Clement Duval
Πρύτανης
Εγγραφή: 08 Ιούλ 2013
Δημοσιεύσεις: 866
|
 Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούλ 08, 2013 1:43 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Η ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΑΝΩΤΕΡΩΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ. |
 |
|
| ETHNIKISTIS έγραψε: | ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΑ ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΑ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ.ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΣ ΜΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Προοίμιον
Επαινος των πεσόντων
Χωρα και γένος
Ανατροφη και παιδεία
Οι μυθικοί πόλεμοι
Πόλεμοι υπέρ της ελευθερίας.
ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
Ο επαινος του γένους συνίσταται εις την έξαρσιν μια βασικής ιδιότητας των Αθηναίων του ότι είναι αυτόχθονες.
Ολοι οι Αθηναίοι είναι τέκνα της ίδιας μητρός ,της αττικής γής.Δεν είναι μέτοικοι οι Αθηναίοι δεν ήλθαν ως μετανάστες εις την αττικήν αλλά είναι αυτόχθονες.
Κι επειδή οι Αθηναίοι είναι τέκνα της αυτής μητρός ,εχουν την κατά φύσην «ισογονια»,την εξ ίσου γένεσιν ,της οποίας αποτέλεσμα είναι η πολιτική ισονομία.
ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ
Το αθηναικό πολίτευμα παραμένει από τους αρχαίους χρόνους αμετάβλητο.
Το πολίτευμα μας είναι η αριστοκρατία.
Παρά τα διάφορα ονόματα με τα οποία συνήθως ονομάζεται π.χ δημοκρατία ή οτιδήποτε άλλο ,στη πραγματικότητα κατ ουσίαν είναι το κράτος των αριστων στηριζώμενον είς την επιδοκιμασίαν του πλήθους.
Διότι αφ ενός μεν υπάρχουν εις τας Αθήνας πάντοτε Βασιλείς,παλαιότερον μεν εκ γένους επί τη βασει της καταγωγής ,τώρα δε αιρετοί διότι ο κυρίαρχος λαός αναθέτει την εξουσίαν εις τους αρίστους.
κΟι Αθηναίοι λέγει είναι γενναιόφρονες ,φιλελευθεροι,ευθείς και φύσει μισοβάρβαροι .
Οντες γνήσιοι και αμιγείς Ελληνες και όχι μειξοβάρβαροι τρέφουν καθαρό μίσος κατά της αλλοτρίας φύσεως βαρβάρων .
¨
«ΟΥΤΩ ΔΗ ΤΟΙ ΤΟ ΓΕ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΓΕΝΝΑΙΟΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΕΒΑΙΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΥΓΙΕΣ ΕΣΤΙ ΚΑΙ ΦΥΣΕΙ ΜΙΣΟΒΑΡΒΑΡΟΝ, ΔΙΑ ΤΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΑΜΙΓΕΙΣ ΒΑΡΒΑΡΩΝ. ΟΥ ΓΑΡ ΠΕΛΟΠΕΣ ΟΥΔΕ ΚΑΔΜΟΙ ΟΥΔΕ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΤΕ ΚΑΙ ΔΑΝΑΟΙ ΟΥΔΕ ΑΛΛΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΦΥΣΕΙ ΜΕΝ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΟΝΤΕΣ, ΝΟΜΩ ΔΕ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΣΥΝΟΙΚΟΥΣΙΝ ΗΜΙΝ, ΑΛΛ' ΑΥΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΟΥ ΜΙΞΟΒΑΡΒΑΡΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝ, ΟΘΕΝ ΚΑΘΑΡΟΝ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΕΝΤΕΤΗΚΕ ΤΗ ΠΟΛΕΙ ΤΗΣ ΑΛΛΟΤΡΙΑΣ ΦΥΣΕΩΣ.»
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Ομοίως δε το έχον εκ φύσεως την ικανότητα εις το να άρχει και το ρέπον εξ αντιθέτου εκ φύσεως να υποτάσσεται εις τον άρχοντα συνυπάρχουν αμφότερα προς τον σκοπόν της αμοιβαίας επιβιώσεως.
Διότι εκείνον το οποίον έχει εκ φύσεως προορατικήν δια της διανοίας του ικανότητα ,ΤΟΥΤΟ ΑΡΧΕΙ ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ και επίσης δεσπόζει των άλλων εκ φύσεως.
Τουναντίον το δυνάμενον να εργάζεται και να μοχθεί μόνον δια της σωματικής του δυνάμεως ,τούτο ρέπει εκ φύσεως εις το να υπακούει στον άρχοντα και να είναι δούλος.
Δια τούτον ο δεσπότης και ο δούλος εχουν το ίδιο και το αυτό συμφέρον.
Εκ φύσεως λοιπόν έχει διαχωριστεί το γένος των δεσποτών και το γενος των δούλων.
Οι βαρβαρικοί λαοί ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ ΙΚΑΝΟΝ ΕΙΣ ΤΟ ΝΑ ΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΑ Η ΦΥΣΙΚΗ ΑΥΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΙΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΕΚ ΔΟΥΛΩΝ.
Δια τούτο οι έλληνες ποιητές λέγουν
ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟΝ ΝΑ ΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ.
Διότι κατά την αντίληψη των το βαρβαρικό γένος και το δουλικόν είναι εκ φύσεως το αυτόν.
Ποιόν δε εκ των δυο συμβαίνει ,είναι δηλαδή ένας άνθρωπος εκ φύσεως δούλος η όχι και ποιο εκ των δύο είναι αληθές ,δηλαδή είναι συμφερώτερον και είναι δίκαιον να διατελει ενας ανθρωπος δούλος εις κάποιον άλλο η όχι ;;;
Δεν είναι δύσκολον να αντιληφθωμεν το σωστόν εχωντας υπ όψιν τα συμβαίνοντα εις την καθημερινήν ζωήν.
Η ιδιότης του άρχοντος και αυτή του αρχομένου δεν είναι μόνο σωστή εκ των πραγμάτων τα οποία υπάρχουν εκ φυσικής αναγκαιότητος ,αλλά υπαγωρεύονται και εκ του συμφέροντος και των δύο.
Και δια τούτο μερικά εκ των όντων ευθύς από της γεννήσεως τους διαχωρίζωνται ,αλλα μεν έχοντα την φυσικήν ροπήν εις το να άρχωνται υπο των άλλων ,αλλα δε εις το να αρχουν.
Ετσι το γένος των βαρβάρων εχει την φυσική ροπην εκ της φύσεως να άρχεται ,ενώ το γένος των Ελλήνων να άρχει.
Ο Αριστοτέλης αντιτάσσεται εις τα πολιτικά του την επεκτατικήν πολιτικήν των πόλεων δια της προσαρτήσεως νέων εδαφών ,αλλα θεωρεί απόλυτα λογικο και εγκρίνει την επεκταση επι λαών οι οποίοι ρέπουν εκ φυσεως προς τον δουλικο πολιτικό βίον ,όπως εθεώρει άξιους τοιούτου βίου τους βαρβαρικούς λαούς.
ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΕΝ ΑΥΛΙΔΙ
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ
¶κουσε, μήτερ μου, τους λόγους όσους θα σοι είπω. Αδίκως οργίζεσαι
κατά του πατρός μου. Μάταιον είναι να επιμένωμεν ζητούσαι τα
αδύνατα. Η προθυμία του φίλου τούτου προς υπεράσπισιν ημών είναι
βεβαίως αξία της ευγνωμοσύνης μας•
σκέφθητι όμως ότι είναι πιθανώτατον ημείς μεν να μη τύχωμεν σωτηρίας, αυτός δε να συκοφαντηθή προς τον στρατόν και να πάθη.
¶κουσε τι σκέπτομαι. Απεφάσισα, μήτερ,
ν' αποθάνω και θέλω ν' αποθάνω τον ευκλεή τούτον θάνατον αποστρέφουσα απΆ εμού πάντα άλλον ίδιον αγενούς ψυχής πόθον.
Σκέψου πόσον ορθόν είναι ό,τι λέγω.
Ολόκληρος η μεγίστη Ελλάς στρέφει ήδη προς εμέ το βλέμμα, ως προς την μόνην δι' ης και του στόλου τον απόπλουν και της Τροίας την καταστροφήν θα επιτελέση αναγκάζουσα τους βαρβάρους
διά τιμωρίας τρομεράς να μη αρπάζωσι πλέον εις το μέλλον γυναίκας εκ
της ευδαίμονος Ελλάδος, ως ήρπασεν ο Πάρις την Ελένην.
Διά του θανάτου μου θα επιτευχθώσι πάντα ταύτα, και θα μείνη εις το μέλλον επίζηλος η δόξα μου ότι δι' εμού ηλευθερώθη η Ελλάς. Διατί να
φοβούμαι θάνατον τοιούτον;
Δεν μ' εγέννησας συ διά τον εαυτόν σου
μόνον μ' εγέννησας κτήμα κοινόν εις όλην την Ελλάδα.
Ίδε πόσοι άνδρες αναρίθμητοι, φέροντες πολέμου πανοπλίαν, πόσοι ατρόμητοι ναυβάται ορμώσι κατά των εχθρών ίν' αποθάνωσιν υπέρ της Ελλάδος, της υβρισθείσης πατρίδος μας.
Διατί εγώ η μίαν μόνην έχουσα ζωήν,να γίνω χάριν αυτής πρόσκομμα εις την γενικήν ταύτην ηρωϊκήνθυσίαν; Είναι τούτο δίκαιον; Έχομεν άραγε ν' αντιτάξωμεν εις τούτο εύλογόν τινα λόγον;
Έπειτα σκέψου και τούτο, ότι δεν αρμόζει βέβαια ο Αχιλλεύς να παλαίση καθ' όλων των Ελλήνων και ν' αποθάνη χάριν εμού, χάριν μιας γυναικός. Η ζωή ενός ανδρός είναι πολυτιμοτέρα της ζωής μυρίων γυναικών ομού. Εάν η ¶ρτεμις επόθησε να λάβη την ζωήν μου, δύναμαι άραγε εγώ, μία θνητή, να εμποδίσω την εκπλήρωσιν του πόθου τούτου της θεάς; Αδύνατον.
Δίδω λοιπόν την ζωήν μου εις την Ελλάδα, θυσιάσατέ με, εκπορθήσατε την Τροίαν.
Η μνήμη μου θα ζήση επί μακρόν και αυτή θα ήναι δι' εμέ και γάμος
και τέκνα και δόξα.
Οι Έλληνες, μήτερ μου, είναι φυσικόν και πρέπον να άρχουν των βαρβάρων, και ουχί των Ελλήνων οι βάρβαροι,
διότι ούτοι μεν εγεννήθησαν δούλοι, εκείνοι δ' ελεύθεροι.
ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ
Και τίποτα από αυτά δεν έγινε στην τύχη•
όλα ήταν φυσικό να γίνουν όπως έγιναν.
Δεν είναι δυνατόν οι άνθρωποι, που ανατρέφονται με αυτόν τον τρόπο και κάτω από την τρομάρα του δεσποτικού τους πολιτεύματος, να έχουν μέσα τους καμιά αρετή, δεν είναι δυνατό να στήνουν τρόπαια στις μάχες ενάντια στους εχθρούς.
Πώς είναι δυνατόν αλήθεια, με τα δικά τους ήθη, να αναδειχτεί ποτέ άξιος στρατηγός ή και γενναίος στρατιώτης, αφού η μάζα η μεγάλη είναι άτακτος όχλος χωρίς καμία πείρα στους κινδύνους, ανίκανοι για πόλεμο, για τη σκλαβιά όμως καλύτερα εκπαιδευμένοι και από τους δούλους μας;
Όσοι πάλι κατέχουν μεγάλα αξιώματα, αυτοί ποτέ δεν έζησαν με κάποια ισορροπία, ποτέ δε νοιάστηκαν για το συμφέρον το κοινό, για το καλό του κράτους• αντίθετα, κάθε στιγμή δείχνουν την περιφρόνηση στους κατώτερους, τη δουλοπρέπειά τους στους ανώτερους, σαν τους ανθρώπους που η διαφθορά τους έχει σημαδέψει.
Και γενικά τα σώματά τους είναι μαλθακά, από τον πλούτο βουτηγμένα στην πολυτέλεια και στη χλιδή, και η ψυχή τους πάντα δουλική, ταπεινωμένη και τρομοκρατημένη από το δυνάστη•
αφήνουν να τους ερευνούν εξευτελιστικά στου παλατιού τις πόρτες, σέρνονται κατά γης, με κάθε τρόπο ασκούνται στην ταπείνωση• λατρεύουν και προσκυνούν ένα θνητό που τον αποκαλούν θεό, αδιαφορούν για τους θεούς και λογαριάζουν τους ανθρώπους περισσότερο.
Πώς είναι δυνατό λοιπόν να επιδιώκει άνθρωπος τη φιλία των βαρβάρων, που τιμωρούν σκληρά τους ευεργέτες τους και κολακεύουν επιδεικτικά εκείνους που τους βλάπτουν; Και ποιον τάχα από μας δεν έχουν αδικήσει; Και ποια στιγμή σταμάτησαν να ετοιμάζουν συμφορές για την Ελλάδα; Και ποιο πράγμα ελληνικό είναι που δε μισούν αυτοί, που δε δίστασαν στον προηγούμενο πόλεμο να λεηλατήσουν και να παραδώσουν στις φλόγες και των θεών ακόμα τα αγάλματα και τους ναούς;
Ὅσο πιὸ πίσω μὲς στὸ χρόνο ἀναζητήσουμε τὶς ρίζες καὶ γιὰ τὸ ἕνα καὶ
γιὰ τὸ ἄλλο, τόσο πιὸ πίσω θὰ ἀφήσουμε αὐτοὺς ποὺ θὰ ἀναμετρηθοῦν
μΆ ἐμᾶς στὸ θέμα τῆς ἡγεμονίας: Εἶναι κοινὴ ὁμολογία ὅτι ἡ πόλη μας εἶναι
ἡ πιὸ παλιά, ἡ πιὸ μεγάλη καὶ ἡ πιὸ ὀνομαστὴ σΆ ὅλον τὸν κόσμο. Καὶ
μόλο ποὺ ἡ ἀρχὴ τῆς ἱστορίας της στάθηκε ὁπωσδήποτε ἐξαίρετη, γιὰ τὴν
κατοπινὴ λαμπρὴ πορεία της μέσα στὸ χρόνο τῆς πρέπει ἀκόμα μεγαλύτερη
τιμή.
Στὴ χώρα ἐτούτη κατοικοῦμε χωρὶς νὰ διώξουμε ἄλλους
· οὔτε τὴ βρήκαμε ἔρημη· οὔτε καὶ μαζευτήκαμε ἐδῶ πέρα ἀνάκατοι ἀπὸ διάφορα ἔθνη. Εἶναι τόσο ὡραία καὶ γνήσια, λέω, ἡ καταγωγή μας, ὥστε ἐκεῖ
ποὺ γεννηθήκαμε ἐκεῖ καὶ κατοικοῦμε χωρὶς καμιὰ διακοπή, γέννημα
— θρέμμα αὐτοῦ τοῦ τόπου .
Ἔτσι μποροῦμε νὰ ὀνομάσωμε τὴν πόλη μας μὲ τὶς ἴδιες τρυφερὲς λέξεις ποὺ χρησιμοποιοῦμε γιὰ τοὺς στενούς μας συγγενεῖς.
Μονάχα ἐμεῖς δηλ. ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες ἔχομε τὸ δικαίωμα νὰ
τὴν ἀποκαλέσωμε τροφό, πατρίδα, μάνα. Καὶ ἀλήθεια πρέπει νὰ εἶναι σὲ
θέση νὰ προβάλουν μιὰ τόση λαμπρὴ καταγωγὴ αὐτοί, ποὺ ἔχουν εὔλογη
περηφάνια, διεκδικοῦν τὴν ἡγεμονία μὲ τὸ δίκιο τους καὶ ἀναφέρονται συχνὰ στὸ παρελθόν τους
ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΛΑΕΡΤΙΟΣ
Η μελέτη της φιλοσοφίας λέγουν μερικοί άρχισε από τους βαρβάρους.
Διότι δημιουργοί της υπήρξαν οι Περσες οι Χαλδαίοι οι Ασσύριοι οι Βαβυλώνιοι οι Ινδοι.
Ολοι όμως οι συγγραφείς αυτοί πλανώνται από άγνοια ,αποδίδωντας στους ξένους τα επιτευγματα των Ελλήνων.
Διότι ο οι Ελληνες όχι μονο τη φιλοσοφία δημιούργησαν αλλά αποτέλεσαν και την απαρχή ολόκληρου του ανθρωπίνου γένους.
ΣΟΛΩΝ
προς την Σόλωνος οικίαν αφικόμενον των θεραπόντων τινί κελεύσαι μηνύσαι ότι παρείη πρός αυτόν Ανάχαρσις και βούλοιτο αυτόν θεάσασθαι, ξένος τε, ει οιόν τε, γενέσθαι. και ο θεράπων εισαγγείλας εκελεύσθη υπό του Σόλωνος ειπείν αυτώ, ότιπερ εν ταις ιδίαις πατρίσι ξένους ποιούνται.
Ότι όταν ήλθε στην οικία του Σόλωνος, παρήγγειλε σε ένα υπηρέτη να πει σΆ αυτόν ότι βρίσκεται στην είσοδό του ο Ανάχαρσις και θα ήθελε να τον δει και ει δυνατόν να γίνει φιλοξενούμενός του. Ο υπηρέτης τα διαβίβασε αυτά στον Σόλωνα, από τον οποίο έλαβε την εντολή να του απαντήσει, ότι μόνον στην δική του πατρίδα μπορεί να φιλοξενείται
Σε αυτήν την ζωή δεν ειμπορεί να είμαι τίποτε άλλο παρά Έλληνας. Και δεν εννοώ πολίτης και υπήκοος του ελληνικού κράτους, αλλά Έλληνας στο αίσθημα και στην ψυχή, ένα άτομο μέσα στην ατελείωτη σειρά του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος της ράτσας μου. Αλλά άτομο αναπόσπαστο.
Ιωάννης Μεταξάς
Σημειώσεις απο το Τετράδιον Σκέψεων |
H "φυλετική ανωτερότητα" είναι ένα ΨΕΜΑ που προσπαθούν να κοτσάρουν εντέχνως οι φασιστες, για να σπείρουν τη ρατσιστική χολή τους στην κοινωνία, πλάι στο αναμφισβήτητο δεδομένο ότι οι αρχαίοι έλληνες είχαν αναπτύξει σπουδαίο πολιτισμό (τα στοιχεία τώρα που παρατέθηκαν από τους αρχαίους συγγραφείς είναι τελείως ασχετα με το θέμα του φυλετικού, που δεν χρήζουν καν σχολιασμού πέραν του συγγραφέα του άρθρου).
Εκτός αυτού δεν υπάρχει ανώτερος και κατώτερος πολιτισμός, όπως επισημαίνουν και ανθρωπολόγοι (πχ. Λεβί-Στρος).
Κάθε πολιτισμός υπάρχει «καθ' εαυτόν και διά τον εαυτό του».
Μονάχα η τερατώδης αλαζονεία του αποικιοκράτη ευρωπαίου θα κάνει τον ευρωπαικό πολιτισμό μέτρο σύγκρισης για όλους τους άλλους. |
|
Θ.Βοήθειας 
Αναζήτηση 
Εγγεγραμμένα μέλη 
Ομάδες Χρηστών
Εγγραφή
Προφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας 
Σύνδεση 
