είναι αδύνατον να μαντέψουμε πώς. Ο Αντώνης Σαμαράς ίσως δεν είχε παραιτηθεί, ο μοιραίος Βαρουφάκης μπορεί και να μην είχε πάρει εξιτήριο, η σύσκεψη των αρχηγών μάλλον δεν θα είχε γίνει, η ομόφωνη σχεδόν εξουσιοδότηση της Βουλής προς διαπραγμάτευση δεν θα είχε δοθεί. Και σίγουρα θα ήταν δυσκολότερο να αφομοιωθεί πολιτικά αυτή η βίαιη προσγείωση στην πραγματικότητα, την οποία ο Αλέξης Τσίπρας τόσο τραυματικά βίωσε στις Βρυξέλλες και με τόση ειλικρίνεια περιέγραψε, στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ και στην ομιλία του στην Βουλή. Γιατί ενώ το σοκ της σύγκρουσης με την πραγματικότητα θα ήταν εξ ίσου βίαιο, όσο το ζούσε, όσο το ζούσαμε, θα υπήρχαν πολλοί που θα μας έλεγαν: «Είδατε τι πάθατε που ψηφίσατε «ναι», λιπόψυχοι, λαγόκαρδοι συμπολίτες; Αν είχατε ψηφίσει «όχι», τίποτε από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, οι Ευρωπαίοι θα είχαν πέσει έντρομοι στα πόδια μας και θα μας είχαν προσφέρει την άριστη συμφωνία, με ποταμούς χρημάτων, δίχως όρους, δίχως μνημόνια».
Κι εμείς θα τους πιστεύαμε. Ή θα μας έτρωγε η αμφιβολία.
Ευτυχώς, κέρδισε το «όχι». Πες το «σοφία του πλήθους», πες το «ειρωνεία της ιστορίας» ή πες το εφαρμογή του σιδερένιου νόμου των ακούσιων συνεπειών που συνήθως διέπει την δράση των πρωταγωνιστών της πολιτικής. Αλλά το «όχι» αυτό βοήθησε να γραφτεί το τέλος της εποχής των ψευδαισθήσεων.
- Της ψευδαίσθησης πως το Grexit ήταν μια μπλόφα, ένα τρομοκρατικό εύρημα της μνημονιακής προπαγάνδας. Μέχρι να το βρει ο πρωθυπουργός στο τραπέζι του, αποτυπωμένο σ' ένα επίσημο έγγραφο του Eurogroup.
- Της ψευδαίσθησης πως έχουμε εναλλακτικές λύσεις. Μέχρι να ανακαλύψει στην πράξη ο πρωθυπουργός πως η μόνη εναλλακτική λύση ήταν η άτακτη, καταστροφική χρεοκοπία ή η «εναλλακτική Σόιμπλε». Η συντεταγμένη χρεοκοπία και η υποβοηθούμενη έξοδος από το ευρώ, που θα καθιστούσε την Ελλάδα μια διπλά υποτελή στους δανειστές της χώρα, αφού και τα δάνειά τους (άρα και τα ακόμη σκληρότερα μνημόνιά τους) θα χρειαζόταν για να επιζήσει και, επιπλέον, θα είχε αποβληθεί από το κλαμπ τους. Θα ήταν μια χώρα με βαρύτερες υποχρεώσεις, αλλά δίχως δικαιώματα πια.
- Της ψευδαίσθησης πως η χρεοκοπία της χώρας δεν έχει συντελεστεί, πως υπάρχουν κάπου κρυμμένοι πόροι, πλούτη, θησαυροί, υδρογονάνθρακες ή υδατάνθρακες, που οι «προδότες» κρύβουν από το λαό για να διευκολύνουν την υποταγή του στους ξένους. Η τελευταία εκδοχή του ωραίου αυτού μύθου, η ιδέα της εισβολής των «δραχμιστών» στα αποθεματικά της Τράπεζας της Ελλάδας, τόσο αυταπόδεικτα γελοία, γελοιοποίησε οριστικά όλο το μυθολογικό οικοδόμημα.
- Της ψευδαίσθησης, τέλος, της λύτρωσης δια του παράλληλου νομίσματος και, εν τέλει, της δραχμής. Μέχρι να βεβαιωθεί ο Αλέξης Τσίπρας, και να μας βεβαιώσει ο ίδιος, πως η εισαγωγή της θα σήμαινε μια απότομη βύθιση στην ακραία φτώχεια των κοινωνικά αδύναμων (τους οποίους η Αριστερά πρέπει να εκπροσωπεί) και έναν εξίσου απότομο πολλαπλασιασμό του πλούτου και της ισχύος όσων έχουν φροντίσει να ασφαλίσουν τα κεφάλαιά τους σε μακρινούς παραδείσους, σε «σκληρό νόμισμα», οι οποίοι θα επανέλθουν ώστε να μας αγοράσουν κοψοχρονιά. Το τέλειο αριστερό project...
Το οικονομικό τίμημα ήταν βαρύ, το πολιτικό τίμημα βαθιά τραυματικό, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να ειναι λυτρωτικό. Μια καθυστερημένη ενηληκίωση. Στην οποία, ας το παραδεχθούν και οι ορκισμένοι εχθροί του, μόνον ο Αλέξης Τσίπρας μπορούσε να μας οδηγήσει. Γιατί, από τις αυταπάτες μας δεν θα μπορούσε να μας λυτρώσει παρά κάποιος που αυθεντικά τις συμμερίστηκε, αφού, όπως έγραφε ο Μαρξ, κανείς δεν μπορεί να δημιουργήσει μια μαζική αυταπάτη αν δεν είναι ο ίδιος το πρώτο θύμα της. Παραμένει, βέβαια, το ερώτημα αν εκείνος είναι που μπορεί να οδηγήσει μια τραυματικά λυτρωμένη από τις αυταπάτες της χώρα και στην κάθαρση του δράματος, στην υπέρβαση της ίδιας της κρίσης. Αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί.
|
"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. ) _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
troian Πρύτανης
Εγγραφή: 05 Ιαν 2011 Δημοσιεύσεις: 2267 Τόπος: ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 18, 2015 3:44 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Παράθεση: |
- Της ψευδαίσθησης πως έχουμε εναλλακτικές λύσεις.
|
[img][/img] _________________ μακεδονίτικα πουλιὰ λαλοῦν μακεδονίτικα |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Ouliathis Πρύτανης
Εγγραφή: 04 Οκτ 2003 Δημοσιεύσεις: 3832 Τόπος: Κύπρος
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούλ 18, 2015 4:36 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Αυτό που εντυπωσίασε περισσότερο στο παραπάνω κείμενο έιναι πως ο συγγραφέας του τελειώνει με τον Μαρξ προκειμένου να αποδώσει στο κείμενό του μια βαρύτητα που στην πραγματικότητα του λείπει. Κοινώς δηλαδή ρε ξεφτιλισμένε τον Μαρξ τι τον ανέφερες; Θεωρείς πως θα ήταν ποτέ δυνατόν να συμφωνούσε έστω και στο ελάχιστο με τα λεγόμενά σου; Ο Γιούγκερ φυσικά ναι, η Μέρκελ σίγουρα, για τον Σόιμπλε δεν το συζητάμε καν, είναι εκτός συναγωνισμού, αλλά ο Μαρξ ούτε στα πιο τρελά του όνειρα. Όσον αφορά το συναινετικό grexit του Σόιμπλε φυσικά και θα το ήθελε αφού αυτό θα συνεπάγονταν πάλι δάνειο και φυσικά μαζί με αυτό αποδοχή του χρέους συν τα νέα κέρδη από το δάνειο. Για μαλάκες ψάχνει. Το grexit έπρεπε να γίνει προκειμένου να διαγράψουμε μονομερής το χρέος, όχι για να δημιουργήσουμε νέο αποδεχόμενοι και το παλιό. Πως δημιουργείται το χρέος στο θέμα με τον χρυσό ο θεματοθέτης εκεί το εξήγησε πολύ καλά με λίγες λέξεις, αλλά οι Ευρωλυγούρηδες δεν κάνανε τον κόπο να το δουν η να ρωτήσουν τουλάχιστον γιατί είναι έτσι. Τους ενόχλησε μόνο που ο λαός πρόταξε την αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία αντί την εθελοντική σκλαβιά και την υποταγή. Φυσικά προδώθηκε από την κυβέρνησή του όπως πάντα, αλλά σε αυτό είναι συνηθισμένος. _________________ Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Ouliathis Πρύτανης
Εγγραφή: 04 Οκτ 2003 Δημοσιεύσεις: 3832 Τόπος: Κύπρος
|
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Ouliathis Πρύτανης
Εγγραφή: 04 Οκτ 2003 Δημοσιεύσεις: 3832 Τόπος: Κύπρος
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούλ 20, 2015 2:12 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
.. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|