ΤΙ ΕΜΠΟΔΙ/ΖΕΙ/ΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ;

[drosistis]

ΔΙΠΟΛΙΣΜΟΣ

Ο ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Αν όλα ανεξεραίτος τα πράγματα
στους χώρους της δημιουργίας,
δεν ήταν διπολικά:
τότε φεύγοντας από τον υποθετικά
μοναδικό πόλο τους,
δεν θα είχαν κανένα προορισμό.

© Michael Pais Alasinos

[drosistis]

ΣΤΑΥΡΟΒΕΛΟΝΙΑ

Όλα ανεξαιρέτως τα πράγματα
Που συνθέτουν την δημιουργία
Αποτελούνται από ζεύγη αντιθέτων
Που διασταυρώνονται στις αντιφάσεις τους,
Υφαίνοντας σταυροβελονιά
Το υφαντό της ζωής.

© Michael Pais Alasinos

[drosistis]

Ο ΣΤΙΒΟΣ

Τα όνειρα είναι οι μήτρες
που εκκολάπτουν τα πλαίσια
της συνέχειας που ζούμε.

Κι’ ύστερα τα θάβουμε
σαν τσόφλια των όσων ζήσαμε
όταν τα κυνηγούσαμε.

Ποτέ δεν μας ξεγέλασαν τα όνειρα
γιατί αυτά είναι ο στίβος
που διαδραματίζεται η ζωή
κι’ όχι το έπαθλο όπως θαρρούμε.

© Michael Pais Alasinos

[drosistis]

ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ

Όπου κι’ αν πάμε
επιβαίνουμε της σκέψης μας.
Αυτό και μόνο είναι υπέρ αρκετό
για ένα αμερόληπτο νηφάλιο άνθρωπο
ν’ αντιληφθεί , ό,τι οι αποστάσεις
στο χώρο και στο χρόνο, είναι νοητικές.

Ή, το αντιλαμβανόμαστε
και ανοίγουμε τα φτερά
της ξεχασμένης υπερηφάνειας ιδεών
και στοχεύουμε πεπρωμένα που αρμόζουν
στον ανώτερο εαυτό μας,

ή, παραμένουμε εσαεί καθηλωμένοι και μίζεροι,
να κυνηγάμε την ουρά μας,
στα ίδια και στα ίδια αδιέξοδα
των κλειστών χώρων της ελεγχόμενης σκέψης
και να αφουγκραζόμαστε απαθείς την σήψη
που κυκλώνει από παντού
το παρών και το μέλλον του πλανήτη.

Michael Pais Alasinos

[drosistis]

ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΟΡΙΣΕ ΠΛΑΤΩΝΑΣ

Οι ιδέες που μας έρχονται
ακολουθώντας τις συνοχές των συλλογισμών μας
και τις θεωρούμε επιτεύξεις του μυαλού μας.
Στην πραγματικότητα δεν είναι δικές μας,
αλλά υπαρκτές οντότητες, όπως τις όρισε Πλάτωνας
που διακινούνται γύρο μας και παντού
και εποπτεύουν την κοσμική αρμονία των αντιθέσεων
με την ζωντανή διανομή των αναλογιών
διά μέσου της ευλυγισίας της ελεύθερης σκέψης
που συγκλείνει τις σχέσεις των διαφορετικοτήτων.

Κόσμοι που δεν εναρμονίζονται
και χαράσσουν δική τους πορεία
ασφυκτιούν στις αγκυλώσεις της άκαμπτης
κατευθυνόμενης σκέψης τους
και συνθλίβονται σταδιακά
από τις παρενέργειες που ίδιοι προκαλούν
και που έμαθαν ανυποψίαστα να ζουν μαζί τους
ως να ναι αναγκαίο κακό, μέρος της ζωής.


© Michael Pais Alasinos

[drosistis]

ΕΞ ΙΔΙΩΝ

Όλα τα όντα
της νοητικά ενιαίας δημιουργίας
ζουν και διακινούνται στο αναφαίρετο
δικαίωμα της στάθμη τους στο χώρο
που αυξομειώνεται
από την κάθε τους ενέργεια.

Κι’ όσοι από κακή σπουδή
καμώνονται στα μάτια των άλλων
σε ανώτερες από το ύψος τους στάθμες,
ακούσια τους εντάσσονται
στα μετέωρα και στ’ ακυβέρνητα
της τάξης των πραγμάτων.


Και μοιραία αποδομούνται
και αναδομούνται εξ ιδίων
σε κόσμους συμβατούς με το βίο τους
ως αντικατοπτρισμός της έννοιας τους,
που μεταδίδεται από χρόνο, σε χρόνο
όπως και η κάθε έννοια,
από σκέψη, σε σκέψη.

Michael Pais Alasinos

[drosistis]

APR
18
ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ


ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ
Σε ένα σύμπαν νοητικά ενιαίο
η λογική αντιστοιχεί μ’ ένα ποτάμι
που αφήνεσαι ως πλεούμενο
άνευ όρων στη ροή του.

Να σε περιηγείται
στην απέραντη αγκαλιά της φύτρας σου
με ελιγμούς αλάνθαστους
από τα μυστικά περάσματα των πεπρωμένων.

Καμιά επιστήμη δεν είναι εις θέση
να εντοπίζει τις σωστές αναλογίες των αισθήσεων
που κουρδίζονται οι χορδές
του τεντωμένου τώρα στο προσκήνιο,
εκτός των πηγαίων ελιγμών
της ελεύθερης σκέψης.

© Michael Pais alasinos

[drosistis]

ΑΝ ΔΕΝ ΕΚΡΑΓΕΙΣ

Ποτέ δεν θα ‘σαι βέβαιος
για την αθωότητα σου
να μένεις αδρανείς
σ’ ένα κόσμο που νέμονται
συμμορίες δογμάτων
και συνοδοιπόρα καθεστώτα.

Ποια δικαιολογία ν’ αντιπαραθέσεις
στον ανώτερο εαυτό σου
όταν του αναφερθείς;

Αν δεν εκραγείς (αν μη τι άλλο)
σε απόηχους από θρύψαλα κραυγής
στη νυχτωμένη ψυχής τους;

© Michael Pais alasinos

[drosistis]

ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑ
Ο σπόρος τίθεται στο χώμα
Ως ερώτηση στη γη
Και η γη το απαντά.
ενσαρκώνοντας την έννοια του.

© Michael Pais Alasinos

ΣΥΠΛ...
Όλα τα δημιουργήματα
υπαγορεύονται από την λογική
του κυρίαρχου νου (λόγου)
που είναι και η φύτρα όλων των πραγμάτων.
Γιατί όλα μαζί τα πράγματα
είναι ο εσωτερικός του κόσμος,
όπως του Ωκεανού ο υδάτινος κόσμος
και εκφράζονται, ή υλοποιούνται
στην άγνωστη γλώσσα μεταξύ
των διαφορετικοτήτων, ξεχωριστά.

© Michael Pais alasinos

[drosistis]

ΤΑ ΠΗΓΑΙΑ

Πριν αποφασίσεις λάτρης των πηγαίων
και να συμπεριφέρεσαι όπως αυτά
που δεν αναστέλλουν την ροή τους
για να περάσει ο κ. υπουργός.

Πρέπει να ξέρεις, πως οι σχέσεις σου
με τον υπόλοιπο κόσμο, θα είναι οι ίδιες
με αυτές που έχουν με τα στοιχεία της φύσης.
Δηλαδή σπανίως θα είσαι γι’ αυτούς,
ακριβώς, αυτό που θα ήθελαν.

Michael Pais Alasinos

[drosistis]

ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

Η αγάπη ατονεί και ξεθωριάζει
όταν την ξεχωρίζουμε από τα άλλα
συναισθήματα και την μονοπωλούμε.

Κι απ’ το στεγνό πια νόημα της
η βλοσυρότητα με τ όνομα της
σκιάζει τις ψυχές του κόσμου
.
© Michael Pais Alasinos

[drosistis]

ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ

Η μόνη αλήθεια
της υλικής ζωής
είναι το ψέμα της
που διαρκεί μια ζωή.

Γιατί γεννιέται
από τυχαία συμβάντα
που λαμβάνουν χώρα
στις επιφάνειες της γης,
ακούσια της κοσμικής
πραγματικότητας

© Michael Pais alasinos

[drosistis]

ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΑΝΑ

Φοβάμαι μάνα στη ζωή,
το άδικο ελεύθερο
εν λευκώ την κυβερνά.

Κι’ οι καπετάνιοι
που την ρότα κουμαντάρουν,
ο ένας πίσω από τον άλλο
σημαία ευκαιρίας υψώνουν στη ψυχή.

Ως και οι ποιητές μετοίκησαν
στα ουδέτερα της καλαισθησίας
και τραγουδούν αόρατοι ευθυνών
σαν τζιτζίκια στον ύπνο του μεσημεριού
το δίκιο τάχα του φτωχού
και πολεμούν στα χωρατά την εξουσία.

Φοβάμαι μάνα…

© Michael Pais Alasinos

[mars]

Ήταν κάποτε μία Ατλαντίδα.
Όπου οι θνητοί κάτοικοί της
λάτρεψαν το σκότος, οξειδώθηκαν και εκφυλίστηκαν.
Τον πολιτισμό αντικατέστησε η αλόγιστη χρήση
της υψηλής τεχνολογίας και η διαφθορά.
Εναντιώθηκαν στο σύμπαν παραβιάζοντας τους νόμους του.
Η Ύδρα του σκότους και της αγνοίας,
κυρίευσε τα πάντα και την υπόστασή τους.
Διότι κυβερνήθηκαν από σκοτεινούς, διεφθαρμένους,
αλαζόνες και ανοήτους βασιλείς, οι οποίοι τους εμφύτευσαν
την σκοτεινή, την βάρβαρη και την βέβηλη φύση.
Τους υποκίνησαν εναντίον της ανθρωπότητος και
του πολιτισμού του φωτός,
Καταποντίστηκε και αφανίστηκε.
Άμοιρη Ατλαντίς.

Ὅμοια γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὰ μέλλοντα τοῖς γεγονόσι.¨

[Ἀριστοτέλης]

(Τα περισσότερα από αυτά που θα γίνουν στο μέλλον
είναι ίδια μ’ αυτά που έχουν γίνει.)

Μηκέτ᾽ ἔπειτ᾽ ὤφελλον ἐγὼ πέμπτοισι μετεῖναι
175 ἀνδράσιν, ἀλλ᾽ ἢ πρόσθε θανεῖν ἢ ἔπειτα γενέσθαι.
νῦν γὰρ δὴ γένος ἐστὶ σιδήρεον· οὐδέ ποτ᾽ ἦμαρ
παύσονται καμάτου καὶ ὀιζύος οὐδέ τι νύκτωρ
τειρόμενοι· χαλεπὰς δὲ θεοὶ δώσουσι μερίμνας.
ἀλλ᾽ ἔμπης καὶ τοῖσι μεμείξεται ἐσθλὰ κακοῖσιν.

¨..χειροδίκαι· ἕτερος δ᾽ ἑτέρου πόλιν ἐξαλαπάξει·
190 οὐδέ τις εὐόρκου χάρις ἔσσεται οὐδὲ δικαίου
οὐτ᾽ ἀγαθοῦ, μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν
ἀνέρα τιμήσουσι· δίκη δ᾽ ἐν χερσί καὶ αἰδὼς
ἐσσεῖται, βλάψει δ᾽ ὁ κακὸς τὸν ἀρείονα φῶτα
μύθοισι σκολιοῖς ἐνέπων, ἐπὶ δ᾽ ὅρκον ὀμεῖται.
195 ζῆλος δ᾽ ἀνθρώποισιν ὀιζυροῖσιν ἅπασιν
δυσκέλαδος κακόχαρτος ὁμαρτήσει, στυγερώπης.
καὶ τότε δὴ πρὸς Ὄλυμπον ἀπὸ χθονὸς εὐρυοδείης
λευκοῖσιν φάρεσσι καλυψαμένω χρόα καλὸν
ἀθανάτων μετὰ φῦλον ἴτον προλιπόντ᾽ ἀνθρώπους
200 Αἰδὼς καὶ Νέμεσις· τὰ δὲ λείψεται ἄλγεα λυγρὰ
θνητοῖς ἀνθρώποισι, κακοῦ δ᾽ οὐκ ἔσσεται ἀλκή.¨

[ΗΣΙΟΔΟΣ, ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ, 8ΟΣ ΑΙΩΝ Π.Χ.Χ]

(Μακάρι εγώ ανάμεσα στου πέμπτου γένους τούς ανθρώπους
να μην ήμουν, μα είτε πιο μπροστά να πέθαινα ή ύστερα να γεννιόμουν.
Αφού τώρα πια το σιδερένιο υπάρχει γένος.
Κι ούτε θα πάψουνε ποτέ τη μέρα να κοπιάζουν και να δυστυχούν,
να βασανίζονται τη νύχτα, μα μέριμνες σκληρές σ᾽ αυτούς οι θεοί θα δίνουν.
Όμως και σ᾽ αυτούς ανάμεικτα θα υπάρξουνε καλά με τα κακά.

Στην βία των χεριών τους το δίκιο τους.
Κι ο ένας την πόλη του άλλου θ’ αφανίσει .
Διόλου δεν θα τιμάται ο πιστός στον όρκο του,
ο αγαθός, ο δίκαιος, μα του κακού τον δράστη
θα τιμήσουν πιο πολύ και τον ακόλαστο .
Στην βία των χεριών το δίκαιο κι η ντροπή θα είναι,
ο άντρας ο κακός θα βλάπτει τον καλύτερο,
θα τον κατηγορεί με λόγια διεστραμμένα,
δίνοντας κι από πάνω όρκο .
Ο φθόνος χαιρέκακος, κακόγλωσσος, στην όψη
μισητός, θα συνοδεύει όλους τους ταλαίπωρους
ανθρώπους .
Και τότε προς τον Όλυμπο απ’ την γη με τους πλατιούς
τους δρόμους, αφού σε άσπρα πέπλα το ωραίο σώμα τους
καλύψουνε, θα πάνε να σμίξουνε με των αθανάτων το γένος,
τους ανθρώπους πίσω αφήνοντας, η Αιδώς και η Νέμεση .
Και μόνο οι πόνοι οι θλιβεροί θα απομείνουν στους
θνητούς ανθρώπους .
Και απ’ το κακό προφύλαξη δεν θα υπάρχει.)

Συν Αθηνά (σεπτό Νου) και χείρα κίνει.

[drosistis]

ΣΕ ΑΛΛΗ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ

Όλα τα δημιουργήματα
υπαγορεύονται από την λογική
του κυρίαρχου νου (λόγου)
που είναι και η φύτρα όλων των πραγμάτων.

Γιατί όλων των πραγμάτων η ιδέα και η ψυχή
είναι κύτταρα περιεχόμενα του νου
που ρέουν στους ειρμούς
της αέναης λογικής της κτίσης των πραγμάτων
και όχι ο νους δικό μας περιεχόμενο
όπως αφελώς θαρρούμε.

Και μας εξουσιάζει
όπως ο Ωκεανός τον υδάτινο κόσμο
και δημιουργεί και κυβερνά διά μέσου μας
με τη διττή του φύση
(της ερώτησης και της απάντησης)
που προϋποθέτει σωστές τοποθετήσεις
και συσπείρωση των πολλών,
εις ένα ενιαίο δημιούργημα,

με την ίδια λογική
αλλά σε άλλη δομή και γλώσσα,
η ύλη ενσαρκώνει και το πνεύμα εννοιολογεί
τις ιδέες των διαφορετικοτήτων.

© Michael Pais alasinos