Σωματίδια. Τι είναι;

[skakos]

Άτομα. Όσο και αν τα χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας επιστημονική ομιλία, επέχουμε πολύ από το να έχουμε μια ξεκάθαρη άποψη για το τι "είναι".

Στοιχειώδεις δομικοί λίθοι ύλης θα έλεγε κανένας.
"Κατά τη Σωματιδιακή Φυσική στοιχειώδες σωματίδιο χαρακτηρίζεται το μικρότερο δομικό σωματίδιο της ύλης που έχει ανακαλυφθεί και που δεν διαιρείται περαιτέρω, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα σε ακόμη μικρότερα" λέει η Wikipedia.
Όμως τι είναι ύλη; Ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τι είναι η μάζα (και ανάθεμα αν έχουμε βγάλει άκρη με το περίφημο Higgs που ακόμα και αν "ανακαλύψθηκε" απλά μετέθεσε τα ερωτήματα λίγο πιο πέρα)
Και πρόσφατα ανακαλύψαμε ότι και αυτή η ύλη που "γνωρίζαμε" (λέμε τώρα) είναι μόνο το 3% της ύλης του σύμπαντος.
Από την άλλη η διπλή φύση: σωματίδιο και κύμα.
Τελικά έχει σχέση το σωματίδιο με ενέργεια που απλά εκδηλώνεται με κάποιον τρόπο ( πως; ) σε ορισμένα σημεία;
Η κβαντομηχανική είναι σε αρκετά πρωτόλειο στάδιο για να μιλήσει με βεβαιότητα για αυτά.

Απόψεις για το τι "είναι" αυτό που τόσο εύκολα αναφέρουμε δεκάδες φορές σε συζητήσεις εδώ;
_________________
Φιλοσοφία Επιστήμης και Θρησκείας: http://harmonia-philosophica.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
The Limits of Science: http://harmoniaphilosophica.wordpress.com/2011/04/18/the-limits-of-science-2jszrulazj6wq-5/

[maxim_97]

[Κρίτων]

Η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ τον τελευταίο αιώνα αλλά έχει πάρα πολύ δρόμο ακόμα, τα ελάχιστα σωματίδια της ύλης που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα χωρίζονται σε άλλα μικρότερα και αυτά με την σειρά τους εξαρτώνται απο τα υπόλοιπα αυτά που λέμε σαν αφανή ύλη του σύμπαντος το υπόλοιπο 97%
Μέχρι να ολοκληρώσει η επιστήμη το έργο της μιά διαδικασία που θα διαρκέσει χιλιετίες ολόκληρες ακόμα άν ποτέ ολοκληρωθεί υπάρχει η εύκολη λύση να ονομάζουμε όλα αυτά τα αφανή φαινόμενα χριστιανικό θεό

[spyros]

[Κρίτων]

[skakos]

[skakos]

[maxim_97]

[spyros]

[Bugman]

Skakos,
πριν συζητήσουμε για τα σωματίδια καλό θα ήταν να δούμε τι σημαίνει ενέργεια. Τι σημαίνει όχι τι είναι! Γιατί το τι είναι ενέργεια εμείς μόνο ως συμπέρασμα θα το εξάγουμε από αυτό που σημαίνει για μας.
Η γνωστή σε όλους φυσική καθορίζει το έργο δύναμης με διάφορους τρόπους, αλλά την δύναμη δεν την καθορίζει, απλά ορίζει ότι είναι το αίτιο για κάθε παραγόμενο έργο. Όταν σε ένα σώμα μεταβάλλεται η ορμή του τότε έχουμε παραγωγή έργου. Θεωρούμε ότι η ενέργειά του μεταβλήθηκε λόγω της επίδρασης μιας δύναμης. Η μεταβολή της ορμής αναφέρεται τελικά σε μια δύναμη με φορά, σημείο εφαρμογής και ένταση. Μπλέκει δηλαδή τη διαφορά της ορμής στο χρόνο (που είναι η δύναμη) με το διάστημα όπου παρατηρείται η μεταβολή. Δεν γεννήθηκε ενέργεια από πουθενά, και δεν ξοδεύτηκε ενέργεια στο πουθενά, η συνολική ενέργεια του συστήματος σώμα και δύναμη παραμένει η ίδια. Για την ακρίβεια εμείς το σώμα γνωρίζουμε και την θέση του που μεταβλήθηκε καθώς και το χρονικό διάστημα που έγινε αυτό. Έτσι όταν αναφερόμαστε στην ενέργεια για το σώμα αυτό, για τη συγκεκριμένη μεταβολή, δεν συζητάμε για "συνολική" ενέργεια, αλλά για τη συγκεκριμένη που απέδωσε το συγκεκριμένο έργο. Όταν συζητάμε για καύσιμα ή άλλες πηγές ενέργειας, ουσιαστικά συζητάμε για το ισοδύναμο έργο που μπορούν να δώσουν πάνω σε συγκεκριμένο σώμα. Για παράδειγμα με ένα λίτρο βενζίνη μπορεί ένα αυτοκίνητο να κινηθεί συγκεκριμένα χιλιόμετρα σε μια καθορισμένη διαδρομή, με συγκεκριμένη ταχύτητα. Η φυσική ως επιστήμη έχει αναπτύξει όλα τα εργαλεία για να υπολογίσει τελικά το τι θα γίνει πριν γίνει κάτι, πάντα σε ελεγχόμενο περιβάλλον. Σε κάθε περίπτωση η ενέργεια δεν μας ενδιαφέρει το τι είναι, αφού πάντα αυτό που μετράει είναι η ύλη που χρησιμοποιούμε, ο τρόπος, και το έργο που παράγεται. Ομοίως η δύναμη δεν μας ενδιαφέρει τι είναι, γιατί και αυτή βρίσκεται "υπολογιστικά" ως παράγοντας στις εξισώσεις, μετρώντας τα υπόλοιπα, όπως τη μάζα, την ταχύτητα και την μετακίνηση (το διάστημα).
Όταν λοιπόν συζητούμε για "σωματίδια", παραμένει η εικόνα μας για τη φυσική, με την μάζα, την ταχύτητα, την μετακίνηση και επιπλέον βάζουμε και την παρουσία ή απουσία, άρα το τι γειτονεύει και το πώς, ως παράγοντας συμπεριφοράς. Η συμπεριφορά δηλαδή της ύλης, ξεφεύγει από τη φυσική του σημειακού σώματος, των απλών προβλημάτων φυσικής, και μας πάει σε αυτό που λέμε ιδιότητες της ύλης. Το πρόβλημα δηλαδή που προκύπτει για τη φυσική και τον επιστήμονα ειδικότερα είναι να βρει τον παράγοντα που διαφοροποιεί τις ιδιότητες στην ύλη. Σαν ένας άλλος αλχημιστής ο φυσικός θέλει να βρει τι ελέγχει τις ιδιότητες και αν είναι δυνατόν να τροποποιήσει αυτό που τις ελέγχει για να παράγει υλικά με τις ιδιότητες που τον ενδιαφέρουν!
Έτσι φθάνουμε να κοιτάμε στα δομικά στοιχεία της ύλης, όπου περιμένουμε να βρούμε φορείς δυνάμεων, που τα ονομάζουμε σωματίδια. Γιατί όμως ψάχνουμε τους φορείς δυνάμεων μέσα στα σωματίδια; Εδώ είναι η επιτυχία της σύγχρονης φυσικής. Αφαίρεσε κάθε έννοια εξ αποστάσεως πνευματικής δύναμης επί της ύλης, και βρήκε ότι οι δυνάμεις υπάρχουν εντός της ύλης, ότι κάθε πραγματάκι έχει τα στοιχεία που του καθορίζουν τις δυνάμεις για να συμπεριφέρεται (ή να δρα όπως θέλουμε το βλέπουμε) μέσα στο περιβάλλον του. Το άτομο λοιπόν είναι άτομο πράγματι, δεν τεμαχίζεται. Είναι το μικρότερο τμήμα συγκεκριμένης ύλης που έχει συγκεκριμένη συμπεριφορά σε συγκεκριμένα πειράματα, άρα σε καθορισμένα περιβάλλοντα. Όμως μέσα σε αυτό υπάρχουν στοιχεία απαραίτητα για τη λειτουργία του. Αυτά είναι τα σωμάτια. Αφού λοιπόν είδαμε πως μια από τις ιδιότητες της ύλης είναι να διασπάτε υπό κάποιες συνθήκες και το βρήκαμε αυτό για συγκεκριμένα άτομα, καταλάβαμε πως τα σωμάτια με κάποιο τρόπο μπορούν να διακινηθούν ανεξάρτητα από την ύλη, από τα άτομα. Βρήκαμε επίσης πως η απόδοση ενέργειας, στη διάσπαση του ατόμου είναι τεράστια, και υπολογίσαμε πως είναι ανάλογη της μάζας και του τετραγώνου της ταχύτητας του φωτός. Στη διάσπαση του ατόμου ένα σωμάτιο προκαλεί την διάρρηξη (σχάση) του πυρήνα και αυτός παράγει σωμάτια μεγάλης ενέργειας και υποπροϊόντα, ελαφρύτερα άτομα. Η ύλη που διασπάσθηκε δεν μπορεί να λογαριαστεί ως έργο μιας μάζας που μεταβλήθηκε η ορμή της για συγκεκριμένο χρόνο...αφού η μάζα της δεν υφίσταται πια! Υπολογίζουν δηλαδή μια ελαττωμένη μάζα, και ένα τεράστιο ποσό ενέργειας που σχετίζεται άμεσα με την μάζα που χάθηκε! Το ποσό ενέργειας είναι όμως μετρήσιμο, σε πειραματικές διατάξεις, όπως μετράμε κανονικά την μεταβολή της ενέργειας σε ένα οποιοδήποτε έργο. Ομοίως την συμπεριφορά των σωματιδίων είμαστε υποχρεωμένοι (δεν γίνεται αλλιώς) να την καταγράψουμε με κρούσεις (αλλαγή ορμής) επί στόχων σε επιταχυντές. Οι επιταχυντές είναι διατάξεις που επιταχύνουν σωματίδια με προσφορά ενέργειας μέσω μαγνητών, και αφού αυτά πάρουν την ενέργεια που θέλουμε τα αφήνουμε να πέσουν σε έναν στόχο, μια πλάκα (να το πούμε χοντρικά), όπου καταγράφουμε τα συμβάντα σε αυτήν. Εξετάζοντας λοιπόν τα συμβάντα, βλέπουμε τροχιές και εξάγουμε συμπεράσματα για τα σωματίδια που έκαναν αυτές τις τροχιές. Έτσι μαθαίνουμε ποια σωμάτια και πόσα βρίσκονταν...επαληθεύοντας ή όχι τις αρχικές εκτιμήσεις, τους υπολογισμούς μας. Αν κάτι δεν επαληθεύει τους υπολογισμούς τότε λέμε ότι κάτι νέο υπάρχει και το ψάχνουμε. Από εκεί και πέρα υπάρχει πολύ ψωμί, για πνευματική κατανάλωση, το πώς δηλαδή ο κάθε ερευνητής θα εξηγήσει το τι βρέθηκε και θα δείξει γιατί υπάρχει εκεί.

- Πώς λοιπόν σχετίζεται η ενέργεια με τα σωματίδια μέσα στα άτομα; Η απάντηση δόθηκε πριν, αλλά εδώ συνοψίζω: Η ενέργεια σχετίζεται με τα πειράματα, ως απαιτούμενη για να γίνουν κρούσεις σε επιταχυντές.
- Τι περιμένουμε να μάθουμε από τα σωματίδια; Περιμένουμε να δούμε πώς αυτά επιδρούν στις ιδιότητες της ύλης, σε διάφορα άτομα.
- Γιατί μας ενδιαφέρουν οι ιδιότητες της ύλης; Γιατί ο τεχνολογικός μας κόσμος στηρίζεται στη εκμετάλλευση της ύλης, αναγνωρίζοντας τις ιδιότητές της, για να στηρίξει τις ανάγκες του ανθρώπου, τόσο τις άμεσες όσο και τις μελλοντικές, προετοιμαζόμενοι για παν ενδεχόμενο.
- Θα μάθουμε ποτέ τι είναι ενέργεια; Όχι δεν μας ενδιαφέρει τι είναι ενέργεια. Είναι καθαρά μια φανταστική ποιότητα, απαραίτητη όμως να υπάρχει στους υπολογισμούς όπου ένα έργο...καυσίμου παράγει ένα ωφέλιμο έργο. Ουσιαστικά ο άνθρωπος ενδιαφέρεται για ωφέλιμα έργα και πώς θα τα παράγει!
- Θα μάθουμε ποτέ τι είναι δύναμη; Όχι ακριβώς. Θα μάθουμε όμως τι σωματίδια δίνουν τι δυνάμεις, άρα τι σωματίδια μας δίνουν τι ιδιότητες. Τη δύναμη δηλαδή την βλέπουμε τελικά ως ιδιότητα, για να μπορούμε να την δούμε ωφελιμιστικά.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Κρίτων]

[spyros]

[gianiss]

[maxim_97]

Μαξ,
έλα τώρα μαξ μην αρχίζεις πάλι τις βρισιές και τους αλαμπουρνέζικους χαρακτηρισμούς.
Επιτέλους, έχω βαρεθεί να διαβάζω να γράφεις μονίμως τα ίδια βρισίδια.
Ποια είναι η ένστασή σου, δε μπορείς να τη διατυπώσεις πιο κόσμια;

ΣΠΥΡΟ
Απορω που βλεπεις να "βριζω" και ΠΟΙΟΝ ;;;;;
Ισα - ισα που λεω ακριβως το αντιθετο....Δεν μπορει ΚΟΤΖΑΜΑΝ Θεος και ο Βιβλικος λογος του να λενε μαλακιες....Η επιστημη λεει μαλακιες γι' αυτο και την κηνηγησαν οι εβραιοχριστιανοι στους αιωνες απολυτης κυριαρχιας της. ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΠΥΡΟ ;;;;

Τωρα για να σοβαρευτουμε.....Οσο για τους λεγομενους και καλα "ορθοδοξους" αυτοι ησαν οι ΠΡΩΤΟΙ που διδαξαν στους λαους την ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ και τον ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ.
Αν γνωριζες τα διαχρονικα εγκληματα τους κατα των αλλοδοξων, μονο εβραιοχριστιανος ορθοδοξος δεν θα ησουν Σπυρο, διοτι μονο με τους Ταλιμπαν θα μπορουσες να τους συγκρινεις στον σκοταδιστικο φανατισμο τους....Σου συνιστω να ξαναδιαβασεις την αιματοβαμμενη ιστορια της θρησκειας σου απο την ΑΡΧΗ της.
_________________
Επίκουρος:
Ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια".

[Κρίτων]

spyros αυτά που λέει το youtube είναι προσωπικές απόψεις δέν λέει καμιά επίσημη θέση της εκκλησίας, οι δύο εκκλησίες ήταν μαζί ως τον 11ο αιώνα. Ο Μέγας Βασίλειος (μονάχα αυτός αναφέρεται σε κάποιο σημείο) είναι κοινός χριστιανικός πατέρας Ορθοδόξων και Καθολικών είχε σπουδάσει αρχαία Ελληνική φιλοσοφία στην Αθήνα εκεί διδάχθηκε κάποιες φιλοσοφικές απόψεις των προγόνων μας και προσπάθησε να τις δέσει με την Ιουδαική θρησκεία του χριστιανισμού.
Δέν φταίει σε τίποτα ο παπισμός για την καταστροφή των αρχαιοελληνικών ναών, το κάψιμο των αρχαίων Ελληνικών εγγράφων, το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών και την απαγόρευση έστω της αναφοράς του ονόματος Έλλην καθόλη την διάρκεια του Βυζαντίου στο οποίο υπήρξε ολοκληρωτική στασιμότητα στον επιστημονικό τομέα.