Το πρόβλημα Richard Dawkins

[opyrgos]

Λέει ή όχι ο Ντόκινς ότι τα γονίδια αναδιπλασιάζονται και έχουν διαφορετικές πιθανότητες να το πράξουν σε ανόμοια περιβάλλοντα (και αυτό είναι που το παρουσιάζει μεταφορικά με όρους «εγωισμού» των γονιδίων) ενώ ενδίδουν σε έναν ανηλεή ανταγωνισμό για να υπερνικήσουν άλλα; Συνάγεται κατόπιν ή όχι το συμπέρασμα ότι το ανθρώπινο ον πρέπει και το ίδιο να είναι εγωιστικό, εφόσον αυτή είναι η μόνη ψυχολογία που αρμόζει στο φορέα αυτών των μικρών τεράτων;

[Chaos]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

[opyrgos]

Ανοησίες λέει!

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Μπα! Αυτά είναι κοινός τόπος!

[opyrgos]

Όντως! Η ανοησία κατάντησε κοινοτοπία.

[maxim_97]

Chaos
Γράφεις:
Δεν πιστεύω ότι υπονοείς το άτομό μου με τα ανωτέρω. Επειδή όμως θα μπορούσε να υπάρξει μία τέτοια παρεξηγήσιμη ερμηνεία τους, παραπέμπω εδώ:

Δεν θα μπορούσα να υπονοήσω το οτιδήποτε για σένα και για τον οποιονδήποτε άλλον που δεν γνωρίζω προσωπικά και καλά….
Αναφέρθηκα σχετικά με το θέμα που έθεσες περί «ευτελισμού της κοινωνικοπολιτικής έρευνας» απ’ τη μεριά του Dawkins.
Παρατήρηση έκανα και παράδειγμα έφερα…τα γνωστά «τζάκια» της πολιτικής Ελληνικής πραγματικότητας των τελευταίων πενήντα ετών.

Για τον εν λόγω καθηγητή, δεν ξέρω τι ακριβώς πληροφορίες διαθέτεις, ώστε να τον διαφοροποιείς από το πλαίσιο που ο ίδιος έθεσες ως κατακριτέο. Το γεγονός και μόνον της "παγκόσμιας αναγνώρισης" δεν μου λέει τίποτα. Παρόμοια διαθέτουν και ο Τζεσούα ή ο Μάϊκλ Τζάκσον.

Θα έλεγα πως γνωρίζω τον Dawkins όσο και ο κάθε αναγνώστης του βιβλίου του. Η όποια διαφοροποίηση κριτικής του καθενός γι’ αυτόν, είναι ζήτημα υποκειμενικότητας ενός εκάστου, όπως άλλωστε συμβαίνει για το οτιδήποτε και για τον οποιονδήποτε σε ατομικό επίπεδο.
Τώρα περί «παγκόσμιας αναγνώρισης» του, ξέρεις καλά πως δεν εννοούσα την ευτελιστική εκδοχή ταύτισης του, με τον οποιονδήποτε «αναγνωρίσιμο» γενικώς.

Εγώ μπορώ να κρίνω μόνον από τα γραφόμενα του ενός και μόνου βιβλίου του που άντεξα να διαβάσω, καθώς και των περιεχομένων της ιστοσελίδας του που επισκέφθηκα πολλές φορές αυτές τις μέρες, χάριν αυτού του θέματος και μόνον.
Η γνώμη που σχημάτισα, καταγράφεται στο προηγούμενο σημείωμά μου.
Ίσως να μην ενδιαφέρει κανέναν, αλλά ως δεδηλωμένος εγωιστής την κατέθεσα.
Απλώς, δεν μου φαίνεται γόνιμο να συζητήσω περισσότερο επ' αυτής για το συγκεκριμένο ζήτημα, τουλάχιστον έως ότου κάτι με κάνει να την αλλάξω (πράγμα διόλου απίθανο για τον προσωπικό μου τρόπο αντίληψης των πραγμάτων).


Νομίζω πως η κριτική που αξίζει να έχει ο κάθε ένας συγγραφέας στοχαστής, φιλόσοφος, επιστήμονας η οτιδήποτε άλλο εκφράζει μέσα από τις κοσμοαντιλήψεις η θέσεις του, είναι η το δυνατόν αντικειμενικότητα τεκμηρίωσης της αντίθεσης μας γι’ αυτόν στην κριτική μας, με υπέρβαση του δομημένου «εγώ» μας (δύσκολη υπόθεση για τον μέσο άνθρωπο) και ανεξάρτητα της όποιας συναισθηματικής - συμφεροντολογικής μας αντίληψης των πραγμάτων.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση του Dawkins και στην κουβέντα μας γι’ αυτόν στο forum, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως «χάνουμε το δάσος…βλέποντας ΜΟΝΟ το δέντρο», η αλλιώς διυλίζουμε τον κώνωπα αγνοώντας τον ελέφαντα….
Σχολαστικά εξετάζουμε να του βρούμε «ψεγάδια» για να τον «κατατροπώσουμε», με ατέρμονες ανούσιες – αστείες μη τεκμηριωμένες τοποθετήσεις και χάνουμε την γενικότερη ωφέλιμη προσφορά του στην υπόθεση πολέμου κατά των δεισιδαιμονιών που αφορούν τον «κόσμο» των πολλών συνανθρώπων μας και που ασφαλώς επηρεάζει ΑΡΝΗΤΙΚΑ τη ζωή όλων μας.

Το «εγωιστικό» γονίδιο δεν είναι κάποια ανακάλυψη του Dawkins. Είναι δεδομένο νομοτελειακό καθεστώς της φύσης της ζωής των πάντων στον πλανήτη μας. Τα σπερματοζωάρια κάνουν αγώνα δρόμου ταχύτητας το καθένα ξεχωριστά να εισχωρήσει στο ωάριο προκειμένου να γονιμοποιηθεί. Αν δεν υπήρχε ο «εγωιστικός» παράγοντας στο καθένα απ’ αυτά τα σπερματοζωάρια, η υπόθεση γονιμοποίησης θα ήταν μόνο η ΤΥΧΗ. Όχι βεβαίως πως δεν υπάρχει κι’ αυτή στην όλη διαδικασία, αλλά σίγουρα το «εγωιστικό» μέρος της φυσικής λειτουργίας των ζώντων οργανισμών είναι ο άλλος παράγοντας που δεν πρέπει να αγνοούμε, ούτε δε πολύ περισσότερο να σνομπάρουμε μέσα από την ΑΓΝΟΙΑ η τον κομπλεξισμό μας





http://maximos-httpblogspathfindergr.blogspot.com/

http://maxim97.blogspot.com/

http://clubs.pathfinder.gr/maxim_97
_________________
Επίκουρος:
Ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια".

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

[opyrgos]

Μα τον Ντόκινς και την παράδοση της δαρβινικής σκέψης δεν τους ενδιαφέρει ο ανθρωπισμός. Ο δαρβινισμός ανέτρεψε ένα ολόκληρο φιλοσοφικό σύστημα.

[maxim_97]

[skakos]

Παιδιά, μιλάμε για τα "γονίδια" σαν να ήταν όντα με βούληση. Δηλαδή έχουμε φτάσει στο σημείο να αρνούμαστε πεισματικά ότι ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση (αφού είναι προγραμματισμένος από τα γονίδια του) και από την άλλη - την ίδια στιγμή - να αναφερόμαστε σε αυτό που "κάνουν" τα γονίδια σαν να είχαν δική τους βούληση!!! Το να συμφωνήσουμε σε μια κοινή ορολογία για να μιλάμε δεν θα ήταν κακό...
_________________
Φιλοσοφία Επιστήμης και Θρησκείας: http://harmonia-philosophica.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
The Limits of Science: http://harmoniaphilosophica.wordpress.com/2011/04/18/the-limits-of-science-2jszrulazj6wq-5/

[opyrgos]

[maxim_97]

[Tesla]

Δεν είναι ανάγκη να μελετήσουμε τα γονίδια για να καταλάβουμε την εγωιστική μας φύση.Απλά ανατρέξτε στο νόημα όλων των πράξεών σας και θα εκπλαγείτε.

[opyrgos]