Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Φεβ 26, 2011 10:52 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
skapaneas έγραψε: | Bugman, το υλικο ειναι διαθεσιμο για οποιον θελει να σκεφτει και να εφαρμοσει κατι αν το κρινει χρησιμο... | Και τί το λες στον Bugman; Ο Bugman δεν σκέφτεται ποτέ. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
JollyRoger Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Ιαν 2011 Δημοσιεύσεις: 3610
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Φεβ 26, 2011 12:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
όπως ευτυχώς μας δείχνεις με τις ουσιαστικές παρεμβάσεις σου |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Φεβ 26, 2011 2:27 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Tί να τις κάνετε τις ουσιαστικές παρεμβάσεις αφού δεν μιλάτε ποτέ επί της ουσίας; |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
JollyRoger Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Ιαν 2011 Δημοσιεύσεις: 3610
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Φεβ 26, 2011 2:33 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
έχεις δίκιο |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 27, 2011 12:59 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Το Θεωρημα Της Ταυτισης
Η αλληλεπιδραση δυο πολλαπλοτητων που αλληλεπιδρουν δεν δυναται να διαφερει απο την πολλαπλοτητα που συνιστουν
Αποδειξη
Απο το Θεμελιωδες Θεωρημα ισχυει οτι :
η αλληλεπιδραση που καθιστα υπαρκτη μια πολλαπλοτητα Α συμπιπτει με μια τουλαχιστον ευρυτερη της Α
Απο το Ασφαλες Θεωρημα ισχυει οτι :
καθε πολλαπλοτης αποτελει τη μια τουλαχιστον υπαρχουσα ευρυτερη καθε μελους της
Εστω δυο πολλαπλοτητες Α, Γ που αλληλεπιδρουν και δημιουργουν την πολλαπλοτητα Ε.
Βασει του Ασφαλους Θεωρηματος, η πολλαπλοτητα Ε, ειναι η μια τουλαχιστον υπαρχουσα ευρυτερη των Α, Γ
Και αν καλεσουμε <-μ-> την αλληλεπιδραση των Α και Γ, τοτε με δεδομενο το Θεμελιωδες Θεωρημα συμπεραινουμε οτι η <-μ-> πρεπει να συμπιπτει οπωσδηποτε με την υπαρχουσα Ε που εχει την ιδιοτητα αυτη.
Ειναι ετσι ομως ;
Εαν η <-μ-> δεν συμπιπτει με την Ε, τοτε οφειλει να υπαρχει μια αλλη πολλαπλοτητα Ε΄ ευρυτερη των Α, Γ που συμπιπτει με την <-μ-> και η οποια Ε΄ ειναι προφανως διαφορη της Ε.
Και συνεπως λογω της διαφορας των Ε, Ε’, ενα τουλαχιστον μελος της Ε δεν ανηκει στην Ε΄.
Και αρα η Ε΄ δεν δυναται να περιεχει μια των Α, Γ που ως αλληλεπιδρωσες πολλαπλοτητες δημιουργουν την Ε και αρα ειναι μελης της.
Το οποιο ειναι ατοπο αφου υποθεσαμε η Ε΄ ειναι ευρυτερη αυτων και αρα τις εμπεριεχει.
Επομενως η Ε', ως η ευρυτερη των Α, Γ με την οποια συμπιπτει η αλληλεπιδραση τους <-μ-> και διαφορη της Ε, δεν υφισταται.
Και αρα η αλληλλεπιδραση <-μ-> των Α, Γ δεν δυναται να μη συμπιπτει με την Ε.
Δηλαδη η αλληλεπιδραση των πολλαπλοτητων Α, Γ που αλληλεπιδρουν δεν δυναται να διαφερει απο την πολλαπλοτητα που συνιστουν. ο.ε.δ _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 27, 2011 1:10 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Το Συνθετικο Θεωρημα
Καθε αλληλεπιδραση <-κ-> στην οποια μετεχει πολλαπλοτης Α εμπεριεχει ως μελος της την Α
Αποδειξη
Θεωρουμε την πολλαπλοτητα Α και μια πολλαπλοτητα Κ η οποια παραγεται με τη συμμετοχη της Α.
Αρα η Α μετεχει στην αλληλεπιδραση <-κ-> που δημιουργει την Κ και συνεπως εξ ορισμου η Κ ειναι ευρυτερη της Α.
Βασει ομως του Θεμελιωδους Θεωρηματος :
η αλληλεπιδραση που καθιστα υπαρκτη μια πολλαπλοτητα Α συμπιπτει με μια τουλαχιστον πολλαπλοτητα ευρυτερη των μελων της
η αλληλεπιδραση <-κ-> μπορει να συμπιπτει ως πολλαπλοτης με την Κ και αρα να ειναι ευρυτερη της Α.
Συμπιπτει ομως ;
Την απαντηση τη δινει το Θεωρημα της Ταυτισης :
η αλληλεπιδραση δυο πολλαπλοτητων που αλληλεπιδρουν δεν δυναται να διαφερει απο την πολλαπλοτητα που συνιστουν.
Οπότε βασει αυτου, η αλληλεπιδραση <-κ-> ως μη δυναμενη να διαφερει απο την πολλαπλοτητα Κ ταυτιζεται μαζι της.
Και επειδη η Κ, οπως ηδη εχει λεχθει, ειναι ευρυτερη της Α, αρα και η αλληλεπιδραση <-κ-> ως πολλαπλοτης που ταυτιζεται με την Κ ειναι ευρυτερη της Α. ο.ε.δ. _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 27, 2011 2:09 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Απαλοιφη ονομαζεται η διακοπη της αλληλεπιδρασης πραγματικων πολλαπλοτητων
Θεωρημα της Απαλοιφης
Οταν μια πραγματικη πολλαπλοτης παυει να υφισταται τοτε συμβαινει απαλοιφη.
Αποδειξη
Εστω μια πραγματικη πολλαπλοτης Α η οποια παυει να υφισταται.
Βασει του 7ου αξιωματος : οταν μια πραγματικη πολλαπλοτης παυει να υφισταται τοτε διαμελιζεται
Και βασει του πορισματος του αναλλοιωτου : τα μελη καθε διαμελιζομενης πολλαπλοτητας διατηρουνται αναλλοιωτα.
Οπότε διατηρουμενων των μελων της πραγματικης πολλαπλοτητος Α αναλλοιωτων, λογω της β προϋποθεσης του ορισμου του υφισταται, σταματα η αλληλεπιδραση τους.
Και συνεπως, συμφωνα με τον ορισμο της απαλοιφης, η διακοπη της αλληλεπιδρασης των μελων της πραγματικης πολλαπλοτητος Α που παυει να υφισταται ισοδυναμει με απαλοιφη και αρα συμβαινει απαλοιφη. ο.ε.δ
_________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Φεβ 27, 2011 9:04 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Skapaneas
Πήρες φόρα...και παράγεις θεωρήματα. Επειδή όμως δεν μιλάμε απλά για μια θεωρία γεωμετρικών τόπων, ή λογικών όπως θα σου άρεσε, αλλά περί αυτών που απαρτίζουν την φύση ή Σύμπαν...πρέπει να έχουν τα θεωρήματά σου προσανατολισμό τη φύση. Έτσι το αναλλοίωτο για παράδειγμα που αναφέρεις στην απόδειξη του θεωρήματος της απαλοιφής έχει άμεση αντίφαση με την αρχή της διατήρησης της ενέργειας. Το σπάσιμο των σχέσεων δυο πολλαπλοτήτων είναι μια ενέργεια η οποία αν αφήσει τα απομεινάρια όπως ήταν αναλλοίωτα τότε η ενέργεια πρέπει να πάει κάπου αλλού και εδώ έρχεται ένα απλό ζήτημα...ότι η ενέργεια περνάει πάντα από τον ευκολότερο δρόμο...άρα αν είναι να πάει σε κάποια πολλαπλότητα τότε το πιθανότερο είναι να πάει στα απομεινάρια της αρχικής...άρα δεν θα μείνουν αναλλοίωτα! _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 28, 2011 3:30 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
shaman
έγραψε: | σέ κάποια απάντησή σου αναφέρθηκες στήν πολλαπλότητα ως ολότητα ' πώς αποφεύγεις τό νά εκληφθή συνεπώς ή πολλαπλότης ως ενότης, εφ' όσον αποτελεί ολότητα ;
αναφέρθηκες επίσης στήν πολλαπλότητα σάν σύνολο αντικειμένων αλληλεπιδρώντων κατά τόν ίδιο τρόπο.
πώς νοεί κανείς τόν ''τρόπο αλληλεπιδράσεως'' ; πώς ξέρουμε ότι αυτός είναι ο ίδιος γιά όλα τά μέλη - αντικείμενα τής πολλαπλότητος ; υποθέτω, από τά αποτελέσματα τής αλληλεπιδράσεως.
επιφέρει όμως πάντα η ίδια επίδραση τό ίδιο αποτέλεσμα ; ή, αντιστρόφως, τό ίδιο αποτέλεσμα εκπηγάζει πάντα από τό ίδιο αίτιο ;
συγγνώμη πού αναφέρομαι σέ όρους αιτιατότητος, αλλά δέν μπορεί μέ άλλους τρόπους νά ερμηνευθή η φράση ''αλληλεπιδρώντων κατά τόν ίδιο τρόπο''.
αυτά γιά μιά αρχή. |
shaman
Η πολλαπλοτης ειναι ενοτης
Και αυτη η ενοτης αποκαθιστασται μεταξυ των αντικειμενων με την αλληλεπδραση προς αλληλα.
Ο τροπος αλληλεπιδρασης ειναι ζητημα ερμηνειας και εφαρμογης...
Εαν ο τροπος που αλληλεπιδρουν τα αντικειμενα δεν ειναι ο ιδιος, τοτε εξ ορισμου δεν ανηκουν στην ιδια πολλαπλοτητα.
Αν για παραδειγμα εχεις μια ομαδα αντικειμενων, που αλληλεπιδρουν ολα μεταξυ τους, αλλά μερικα με ενα τυπο <-α->και τα υπολοιπα με αλλο τυπο αλληλεπιδρασης <-γ->, τοτε εχει μια συνθετη πολλαπλοτητα απο δυο (υπο)πολλαπλοτητες και με τυπο : [<-α->] <--> [<-γ->].
Οταν τα αντικειμενα ειναι τα ιδια (αναλοιωτα) και αποκαθιστας περιοδικα την ιδια αλληλεπιδραση μεταξυ τους, το αποτελεσμα ειναι το ιδιο.
Και η διαφορα μεταξυ των περιοδικων αποτελεσματων ειναι η χρονικη στγμη που εκδηλωνονται.
Παραδειγμα : η τηλεοραση !
Η συμπεριφορα της ειναι η αυτη καθε φορα που την ανοιγεις.
Και καθε φορα που πατας το τηλεκοντρολ πετυχαινεις παντοτε το αντιστοιχο αποτελεσμα.
Γι΄αυτο και την κρατας και δεν την πετας μετα απο καθε χρηση.
Επειδη το αποτελεσμα ειναι επαναληπτικο.
Η τελευταια φραση στη παραθεση εχει το ιδιο νοημα στα δυο μισα της...
Απλως εχεις αλλαξει τη σειρα των λεξεων...
επιφέρει όμως πάντα η ίδια επίδραση τό ίδιο αποτέλεσμα ; ή, αντιστρόφως,
εκπηγάζει πάντα από τό ίδιο αίτιο τό ίδιο αποτέλεσμα ; _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 28, 2011 3:48 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman
έγραψε: | Skapaneas
Πήρες φόρα...και παράγεις θεωρήματα. Επειδή όμως δεν μιλάμε απλά για μια θεωρία γεωμετρικών τόπων, ή λογικών όπως θα σου άρεσε, αλλά περί αυτών που απαρτίζουν την φύση ή Σύμπαν...πρέπει να έχουν τα θεωρήματά σου προσανατολισμό τη φύση. Έτσι το αναλλοίωτο για παράδειγμα που αναφέρεις στην απόδειξη του θεωρήματος της απαλοιφής έχει άμεση αντίφαση με την αρχή της διατήρησης της ενέργειας. Το σπάσιμο των σχέσεων δυο πολλαπλοτήτων είναι μια ενέργεια η οποία αν αφήσει τα απομεινάρια όπως ήταν αναλλοίωτα τότε η ενέργεια πρέπει να πάει κάπου αλλού και εδώ έρχεται ένα απλό ζήτημα...ότι η ενέργεια περνάει πάντα από τον ευκολότερο δρόμο...άρα αν είναι να πάει σε κάποια πολλαπλότητα τότε το πιθανότερο είναι να πάει στα απομεινάρια της αρχικής...άρα δεν θα μείνουν αναλλοίωτα! |
Bugman
Η θεωρια ειναι "ανεξαρτητη" απο τις εφαρμογες που θα γινουν ή ηδη αυμβαινουν γυρω μας.
Η θεωρια δεν στρατευεται.
Ειναι καθολικη και παγκοσμια.
Απο το μικροτερο ατομο και σωματιδιο της υλης, μεχρι το υπερσυμπαν...
Γιατι βασει του θεωρηματος του ζευγους (τουλαχιστον) αν θεωρησουμε του συμπαν ως μια απλη πολλαπλοτητα, τοτε οφειλει να υπαρχει και υπαρχει βασει Της Θεωριας Των Πολλαπλοτητων ενα τουλαχιστον "υλικο αντικειμενο" εκτος αυτου, μετα του οποιου το συμπαν αποτελει πολλαπλοτητα.
Διαφορετικα το συμπαν θα ειναι απομονωμενο και αυτο αποκλειεται (5ο αξιωμα) : δεν νοειται πολλαπλοτης απομονωμενη.
Οσο για την ενεργεια που απελευθερωνεται απο το διαμελισμο μιας πραγματικης πολλαπλοτητας, και αυτο ειναι σιγουρο οτι απελευθερωνεται, αυτο ας το σκεφτουν αυτοι που καταστρεφουν εν γενει και κατ' αυτο τον τροπο τα συστηματα...
Π.χ. : Αυτοι που θελουν να διασπασουν την Ελλαδα στα εξ ων συντιθενται, εχουν αναλογιστει το που θα βρεθουν τα κομματια της και τις τεραστιες αλλαγες θα επιφερουν σε ολο τον κοσμο ;
Το εχουν αναλογιστει βεβαιως καποιοι απο αυτους σε σημαντικο ...
Γι' αυτο και θελουν να την αφανισουν...
Ωστε να μην υπαρχει καμια απολυτως επιρροη απο αυτην... _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
shaman Πρύτανης
Εγγραφή: 29 Δεκ 2006 Δημοσιεύσεις: 790 Τόπος: ΑΘΗΝΑΙ
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 28, 2011 9:20 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
λές, αγαπητέ σκαπανεύ, ''αυτοί πού θέλουν νά διασπάσουν τήν ελλάδα''.
δηλαδή, η ελλάδα δέν είναι πολλαπλότης ; δέν φέρει αφ' εαυτής τήν ενδεχομενικότητα τής διαστάσεως όσων εκλαμβάνομε σάν συνιστώσες της ;
κι επιπλέον, λές ''αυτοί πού θέλουν''.
δηλαδή, υπάρχει κάποια αιτιοκρατία στή διάσπαση τής ελλάδος ;
γενικά [ξαναρώτησα πρίν, αλλά μάλλον δέν θά πρόσεξες τό ερώτημά μου], υπάρχουν πολλαπλότητες τίς οποίες νά νοής σάν ολότητες ; ή σάν ενότητες ; _________________ κόγξ όμ πάξ κι απάνω τούρλα ! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Φεβ 28, 2011 10:57 am Θέμα δημοσίευσης: Περι πολυπλοτητας και ενδεχομενικοτας |
|
|
shaman έγραψε: | λές, αγαπητέ σκαπανεύ, ''αυτοί πού θέλουν νά διασπάσουν τήν ελλάδα''.
δηλαδή, η ελλάδα δέν είναι πολλαπλότης ; δέν φέρει αφ' εαυτής τήν ενδεχομενικότητα τής διαστάσεως όσων εκλαμβάνομε σάν συνιστώσες της ;
κι επιπλέον, λές ''αυτοί πού θέλουν''.
δηλαδή, υπάρχει κάποια αιτιοκρατία στή διάσπαση τής ελλάδος ;
γενικά [ξαναρώτησα πρίν, αλλά μάλλον δέν θά πρόσεξες τό ερώτημά μου], υπάρχουν πολλαπλότητες τίς οποίες νά νοής σάν ολότητες ; ή σάν ενότητες ; |
shaman
Σου απαντησα αλλά μαλλον δεν εννοησες...
Ή ισως εγω δεν ημουν αρκετα επεξηγηματικος...
Η ολοτης και η ενοτης δεν συγκρινονται απο μονα τους...
Η ολοτης ειναι το λεγομενο απλα συνολο...
Η ενοτης ειναι "κατι" παραπανω απο συνολο...
Αυτο το "κατι" παραπανω ειναι η αλληλεπιδραση των στοιχειων του συνολου που το καθιστουν πολλαπλοτητα και αρα ενοτητα....
Η δε πολλαπλοτητα εμπεριεχει το συνολο, εφ' οσον οπως αποδεικνυεται εδω ( Θεωρημα της Δομης ), η πολλαπλοτης ειναι συνολο εφοδιασμενο με μια ( τουλαχιστον ) πραξη, την οποια πραξη μπορεις να την εννοησεις ως αυτο που αποδιδεται γενικα με τον ορο αλληλεπιδραση.
Συνεπως συμφωνα με τα παραπανω η ολοτης ειναι συστατικο της ενοτητος.
Οσο για την Ελλαδα ειναι πολλαπλοτης, οσο ολοι μας ειμαστε ενωμενοι επι τω αυτω.
Με άλλα λογια οσο υπαρχει μεταξυ μας ο αυτος γενικοτατος τυπος (τροπος) αλληλεπιδρασης.
Οταν ομως αρχισουν και εμφιλοχωρουν και αλλοι τυποι αλληλεπιδρασης, αμφιβολου ή αμφιλεγομενης ή υποπτου ως προς την ενοτητα μας προελευσεως, τοτε διασπαται η ενοτης και εμφανιζεται στον οριζοντα ο διαμελισμος.
Οσοι λοιπον απεργαζονται σχεδια επιβολης* και αλλων τυπων αλληλεπιδρασης, διαφορετικων απο αυτον ή αυτους βασικα που μας καθιστουν ως λαο ο,τι ειμαστε, στα μελη της Πολλαπλοτητος Ελλας που ειμαστε εμεις οι πολιτες της, αυτοι εργαζονται για το διαμελισμο της Χωρας.
Οπως αντιλαμβανεσαι το ενδεχομενο της διασπασης σε μια χωρα που λειτουργει ομαλα, αποκλειεται να συμβει απο μονο του και απο εσωτερικους και μονο παραγοντες.
Η ενδεχομενικοτητα στην οποια αναφερεσαι ειναι αλλο πραγμα...
Κι οπως εχω εξηγησει και σε αλλη θεση, στη συζητηση περι απορριψης της αιτιακης αναγκαιοτητος, η ενδεχομενικοτητα εχει να κανει με το Μετασχηματισμο μιας Κοινωνιας.
Και ειναι μια υγιης γενικα διαδικασια, η οποια επιτρεπει στην Κοινωνια να εξελισσεται χωρις να χανει τη συνοχη της, αφου παντα οι νεες αλληλεπιδρασεις που θεσπιζονται προερχονται απο τις εν δυναμει ιδιοτητες των μελων της, εκ των οποιων "επιλεγονται" καποιες ομαδες και εξειδικευονται στις οριζομενες ( νεες ) αλληλεπιδρασεις στην πραξη.
Και για να προλαβω καποια ενδεχομενη απορια σου, ο ανθρωπος δεν ειναι απλα μια πολλαπλοτητα, αλλά μια πολυπλοκοτητα ή ενα πολυπλοκο νοημον ον.
( Η πατροτητα του ορου πολυπλοκοτητα αποδιδεται στον Bugman, οπως και η πατροτητα του ορου ενδεχομενικοτητα αποδιδεται στον rakis )
Η διαφορα μεταξυ των δυο ορων ειναι επι "πραγματικου"...
Η ενδεχομενικοτητα αφορα σε καταστασεις που μπορει να προκυψουν μπορει και οχι.
Και εξαρταται απο τις συνθηκες που θα επιλεγουν για δραση.
Η πολυπλοκοτητα αφορα σε καταστασεις που μπορει να προκυψουν αμεσα γιατι ηδη οι συνθηκες υπαρχουν.
Το μονο που χρειαζεται στην δευτερη περιπτωση ειναι να δωσουμε ενεργεια σε συγκεκριμενη πολλαπλοτητα που διαθετουμε στη δομη μας (π.χ. τρεξιμο) και αυτη η πολλαπλοτητα που επιτρεπει το τρεξιμο αρχιζει και λειτουργει.
Στην πρωτη περιπτωση πρεπει πρωτα να αποκτησουμε τα εφοδια (συνθηκες) για να μπορεσουμε μετα να τα αξιοποιησουμε.
Π.χ. Το να πιλοταρουμε ειναι στη σφαιρα της ενδεχομενικοτητας.
Πρεπει πρωτα να αξιοποιησουμε εν δυναμει ιδιοτητες μας και να δημιουργησουμε υποπολλαπλοτητες γνωσης πιλοταρισματος, τις οποιες δεν εχουμε και μετα αυτες ως εντασσομενες στην πολυπλοκοτητα μας, θα μπορουν ανα πασα στιγμη να ενεργοποιηθουν απο μας και να... πεταξουμε ( με αεροπλανο εννοειται... )
Ενω λοιπον στην πολυπλοκοτητα χρειαζεται να δωσουμε μονο χρονο ( και ενεργεια), στην ενδεχομενικοτητα πρεπει να δωσουμε πρωτα χωρο και μετα χρονο ( και ενεργεια ) για να λειτουργησει στην πραξη.
* Ο ορισμος του νοημονος οντος το επιτρεπει αυτο στο 6ο επιπεδο, αυτο της σκεψης _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
shaman Πρύτανης
Εγγραφή: 29 Δεκ 2006 Δημοσιεύσεις: 790 Τόπος: ΑΘΗΝΑΙ
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 01, 2011 9:12 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
άν όμως οι πολλαπλότητες, αγαπητέ, συγκροτούν ενότητες ή ολότητες, τότε είναι καί αυτές απλώς ''οντότητες'', κι ό,τι περιγράφεις, θά μπορουσε νά τιτλοφορηθή ως ''θεωρία τών οντοτήτων'', έτσι δέν είναι ;
σέ κάθε μά κάθε θεωρία, μιά οντότης ούτως ή άλλως νοείται σάν συναπαρτιζόμενη από τά συνιστώντα της, καί σάν εκφραζόμενη δυνάμει καί πράξει πολλαπλώς - δηλαδή, σάν πολλαπλότης.
στήν περίπτωση αυτή, πού βρίσκεται κάτι νέο στή θεωρία σου ; τί εκτιμάς εσύ ως νέο ;
επίσης, προσπάθησα νά διερευνήσω τή σχέση αιτίου καί αιτιατού στή θεωρία σου (όχι, οι δύο προτάσεις δύο μηνύματα πρίν δέν είναι ταυτόσημες, αλλά συγκροτούν μιά αμφιμονοσήμαντο αντιστοιχία, εκφράζονας εκατέρα ένα σκέλος από τίς δύο φορές τών αντιστοιιχιών, καί μέ τή φράση ''ίδιο αποτέλεσμα'' νά είναι στήν πρώτη αντικείμενο, στή δεύτερη υποκείμενο, αλλά άς μήν κολλήοουμε εκεί) : μού απήντησες μέ ένα παράδειγμα, αυτό τού τηλεκοντρόλ, πού προκύπτει από τήν κοινή εμπειρία. επομένως, η αντίληψη αιτίου καί αποτελέσματος στή θεωρία τών πολλαπλοτήτων είναι εμπειρική, δηλαδή γραμμική ;
στήν ουσία, ποτέ δέν ξέρεις άν, πατώντας τό κουμπί του κοντρόλ, η τηλεό΄ραση θά ανάψη ' μπορεί η συσκευή νά έχη βλάβη, ή τό κοντρόλ νά μήν έχη ενεργό μπαταρία, κι, επί πλέον, κι άν ακόμη ανάψη, σίγουρα δέν ξέρεις τί θά δής (τό πρόγραμμά σου, διαφήμιση, χιόνι από κακή λήψη σήματος, έκτακτο δελτίο ειδήσεων).
ξέρεις όμως αυτό πού ΑΝΑΜΕΝΕΙΣ νά συμβή (δηλαδή, ξέρεις ότι πατώντας τό κουμπί, η τηλεόραση ΘΑ ανοιξη, τό σήμα ΘΑ είναι ικανοποιητικό, καί η εκπομπή πού θές νά δής ΘΑ αρχίζη σε λίγο ή θά έχη ήδη αρχίσει).
επομένως, η σχέση αιτίου - αποτελέσματος είναι, όπως τήν περιγράφεις, γραμμική, καθωρισμένη από τή δική σου συμπεριφορά σέ σχέση μέ τά αντικείμενα τού περιβάλλοντός της, καί, επομένως, προβλέψιμη - διότι τά ανωτέρω δέν ισχύουν μόνο γιά σένα, αλλά καί γιά μένα, καί γιά τόν καθένα πού κάθεται στήν πολυθρόνα του, μπροστά σ΄την τηλεόραση, καί πατά τό κουμπί τού κοντρόλ.
άν όμως η σχέση αιτίου - αποτελέσματος μελετάται από τήν συμπεριφορολογικά αναμενόμενη οπτική της, τότε πού η πολλαπλότης ; ή, μάλλον, η πολλαπλότης χωράει παντού όπου χωράει το μή αναμενόμενο - αλλά, στά όσα εκφράζεις, τί νόημα έχει ;
επανέρχομαι δηλαδή στό ότι ''μιά ενότης πού προκύπτει από ένα κοινό χαρακτηριστικό ή μιά αλληλεπίδραση, χάνει τόν χαρακτήρα τής πολλαπλότητος στήν πράξη όσο καί στή θεωρία, διότι εξοντώνει τήν πιθανότητα εκδηλώσεως τών αποτελεσμάτων ενός απρόσμενου συμβάντος''. _________________ κόγξ όμ πάξ κι απάνω τούρλα ! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007 Δημοσιεύσεις: 12421 Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 01, 2011 10:45 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
shaman
Φευγεις απο την ουσια της Θεωριας και μπαινεις σε ερμηνειες
Τα παραδειγματα τα παιρνεις σαν "αποδειξεις" και τα σχολιαζεις αυτονομα
Σου απαντω λοιπον "επιγραμματικα"
1.
Καθε θεωρια αποτελει πολλαπλοτητα.
Αμφιβαλλεις ;
Η Θεωρια Των Πολλαπλοτητων μπορει να θεωρηθει ως Η Θεωρια των Θεωριων
2.
Δεν υπαρχει αιτιο και αποτελεσμα στην πολλαπλοτητα
Η πολλαπλοτητα ειναι αυτο που ειναι
- Το τι εσυ εισαι πολλαπλοτητα ( ενεργος ) ειναι γεγονος
- Το οτι το τηλεκοντρολ ειναι μια πολλαπλοτητα ειναι γεγονος. Αν δεν λειτουργησει πατωντας το, φανερωνει οτι κατι αλλαξε στο ενα συστατικο του ως πολλαπλοτης, που ειναι το συνολο των εξαρτηματων του, και επαψε να ειναι η πολλαπλοτητς που ηταν. Εγινε με την αλλαγη μια αλλη πολλαπλοτης...
- Το οτι το γραφειο που εχεις επανω τον υπολογιστη ειναι πολλαπλοτητα ειναι γεγονος
Το αιτιο και το αποτελεσμα μπορεις να το αναγνωρισεις ( μαλλον ) τη στιγμη που καθιστας ενεργο μια πολλαπλοτητα.
Αλλά και τοτε ακομα, αιτιο και αποτελεσμα αποτελουν μια πολλαπλοτητα.
Και δεν εχει σημασια ποιο προηγειται.
Το αιτιο προκαλεσε το αποτελεσμα ;
Ή το αποτελεσμα δυνητικα αποτελεσε το αιτιο για το αιτιο ;
Ολα ειναι στο μυαλο μας.
Η πολλαπλοτητα σε βγαζει απο αυτα τα διλημματα.
3.
Το απροσμενο συμβαν ειναι μια πολλαπλοτης που ακομα δεν εχει συμβει
Κανεις δεν το εμποδιζει να συμβει αν και οταν οι συνθηκες το επιτρεψουν.
Θεωρησε την πολλαπλοτητα πρωταρχικη εννοια και αναγνωρισε την γυρω σου, οπουδηποτε.
Απο τα μικροτερα μεχρι τα μεγαλυτερα, αλλά και τα καθημερινα.
Οταν η γεωμετρια για παραδειγμα μιλαει για σημεια και λες :
ενας ανθρωπος μπορει να θεωρηθει σημειο
μια πολη μπορει να θεωρηθει σημειο
ενα μικροβιο μπορει να θεωρηθει σημειο
ενας πλανητης μπορει να θεωρηθει σημειο
ενα ηλεκτρονιο μπορει να θεωρηθει σημειο
σημαινει οτι επειδη ολα αυτα τα αντικειμενα ειναι διαφορετικα το σημειο δεν μπορει να υφισταται ;
Το σημειο ειναι η βασικη και θεμελιωδης εννοια της Γεωμετριας με την οποια εννοια οικοδομει προτασεις και θεωρηματα με το δικο της τροπο, τα οποια βρισκουν εφαρμογη σε καθε χωρο της ζωης.
Αν δεν την "πας" τη Γεωμετρια ή δεν την κατανοεις ή δεν σου ειναι χρησιμη, δεν ασχολησαι μαζι της.
Αλλα η Γεωμετρια ειναι εκει για οποιο θελει να κατανοησει τον κοσμο μεσα απο το πρισμα της.
Διοτι μεσα απο τη Γεωμετρια υπαρχει μια πολυ συγκεκριμενη δυνατοτητα θεασης του κοσμου.
Το ιδιο ακριβως κανει και Η Θεωρια Των Πολλαπλοτητων !
Κοιταζεις τον κοσμο ενιαια και αδιαφοριστα σε σχεση με τις ποιοτητες του...
Προσεγγιζεις τον κοσμο με ενα και μοναδικο εργαλειο κατανοησης ( αν θελεις βεβαια ), χωρις να παραβλεπεις οτι υπαρχουν και αλλοι τροποι και μπορεις να επιλεξεις καποιον αλλο που να σου ταιριαζει καλυτερα.
Αυτο ειναι ολο...
Ισως η ειδοποιος διαφορα Της Θεωριας Των Πολλαπλοτητων απο ολες τις αλλες Θεωριες ειναι η Ευρυτητα της η οποια αποδεικνυεται απο το γεγονος οτι περιλαμβανει ως δομικο της στοιχειο και τον Ιδιο Τον Ανθρωπο ως Νοημον Ον !!! _________________ Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
shaman Πρύτανης
Εγγραφή: 29 Δεκ 2006 Δημοσιεύσεις: 790 Τόπος: ΑΘΗΝΑΙ
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 01, 2011 3:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
αγαπητέ, όχι, δέν είναι έτσι ! κατ' αρχήν, δέν έχω πεισθή γιατί θά πρέπη νά θεωρήση τήν κάθε θεωρία σάν ''πολλαπλότητα'', καί, τό χειρότερο, δέν έχω καταλάβει τί ακριβώς είναι η πολλαπλότης.
άν η πολλαπλότης δέν μπορή νά ορισθή (έγραψες μέν τί νοείται σάν πολλαπλότητα, αλλά φοβάμαι ότι ούτε κάν κατανόησα τήν σύμβαση), καί πάλι δέν υπάρχει πρόβλημα ' ωστόσο, η κάθε μά κάθε φιλοσοφική θεωρία έρχεται νά λύση τά μεθοδολογικά προβλήματα πού προκύπτουν από κάποια άλλη ' οι πολλαπλότητες τού μπαντιού, άς πούμε, έρχονται νά λύσουν τίς αντιφάσεις στίς οποίες πέφτει ο χάιντέγκερ, σάν φιλόσοφος πού θεωρούσε ότι όντως η φιλοσοφία έπρεπε νά φύγη από τόν άνθρωπο ως κέντρο της - αλλά κι ο ίδιος μέ τόν τρόπο αυτό έδωσε στό ''είναι'' καί στό ''όν'' διαστάσεις πλέον μεταφυσικές, πράγμα πού ο μπαντιού απέφυγε με επιδεξιότητα.
εσύ τώρα, τί έρχεσαι μέ τή θεωρία νά ανασκευάσης ; καί πώς θά εφαρμόσης μεθοδολογικά τά αξιώματα τής θεωρίας σου στήν πράξη ;
ξέρεις, άν ρωτούσε κανείς τόν πλάτωνα ή τόν ντεκάρτ πώς προσαρμόζει τή θεωρία του στήν καλλιέργεια παπάγιας, άς πούμε, εκείνοι θά είχαν μιά απάντηση.
μπορείς καί πρέπει νά έχης καί σύ ! _________________ κόγξ όμ πάξ κι απάνω τούρλα ! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|