ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

[Isida]

Ελπίζουμε να κατακτήσετε την νόηση έως το -Ω- για να επανακαταστήσετε τη σοφία της φυλής σας, για να αναστήσετε τους
Σωκράτη, Πλάτωνα, Ευριπίδη, Θαλή, Σόλωνα κλπ. να αναστήσετε τους Μάρτυρες και τους Αγίους , τους προερχόμενους από τη φυλή σας,
για να αναστήσετε τέλος, τους Ήρωές σας και ακόμη τους Πατέρες της Εκκλήσίας και όλους τους εργάτες του Ελληνικού γίγνεσθαι.

Ευλογούμε όσους έλαβαν και θα λάβουν μέρος στη μεγάλη επαφή ΦΩΤΟΣ.
Όλα τα σημαντικά γήινα πλάσματα εκφράζουν τη νόηση και την έκφραση του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ τους -ποιητή και ένα μεγάλο σημείο της έκφρασης αυτής υπήρξε η δημιουργία του φυτικού κόσμου, που έλαβε άπειρες ευλογίες Αγάπης από την ουσία της Αγάπης του Θεού, δηλαδή εκ της ατελείωτης Καρδιάς του Θεού, που έδωσε πνοή στα όντα της γης.

Τα όντα του κατώτερου πλανήτη έκφρασης νόησης, έλαβαν ζωή εντός του δια της οργανωτικής και σοφής έμπνευσης του Δημιουργού και της έξαρσης της έμπνευσης. Εντός της Υπερέξαρσης της Αγάπης του Δημιουργού του Σύμπαντος Κόσμου, δημιουργήθηκε ο πλανήτης σας , ως πνοή εκ της πνοής ΤΟΥ. Όλα τα οργανικά στοιχεία της γης έλαβαν πορείες αναγωγής και εξέλιξης. Οι νόμοι της γης έρχονται ενώπιόν σας και «φαντάζουν» σκληροί και άδικοι και αδιάφοροι στην ανάγκη για όνειρα. Όμως, όπως έχουμε πει ο Νόμος ΤΟΥ εκφράζεται μέσω των βιώματικών παρελθόντων των όντων και τα ακριβοδίκαια βιωματικά παρελθόντα έχουν εσάς ως νομοθέτες.

Παράλληλα όμως ένα πλήθος συμπαντικών νομοθετών αγωνίζεται για την κατάργηση αυτών των ουσιαστικών νόμων των βιωματικών σας παρελθόντων. Αυτοί οι ασύληπτης πνοής και επιείκειας Νομοθέτες, θα θεσπίσουν Συμπαντικά Διατάγματα, Νομοθετικά Διατάγματα ακόμη και Αναγκαστικούς Νόμους, και το Διάταγμα των Μεδιολάνων, που μόλις τον Φεβρουάριο του 313 μ. Χ. απεκατέστησε την θρησκευτική ειρήνη στον τότε γνωστό σε σας κόσμο, με τη γνωστή διακύρηξη της ελευθερίας της συνειδήσεως, θα εισχωρήσει στις συνειδήσεις των όντων με γνώση και σοφία και με την επισφράγιση και την αποδοχή του, θα λάμψει με καθιέρωση Φωτός ο Ύψιστος Κύριος, γιατί στην συνείδηση των όντων λάμπει ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΕΝΑΣ, Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ, που διαχέεται στα φλύαρα κύματα της Οικουμενικής Θάλασσας.

Τα πάντα θα συνθέσουν τον ουσιαστικό ΝΟΥ και θα εισχωρήσουν "ΕΝ ΤΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΤΟΥ".

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ θα ανακάμψει τις πορείες και θα τις ορίσει κατά ΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ.
Ο ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΑΡΧΟΜΕΝΟΣ ΘΑ ΑΝΤΑΜΕΙΨΕΙ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΤΑΔΙΑ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΑΣ ΠΑΡΟΧΗΣ.
Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑ ΕΙΣΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΑ ΚΑΤΩΤΕΡΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ "ΕΠΙΠΕΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΠΙΔΑΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ.

Ακολουθεί το επόμενο: Ο ΑΙΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ
_________________
isida

[Isida]

XAMOΓΕΛΟ


Καποτε σ' όλους εσάς
που με κεράσατε χαμόγελο
θα δώσω ό,τι έχω
κι ακόμη περισσότερα
σ' όσους αγάπησα.
Μ' αγάπησε άραγε κανείς;
Αυτό που σήμερα τολμώ να πω
είναι σημαντικό στοιχείο αλήθειας.
Σε ποιους θα δώσω;
Μα σίγουρα σε σας
που με κεράσατε χαμόγελο,
ποτό "φιλίας".
δεν είστε λίγοι
κι εγώ σκορπίστηκα για σας,
σε σας,
με αίμα ψυχής,
με διάθεση αγάπης,
αφού κατάπια συνειδητά
τις πέτρες του πόνου.
Απόψε σήμερα ή αύριο
σας δίνω
φίλους, εχθρούς, αγαπημένους,
σ' όλους εσάς που με κεράσατε ποτό,
χαμόγελα ή πέτρες.
Σας δίνω τα μόρια της ψυχής μου,
τα μόρια της νόησής μου,
τα υπάρχοντά μου,
σας τα κερνάω
έτσι σαν ποτό,
με συμπάθεια.
Μπορείτε να με λάβετε
σα χαμόγελο, σαν αστέρι;
Εάν ναι,
σας περιμένω
στην αυλή του σπιτιού μου,
σ' ένα τραπέζι
στρωμένο με λουλούδια
και πολλά χαμόγελα
από τα χέρια της ψυχής μου.
_________________
isida

[Isida]

O AIΩΝΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ


Ενώ ο πλανητής σας προετοιμάζει
την υποδοχή του Αιώνα των Αιώνων,
όλα τα σημαντικά γήινα σχήματα
έχουν ήδη κινητοποιηθεί
και ευρίσκονται σε κατάσταση ουσιαστικής
και επίμονης αναμονής που ισοδυναμεί
με τη μεγαλειώδη πορεία σε σχέδια ζωής.
Ενώ ο άλλος, ο έταιρος εαυτός σας,
απώλεσε μόρια ζωής,
ένα ελάχιστο σημείο του
βρίσκεται στο στάδιο της
ερευνητικής αναζήτησης του ALTER EGO.
Τούτο σημαίνει ότι ένα μόριο αθάνατης ουσίας
εκ της αθάνατης προέλευσης,
έχει κηρύξει τον πόλεμο
σε εκατοντάδες μόρια ύλης και σκόνης,
γιατί η ύλη συντίθεται εκ των μορίων σκόνης.

Παρ’ όλα αυτά ο μοριακός τύπος της ύλης
έχει ακόμα επαφή με αθάνατα κύτταρα
και ενώ οι λανθασμένοι σας κύκλοι
δέχονται επιρροές
από αρρωστημένες κυτταρικές μορφές
υλικής ζωής και πορείας,
ο νόμος της εξυγίανσης
εντός του ουσιαστικού Νόμου της Δημιουργίας
θα τεθεί σε εφαρμογή ανάλογη
και κατάληλη προς την Θεία ΠΡΟΘΕΣΗ.

Όλοι όσοι έχετε προσβάσεις
σε επίπεδα ροπών ανασχηματισμού,
βρισκόσαστε ήδη σε επίπεδα φωτός
και έλκεσθε εκ του ουρανίου κάλλους
και ο ουρανός εναποθέτει τα οράματά του
προ των ποδών σας.
Οι πόδες σας είναι σημείο άμεσης πνευματικής θεμελίωσης.
Φέρεσθε εφοδιασμένοι με συμβολικά σχήματα.
Εισέρχεστε στο δάσος ή στη ζούγκλα
ως κυνηγοί του πάθους και της γήινης περιπέτειας
και εισβάλετε σε άμεσα επίπεδα επαφής με την ΠΝΟΗ ΤΟΥ!

Αυτή η ΥΠΕΡΟΥΣΙΑ ΔΥΝΑΜΗ, ΠΕΡΙ-ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ,
ΠΕΡΙ- ΣΥΛΛΕΓΕΙ, ΠΕΡΙ-ΜΕΡΜΝΑ.
Ένα σημαντικό γεγονός αυτού του αποτελέσματος,
θα είναι ο Κόσμος του Αύριο,
αυτού του Αύριο που θα σημάνει την συνειδητή Αλήθεια
της εμπειρικής και σοφής ένταξης
του φωτεινού Νου στα Αρχέγονα σχήματα ζωής.
Όταν ο νους καταστεί φωτεινός,
δηλαδή όταν κατανοήσει εν πλήρη γνώση
και σοφία τις φωτεινές καταβολές του
και τις φωτεινές του εξαρτήσεις
που θέτουν στο περιθώριο τις πολλαπλές
υλικές εξαρτήσεις και δεσμέυσεις,
όταν εφαρπαγεί από φωτεινές δέσμες φωτός
που δεν υπέστησαν αλλοίωση στους αιώνες,
τότε θα λάβει την έναρξη

της ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΤΩΝ ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ,
την όραση της ισχυρής φωτεινής εξάρτησης.
Τότε θα συνειδητοποιήθεί στα φαινόμενα σημεία
και γεγονότα και εκ της συνειδητοποιημένης ένταξής του
εντός αυτών θα επανακτήσει τις ΜΝΗΜΕΣ
και οι μνήμες θα προβάλλουν την φωτεινή του καταγωγή
και εξάρτηση σε οθόνη ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

Ο ΝΟΥΣ εκ της ροής των γεγονότων
απαιτείται να καταστεί σοφός ή σοφότερος
και να ενταχθεί στα περι-κείμενα του ΠΥΡΗΝΑ
έως ότου ΑΦΟΜΟΙΩΘΕΙ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ,
ΤΗΝ ΑΣΤΕΙΡΕΥΤΗ ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΣ.

Αυτό που τελικά επιδιώκεται είναι Νόες υγιείς
εν τη σοφία και εκ της σοφίας
εκβαλλόμενους για την αγαλλίαση
των ουρανίων Σχεδίων
και για την ταύτισή τους με τον Αρχέγονο κόσμο του φωτός.
Όσο ο χοϊκός νους και ο Πνευματικός Νους
θα βαίνουν σε παράλληλες πορείες,
τόσο ο πόνος θα κυριαρχεί εν πλήρει δυνάμει.
Όταν όμως ο χοϊκός νους και ο Πνευματικός Νους συγχωνευτούν,
ο πόνος θα εκλείψει εκ των παλμών της γήινης καρδιάς.

«Ο ΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ».
_________________
isida

[opyrgoς]

Μπράβο! Ωραία κείμενα!
_________________

[opyrgos]

Σκάσε εσύ ρε!
_________________
"Mόνην τε ὀρθὴν πολιτείαν εἶναι τὴν ἐν κόσμῳ."
― Διογένης

[Isida]

___________________ NEΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ_________________________

Νέοι άνθρωποι εμφανίζονται,
οι άνθρωποι της Επαγγελίας,
οι άνθρωποι του Κυρίου, του Θεού.

Οι ποιητές υμνούσαν:

«Θα συγκεντρώσει τους ανθρώπους Του
από τα μακρινά μέρη της γης».

Κι ο Λόγος του Ησαΐα β' 2.3.

"Eν ταίς εσχάταις ημέραις το όρος του Κυρίου
θέλει στηριχθεί επί της κορυφής των ορέων,..
και πάντα τα Έθνη θέλουσι συρρέει εις αυτό"..

Αυτές οι αρχαίες προφητείες
αναγγέλλουν την εξαιρετική εκδήλωση:

"Σ' αυτόν τον κόσμο ένας εντελώς νέος,
μη διαλεκτικός τύπος ανθρώπου,

εμφανίζεται

ο οποίος είναι μέσα σ΄αυτό τον κόσμο,
αλλά όχι αυτού του κόσμου".

"και ο κόσμος δεν γνωρίζει ημάς" Α.Ιωαν. γ'1.

Γι αυτό δεν μιλώ πια, για ν' αναγγείλω,
να σας εξηγήσω την πορεία αυτή των πραγμάτων,
για να μπορέσετε να αρχίσετε την "νέα οικοδόμηση"

Την είσοδο στη Χώρα της Επαγγελίας.

"Όποιος θέλει να οικοδομήσει επάνω στον Ακρογωνιαίο Λίθο
στο Φως Του Θεϊκού Ήλιου,
ας λάβει υπόψη του και τις δύο συνέπειες αυτού του Φωτός:

To γκρέμισμα και τη δόμηση, την απώλεια και το κέρδος.
Όταν καλούμαστε από τον αληθινό Πνευματικό Ήλιο,
ν' ακολουθήσουμε την κλήση,
αφήνουμε κάτι πίσω μας.

Αυτή είναι η σημασία των λόγων:
Ύπαγε,
πώλησόν σου τα υπάρχοντα και ακολούθει μοι".



Υπάρχει μια άμετρη ευτυχία που σας περιμένει!


Έχετε ήδη κληθεί πριν, πολύ πριν!

Όμως εσήμανε η ώρα!

Το στάδιο των προφητειών έχει παρέλθει.

Το προπαρασκευαστικό στάδιο έχει φτάσει στο τέλος του.

Έχουμε εισέλθει στην περίοδο της πραγματοποίησης!
Αυτοί που επιθυμούν να προχωρήσουν πρέπει να επιταχύνουν

για πολύ επείγοντες φυσικούς κι επιστημονικούς λόγους.

Υπάρχει μια διπλή ακτινοβολία του Ηλιακού Πεδίου του Χριστού
και υπάρχει επίσης μια διπλή δύναμη ακτινοβολίας της διαλεκτικής φύσης.
Το υπέρυθρο φως αυτής της φύσης είναι σε αρμονία με το «εγώ»
και το υπεριώδες φως αυτής της φύσης
προσβάλλει και καταστρέφει κάθε τι που αντιτίθεται στο «εγώ».

Μ’ αυτόν τον τρόπο αναπτύσσεται
η διαλεκτική εμφάνιση, μεσουράνηση κι εξαφάνιση,

Να τρως για να φαγωθείς.

Έτσι το πεδίο ακτινοβολίας αυτής της φύσης παρουσιάζει
μια εκφυλιστική ανάπτυξη,
ενώ το πεδίο ακτινοβολίας του Χριστού
εμφανίζει μια διασταλλόμενη,
αναγεννητική ανάπτυξη.
Τα δύο πεδία υπόκεινται λοιπόν
σε μια αμοιβαία αντιτιθέμενη διαφορά δόνησης,
η οποία γινεται όλο και πιο μεγάλη.
Τα δύο πεδία απομακρύνονται συνεχώς το ένα από το άλλο.

Θα έρθη σύντομα κάποια στιγμή
που μια οντότητα που υπάρχει στο ένα πεδίο
δεν θα μπορεί πια να εισέλθει στο άλλο πεδίο.

Η διαφορά μεταξύ των δύο πεδίων, στην αρχή ποιοτική,
γίνεται τελικά τόσο μεγάλη από άποψη δομής
και οι οντότητες που εκδηλώνονται στα δύο αυτά πεδία
γίνονται τόσο διαφορετικές βιολογικά,
ώστε ένας άνθρωπος που ανήκει στο διαλεκτικό πεδίο
από μια στιγμή και πέρα
δεν θα μπορεί να συνδεθεί με το πεδίο του Χριστού.

Μια τέτοια τραγική κατάσταση αναπτύσσεται
πάντοτε στο τέλος μιας περιόδου ανθρώπινης πορείας.

Είναι φανερό ότι ένας άνθρωπος
που καλείται από το πεδίο του Χριστού
αλλά συνεχίζει να είναι προσκολλημένος στη διαλεκτική
δεν θα μπορεί να υπηρετήσει δύο κυρίους: (Ματθ.ς’24)

Θα αποσπασθεί από το πεδίο ακτινοβολίας του Χριστού,
στην πραγματικότητα, αυτό θα γίνει από τον ίδιο.

Έχει φθάσει ο καιρός για να πάρει μορφή
στον κόσμο αυτή η διαδικασία της απόσπασης.
Αναπτύσεται ένας μεγάλος διαχωρισμός.

Η λέξη «Χριστός» θα σιγήσει στα στόματα όλων εκείνων
που δεν ανήκουν στο πεδίο του Χριστού.
Αυτοί θα ξεμασκαρευτούν μπροστά σ’ όλους.

Οι υπόλοιποι, οι σοβαροί αναζητητές,
έχουν την εκλογή αφημένη ακόμη στα χέρια τους,
κατά πόσον θα αφήσουν το διχασμό τους και θα εμπιστευθούν
μ’ όλη τους τη θέληση το πεδίο ακτινοβολίας του Χριστού.

Τότε οι ψαλμοί θα ισχύουν επίσης και για αυτούς:

"Δεν θα συμβαίνει εις σε κακόν,
και μάστιξ δεν θα πλησιάζει εις την σκηνήν σου".

"Διότι θέλει προστάξει εις τους Αγγέλους αυτού περί σου,
διά να σε διαφυλάττωσιν εν πάσαις ταις οδοίς σου".

"Θέλουσι σε σηκώνει επί των χειρών αυτών,
δια να μην προσκόψης πρός λίθον τον πόδα σου".
_________________
isida

[Isida]

O ΣΠΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΠΙΟΥ

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ,

ΕΙΝΑΙ Ο ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΣ ΣΠΟΡΟΣ ΑΠ' ΟΛΟΥΣ
ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ, ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΦΥΤΡΩΣΕΙ
ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ,
ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΤΕΤΟΙΟ ΔΕΝΔΡΟ
ΩΣΤΕ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥ.

Εξήγησε το σπόρο του σιναπιού σαν μια σκέψη, ένα συναίσθημα,
που φαινομενικά είναι ανεπαίσθητα αλλά που όμως, αν είναι έντονα, κι αν
τους δώσει κανείς συνθήκες,
έχουν τη δύναμη να προκαλέσουν γιγαντιαίες
πραγματοποιήσεις.

"Τα πουλιά βρίσκουν καταφύγιο στα κλαδιά του.."

Τα πουλιά είναι τα φωτεινά πνεύματα του αόρατου κόσμου
που έρχονται να επικοινωνήσουν με σένα άνθρωπε
και μάλιστα να βρουν καταφύγιο μέσα σου.

Μην απατάσαι, εργάσου αρκετά μέσα στην ίδια σου την καρδιά,
διαφορετικά είναι αδύνατο να δώσεις κάτι στον άλλο,
μπορείς να δώσεις φως, γνώση, αγνότητα, ομαρφιά, πν. πλούτο,
αν εσύ ο ίδιος δεν τα έχεις;

Μια μέρα το άγριο βελανίδι έλεγε την γριά βελανιδιά:
Είμαι τόσο γεμάτο αγάπη ώστε θα πάω να βοηθήσω την ανθρωπότητα!"
Η βελανιδιά όμως απάντησε:
"Μπες λίγο κάτω από το χώμα να φυτρώσεις, να αναπτυχθείς,
και θα δεις, μετά θα είσαι χρήσιμο,
θα μεγαλώσεις, θα προσφέρεις καταφύγιο στα πουλιά,
θα τρέφεις τους χοίρους, θα δίνεις σκιά τους ανθρώπους,
θα εμπνέεις τους ζωγράφους".
"Εσύ είσαι γριά λέει το βελανίδι, λες ανοησίες,
δεν καταλαβαίνεις τίποτα, εγώ θα πάω να βοηθήσω τους ανθρώπους..."
Έτοιμο, λοιπόν, το βελανίδι να αναλάβει τις φιλανθρωπικές του εξορμήσεις, στάθηκε στην άκρη του δρόμου.
Ένας χοίρος όμως που περνούσε από εκεί, το είδε και το έφαγε.
Να λοιπόν που κατέληξε η καλοσύνη του βελανιδιού.
_________________
isida

[ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Σωστός! Απ' τις πολλές παραβολές ξεχάσαμε την πραγματικότητα!
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)

[Isida]

"EΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΑΛΑΤΙ ΤΗΣ ΓΗΣ"

"Αν δε το αλάτι χάσει τη γεύση του με τι θα αλατισθεί;
Δε χρησιμεύει πλέον παρά για να ριχτεί έξω και να πατηθεί από τα πόδια".

Το αλάτι είναι το παιδί του πατέρα, το οξύ, και της μητέρας, η βάση.
"Είστε τo αλάτι, δηλαδή είστε η αλήθεια,
γιατί η αλήθεια είναι το παιδί της σοφίας (ο πατέρας)
και της αγάπης (η μητέρα). Αν λοιπόν χάσετε τη γεύση σας,
δηλαδή αν, δεν τρώτε τη σοφία και δεν πίνετε την αγάπη
θα σας πετάξουν έξω γιατί θα χάσετε τη δύναμή σας.
Διατηρείτε την αγάπη και τη σοφία μέσα σας
για να έχετε τη θερμότητα και το φως".

Άλλοτε ξέρατε πως να αγαπάτε αλλά τώρα το ξεχάσατε.
Υπήρξε ένας καιρός που ο άνθρωπος ήξερε ν΄αγαπά,
να σκέφτεται και να εξηγεί τα μυστήρια της φύσης.
Μετά έχασε αυτό το φως. Καθένα από τα λάθη του,
έσβηνε μέσα του μια λάμπα και τωρα δεν ξέρει πια να διαβάζει
το μεγάλο βιβλίο της ζωντανής φύσης, δεν ξέρει πια να αγαπά...

Στο δρόμο συνάντησα μια μέρα ένα πλούσιο φίλο,
μα που ήταν πάντα πολύ θλιμμένος.
"Έχεις ύφος πολύ χαρούμενο, μου λέει, τι σου συμβαίνει;"
"Όχι σπουδαία πράγματα, αγόρασα μια χαρά, για ένα πολύ μικρό ποσό".
"Μα πως; Εγώ ξόδεψα πολλά χρήματα στη ζωή μου,
χωρίς ποτέ να γνωρίσω τη χαρά".
Με κοιτούσε έκπληκτος χωρίς να με πιστεύει, κι όμως με γνώριζε και ήξερε ότι δεν μπορούσα να του πω ψέματα.
Τότε του είπα: "Έλα μαζί μου, κοίταξε, να ένας άνθρωπος που πουλά τη χαρά".
Μπροστά μας ήταν ένας φτωχός άνθρωπος που πουλούσε κουμπιά, κορδόνια και σπάγκο.
Μάλιστα, του λέω, αυτός ο άνθρωπος είναι ένας μεγάλος σοφός του παρελθόντος, όμως έκανε λάθη και τώρα,
παρά το κρύο, τη βροχή και τον αέρα περιμένει τους πελάτες ώρες ολόκληρες.
Κοίταξέ τον καλά, πήγαινε κοντά του, αγόρασε κάτι,
κορδόνια ας πούμε, ρώτησέ τον πόσο κοστίζουν και θα σου πει:
"Ένα πενήντα". Δώστου ένα πενηντάρικο και μη δεχτείς ρέστα.
Θα εκπλαγεί και θα νιώσει μια μεγάλη χαρά. Θα σκεφτεί:
"Μάλιστα, υπάρχουν ακόμα καλοί ανθρωποι στον κόσμο".
Η πίστη του θα μεγαλώσει και η χαρά που που θα νιώσει,
θα τη νιώσεις κι εσύ, θα δονεί μέσα σου όλη την ημέρα
γεννημένη μόνο για μερικές πεντάρες".
Ο φίλος μου ήταν χαρούμενος γιατί είχε καταλάβει.
Και πρόσθεσα: "Προσπαθώντας έτσι να φέρεις στους άλλους
τη χαρά και την ανακούφιση κι εσύ επίσης θα γίνεις χαρούμενος.
Μόνο διάλεξε καλά το άτομο που θα πλησιάσεις
γιατί όλοι οι άνθρωποι δεν δέχονται τη χαρά".
_________________
isida

[Isida]

Θα συνεχίσω με λίγα λόγια του μεγάλου Δασκάλου Πέτερ Ντενώφ,

Ο Δάσκαλος έλεγε: "Θέλετε να αποσπάσετε όλα τα μυστικά από τη φύση, όμως αυτή είναι ζωντανή και σας γνωρίζει, ξέρει πόσες φορές υπήρξατε αχάριστος, και κρύβεται από σας. Κάθε πράγμα στη φύση έχει ένα σχήμα, ένα περιεχόμενο και ένα νόημα. Το σχήμα είναι για τους κοινούς ανθρώπους, το περιεχόμενο για τους μαθητές, αλλά μόνο μπροστά στους σοφούς αποκαλύπτει τα μυστικά της. Το σχήμα είναι για τους κοινούς ανθρώπους το περιεχόμενο για τους μαθητές και το βαθύ νόημα για τους Δασκάλους".

Όλος ο κόσμος ισχυρίζεται ότι έχει διεισδύσει στα μεγάλα μυστήρια της φύσης, όμως αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Χρειάζεται μια ολόκληρη προετοιμασία και δεν μπορεί να γίνει παρά με την εξάσκηση των πέντε αρετών.
Την καλοσύνη, τη δικαιοσύνη, την αγάπη, τη σοφία και την αλήθεια.
Η καλοσύνη μας επιτρέπει να μετακινούμαστε και, βαδίζοντας στο δρόμο της μύησης, να παρατηρούμε τα ωραία πράγματα που ο Δημιουργός δημιούργησε.
Η δικαιοσύνη μας δίνει τη δυνατότητα να ενεργούμε και να δημιουργούμε έργα θαυμάσια με τα χέρια μας.
Η αγάπη μας εμπνέει λόγια που ανασταίνουν. Μας δίνει χαρά να γευθούμε ό,τι είναι πιο γευστικό στη φύση κι έτσι νιώθουμε πάντα θρεμμένοι, ξεδιψασμένοι με ζωντανό νέρό.
Η σοφία ανοίγει τα πνευματικά μας αυτιά χάρη στα οποία θα μπορέσουμε ν’ ακούσουμε μια μέρα την αρμονία των σφαιρών και να καταλάβουμε το Θείο Λόγο.
Η αλήθεια μας δίνει όλες τις δυνατότητες για να κατευθυνθούμε να προσανατολιστούμε να βρούμε αυτό που ζητάμε να θαυμάζουμε την ομορφιά της φύσης και την μορφή του Παλαιού των Ημερών, του Αρχαίου των Αρχαίων, του Μυστηριώδους των Μυστηριωδών.
Είναι εκπληκτικό ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους ζητάνε να εμβαθύνουν στα μυστήρια της υψηλότερης Μύησης χωρίς να εφαρμόζουν τίποτε χωρίς να κάνουν καμιά θυσία, καμία προσπάθεια να αυτοκυριαρχηθούν και δίνοντας, μάλιστα πλήρη ικανοποίηση στις αδυναμίες τους. Γι αυτό το λόγο τα μυστικά της φύσης είναι γι αυτούς σφραγισμένα με επτά σφραγίδες .

Να θυμάστε τα λόγια του Δασκάλου:

"Η φύση διασκεδάζει τους κοινούς αθρώπους , διδάσκει τους μαθητές
και μόνο μπροστά στους σοφούς αποκαλύπτει τα μυστικά της".
_________________
isida

[Isida]

TO ΦΕΓΓΑΡΙ ΠΟΥ ΚΛΑΙΕΙ

Ο ζωγράφος μας ζωγραφίζει πάλι το φεγγάρι..
Το φεγγάρι είναι η ψυχή,
η πονεμένη ψυχή.
Τα δάκρυά της γίνονται φωτιά
και καίνε τις γραμμές του τρένου.
Το τρένο συμβολίζει τα χρόνια που αγαπούσες
κάθε βαγόνι κι ένας χρόνος αγάπης και απελπισίας.
Ο πόνος είχε νεκρώσει τα χέρια σου (όμοια με κάρβουνα)
κι εσύ εξακολουθείς να σφίγγεις μέσα στα νεκρά σου δάχτυλα
ένα τριαντάφυλλο, ήδη κομμένο στα δύο.
Σφίγγεις το μίσχο του και τα αγκάθια μάτωσαν τα νεκρά σου δάχτυλα.
Σύμβολο ελπίδας.
Το αίμα του νεκρού μου λέει πως

"η αγάπη μετριέται με όσα απαρνιέται κανείς για χάρη της.
Έστω κι αν αυτό που απαρνιέται είναι η ίδια η αγάπη".

Η ΘΛΙΨΗ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ,
Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΤΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ
Η ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ

ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΔΕΝ ΘΑ ΝΤΡΟΠΙΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΛΠΙΖΕΙ!
_________________
isida

[Isida]

______________Ο ΚΥΚΝΟΣ____________________

Ο κύκνος συμβολίζει την ψυχή,
που είναι εγκλωβισμένη μέσα
στον άλλο τον κατώτερο εαυτό της.

Ατενίζει άβουλα το λιμάνι του πόνου.
Συγκεκριμένα του πόνου των άλλων.

Βλέπει τον άλλο να χάνεται και συμπάσχει,
πονάει μα δεν απλώνει το χέρι για βοήθεια.

Είναι ο καθημερινός άνθρωπος που χάνεται
στο τέλμα της αδιαφορίας και της απραξίας.

Η ψυχή είναι τώρα κυριευμένη
από αγνότητα και καλοσύνη,

νιώθει στις πλάτες της φτερά
και είναι σε θέση να πετάξει.

Κυριαρχεί το συναίσθημα της φυγής.
Η πνευματική ύπαρξη ποθεί την φυγή
όταν ανακαλύπτει πως οδεύει σε λάθος πορεία,
λανθασμένη τροχιά δεν συμβιβάζεται πλέον.

Κάπου ψηλά ο Δημιουργός δείχνει στην ψυχή την ύπαρξή Του,
κάπου ψηλά λάμπουν η σφραγίδα της δημιουργίας
και τα δυνατά πινέλα του Δημιουργού.
_________________
isida

[Isida]

_____________________________________________
O NOMOΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ _________________________
___________________ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
_____________________________________________
Εκείνος που είναι πλούσιος ήρθε στη γη για να εργαστεί με την αγάπη, αν ξεχάσει το καθήκον του θα γίνει φτωχός για να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει και δεν το έκανε. Εκείνος που είναι φτωχός πρέπει να μάθει τη σοφία και μια μέρα θα γίνει πλούσιος. Αν δεν κάνει το παραμικρό για να γίνει σοφός θα μείνει αιώνια φτωχός. Να ο νόμος. Αυτός ο νόμος ονομάζεται νόμος της ανάγκης.
Υπάρχει όμως επίσης κι ο νόμος της ελεθερίας.
Αν ο πλούσιος θέλει να κατέβει στη γη με το ένδυμα ενός φτωχού, έχει το δικαίωμα και κανείς δεν μπορεί να τον εμποδίσει. Συχνά οι μεγάλοι Δάσκαλοι έρχονται έτσι να ενσαρκωθούν.
Υπάρχει λοιπόν μια εκούσια φτώχεια και μια άλλη που επιβλήθηκε στον άνθρωπο από το νόμο της αναγκαιότητας _ όπως κι ο πλούτος.
Γνωρίστε αυτούς τους δυο νόμους διαφορετικά θα κάνετε λάθος στις κρίσεις σας. Θα φαντάζεστε ότι κάθε φτωχός είναι ένας παλιός πλούσιος που τιμωρήθηκε για την σκληρότητά του και ότι κάθε πλούσιος ήταν ένας άγιος. Όχι. Και αντί να λέτε: «Α! Αυτός ο άνθρωπος είναι φτωχός
γιατί ήταν κακός στην περασμένη του ζωή», σκεφτείτε ότι ίσως να είναι πολύ εξελιγμένος αλλά προτίμησε να έρθει έτσι στη γη ώστε να είναι ελεύθερος και να μην παραφορτωθεί από τα υλικά πλούτη.
Οι σοφοί γνωρίζουν τι θέλγητρο αντιπροσωπεύει ο υλικός πλούτος και προτιμούν πολύ περισσότερο τα άλλα πλούτη. Γι αυτό όταν οφείλουν να ενσαρκωθούν, διαλέγουν συχνά τη φτώχεια γιατί βλέπουν τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν αν γυρίσουν στη γη με πλούτη και τι κινδύνους
αντιπροσωπεύουν αυτά για την πνευματική τους ζωή.
Το να γίνει κανείς πλούσιος πριν γίνει σοφός είναι η χειρότερη κατάσταση όπου μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος: Μισείται από τους άλλους, συνδέεται στο αόρατο επίπεδο με κάθε είδους κατώτερες οντότητες και απομακρίνεται από τον Ουρανό. Να γιατί οι σοφοί διαλέγουν πιό συχνά τη φτώχεια, γιατί τους δίνει τις καλύτερες συνθήκες για να αναπτύξουν τα προτερήματά τους και τις αρετές τους.


Οι φτωχοί σήμερα παραπονιούνται ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και στερήσεις και επαναστατούν εναντίον των νόμων που επινόησαν οι πλούσιοι, και είναι αλήθεια ότι ορισμένοι νόμοι δεν αγγίζουν τους πλούσιους κι ότι μόνο οι φτωχοί τους υφίστανται.
Στην πραγματικότητα, οι φτωχοί δεν ξέρουν ότι αυτοί οι ίδιοι, στις περασμένες τους ενσαρκώσεις, αν και ήταν πλούσιοι, έκαναν αυτούς τους νόμους που τώρα λένε τόσο κακούς. Βλέποντας πόσο τους έλειπαν η σοφία και η καλοσύνη οι ανώτερες Νοημοσύνες αποφάσισαν να τους βάλουν τώρα σε μιά κατάσταση όπου να είναι υποχρεωμένοι να εξακριβώσουν κατά πόσο ήταν σωστοί οι νόμοι που έφτιαξαν. Παντού μπορείς να συναντήσεις ανθρώπους που υπήρξαν αριστοκράτες ή δισεκατομμυριούχοι στο παρελθόν και που τώρα είναι ντυμένοι στα κουρέλια. Ο αόρατος κόσμος τους λέει: "Λοιπόν, πως είστε τώρα; Στο παρελθόν ήπιατε, φάγατε, ξοδέψατε χωρίς μέτρο, στο εξής, οφείλετε να μελετήσετε αυτή τη μεγάλη μύηση που λέγεται φτώχεια".

Άρα, οι φτωχοί δεν πρέπει να επαναστατούν εναντίον των πλουσίων.
Οφείλουν να ξέρον ότι κατέβηκαν μ’ αυτή τη μορφή για να μάθουν τη σοφία και ότι αν έγιναν φτωχοί, θα πει πως δεν εργάστηκαν όπως έπρεπε στο παρελθόν. Έκαναν κατάχρηση του πλούτου για να ικανοποιήσουν
μόνο την κατώτερή τους φύση, αντί να τον χρησιμοποιήσουν για να κάνουν το καλό. Γι αυτό η θεία δικαιοσύνη βρήκε αναγκαίο να τους δώσει ένα μάθημα. Θα πείτε: Έχουμε ανάγκη από χρήματα. Ναι, το χρήμα είναι αναγκαίο, δεν πρέπει όμως να το έχεις σαν αφεντικό και να το κάνεις σκοπό στη ζωή σου. Σαν μέσο σαν όργανο, σαν δυνατότητα ναι, αλλά όχι σαν ιδανικό. Το ιδανικό σου είναι το φως όχι το χρήμα, αλλά ο Στόχος, να καταλαβαίνει κανείς τη ζωή και τις αξίες της αλλά όχι με λανθασμένο τρόπο.

Αμελώντας το φως είναι σαν να έχεις προσκληθεί στα ανάκτορα και αμελείς την πριγκίπισσα κάνοντας φιλοφρονήσεις στην καμαριέρα η οποία εξαρτάται από την πριγκίπισσα. Φυσικά, όταν αυτή το αντιληφθεί αυτό σας κλείνει την πόρτα. Αποδώσετε τιμή και αγάπη στην οικοδέσποινα, στην πριγκίπισσα και όλες οι υπηρέτριες θα είναι στη διάθεσή σας.
Η καμαριέρα είναι ο χρυσός, που χαίδευεις χωρίς να σκεφτείς από ποιον εξαρτάται. Ο χρυσός εξαρτάται από το φως του ήλιου, αυτό είναι που τον σχημάτισε, αγαπάτε το φως και ο χρυσός θα έρθει αργότερα να σας ακολουθήσει. Όταν θα βγείτε με την πριγκίπισσα, όλοι θα είναι πίσω σας να σας υπηρετούν.
Σκέψου λοιπόν το φως, γιατί όταν θα έχεις το φως θα καταφέρεις να θεραπευθείς να αυτοκυριαρχηθείς θα καταλάβεις τα πάντα μέσα στη ζωή και ακόμη θα έχεις και χρυσό.
_________________
isida

[Isida]

_____________________________________________
O NOMOΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ _________________________
___________________ΚΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
_____________________________________________
Εκείνος που είναι πλούσιος ήρθε στη γη για να εργαστεί με την αγάπη, αν ξεχάσει το καθήκον του θα γίνει φτωχός για να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει και δεν το έκανε. Εκείνος που είναι φτωχός πρέπει να μάθει τη σοφία και μια μέρα θα γίνει πλούσιος. Αν δεν κάνει το παραμικρό για να γίνει σοφός θα μείνει αιώνια φτωχός. Να ο νόμος. Αυτός ο νόμος ονομάζεται νόμος της ανάγκης.
Υπάρχει όμως επίσης κι ο νόμος της ελεθερίας.
Αν ο πλούσιος θέλει να κατέβει στη γη με το ένδυμα ενός φτωχού, έχει το δικαίωμα και κανείς δεν μπορεί να τον εμποδίσει. Συχνά οι μεγάλοι Δάσκαλοι έρχονται έτσι να ενσαρκωθούν.
Υπάρχει λοιπόν μια εκούσια φτώχεια και μια άλλη που επιβλήθηκε στον άνθρωπο από το νόμο της αναγκαιότητας _ όπως κι ο πλούτος.
Γνωρίστε αυτούς τους δυο νόμους διαφορετικά θα κάνετε λάθος στις κρίσεις σας. Θα φαντάζεστε ότι κάθε φτωχός είναι ένας παλιός πλούσιος που τιμωρήθηκε για την σκληρότητά του και ότι κάθε πλούσιος ήταν ένας άγιος. Όχι. Και αντί να λέτε: «Α! Αυτός ο άνθρωπος είναι φτωχός
γιατί ήταν κακός στην περασμένη του ζωή», σκεφτείτε ότι ίσως να είναι πολύ εξελιγμένος αλλά προτίμησε να έρθει έτσι στη γη ώστε να είναι ελεύθερος και να μην παραφορτωθεί από τα υλικά πλούτη.
Οι σοφοί γνωρίζουν τι θέλγητρο αντιπροσωπεύει ο υλικός πλούτος και προτιμούν πολύ περισσότερο τα άλλα πλούτη. Γι αυτό όταν οφείλουν να ενσαρκωθούν, διαλέγουν συχνά τη φτώχεια γιατί βλέπουν τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν αν γυρίσουν στη γη με πλούτη και τι κινδύνους
αντιπροσωπεύουν αυτά για την πνευματική τους ζωή.
Το να γίνει κανείς πλούσιος πριν γίνει σοφός είναι η χειρότερη κατάσταση όπου μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος: Μισείται από τους άλλους, συνδέεται στο αόρατο επίπεδο με κάθε είδους κατώτερες οντότητες και απομακρίνεται από τον Ουρανό. Να γιατί οι σοφοί διαλέγουν πιό συχνά τη φτώχεια, γιατί τους δίνει τις καλύτερες συνθήκες για να αναπτύξουν τα προτερήματά τους και τις αρετές τους.


Οι φτωχοί σήμερα παραπονιούνται ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες και στερήσεις και επαναστατούν εναντίον των νόμων που επινόησαν οι πλούσιοι, και είναι αλήθεια ότι ορισμένοι νόμοι δεν αγγίζουν τους πλούσιους κι ότι μόνο οι φτωχοί τους υφίστανται.
Στην πραγματικότητα, οι φτωχοί δεν ξέρουν ότι αυτοί οι ίδιοι, στις περασμένες τους ενσαρκώσεις, αν και ήταν πλούσιοι, έκαναν αυτούς τους νόμους που τώρα λένε τόσο κακούς. Βλέποντας πόσο τους έλειπαν η σοφία και η καλοσύνη οι ανώτερες Νοημοσύνες αποφάσισαν να τους βάλουν τώρα σε μιά κατάσταση όπου να είναι υποχρεωμένοι να εξακριβώσουν κατά πόσο ήταν σωστοί οι νόμοι που έφτιαξαν. Παντού μπορείς να συναντήσεις ανθρώπους που υπήρξαν αριστοκράτες ή δισεκατομμυριούχοι στο παρελθόν και που τώρα είναι ντυμένοι στα κουρέλια. Ο αόρατος κόσμος τους λέει: "Λοιπόν, πως είστε τώρα; Στο παρελθόν ήπιατε, φάγατε, ξοδέψατε χωρίς μέτρο, στο εξής, οφείλετε να μελετήσετε αυτή τη μεγάλη μύηση που λέγεται φτώχεια".

Άρα, οι φτωχοί δεν πρέπει να επαναστατούν εναντίον των πλουσίων.
Οφείλουν να ξέρον ότι κατέβηκαν μ’ αυτή τη μορφή για να μάθουν τη σοφία και ότι αν έγιναν φτωχοί, θα πει πως δεν εργάστηκαν όπως έπρεπε στο παρελθόν. Έκαναν κατάχρηση του πλούτου για να ικανοποιήσουν
μόνο την κατώτερή τους φύση, αντί να τον χρησιμοποιήσουν για να κάνουν το καλό. Γι αυτό η θεία δικαιοσύνη βρήκε αναγκαίο να τους δώσει ένα μάθημα. Θα πείτε: Έχουμε ανάγκη από χρήματα. Ναι, το χρήμα είναι αναγκαίο, δεν πρέπει όμως να το έχεις σαν αφεντικό και να το κάνεις σκοπό στη ζωή σου. Σαν μέσο σαν όργανο, σαν δυνατότητα ναι, αλλά όχι σαν ιδανικό. Το ιδανικό σου είναι το φως όχι το χρήμα, αλλά ο Στόχος, να καταλαβαίνει κανείς τη ζωή και τις αξίες της αλλά όχι με λανθασμένο τρόπο.

Αμελώντας το φως είναι σαν να έχεις προσκληθεί στα ανάκτορα και αμελείς την πριγκίπισσα κάνοντας φιλοφρονήσεις στην καμαριέρα η οποία εξαρτάται από την πριγκίπισσα. Φυσικά, όταν αυτή το αντιληφθεί αυτό σας κλείνει την πόρτα. Αποδώσετε τιμή και αγάπη στην οικοδέσποινα, στην πριγκίπισσα και όλες οι υπηρέτριες θα είναι στη διάθεσή σας.
Η καμαριέρα είναι ο χρυσός, που χαίδευεις χωρίς να σκεφτείς από ποιον εξαρτάται. Ο χρυσός εξαρτάται από το φως του ήλιου, αυτό είναι που τον σχημάτισε, αγαπάτε το φως και ο χρυσός θα έρθει αργότερα να σας ακολουθήσει. Όταν θα βγείτε με την πριγκίπισσα, όλοι θα είναι πίσω σας να σας υπηρετούν.
Σκέψου λοιπόν το φως, γιατί όταν θα έχεις το φως θα καταφέρεις να θεραπευθείς να αυτοκυριαρχηθείς θα καταλάβεις τα πάντα μέσα στη ζωή και ακόμη θα έχεις και χρυσό.
_________________
isida