Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Η απόρριψη της αιτιακής αναγκαιότητας και οι συνέπειές της
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 21, 22, 23 ... 32, 33, 34  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 17, 2011 2:46 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Η πιθανότητα μας λέει για τις δυνατές καταστάσεις ως προς το ποσοστό εμφάνισης. Τις δυνατές καταστάσεις πρέπει να τις σκεφθούμε! Ας πάμε ένα βήμα πιο πίσω: Πως σκεφτόμαστε τις δυνατές καταστάσεις; Φυσικά τις περισσότερες φορές τις βρίσκουμε εκ των πραγμάτων...βλέπουμε το νερό που βράζει και λέμε από υγρό έγινε αέριο...άρα να μια δεύτερη δυνατότητα του νερού, και την ονομάζουμε αέριο φάση, ή αέριο ενδεχόμενο. Πόσες όμως εκδοχές μπορούμε να βρούμε; Και τι είναι τελικά η εκδοχή; Για μας και για αυτό που αλλάζει φάση...ή κατάσταση ή κάτι που να είναι ένα άλλο ενδεχόμενο;
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 17, 2011 7:07 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ωραία. Ας μιλήσω για την δυνατότητα και μετά θα οδηγηθούμε στην πολλαπλότητα.

Αν δεν υπάρχει αιτιακή αναγκαστική σχέση σε αισθητηριακό όργανο και αισθητήριο, τότε οι μηχανισμοί οι γνωσιακοί του ανθρώπου είναι κατά κάποιο τρόπο μόνοι τους στις γνωστικές διαδικασίες. Δεν ανάγονται αιτιακά σε μία αιτία που ενώνει υπόρρητα άνθρωπο και περιβάλλον. Τότε ο άνθρωπος πώς γνωρίζει και τι; Αν γνωρίζει.

Η αποδοχή του εξωτερικού κόσμου ως ανεξάρτητου, δείχνει ότι μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν και τα αντικείμενα ως αντικείμενα ανεξάρτητα από τον άνθρωπο και τις γνώσεις του;

Ένα απλό παράδειγμα. Γνωρίζω ένα άτομο μέσα από την αλληλεπίδρασή του με αυτό, πχ μέσω τηλεφώνου, μέσω ίντερνετ, συναντήσεων κτλ. Το ιστορικό μου γνωσιακό μου παρελθόν συμβάλλει στην αναγνώρισή του ως απέναντι αντικειμένου. Αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχει μόνο σε σχέση με την αλληλεπίδρασή μου αποκλειστικά. Το άτομο αυτό είναι ανεξάρτητο από το πώς σχεσιακά αλληλεπιδρώ εγώ με αυτό.

Αν η γνώση μου προς αυτό το άτομο είναι «μεταβατική», το ίδιο το άτομο ως προς τη γνώση μου είναι «αμετάβατο». Εγώ το στοχεύω μέσα από τρόπους μηχανισμούς, μεθόδους και αυτό είναι ανεξάρτητο και αδιάφορο ως οντότητα προς εμένα και τις μεθόδους μου.

Ας πάμε στην πειραματική πρακτική. Η επιστήμη στοχεύει προς … Οι πράξεις της είναι μεταβατικές. Πχ ο εντοπισμός (του ίχνους) του νετρίνου.

Πρέπει να δημιουργηθεί μία ολόκληρη κατάλληλα συνθήκη που θα «πιέσει» το νετρίνο να εμφανισθεί. Από τα εργαλεία, τις γνώσεις, τις μεθόδους μέχρι και το ίδιο το φυσικό περιβάλλον. Πχ ο πάγος είναι απαραίτητος για να λειτουργήσει ως ενδιάμεσος θώρακας που εμποδίζει άλλα σωματίδια, ώστε να απομονωθεί το νετρίνο και η αλληλόδράση του. Δηλ. ένα συγκεκριμένο σύνολο παραγόντων πρέπει να υπάρξει που θα κινητοποιήσει το στοχευμένο αντικείμενο, εδώ το νετρίνο. Ο άνθρωπος σε όλο αυτό είναι μόνο ένα μέρος της όλης αλληλόδρασης. Αυτό σημαίνει ότι το νετρίνο δεν αλληλεπιδρά μόνο με τον άνθρωπο.

Δηλ. στην ανθρώπινη προσπάθεια γνώσης του αντικειμένου, η επιτυχία οφείλεται στη δράση του ίδιου του αντικειμένου.

Τώρα, χαρακτηριστικό ενός κλασικού ρεαλισμού είναι ότι το απέναντι αντικείμενο έχει προκαθορισμένες ιδιότητες πράγμα που οδηγεί σε προβλήματα γιατί για παράδειγμα δεν μπορούν να λυθούν προβλήματα του τύπου : όταν βλέπω ένα αντικείμενο έχει χρώμα. Όμως χωρίς εμένα, χρώμα δεν υπάρχει. Δηλ. για το κλασικό ρεαλισμό τη στιγμή που βλέπω κάτι αυτό το κάτι έχει και δεν έχει χρώμα, αν θέλουμε να δεχτούμε και το ρεαλισμό του ανθρώπινου οργανισμού αίσθησης που λέει ότι υπάρχει χρώμα και το ρεαλισμό της επιστήμης που λέει ότι δεν υπάρχει χρώμα.

Πώς θα ξεφύγουμε από αυτό το αδιέξοδο; Εδώ η λύση φαίνεται να είναι το αντικείμενο ως καθαρή δυνατότητα, πράγμα που θα αναπτύξω στη συνέχεια.
_________________
Truth springs from argument amongst friends

http://rakis1.wordpress.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 17, 2011 11:37 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis
έγραψε:
Ωραία. Ας μιλήσω για την δυνατότητα και μετά θα οδηγηθούμε στην πολλαπλότητα.

Αν δεν υπάρχει αιτιακή αναγκαστική σχέση σε αισθητηριακό όργανο και αισθητήριο, τότε οι μηχανισμοί οι γνωσιακοί του ανθρώπου είναι κατά κάποιο τρόπο μόνοι τους στις γνωστικές διαδικασίες. Δεν ανάγονται αιτιακά σε μία αιτία που ενώνει υπόρρητα άνθρωπο και περιβάλλον. Τότε ο άνθρωπος πώς γνωρίζει και τι; Αν γνωρίζει.

Η αποδοχή του εξωτερικού κόσμου ως ανεξάρτητου, δείχνει ότι μπορεί να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν και τα αντικείμενα ως αντικείμενα ανεξάρτητα από τον άνθρωπο και τις γνώσεις του;

Ένα απλό παράδειγμα. Γνωρίζω ένα άτομο μέσα από την αλληλεπίδρασή του με αυτό, πχ μέσω τηλεφώνου, μέσω ίντερνετ, συναντήσεων κτλ. Το ιστορικό μου γνωσιακό μου παρελθόν συμβάλλει στην αναγνώρισή του ως απέναντι αντικειμένου. Αυτό δε σημαίνει ότι υπάρχει μόνο σε σχέση με την αλληλεπίδρασή μου αποκλειστικά. Το άτομο αυτό είναι ανεξάρτητο από το πώς σχεσιακά αλληλεπιδρώ εγώ με αυτό.

Αν η γνώση μου προς αυτό το άτομο είναι «μεταβατική», το ίδιο το άτομο ως προς τη γνώση μου είναι «αμετάβατο». Εγώ το στοχεύω μέσα από τρόπους μηχανισμούς, μεθόδους και αυτό είναι ανεξάρτητο και αδιάφορο ως οντότητα προς εμένα και τις μεθόδους μου.

Ας πάμε στην πειραματική πρακτική. Η επιστήμη στοχεύει προς … Οι πράξεις της είναι μεταβατικές. Πχ ο εντοπισμός (του ίχνους) του νετρίνου.

Πρέπει να δημιουργηθεί μία ολόκληρη κατάλληλα συνθήκη που θα «πιέσει» το νετρίνο να εμφανισθεί. Από τα εργαλεία, τις γνώσεις, τις μεθόδους μέχρι και το ίδιο το φυσικό περιβάλλον. Πχ ο πάγος είναι απαραίτητος για να λειτουργήσει ως ενδιάμεσος θώρακας που εμποδίζει άλλα σωματίδια, ώστε να απομονωθεί το νετρίνο και η αλληλόδράση του. Δηλ. ένα συγκεκριμένο σύνολο παραγόντων πρέπει να υπάρξει που θα κινητοποιήσει το στοχευμένο αντικείμενο, εδώ το νετρίνο. Ο άνθρωπος σε όλο αυτό είναι μόνο ένα μέρος της όλης αλληλόδρασης. Αυτό σημαίνει ότι το νετρίνο δεν αλληλεπιδρά μόνο με τον άνθρωπο.

Δηλ. στην ανθρώπινη προσπάθεια γνώσης του αντικειμένου, η επιτυχία οφείλεται στη δράση του ίδιου του αντικειμένου.

Τώρα, χαρακτηριστικό ενός κλασικού ρεαλισμού είναι ότι το απέναντι αντικείμενο έχει προκαθορισμένες ιδιότητες πράγμα που οδηγεί σε προβλήματα γιατί για παράδειγμα δεν μπορούν να λυθούν προβλήματα του τύπου : όταν βλέπω ένα αντικείμενο έχει χρώμα. Όμως χωρίς εμένα, χρώμα δεν υπάρχει. Δηλ. για το κλασικό ρεαλισμό τη στιγμή που βλέπω κάτι αυτό το κάτι έχει και δεν έχει χρώμα, αν θέλουμε να δεχτούμε και το ρεαλισμό του ανθρώπινου οργανισμού αίσθησης που λέει ότι υπάρχει χρώμα και το ρεαλισμό της επιστήμης που λέει ότι δεν υπάρχει χρώμα.

Πώς θα ξεφύγουμε από αυτό το αδιέξοδο; Εδώ η λύση φαίνεται να είναι το αντικείμενο ως καθαρή δυνατότητα, πράγμα που θα αναπτύξω στη συνέχεια.

rakis

Δυο "ενστασεις" στα παραπανω


Πως ξερεις οτι το ατομο υπαρχει ανεξαρτητα απο το τροπο που αλληλεπιδρας μαζι του ;
Αρα πως ξερεις οτι υπαρχει και αν δεν ακομα δεν εχεις σχεση μαζι του ;


Υπαρχει αντικειμενο για να γνωσθει αν ο ανθρωπος δεν προσπαθησει να το γνωρισει ;
Και ποιο αντικειμενο να στοχευσεις για ανιχνευση, αν δεν εχει προϋπαρξει μια ανθρωπινη θεωρια για να υποδειξει την ενδεχομενη υπαρξη του ;

Και συμπληρωματικα στη 2η αυτη ενσταση και το εξης :
Πως εισαι σιγουρος οτι το νετρινο για παραδειγμα υπαρχει αφ' εαυτου και ο ανθρωπος με τα πειραματα που στηνει το ανιχνευει και οτι δεν ειναι αυτο τουτο το ιδιο πειραμα, με την ολη διαδικασια που συνεπαγεται και οι συνθηκες που στηνονται βασει της (εκαστοτε) θεωριας, το αιτιο που δημιουργει το σωματιδιο κυριολεκτικα ;
Λαβε υποψη σου οτι χρησιμοποιειται ενεργεια στα πειραματα η οποια καλλιστα μπορει να συμπυκνωθει σε σωματιδια ή το πιθανοτερο αυτη η ενεργεια να ανοιγει κρουνους αλλης αγνωστης ενεργειας η οποια μεσα απο τα καναλια των συνθηκων του πειραματος συσσωματωνεται και δινει τα "αναζητουμενα" σωματιδια.

Τι θελω να πω με αυτα ;

Αν δε δρασεις δεν μαθαινεις οτι υπαρχει κατι...
Και αυτο βεβαιως δεν σημαινει οτι αυτο που δεν εχεις γνωρισει ακομα οντως υπαρχει...

Αν θελεις φυσικα να δεχτεις αξιωματικα την υπαρξη του, δικαιωμα σου..

Π.χ. Ολα υπαρχουν και ο ανθρωπος πληροφορειται μονο την υπαρξη τους !

Αλλά αν προσπαθησεις να το αποδειξεις και απο και περα να το θεωρεις ισχυον, οι ενστασεις μου παραπανω λενε οτι αυτο δεν μπορεις να το πραξεις !!!
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 12:05 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

skapaneas,
θα προτιμούσα να αγνοήσει ο Rakis την παρέμβασή σου, τα ερωτήματα που θέτεις γιατί δεν έχει τελειώσει την σκέψη του.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
vag_el
Πρύτανης


Εγγραφή: 26 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 3707
Τόπος: Leykada

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 2:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Δεν γνωρίζω απο που προκύπτει ΡΑΚΙΣ,

η τόση αναμονη στις θεωρίες σου.

Η αρχική σου τοποθέτηση ξεκίνησε πριν περίπου 5 ώρες,
και ακόμη περιμένουμε.

Μήπως θα ήθελες να σκεφτείς κάποιο άλλο θέμα ανάπτυξης,
που να τό χεις έτοιμο ωστε να το εξετάσουμε?
_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 1:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Σκαπ,

Προς το παρόν να τονίσω πως την επιτυχία της πειραματικής πρακτικής την τοποθετώ στο ίδιο το αντικείμενο που στοχεύεται και όχι αντίστροφα.

Vag_el,
προσπαθώ, τι να κάνω, για μένα είναι δύσκολη υπόθεση. Συμπάθα με.
_________________
Truth springs from argument amongst friends

http://rakis1.wordpress.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 2:19 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis, πολυ "ζουμερο" αυτο που τονιζεις... Cool

Εις αναμονη λοιπον ολοκληρωσης της σκεψης σου... Smile
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 2:36 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αν το αντικείμενο αναδύεται μέσω αλληλεπιδράσεων, τότε μπορούμε να μιλούμε για μία σταθερή ουσία στην παρουσία της; Αν ναι, τότε πώς μπορούμε να συμβιβάσουμε τις όποιες αλλαγές του;

Πχ την ίδια στιγμή σε ένα αντικείμενο το χρώμα υπάρχει και δεν υπάρχει. Ο κλασικός ρεαλιστής έχει πρόβλημα.

Σκέφτομαι μήπως γονιμότερο θα ήταν να διακρίναμε εν τέλει από την παρουσία την ουσία. Και η ουσία διαρκώς, κατά κάποιο τρόπο, να αποσύρεται από τις ποιότητες που αναδεικνύει μία συνθήκη. Δηλ.

Η ουσία του αντικειμένου να είναι ήδη - αποσυρμένη σε σχέση με κάθε παρουσία του αντικειμένου

Ο κίνδυνος ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι να καταλήξουμε σε μία ουσία που υπάρχει αλλά δεν έχουμε πρόσβαση σε αυτήν. Αυτό δημιουργεί σημαντικά προβλήματα γιατί τότε θα υποστηρίζαμε μία σταθερή αυθυπόστατη ουσία μη – προσβάσιμη από τον άνθρωπο.

Άρα θέλουμε μία έννοια της ουσίας που δεν εξαντλείται στις σχέσεις , γιατί οι σχέσεις βγάζουν αντιφατικές ποιότητες, το παράδειγμα του χρώματος, αλλά και που δεν εκβάλλει σε μία μεταφυσική της αυθυπόστατης ουσίας που δεν μπορεί ο άνθρωπος να την προσεγγίσει.

Μήπως αν προσδίδαμε στην ουσία των αντικειμένων 2 ιδιότητες : χρονικότητα και διαδοχή, και όχι σταθερότητα, να σώζαμε την ουσία του αντικειμένου; Μου φαίνεται σωστό γιατί κανένα αντικείμενο δε νοείται χωρίς χρονική διαδοχή. Αν ο χρόνος είναι διαδοχικός, τότε το “τώρα” δεν μπορεί να είναι παρόν στον εαυτό του,(ειδάλλως δε θα είχαμε διαδοχή), αλλά και την ίδια στιγμή να χαρακτηρίζεται από την ίδια την εξαφάνισή του. Η χρονική διαδοχή φαίνεται να απαιτεί τη διαρκή διαδοχή από ¨τώρα” σε “τώρα” αλλά και φαίνεται να απαιτεί αυτή η αλλαγή να συμβαίνει εξ αρχής. Επομένως, κάθε χρονικό σημείο θα πρέπει να διαιρείται στο γίγνεσθαί του : αν το “τώρα” ήταν στην αρχή, πρώτο, ως αυθύπαρκτη οντότητα, τότε δε θα ήταν δυνατή η διαδοχή. Το “τώρα” πρέπει να σχίζεται εσωτερικά σε μία απόσυρση και σε μία παρουσία, έτσι ώστε το “τώρα” να έχει μία διάσταση που δεν είναι ποτέ σε παρουσία.

Παρακαλώ δεν τελείωσα. Διαβάστε, προσπαθήστε να κατανοήσετε, μην σχολιάσετε και επανέρχομαι δριμύτερος.
_________________
Truth springs from argument amongst friends

http://rakis1.wordpress.com/


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την rakis στις Παρ Φεβ 18, 2011 8:20 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 3:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αν λοιπόν δεν υπάρχει το τώρα ως αυθυπόστατο, τότε μένει να δεχτούμε το παρελθόν ως αυτό που πάντα προηγείται της παρουσίας. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε τι σημαίνει το «η ουσία αποσύρεται» με την έννοια του παρόντος που πάντα έχει ήδη ένα παρελθόν. Το αντικείμενο δηλ. την ίδια στιγμή εμφανίζεται ανάλογα με τις συνθήκες που του το επιτρέπουν να εμφανισθεί, αλλά ένα κομμάτι του είναι ήδη αποσυρθέν και δεν ήταν ποτέ στην παρουσία. Το αντικείμενο υπ’αυτήν την οπτική δεν «δίνεται» σε κάποιον παρατηρητή, όπως πολλές φαινομενολογίες διατείνονται, αλλά αποτελεί εμφάνιση στον κόσμο.
Η αποσυρθείσα διάσταση κάθε αντικειμένου, θα μπορούσε να ιδωθεί ως η καθαρή δυνατότητα που έχει το αντικείμενο να εμφανίζεται ανάλογα με τη συγκυριακή κατάσταση.
Έτσι, λύνεται το αδιέξοδο του κλασικού ρεαλιστή. Το αντικείμενο ως ουσία δεν είναι κάτι το απριορικά δοσμένο πχ έχει χρώμα, αλλά η ουσία του είναι η ίδια η δραστηριότητα σύνθεσής του.

Αυτό το κομμάτι τελείωσε(που είναι εμπνευσμένο από τον Levi Bryant) και μου φαίνεται ότι το επόμενο βήμα θα είναι να μιλήσω για την πολλαπλότητα.
_________________
Truth springs from argument amongst friends

http://rakis1.wordpress.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
vag_el
Πρύτανης


Εγγραφή: 26 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 3707
Τόπος: Leykada

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 4:47 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Rakis,

αυτο το ''δύσκολο'' όπως είπες ,δεν γνωρίζω προς τι η εκφραση δύσκολο,
στέκει ως ένα βαθμό επιστημονικά εξεταζόμενο η αλλιώς απο διαφορετική οπτική.

Σαφώς και το μετά αποτελεί γραμμή τερματισμού αν και εφόσον καταφέρεις να εισέλθεις εκεί.

Οπως και το τώρα που αποτελεί γραμμή τερματιμού στο παρελθόν.

ΟΚ μεχρι εδώ.

Αλλα .....

Η οπτική του ανθρώπινου νού ,έχει την επεξεργασία αντικειμένων όπως εσύ κάνεις στο συγκεκριμένο κομμάτι που εναι βασισμένο στην θεωρία του Λεβι Μπριαντ.

Η δική μου οπτική ,λέει πως βάση των συνθηκών που αναφέρεται -εσυ-η παραπάνω θεωρία,και είναι βασισμένη στην επαναληπτικότητα βάση κυκλικής περιστροφής ,καί όχι βάση δεδομένου στην Συμπατική θεωρία.

Δηλαδή ,στην Συμπαντική θεωρία η παραπάνω θεωρια δε στέκει επακριβώς.

Εντάξει,δε μας αφορά αφου δε μπορούμε να γίνουμε και συγκεκριμένοι ,στα δια του Σύμπαντος,αλλα σαφώς και πρέπει να διευκρινίσουμε με κάποιον τρόπο,ωστε να διαχωριστεί η ακριβής μας θέση .

Τρόπον τινά,η θεωρια του Ισοσκελούς τριγώνου,δείχνει την θέση μας αν διαλέξουμε την πορεια ΑΒΓ ,ωστε να ονομάζουμε πορείες τις πλευρές του ,
και γωνίες 1,2 και 3 που εμφανιζόμενη τακτικά η παρουσία μας να μην εξακριβώνεται το παρόν.
Αφού καθιστά με εναλλαγή εικόνων και συνθηκών ,Α,Β και Γ σταθερά ως ουσία,η πορεία κατευθυνόμενη τα τρία αυτα σημεία με αρχη το Α,είναι επαναλαμβανόμενη.
Η τακτική αυτή συνάρτηση των τριών σημείων δείχνει την κίνηση γενικά,όμως διαφεύγει ο χωροχρόνος και η ουσιαστική διευθέτηση του χρόνου ,παρελθόν,παρον μέλλον ως προς το ότι δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης,
Συγκρίνουμε με το εμείς,με το εγώ.
Το αισθητήριο όργανο είναι το εγω ειμί.
Οσο εγωιστικό κι αν ακούγεται.
_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 4:48 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Rakis έχεις πάρει πολύ δύσκολο δρόμο. Προσπαθείς να λύσεις προβλήματα αντιμετωπίζοντάς τα ως κοινά προβλήματα μιας κρυφής θεωρίας την οποία θες να αποκαλύψεις. Τα δε προβλήματα τα έχουν βάλει διάφοροι πάνω σε πράγματα που ο καθένας τους τα έβλεπε διαφορετικά. Αν δηλαδή την ουσία την ανακατασκευάσεις στη θεωρία σου τότε το χρώμα θα έχει μια διαφορετική σχέση με εκείνη σε μια άλλη θεωρία που η ουσία θα λογίζεται διαφορετικά!
Η καλύτερη για μένα περιγραφή της θεωρίας σου πρέπει να είναι...η βάση, οι απλές σχέσεις, οι σύνθετες σχέσεις (ως σχέσεις των σχέσεων), και παραδείγματα το κόσμο μας (αν είναι δυνατόν).
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 5:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Δεν ξέρω τι να σας πω τώρα.

Θέλετε κάτι αλλιώς;

Η πορεία είναι:

όχι πρώτη αρχή
όχι αναγκαστική αιτιότητα
άρα ανεξάρτητο αντικείμενο
άρα εξέταση της ουσίας του
εδώ είμαστε
Και όπως όρισα την ουσία θα το παρουσιάσω ευρύτερα μιλώντας για την πολλαπλότητα.
_________________
Truth springs from argument amongst friends

http://rakis1.wordpress.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
vag_el
Πρύτανης


Εγγραφή: 26 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 3707
Τόπος: Leykada

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 5:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

αα ..νομίζω κατανόησα που διαφωνούμε.


έχεις βάλει συμπερασματικά.

όχι πρώτη αρχη,
όχι αναγκαστική αιτιότητα,

αρα ανεξαρτησία.

Και συ να με συμπαθάς ,αλλα τα δύο πρώτα σύνολα δεν εκφράζουν ως συμπερασμα την ανεξαρτησία.

Η πρώτη αρχή του ανθρώπου ,εξ ολοκλήρου είναι Εν τη Γεννέση Του.

Η Γέννηση πράττει ώς υποσύνολο ένα καινούργιο αντικείμενο ,που δίχως τά προηγούμεννα σύνολα θα ήταν Μη Υπαρκτο.

Καινούργιο και εξαρτημένο.
Ηταν εξαρτημένο ,διότι δίχως Γονείς να προκύψουν σε συντέλεσή Του,δεν θα εγγένετο.

Θα υπήρχε ΙΣΩΣ ,κάπου και ως Μοναδικότητα ,αλλα δίχως την ολοκλήρωση δεν θα ομογενοποιήτο.
_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 6:15 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Μια θεωρία όμως δεν μπορεί να είναι "περίπου όλα τα δέχομαι"
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
vag_el
Πρύτανης


Εγγραφή: 26 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 3707
Τόπος: Leykada

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Φεβ 18, 2011 6:17 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Δεν το εννόησα αυτο βρε Bugman.
_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 21, 22, 23 ... 32, 33, 34  Επόμενο
Σελίδα 22 από 34

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center