Η αγάπη ως ανάγκη

[paraskevi]

Οτι και να ειναι "αρκει να εχει διαρκεια και να εξελισσεται" ......

[Julianus]

Οι μαλάκες ειναι ζώα.

Δεν μας ενδιαφέρει αν νομίζουν ότι αγαπούν ή τί νομίζουν ότι αγαπούν. Μπορεί να εινα ο Θεός, η γειτόνισσα, κ.ο.κ.

Σημασία έχει ότι ειναι αλλοτριωμένοι από την ίδια την ουσία της ύπαρξης. Ζουν σε ένα παραμύθι (ιδεαλιστικό, θεολογικό, ιδεοληπτικό). Αν έτσι ειναι ευτυχισμένοι, με γεια τους με χαρά τους.

Πάντως σε βεβαιώνω Ιάσωνα ότι ο Νίτσε σίγουρα δεν τους ειχε ικανούς να αγαπήσουν τον Άνθρωπο.

[vv]

[Ouliathis]

Οι μαλάκες αν μπορούσαν να αγαπήσουν δεν θα ήτανε μαλάκες. Αλλά εξήγησέ το αυτό στους μαλάκες! Εξήγησέ τους πως όλα είναι πιθανόν να παγιδεύσουν την προσοχή αν ο χειριστής όλων αυτών των θαυμάσιων πραγμάτων είναι μαλάκας. Εξήγησέ τους πως έτσι κι αλλιώς αυτό γίνεται. Άρα αυτός που δρα μιας και δεν μπορεί να κάνει αλλιώς ενώ δεν περιμένει καμία ανταπόκριση είναι πιθανόν ο λιγότερο μαλάκας από όλους. Τουλάχιστον ποιο δύσκολα θα ξεγελιέται. Εξήγησέ τους πως ούτε αυτό είναι αρκετό. Εξήγησέ τους πως ότι λένε και ότι θα δοκιμάσουν να πουν το είπε ο Ζήνωνας πριν κάτι χιλιάδες χρόνια. Και τότε θα επικαλεστούν τον Αριστοτέλη προκειμένου να στηρίξουν μια θεωρία. Καί έτσι δεν θα ξέρουν ή μάλλον εσκεμμένα θα ξεχνούν ότι όταν τον επικαλούνται θα πέφτουν στο δεύτερο παράδοξο του Ζήνωνα. Και ο Ζήνωνας δεν πέθανε σαν οπαδός του οποιουδήποτε Χίτλερ αλλά πολεμώντας τους εις τους ανά τους αιώνες επανεμφανιζόμενους Χίτλερ. Το ίδιο θέατρο ξανά και ξανά. Ποιον ρόλο διαλέγεις σ αυτό το θέατρο; Αυτό και σε καθορίζει τίποτα άλλο. Εξήγησέ τους αυτό και θα δοκιμάσουν να σου κάνουν ότι κάνανε στον Ζήνωνα, στον Σωκράτη στον Μπρούνο και σε τόσους άλλους. Και αυτό θα σου λένε πως το κάνουν στο όνομα της προόδου που άλλος θα την ονομάζει Χριστιανισμό, άλλος μια συγκεκριμένη ερμηνεία μιας φιλοσοφίας και άλλος Σαρδανάπαλο.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής

[kaneis]

ap oti katalava de simfoneite oti i agapi einai anagki,giati mia tetoia periptosi apaitei oti oxi mono kai oi malakes mporoun na agapisoun,alla oti to xoun anagki kiolas.agapi ipenthimizo proseggisi tou agathou.ara simfona m ayti tin ekdoxi einai malakes oxi giati de mporoun na agapisoun,tha itan sa na legame oti de mporoun na dipsasoun,alla giati nomizoun oti agapane eno kanoun kati allo.auto tha simaine oti afou i agapi gia ton eauto mou einai i dikia mou proseggisi tou agathou,eno i agapi gia tous allous einai kata poso tous kanoume na plisiasoun to agatho,malakas einai opoios nomizei oti kanei auto eno kanei t antitheta.
ego tora nomizo,opos kai o nitse alloste, oti auti i proseggisi stin athootita kai to agatho ginetai meso tis apodoxis.kai oso pio poli apodexetai ton kosmo kapoios etsi opos einai kai oxi kapoion oneiriko,toso tha plisiazei sto ekpliroma autis tis agapis.
ara malakas einai autos pou sproxnei ton eauto tou kai tous allous stin mi apodoxi tou kosmou.autos pou den apodexetai tin pragmatikotita alla tin ipoferei,antidra kai thelei na tin allaksei prosarmozontas tin stin dikia tou ipokeimeniki pragmatikotita.
to nou mas mi ginoume etsi kai na tsakonomaste mono me osous simfonoun oti eno etsi prepei sto telos de to kanoun.me osous de theloun n akousoun i den akoune as tous afisoume na pane opou pane.

[Kouros]

Μιλάμε και μιλάμε για αγάπη αλλά μήπως πρωτα θα έπρεπε να ορίσουμε τι εννούμε λέγοντας αγάπη;
kaneis μια και άνοιξες την θεματική θά'θελες να εξηγήσεις πως εννοείς κατ'αρχήν την αγάπη;
Για να μπορέσουμε ίσως μετά να δούμε αν την έχουμε ανάγκη και που συμφωνούμε ή διαφωνούμε μεταξύ μας.

[kaneis]

tha to ksanapo.agapi ennoo tin poreia proseggisis tou atomou pros to agatho.mia poreia pou apeleftheronei ton anthropo vima vima kai rotao an auto to monopati einai epilogi i psixiki anagki,kati pou simainei oti eimaste kata kapoio tropo eksartimenoi ap autin.

[Bugman]

Ενοχλώ;
..........Ρητορικά το θέτω!
Αν δεν ενοχλώ τότε το διάβασμα αυτών των γραμμών δίνουν ή αφήνουν το αίσθημα ότι θα δώσουν -δηλαδή προσδίδουν- χαρά!
Ακριβώς το ζήτημα της ανάγκης για αγάπη ξεκινάει από το τι είναι ανάγκη, και αν η αγάπη πληροί τις προυποθέσεις για να ορισθεί ως ανάγκη.
Ανάγκη λέμε λοιπόν οτιδήποτε ΕΙΝΑΙ απαραίτητο για την επιβίωσή μας. Το κακό με τον ορισμό αυτό είναι ότι είναι πέρα για πέρα αληθινός. Δυστυχώς για μας, δεν είμαστε γνώστες του συνόλου που ΕΙΝΑΙ απαραίτητο για την επιβίωσή μας. Μάλιστα αρκετές φορές νομίζουμε πως κάτι είναι ανάγκη αλλά δεν είναι, διότι είναι επιζήμιο. Έτσι φτάνουμε να λέμε ανάγκη το αρεστό. Μας αρέσει για παράδειγμα το τσιγάρο. Λέμε ότι έχουμε ανάγκη το τσιγάρο. Στο πακέτο των τσιγάρων αναγράφει πως προκαλεί καρκίνο.
Συνοψίζοντας, ανάγκη προσωπικά για τον καθένα είναι ό,τι του αρέσει! Αν δείξουμε ότι η αγάπη είναι μια αρεστή κατάσταση τότε έχουμε αποδείξει ότι η αγάπη είναι ανάγκη.
Τον ορισμό της αγάπης τον έχω γράψει πολλές φορές -και δεν έχω δει αντιρρήσεις! Τον ξαναγράφω:
Όταν δίνεις κάτι το οποίο δίνει χαρά σε κάποιον και χαίρεσαι από αυτήν την χαρά τότε αγαπάς! Η αγάπη ως κατάσταση -μόνιμο φαινόμενο- είναι η συνεχόμενη εθελούσια προσφορά με σκοπό την χαρά αυτού που προσφέρει βλέποντας την χαρά αυτού που δέχεται.
Χαρακτηριστική σκηνή αγάπης: Η μάνα θηλάζει το μωρό της και αυτό μόλις πιει και την τελευταία σταγόνα την κοιτάει με χαμόγελο, και κάνει την μάνα να πλημμυρίζει από ευτυχία (χαρά).
Έτσι λοιπόν η αγάπη επειδή αφήνει αίσθημα χαράς είναι αρεστή και σαν κάθε αρεστό το βλέπουμε άλλοι λίγο και άλλοι πολύ ως ανάγκη.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[kaneis]

auti pou anafereis bugman einai apla mia morfi tis agapis opos tin ennoo ego,pou einai oti agapas ton allon oxi otan tou dineis xara apla alla otan ton odigeis sto agatho.tora an i mana metafrazei to agatho san ti gemati koilitsa tou morou tote nomizei pos to agapise.omos an ego theoriso oti tha plisiasei to agatho kalitera an mathei na antexei stin peina tote kata tin diki mou logiki to agapisa otan to afisa nistiko.to thema den allazei pantos,oti morfi kai na parei,opoios kai na nai o tropos pou o kathenas vlepei auto to monopati,ego rotao an einai dinaton na iparksei anagki oxi opos ennooume tis somatikes,alla mia anagki pou anti na sklavonei opos autes na apeleftheronei.ara zotiki gia tin eleftheria mas kai oxi gia tin epiviosi,afou i psixi den exei tetoio provlima.

[Bugman]

Απάντησα Kaneis!
Το αρεστό έγραψα αλλά δεν ειδίκευσα στο άλφα ή βήτα. Ετσι η αιτίασή σου για τις σωματικές ανάγκες είναι υποσύνολο αυτών που έθεσα ως ανάγκες, και έτσι είναι άσκοπη.
Το ίδιο συμβαίνει και για την διαφορά που έθιξες του χορτασμένου από το νηστικό παιδί. Το πώς θα χαρεί η μάνα είναι δικός της χαβάς. Δεν εξετάζω λοιπόν το πως αλλά το αν.
Δες και τα ευτράπελα της αγάπης: Κάποιος αγαπάει λάθος! Δηλαδή δέχεται μήνυμα πουτο μεταφράζει ως μήνυμα χαράς και χαίρεται. Ξάφνου το "πρόσωπο" εγκαταλείπει την συνήθεια της εκπομπής του δηθεν χαρμόσυνου μηνύματος και το γυρνάει στο χαλαρό ή χειρότερα στο αρνητικό μήνυμα -εκνευρισμός και τα σχετικά-. Τότε έρχεται η ώρα του γρεμίσματος της αγάπης. Η οποία όμως μέχρι να γκρεμιστεί υπήρχε! Αυτή ήταν η απατηλή αγάπη!
Η απατηλή αγάπη είναι σύντομη, αλλά αφήνει κουσούρια. Σαν το ανέκδοτο με τον καμένο: "Ο καμένος φυσάει και το γιαούρτι". Άμα καείς από αγάπη δύσκολα ψάχνεις να βρεις χαρά εκεί!

Ευτυχώς υπάρχουν και αλλα πράγματα να κάνεις. Ακόμα προσπαθώ να κάνω το pc να χαρεί αλλά τίποτα. Εκατομμύρια τρανζίστορ αλλά νιονιο μηδέν. Θα πάρω σκύλο καλύτερα! (είπε ο πικραμένος...)
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[kaneis]

den nomizo oti itan askopi afou to na dineis xara pou les esi agapi einai antitheto sto na dineis pono pou kapoios allos leei agapi.les to aresto diladi gia ipokeimeniki agapi milas,les kai otan derno to mazoxisti ton agapao.ego milao gia tin aitia pou sproxnei ton anthropo na dinei xara,esto kai oxi panta sosta,kai oxi gia to apotelesma.

[kaneis]

i agapi na sproxneis ton allon sto agatho mallon tipota aresto den exei gia auton afou simainei na prospatheis na ton kaneis elefthero,prama pou exei tis xeiroteres antidraseis,otan px anti na tou dineis auto pou thelei san na tou dineis narkotika,prospatheis na ton kaneis na ksefigei ap tin eksartisi kai auto oxi gia na tou aresei alla gia na einai eleftheros.

[Ouliathis]

Φίλε κανείς αυτό το οποίο ψάχνεις είναι μεγαλύτερο από την αγάπη. Το λένε ελευθερία και φυσικά αυτή είναι εδώ το όλον, του οποίου απαραίτητο μέρος είναι η αγάπη. Έτσι νομίζω πως θα πρέπει να το δούμε. Ένα παράδειγμα. Ένας ζητιάνος στο δρόμο. Ένας από τα εκατομμύρια που υπάρχουν και τον οποίον δεν θα τον ξαναδείς ποτέ. Κι όμως βλέποντας την ανάγκη του τον βοηθάς με ότι έχεις παίρνοντας μετά και εσύ τον δρόμο σου. Είναι πράξη αγάπης αυτή ή ελευθερίας; Το τελευταίο νομίζω ότι είναι. Κάποιοι φοβεροί αναλυτές θα πουν ίσως εδώ ότι ναι καλά αυτός μπορεί να είναι και ναρκομανής, οπότε εσύ βοηθώντας τον καταστρέφεις. Και έτσι τι έκανες; Μια τρύπα στο νερό και είχες την εντύπωση πως τον βοηθούσες κιόλας; Ξεχνούν όμως πως ο συγκεκριμένος ζητιάνος είτε είναι θύμα της τύχης και των περιστάσεων είτε όχι, ότι είναι να κάνει θα το κάνει και χωρίς εσένα. Εσύ στο όνομα της δικής σου ελευθερίας έκανες ότι φάνηκε καλύτερο υπο τις περιστάσεις. Και φυσικά αυτό ήταν μαζί και πράξη αγάπης διότι η ελευθερία την εμπεριέχει, όπως φυσικά δεν εμπεριέχει μόνο αυτή. Σίγουρα πάντως δεν εμπεριέχει οποιοδήποτε είδος ατομικής ιδιοκτησίας που είναι και ο κύρια υπεύθυνος λόγος σε αυτό που λέμε η αγάπη σκοτώνει. Ο ζητιάνος ότι είναι να κάνει θα το κάνει δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό αλλά εσύ δεν έδρασες σαν φτερό στον άνεμο, αλλά σαν κάποιος που θεωρεί ότι μπορεί να αλλάξει τα γεγονότα και κόντρα σε κάθε απιθανότητα να βρει τι σημαίνει η λέξη ελευθερία. Γιατί είναι άγνωστη λέξη. Τόσο άγνωστη όσο και το αγαθόν του Πλάτωνα.
Πώπω καλέ συγκινηθήκαμε φέρτε μας και μαντήλια; Πιθανόν αλλά οποιαδήποτε άλλη πράξη γιατί θα είχε μεγαλύτερη αξία; Πάντα εσύ αποφασίζεις τι ερώτηση θα κάνεις και με τι πονηρούς ή όχι τρόπους θα την διατυπώσεις.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής

[kaneis]

αυτη η πραξη που λες ouliathi ειναι αυτο που θεωρειται σημερα αγαπη και που μονο αγαπη δεν ειναι.αν η αγαπη απελευθερωνει,το να του ικανοποιησεις την αναγκη που του προκαλει εξαρτηση του δημιουργει την αναγκη απο σενα και απο οποιονδηποτε αλλον για να ικανοποιησει την πρωτη αναγκη.του δημιουργησες κι αλλη σκλαβονωντας τον περισσοτερο λες και δε του φτανε μονο μια.
αν ομως θελουμε να θεωρουμε τον αλλον υπευθυνο του εαυτου του και να τον βλεπουμε σαν ισο χωρις να ημαστε ουτε εμεις κηδεμονες,κατι που γινεται μονο και μονο γιατι οταν τον βλεπουμε εκει στο δρομο τον βλεπουμε σαν θυμα και λεμε α τον καημενουλη ασ τον βοηθησω,σκεψη που προδιδει οτι αισθανομαι ανωτερος,ουτε το συστημα που αδικει ουτε κανεναν αλλον,οσο γινεται βεβαια,τοτε οφειλουμε να τον απαλαξουμε αν μας νοιαζει απ την αναγκη(να του πουμε να παει να δουλεψει ειναι πολυ πιο αγαπη απ το να του δωσεις ψιλα τοτε).

δε συμφωνω οτι η ελευθερια ειναι ο σκοπος,κι αυτη μεσο ειναι οπως η δυναμη οπως η αγαπη για καθαρση και αγνοτητα της ψυχης,ωστε να επιτευχθει η προσεγγιση και θεαση του Αγαθου.

[Ouliathis]

Κανείς πίσω από οποιαδήποτε απάντηση κρύβεται και το πνεύμα της απάντησης που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο καημένος ο ζητιάνος αλλά η επιδίωξη της ελευθερίας. Για τον ζητιάνο μπορεί να κατεβάσει κανείς κάποια εκατομμύρια επιχειρημάτων ως προς το ποια πράξη και γιατί θα ήταν γι αυτόν καλύτερη. Δεν διαφωνώ σ αυτό. Άσε που απέκρυψα το γεγονός πως ο ζητιάνος ήταν και μονόχειρας εκτός από ναρκομανής. Άντε να βρει δουλειά τότε. Δεν έχουν τέλος αυτά τα επιχειρήματα ούτε έχουν τέλος και οι δικαιολογίες. Τείνουν στο άπειρο και συνεπώς είναι κακές. Το ζήτημα είναι οι πράξεις χωρίς ανταπόκριση. Και με αυτό δεν εννοούμε πως αυτές οι ίδιες είναι δυνατόν να μην έχουν κάποιου είδους αποτέλεσμα. Πως είναι δυνατόν αυτό αφού η πράξη ισούται με την δράση. Και να μην δρας δεν γίνεται. Μειώνουν όμως την αίσθηση της ατομικής ιδιοκτησίας για να το πω και μαρξιστικά. Και το να βλέπει κανείς τον κόσμο σαν φαταούλας είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Με λίγα λόγια αμφιβάλω αν υπάρχει κανείς που δεν γνωρίζει την αλήθεια.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής