Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 09, 2010 8:04 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman, μα για να εξασκείς κάτι πρέπει πρώτα να το διαθέτεις. Για να εξασκείς τη λογική ικανότητα πρέπει πρώτα να διαθέτεις λογική, να μην είσαι βλάκας... με περικεφαλαία! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 10, 2010 11:36 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Για το (1) νομίζω ότι η πίεση που στοχεύει στην αποδυνάμωση μιας επιχείρησης σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον ευνοεί περισσότερο τους ανταγωνιστές. Έτσι η πίεση εμφανίζεται ως δίλημμα για την εργοδοσία...θες να χάσεις λεφτά (να τα κερδίσει ο ανταγωνιστής σου) ή να χάσεις λεφτά (να τα πάρουμε εμείς οι εργαζόμενοι). Το πρόβλημα είναι ότι το δεύτερο, να τα πάρουν οι εργαζόμενοι δεν εξασφαλίζει στην εργοδοσία ότι οι εργαζόμενοι θα ανταποκριθούν στην παραγωγικότητα που αναλογεί τα πρόσθετα έξοδα μισθοδοσίας με συνέπεια η εταιρεία να παράγει ακριβά, άρα όχι ανταγωνιστικά. Βεβαίως θα μπορούσε να συμβεί το θαύμα, πράγματι οι εργαζόμενοι να αποδώσουν περισσότερο...Όμως το ίδιο θαύμα μπορεί να γίνει με το τέχνασμα του πριμ παραγωγικότητας, όπου αθροιστικά θα είναι μικρότερο από μια ισοδύναμη σε αποτέλεσμα ποσοστιαία αύξηση, ίδια σε όλους. Ουσιαστικά οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτούν όχι να πάρουν περισσότερα χωρίς αντίκρυσμα. Και αντίκρυσμα είναι εδώ να περιοριστούν τα μερίσματα, το κέρδος της επιχείρησης μειώνοντας την τιμή μονάδος του παραγόμενου προϊόντος με σκοπό να αυξηθούν οι πωλήσεις. Η αύξηση των πωλήσεων θα δημιουργήσει οικονομική ευρωστία στην επιχείρηση ώστε μεσοπρόθεσμα την αύξηση παραγωγής να την πληρώνει σε επιδόματα ή σε προσλήψεις προσωπικού. Τελικά οι εργαζόμενοι θα ωφεληθούν, πολλοί εςκ των οποίων θα είναι νέο προσωπικό. _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Me Πρύτανης
Εγγραφή: 28 Σεπ 2010 Δημοσιεύσεις: 144
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 01, 2010 2:13 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δεν είναι ο καπιταλισμός το πρόβλημα.
Ο καπιταλισμός, όπως και ο σοσιαλισμός, μπορούν θεωρητικά να οδηγήσουν σε "πλήρη απασχόληση", "δίκαιη κατανομή του πλούτου" (όχι ισοκατανομή, δίκαιη) κτλ.
Εδώ μπαίνει ο ανθρώπινος παράγοντας.
Δεν μπορούμε να διατυπώσουμε κρίση για το ένα ή το άλλο οικονομικό-κοινωνικό σύστημα χωρίς να λάβουμε υπόψιν μας την πάντα θετική οριακή ροπή προς την ιδιοτέλεια που χαρακτηρίζει τον μέσο άνθρωπο (ο οποίος μπορεί να μην υπάρχει αλλά είναι η συμπεριφορά που "οδηγεί" τελικά το αποτέλεσμα των ενεργειών μιας μάζας ετερόκλητων χαρακτήρων και συμπεριφορών που δρουν σε μία οικονομία).
Εδώ θα δανειστώ μέρος του συλλογισμού ενός από τους πιο παρεξηγημένους οικονομολόγους (παρεξηγημένος γιατί έχει χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογηθεί κάθε λογής οικονομική πολιτική στηριγμένη σε αποσπασματική μελέτη του έργου του ή σε δραματική παρερμηνεία αυτού).
Ο οικονομολόγος αυτός είναι ο John Maynard Keynes, και ενώ στους περισσότερους το όνομα αυτό φέρνει στο νου τις αποκρουστικές και αδικαιολόγητα βαφτισμένες κευνσιανές οικονομικές πολιτικές (ακόμα και η τωρινή οικονομική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης, βαφτισμένη κευνσιανή είναι, αν και ίδιος μάλλον θα αυτοκτονούσε με πιρούνι στο μάτι αν ζούσε να το ακούσει) μια απλή ανάγνωση του έργου του "Γενική θεωρία της Απασχόλησης του Τόκου και του Χρήματος" αποκαλύπτει την διεισδυτική ματιά του η οποία πρώτα απο όλα δεν είναι στείρα οικονομική και εφορμάτε συχνά πυκνά από φιλοσοφικού τύπου διλλήματα.
Θα πέσουν όλοι να με φάνε αλλά θα το πω..
Ο Keynes βελτίωσε και ξεπέρασε τον Marx χωρίς να τον παραγκωνίσει όμως.
Στο εν λόγω έργο του λοιπόν (Γενική Θεωρία) ο Keyns αναφέρει..
"Από την πλευρά μου πιστεύω ότι υπάρχει κοινωνική και ψυχολογική δικαιολόγηση για σημαντικές ανισότητες εισοδημάτων και πλούτου, αλλά όχι για τόσο μεγάλες ανισότητες που υφίστανται σήμερα. Υπάρχουν πολύτιμες ανθρώπινες δραστηριότητες, οι οποίες απαιτούν το κίνητρο του κέρδους και το περιβάλλον της ιδιωτικής κατοχής του πλούτου για πλήρη άνθιση. Επιπλέον, επικίνδυνες ανθρώπινες ροπές μπορούν να διοχετευθούν σε συγκριτικά αβλαβή κανάλια λόγω της ύπαρξης ευκαιριών κέρδους και πλούτου, οι οποίες αν δεν ικανοποιηθούν , με τον τρόπο αυτόν, ίσως βρουν διέξοδο στην σκληρότητα, στην ανελέητη επιδίωξη προσωπικής ισχύος και εξουσίας και σε άλλες μορφές ιδιοτέλειας. Είναι καλύτερο κάποιος να τυραννιέται για τον τραπεζικό του λογαριασμό παρά να τυραννά τους συμπολίτες του, και παρότι το πρώτο θωρείται μερικές φορές οτι δεν είναι παρα μέσο για το δεύτερο, εντούτοις, μερικές φορές τουλάχιστον, είναι μια εναλλακτική δυνατότητα. Δεν είναι, όμως, αναγκαίο για την υποκίνηση των δραστηριοτήτων αυτών και την ικανοποίηση των ροπών αυτών να παίζεται το παιχνίδι έναντι τόσο σημαντικών στοιχημάτων, όπως γίνεται σήμερα. Πολύ μικρότερα στοιχήματα θα χρησιμεύσουν εξίσου καλά, στο βαθμό που οι παίκτες εξοικειωθούν με αυτά. Το καθήκον της μετάλλαξης της ανθρώπινης φύσης δεν πρέπει να μπερδευτεί με το καθήκον της διαχείρισης της. Μονολότι οι ιδανικοί άνθρωποι της Κοινοπολιτείας μπορεί να έχουν διδαχτεί ή διαπαιδαγωγηθεί ή ανατραφεί να μην νοιάζονται για το στοίχημα, ακόμη και τότε μπορεί να είναι συνετό η Πολιτεία να επιτρέπει να παίζεται το παιχνίδι, με κανόνες και περιορισμούς, εφόσον ο μέσος άνθρωπος, ή ακόμη και ένα σημαντικό τμήμα της κοινωνίας έχει πραγματικά εθιστεί στο πάθος του κέρδους"
Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι στο ίδιο έργο ο Keynes αναφέρει τους "ραντιέρηδες" (τραπεζίτες και χρηματαγορές γενικότερα) ως μια ατέλεια που θα πρέπει να εκλείψει καθώς θα τείνουμε προς την πλήρη απασχόληση (η οποία αποτελεί βασικό οικονομικό γνώμονα στο έργο του) βλέπουμε ότι:
Ο φαινόμενος ως θεμελιωτής της "ελεύθερης αγοράς" επιχειρηματολογεί υπέρ του κρατικού παρεμβατισμού ώστε να χαλιναγωγήσει τα πάθη των οικονομικών δραστών ενώ παράλληλα σημειώνει με απόλυτη επιτυχία και σε μία πρόταση τον λόγο που κάθε προσπάθεια υπαρκτού σοσιαλισμού κατέληξε να είναι βίαιη βαρβαρότητα: "επικίνδυνες ανθρώπινες ροπές μπορούν να διοχετευθούν σε συγκριτικά αβλαβή κανάλια λόγω της ύπαρξης ευκαιριών κέρδους και πλούτου, οι οποίες αν δεν ικανοποιηθούν , με τον τρόπο αυτόν, ίσως βρουν διέξοδο στην σκληρότητα, στην ανελέητη επιδίωξη προσωπικής ισχύος και εξουσίας και σε άλλες μορφές ιδιοτέλειας."
Για να επανέλθω (ή μάλλον να έλθω) λοιπόν στο θέμα, η σημερινή οικονομική κρίση, η οποία είναι παγκόσμια και όχι αποκλειστικά ελληνική, φυσικά και δεν μπορεί να έχει ως ρίζα τους δημόσιους υπαλλήλους -τεμπέληδες η μη- αυτό είναι ένα υποπροϊόν της διαδικασίας που γέννησε την κρίση και αυτή έιναι η γιγάντωση του χρηματοοικονομικού τομέα. Η αγορές χρήματος. Χρήμα να γεννάται από το χρήμα. Τόκος απο τον τόκο. τίποτα από το τίποτα. Και όμως αυτός θεωρείται πλέον ο "πυρήνας" της οικονομίας και οι περισσότεροι άνθρωποι όταν ακούν για οικονομικά φαντάζονται ανθρώπους να μιλούν για επιτόκια και spreads και άλλα άσχετα και χωρίς καμία ουσιαστικά οικονομική ιδιότητα πράγματα.
Το πρόβλημα των δημοσίων υπαλλήλων είναι καθαρά θέμα ισχύος. "Κάποιοι, κάποτε" διαπιστώσαν οτι η Ελλάδα μπορεί να "πλουτίσει" απο το τίποτα (και φυσικά οι ίδιοι να καρπωθούν δυσανάλογα μεγάλο μέρος του πλούτου αυτού). Αυτό που χρειάζονταν ήταν να βουλώσουν μερικά στόματα. Και να οι δημόσιοι υπάλληλοι, και να η κατάρευση της ουσιαστικής οικονομίας (βιομηχανία, βιοτεχνία, αγροτική παραγωγή, τουρισμός) και να η κατιούσα της επιχειρηματικότητας, της γνήσιας οικονομικής δύναμης. Και να οι νεόπλουτοι του '90 , με το χρηματιστήριο να μοιάζει με τον ΟΠΑΠ. Και όλο και περισσότερα στόματα βουλώνονταν.
Αλλά, υπάρχει ένα αλλά, οι άνθρωποι των οποίων τα στόματα βουλώθηκαν με μια θέση στο δημόσιο δεν έχουν ατομική ευθύνη για αυτό. Είναι άτομα τα οποία γεννά η κοινωνία για να καλύψουν τις ανάγκες που έχει η δομή της τη δεδομένη περίοδο. Είναι συνολική ευθύνη της κοινωνίας λοιπόν, και των μεν και των δε και όλων ανεξαιρέτως. Αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί. Ακραίοι και μετριοπαθείς. Γιατί είναι η κοινωνία που απέτυχε τελικά ως σύστημα. Όχι ο καπιταλισμός, ούτε ο σοσιαλισμός. Ακόμη βαθύτερα, είναι ο άνθρωπος τελικά που απέτυχε να ελέγξει την ιδιοτέλεια του. Την ανάγκη του να φάει τον διπλανό του για να χορτάσει την πείνα του.
Το να πιστεύει κάποιος λοιπόν οτι το ένα σύστημα ή το άλλο μπορεί να είναι τέλειο είναι αυταπάτη. Το να λές ότι με τον δείνα τρόπο (όπως ο Keynes) μπορεί να χαλιναγωγηθεί λίγο (και όχι να εξαφανιστεί) το πάθος του ανθρώπου είναι θάρρος.
Επιπλέον, θα ήθελα να σημειώσω πως το άρθρο, για το οποίο γίνεται και η κουβέντα όλη, είναι απαράδεκτα επιθετικό για σκεπτόμενο άνθρωπο και ξεχειλίζει απο χαρακτηρισμούς προς συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων (πχ δημόσιοι υπάλληλοι, παπάδες, θρησκόληπτοι). Ιδεολογικός και κοινωνικός ρατσισμός. Ντροπής πράγματα.
Υ.Γ. συγνώμη για τα χιλιάδες ίσως ορθογραφικά και συντακτικά, ελπίζω να μην δυσκολέψουν ιδιαίτερα την κατανόηση των ιδεών μου. _________________ "Η μεγάλη δύναμη συνεπάγεται μεγάλη ευθύνη" - Θείος του Spiderman |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Me Πρύτανης
Εγγραφή: 28 Σεπ 2010 Δημοσιεύσεις: 144
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 01, 2010 2:34 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Παράθεση: | Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
Μια άσχετη/σχετική παρατήρηση.
Το χαρακτηριστίκό του εμπορεύματος δεν είναι οτι μπορεί να επιστραφεί αλλά οτι μπορεί να πουληθεί.
Η γνώση δεν θα πρεπε αλλά είναι εμπόρευμα και μάλιστα το πιο επικερδές στην τρέχουσα (απο τη δεκαετία του 60 αρχίζοντας εώς σήμερα και πάει μακρία μάλλον) οικονομική περίοδο.
Οικονομία της γνώσης, πέμπτο κύμμα Κontratiev ή όπως αλλιώς θες να το πείς, η γνώση πουλάει σαν ζεστό ψωμί.. _________________ "Η μεγάλη δύναμη συνεπάγεται μεγάλη ευθύνη" - Θείος του Spiderman |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 01, 2010 6:36 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Δηλαδή αυτός που έγραψε το άρθρο εξακολουθεί να πιστεύει ότι δεν υπάρχει οικονομική κρίση; |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 01, 2010 7:25 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Γιατί πότε το πίστευε; Αυτό κατάλαβες εσύ αφού διάβασες το άρθρο; _________________ Στραβός είναι ο γιαλός
Δείτε επίσης: http://www.liantinis.org |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 01, 2010 8:15 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Όχι, αυτό που κατάλαβα από το κείμενο είναι ο συγγραφέας του πρέπει να είναι σίγουρα ο εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 01, 2010 8:20 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Έχεις δικαίωμα και για μία τρίτη άστοχη άποψη. Δεν παρακρατάμε φόρο. _________________ Στραβός είναι ο γιαλός
Δείτε επίσης: http://www.liantinis.org |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
opyrgos Αποκλεισμένο μέλος
Εγγραφή: 30 Νοέ 2007 Δημοσιεύσεις: 13248
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 01, 2010 8:26 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Γιατί, ένας είναι ο τρόπος σχολιασμού αυτού του κειμένου; |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Οκτ 12, 2010 3:23 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Μια απλή ιδέα...
Εφόσον κάπου συμφωνούμε ότι η κρίση εννοείται ως έλλειψη ρευστότητας και πως προκύπτει αυτό από την μειωμένη δράση των θεσμών, βλέπε νόμους αλλά και συμπεριφορές...(τύπου νόμιμο το ηθικό), τότε μια πρόταση ακριβώς πάνω στην διευκόλυνση της ρευστότητας θα άλλαζε το κλίμα. Προς το παρόν η τελευταία πρόταση είναι το ίδιο το μνημόνιο, που παίζει "δανείζοντας" το κράτος μας πολλά λεφτά από εκείνους που χρηματοδοτούνται από αυτά τα δικά τους λεφτά σώζοντας τις δικές τους οικονομίες. Η πρώτη πρόταση εδώ είναι να μην ταραχθεί το μνημόνιο...αφού για την ώρα δεν μπορούμε να παράγουμε πλούτο για να καλύψουμε τα χρέη. Η δεύτερη είναι να βάλουμε άλλο θεσμό που θα καλύψει την ρευστότητα. Αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από μια "νόρμα", ή ντιρεκτίβα της κυβέρνησης, προς τις τράπεζες, ως προς το εύρος του ρίσκου που αναλαμβάνουν. Δηλαδή με απλά λόγια κάθε τράπεζα πρέπει να παίζει σε τέτοιο εύρος ώστε το χρήμα να ρέει στην αγορά. Τι σημαίνει όμως εύρος ρίσκου; Αν μια τράπεζα έχει εκατό τοις εκατό εξασφαλίσεις σε όλα τα δάνεια που δίνει τότε το εύρος ρίσκου είναι μηδέν. Όσο ανοίγεται η τράπεζα, δίνοντας δάνεια, αναλαμβάνοντας μεγαλύτερο ρίσκο, άρα λιγότερες εξασφαλίσεις, τότε το εύρος αυξάνει. Οι τράπεζες σήμερα τοκίζουν τα δάνεια ανάλογα με τις εξασφαλίσεις.
Για να λειτουργήσει ο έλεγχος του εύρους του ρίσκου πρέπει να μην υπάρχουν διαμορφούμενα επιτόκια ανά πελάτη, αλλά σταθερά ανά πελάτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα επιτόκια δεν θα μεταβάλλονται, ή ότι δεν θα υπάρχουν σταθερά και κυμαινόμενα επιτόκια, αλλά ότι ανά ημέρα το επιτόκιο για τα σταθερά όσο και για τα κυμαινόμενα θα είναι το ίδιο για κάθε πελάτη. Αν και στην αγορά η έκπτωση θεωρείται απαραίτητη όταν αγοράζει κανείς ποσότητα....στις τράπεζες αυτό όχι μόνο δεν πρέπει να είναι απαραίτητο αλλά πρέπει να μην επιτρέπεται. Υπάρχει μεγάλη διαφορά από εκείνον που πουλάει είδος για χρήμα από εκείνον που πουλάει χρήμα για χρήμα. Ο μεν πρώτος το χρήμα το λαμβάνει στο χέρι, ή με όποια άλλη συμφωνία θέλει, και το είδος...δεν έχει καμία σχέση, ούτε εξάρτηση, από τον πωλητή, ενώ ο δεύτερος, αντί χρήμα ουσιαστικά λαμβάνει στην αρχή μόνο την εξάρτηση, τη σχέση δανειστή και δανειζόμενου, η οποία θα πάψει να υπάρχει όταν το χρήμα επιστραφεί μαζί με τους τόκους. Η τυχόν έκπτωση λοιπόν που θα κάνει ο δανειστής στο δανειζόμενο σημαίνει ότι η μεγαλύτερη εξάρτηση πριμοδοτείται σε βάρος του δανειστή, και φυσικά των μετόχων του. Στην πράξη λοιπόν η έκπτωση ως ιδέα λειτουργεί ενάντια στην ευκολία της όποιας δανειοδότησης, άρα στη συμμετοχή στη ζητούμενη ρευστότητα. Αν λοιπόν έχουμε σταθερά επιτόκια για όσο δάνειο και αν θέλει κανείς, και μειωθεί παράλληλα και η εξάρτηση του δανειζόμενου υπό το σκεπτικό του μεγαλύτερου εύρους ρίσκου, τότε η ρευστότητα θα αυξηθεί και η κρίση που μαστίζει τη χώρα θα λήξει. Οι τράπεζες θα αναζητούν τους μεγάλους επενδυτές (δανειολήπτες), χωρίς να εξοντώνουν οικονομικά τους μικρούς. Με απλά λόγια οι κάρτες, τα δάνεια για αυτοκίνητο, για σπίτι, για ότι θέλει κανείς να έχουν κοινό επιτόκιο. Τα κριτήρια δε για τις εξασφαλίσεις μπορούν και πρέπει να αποσυνδεθούν με το νεκρό χρήμα, π.χ. ακίνητα ή κινητά και να συνδεθούν με το γόνιμο χρήμα, τις δυνατότητες εργασίας και ανάπτυξης που διαθέτει ο καθένας.
Σήμερα στην Ελλάδα οι τράπεζες δεν έχουν το σθένος να πάρουν το ρίσκο να χρηματοδοτήσουν με μικρότερες εξασφαλίσεις με λογικά επιτόκια. Και όμως το κράτος, δηλαδή όλοι εμείς, οργανωμένοι σαν κράτος, δίνουμε εγγυήσεις σε αυτές για να αντλήσουν χρήματα, να δανειστούν οι ίδιες για να δανείσουν. Με ποιο σκεπτικό δεν ζητάμε ή δεν καθοδηγούμε τις τράπεζες, να μας δανείσουν όπως θέλουμε, ενώ τις καλύπτουμε με τα χρήματά μας (τα οποία δίνουμε μέσω φόρου, αλλά και στερήσεων, μειώσεων αποδοχών, επιδομάτων καθώς και της ελαχιστοποίησης του κοινωνικού κράτους);
Εφόσον εμείς δίνουμε συνολικά εγγυήσεις για να δανείζονται οι τράπεζες και να δανείζουν εκείνους από μας που το χρειάζονται...πρέπει να βάλουμε τους όρους και να μην δεχτούμε ότι η τράπεζα είναι μια κερδοσκοπική εταιρεία που κάνει ότι θέλει, και δίνει όπου θέλει αν θέλει...όσο θέλει..το δικό μας χρήμα! Ποια η διαφορά τοκογλύφου με τραπεζίτη, όταν και οι δυο "εξασφαλίζονται" υπερβολικά και χρεώνουν υπερβολικά; Θα μπορούσε άνετα το κράτος να θεσπίσει όριο "τοκογλυφίας" τόσο επί του επιτοκίου όσο και επί των εξασφαλίσεων που ζητάει κάθε τράπεζα. Και αυτή είναι η τελική μου πρόταση. _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Chaos Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Φεβ 2008 Δημοσιεύσεις: 2132 Τόπος: Αθήναι
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Οκτ 14, 2010 9:07 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η παρούσα κυβέρνηση καταστρέφει τον τόπο σχεδιασμένα και με συνέπεια' και όχι λόγω ανικανότητας όπως επιδιώκεται να λέγεται.
Η κα Κατσέλη μιλάει στον Μητσοτάκειο Σκάϊ για αργή ανάπτυξη από τον καινούργιο χρόνο με την εφαρμογή ενός νεφελώδους νέου φορολογικού καθεστώτος.
Ήτοι ενός ακόμη φωτογραφικού νομικού περιβλήματος, που θα ευνοεί τους πραγματικούς οικονομικούς δυνάστες της χώρας, τους μεγαλοεργολάβους και μεγαλοπρομηθευτές του Δημοσίου, οι οποίοι όλως συμπτωματικώς είναι και οι ιδιοκτήτες των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Οι πάτρωνες δηλαδή της παρέας του Γεωργάκιου του Μικρού οι οποίοι τον κατέστησαν πρωθυπουργό με τον μεθοδικό πόλεμο στην προηγούμενη κυβέρνηση και την συστηματική υπονόμευση κάθε προσπάθειάς της για εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη.
Η οποία προηγούμενη κυβέρνηση υπήρξε στον καιρό της αδύναμη, διστακτική, υποχωρητική, αναποτελεσματική και υποχονδριακή στην φοβία της μήπως κατηγορηθεί για αυταρχισμό. Και έτσι δεν εξετέλεσε την εντολή του Ελληνικού λαού για ριζική αναμόρφωση του Κράτους' και για τούτο τιμωρήθηκε.
Η τρέχουσα όμως, δεν είναι παρά η βιτρίνα του εκδοτοοικονομικού κατεστημένου στον εσωτερικό χώρο και του χρηματιστηριακού κατεστημένου στον εξωτερικό. Παίρνει τις οδηγίες της από το πρώτο μέσω της Πειραιώς 83 και από το δεύτερο μέσω της Σοσιαλεβραϊκής Διεθνούς.
Και ενεργώντας ως συνειδητός - και καλά αμειβόμενος - πράκτορας διαλύει κάθε δυνατότητα ανάπτυξης έξω από το πλαίσιο των εργοδοτών της, κάθε διεθνή σχέση έξω από τους σχεδιασμούς των πατρώνων της, κάθε τι που συναποτελεί την εθνική συνείδηση και την κοινωνική αλληλεγγύη.
Ώστε να παραδώσει τελικά δεμένο χειροπόδαρα τον λαό της ως υλικό κατασκευής του πρώτου Ιδιωτικού Κράτους στον κόσμο.
_________________ Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Bugman Πρύτανης
Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003 Δημοσιεύσεις: 13585 Τόπος: Καλλιθέα
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 15, 2010 2:28 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Φρίκη,
σαν "μουσείο Χίτλερ" αλλά ελληνικά...Τι έφτιαξες πάλι Chaos!
Η κ. Κατσέλη μάλλον δεν έκανε καλή δουλειά με το ΤΕΜΠΜΕ και τώρα σκέφτονται σοβαρά να το αλλάξουν....κατόπιν ενισχύσεως με γιούρα. Επίσης μαθαίνω πως θα αναγκάσουν τις τράπεζες (εδώ ακούμε το βαγγελίστρα μου του Βέγγου) να δώσουν δάνεια το τριάντα τοις εκατό τουλάχιστον από τις εγγυήσεις του δημοσίου. Τετρακόσιες χιλιάδες δεν πληρώνουν "ενοίκιο" στον ΟΑΕΕ (ενοίκιο γιατί με 350 με 450 ευρώ το μήνα, όσο κυμαίνεται η εισφορά δηλαδή, νοικιάζεις σπίτι....). Κάμποσες χιλιάδες άλλοι ζουν με την σύνταξη του πεθαμένου, παρανόμως, αφού αρκεί να είναι γραμμένοι στο βιβλιάριο κατάθεσης των συντάξεων, αυτών των πεθαμένων, και μπορούν να τα σηκώσουν. Επιπλέον τα νοσοκομεία έχουν καταντήσει μαγαζιά γιατρών, που χρεώνουν ταμεία και οτιδήποτε...για να μην πάνε χαμένα τα χρόνια σπουδών τους, και τα φροντιστήρια που με κόπο και τρόπο πλήρωσαν οι γονείς τους. Και μετά περιμένουμε τον Γιωργάκη να κάνει πέντε αλλαγές στους υπουργούς περί ασφαλίσεων για να μας δηλώσει...κυβερνώ ένα διεφθαρμένο κράτος, άρα αδυνατώ να φέρω σε πέρας την αποστολή μου. Ειλικρινά τώρα γνωρίζει κανείς την αποστολή αυτού του ανθρώπου; Αν τα εφιαλτικά πράγματα που ανάρτησε ο Chaos για τον Γιωργάκη έχουν πραγματική βάση...τότε υπό την κατοχή του μνημονίου μια λύση υπάρχει: Διάσπαση...περιφερειών σε αυτόνομα κράτη.Η αυτονομία δηλαδή σε τέτοιες στιγμές επιβάλλεται. Αντί να χαθεί η "κυριαρχία" από τα έξω, οφείλουμε να την εξαφανίσουμε οι ίδιοι από μέσα, συνιστώντας μια ομοσπονδία, η οποία και θα παραμένει στην Ε.Ε. ενώ τα ομόσπονδα κράτη, με το καιρό θα χαλαρώνουν την σχέση τους με την ομοσπονδία, μέχρι το σημείο...να γίνει αυτή σαν "σύλλογος σφραγίδα" (εδώ απλά κράτος-σημαία), να υπάρχει δηλαδή χωρίς να έχει ενεργητικό, αλλά και παθητικό. Όσο και αν και αυτό το σενάριο μοιάζει φανταστικό....οι καταστάσεις κατά τη γνώμη μου θα οδηγήσουν εκεί. Δεν έχει μείνει κάτι να αλλαχτεί στα Βαλκάνια άλλο από την Ελλάδα. Το μήνυμα του Παπανδρέου, ότι πάμε σε χάσιμο της κυριαρχίας μας....δεν είναι απαραίτητα στην κατεύθυνση ότι αλλάζουμε αφεντικά, τους δανειστές μας, αλλά μπορεί κάλλιστα να συμβεί στην κατεύθυνση της διάσπασης της Ελλάδας σε αυτόνομες περιοχές, όπου και αυτό σημαίνει χάσιμο κυριαρχίας... _________________ Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!
Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί! |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Chaos Πρύτανης
Εγγραφή: 09 Φεβ 2008 Δημοσιεύσεις: 2132 Τόπος: Αθήναι
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 15, 2010 7:26 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Bugman, επί πέντε περίπου χρόνια υπήρξα Κασσάνδρα.
Και ΔΕΝ εννοώ τις εδώ, παρεξηγημένες ως ΝΔδουλες!!!, παρεμβάσεις μου.
Ίσως να έχεις δει ότι αφού πέρασα από το στάδιο του Τειρεσία και αφού ο Οιδίπους αποδέχθηκε την μοίρα του και πήδηξε στο χάσμα, αφήνοντας στον Θησέα και το Άστυ την καλοτυχία του θανάτου του, μετασχηματίζομαι σε Κάλχα.
Επαναλαμβάνω λοιπόν για μια ακόμη φορά:
http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?p=96248#96248
"...
Μια πρόβλεψη μόνον:
Η επόμενη κυβέρνηση, θα χρησιμοποιήσει χωρίς καμιά επιφύλαξη την ακόλουθη παράγραφο του Συντάγματος, προκειμένου να επιλύσει τα χρόνια αδιέξοδα και τις επικίνδυνες αγκυλώσεις που μαστίζουν τον τόπο:
Άρθρο 44
2. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου."
Και όσοι από τους άνακτες αλλά και τους οπλίτες, τους ιππείς, τους πελταστές και τους σφενδονίτες επιθυμούν να το αντιληφθούν, ας το αντιληφθούν.
Ο καθείς και τα όπλα του...
_________________ Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Δάκης Μαυροφρείδης Πρύτανης
Εγγραφή: 22 Ιαν 2007 Δημοσιεύσεις: 2627 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 23, 2010 10:19 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Ποια οικονομική κρίση ρε γελοίοι; |
|
|
Φυσικά και δε διαφωνώ με το παραπάνω κείμενο. Πώς θα ήταν δυνατό να διαφωνήσω αφού έτσι κάπως διαμορφώθηκε η ελληνική πραγματικότητα τα τελευταία 30 χρόνια. Πώς όμως ακριβώς θα μάς βοηθήσει μια καυστική, μα παρόλα αυτά γενική, περιγραφή της νεοελληνικής πραγματικότητας να πάμε παραπέρα; Μήπως στην αφύπνιση συνειδήσεων; Ειδικά όταν μιλάμε για μια βαθιά ριζωμένη νοοτροπία, σχεδόν συνώνυμη της έννοιας νεοέλληνας; Μήπως γυρνάμε ξανά και ξανά στο φαινόμενο που είναι τόσο αποκρουστικό για μας, ήτοι την Λαζοπουλική σάτυρα; _________________ Δεν υπάρχει τίποτα πιο θαυμαστό και αξιόλογο από την ανάδειξη του ωραίου. Αρκεί, ο σκοπός της ίδιας της πράξης να μην αναλώνεται μέσα σε μια ανερμάτιστη και φλύαρη ματαιοδοξία
Δ.Μ.
http://d-mavrofrides.simplesite.com |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|