| Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
| Συγγραφέας |
Μήνυμα |
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
 Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 30, 2013 11:38 pm Θέμα δημοσίευσης: |
 |
|
| gianiss έγραψε: | | mark έγραψε: | | gianiss έγραψε: |
Αναίτιο φαινόμενο η δημιουργία του κόσμου?
Νομίζω είναι λάθος η διατύπωση
Ο κόσμος μας – κατα την γνώμη μου - έχει απροσδιόριστη αιτία ώς προς το χρόνο, τα υπόλοιπα θα μπορούσαν ενδεχομένως να γίνουν κάποια στιγμή γνωστά (πιθανόν και ο χρόνος)
|
Το ερώτημα είναι γιατί να υπάρχει κάτι, από το να μην υπάρχει. |
Το ερώτημα αυτό είναι το βασικότερο όλων
Το έχω απαντήσει ήδη και το αναλύσει σε βάθος .
Δεν θυμάμαι που ακριβώς, γιατί δεν κρατώ αρχεία και ούτε έχω χρόνο να ψάξω εδώ να το βρώ.
Με δυό λόγια.
Το “κάτι” υπάρχει γιατί είναι ... ποιο “λογικό” να υπάρχει , από το “τίποτα”.
Είναι αδιανόητο “κάτι” που ΑΠΟΛΥΤΑ υπάρχει, να προκύψει απο το ΑΠΟΛΥΤΩΣ μη υπαρκτό, το “τίποτα”.
Επι πλέον, το “κάτι” που υπάρχει στα σίγουρα μπορεί να οδηγηθεί στο ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα.
Τόσο απλά.
Από το απολύτως τίποτε δεν μπορεί να προκύψει ούτε .... θεός.
Αυτή είναι η βάση της δικής μου φιλοσοφικής προσέγγισης της ύπαρξης,
. |
Ας δεχτούμε ότι είναι πιο λογικό να υπάρχει το "κάτι", από το "τίποτα". Αλλά γιατί να υπάρχει το "κάτι" εξ' αρχής; Άσχετα με το "τίποτα" δηλαδή.
Και σημαντικότερο, ποια είναι αυτή η αιτία του "κάτι"; Πώς προέκυψε αυτό το "κάτι"; |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 30, 2013 11:54 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| energoi_polites έγραψε: |
| Παράθεση: |
mark εγραψε
Που σημαίνει πως ακόμα και να γνωρίζαμε απόλυτα όλους τους νόμους της φύσης καθώς και τις αρχικές συνθήκες με απόλυτη ακρίβεια, ακόμα και τότε λοιπόν, δεν θα μπορούσαμε να προβλέψουμε με απόλυτη ακρίβεια το μέλλον. |
Η αιτιοκρατια λεει το αντιθετο.
Συμφωνα με το συμπερασμα της αιτιοκρατιας θα μπορουσαμε να προβλεψουμε το μελλον και να γνωριζουμε το παρελθον εαν γνωριζαμε ολες τις αρχικες συνθηκες και ολους τους φυσικους νομους.
Μπορει το εαν να ειναι μη ρεαλιστικο ως προς την υλοποιηση μιας και δεν μπορουμε να παρατηρηουμε καποια φαινομενα και να συγκεντρωσουμε τοσα δεδομενα αλλα ετερον εκατερον.
Δεν σημαινει οτι λογω της αδυναμιας προβλεψης του μελλοντος οτι υπαρχουν αναιτια φαινομενα και αποτελεσματα χωρις αιτια.
|
Ας δούμε πρώτα αυτό που λες ότι σε ένα αιτιοκρατικό περιβάλλον, μπορούμε να γνωρίζουμε το παρελθόν. Σου αποδεικνύω λοιπόν, όπως έλεγα και πιο πριν, ότι στον αιτιοκρατικό κόσμο που ζούμε, ΔΕΝ μπορούμε να γνωρίζουμε το παρελθόν, ακόμα και να γνωρίζαμε ΟΛΟΥΣ τους φυσικούς νόμους και τις τωρινές συνθήκες που επικρατούν.
Σου φέρνω λοιπόν το παράδειγμα με ένα καμένο χαρτί που έχει γίνει στάχτη. Πιστεύεις πως μπορούμε να γνωρίζουμε πώς ήταν αυτό το καμένο χαρτί, τι ήταν γραμμένο πάνω του;
Και άλλα πολλά παραδείγματα μπορώ να σου φέρω, αλλά ας σταθούμε σε αυτό. Και αυτό είναι λόγω της απώλειας της πληροφορίας ή αλλιώς της εντροπίας που υπάρχει σε έναν αιτιοκρατικό κόσμο.
Συνεπώς βγάζουμε το συμπέρασμα πως σε ένα αιτιοκρατικό περιβάλλον, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το παρελθόν, πως αυτό είναι δικό σου αυθαίρετο συμπέρασμα, και πως είναι είναι λάθος. Συμφωνείς;
Απάντησε με σε αυτά, για να πάμε παρακάτω. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 12:55 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| gianiss έγραψε: |
Η διαφορά στον άνθρωπο είναι πως η συμπεριφορά του και ο χαρακτήρας του συν διαμορφώνεται και από τις συνειδησιακά μεταφερόμενες καταγραφές που μαζί με τις ασυνείδητες , συνθέτουν την ατομική συνείδηση που είναι αυτή που καθορίζει πλέον τον βαθμό της ελευθερίας στη βούληση.
Σου περιέγραψα πάρα πολύ συνοπτικά την δική μου άποψη για το θέμα, που είναι πάρα πολύ περίπλοκο (όσον αφορά τον άνθρωπο) , γιατί πλέον η έρευνα στρέφεται σε αυτή την ίδια την συνείδηση και την διαφορετικότητα ή αντίθεση μεταξύ ασυνείδητου συνειδητού
|
Για να συνοψίσουμε λίγο, λες πως ένας ανθρώπινος χαρακτήρας ή συνείδηση αποτελείται από το συνειδητό και το ασυνείδητο κομμάτι και πως αυτά τα δύο καθορίζουν την ελευθερία του ατόμου.
Να υπενθυμίσω και εγώ πως το συνειδητό το γνωρίζουμε ενώ το ασυνείδητο δεν το γνωρίζουμε. Παρόλα αυτά, και το ασυνείδητο είναι μέρος μας. Συνεπώς, μία πράξη μας μπορεί να μας φαίνεται ανεξήγητη και ότι την κάναμε δρώντας πραγματικά ελεύθεροι, αλλά στην ουσία δεν είναι έτσι, η πράξη αυτή καθορίζεται πολύ συγκεκριμένα από το άγνωστο ασυνείδητο και μας φαίνεται ελεύθερη λόγω της άγνοιάς μας, που δεν είναι άλλη από την άγνοια του εσωτερικού μας εαυτού.
| gianiss έγραψε: |
Θα ήθελες να θέλεις ότι σου επιτρέπεται να κάνεις?
|
Ναι, βεβαίως, και ποιος δεν θέλει άλλωστε; Αν και ίσως δεν κατάλαβα καλά. Με το "ο,τι μου επιτρέπεται να κάνω", εγώ καταλαβαίνω πως εννοείς τα όριά μου. Οπότε τι εννοείς, να θέλω να φτάσω στα όριά μου; |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 10:29 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| mark έγραψε: | | gianiss έγραψε: | | mark έγραψε: | | gianiss έγραψε: |
Αναίτιο φαινόμενο η δημιουργία του κόσμου?
Νομίζω είναι λάθος η διατύπωση
Ο κόσμος μας – κατα την γνώμη μου - έχει απροσδιόριστη αιτία ώς προς το χρόνο, τα υπόλοιπα θα μπορούσαν ενδεχομένως να γίνουν κάποια στιγμή γνωστά (πιθανόν και ο χρόνος)
|
Το ερώτημα είναι γιατί να υπάρχει κάτι, από το να μην υπάρχει. |
Το ερώτημα αυτό είναι το βασικότερο όλων
Το έχω απαντήσει ήδη και το αναλύσει σε βάθος .
Δεν θυμάμαι που ακριβώς, γιατί δεν κρατώ αρχεία και ούτε έχω χρόνο να ψάξω εδώ να το βρώ.
Με δυό λόγια.
Το “κάτι” υπάρχει γιατί είναι ... ποιο “λογικό” να υπάρχει , από το “τίποτα”.
Είναι αδιανόητο “κάτι” που ΑΠΟΛΥΤΑ υπάρχει, να προκύψει απο το ΑΠΟΛΥΤΩΣ μη υπαρκτό, το “τίποτα”.
Επι πλέον, το “κάτι” που υπάρχει στα σίγουρα μπορεί να οδηγηθεί στο ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα.
Τόσο απλά.
Από το απολύτως τίποτε δεν μπορεί να προκύψει ούτε .... θεός.
Αυτή είναι η βάση της δικής μου φιλοσοφικής προσέγγισης της ύπαρξης,
. |
Ας δεχτούμε ότι είναι πιο λογικό να υπάρχει το "κάτι", από το "τίποτα". Αλλά γιατί να υπάρχει το "κάτι" εξ' αρχής; Άσχετα με το "τίποτα" δηλαδή.
Και σημαντικότερο, ποια είναι αυτή η αιτία του "κάτι"; Πώς προέκυψε αυτό το "κάτι"; |
Αυτά όλα που ρωτάς, τα έχω γράψει κάπου στο φόρουμ, πολύ αναλυτικά , σου είχα υποδείξει που.
Αν εσύ δεν έχεις χρόνο να τα διαβάσεις, θεωρείς ότι είναι δίκαιο για μένα να τα γράψω ξανά?
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 10:33 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| Παράθεση: | mark
Για να συνοψίσουμε λίγο, λες πως ένας ανθρώπινος χαρακτήρας ή συνείδηση αποτελείται από το συνειδητό και το ασυνείδητο κομμάτι και πως αυτά τα δύο καθορίζουν την ελευθερία του ατόμου.
|
Καθορίζουν την συνείδηση, η οποία διαμορφώνει τον ανθρώπινο χαρακτήρα, που με την σειρά του οριοθετεί την ελευθερίας του κάθε ατόμου.
| Παράθεση: |
Να υπενθυμίσω και εγώ πως το συνειδητό το γνωρίζουμε ενώ το ασυνείδητο δεν το γνωρίζουμε. Παρόλα αυτά, και το ασυνείδητο είναι μέρος μας. Συνεπώς, μία πράξη μας μπορεί να μας φαίνεται ανεξήγητη και ότι την κάναμε δρώντας πραγματικά ελεύθεροι, αλλά στην ουσία δεν είναι έτσι, η πράξη αυτή καθορίζεται πολύ συγκεκριμένα από το άγνωστο ασυνείδητο και μας φαίνεται ελεύθερη λόγω της άγνοιάς μας, που δεν είναι άλλη από την άγνοια του εσωτερικού μας εαυτού.
|
Αυτή είναι η βάση της αναλυτικής συμπλεγματική ψυχολογίας που εγώ εξετάζω.
Η αναζήτηση του περιεχομένου του ασυνειδήτου είναι έργο της ψυχανάλυσης, που υπό κάποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε να γίνει και με αυτό ανάλυση, δηλαδή εσωτερική ενδοσκόπηση, αρκεί να γνωρίζει κάποιος τον τρόπο που εκφράζεται το ασυνείδητο.
Το αποτέλεσμα μοιάζει ή ακούγεται , κάτι σαν το δελφικό “γνώθι σαυτόν"
| Παράθεση: | Ναι, βεβαίως, και ποιος δεν θέλει άλλωστε; Αν και ίσως δεν κατάλαβα καλά. Με το "ο,τι μου επιτρέπεται να κάνω", εγώ καταλαβαίνω πως εννοείς τα όριά μου. Οπότε τι εννοείς, να θέλω να φτάσω στα όριά μου;
|
Με την πρόταση “ότι σου επιτρέπεται να κάνεις” , εννόω οτιδήποτε ευρίσκεται στα πλαίσια των φυσικών ανθρωπίνων δυνατοτήτων σου, αυτά που κάθε άνθρωπος – άντρας ή γυναίκα – μπορεί να κάνει άσχετα αν επιτρέπονται ή όχι, απο την κοινωνία που ζει.
Αν κατάλαβες τώρα, για πες
Θα ήθελες να θέλεις ότι μπορεί να κάνεις?
Υ.Γ
Μιλάμε για ελευθερία στη βούληση (που είναι και η βάση της ελευθερίας) όχι ελευθερία στη σκέψη ή ελευθερία στην πράξη.
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 12:23 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
! ! ! ! ! ! ! !
Αν Ο Θεος Νοειται Τον Ανακαλυπτουμε Και Αν Ο Θεος Δεν Νοειται Τον Επινοουμε !
Το Φως Ειναι Ο Λογος Του Συμπαντος ≠ m.E=P^2 ≠ Το Πνευμα Ειναι Η Βιωματικη Κατασταση Της Υπερθεσης ≠ Αληθειες ≠ Ο Ανθρωπος Δρα
Ο Εχων Νου Νοειν Νοειτω ≠ Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει ≠ Η Λογικη Του Πληθους Ενεχει Αντιφαση ≠ Αληθευουσες ≠ Συμφωνα
Αναζητησε Την Αληθεια, Εμβαπτισε Την Στο Λογο Του Θεου Και Βιωσε Την. Και Αληθεια ειναι Αυτο Που Ζεις ≠ Αληθως ≠ Με Ο,τι Διαλογιζεται
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
energoi_polites
Καθηγητής
Εγγραφή: 27 Νοέ 2012
Δημοσιεύσεις: 60
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 4:49 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| Παράθεση: |
skapaneas εγραψε
Ποιο ειναι το λογικο συμπερασμα σου λοιπον περι θεου ; Rolling Eyes |
Οτι εφοσον φυση και ανθρωπος λειτουργουν αιτιοκρατικα σε ενα προκαθορισμενο αιτιοκρατικο περιβαλλον με προδιαγεγραμμενο παρελθον και μελλον τοτε ο Χριστιανικος Τριαδικος Θεος αν υπαρχει δεν εφτιαξε εναν ελευθερο ανθρωπο κατ εικονα και καθ ομοιωση.
Ακομη και αν ο Θεος ειναι αναιτιος ο ανθρωπος δεν μπορει να τον κατανοησει και δεν εχουν καμια σχεση εφοσον ο ανθρωπος διαθετει αιτιοκρατικες και ντετερμινιστικες αισθησεις.
Επισης δεν εχει παρατηρηθει κανενα αναιτιο φαινομενο στην φυση αρα ο Θεος ειτε ειναι σαν να μην υπαρχει ειτε δεν υπαρχει.
| Παράθεση: |
skapaneas εγραψε
Υπαρχουν φυσικα φαινομενα που ειναι αναιτια |
Μπορεις να αναφερεις μερικα αναιτια φαινομενα και μερικα αποτελεσματα που παραγονται χωρις αιτια?
Και αν υπαρχουν αναιτια φαινομενα πως το καταλαβαινουμε?
Πως ενας ανθρωπος με αιτιοκρατικες και ντετερμινιστικες αισθησεις καταλαβαινει την αλληλεξαρτηση μεταξυ αναιτιων φαινομενων?
| Παράθεση: |
skapaneas εγραψε
Συμπερασμα λογικο εξ αυτων το οποιο να αφορα το θεο ο οποιος θεος κατα δικη σου ομολογια σου ειναι κυριολεκτικα ακατανοητος υπαρχει ; ; ; |
Ναι...
Οτι εαν ο Θεος υπαρχει και εαν ειναι αναιτιος τοτε εφοσον δεν εχει παρατηρηθει κανενα αναιτιο φαινομενο και εφοσον η φυση και ο ανθρωπος λειτουργουν αιτιοκρατικα τοτε ο Θεος ειτε ειναι σαν να μην υπαρχει ειτε οντως δεν υπαρχει.
| Παράθεση: |
mark εγραψε
Ας δούμε πρώτα αυτό που λες ότι σε ένα αιτιοκρατικό περιβάλλον, μπορούμε να γνωρίζουμε το παρελθόν. Σου αποδεικνύω λοιπόν, όπως έλεγα και πιο πριν, ότι στον αιτιοκρατικό κόσμο που ζούμε, ΔΕΝ μπορούμε να γνωρίζουμε το παρελθόν, ακόμα και να γνωρίζαμε ΟΛΟΥΣ τους φυσικούς νόμους και τις τωρινές συνθήκες που επικρατούν.
Σου φέρνω λοιπόν το παράδειγμα με ένα καμένο χαρτί που έχει γίνει στάχτη. Πιστεύεις πως μπορούμε να γνωρίζουμε πώς ήταν αυτό το καμένο χαρτί, τι ήταν γραμμένο πάνω του; |
Συμφωνα με την αιτιοκρατια εφοσον μου δινεις τα δεδομενα της σταχτης και του καπνου που αιωρειται και ολων των αποτελεσματων που προεκυψαν απο την καυση του χαρτιου καθως επισης γνωριζουμε τους φυσικους νομους που διεπουν την κινηση των σωματιδιων και γνωριζουμε και της χημικες εξισωσεις τοτε μπορουμε απο τα αποτελεσματα αυτα να μαθουμε πως ηταν το χαρτι πριν και τι εγραφε μιας και υπαρχει αιτιωδη συναφεια του πριν και του μετα.
Μαλιστα θα μπορουσαμε να βρουμε τι γραφει το χαρτι ακομη και αν δεν ηξερα απο που προηλθε η σταχτη και ο καπνος.
Δηλαδη θα μπορουσαμε απο το αποτελσμα να γνωρισουμε την αιτια.
Μια πρακτικη εφαρμογη της αιτιοκρατιας ειναι το προβλημα της προβλεψης του καιρου οπου μεσα απο την αιτιωδη σχεση των μετεωρολογικων φαινομενων μπορουμε να εξαγουμε συμπερασματα απο το παρον για το προσεχες μελλον.
Λεω για το προσεχες μελλον γιατι υπαρχει ανακριβεια στα δεδομενα που συλλεγουν οι μετεωρολογοι...(φαινομενο της πεταλουδας...)
Αλλα εαν γνωριζαμε επακριβως τα δεδομενα των μετεωρολογικων φαινομενων τοτε θα μπορουσαμε να προβλεψουμε το μελλον και να γνωριζουμε το παρελθον των καιρικων φαινομενων.
Το οτι δεν μπορουμε να συλλεξουμε τα δεδομενα αυτα επακριβως και το οτι ειναι μια μη ρεαλιστικη υποθεση ως προς την υλοποιηση δεν σημαινει οτι συμβαινουν αναιτια φαινομενα και αποτελεσματα χωρις αιτια.ετερον εκατερον.
_________________
http://energoipolitesgreece.blogspot.gr/ |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 6:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
energoi_polites
έγραψε: | | Παράθεση: |
skapaneas εγραψε
Ποιο ειναι το λογικο συμπερασμα σου λοιπον περι θεου ; Rolling Eyes |
Οτι εφοσον φυση και ανθρωπος λειτουργουν αιτιοκρατικα σε ενα προκαθορισμενο αιτιοκρατικο περιβαλλον με προδιαγεγραμμενο παρελθον και μελλον τοτε ο Χριστιανικος Τριαδικος Θεος αν υπαρχει δεν εφτιαξε εναν ελευθερο ανθρωπο κατ εικονα και καθ ομοιωση.
Ακομη και αν ο Θεος ειναι αναιτιος ο ανθρωπος δεν μπορει να τον κατανοησει και δεν εχουν καμια σχεση εφοσον ο ανθρωπος διαθετει αιτιοκρατικες και ντετερμινιστικες αισθησεις.
Επισης δεν εχει παρατηρηθει κανενα αναιτιο φαινομενο στην φυση αρα ο Θεος ειτε ειναι σαν να μην υπαρχει ειτε δεν υπαρχει.
| Παράθεση: |
skapaneas εγραψε
Υπαρχουν φυσικα φαινομενα που ειναι αναιτια |
Μπορεις να αναφερεις μερικα αναιτια φαινομενα και μερικα αποτελεσματα που παραγονται χωρις αιτια?
Και αν υπαρχουν αναιτια φαινομενα πως το καταλαβαινουμε?
Πως ενας ανθρωπος με αιτιοκρατικες και ντετερμινιστικες αισθησεις καταλαβαινει την αλληλεξαρτηση μεταξυ αναιτιων φαινομενων?
| Παράθεση: |
skapaneas εγραψε
Συμπερασμα λογικο εξ αυτων το οποιο να αφορα το θεο ο οποιος θεος κατα δικη σου ομολογια σου ειναι κυριολεκτικα ακατανοητος υπαρχει ; ; ; |
Ναι...
Οτι εαν ο Θεος υπαρχει και εαν ειναι αναιτιος τοτε εφοσον δεν εχει παρατηρηθει κανενα αναιτιο φαινομενο και εφοσον η φυση και ο ανθρωπος λειτουργουν αιτιοκρατικα τοτε ο Θεος ειτε ειναι σαν να μην υπαρχει ειτε οντως δεν υπαρχει. |
! ! ! ! ! ! ! ! !
Λοιπον ας τα παρουμε ενα ενα γιατι η αιτιοκρατικη νοηση σου, οπως λες, δεν σου επιτρεπει να δεις την αιτιωδη σχεση σε ολα αυτα με τα οποια φαινεται οτι ( σου ) φερνω "αντιρρησεις" σε οσα ισχυριζεσαι
Ας ξεκινησουμε λοιπον με δυο αναιτια φαινομενα
1ο αναιτιο φαινομενο
Η ξαφνικη και απροβλεπτη εμφανιση σου στο forum, με ενα θεμα ακατανοητο [ { ( θεος ) } ] ( και αρα απροβλεπτο ) που εχει να κανει με τη μη υποσταση του αναιτιου ( και αιτιοκρατικα απροβλεπτου )
Η ολη συζητηση που διαξαγεται εδω σχετικα με το θεμα που εισηγαγες ειναι πραγματικα και κυριολεκτικα αναιτια
Και αν δεν ειναι ετσι ακριβως οπως επισημαινω, μπορεις να καταθεσεις εδω την αιτια
Αλλιως εχεις την αποδειξη σου
Και ο ισχυρισμος σου περι μη υπαρξης αναιτιων φαινομενων καταρριπτεται αυτοματα
Και επειδη μαλλον θα το αποσιωπησεις το παραπανω θεμα ( 1ο αναιτιο φαινομενο ) για ευνοητους λογους, ( δυσκολια αποκαλυψης των πραγματικων ελατηριων της συγκεκριμενης συζητησης ), θετω ενωπιον σου και ενα δευτερο αναιτιο φαινομενο το οποιο ειναι και πιο ευκολα ( ;;; ) αντιμετωπισιμο και κυριως πιο ανωδυνο
2ο αναιτιο φαινομενο
Ο Κοσμος, Η Φυση, Το Συμπαν ( ολα με Κεφαλαιο )
Το κατ΄εξοχην αναιτιο φαινομενο ολων των αιωνων
Ολοι οι φιλοσοφοι, σε ολα τα μηκη και τα πλατη της Γης, με ο,τι τροπους μπορει να διανοηθει ο μεσος ανθρωπος εχουν προσπαθησει να κατανοησουν τι σοϊ πραγμα ειναι αυτο που ζουμε και μεσα στο οποιο ζουμε και κυριως γιατι ζουμε... και το ζουμε... αυτο που ζουμε
Εσυ ξερεις ;
Καποιος φιλος εδω ( gianiss ), σε παλιοτερη συζητηση υποστηριζει, λεει, οτι : ζουμε για να πεθαινουμε, γιατι με αυτο τον τροπο συντελουμε ωστε ο κοσμος να εξελισσεται
Μαλιστα θεωρει το θανατο ως το θαυμα της ζωης, υπο την εννοια οτι αυτο(ς) ειναι το βασικο αιτιο ή καλυτερα το θεμελιωδες εργαλειο με το οποιο η Φυση αναπτυσσει την τεραστια και αεναη ποικιλομορφια της
Και επειδη μαλλον θα δει την παρουσα αναφορα μου στα λεγομενα του, ας με διορθωσει αν "κατι" δεν εχω αντιληφτει σωστα
Η δικη μου ανθρωπινη και προσωπικη λογικη αποψη επι του ζητηματος, του γιατι ζουμε αυτο που ζουμε και φυσικα ο,τι ζουμε, ειναι οτι η ζωη ειναι ενα "δωρο" αναιτιο ( αιτιοκρατικα ) και σκοπο εχει να μας βοηθησει με ολα οσα μας παρεχει να ξεπερασουμε την αιτιοκρατκη φυση ( αιτιοκρατικους περιορισμους ) της παρουσας φασης της νοησης μας ωστε να ανελθουμε ( περασουμε ) συνειδητα σε μη αιτιοκρατικα επιπεδα αντιληψης και νοϊκής ( σωστα το διαβαζεις ) δρασης
Μη με ρωτησεις βεβαια, ποιος και γιατι και πως, βρισκεται πισω απ΄ολ΄αυτα, αν βρισκεται καποιος
Και πρεπει λογικα ( αιτιοκρατικα δηλαδη ) να βρισκεται καποιος, διαφορετικα ολο αυτο που ζουμε ειναι μια τεραστια φαρσα, που δεν υφισταται, δεν μπορει να υφισταται αιτιοκρατικα αν δεν εχει αιτια
Μη με ρωτησεις ποιος ειναι αυτος, γιατι λογικα ακομα ειμαι στο ταξιδι και το απολαμβανω με ολες μου τις αιτιιοκρατικες αισθησεις 
Οταν θα φθασω ( ;;; ) και υπαρχεις και ενδιαφερεσαι τοτε βλεπουμε
Λοιπον, περιμενω τη δικη σου εκδοχη για την αιτια του Κοσμου
Προφανως, οπως αντιλαμβανεσαι, το δεν ξερω ακομα ή οτι η επιστημη το ψαχνει ή ξερω αλλά δεν θελω να το πω ή οποιαδηποτε αλλη δικαιολογια δεν ευσταθει λογικα ( αιτιοκρατικα )
Και βεβαιως σε ολα αυτο που θα δωσεις ως πραγματικη και αληθινη αιτια του Κοσμου, πρεπει να καθορισεις και τις προκοσμικες συνθηκες με σαφηνεια και καθαροτητα
Το Φως Ειναι Ο Λογος Του Συμπαντος ≠ m.E=P^2 ≠ Το Πνευμα Ειναι Η Βιωματικη Κατασταση Της Υπερθεσης ≠ Αληθειες ≠ Ο Ανθρωπος Δρα
Ο Εχων Νου Νοειν Νοειτω ≠ Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει ≠ Η Λογικη Του Πληθους Ενεχει Αντιφαση ≠ Αληθευουσες ≠ Συμφωνα
Αναζητησε Την Αληθεια, Εμβαπτισε Την Στο Λογο Του Θεου Και Βιωσε Την. Και Αληθεια ειναι Αυτο Που Ζεις ≠ Αληθως ≠ Με Ο,τι Διαλογιζεται
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 7:07 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| Παράθεση: | skapaneas
Αν Ο Θεος Νοειται Τον Ανακαλυπτουμε Και Αν Ο Θεος Δεν Νοειται Τον Επινοουμε ! |
Συμπέρασμα !!!
Ο νοών νοείτω!! .
Ο ανόητος (αυτός που δεν εννοεί ) .... επινοεί, ιστορίες για αγρίους
....Σοφόν?
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 8:07 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss
έγραψε: | | Παράθεση: | skapaneas
Αν Ο Θεος Νοειται Τον Ανακαλυπτουμε Και Αν Ο Θεος Δεν Νοειται Τον Επινοουμε ! |
Συμπέρασμα !!!
Ο νοών νοείτω!! .
Ο ανόητος (αυτός που δεν εννοεί ) .... επινοεί, ιστορίες για αγρίους
....Σοφόν?
. |
! ! ! ! ! ! ! ! !
Σαφες !!
Το Φως Ειναι Ο Λογος Του Συμπαντος ≠ m.E=P^2 ≠ Το Πνευμα Ειναι Η Βιωματικη Κατασταση Της Υπερθεσης ≠ Αληθειες ≠ Ο Ανθρωπος Δρα
Ο Εχων Νου Νοειν Νοειτω ≠ Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει ≠ Η Λογικη Του Πληθους Ενεχει Αντιφαση ≠ Αληθευουσες ≠ Συμφωνα
Αναζητησε Την Αληθεια, Εμβαπτισε Την Στο Λογο Του Θεου Και Βιωσε Την. Και Αληθεια ειναι Αυτο Που Ζεις ≠ Αληθως ≠ Με Ο,τι Διαλογιζεται
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 11:04 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| gianiss έγραψε: | | mark έγραψε: |
Ας δεχτούμε ότι είναι πιο λογικό να υπάρχει το "κάτι", από το "τίποτα". Αλλά γιατί να υπάρχει το "κάτι" εξ' αρχής; Άσχετα με το "τίποτα" δηλαδή.
Και σημαντικότερο, ποια είναι αυτή η αιτία του "κάτι"; Πώς προέκυψε αυτό το "κάτι"; |
Αυτά όλα που ρωτάς, τα έχω γράψει κάπου στο φόρουμ, πολύ αναλυτικά , σου είχα υποδείξει που.
Αν εσύ δεν έχεις χρόνο να τα διαβάσεις, θεωρείς ότι είναι δίκαιο για μένα να τα γράψω ξανά?
. |
Άσχετα αν είναι δίκαιο ή όχι, σίγουρα είναι χάσιμο χρόνου να τα ξαναγράφεις, και ο χρόνος είναι πολύτιμος!
Κάτι μου είχες πει θυμάμαι, αλλά δεν το βρίσκω τώρα, έχεις κάνα λινκ; |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 11:05 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| gianiss έγραψε: |
Με την πρόταση “ότι σου επιτρέπεται να κάνεις” , εννόω οτιδήποτε ευρίσκεται στα πλαίσια των φυσικών ανθρωπίνων δυνατοτήτων σου, αυτά που κάθε άνθρωπος – άντρας ή γυναίκα – μπορεί να κάνει άσχετα αν επιτρέπονται ή όχι, απο την κοινωνία που ζει.
Αν κατάλαβες τώρα, για πες
Θα ήθελες να θέλεις ότι μπορεί να κάνεις?
Υ.Γ
Μιλάμε για ελευθερία στη βούληση (που είναι και η βάση της ελευθερίας) όχι ελευθερία στη σκέψη ή ελευθερία στην πράξη.
|
Για να δούμε πρώτα τι είναι αυτά που μπορώ να θέλω. Ας πούμε θέλω να φτιάξω μια μπόμπα και να την πυροδοτήσω στο Σύνταγμα. Να κάνω μια εφεύρεση. Να ανακαλύψω την αλήθεια πίσω από την κβαντική βαρύτητα. Και με τα συναισθήματα τι γίνεται; Θέλω να μπορώ να τους επιβάλλομαι όποτε το θελήσω. Αν θέλω να χαρώ, να χαρώ, αν θέλω να μελαγχολήσω, να μελαγχολήσω, αν θέλω να ερωτευτώ, να ερωτευτώ, και αν θέλω να σταματήσω να είμαι ερωτευμένος, να το κάνω και αυτό.
Οπότε ναι, θα ήθελα να θέλω ο,τι μπορώ να κάνω, άσχετα με το τι θα κάνω τελικά. Για να θέλεις βέβαια κάτι, θα πρέπει να το γνωρίζεις πρώτα. Οπότε αυτό πάει χέρι-χέρι με την αυτογνωσία. Και αφού λέμε "οτιδήποτε", μιλάμε πλέον με απόλυτους όρους. Δηλάδη την απόλυτη αυτογνωσία. Επικίνδυνα πράγματα βέβαια, αλλά τι να κάνουμε, αφού τα θέλω όλα, ΧΑΧΑΧΑΧΑ |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
mark
Πρύτανης
Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 31, 2013 11:06 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| skapaneas έγραψε: |
Λοιπον ας τα παρουμε ενα ενα γιατι η αιτιοκρατικη νοηση σου, οπως λες, δεν σου επιτρεπει να δεις την αιτιωδη σχεση σε ολα αυτα με τα οποια φαινεται οτι ( σου ) φερνω "αντιρρησεις" σε οσα ισχυριζεσαι
Ας ξεκινησουμε λοιπον με δυο αναιτια φαινομενα
1ο αναιτιο φαινομενο
Η ξαφνικη και απροβλεπτη εμφανιση σου στο forum, με ενα θεμα ακατανοητο [ { ( θεος ) } ] ( και αρα απροβλεπτο ) που εχει να κανει με τη μη υποσταση του αναιτιου ( και αιτιοκρατικα απροβλεπτου )
Η ολη συζητηση που διαξαγεται εδω σχετικα με το θεμα που εισηγαγες ειναι πραγματικα και κυριολεκτικα αναιτια
Και αν δεν ειναι ετσι ακριβως οπως επισημαινω, μπορεις να καταθεσεις εδω την αιτια
Αλλιως εχεις την αποδειξη σου
Και ο ισχυρισμος σου περι μη υπαρξης αναιτιων φαινομενων καταρριπτεται αυτοματα
Και επειδη μαλλον θα το αποσιωπησεις το παραπανω θεμα ( 1ο αναιτιο φαινομενο ) για ευνοητους λογους, ( δυσκολια αποκαλυψης των πραγματικων ελατηριων της συγκεκριμενης συζητησης ), θετω ενωπιον σου και ενα δευτερο αναιτιο φαινομενο το οποιο ειναι και πιο ευκολα ( ;;; ) αντιμετωπισιμο και κυριως πιο ανωδυνο
2ο αναιτιο φαινομενο
Ο Κοσμος, Η Φυση, Το Συμπαν ( ολα με Κεφαλαιο )
Το κατ΄εξοχην αναιτιο φαινομενο ολων των αιωνων
Ολοι οι φιλοσοφοι, σε ολα τα μηκη και τα πλατη της Γης, με ο,τι τροπους μπορει να διανοηθει ο μεσος ανθρωπος εχουν προσπαθησει να κατανοησουν τι σοϊ πραγμα ειναι αυτο που ζουμε και μεσα στο οποιο ζουμε και κυριως γιατι ζουμε... και το ζουμε... αυτο που ζουμε
Εσυ ξερεις ;
Καποιος φιλος εδω ( gianiss ), σε παλιοτερη συζητηση υποστηριζει, λεει, οτι : ζουμε για να πεθαινουμε, γιατι με αυτο τον τροπο συντελουμε ωστε ο κοσμος να εξελισσεται
Μαλιστα θεωρει το θανατο ως το θαυμα της ζωης, υπο την εννοια οτι αυτο(ς) ειναι το βασικο αιτιο ή καλυτερα το θεμελιωδες εργαλειο με το οποιο η Φυση αναπτυσσει την τεραστια και αεναη ποικιλομορφια της
Και επειδη μαλλον θα δει την παρουσα αναφορα μου στα λεγομενα του, ας με διορθωσει αν "κατι" δεν εχω αντιληφτει σωστα
Η δικη μου ανθρωπινη και προσωπικη λογικη αποψη επι του ζητηματος, του γιατι ζουμε αυτο που ζουμε και φυσικα ο,τι ζουμε, ειναι οτι η ζωη ειναι ενα "δωρο" αναιτιο ( αιτιοκρατικα ) και σκοπο εχει να μας βοηθησει με ολα οσα μας παρεχει να ξεπερασουμε την αιτιοκρατκη φυση ( αιτιοκρατικους περιορισμους ) της παρουσας φασης της νοησης μας ωστε να ανελθουμε ( περασουμε ) συνειδητα σε μη αιτιοκρατικα επιπεδα αντιληψης και νοϊκής ( σωστα το διαβαζεις ) δρασης
Μη με ρωτησεις βεβαια, ποιος και γιατι και πως, βρισκεται πισω απ΄ολ΄αυτα, αν βρισκεται καποιος
Και πρεπει λογικα ( αιτιοκρατικα δηλαδη ) να βρισκεται καποιος, διαφορετικα ολο αυτο που ζουμε ειναι μια τεραστια φαρσα, που δεν υφισταται, δεν μπορει να υφισταται αιτιοκρατικα αν δεν εχει αιτια
Μη με ρωτησεις ποιος ειναι αυτος, γιατι λογικα ακομα ειμαι στο ταξιδι και το απολαμβανω με ολες μου τις αιτιιοκρατικες αισθησεις
Οταν θα φθασω ( ;;; ) και υπαρχεις και ενδιαφερεσαι τοτε βλεπουμε
Λοιπον, περιμενω τη δικη σου εκδοχη για την αιτια του Κοσμου
Προφανως, οπως αντιλαμβανεσαι, το δεν ξερω ακομα ή οτι η επιστημη το ψαχνει ή ξερω αλλά δεν θελω να το πω ή οποιαδηποτε αλλη δικαιολογια δεν ευσταθει λογικα ( αιτιοκρατικα )
Και βεβαιως σε ολα αυτο που θα δωσεις ως πραγματικη και αληθινη αιτια του Κοσμου, πρεπει να καθορισεις και τις προκοσμικες συνθηκες με σαφηνεια και καθαροτητα
|
Εύγε σκαπανέα! Τα συγχαρητήρια μου για το σχόλιό σου. Αν και δεν θέλω να υποτιμήσω τα άλλα που έχεις γράψει, αυτό πιστεύω πως ήταν το καλύτερο σου (μέχρι τώρα).
Είπαμε, stand your ground!
http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?p=154425#154425 |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 01, 2013 10:15 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| mark έγραψε: | | gianiss έγραψε: | | mark έγραψε: |
Ας δεχτούμε ότι είναι πιο λογικό να υπάρχει το "κάτι", από το "τίποτα". Αλλά γιατί να υπάρχει το "κάτι" εξ' αρχής; Άσχετα με το "τίποτα" δηλαδή.
Και σημαντικότερο, ποια είναι αυτή η αιτία του "κάτι"; Πώς προέκυψε αυτό το "κάτι"; |
Αυτά όλα που ρωτάς, τα έχω γράψει κάπου στο φόρουμ, πολύ αναλυτικά , σου είχα υποδείξει που.
Αν εσύ δεν έχεις χρόνο να τα διαβάσεις, θεωρείς ότι είναι δίκαιο για μένα να τα γράψω ξανά?
. |
Άσχετα αν είναι δίκαιο ή όχι, σίγουρα είναι χάσιμο χρόνου να τα ξαναγράφεις, και ο χρόνος είναι πολύτιμος!
Κάτι μου είχες πει θυμάμαι, αλλά δεν το βρίσκω τώρα, έχεις κάνα λινκ; |
Βρε Μάρκο αφού το ξέρεις πως δεν είμαι καλός στους συνδέσμους (λινκ) .
Ότι γράφω είναι αυτά που την κάθε στιγμή με “φωτίζει ο θεός” , δεν έχω το χρόνο να τα ψάχνω.
Κοντολογίς
Ότι θυμάμαι χαίρομαι.
Σε αυτά είναι καλός ο σκαπανέας και κάπου είδα πρόσφατα έδωσε το “στίγμα” εκείνης της ανάλυσης του “κάτι” και του “τίποτα”.
Αν δεν την βρείς ρώτα τον
Ήταν μια συζήτηση μεγάλη σε διάρκεια.
Μου έβγαλε τον αδόξαστο στις ερωτήσεις “γιατί αυτό” , “γιατί το άλλο”
Άντεξα ώς το τέλος .
Ελπίζω δεν πήγε χαμένη εκείνη η προσπάθεια.
Με το πες πες, κάτι μένει στο τέλος , τουλάχιστον σε όσους παρακολουθούν την συζήτηση.
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Ιούν 01, 2013 10:40 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| Παράθεση: | skapaneas
Καποιος φιλος εδω ( gianiss ), σε παλιοτερη συζητηση υποστηριζει, λεει, οτι : ζουμε για να πεθαινουμε, γιατι με αυτο τον τροπο συντελουμε ωστε ο κοσμος να εξελισσεται
Μαλιστα θεωρει το θανατο ως το θαυμα της ζωης, υπο την εννοια οτι αυτο(ς) ειναι το βασικο αιτιο ή καλυτερα το θεμελιωδες εργαλειο με το οποιο η Φυση αναπτυσσει την τεραστια και αεναη ποικιλομορφια της
Και επειδη μαλλον θα δει την παρουσα αναφορα μου στα λεγομενα του, ας με διορθωσει αν "κατι" δεν εχω αντιληφτει σωστα
|
Για να σε βοηθήσω...
Αυτό που είπα ήταν, ότι ο “θάνατος” ήταν η “σοφότερη” απροσδιόριστη εξέλιξη της ζωής .
Ήταν ένα τεράστιο άλμα της ζωής , που οδήγησε στην ανάπτυξη των ανώτερων (πολυκύτταρων) μορφών ζωής .
Αυτό το .... κατόρθωμα απαίτησε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια και τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων εκατομμύρια απροσδιόριστες μεταλλάξεις, για να δημιουργηθεί ο πρώτος πολυκύτταρος οργανισμός.
Οι απροσδιόριστες μεταλλάξεις , είναι ένας από τους καταπληκτικότερους τρόπους της ύλης να αυτοοργανώνεται προς σταθερότερες καταστάσεις .
Όλα ανάγονται και συνδέονται με την βασική ιδιότητα των δομικών στοιχείων της ύλης , όπου κυριαρχεί η απροσδιοριστία
Ο κόσμος μας είναι απροσδιόριστος , το ίδιο και η εξέλιξη της ζωής.
Δεν υπάρχει κανένας σκοπός, γιατί αν υπήρχε, όφειλε να έχει ήδη ολοκληρωθεί πολύ ποιο πριν από το τώρα.
Αυτό που υπάρχει , είναι σε διαρκεί κίνηση και αλλαγή, χωρίς προσδιορισμένη / προκαθορισμένη αιτία και σκοπό
Μέσα σε αυτό το συμπαντικό γίγνεσθαι, αυτό που εσύ αποκαλείς “θάνατο” εγώ το λέω “σοφία” της ζωής και είναι αυτή καθεαυτή η απλότητα της λογικής , όπου αυτονόητα επικρατεί η καλύτερη αλλαγή σε ένα ζωντανό οικοσύστημα που διαρκώς μεταλλάσσεται κατα ένα απροσδιόριστο τρόπο.
Έτσι καταφέρνει και προσαρμοζεται σε πολλά διαφορετικά εξωτερικά περιβάλοντα
Μπορείς άραγε να φανταστείς εσύ την γη, με αθάνατους ΟΛΟΥΣ τους πολυκύτταρους οργανισμούς ?
Πως θα ήταν λες σε αυτή τη περίπτωση η ζωή στη γή?
Υπόθεση για σκέψη.
Μπορεί τότε να καταλάβεις την “σοφία” της ζωής.
Μπορεί!
Σίγουρος δεν είμαι.....
| Παράθεση: |
Η δικη μου ανθρωπινη και προσωπικη λογικη αποψη επι του ζητηματος, του γιατι ζουμε αυτο που ζουμε και φυσικα ο,τι ζουμε, ειναι οτι η ζωη ειναι ενα "δωρο" αναιτιο ( αιτιοκρατικα ) και σκοπο εχει να μας βοηθησει με ολα οσα μας παρεχει να ξεπερασουμε την αιτιοκρατκη φυση ( αιτιοκρατικους περιορισμους ) της παρουσας φασης της νοησης μας ωστε να ανελθουμε ( περασουμε ) συνειδητα σε μη αιτιοκρατικα επιπεδα αντιληψης και νοϊκής ( σωστα το διαβαζεις ) δρασης
|
Που εντόπισες “λογική” στην “άποψή” σου?
Με ποια “λογική” ένας γεωσκώληξ (ο πολύ κοινός ) , θα καταφέρει να “ξεπεράσει την αιτιοκρατική φύση” του – στην “παρούσα φάση” – και θα ανέλθει “συνειδητά σε μη αιτιοκρατικά επίπεδα αντίληψης και νόησης” ?
(μέσα σε παρένθεση τα δικά σου λογια)
Πως και πότε υπολογίζεις να γίνει αυτό.
Η ζωή του έχει αίτιο?
Είναι αναίτια?
Ποια η αιτία και ο λόγος ύπαρξης (σκοπός) του συγκεκριμένου ατόμου( γεωσκώληκα)
Αν δεν γνωρίζεις την αιτία και τον σκοπό ύπαρξης , κάθε ενός μεμονωμένου , χαριτωμένου και ωφέλιμου για το οικοσύστημα ζωντανού οργανισμού (γεωσκώληξ ο κοινός) , πες για σένα
Εσύ για ποιο σκοπό υπάρχεις?
Άσε την αιτία σου γιατί θα μλέξουμε , και πες για τον σκοπό σου.
Η απουσία σου (μόνιμη παντελώς), ως και η μή παρουσία σου,(αν δεν υπήρξες ποτέ) , πόσο δραματικές συνέπειες θα έχει (ή θα είχε ) για τη πορεία της ζωής στον πλανήτη και σύμπαντος κόσμου?
Μπορώ .... να ελπίζω σε σένα ή δεν είσαι εσύ ο αναμενόμενος ?
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|
Θ.Βοήθειας 
Αναζήτηση 
Εγγεγραμμένα μέλη 
Ομάδες Χρηστών
Εγγραφή
Προφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας 
Σύνδεση 
