Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
gianiss Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011 Δημοσιεύσεις: 6073
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 3:03 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Παράθεση: | skapaneas
Ποιος μπορει να εμποδισει τον ανθρωπο να αυτοεξελιχτει χρησιμοποιωντας τη δυναμη του μυαλου του προς αυτο τον σκοπο ;
|
Η ίδια η φύση του.
Παράθεση: | Μονο αυτος που θελει να τον καταστησει υποχειριο του "λεγοντας" του : μην ελπιζεις σε τιποτα καλυτερο
|
Μονο αυτος που θελει να τον καταστησει υποχειριο του "λεγοντας" του : να πιστεύεις αυτά που σου λέω εγώ, γιατί διαφορετικά θα σε πάρει ο δίαολος στην κόλαση, εκεί που θα καίγεσαι ζωντανός και θα βλέπεις μέρα νύχτα τα σκουλίκια θα σου τρώνε την σάρκα .
Ο φόβος στον υπέρτατο βαθμό.
Και όσοι το χάλκινο χέρι του φόβου , βαρύ στους ώμους αισθάνονται, δεσμά δουλείας θα φέρουν σε όλη τους την ζωή.
Παράθεση: | Οποιος δεν ελπιζει σε "κατι" ανωτερο του .........
|
Οποιος δεν ελπιζει σε "κατι" ανωτερο του ..... είναι ελεύθερος.
/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Ντίνος Μηναΐδης Πρύτανης
Εγγραφή: 05 Φεβ 2013 Δημοσιεύσεις: 205 Τόπος: Θεσσαλονίκη
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 3:34 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Σκαπανέα,
1. Αρχικά λες ότι δεν έχουμε δει την ύλη να αυτοοργανώνεται και να “παράγει” τον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα όμως, στη γέννηση του ανθρώπου βλέπουμε αυτό ακριβώς. Έχουμε δύο κύτταρα (: ωοάριο και σπερματοζωάριο) που εννώνονται και δημιουργούν το πρώτο ανθρώπινο κύτταρο, το οποίο με τη σειρά του πολλαπλασιάζεται με συγκεκριμένο τρόπο, σχηματίζοντας στο τέλος τον άνθρωπο. Έχουμε δηλαδή ύλη (οργανικές και ανόργανες ουσίες) που συγκροτούν αυτό το ζωντανό οργανισμό και που ποτέ δεν έχουμε παρατηρήσει κάποια “θεία” επέμβαση στο σχηματισμό του.
Αυτό που θέλεις να πεις είναι πως δεν έχουμε δει πως δημιουργήθηκε ο πρώτος άνθρωπος, ο πρώτος homo sapiens. Και πράγματι αυτό δεν το έχουμε δει και δε θα μπορούσαμε να το δούμε αφού θα σημαινε πως η άμεση αντίληψη της πραγματικότητας θα εκτεινόταν σε γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν. Ομοίως δεν έχουμε δει πως δημιουργήθηκε το πρώτο μόριο σιδήρου ή χαλκού ή νερού ή άνθρακα. Και εδώ ακριβώς υπάρχει η ανοιχτή χαραμάδα για το θεό-δημιουργό.
Παρόλαυτα, αφού στη γέννηση όλων των ανθρώπων που έχουμε δει δεν υπάρχει τίποτε το θείο και μη υλικό, με ποια δικαιολογία να επεμβαίνει θεός στη διαμόρφωση του ανθρώπου ως ξεχωριστού όντος;;
Από την άλλη πλευρά πως μπορούμε να παραβλέψουμε τη θεωρία της εξέλιξης; Είμαστε σε θέση απλά εξ αιτίας μιας ιδεοληψίας να αρνηθούμε ότι η επιστημονική έρευνα θα δείξει και δείχνει πως διαμορφώθηκε ο άνθρωπος στην εξελικτική διαδρομή;
2. Γιατί είναι κακό κανείς να πιστεύει στο θεό;
Αρχικά έχουμε δύο απόψεις για την ύπαρξη του θεού: η μία είναι ότι υπάρχει και άλλη οτι δεν υπάρχει. Πίσω από αυτές όμως υπάρχει αυτή που αναγνωρίζει την ύπαρξη μιας πνευματικής δύναμης, ενός μη-υλικού όντος. Απέναντι αυτή η οποία αρνείται την ύπαρξη του πνευματικού ως ξεχωριστού όντος και προτάσει την υλικότητα του κόσμου. Αυτό δεν μπορούμε να μην το λάβουμε υπόψη γιατί εγώ αυτήν την τελευταία άποψη ισχυρίζομαι και σε αυτή αναφέρθηκε και το θέμα του Σκάκου.
Η πίστη λοιπόν σε έναν πνευματικό κόσμο και σε πνευματικά όντα με ιδιαίτερες ιδιότητες είναι λάθος. Και είναι μεγάλο λάθος αφού δεν υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία στον πραγματικό κόσμο που να επιβεβαιώνουν την ύπαρξή τους.
Πως από το “λάθος” πηγαίνουμε στο “κακό”;
Ο βασικός σκοπός του ανθρώπου, και προϋπόθεση για την εξέλιξή του και για τους “ανώτερους” στόχους του, είναι να ανταπεξέρχεται κάθε μέρα στο περιβάλλον του και να επιβιώνει. Προσαρμόζεται έτσι στο φυσικό του περιβάλλον και με την εργασία του, δηλαδή τη διαδικασία διαμόρφωσης του περιβάλλοντος αυτού, δημιούργεί καταλληλότερες συνθήκες για την επιβίωσή του. Η σύνδεσή του με το φυσικό περιβάλλον είναι άρρηκτη και συνεπώς, για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει, πρέπει να το γνωρίζει. Άρα να το εκλαμβάνει με τις αισθήσεις του και να το επεξεργάζεται επιστημονικά. Η φύση όμως είναι υλική. Όταν σε αυτή την υλική φύση ο άνθρωπος εισάγει αυθαίρετα το πνεύμα, κάνει το πρώτο βήμα πίσω στο να την καταλάβει. Συνεπώς αρνείται να μελετήσει τη φύση, δηλαδή την ύλη, και αρχίζει να αναζητά τις ιδιότητες και τις νομοτέλειες του πνεύματος. Ξεχνά το πραγματικό και ασχολείται με το φανταστικό.
Ας δούμε το παράδειγμα με τις ασθένειες. Στην αρχαιότητα η ασθένειες θεωρούνταν ότι προκαλούνται από τους θεούς. Έτσι, αντί για φάρμακα ανακάλυπταν προσευχές. Όταν όμως η ανθρώπινη σκέψη προχώρησε και είδε ότι η ασθένειες οφείλονται στην κατάσταση του σώματος, άρχισε να δημιουργείται η ιατρική όπως την ξέρουμε σήμερα. Αμέτρητοι άνθρωποι έχουν πεθάνει επειδή η πίστη στο θεό απέτρεπε τη μελέτη του σώματος. Γι' αυτούς τους ανθρώπους η πίστη στο θεό και η ελπίδα ότι ο θεός θα τους σώσει είναι κακό.
Όταν αναζητώ τα μέσα για να ανταπεξέλθω στην πραγματικότητα σε μέρη που δεν υπάρχουν, πάντοτε κάνω κάτι κακό.
3. Για την ελπίδα.
Ο Καζαντζάκης έγραφε “δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος”. Γιατί ο φόβος και η ελπίδα ήταν σκλαβιά;
Από την άλλη πλευρά ο μύθος της Πανδώρας έλεγε ότι οι θεοί της έδωσαν ένα κουτί που είχε όλα τα κακά του κόσμου. Μέσα ήταν και η ελπίδα. Γιατί η ελπίδα ήταν κακό; Γιατί η ελπίδα είναι κάτι κακό;
Επειδή η ελπίδα προϋποθέτει την αδράνεια σε μεγάλο η μικρό βαθμό. Μπορώ να κάθομαι όλη μέρα στον καναπέ μου και να ελπίζω ότι θα αποκτήσω χρήματα (μεγάλος βαθμός αδράνειας). Μπορώ να ανοίξω μια επιχείρηση να την οργανώσω και να τη διευθύνω, ελπίζοντας να αποκτήσω χρήματα (μικρότερος βαθμός αδράνειας). Σε κάθε περίπτωση, κάπου στην αιτιακή διαδρομή το αποτελέσματος που επιθυμώ, υπάρχουν σημεία που δεν ελέγχω και δεν μπορώ να τα κατευθύνω. Μόνο μπορώ να ελπίζω ότι το αποτέλεσμα που θέλω θα συμβεί.
Όσα περισσότερα αυτά που δεν ελέγχω, τόσο μεγαλύτερη η ελπίδα και τόσο λιγότερη η δράση. Έτσι και ένας μεγάλος, πάνσοφος, δημιουργός θεός με υποβάλει να κάθομαι και να τον περιμένω για να μου δώσει υγεία, λεφτα, δουλειά, ηρεμία. Δε βγαίνω εγώ έξω στον κόσμο με το πρόσωπό μου να τα διεκδικήσω, αλλά τα περιμένω από το θεό-μεσίτη ευτιχίας. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tanysipteros Πρύτανης
Εγγραφή: 10 Φεβ 2013 Δημοσιεύσεις: 706
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 5:35 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η υπόθεση του Θεού και της πίστης, είναι μια πολύ εξατομικευμένη κατάσταση.
Το αν εγώ το θεό, τον δικό μου προσωπικό θεό τον έχω προικίσει με σπουδαίες ιδιότητες, άπειρες και μαγικές δυνατότητες, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο πραγματικός, απ΄αυτό που ορίζει η επιστήμη. Εξάλλου η επιστήμη, για ποιο λόγο είναι πιο έγκυρη από εμένα? Για ποιο λόγο η λογική της επιστήμης είναι πιο καθαρή και σπουδαία από την προσωπική λογική του καθενός?
Εγώ υποστηρίζω τις δικές μου θέσεις.
Η επιστήμη υποστηρίζει τις δικές τις θέσεις, που είναι ακριβώς αντίθετες από τις δικές μου.
Το ερώτημα είναι: Ποιος από τους δύο έχει περισσότερο δίκιο και ποιος λιγότερο? Υπάρχει κανείς σε αυτόν τον κόσμο, που μπορεί να σταθεί διαιτητής ανάμεσα μας? Με ποιανού λογική μπορεί να κριτικάρουμε απόψεις και ιδέες περί της ορθότητας αυτών ή όχι?
Η έννοια θεός, είναι μια τεράστια όχι μονάχα σε λόγια αλλά και σε καταστάσεις εξωπραγματικά ανυπέρβλητες και σίγουρα δεν θα μπορεί να οριστεί <<αντικειμενικά>>, από κανέναν, ακόμη και από αγορεύσεις και ρητορική που ακούγονται μονάχα στα ελληνικά δικαστήρια.
Επίσης, το υλικό δεν σημαίνει ότι δεν είναι... Και ζωντανό. Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μονάχα στις αισθήσεις μας και στην επιστημονική λογική για να το ερμηνεύσουμε. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 5:43 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΕΣΥ Γ@ΜΗΜΕΝΕ ΚΩΛΟΤΡΟΛΛΕΡ.
ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ !!!!!! _________________ "Mόνην τε ὀρθὴν πολιτείαν εἶναι τὴν ἐν κόσμῳ."
― Διογένης |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Ντίνος Μηναΐδης Πρύτανης
Εγγραφή: 05 Φεβ 2013 Δημοσιεύσεις: 205 Τόπος: Θεσσαλονίκη
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 5:55 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Tanysipteros έγραψε: |
Εξάλλου η επιστήμη, για ποιο λόγο είναι πιο έγκυρη από εμένα? Για ποιο λόγο η λογική της επιστήμης είναι πιο καθαρή και σπουδαία από την προσωπική λογική του καθενός?
..............
..............
..............
Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε μονάχα στις αισθήσεις μας και στην επιστημονική λογική για να το ερμηνεύσουμε. |
Η κάθε επιστήμη ακολουθεί μια συγκεκριμένη μέθοδο για την εξαγωγή συμπερασμάτων από τον πραγματικό κόσμο. Ποια είναι η δική σου μέθοδος που μπορεί να δώσει ορθές απαντήσεις;
Που αλλού, πέρα από τις αισθήσεις και τα επιστημονικά πορίσματα, μπορούμε να στηριχθούμε για να ερμηνεύσουμε τον κόσμο; |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011 Δημοσιεύσεις: 6073
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 6:00 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Παράθεση: | Tanysipteros
Το αν εγώ το θεό, τον δικό μου προσωπικό θεό τον έχω προικίσει με σπουδαίες ιδιότητες, άπειρες και μαγικές δυνατότητες, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο πραγματικός, απ΄αυτό που ορίζει η επιστήμη. Εξάλλου η επιστήμη, για ποιο λόγο είναι πιο έγκυρη από εμένα? Για ποιο λόγο η λογική της επιστήμης είναι πιο καθαρή και σπουδαία από την προσωπική λογική του καθενός?
|
Η επιστήμη δεν ασχολείται με τον θεό, αλλά με την “φύση” του κόσμου μας.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να περιγραφεί τον κόσμο μας με τον δικό του τρόπο, κάποιοι με γνώμονα την κοινή λογική, κάποιοι άλλοι με το πως η φαντασία τους τον αναπαριστά.
Δεν υπάρχει “λογική της επιστήμης” και “προσωπική λογική” , αλλά κοινή λογική.
./ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 6:22 pm Θέμα δημοσίευσης: Η Ελπιδα Αποτελει Το Κινητρο Της Νοημονος Εξελιξης |
|
|
Ντίνος
Μηναΐδης
έγραψε: | Σκαπανέα,
1. Αρχικά λες ότι δεν έχουμε δει την ύλη να αυτοοργανώνεται και να “παράγει” τον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα όμως, στη γέννηση του ανθρώπου βλέπουμε αυτό ακριβώς. Έχουμε δύο κύτταρα (: ωοάριο και σπερματοζωάριο) που εννώνονται και δημιουργούν το πρώτο ανθρώπινο κύτταρο, το οποίο με τη σειρά του πολλαπλασιάζεται με συγκεκριμένο τρόπο, σχηματίζοντας στο τέλος τον άνθρωπο. Έχουμε δηλαδή ύλη (οργανικές και ανόργανες ουσίες) που συγκροτούν αυτό το ζωντανό οργανισμό και που ποτέ δεν έχουμε παρατηρήσει κάποια “θεία” επέμβαση στο σχηματισμό του.
Αυτό που θέλεις να πεις είναι πως δεν έχουμε δει πως δημιουργήθηκε ο πρώτος άνθρωπος, ο πρώτος homo sapiens. Και πράγματι αυτό δεν το έχουμε δει και δε θα μπορούσαμε να το δούμε αφού θα σημαινε πως η άμεση αντίληψη της πραγματικότητας θα εκτεινόταν σε γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν. Ομοίως δεν έχουμε δει πως δημιουργήθηκε το πρώτο μόριο σιδήρου ή χαλκού ή νερού ή άνθρακα. Και εδώ ακριβώς υπάρχει η ανοιχτή χαραμάδα για το θεό-δημιουργό.
Παρόλαυτα, αφού στη γέννηση όλων των ανθρώπων που έχουμε δει δεν υπάρχει τίποτε το θείο και μη υλικό, με ποια δικαιολογία να επεμβαίνει θεός στη διαμόρφωση του ανθρώπου ως ξεχωριστού όντος;;
Από την άλλη πλευρά πως μπορούμε να παραβλέψουμε τη θεωρία της εξέλιξης; Είμαστε σε θέση απλά εξ αιτίας μιας ιδεοληψίας να αρνηθούμε ότι η επιστημονική έρευνα θα δείξει και δείχνει πως διαμορφώθηκε ο άνθρωπος στην εξελικτική διαδρομή; |
Ντινο
Θα δεχομουνα ως ισχυρο το επιχειρημα σου για τη θεωρια της εξελιξης στην παρουσα συζητηση αν ταυτοχρονα αναφεροσουν και στο πως εφαρμοζεται στο παραδειγμα της δημιουργιας του ανθρωπου απο τους φυσικους του γονεις
Διοτι αν προτεινεις ως ισχυρο το επιχειρημα για την αυτοοργανωση της υλης τον τροπο που αναπαραγονται ανακεφαλαιωτικα ολοι οι αμφιγονικοι οργανισμοι, τοτε θα πρεπει και η εξελικτικοτητα να ειναι δρωσα σε αυτη την επαναληψη της πορειας για την εκ νεου καθε φορα αναδημιουργια ( και οχι μονο ) του ανθρωπινου οντος
Παράθεση: | 2. Γιατί είναι κακό κανείς να πιστεύει στο θεό;
Αρχικά έχουμε δύο απόψεις για την ύπαρξη του θεού: η μία είναι ότι υπάρχει και άλλη οτι δεν υπάρχει. Πίσω από αυτές όμως υπάρχει αυτή που αναγνωρίζει την ύπαρξη μιας πνευματικής δύναμης, ενός μη-υλικού όντος. Απέναντι αυτή η οποία αρνείται την ύπαρξη του πνευματικού ως ξεχωριστού όντος και προτάσει την υλικότητα του κόσμου. Αυτό δεν μπορούμε να μην το λάβουμε υπόψη γιατί εγώ αυτήν την τελευταία άποψη ισχυρίζομαι και σε αυτή αναφέρθηκε και το θέμα του Σκάκου.
Η πίστη λοιπόν σε έναν πνευματικό κόσμο και σε πνευματικά όντα με ιδιαίτερες ιδιότητες είναι λάθος. Και είναι μεγάλο λάθος αφού δεν υπάρχουν εμπειρικά στοιχεία στον πραγματικό κόσμο που να επιβεβαιώνουν την ύπαρξή τους.
Πως από το “λάθος” πηγαίνουμε στο “κακό”; |
Κατ΄αρχας δεν αναφερθηκα στο θεο...
Ουτε σε ανωτερα οντα !!!
Αλλα στην νομοτελειακα επιβεβλημενη αναγκη του ανθρωπου να εξελισσεται μεσα απο τη συνετη χρηση του νου του
Ο θεος ως ιδεα συγκεντρωνει για το μεσο ανθρωπο που πιστευει σ¨Αυτον τα χαρακτηριστικα εκεινα που θα ηθελε να εχει ο ιδιος ο ανθρωπος και τα βρισκει συγκεντρωμενα στο προσωπο Του
Κατ΄επεκταση ο Θεος ( ως ΙΔΕΑ παντα σε αυτη τη συζητηση και το τονιζω αυτο ) αποτελει το μεσο ή το πεδιο εμπνευσης του καθε πιστου
Διοτι ολοι οι λογικοι ανθρωποι απο καπου εμπνεονται στη ζωη τους
Καποιος το λεει επιστημη
Αλλος το λεει τεχνη
Ενας τριτος το λεει κραιπαλη
Ενας ακομα το λεει τζογο
Και καποιος συγχρονος και "εξυπνος" το ονομαζει ... κερδοσκοπια και εξουθενωση των λαων εως γενοκτονιας ... ( Ελλαδα, Κυπρος, ..., ..., ..., ... )
Ουδεις εξ ημων ειναι αυτονομος* και αυθυπαρκτος** και απειρος*** αλλά ουτε και αναρχος****...
Ολοι ειμαστε βουτηγμενοι ( κυριολεκτικα ) μεσα στην υλη και ψαχνουμε τις ακρες μας
Το νοημα της ζωης
Ποιος το ξερει ;
Ουδεις
Αλλά κυριολεκτικά κανένας όμως ...
Κανενας δεν μπορει να βαλει το χερι του στη φωτια και να πει : ναι, αυτο ειναι το νοημα της ζωης και ο προορισμος του ανθρωπου στον κοσμο, γιατι αυτο μου εδειξε η ενδελεχης εξεταση που εκανα των πραγματων
Συνεπως γιατι εχεις δικιο εσυ και οχι εγω ;
Εχεις οραματα ;
Εχεις ιδανικα ;
Εχεις προσδοκιες ;
Πολυ φοβαμαι πως οχι !
Για αυτο και απορριπτεις την ελπιδα
Μονο με τη θεωρια και την πραξη δεν εχει αξια η ζωη
Μια ζωη χωρις ελπιδα σε "κατι" καλυτερο δεν μπορει να ειναι καλυτερη απο μια ζωη με ελπιδα σε "κατι" ανωτερο απο το συνηθη μεσο ανθρωπο
Δεν εχει νοημα να ζει καποιος χωρις προσδοκια ( = ενεργος ελπιδα )
Καλη η θεωρια, καλλιστη η πραξη...
Μια ζωη χωρις ελπιδα ειναι απολυτως ανουσια
Παράθεση: | Ο βασικός σκοπός του ανθρώπου, και προϋπόθεση για την εξέλιξή του και για τους “ανώτερους” στόχους του, είναι να ανταπεξέρχεται κάθε μέρα στο περιβάλλον του και να επιβιώνει. Προσαρμόζεται έτσι στο φυσικό του περιβάλλον και με την εργασία του, δηλαδή τη διαδικασία διαμόρφωσης του περιβάλλοντος αυτού, δημιούργεί καταλληλότερες συνθήκες για την επιβίωσή του. Η σύνδεσή του με το φυσικό περιβάλλον είναι άρρηκτη και συνεπώς, για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει, πρέπει να το γνωρίζει. Άρα να το εκλαμβάνει με τις αισθήσεις του και να το επεξεργάζεται επιστημονικά. Η φύση όμως είναι υλική. Όταν σε αυτή την υλική φύση ο άνθρωπος εισάγει αυθαίρετα το πνεύμα, κάνει το πρώτο βήμα πίσω στο να την καταλάβει. Συνεπώς αρνείται να μελετήσει τη φύση, δηλαδή την ύλη, και αρχίζει να αναζητά τις ιδιότητες και τις νομοτέλειες του πνεύματος. Ξεχνά το πραγματικό και ασχολείται με το φανταστικό.
Ας δούμε το παράδειγμα με τις ασθένειες. Στην αρχαιότητα η ασθένειες θεωρούνταν ότι προκαλούνται από τους θεούς. Έτσι, αντί για φάρμακα ανακάλυπταν προσευχές. Όταν όμως η ανθρώπινη σκέψη προχώρησε και είδε ότι η ασθένειες οφείλονται στην κατάσταση του σώματος, άρχισε να δημιουργείται η ιατρική όπως την ξέρουμε σήμερα. Αμέτρητοι άνθρωποι έχουν πεθάνει επειδή η πίστη στο θεό απέτρεπε τη μελέτη του σώματος. Γι' αυτούς τους ανθρώπους η πίστη στο θεό και η ελπίδα ότι ο θεός θα τους σώσει είναι κακό.
Όταν αναζητώ τα μέσα για να ανταπεξέλθω στην πραγματικότητα σε μέρη που δεν υπάρχουν, πάντοτε κάνω κάτι κακό. |
Γιατι να εργαστεις για κατι καλυτερο, αν δεν ελπιζεις οτι μεσω αυτου θα ζησεις καλυτερα ;
Γιατι να θεραπευεις τις ασθενειες αν δεν ελπιζεις σε μια καλυτερη ποιοτητα ζωης ;
Γιατι να εισαγεις στη ζωη σου τα καθαρα πνευματικα μαθηματικα, αν δεν ελπιζεις οτι μεσω αυτων θα μετρησεις ποσοτητες και καταστασεις που δεν φτανουν τα χερια σου ;
Παράθεση: | 3. Για την ελπίδα.
Ο Καζαντζάκης έγραφε “δεν φοβάμαι τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος”. Γιατί ο φόβος και η ελπίδα ήταν σκλαβιά;
Από την άλλη πλευρά ο μύθος της Πανδώρας έλεγε ότι οι θεοί της έδωσαν ένα κουτί που είχε όλα τα κακά του κόσμου. Μέσα ήταν και η ελπίδα. Γιατί η ελπίδα ήταν κακό; Γιατί η ελπίδα είναι κάτι κακό;
Επειδή η ελπίδα προϋποθέτει την αδράνεια σε μεγάλο η μικρό βαθμό. Μπορώ να κάθομαι όλη μέρα στον καναπέ μου και να ελπίζω ότι θα αποκτήσω χρήματα (μεγάλος βαθμός αδράνειας). Μπορώ να ανοίξω μια επιχείρηση να την οργανώσω και να τη διευθύνω, ελπίζοντας να αποκτήσω χρήματα (μικρότερος βαθμός αδράνειας). Σε κάθε περίπτωση, κάπου στην αιτιακή διαδρομή το αποτελέσματος που επιθυμώ, υπάρχουν σημεία που δεν ελέγχω και δεν μπορώ να τα κατευθύνω. Μόνο μπορώ να ελπίζω ότι το αποτέλεσμα που θέλω θα συμβεί.
Όσα περισσότερα αυτά που δεν ελέγχω, τόσο μεγαλύτερη η ελπίδα και τόσο λιγότερη η δράση. Έτσι και ένας μεγάλος, πάνσοφος, δημιουργός θεός με υποβάλει να κάθομαι και να τον περιμένω για να μου δώσει υγεία, λεφτα, δουλειά, ηρεμία. Δε βγαίνω εγώ έξω στον κόσμο με το πρόσωπό μου να τα διεκδικήσω, αλλά τα περιμένω από το θεό-μεσίτη ευτιχίας. |
"Δεν" με ενδιαφερει τι λενε οι απελπισμενοι απο επιλογη ( Καζατζακης )
"Δεν" με ενδιαφερει τι λενε οι μυθοι ( αν και εδω ειναι προσωπικη σου εκτιμηση οτι η ελπιδα ηταν κατι κακο )
"Δεν" με ενδιαφερει η ερμηνεια που δινουν στην ελπιδα οι τεμπεληδες
Η προσωπικη μου βεβαιοτητα ειναι οτι η ελπιδα ειναι ενα πανισχυρο οπλο για οσους κατανοουν τη φυση της την αξια της πραγματικα, η οποια δεν τους αφηνει στιγμη σε ησυχια μεχρι να επιτυχουν αυτο που ελπιζουν
Γιατι η ελπιδα ειναι αυτη που διαμορφωνει μεσα στον ανθρωπο το οραμα της δρασης του προσδοκωμενου
Και αυτο το οραμα παρασυρει και τον υλικο ανθρωπο σε μια ανευ προηγουμενου εγρηγορση, ανεξαρτητως της θεσης του ως προς το θεο
Παρε παραδειγμα αυτους που θεωρουν τους εαυτους τους συνειδητα και φανατισμενα α-θεους...
Εχεις δει καποιον να πολεμαει τοσο λυσσαλεα την ιδεα του θεου, οσο αυτοι ;
Γιατι ;
Γιατι αυτος ο αγωνας μεχρις εσχατων αν δεν ελπιζουν σε "κατι" ;
Ο ανθρωπος που δεν ελπιζει χαραμιζει ανουσια το μυαλο του
* ανεξαρτητος
** αθανατος
*** τελειος
****αδημιουργητος
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
spyros Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Αύγ 2008 Δημοσιεύσεις: 3896 Τόπος: Μακεδονία
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 28, 2013 11:17 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Ένωση Άθεων: Από τον Μηχανιστικό στο Διαλεκτικό Υλισμό |
|
|
Ντίνος Μηναΐδης έγραψε: | spyros έγραψε: |
Γιατί το βλέπεις ως κάτι "κακό";
Όταν βλέπεις ένα όμορφο έργο τέχνης, ή διαβάζεις ένα ποίημα που σε αγγίζει, οπωσδήποτε "απολαμβάνεις" εκείνες τις στιγμές.
Μένεις όμως εκεί ή προσπαθείς (υποσυνείδητα έστω) να προσεγγίσεις την σκέψη του δημιουργού του;
Δεν είναι επομένως κακό ούτε το να αρκείσαι στο δημιούργημα, ούτε όμως το να σκεφτείς και τον δημιουργό, διότι για το δεύτερο πρέπει οπωσδήποτε να περάσεις πρώτα από το πρώτο. |
1) Είναι κακό, γιατί είναι λάθος.
Και είναι λάθος, γιατί κατασκευάζει μια έννοια που δεν υπάρχει: το δημιουργό.
Γιατί η ύλη το έχουμε δει πως αυτοοργανώνεται, συγκροτώντας αυτό που λέμε "δημιουργία", ακόμα και σήμερα και αυτή τη στιγμή. Δεν έχουμε όμως δει μπροστά μας κάποιο δημιουργό. Απλώς τον φτιάχνουμε στο μυαλό μας.
spyros έγραψε: |
Όσον αφορά τη σημαντικότητα του ανθρώπου και μόνο το ότι είναι πλάσμα Θεού τον κάνει σημαντικό, όπως και όλο το υπόλοιπο σύμπαν άλλωστε.
Αυτό όμως που τον διαφοροποιεί, είναι το αυτεξούσιο της επιλογής, η δυνατότητα δηλαδή που έχει ο άνθρωπος να επιλέγει ποια άποψη ή πίστη ή συμπεριφορά θα υιοθετήσει. Είναι η δυνατότητα να επιλέξει αν θέλει ή όχι να δεχθεί τη "Χάρη" του Θεού. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να επιβληθεί ούτε διαλεκτικά ούτε με άλλον καταναγκαστικό τρόπο στον άνθρωπο.
|
2) Το "αυτεξούσιο" είναι μόνο ιδιότητα του ανθρώπου;
Ένας σκύλος, αν βρεθεί μπροστά σε ένα πιάτο μοσχάρι και ένα πιάτο χοιρινό, θα φάει είτε το ένα, είτε το άλλο είτε και τα δύο. Είναι συνεπώς και αυτός αυτεξούσιος. Δέχεται τα ερεθίσματα, τα επεξεργάζεται και δρα ανάλογα.
Το ίδιο κάνει και ο άνθρωπος, απλά το κάνει πολύ πιο "δημουργικά" και σύνθετα.
Τι είναι αυτό το "αυτεξούσιο" που λες ότι είναι μόνο ιδιότητα του ανθρώπου;;
spyros έγραψε: |
Κοίτα, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι ούτε έχουν τις ίδιες ανάγκες και αντοχές.
Πολλοί άνθρωποι εάν δεν είχαν το αποκούμπι της θρησκείας πραγματικά θα κατέρρεαν.
Όπως και πάρα πολλοί άνθρωποι με υποτονική ή καθόλου πίστη αυτοκτονούν ή εγκαταλείπουν μπροστά στη μεγάλη φορτούνα.
Από την άλλη οι άνθρωποι που έχουν μια βαθιά πίστη στο Θεό, φαίνονται αλώβητοι από τις εξωγενείς δύσκολες καταστάσεις της ζωής και έτοιμοι να το παλέψουν με κάθε τίμημα.
Όπως έχει δείξει η ανθρώπινη ιστορία, είναι σημαντικό ο άνθρωπος και να διατηρεί μια ελπίδα αλλά και να ρισκάρει πράγματα για να μπορέσει να προχωρήσει.
Νομίζω ότι ένας άνθρωπος που έχει εμπιστοσύνη στον Θεό αυτό το έχει κερδίσει. |
3)Αυτό είναι μια προσωπική σου γνώμη. Δεν τη θεωρώ σωστή -ότι δηλαδή μόνο η θρησκευτικότητα σε κάνει πιο υγιή ψυχικά. Δεν μπορώ πάντως να έχω και στατιστικά στοιχεία μπροστά μου, όπως φαντάζομαι ούτε κι εσύ. |
3) Θα αρχίσω με το τελευταίο για να δεις ότι δεν είναι μια προσωπική μου γνώμη, αλλά μια επιστημονικά επιβεβαιωμένη πραγματικότητα.
http://www.telegraph.co.uk/news/uknews/1581994/Believers-are-happier-than-atheists.html
Να τονίσω εδώ ότι έχουν ξαναγίνει αρκετές τέτοιες μελέτες στο παρελθόν και πάντα επιβεβαιώνεται η παραπάνω θέση.
1) Τότε πρέπει να μου εξηγήσεις πως είδες την ύλη να οργανώνεται σε κύτταρο, γιατί εγώ απ'ότι ξέρω δεν έχει δει ποτέ κανένας να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Αν τοποθετήσεις σε ένα δοχείο άτομα υδρογόνου, αζώτου άνθρακα, οξυγόνου και τέλος πάντων όποιων στοιχείων θέλεις θα τα δεις να οργανώνονται σε κύτταρα ή οργανισμούς;
Το έχεις κάνει και τα έχεις δει ή πιστεύεις ότι το έχουν κάνει άλλοι;
Τον δημιουργό μπορεί εσύ να μην τον έχεις δει, αλλά αρκετοί τον έχουν δει.
Φαντάζομαι ούτε τον κατασκευαστή του υπολογιστή σου έχεις δει. Ή μήπως τον έχεις δει;
Πάντως εγώ δεν τον έχω δει. Να υποθέσω ότι ο υπολογιστής σου προέκυψε από αυτοοργάνωση ατόμων;
2) Ε, καλά και με την ίδια λογική και το σύννεφο ή θα βρέξει πάνω από τη Θεσσαλονίκη ή θα βρέξει μόνο στο Ρετζίκι. Δηλαδή αυτό κατάλαβες ότι εννοώ με το αυτεξούσιο ρε καρντάσι;
_________________ Μανή, Θεκέλ, Φάρες. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tanysipteros Πρύτανης
Εγγραφή: 10 Φεβ 2013 Δημοσιεύσεις: 706
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 29, 2013 12:04 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ντίνος Μηναΐδης έγραψε: |
Η κάθε επιστήμη ακολουθεί μια συγκεκριμένη μέθοδο για την εξαγωγή συμπερασμάτων από τον πραγματικό κόσμο. Ποια είναι η δική σου μέθοδος που μπορεί να δώσει ορθές απαντήσεις;
Που αλλού, πέρα από τις αισθήσεις και τα επιστημονικά πορίσματα, μπορούμε να στηριχθούμε για να ερμηνεύσουμε τον κόσμο;
|
Ακόμα και αν σου πω την δική μου μέθοδο, αυτό θα σημάνει αυτομάτως ότι μπορεί να δώσει σίγουρα ορθές απαντήσεις? Αλλά ακόμη και αν έτσι να είναι, η αληθινή ορθότητα των όποιων ανακαλυπτομένων φαινομένων και επιστημονικών θεωριών, θα μπορούσε να είναι κατανοητή και αποδεκτή απ΄ολόκληρο τον κόσμο? Έχουμε όλοι οι άνθρωποι, τον απαιτούμενο βαθμό δεκτικότητας στην διανόηση μας, προκειμένου να αντιλαμβανόμαστε αλήθειες?
Πολλοί από εμάς, δεν έχουμε την τάση να συμβιβάζουμε τις καταστάσεις προκειμένου να μην θιγούν τα προσωπικά συμφέροντα μας και τα χαμηλά συναισθήματα?
Γι΄αυτό λέω ότι η αλήθεια και η παραγόμενη απ΄αυτήν πίστη και αντιστρόφως, είναι καθαρά υποκειμενική και απολύτως προσωπική, μη συμβατή με αντιλήψεις υπαγορευμένης κοινής λογικής. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tanysipteros Πρύτανης
Εγγραφή: 10 Φεβ 2013 Δημοσιεύσεις: 706
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 29, 2013 12:17 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
[quote="gianiss"] Παράθεση: |
Η επιστήμη δεν ασχολείται με τον θεό, αλλά με την “φύση” του κόσμου μας.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να περιγραφεί τον κόσμο μας με τον δικό του τρόπο, κάποιοι με γνώμονα την κοινή λογική, κάποιοι άλλοι με το πως η φαντασία τους τον αναπαριστά.
Δεν υπάρχει “λογική της επιστήμης” και “προσωπική λογική” , αλλά κοινή λογική.
|
Ναι το ξέρω giannis ότι η επιστήμη ασχολείται κυρίως με την φύση αλλά τοποθετήθηκα και εγώ προσωπικά κυρίως σε μια παράθεση του Ντίνου Μηναϊδη, ο οποίος έλεγε ότι δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε αντιλήψεις και πεποιθήσεις πέραν των αισθήσεων μας και των πορισμάτων της επιστήμης. Γι΄αυτό έλεγε, ότι είναι ανεπίτρεπτο να πιστεύουμε σε πνευματικούς κόσμους και πνευματικούς νόμους κ.ο.κ., απαντώντας ότι η υποκειμενική μας αλήθεια, λίγο-πολύ μπορεί να γίνει η αντικειμενική αλήθεια.
Την κοινή λογική, προσωπικά την θεωρώ κατώτερη των περιστάσεων καθόσον δεν λύνει σημαντικά προβλήματα του κόσμου και της κοινωνίας μας. Ίσως να χρειάζεται και αυτή, περισσότερες τονωτικές <<ενέσεις>>. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 29, 2013 11:34 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΣΗΚΩ ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΔΩ ΡΕ ΚΩΛΟΤΡΟΛΛΕΡ ΠΟΥ ΜΠΗΚΕΣ ΝΑ Γ@ΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ. _________________ "Mόνην τε ὀρθὴν πολιτείαν εἶναι τὴν ἐν κόσμῳ."
― Διογένης |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
KOSTAS GIAVASOGLOU Πρύτανης
Εγγραφή: 19 Ιούν 2011 Δημοσιεύσεις: 186
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάρ 29, 2013 3:18 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Ένωση Άθεων: Από τον Μηχανιστικό στο Διαλεκτικό Υλισμό |
|
|
Ντίνος Μηναΐδης έγραψε: | skakos έγραψε: |
Τι καλύτερο και πιο ξεκάθαρο: Ναι, οι άνθρωποι πιστεύουν σε συγκεκριμένα ΔΟΓΜΑΤΑ και το διατυμπανίζουν. Όλα είναι ΥΛΗ. Πάψτε ανόητοι άνθρωποι να πιστεύετε ότι είστε κάτι ανώτερο από τις πέτρες! |
Ο χυδαίος ιδεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο....
Ο διαλεκτικός υλισμός ανεβάζει τον άνθρωπο σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο, από αυτό που πιστεύεις και αυτό που κάνουν οι διάφορες θρησκείες.
Για τους υλιστές ο άνθρωπος είναι η ανώτερη μορφή οργάνωσης της ύλης, το τελειότερο "δημιούργημά" της με την ανώτερη υλική οργάνωση που έχουμε δει και μια μοναδική νοητική ιδιότητα που δεν έχει κανένας άλλος ζωντανός οργανισμός. Εμείς θαυμάζουμε τον άνθρωπο (και γενικά τη φύση) για αυτό που είναι. Όχι επειδή τον έφτιαξε κάποιος/κάτι που θαυμάζουμε.
Αντίθετα η θρησκεία σου ρίχνει τον άνθρωπο στον υπόνομο της "δημιουργίας". Καταδικασμένος να επιδιώκει την εύνοια του δημιουργού του και να περιμένει τη μεταθανάτια ζωή για να νοιώσει λίγη ευτυχία. Αφού εδώ στη γη, όλες οι απολαύσεις του είναι κακές, αμαρτήματα, ακόμα κι αν προέρχονται από το ίδιο του το σώμα -που του έδωσε ο Θεός (γαμάτο!;!.
Σχετικά με τις πέτρες που αναφέρεις, οι ένθεοι μουσουλμάνοι έχουν έναν ιερό βράχο τον οποίο λατρεύουν. Αλλά και ο περιούσιος ελληνικός λαός έχει διάφορα λάδια (σημ: το λάδι από το καντήλι πουλιέται ακριβότερα στην ενορία μου από το απλά ευλογημένο λάδι γιατί έχει περισσότερη αγιοσύνη), κομποσκοίνια, ανθρώπινα απολιθώματα αλλά και τη ζώνη της Παναγίας του Εφραίμ (!) |
Η διαλεκτική το πρώτον δημιουργήθηκε από τον Σωκράτη και ήταν η περίφημη μαιευτική μέθοδος όπου εκτίθετο μια θέση υπήρχε μια αντίθεση και εδημιουργείτο μια σύνθεση, εκ της μαιευτικής μεθόδου ο Σωκράτης προσπαθούσε να εκμαιεύσει την αρχέγονη γνώση, την ορθή γνώση η οποία προήρχετο από τον κόσμο των ιδεών όταν η ψυχή ευρίσκετο εκεί και την οποία μέσα του έχει κάθε άνθρωπος. Κατόπιν τη μέθοδο αυτή την εξέλιξε ο Εγγελος και έφτασε στον διαλεκτικό ύλισμό του Μαρξ.
Ο Ηρακλειτος΄λέει ότι: Τον κόσμο αυτό κανένας Θεός ή άνθρωπος εδημιούργησε, αλλά είναι αιώνια φωτιά που ανάβει και σβήνει με μέτρο. τον εξουσιάζει ο χρόνος Αιων που είναι σαν ένα παιδί που παίζει τα ζάρια, δεν υπάρχει σκοπιμότητα και τα παντα είναι τυχαία.Τον εξουσιάζει η Φωτιά, ο Λόγος και ο Χρόνος.
Ομως ο Χριστιανισμός πήρε από τον Πλατωνα για να δημιουργήσει το ηθικό του οικοδόμημα όπου θα πρέπει να υπάρχει πάντοτε κάτι έξω από αυτόν τον κόσμο για να τον ελέγχει έτσι ώστε εκείνοι που δεν φοβούνται τίποτα εδώ και πράττουν τα φαύλα να έχουν φόβητρο στην αιωνία ζωή.
Ετσι δομείται η ηθική τάξη και η τήρηση των νόμων, αλλά και η ελέω Θεού εξουσία των Βασιλέων.
Αλλα πέραν αυτού, δεν είμαι σίγουρος ότι επειδή δεν αντιλαμβάνομαι τίποτα, δεν υπάρχει τίποτα. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 30, 2013 1:44 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Ένωση Άθεων: Από τον Μηχανιστικό στο Διαλεκτικό Υλισμό |
|
|
KOSTAS
GIAVASOGLOU
έγραψε: | Ντίνος Μηναΐδης έγραψε: | skakos έγραψε: |
Τι καλύτερο και πιο ξεκάθαρο: Ναι, οι άνθρωποι πιστεύουν σε συγκεκριμένα ΔΟΓΜΑΤΑ και το διατυμπανίζουν. Όλα είναι ΥΛΗ. Πάψτε ανόητοι άνθρωποι να πιστεύετε ότι είστε κάτι ανώτερο από τις πέτρες! |
Ο χυδαίος ιδεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο....
Ο διαλεκτικός υλισμός ανεβάζει τον άνθρωπο σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο, από αυτό που πιστεύεις και αυτό που κάνουν οι διάφορες θρησκείες.
Για τους υλιστές ο άνθρωπος είναι η ανώτερη μορφή οργάνωσης της ύλης, το τελειότερο "δημιούργημά" της με την ανώτερη υλική οργάνωση που έχουμε δει και μια μοναδική νοητική ιδιότητα που δεν έχει κανένας άλλος ζωντανός οργανισμός. Εμείς θαυμάζουμε τον άνθρωπο (και γενικά τη φύση) για αυτό που είναι. Όχι επειδή τον έφτιαξε κάποιος/κάτι που θαυμάζουμε.
Αντίθετα η θρησκεία σου ρίχνει τον άνθρωπο στον υπόνομο της "δημιουργίας". Καταδικασμένος να επιδιώκει την εύνοια του δημιουργού του και να περιμένει τη μεταθανάτια ζωή για να νοιώσει λίγη ευτυχία. Αφού εδώ στη γη, όλες οι απολαύσεις του είναι κακές, αμαρτήματα, ακόμα κι αν προέρχονται από το ίδιο του το σώμα -που του έδωσε ο Θεός (γαμάτο!;!.
Σχετικά με τις πέτρες που αναφέρεις, οι ένθεοι μουσουλμάνοι έχουν έναν ιερό βράχο τον οποίο λατρεύουν. Αλλά και ο περιούσιος ελληνικός λαός έχει διάφορα λάδια (σημ: το λάδι από το καντήλι πουλιέται ακριβότερα στην ενορία μου από το απλά ευλογημένο λάδι γιατί έχει περισσότερη αγιοσύνη), κομποσκοίνια, ανθρώπινα απολιθώματα αλλά και τη ζώνη της Παναγίας του Εφραίμ (!) |
Η διαλεκτική το πρώτον δημιουργήθηκε από τον Σωκράτη και ήταν η περίφημη μαιευτική μέθοδος όπου εκτίθετο μια θέση υπήρχε μια αντίθεση και εδημιουργείτο μια σύνθεση, εκ της μαιευτικής μεθόδου ο Σωκράτης προσπαθούσε να εκμαιεύσει την αρχέγονη γνώση, την ορθή γνώση η οποία προήρχετο από τον κόσμο των ιδεών όταν η ψυχή ευρίσκετο εκεί και την οποία μέσα του έχει κάθε άνθρωπος. Κατόπιν τη μέθοδο αυτή την εξέλιξε ο Εγγελος και έφτασε στον διαλεκτικό ύλισμό του Μαρξ.
Ο Ηρακλειτος΄λέει ότι: Τον κόσμο αυτό κανένας Θεός ή άνθρωπος εδημιούργησε, αλλά είναι αιώνια φωτιά που ανάβει και σβήνει με μέτρο. τον εξουσιάζει ο χρόνος Αιων που είναι σαν ένα παιδί που παίζει τα ζάρια, δεν υπάρχει σκοπιμότητα και τα παντα είναι τυχαία.Τον εξουσιάζει η Φωτιά, ο Λόγος και ο Χρόνος.
Ομως ο Χριστιανισμός πήρε από τον Πλατωνα για να δημιουργήσει το ηθικό του οικοδόμημα όπου θα πρέπει να υπάρχει πάντοτε κάτι έξω από αυτόν τον κόσμο για να τον ελέγχει έτσι ώστε εκείνοι που δεν φοβούνται τίποτα εδώ και πράττουν τα φαύλα να έχουν φόβητρο στην αιωνία ζωή.
Ετσι δομείται η ηθική τάξη και η τήρηση των νόμων, αλλά και η ελέω Θεού εξουσία των Βασιλέων.
Αλλα πέραν αυτού, δεν είμαι σίγουρος ότι επειδή δεν αντιλαμβάνομαι τίποτα, δεν υπάρχει τίποτα. |
Αν οντως δεν υπαρχει νομος ( νομοτελεια φυσικη ) και ειναι ολα τυχαια, τοτε ειναι απολυτως παραλογο ο ανθρωπος να δομει τις κοινωνιες του βασιζομενος στο νομο
Ειναι απολυτως εξω απο την κοσμικη "ταξη" να προσπαθει ο ανθρωπος να αναγνωρισει ταξη ( νομοτελεια ) στο χαος και στο ολοκληρωτικα ασυντακτο κοσμικο γιγνεσθαι, που τη μια ειναι και την αλλη δεν ειναι
Ειναι μια ιδιοτροπια του ( τυχαια εμφανισθεντος ) ανθρωπου να θετει ορια και φραγμους στα πραγματα οικοδομωντας τους πολιτισμους του, ενω γνωριζει ( συμφωνα με τον Ηρακλειτο παντα ) οτι ολα αυτα που πραττει και επιχειρει ειναι ματαια και ανευ νοηματος
Και πανω απο ολα, ειναι απολυτως ασκοπη η επιστημη που διερευνα τις παραμετρους της παρουσας τυχαιας αναλαμπης του κοσμικου πυρος, αφου μετα το σβησιμο της και στην επομενη αναλαμπη του ( αγνωστο πότε ) ουτε οι παραμετροι του παροντος κοσμου θα υφιστανται αλλά ουτε και εμεις που χειριζομαστε τωρα την τυχαια εμφανιση της νοησης
Κατα συνεπεια η οποιαδηποτε εξουσια μεσα σε μια φυσαλλιδα τυχαιου δεν εχει καμια χρησιμοτητα και η απολυτη και συνεχης και εως θεμελιων καθε φορα ανατροπη οφειλει να ειναι ο μονος ισχυων "κανονας"
Διοτι μονο ετσι ο νοημων ανθρωπος μπορει να ευθυγραμμιζεται με την κοσμικη τυχαιοτητα και να γινεται πραγματικα "το παιδι που παιζει τα ζαρια"
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011 Δημοσιεύσεις: 6073
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 30, 2013 2:33 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Παράθεση: | skapaneas
Αν οντως δεν υπαρχει νομος ( νομοτελεια φυσικη ) και ειναι ολα τυχαια, τοτε ειναι απολυτως παραλογο ο ανθρωπος να δομει τις κοινωνιες του βασιζομενος στο νομο |
Ιδιοτελές, ναι!
Εγωιστικό, ίσως!
“Παράλογο” γιατί?
Παράθεση: |
Ειναι απολυτως εξω απο την κοσμικη "ταξη" να προσπαθει ο ανθρωπος να αναγνωρισει ταξη ( νομοτελεια ) στο χαος και στοολοκληρωτικα ασυντακτο κοσμικο γιγνεσθαι, που τη μια ειναι και την αλλη δεν ειναι
|
Και πως αναγνωρίζεις εσύ και κυρίως πως ορίζεις, τι είναι η “κοσμική τάξη” , και πως εννοείς εσύ το “χάος” ?
Μιλάς για το “θεολογικό χάος” , το “φιλοσοφικό” , ή για την μοντέρνα επιστημονική αντίληψη περί “χάους” ?
Παράθεση: |
Ειναι μια ιδιοτροπια του ( τυχαια εμφανισθεντος ) ανθρωπου να θετει ορια και φραγμους στα πραγματα οικοδομωντας τους πολιτισμους του, ενω γνωριζει ( συμφωνα με τον Ηρακλειτο παντα ) οτι ολα αυτα που πραττει και επιχειρει ειναι ματαια και ανευ νοηματος
|
Ματαιότητα η επίγεια δόξα?
Παραγνωρίζεις το ρηθέν παρά του μέγα προφήτου?
“Το χρήμα πολλοί μίσησαν , την δόξα ουδείς”
Δεν γνωρίζεις που βασίσθηκε η μεγάλη απάτη κατά της ανθρωπότητας?
Παράθεση: |
Και πανω απο ολα, ειναι απολυτως ασκοπη η επιστημη που διερευνα τις παραμετρους της παρουσας τυχαιας αναλαμπης του κοσμικου πυρος, αφου μετα το σβησιμο της και στην επομενη αναλαμπη του ( αγνωστο πότε ) ουτε οι παραμετροι του παροντος κοσμου θα υφιστανται αλλά ουτε και εμεις που χειριζομαστε τωρα την τυχαια εμφανιση της νοησης
Κατα συνεπεια η οποιαδηποτε εξουσια μεσα σε μια φυσαλλιδα τυχαιου δεν εχει καμια χρησιμοτητα και η απολυτη και συνεχης και εως θεμελιων καθε φορα ανατροπη οφειλει να ειναι ο μονος ισχυων "κανονας"
Διοτι μονο ετσι ο νοημων ανθρωπος μπορει να ευθυγραμμιζεται με την κοσμικη τυχαιοτητα και να γινεται πραγματικα "το παιδι που παιζει τα ζαρια"
|
Αν δεν είναι όλα “απροσδιόριστα”, θα πει πως υπάρξουν και γίνονται, βάση ενός προμελετημένου σκοπού .
Ποιος ο σκοπός?
Ποιος ο σχεδιαστής , και ποιες οι ανάγκες του σχεδιαστή?
Υπάρχει κάποιος λόγος της δημιουργίας , και πότε αυτός (ο λόγος ) ενέσκηψε ?
. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011 Δημοσιεύσεις: 6073
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάρ 30, 2013 2:46 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Παράθεση: | Κώστας
Αλλα πέραν αυτού, δεν είμαι σίγουρος ότι επειδή δεν αντιλαμβάνομαι τίποτα, δεν υπάρχει τίποτα.
|
Αν υπάρχει κάτι ή όχι, κανείς δεν μπορεί να είναι 100% σίγουρος και ούτε μπορεί να αποδείξει το ένα ή το άλλο.
Μήπως όμως “αν δεν αντιλαμβάνεσαι τίποτα” (όπως λες) οδηγεί στη σκέψη, πως έστω και να υπάρχει κάτι, αυτό που ενδεχομένως υπάρχει, δεν ασχολείται μαζί σου? |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|