Φως Στο Τουνελ Της Οικονομικης Κρισης...

[spyros]

Για να μπορέσουμε να δούμε εάν υπάρχει φως στο τούνελ της κρίσης, πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την κρίση.

Και πως θα την κατανοήσουμε;

Εάν προσπαθήσουμε να εστιάσουμε στους πρωταγωνιστές της.

http://en.wikipedia.org/wiki/David_Rockefeller

Φαίνεται πως σήμερα, τα οικονομικά του πλανήτη τα διαχειρίζονται ελάχιστοι πλέον άνθρωποι.

Οι ίδιοι άνθρωποι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, βρίσκονται πίσω και από τις μεγαλύτερες τράπεζες, και από τις μεγαλύτερες εταιρίες πετρελαίων, και από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες-βιομηχανίες, και από τα μεγαλύτερα ενεργειακά λόμπι, και από τους τρεις οίκους αξιολόγησης. Οι ίδιοι άνθρωποι χρηματοδοτούν τα καλύτερα Πανεπιστήμια, και τα λόμπι όλων των επιφανών και ελπιδοφόρων πολιτικών. Όλων!

Ως εκ τούτου, κάθε προσπάθεια αναζήτησης και κατανόησης μιας χρυσής φόρμουλας για την πολιτική (και αναφέρομαι στις σοβαρές προσπάθειες πολλών μελών του φιλοσοφια να εγείρουν θέματα κοινωνικοπολιτικής φύσεως), εάν δεν περιέχει ή δε λαμβάνει υπ' όψιν την παράμετρο που προανέφερα, είναι άτοπη.

Γιατί η Δημοκρατία, είναι πλέον ουτοπία.

http://www.youtube.com/watch?v=ClqUcScwnn8
_________________
Μανή, Θεκέλ, Φάρες.

[skapaneas]

Ισως η Δημοκρατια, αν υπηρξε ποτέ, ειναι πλεον παρελθον !

Και το "περιεργο" ειναι οτι δεν υπαρχει διαθεσιμο εναλλακτικο σεναριο διακυβερνησης των λαων !

Αυτοι που επινοησαν τη Δημοκρατια δεν μπορεσαν ή δεν θελησαν να δουν την Εποχη Του Τελους Της !



ΕΝΟΤΗΤΑΤΩΝΠΑΝΤΩΝ
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος

[πόκΑΑς]

Παιδιά, εγώ νομίζω πως Δημοκρατία δεν είναι απλά ένα πολίτευμα, με την στενή έννοια του τρόπου διαχείρησης της ή των εξουσιών, αλλά ο τρόπος με τον οποίο εξελίσετε και προοδεύει η μορφή της κοινωνίας και του πολιτισμού. Εφόσον είναι απελευθερωμένες οι ανθρώπινες δυνάμεις, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο, και δεν υπηρετούν πρόσωπα ή ολοκληρωματικές ιδεολογίες, αλλά το κοινωνικό και πολιτιστικό γίγνεσθαι, άρα ομιλούμε για Δημοκρατία. Άλλο θέμα, τώρα, οι ποικίλες "αναπηρίες".
_________________


pol gt

[opyrgos]

Δηλαδή αυτά που συμβαίνουν στις σύγχρονες δημοκρατίες είναι απλά... "αναπηρίες";!

[πόκΑΑς]

Ναι μάλλον, με την έννοια πως δεν εναρμονίζονται ομαλά προς το κοινωνικό γίγνεσθαι και την οφειλόμενη σταδιακή κοινωνική και πολιτιστική προοδευτικότητα. Ας δούμε για παράδειγμα αυτό που δηλώνει ο τίτλος του θρεντ. Οικονομική κρίση. Αυτή δεν είναι ελληνική αποκλειστικότητα, η οικονομική δημοσιονομική απόκλιση (με την έννοια του προβλήματος) χαρακτηρίζει όλες τις αναπτυγμένες δυτικές, αποκαλούμενες, χώρες, η διαφορά έγκειτε στο γεγονός, το οποίο και μεταβάλει το πρόβλημα σε κρίση, στην δυνατότητα τρέχουσης κάλυψης του προβλήματος. Έτσι, είναι πιθανό η Γερμανία ή οι ΗΠΑ να έχουν πολλαπλάσιο αριθμητικά και ποσοστιαία το δημόσιο χρέος τους, έναντι της Ελλάδας, το καλύβουν όμως με τις τρέχουσες οικονομικές συνθήκες που αποφέρουν έσοδα από την υγιεί παραγωγικότητα, κατανάλωση και εξαγωγές, πολύ-πολύ γενικά.

Ας μην εξετάσουμε την κρίση αλλά ας δούμε κάτι άλλο. Όλες οι χώρες κι αν όχι όλες οι περισσότερες πάντως, χρωστούν. Αυτό τι σημαίνει;;; Σημαίνει πως το σύστημα συντήρησης της κοινωνίας (συντάξεις, προστασία ανέργων, εξοπλιστικά προγράμματα κ.ά.) και επενδύσεων για την προοδευτικότητα (μισθοί, διατήρηση υπηρεσιών, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ερευνητικά προγράμματα κ.ά) για κάποιους λόγους δεν εναρμονίζονται με την γενική οικονομική κίνηση, με τον γενικό οικονομικό εθνικό κορμό.

Δυστυχώς δεν κατέχω οικονομικά δι' όλου και δεν μπορώ να μιλήσω με σαφήνεια γύρω από αυτά τα πράγματα, να δείξω τα παθογόνα αίτια και να προτείνω λύσεις. Έχω την αίσθηση πάντως, πως στον οικονομικό τομέα, σε παγκόσμια κλίμακα, πρέπει να υπάρξουν μεταρυθμίσεις συμβατές και εναρμονισμένες στις σύγχρονες συνθήκες. Όπως και σε πολλούς άλλους τομείς εξάλλου.
_________________


pol gt

[opyrgos]

[πόκΑΑς]

Ποιές εννοείς ως πελώριες εξουσίες που δρουν ανεμπόδιστα και άνευ ελέγχου;;;


Ναι, από μία οπτική μπορούμε να το πούμε αυτό, όμως δεν ευθύνετε αυτή καθ' εαυτή η φύση του κοινωνικού γίγνεσθαι αλλά η ελλειματική ρυθμιστική αρχή κυρίως, η οποία πρέπει να δρά, και να δικαιολογείτε ο λόγος ύπαρξης της, αποκλειστικά στο όνομα του κοινού όφελους, του λαού δηλαδή και στης στο μέτρο του εφικτού κοινωνικής συνοχής.

Νομίζω πως ο κύριος παράγων βρίσκεται στην ρυθμιστική αρχή. Το κοινωνικό γίγνεσθαι ούτως ή άλλως θα έχει αίτιο κίνησης την δύναμη της ανθρώπινης δημιουργικότητας η οποία εκφράζεται με την εργασία και την παραγωγή αγαθών, προϊόντων, ιδεών και προόδου, καταμερισμένη ιεραρχικά στις επι μέρους δυνάμεις, τάξεις κοινωνικές ας τις πούμε, και η εξασφάλιση ομαλής προοδευτικής λειτουργικότητας του κοινωνικού γίγνεσθαι που θα επιτευχθεί με την ορθή κατανομή του σύνολου του παραγώμενου πλούτου, βρίσκει την εξάρτηση του σε μία ισχυρή ρυθμιστική αρχή η οποία ταυτόχρονα θα φροντίζει και την ακαιρεότητα των επι μέρους συμβαλωμένων (τάξεις) του κοινωνικού γίγνεσθαι. Ουτοπικά αυτά βέβαια, όπως η εμπειρία μας δείχνει, όμως αυτή είναι η φύση των πραγμάτων σε μία γενική όψη.
_________________


pol gt

[skapaneas]

Το προβλημα με τη ρυθμιστικη αρχη, με την οποια κατ' αρχην συμφωνω ως ελεγκτικο μηχανισμο της κοινωνικης θεσμικης ζωης, ειναι να κρατηθει στο υψος των περιστασεων σε καθε περιπτωση.
Και αρα
ή θα πρεπει να αποτελειται ατομα υπερανω των συμβατικων απαιτησεων του μεσου ανθρωπου
ή θα πρεπει τα ατομα που τη συνθετουν να αλλαζουν σε τακτα και "ευγλωττα μικρα" χρονικα διαστηματα, ωστε η εξουσια να μη προλαβει να τα διαφθειρει με την αιγλη της και με τη δυναμη την οποια προσφερει.
Αρα η κοινωνια θα πρεπει να διαθετει οπωσδηποτε αντιστοιχους μηχανισμους "παραγωγης" αδιαφθορων ατομων με βασικο
γνωμονα στην εκπαιδευση τους και τις δυο εναλλακτικες οδους που διατυπωθηκαν παραπανω.



ΕΝΟΤΗΤΑΤΩΝΠΑΝΤΩΝ
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος

[opyrgos]

[Bugman]

Και όμως αυτός ο Opyrgos..τα πιστεύει αυτά που λέει! Η δημοκρατία λειτουργεί στην Ελλάδα. Απλά η δημοκρατία αυτή δεν ταιριάζει στον Έλληνα. Το πρόβλημα είναι στο μέγεθος του κράτους. Θα έπρεπε να λειτουργούσαμε σε πολιτείες. Κάθε πολιτεία να έχει ειδικούς στόχους, πάνω στις δυνατότητές της. Πώς λειτουργεί λοιπόν η δημοκρατία σήμερα; Τα κόμματα και ο τύπος λειτουργούν ελεύθερα. Πάρα τις ανησυχίες πολλών για χρηματισμό των κομμάτων και χρηματισμό των δημοσιογράφων, η μεγάλη βάση κομματικών στελεχών και δημοσιογράφων απομονώνει εκείνους που λειτουργούν με πουλημένες συνειδήσεις. Δεν είναι τυχαίο όταν το χρήμα δεν περισσεύει...να κλείνουν παλιές πληγές όπως το αναλογικό ΕΤ1 το οποίο θα αντικατασταθεί με μια διαδικτυακή μορφή. Και θα είναι διαφορετική και η χρηστικότητά του, ενώ κάποτε είχε την μια από τις δύο συχνότητες μαζικής ενημέρωσης...τώρα μέσω διαδικτύου θα πρέπει να ανταγωνιστεί σκληρά με την πληθώρα των μέσων που παρέχουν πληροφόρηση κατ' απαίτηση. Ο κόσμος δεν "αγοράζει" πληροφόρηση όπως του έρθει αλλά επιλέγει. Τέρμα η καταστροφολογία...ατύχημα στο τάδε μέρος, σεισμός στο άλλο, επιδημία εκεί. Άλλα θέματα κεντρίζουν το ενδιαφέρον του, εξωτικές παραλίες, κυνήγι, ψάρεμα...Θέματα που η δημοκρατία τα έχει βαφτίσει ποικίλης ύλης και έξω από τα βασικά, τα καθιερωμένα, αυτά που έχει "δήθεν" ανάγκη ο άνθρωπος, το καλάθι της νοικοκυράς. Η δημοκρατία όμως εξελίσσεται καθώς ο κόσμος μαθαίνει τα μέσα και μέσω αυτόν βάζει τους στόχους του (αν δεν έχεις τα μέσα να κάνεις όργωμα και δεν έχεις τα μέσα να βρεις αυτά τα μέσα...στόχο για όργωμα δεν βάζεις). Έτσι το ζητούμενο με την δημοκρατία είναι να έχει εφικτούς στόχους, υπολογίζοντας τα μέσα που έχουν οι άνθρωποι που την αποτελούν. Ένα μεγάλο κράτος σε σχέση με μια πολιτεία επιπέδου περιφέρειας έχει μικρότερη δυνατότητα γνώσης και κατανόησης των μέσων που διαθέτουν οι πολίτες του. Φτιάχνοντας νόμους όπως κάνει μέχρι και σήμερα το κράτος για την χρήση των μέσων, τη χρηστή χρήση...δεν φέρνει τα μέσα από το πουθενά. Με απλά λόγια έχουμε στήσει ένα ξενοδοχείο με όλο το προσωπικό χωρίς να έχουμε κρεβάτια και το ταμείο να μην έχει μία και να δανειζόμαστε για να μην πεινάσει το προσωπικό αυτό.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[πόκΑΑς]

[skapaneas]

Οικονομικες Ολιγαρχιες ( υπεσυγκεντρωση πλουτου )
Προσχεδιασμενες Κρισεις ( υπονομευση του ανθρωπου )
Περιορισμενο εως εξαφανισμενο ζωντανο χρημα στην αγορα ( αγοραστικη ασφυξια )
Υπερκαταναλωση αγαθων που δεν μπορουμε να παραγουμε προσωπικα ( δανεικο πλαστικο χρημα )
Αντικαταστασης εργατικων χεριων με μηχανες ( ανεργια )
Αδυναμια διαχειρισης του δημοσιου συμφεροντος ( πολιτικη ανεπαρκεια )
Ανικανοτητα κοινωνικοατομικης επεξεργασιας των ταχυτατα παραγωμενων και αναπαραγωμενων πληροφοριων ( υπερφορτωση του εγκεφαλου )
...................
..............
.......
..



ΕΝΟΤΗΤΑΤΩΝΠΑΝΤΩΝ
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος

[opyrgos]

[πόκΑΑς]

Μοιάζουν με παράλληλους μονόλογους τα συμφαζόμενα διότι οι διάλογοι μοιάζουν λες και διατυπώνονται από εκπροσώπους της ρυθμιστικής αρχής προς εκπαιδευόμενους μελλοντικούς αρχιεργάτες και εκφραστές της ρυθμιστικής αρχής.


Εμείς όμως ας μην λειτουργούμε τον λόγο μας ελλειματικά όπως η ρυθμιστική αρχή το έργο της, κι ας ενισχύσουμε την περιγραφή μας στα εντοπιζόμενα αδύναμα σημεία τα οποία παρουσιάζουν την επιχειρηματολογία ασθενή με αποτέλεσμα την ίδια κατ' αναλογία ασθενή κατάληψη εννοιών από εμάς.

Θα επιμείνω πως η ευθύνη αλλά και τα αίτια του φαινομένου δεν εντοπίζονται αυτά καθ' εαυτά στη φύση του κοινωνικού γίγνεσθαι αλλά στους όρους και κανόνες που το διέπουν και ρυθμίζουν την λειτουργικότητά του. Ας δούμε την ίδια την φύση του κοινωνικού γίγνεσθαι ή ας κάνουμε μία προσπάθεια περιγραφής του έτσι ώστε οι συνδέσεις που επιχειρούμε να ανταποκρίνονται στα χαρακτηριστικά και στα αίτια της παθογένειας που επιχειρούμε να διακρίνουμε και ερμηνέψουμε.

Ο βασικός άξονας του κοινωνικού γίγνεσθαι πηγάζει μεν από την, ίσως βασικότερη ιδιότητα του ανθρώπινου όντος, δύναμη της δημιουργικότητας, διαμορφώνετε δε, υλοποιείτε και οργανώνεται μέσα από την παραγωγή έργου, και την, δυστυχώς, σε σημαντικό βαθμό αλλοτριωμένη εργασιακή δραστηριότητα. Μέχρι το σημείο αυτό δεν έχουμε πρόβλημα ούτε μπορούμε να διαπιστώσουμε κάποιο βαθμό παθογένειας, εάν δεχτούμε φυσικά πως ο καταμερισμός του παραγώμενου έργου ιεραρχήθηκε σύμφωνα με τις ιδιαίτερες ικανότητες και ταλέντα κάθε προσώπου ξεχωριστά. Το πρόβλημα και η παθογένεια εισέρχετε στο σύστημα από την μορφή των προϋποθέσεων και των όρων που εξάγονται από αυτές, για τον καταμερισμό της αξίας του παραγώμενου έργου. Και στο σημείο αυτό εντοπίζω την ελληματική παρουσία και ελληματικό έργο της ρυθμιστικής αρχής η οποία αντί αυτή να θέτει τις προϋποθέσεις για την διαμόρφωση ορθολογικού καταμερισμού της αξίας των παραγώμενων αγαθών, αφήνει να γίνετε αυτό από άλλα κέντρα, επιτρέποντας την δημιουργία και δράση των εξουσιών που εννοείς.

Επομένως το μοντέλο του κοινωνικού γίγνεσθαι έχει ανάγκη παρεμβάσεων στις προϋποθέσεις και τους όρους που διέπουν την λειτουργία του, και όχι στην φύση του αυτή καθ' εαυτή.

Βέβαια αυτά που λέγω είναι ουτοπικά, είναι αδύνατο πλέον να εφαρμοστούν στις παρούσες αποδεχόμενες συγκυρίες από την ρυθμιστική αρχή, εκτός εάν υπάρξει κίνημα επαναστατικό που στην πράξη μεταβάλει και φέρει την ρυθμιστική αρχή στην θέση που από την φύση της κατέχει.
_________________


pol gt

[opyrgos]