| Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
| Συγγραφέας |
Μήνυμα |
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
 Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 12:05 pm Θέμα δημοσίευσης: |
 |
|
| skapaneas έγραψε: | ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ
έγραψε: | Δεν είπα,λοιπόν,ότι "το πραγματικά ελεύθερο ον βρίσκεται σε άγνοια της ελευθερίας του" αλλά ότι "ελευθερία είναι η άγνοια του όντος".
Και ως "ον" εννοώ αυτό που κάνει τα πάντα να υπάρχουν σε λογικές σχέσεις μεταξύ τους.
Η ελευθερία ,λοιπόν,δεν είναι ιδιότητα του όντος αλλά της άγνοιας. |
Πεσ' μου το τελος σου να σου πω τη φιλοσοφια σου
!  !
Απο το ελευθερια ειναι η αγνοια του οντος μεχρι το η ελευθερια ειναι ιδιοτητα της αγνοιας υπαρχει μεγαλη αποσταση
Διοτι στην πρωτη περιπτωση η ελευθερια ως η αγνοια του οντος χαρακτηριζει το ον και αρα αποτελει ιδιοτητα του
Περιγραφει δηλαδη δια του λογου μια κατασταση του οντος : αυτη στην οποια δεν εχει την παραμικρη γνωστικη (αυτο ή ετερο)συναισθηση και αρα ειναι απολυτως αδεσμευτο λογω της ελλειψης οποιοδηποτε "λεκτικου περιγραφικου" που θα το περιοριζε στα ορια της περιγραφης
Στη δευτερη περιπτωση δεν νοειται η ελευθερια ως ιδιοτητα της αγνοιας και ταυτοχρονα η ελευθερια να ειναι η ιδια η αγνοια
Αν εσυ το νοεις, τοτε εισαι πιο ανελευθερος απο μενα ( αφου νοεις και αρα ξερεις περισσοτερα ) με βαση την παραπανω προσεγγιση οτι η γνωση της καταστασης του οντος περιοριζει το ον
Εξ ου και η ατρανταχτη αληθεια της ρησης : 14. η γνωση ειναι ευθυνη
Δηλαδη οσο περισσοτερα ξερεις τοσο περισσοτερο περιοριζεσαι ( γιατι αραγε ; φιλοσοφικο το ερωτημα  )
Αφου λοιπον το οντως ελευθερο ον ειναι σε αγνοια και παρ΄ολ΄αυτα δημιουργει τις λογικες σχεσεις στα οντα της γνωσης ( ποιά μπορει να ειναι αραγε αυτα, αν οχι τα "κυτταρα = κβαντα ; " της ουσιας του ; ), αρα η λογικοτητα και η εξ αυτης λογικες σχεσεις και συσχετισεις αποτελει εγγενη ιδιοτητα στο οντως ον, η οποια οφειλεται στην αλληλεπιδραση των κβαντων της ουσιας του και τουτο βεβαιως εν αγνοια του
Τα οποια ως εκ τουτου ( ουσιαστικα κβαντα ) αναπτυσσουν υποχρεωτικα τη γνωση και κατα συνεπεια περιοριζονται
Και που περιοριζονται ;
Μα μεσα στο ιδιο το οντως ον
Δηλαδη φαινεται ως να ειναι απολυτως αναγκαιο να αναπτυχθουν γνωστικες και αρα περιοριστικες δυνατοτητες και δρασεις στα κβαντα της ουσιας ωστε αυτα να αιτιολογουν την παρουσια τους ως περιορισμενα μεσα στο οντως ον ( το ον που τελει εν αγνοια των παντων και αρα ειναι απολυτως ελευθερο ) αφου εκ των πραγματων αποτελουν μερη του
Δηλαδη η εν αγνοια του "διασπαση" του οντως οντος σε κβαντα ειναι η αιτια της λογικοτητας, του λογου και της γνωσης εντος του, αλλά στα μερη του και οχι σε αυτο καθ΄ αυτο το οντως ον ως ολοτητα
Με άλλα λογια το οντως ον δεν ξερει τι του γινεται ...  κυριολεκτικα ... 
Και περιμενει απο μας ( τα κβαντα της ουσιας του ) να του πουμε τι του συμβαινει...
Παντως οφειλω να ομολογησω οτι ασυνειδητως το οντως ον ( συμφωνα με αυτη την προσεγγιση ) ειναι ευφυεστατο
Αφου, σου λεει ( ασυνειδητως παντα ), δεν μπορω να γνωρισω τον εαυτο μου, ε!, τοτε ας "φτιαξω" μερικα αντιγραφα μου με την ιδιοτητα της γνωσιακοτητος ή γνωσιοληψιας ή συνειδητης συναισθησης των πραγματων και ας τα αφησω να "παλευουν" να βρουν την ακρη
Και οταν αντιληφτουν οτι μονο με τη συνθεση τους θα μπορουν να προχωρανε γρηγορα σε αυτο το δρομο της γνωσης τοτε κι εγω θα αποκτω σταδιακα συναισθηση της υπαρξης μου και της καταστασης μου
Σε αυτο το ταξιδι της συνθεσης των γνωσεων των κβαντων της ουσιας του οντως οντος, ταξιδι προς το οντως ον οπως λες χαρακτηριστικα καπου, παιζουν ενεργο ρολο τα ονειρα, συμφωνα με την προσεγγιση μου περι των ονειρων ως μεταβαση μας στην υπερθεση
≠ Λογος Θεωρια Πραξη Βιωμα ≠
≠≠ο λογος του θεου ειναι κοντα ≠ ο λογος του θεου ειναι το απαν ≠ ο λογος του θεου σωζει τον ανθρωπο ≠ ο λογος του θεου ειναι το φως ≠≠
η γη ειναι το σταυροδρομι του συμπαντος
και η ελλαδα το φαναρι που φωτιζει το διαβα των ανθρωπων |
ε σκαπανέα, με εκπλήσεις για δεύτερη φορά σήμερα ευχάριστα! Τι έγινε, μήπως είδες κάνα όνειρο; χαχαχα
Είχα γράψει παλιότερα για την απώλεια της ελευθερίας που προσφέρει η γνώση. Πριν γνωρίσουμε κάτι, έχουμε δύο πράγματα. Γνώμη ή αλλιώς δόξα που λέγανε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, και πίστη. Υιοθετούμε δηλαδή μια άποψη/γνώμη και την πιστεύουμε πως είναι έτσι. Η πίστη διαχωρίζεται από τη γνώση καθώς δύο άνθρωποι μπορεί να έχουν την ίδια ακριβώς γνώμη αλλά η πίστη τους να διαφέρει. Άλλος να πιστεύει περισσότερο και άλλος λιγότερο. Αυτός που πιστεύει σε υπερβολικό βαθμό ονομάζεται φανατικός, είναι αδιάλλακτος και δυσκολεύεται πολύ στο να αλλάξει γνώμη. Σε αντίθεση με τον λιγότερο πιστό που είναι διαλλακτικός και περισσότερο ευέλικτος.
Στον άνθρωπο που δε γνωρίζει, υπάρχει η ελευθερία να αλλάξει γνώμη όποτε γουστάρει. Ο άνθρωπος όμως που θα γνωρίσει κάτι, χάνει αυτή την ελευθερία, όπως και τη γνώμη και την πίστη. Τι είναι συνεπώς η γνώση; Μπορούμε να πούμε πως γνώση είναι το σημείο εκείνο που γνώμη, πίστη και ελευθερία ενοποιούνται ή/και καταλύονται.
Για παράδειγμα, ας πάρουμε έναν άνδρα που πιστεύει πως η γυναίκα του του είναι πιστή. Ίσως να έχει υποψίες ότι τον κερατώνει, χωρίς να είναι όμως σίγουρος. Όταν και άμα την πιάσει στα πράσα να τον απατάει, τότε θα πάθει αυτό που έγραψα παραπάνω. Θα χάσει αυτά τα 3, και θα του μείνει το μακρύτερο , η γνώση δηλαδή. Δε θα έχει μετά επιλογή. Εκτός και αν επιλέξει να υποβληθεί σε λοβοτομή για να ξεχάσει. Αν η πίστη του στην πίστη της γυναίκας του είναι μεγάλη, τότε μάλλον δε θα του αρέσει και πολύ η αλήθεια. Και σε κατάθλιψη μεγάλη μπορεί να πέσει. Μπορεί όμως να εκμεταλλευτεί το γεγονός και να αλλάξει, να θεωρήσει αυτή τη γνώση ως υπέρτατο καλό που του έγινε, να ευχαριστήσει τη γυναίκα του τα μάλα και να ψάξει να βρει άλλη γυναίκα που και πιστή θα του είναι και που θα τον αγαπάει πραγματικά. Είναι θέμα πιθανοτήτων. Αλλά και τι πρέπει να κάνει ένας φίλος του που τον αγαπάει, και που αγαπάει και την αλήθεια επίσης; Θα πρέπει να του το πει ή όχι, αν γνωρίζει ότι η γυναίκα του τον απατά; Θα του κάνει μεγάλη χάρη ή τεράστιο κακό;
Όπως και να έχει, σε τέτοιες περιπτώσεις συνειδητοποίησης της αλήθειας, κάτι κερδίζουμε και κάτι χάνουμε. Χάνουμε τη γνώμη, πίστη και ελευθερία και κερδίζουμε τη γνώση. Ο παλιός μας κόσμος πεθαίνει, καίγεται και ένας καινούριος αναδύεται, σαν τον φοίνικα, από τις στάχτες του παλιού. Είναι όπως όταν η κόρη παντρεύεται και φεύγει από το σπίτι. Μάνα και κόρη κλαίνε και θρηνούν και υπάρχει μεγάλη οδύνη γενικότερα, καθώς η θυγατέρα ανοίγει το δικό της σπίτι και εξελίσσεται σε μητέρα πλέον. Και το κλάμα αυτό καθώς και τα δάκρυα που χύνουν είναι δάκρυα χαράς και λύπης, που αυτά τα δύο μαζί συνιστούν τεράστια ευτυχία και όχι δυστυχία. Η κόρη παντρεύεται τον άνδρα της, όπως και ένας άνθρωπος παντρεύεται τη γνώση και οι δύο μαζί ξεκινούν νέα πορεία.
Η γνώση είναι δύναμη καθώς και μεγάλη ευθύνη. 
http://www.youtube.com/watch?v=SdXnARMZi-8 |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 12:17 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Α ναι ξέχασα, για τα άλλα που λες, δεν ξέρω αν διάβασες αυτό το ωραίο άρθρο για την Ειμαρμένη που είχα ποστάρει παλιότερα.
πηγή |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 1:47 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Πεσ' μου το τελος σου να σου πω τη φιλοσοφια σου
! !
Το αρθρο για την ειμαρμενη mark δεν το ειχα δει
Η "Ειμαρμενη" ομως τωρα που τη ειδα ειναι εξαιρετικη
Σχετικα με τις γνωμη, πιστη, ελευθερια δεν θα ελεγα οτι η γνωση τις καταλυει, αν και ετσι μπορει να ειναι
Θα ελεγα οτι οταν αυτα τα τρια βασικα και θεμελιωδη στοιχεια της ανθρωπινης ιδιοτητος του οντος ( προσεξε τη σειρα των τριων προηγουμενων λεξεων συνολικα ) καταφερουν να συνεργαστουν τοτε η γνωση παραγεται
Δεν ειναι δηλαδη η γνωση καθ΄εαυτη που τα καταλυει, αλλά οταν αυτα κατακρημνιζονται στην πραγματικοτητα τοτε εχουμε τη γνωση
Ειναι σαν τα πολλα ενδεχομενα της υπερθεσης που λεγαμε καποτε
Τα ενδεχομενα ειναι πολλα, ενα ομως ειναι ικανο να καταστει πραγματικοτητα σε καθε περιπτωση
Οταν λοιπον εδω και τα τρια διαφορετικα ιδιωματα του οντος κατακρημνιζονται ταυτοχρονα, συναληθευουν δηλαδη στην πραγματικοτητα, τοτε γνωριζουμε...
Η ελευθερια λοιπον δινει στο ανθρωπινο ον τη δυνατοτητα να επιλεξει "κατι" ( θεωρητικα ) και εξ αυτου να σχηματισει γνωμη ( πρακτικα ) στην οποια αν επενδυσει την πιστη του ( πραγματικα ), τοτε το καθιστα με τον καιρο ή αμεσα ( αναλογα με την ανταση της πιστης ) πραγματικοτητα και αρα αντλει εξ αυτου τη σχετικη και επακολουθη γνωση
Με ολα αυτα συνεπως που λες συμφωνω και τα παραπανω ειναι η συμφωνια μου σε ο,τι λες
Και προσθετω οτι ουσιαστικα ο πολιτισμος μεσα απο αυτο το πρισμα δεν ειναι αλλο παρα το "συνοθυλευμα" των ελευθερα σχηματισμενων γνωμών ( θεωριων ) που με την πιστη καποιων και την ακαματη προσπαθεια τους ( εθελοντικη ή αμοιβομενη ) εγιναν και γινονται πραγματικοτητα
≠ Λογος Θεωρια Πραξη Βιωμα ≠
≠≠ο λογος του θεου ειναι κοντα ≠ ο λογος του θεου ειναι το απαν ≠ ο λογος του θεου σωζει τον ανθρωπο ≠ ο λογος του θεου ειναι το φως ≠≠
η γη ειναι το σταυροδρομι του συμπαντος
και η ελλαδα το φαναρι που φωτιζει το διαβα των ανθρωπων
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 2:13 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| skapaneas έγραψε: | | Απο το ελευθερια ειναι η αγνοια του οντος μεχρι το η ελευθερια ειναι ιδιοτητα της αγνοιας υπαρχει μεγαλη αποσταση |
Να το πω σαφέστερα: ελευθερία είναι η άγνοια του όντος από οποιοδήποτε πλάσμα αναρωτιέται για το νόημα της ζωής.
Δεν έχει καμιά σχέση,λοιπόν,με το Ον ,αλλιώς το Ον θα έπρεπε να αναρωτιέται για το νόημα της ύπαρξής Του.(!!!!!!!)
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 2:23 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| skapaneas έγραψε: | Πεσ' μου το τελος σου να σου πω τη φιλοσοφια σου
! !
Το αρθρο για την ειμαρμενη mark δεν το ειχα δει
Η "Ειμαρμενη" ομως τωρα που τη ειδα ειναι εξαιρετικη
Σχετικα με τις γνωμη, πιστη, ελευθερια δεν θα ελεγα οτι η γνωση τις καταλυει, αν και ετσι μπορει να ειναι
Θα ελεγα οτι οταν αυτα τα τρια βασικα και θεμελιωδη στοιχεια της ανθρωπινης ιδιοτητος του οντος ( προσεξε τη σειρα των τριων προηγουμενων λεξεων συνολικα ) καταφερουν να συνεργαστουν τοτε η γνωση παραγεται
Δεν ειναι δηλαδη η γνωση καθ΄εαυτη που τα καταλυει, αλλά οταν αυτα κατακρημνιζονται στην πραγματικοτητα τοτε εχουμε τη γνωση
Ειναι σαν τα πολλα ενδεχομενα της υπερθεσης που λεγαμε καποτε
Τα ενδεχομενα ειναι πολλα, ενα ομως ειναι ικανο να καταστει πραγματικοτητα σε καθε περιπτωση
Οταν λοιπον εδω και τα τρια διαφορετικα ιδιωματα του οντος κατακρημνιζονται ταυτοχρονα, συναληθευουν δηλαδη στην πραγματικοτητα, τοτε γνωριζουμε...
Η ελευθερια λοιπον δινει στο ανθρωπινο ον τη δυνατοτητα να επιλεξει "κατι" ( θεωρητικα ) και εξ αυτου να σχηματισει γνωμη ( πρακτικα ) στην οποια αν επενδυσει την πιστη του ( πραγματικα ), τοτε το καθιστα με τον καιρο ή αμεσα ( αναλογα με την ανταση της πιστης ) πραγματικοτητα και αρα αντλει εξ αυτου τη σχετικη και επακολουθη γνωση
Με ολα αυτα συνεπως που λες συμφωνω και τα παραπανω ειναι η συμφωνια μου σε ο,τι λες
Και προσθετω οτι ουσιαστικα ο πολιτισμος μεσα απο αυτο το πρισμα δεν ειναι αλλο παρα το "συνοθυλευμα" των ελευθερα σχηματισμενων γνωμών ( θεωριων ) που με την πιστη καποιων και την ακαματη προσπαθεια τους ( εθελοντικη ή αμοιβομενη ) εγιναν και γινονται πραγματικοτητα
≠ Λογος Θεωρια Πραξη Βιωμα ≠
≠≠ο λογος του θεου ειναι κοντα ≠ ο λογος του θεου ειναι το απαν ≠ ο λογος του θεου σωζει τον ανθρωπο ≠ ο λογος του θεου ειναι το φως ≠≠
η γη ειναι το σταυροδρομι του συμπαντος
και η ελλαδα το φαναρι που φωτιζει το διαβα των ανθρωπων |
Έτσι σκαπανέα φίλε μου καλέ, έτσι! |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 3:02 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| spyros έγραψε: | Έτσι.
Κοίτα το θέμα της οντολογίας το έχουν εξαντλήσει.
Νομίζω θα έβρισκες ενδιαφέρον αν ποτέ διάβαζες την Οντολογία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (ο οποίος όπως και οι Καππαδόκες ήταν "Αριστοτελικός"). |
Ναι,αλλά και οι ενέργειες του Θεού (στον Αριστοτέλη λέγονται αλλιώς:ουσία πρώτη) γαι να νοηθούν από κάποιο γένος (ουσία δεύτερη) εξαρτώνται. Πώς είναι δυνατόν το "ατομικό" ή "πρόσωπο" κατά τους χριστιανούς θεολόγους να είναι ανεξάρτητο της ουσίας;
Η περίφημη "μοναδικότητα του προσώπου" δεν είναι σύνθεση γενών; Σε τελική ανάλυση "πρόσωπο" δεν είναι μια πολύπλοκη δομή ,της οποίας τα μέρη είναι γενικές ιδέες; Π.χ. τα μοναδικά χαρακτηριστικά του αριθμού 5.876.324 θα μπορούσαν με αυτή τη λογική να αναχθούν σε κάποιο πρόσωπο πίσω απ' τις γενικές ιδέες των αριθμητικών τάξεων που συνυπάρχουν ως συγκεκριμένα ψηφία;
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 5:59 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ
έγραψε: | | skapaneas έγραψε: | | Απο το ελευθερια ειναι η αγνοια του οντος μεχρι το η ελευθερια ειναι ιδιοτητα της αγνοιας υπαρχει μεγαλη αποσταση |
Να το πω σαφέστερα: ελευθερία είναι η άγνοια του όντος από οποιοδήποτε πλάσμα αναρωτιέται για το νόημα της ζωής.
Δεν έχει καμιά σχέση,λοιπόν,με το Ον ,αλλιώς το Ον θα έπρεπε να αναρωτιέται για το νόημα της ύπαρξής Του.(!!!!!!!) |
Πεσ' μου το τελος σου να σου πω τη φιλοσοφια σου
! !
Ιωαννη, μαλλον το "μεσαιωνισες" ( συσκοτισες ) το θεμα...
Βαλε και κανενα σημειο στιξης
Ποιος ειναι αυτος που ( θεωρεις οτι ) εχει αγνοια του άλλου ;
Το ον εχει αγνοια οποιουδηποτε πλασματος αναρωτιεται για το νοημα της ζωης ;
Ή
Οποιοδηποτε πλασμα αναρωτιεται για το νοημα της ζωης εχει αγνοια του οντος ;
≠ Λογος Θεωρια Πραξη Βιωμα ≠
≠≠ο λογος του θεου ειναι κοντα ≠ ο λογος του θεου ειναι το απαν ≠ ο λογος του θεου σωζει τον ανθρωπο ≠ ο λογος του θεου ειναι το φως ≠≠
η γη ειναι το σταυροδρομι του συμπαντος
και η ελλαδα το φαναρι που φωτιζει το διαβα των ανθρωπων
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 10:26 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Το δεύτερο.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 11:07 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Πεσ' μου το τελος σου να σου πω τη φιλοσοφια σου
! !
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ
ΩΑΝΝΗΣ
έγραψε: | | Το δεύτερο. |
Πραγμα το οποιο επιβεβαιωνεται και απο τη δευτερη προταση σου
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ
έγραψε: | Να το πω σαφέστερα: ελευθερία είναι η άγνοια του όντος από οποιοδήποτε πλάσμα αναρωτιέται για το νόημα της ζωής.
Δεν έχει καμιά σχέση,λοιπόν,με το Ον ,αλλιώς το Ον θα έπρεπε να αναρωτιέται για το νόημα της ύπαρξής Του.(!!!!!!!) |
Εδω λοιπον λεω πως βλεπω εγω το ζητημα σε αυτη την τοποθετηση σου
Οτι δηλαδη δεν ειναι απαραιτητο να νοει το ιδιο το οντως ον, αν και τα πλασματα ( οντα ) που το αποτελουν νοουν και γνωριζουν αλληλεπιδρωντας λογικα μεταξυ τους
≠ Λογος Θεωρια Πραξη Βιωμα ≠
≠≠ο λογος του θεου ειναι κοντα ≠ ο λογος του θεου ειναι το απαν ≠ ο λογος του θεου σωζει τον ανθρωπο ≠ ο λογος του θεου ειναι το φως ≠≠
η γη ειναι το σταυροδρομι του συμπαντος
και η ελλαδα το φαναρι που φωτιζει το διαβα των ανθρωπων
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros
Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008
Δημοσιεύσεις: 3896
Τόπος: Μακεδονία
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 25, 2013 11:42 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε: | | spyros έγραψε: | Έτσι.
Κοίτα το θέμα της οντολογίας το έχουν εξαντλήσει.
Νομίζω θα έβρισκες ενδιαφέρον αν ποτέ διάβαζες την Οντολογία του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά (ο οποίος όπως και οι Καππαδόκες ήταν "Αριστοτελικός"). |
Ναι,αλλά και οι ενέργειες του Θεού (στον Αριστοτέλη λέγονται αλλιώς:ουσία πρώτη) γαι να νοηθούν από κάποιο γένος (ουσία δεύτερη) εξαρτώνται. Πώς είναι δυνατόν το "ατομικό" ή "πρόσωπο" κατά τους χριστιανούς θεολόγους να είναι ανεξάρτητο της ουσίας;
Η περίφημη "μοναδικότητα του προσώπου" δεν είναι σύνθεση γενών; Σε τελική ανάλυση "πρόσωπο" δεν είναι μια πολύπλοκη δομή ,της οποίας τα μέρη είναι γενικές ιδέες; Π.χ. τα μοναδικά χαρακτηριστικά του αριθμού 5.876.324 θα μπορούσαν με αυτή τη λογική να αναχθούν σε κάποιο πρόσωπο πίσω απ' τις γενικές ιδέες των αριθμητικών τάξεων που συνυπάρχουν ως συγκεκριμένα ψηφία; |
Μπράβο Ιωάννη, ωραία ερώτηση!
Κοίτα, οι Καππαδόκες ξεκινάν βέβαια από τον Αριστοτέλη και τη διάκριση των ουσιών, αλλά δεν μένουν σε μια αποδοχή, προχωράνε πιο κάτω.
Έτσι το πρόσωπο, που ταυτίζεται με τη σχέση, διαφοροποιείται από την ουσία ως εξής:
Στον άνθρωπο έχουμε μια ουσία (την ανθρώπινη φύση) αλλά πολλά πρόσωπα (τις σχέσεις που ο καθένας μας αναπτύσσει).
Να μια πρώτη διαπίστωση που αποδεικνύει την ανεξαρτησία προσώπου και ουσίας.
Γιατί όμως γίνεται αυτό;
Επειδή παρεμβαίνει η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου και υποχρεώνει την ουσία (ανθρώπινη φύση) να παίρνει το συγκεκριμένο πρόσωπο.
Δηλαδή στον άνθρωπο, έχουμε εν γένει μια δεδομένη φύση-ουσία και το αυτεξούσιο την υποστασιάζει ως πρόσωπο.
Δεν είναι η φύση-ουσία ένα συγκεκριμένο σύνολο προσώπων, αλλά φύση-ουσία + αυτεξούσιο ==>μοναδικό πρόσωπο.
Ο άνθρωπος με άλλα λόγια είναι περιορισμένος από τη φύση του, αλλά το αυτεξούσιό του τον ελευθερώνει (όχι όμως απόλυτα) καθιστώντας τον πρόσωπο. Προηγείται η ουσία και έπεται το πρόσωπο.
Στην περίπτωση του Θεού, εφόσον εν γένει είναι Απόλυτα ελεύθερος, πρέπει να δεχτούμε την αντιστροφή των όρων.
Δηλαδή στον Θεό, το Πρόσωπο προηγείται της Ουσίας, διότι μόνον τότε έχουμε την Απόλυτη ελευθερία.
Ναι αλλά όπως είπαμε πρόσωπο=σχέση.
Άρα στον Θεό, η σχέση προηγείται της ουσίας.
Επομένως ο Θεός δεν είναι απλά Θεός, αλλά Πατήρ, διότι το Πατήρ είναι δηλωτικό σχέσεως.
Δεν υπάρχει Πατήρ χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει και Υιός.
Με άλλα λόγια, ο Θεός, είναι Απόλυτα ελεύθερος, επειδή είναι Τριαδικός.
Δηλαδή, ο Θεός θέλει να Είναι ως Τριάς (το Θέλημά Του "φτιάχνει" τη φύση Του, το Πρόσωπο προηγείται της Ουσίας).
_________________
Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 26, 2013 9:23 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| skapaneas έγραψε: | Εδω[/url] λοιπον λεω πως βλεπω εγω το ζητημα σε αυτη την τοποθετηση σου
Οτι δηλαδη δεν ειναι απαραιτητο να νοει το ιδιο το οντως ον, αν και τα πλασματα ( οντα ) που το αποτελουν νοουν και γνωριζουν αλληλεπιδρωντας λογικα μεταξυ τους
|
Ούτε νοεί ούτε δε νοεί:κανένα κατηγόρημα δεν επιδέχεται η αρχή των κατηγορημάτων.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 26, 2013 9:41 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| spyros έγραψε: |
Ο άνθρωπος με άλλα λόγια είναι περιορισμένος από τη φύση του, αλλά το αυτεξούσιό του τον ελευθερώνει (όχι όμως απόλυτα) καθιστώντας τον πρόσωπο. Προηγείται η ουσία και έπεται το πρόσωπο. |
Εννοείς ότι π.χ.είμαι ελεύθερος ν' αγαπήσω ή να μισήσω ενώ ένα ζώο δεν έχει τέτοια ελευθερία; Κι όμως, μια μάνα που παρατάει το παιδί της είναι ελεύθερη ή κάποιες συνθήκες ανέστειλαν το μητρικό της ένστικτο; Κάτι παρόμοιο συναντάμε και σε ζώα που έζησαν σε αιχμαλωσία: τα βασικά τους ένστικτα έχουν μεταλλαχθεί . Επομένως,μήπως "ελευθερία" είναι η ίδια η φύση μας,την οποία διάφορες συνθήκες την αλλοιώνουν ή την διαστρέφουν εντελώς;
| spyros έγραψε: |
Στην περίπτωση του Θεού, εφόσον εν γένει είναι Απόλυτα ελεύθερος, πρέπει να δεχτούμε την αντιστροφή των όρων.
Δηλαδή στον Θεό, το Πρόσωπο προηγείται της Ουσίας, διότι μόνον τότε έχουμε την Απόλυτη ελευθερία.
Ναι αλλά όπως είπαμε πρόσωπο=σχέση.
Άρα στον Θεό, η σχέση προηγείται της ουσίας.
Επομένως ο Θεός δεν είναι απλά Θεός, αλλά Πατήρ, διότι το Πατήρ είναι δηλωτικό σχέσεως.
Δεν υπάρχει Πατήρ χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει και Υιός.
Με άλλα λόγια, ο Θεός, είναι Απόλυτα ελεύθερος, επειδή είναι Τριαδικός.
Δηλαδή, ο Θεός θέλει να Είναι ως Τριάς (το Θέλημά Του "φτιάχνει" τη φύση Του, το Πρόσωπο προηγείται της Ουσίας). |
Επειδή μου θυμίζει έντονα Αριστοτέλη,όπου το ατομικό προηγείται του γενικού, θα σχολιάσω ως πλατωνικός: αν υπήρχε το απόλυτο είδος, δηλαδή κάτι τόσο μοναδικό ώστε να μην μπορούμε να το περιγράψουμε με γένη,τότε γιατί το περιγράφουμε ως "πρόσωπο"; Δεν υπάρχει μια κοινή ουσία πίσω απ' όλα τα πρόσωπα;
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 26, 2013 10:33 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ
έγραψε: | | skapaneas έγραψε: | Εδω[/url] λοιπον λεω πως βλεπω εγω το ζητημα σε αυτη την τοποθετηση σου
Οτι δηλαδη δεν ειναι απαραιτητο να νοει το ιδιο το οντως ον, αν και τα πλασματα ( οντα ) που το αποτελουν νοουν και γνωριζουν αλληλεπιδρωντας λογικα μεταξυ τους
|
Ούτε νοεί ούτε δε νοεί:κανένα κατηγόρημα δεν επιδέχεται η αρχή των κατηγορημάτων. |
Εσυ Ιωαννη ξεπερασες και την Αντιφατικη Λογικη
Η οποια εκτος των δυο τυπικων παραδοχων : ή Α ή οχι Α, εχει και την παραδοχη και Α και οχι Α
Λεγοντας εσυ λοιπον ουτε Α ουτε οχι Α ( ουτε νοει ουτε δεν νοει ) εισαγεις σε μια λογικη οπου ισχυει και η αρνηση της συζευξης των δυο τυπικων παραδοχων
Δηλαδη το οντως ον ειναι περα και πανω απο καθε θεση, αντιθεση και αντιφαση ( "κατι" μου θυμιζει... "κατι" μου θυμιζει... )
Ειναι δηλαδη λογικα στο παντελως απυροβλητο
Πως το επιτρεπει η Τυπικη Λογικη σου αυτο ;
Εκτος, εαν δεν κατανοω καλως τα λεγομενα σου ... αρα οφειλεις να περασεις σε επεξηγησεις ...
≠ Λογος Θεωρια Πραξη Βιωμα ≠
η αχιλλειος πτερνα των ισχυρων στην πραγματικοτητα βρισκεται στη νευραλγικοτερη θεση της ισχυος τους και αποτελει το χαρακτηριστικο της
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 26, 2013 10:51 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Απλά διαπιστώνουμε ότι όταν το μέρος προσπαθεί να δει το όλον υποπέφτει σε αντιφάσεις.Άρα το Ον είναι το όριο της λογικής και πέραν αυτού λέμε ανοησίες.
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης) |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros
Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008
Δημοσιεύσεις: 3896
Τόπος: Μακεδονία
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Οκτ 27, 2013 12:08 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όχι Ιωάννη, τα ζώα είναι δέσμια της φύσεώς τους.
Δεν είναι ελεύθερα.
Η ελευθερία δεν έχει να κάνει με τον χώρο κίνησης, αλλά με τις επιλογές στον τρόπο ζωής, στον τρόπο της υπάρξεως.
| Ιωάννης έγραψε: | | spyros έγραψε: |
Στην περίπτωση του Θεού, εφόσον εν γένει είναι Απόλυτα ελεύθερος, πρέπει να δεχτούμε την αντιστροφή των όρων.
Δηλαδή στον Θεό, το Πρόσωπο προηγείται της Ουσίας, διότι μόνον τότε έχουμε την Απόλυτη ελευθερία.
Ναι αλλά όπως είπαμε πρόσωπο=σχέση.
Άρα στον Θεό, η σχέση προηγείται της ουσίας.
Επομένως ο Θεός δεν είναι απλά Θεός, αλλά Πατήρ, διότι το Πατήρ είναι δηλωτικό σχέσεως.
Δεν υπάρχει Πατήρ χωρίς ταυτόχρονα να υπάρχει και Υιός.
Με άλλα λόγια, ο Θεός, είναι Απόλυτα ελεύθερος, επειδή είναι Τριαδικός.
Δηλαδή, ο Θεός θέλει να Είναι ως Τριάς (το Θέλημά Του "φτιάχνει" τη φύση Του, το Πρόσωπο προηγείται της Ουσίας). |
Επειδή μου θυμίζει έντονα Αριστοτέλη,όπου το ατομικό προηγείται του γενικού, θα σχολιάσω ως πλατωνικός: αν υπήρχε το απόλυτο είδος, δηλαδή κάτι τόσο μοναδικό ώστε να μην μπορούμε να το περιγράψουμε με γένη,τότε γιατί το περιγράφουμε ως "πρόσωπο"; Δεν υπάρχει μια κοινή ουσία πίσω απ' όλα τα πρόσωπα; |
Διότι το ζητούμενο στην κουβέντα μας είναι το μοναδικό είδος να είναι Απόλυτα ελεύθερο.
Και ο μόνος τρόπος να το προσεγγίσουμε λογικά είναι μέσω του "προσώπου".
Εξήγησα πως στην περίπτωση του Θεού, πρέπει να δεχτούμε ότι το Πρόσωπο προηγείται της ουσίας, αλλιώς πέφτουμε σε λογικές αντιφάσεις.
Αυτήν την πλατωνική προσέγγιση που διατύπωσες κάνουν οι καθολικοί και προτεστάντες και είναι αλήθεια πως υπάρχει ένας διάλογος με τους Ορθοδόξους στο θέμα. Νομίζω ότι οι περισσότερες προτεσταντικές ομάδες τα τελευταία χρόνια άρχισαν να πλησιάζουν την ορθόδοξη οπτική.
_________________
Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|
Θ.Βοήθειας 
Αναζήτηση 
Εγγεγραμμένα μέλη 
Ομάδες Χρηστών
Εγγραφή
Προφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας 
Σύνδεση 
