ΣΧΕΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΧΡΟΝΟΧΩΡΟΣ

[stefstath]

Οι σύγχρονες θεωρίες της αστροφυσικής λένε πως μαζί με τη μεγάλη έκρηξη γεννήθηκαν μαζί ο χώρος και ο χρόνος. Οδηγήθηκαν εκεί από εξισώσεις. Κάθε επινόηση όμως ξεκινά με φαντασία, διαίσθηση και υπόθεση. Μετά τα ξεχνάμε αυτά φαίνεται. Οι θεωρίες αυτές σχετίζουν τελείως την ύλη και την ενέργεια με το χώρο και το χρόνο που ξεδιπλώνονται. Και καλά κάνουν. Μα αυτός ο χώρος και ο χρόνος είναι ο σχετικός με την ύλη και την ενέργεια καθόσον πουθενά αλλού η ύλη και η ενέργεια δεν τίθενται, δεν μετρούνται, ούτε εξελίσσονται. Αυτός είναι ο χωρόχρονος της φυσικής. Μήπως δεν υπάρχει μόνο αυτός;
Αν μαζέψουμε όλα τα πράγματα του σπιτιού μας σε ένα δωμάτιο δε σημαίνει πως τα άλλα δωμάτια σταμάτησαν να υπάρχουν. Το ίδιο ίσως ισχύει κι αν προεκτείνουμε αυτό στο απόλυτο: Αν μαζευόταν η ύλη του κόσμου σε ένα απειροελάχιστο σημείο δεν σημαίνει ότι έξω από αυτό δεν υπάρχει ούτε χώρος, ούτε χρόνος. Αν είναι έτσι τότε να μας πουν τι υπάρχει. Λένε, δεν το χωράει το ανθρώπινο μυαλό. Μα τότε μπαίνουμε στην αποδοχή του ακατάληπτου και του αδιανόητου, οπότε μπορούμε να υποθέσουμε οτιδήποτε. Ότι δεν χωράει το μυαλό δεν πρέπει να αναφέρεται καν ως επιστημονικό διότι τότε να δεχτούμε ότι υπάρχει ο Ποπάυ και ο Σπάιντερμαν. Το τίποτα δεν έχει καμία έννοια και αρνείται τον ίδιο του τον εαυτό (Παρμενίδεια αντίφαση). Κι αν έξω από το μοναδιαίο σημείο της πρώτης έκρηξης δεν υπάρχει τίποτα τότε καταρρέει και η θεωρία των άπειρων ή παράλληλων συμπάντων καθόσον κι εκείνα θα ανήκουν στο τίποτα. Ή μήπως είναι τόσο μακριά εκείνα που δεν επηρεάζονται; Τότε υπάρχει λοιπόν χωρόχρονος κι αλλού.
Που ξεδιπλώθηκε λοιπόν η πρώτη μεγάλη έκρηξη αφού δεν υπήρχε χώρος για να ξεδιπλωθεί; Γεννιόταν μαζί της κι ο χώρος; Δηλαδή αν μεταφέρουμε τα πράγματα έξω από το σπίτι μας θα αρχίσουν να δημιουργούνται νέα δωμάτια; Κι όταν το Σύμπαν ξανασυστέλλεται για να ξαναγίνει σαν το κεφάλι μιας καρφίτσας, τότε ο χώρος που αφήνει πίσω σαν κενός σταματά και να υπάρχει; Μήπως παιδιαρίζουμε;
Ας δούμε από την αρχή και με καθαρή νόηση τι είναι χώρος. Είναι η μόνη απόλυτη αρχική ύπαρξη που δεν εξαρτάται από την παρουσία καμιάς άλλης ύπαρξης για να επιβεβαιωθεί. Είναι το πλαίσιο υποδοχής των όντων (τιθήνη χώρα, κατά τον Πλάτωνα στην οποία τίθονται όλα αρχικά)Το ότι είναι κενός δεν σημαίνει ότι είναι ανύπαρκτος. Κάποιοι λένε ότι δεν είναι κενός αλλά περιέχει εν δυνάμει κβαντώσεις ή αιθέρα ή χορδές σωματιδίων που περιμένουν τις κατάλληλες συνθήκες για να εκδηλωθούν. Οποιαδήποτε άλλη ύπαρξη εκτός του χώρου επιβεβαιώνεται από την παρουσία μιας άλλης ύπαρξης. Π.χ. για να υπάρξει φως πρέπει να υπάρξουν κατάλληλα σωματίδια, για να υπάρξει σχετική μέτρηση χρόνου θα πρέπει να αναφέρεται σε μια εξέλιξη της τοπικής ύλης ή της ενέργειας που μετρά, αλλά για να υπάρξει χώρος δεν χρειάζεται να υπάρξει τίποτα άλλο.
Τώρα, εάν μέσα στον κενό χώρο δεχτούμε ύλη που κινείται ή καμπυλώνεται λόγω βαρυτικών, ηλεκτρομαγνητικών ή άλλων δυνάμεων δεν ευθύνεται ο χώρος σ’ αυτό. Ο χώρος φιλοξενεί τα γεγονότα, δεν τα τροποποιεί. Το ίδιο συμβαίνει και με τον χρόνο. Λένε ότι ο χρόνος σχετίζεται με το ρυθμό εξέλιξη της ύλης. Μα αυτό είναι σύμβαση, δεν είναι ουσία. Όπως λέμε βόρεια-νότια, πάνω- κάτω, αυτά είναι συμβάσεις όχι ουσίες. Αλλιώς αναπτύσσεται ένα λουλούδι σε Α΄ κλίμα αλλιώς σε Β΄ κλίμα. Δεν άλλαξε ο χρόνος, οι τοπικές διαδικασίες της ύλης άλλαζαν. Ένας ταλαιπωρημένος 50χρονος μοιάζει με 70χρονο και το ανάποδο. Ο Χρόνος τους άλλαξε ή η ταλαιπωρία; Τα ρολόγια τους το ίδιο έδειχναν. Λένε πως ένα υποτιθέμενο δεκαετές ταξίδι στο χώρο με την ταχύτητα του φωτός θα παγώσει το χρόνο του ταξιδιώτη και όταν επιστρέψει θα τους βρει όλους γεροντότερους από αυτόν κατά 10 χρόνια επειδή η δική του βιολογική εξέλιξη θα έχει ανασταλεί. Μα δεν θα έχει ανασταλεί ο χρόνος αλλά οι βιολογικές λειτουργίες του ταξιδιώτη λόγω απουσίας βαρυτικών ή άλλων δυνάμεων, όπως ένα κρέας στην κατάψυξη το οποίο διατηρείται χρόνια κι ας κυλάει ο χρόνος. Τώρα αν βάζαμε όλο το Σύμπαν σε μια κατάψυξη τότε θα επιβραδύνονταν τα πάντα και θα λέγαμε ότι επιβραδύνεται ο χρόνος. Αυτό όμως είναι σωστό;
Λένε πως ο χρόνος εξαρτάται από τη βαρύτητα, την ταχύτητα κτλ, μα αυτά αλλάζουν, ο χρόνος γιατί να αλλάξει; Ο επιστήμονας Ντρουέ λέει: ο χρόνος μένει, εμείς κινούμαστε. Ας φανταστούμε ότι έχουμε τρεις ανθρώπους. Το ρολόι του ενός πάει αργά, του άλλου κανονικά και του τρίτου πάει γρήγορα. Ο πρώτος θα πηγαίνει αργοπορημένος στη δουλειά του, ο άλλος θα πηγαίνει κανονικά και ο τρίτος θα πηγαίνει πιο νωρίς. Σε αυτό φταίει ο χρόνος; Μήπως πρέπει να σοβαρευτούμε. Οι συμβάσεις της τοπικής ύλης δεν έχουν να κάνουν με απόλυτες ουσίες. Ο χρόνος που λέει η φυσική ισχύει κατά σύμβαση με το πεδίο αναφοράς στο οποίο αναφέρεται. Όπως δεν υπάρχει ρολόι απόλυτης μέτρησης έτσι και δεν υπάρχει ύλη που να μην επηρεάζεται από κάτι. Με αυτήν την έννοια ο χρόνος είναι σχετικός αλλά αυτός δεν είναι ο καθαυτού χρόνος αλλά ο κατά σύμβαση χρόνος. Ο καθαυτού χρόνος δεν είναι έννοια της φυσικής αλλά της φιλοσοφίας και αφορά εκείνο που ωθεί να εξελίσσεται οτιδήποτε άσχετα με τις συμβάσεις του. Δηλαδή είναι ή δεν είναι σωστά ρυθμισμένο το ρολόι κάποιου, ή ακόμα κι αν δεν έχει καν ρολόι, η ώρα να πάει στη δουλειά του θα έρθει ούτως ή άλλως κι άσχετα πόσο νωρίς ή αργά θα’ ρθει.
Θα πείτε: Αν απομονώσουμε την ύλη από το χωρόχρονο προς τι να μετράμε αποστάσεις και διάρκειες; Μετρήστε τα όπως ήδη τα μετράτε σε σχέση με τον σχετικό χώρο και το σχετικό χρόνο. Ο καθαυτός όμως χώρος και χρόνος δεν περιμένει κάτι άλλο για να τον μετρήσει. Περιέχει εν δυνάμει την ιδιότητα της απόστασης και της διάρκειας για οποιαδήποτε μορφή ύλης, ή άλλης παρουσίας του προκύψει.
Λένε ακόμα οι σύγχρονες θεωρίες ότι καθιστούν άκυρη την Ευκλείδειο Γεωμετρία καθόσον δεν υπάρχει τίποτα στη φύση ευθείο, σφαιρικό, κυκλικό ή επίπεδο, παρά όλα υπόκεινται στην λεγόμενη καμπύλωση του χωρόχρονου και κατά το μοντέλο της χαοτικής γεωμετρίας φράκταλς ή κατά την τυχαία αρμονική στιβάδα μιας χορδής. Σωστά μιλούν αλλά ξεχνούν κάτι: Αυτά όλα δεν τα έδωσε ο Ευκλείδης για να μας πει ότι έχουν απόλυτο αντίκρισμα στη φύση. Ο Ευκλείδης δεν έδωσε τη φυσική διάσταση της γεωμετρίας αλλά την φιλοσοφική. Αυτά που είπε είναι οι απαραίτητες απαρχές της ανθρώπινης νόησης για να μπει πρώτα σε μια τάξη η ανθρώπινη σκέψη. Λέτε να μη γνώριζε ότι δεν ισχύει στη φύση; Πως θα καταλάβει κάποιος τα φράκταλς αν δεν καταλάβει πρώτα τι είναι ευθεία; Κι αν η ευκλείδειος γεωμετρία είναι τελείως φανταστική γιατί φτιάχνουμε κυκλικές ρόδες στα αυτοκίνητα κι όχι τετράγωνες; Γιατί χτίζουμε τα σπίτια μας με το νήμα της στάθμης κι όχι με το μάτι μας; Μήπως τα έχουνε μπερδέψει λίγο; Μήπως εκτοξεύουν κορώνες δίκην εντυπωσιασμού επιστημονικών διατριβών;
Χωρίς την Ευκλείδια γεωμετρία δεν πάει κανένας παρακάτω και είναι ανέντιμο επειδή φτάσαμε σε ένα υψηλό σημείο να επιστρέφουμε και να την ακυρώνουμε από αδυναμία να ερμηνεύσουμε με τον ίδιο τρόπο και τα σημερινά δεδομένα. Ξέρουμε ότι κάθε τι που φαίνεται ευθείο, σε μεγέθυνση έχει πολλές μικρές καμπύλες. Κάθε μικρή καμπύλη σε μεγαλύτερη μεγέθυνση έχει αμέτρητα ευθεία τμήματα κ.ο.κ. ώσπου φτάνουμε από την διαστολή του σύμπαντος ως τις τροχιές των κουάρκ. Τι επικρατεί τελικά; Το ίσιο ή το καμπύλο, το κοίλο ή το επίπεδο; Ποιος γνωρίζει τόσο ώστε να βιάζεται να ακυρώσει τον Ευκλείδη; Μήπως μιλάμε για το ίδιο πράγμα και απλά μας φαίνεται μια ίσιο και μια καμπυλωτό; Λένε ακόμα πως αν τρέχει κάτι ευθύγραμμα γύρω από τη Γη, στην πραγματικότητα τρέχει καμπυλωτά γιατί η Γη είναι σφαιρική. Τι υψηλή ευφυία! Ο Ευκλείδης φταίει που δεν μας έφτιαξε έναν επίπεδο πλανήτη για να το αποδείξει; Με αφαιρετική σκέψη δεν κατανοούμε ότι αν η Γη ήταν επίπεδη θα κινείτο ευθεία; (και πάντα με την υπόθεση ότι κρατούμε όλο το υπόλοιπο σύμπαν ακίνητο)
Πρέπει να ξεχωρίσουμε τις απόλυτες φιλοσοφικές έννοιες του Ευκλείδη από τις σχετικές έννοιες της φυσικής. Τις ιδιότητες της καμπύλωσης τις έχει η ύλη κι όχι ο χώρος. Αν ένας δίσκος βινιλίου είναι γρατζουνισμένος δε φταίει το πικάπ κι επειδή στην περίπτωση του σύμπαντος όλοι οι δίσκοι είναι γρατζουνισμένοι, μας γίνεται συνήθεια πως το πικάπ θα φταίει για πάντα κι είναι μη επισκευάσιμο. Η ύλη έχει κανόνες και ιδιαιτερότητες που τις ασκεί στο χώρο και στο χρόνο. Δεν ασκεί ο χώρος και ο χρόνος τις ιδιαιτερότητες στην ύλη. Ο χώρος είναι άπειρος, αιώνιος, σκοτεινός, κενός κι αυθύπαρκτος χωρίς καμμία άλλη εσωτερική ιδιότητα. Είναι η μοναδική ουσία που είναι τόσο υπαρκτή ώστε να μην υπάρχει. Αντιθέτως τα υπαρκτά έρχονται και φεύγουν ως ανύπαρκτα (Ηράκλειτος). Μερικά πράγματα είναι τόσο σοβαρά που μόνο να αστειευτεί μπορεί κάποιος μαζί τους. Είναι προτιμότερο να πιστεύουμε κάτι ανάμεσα σε ένα βέβαιο κάτι κι ένα αβέβαιο τίποτα παρά να υψώνουμε ναούς πάνω σε λαμπρά απομεινάρια.
_________________
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools

KING CRIMSON-EPITAPH 1969

[spyros]

stefstath,
μετά τη χτεσινή μας επεισοδιακή αντιπαράθεση ( στην οποία μου φάνηκε αρκετά υπερβολική και η δική σου αντίδραση αλλά και του διαχειριστή-έχουν γραφτεί απίστευτα "χειρότερα" πράγματα χωρίς να κουνηθεί φύλλο) δεν ξέρω αν πρέπει να εμπλακώ σε διάλογο μαζί σου.
Επειδή όμως αναφέρεσαι σε θέματα που ήταν πάντοτε πρώτης προτεραιότητας για εμένα, θα το τολμήσω.

Αρχικά, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι έχει νόημα να συζητάμε για ένα θέμα, όταν μπορούμε να το επεξεργαστούμε στο επίπεδο της νόησης, ή γενικότερα της συνείδησης.

Μέχρι αυτή τη στιγμή τα κοσμολογικά δεδομένα συγκλίνουν στο ότι το σύμπαν έχει ένα παράξενο σφαιρικό σχήμα ακτίνας 15δις ετών φωτός και περιγράφεται από μια χρονική και 9 ή 10 χωρικές διαστάσεις.
Το τι υπάρχει έξω από αυτό δεν υπάρχει περίπτωση να το πεί κανείς. Να κάνει φανταστικές εικασίες μπορεί.

Ο άνθρωπος έχει μια συνείδηση η οποία αντιλαμβάνεται άμεσα 3 διαστάσεις. Η αντίληψη του χρόνου είναι έμμεση και γίνεται μόνο με τη βοήθεια της παραμόρφωσης του χώρου, δηλαδή της κίνησης.
Κάθε αντικείμενο που κινείται, μετατοπίζεται στο χώρο. Η συνείδηση άμεσα καταγράφει αυτή την χωρική αλλαγή, οπότε η νόηση εκτιμώντας την ταχύτητα αυτής της αλλαγής στέλνει την έμμεση πληροφορία του χρόνου.
Αυτές οι 3+1 διαστάσεις που καταγράφει τελικά η συνείδηση, είναι ο χωροχρόνος.

[stefstath]

ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ ΕΧΤΕΣ ...... ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ. ΑΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΗΣ ή ΜΙΚΡΟΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΑ, ΝΑ ΤΑ ΕΜΠΛΕΞΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΟ ΥΦΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΑΡΘΡΟΥ. ΚΑΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ ΣΤΟ ΑΝ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΚΟΠΟΥ ή ΤΥΧΑΙΑ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΑΤΟΜΩΝ. ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ή ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ....
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΘΕΣΕ ΕΣΥ ΟΠΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΑΝΟΙΚΤΟΣ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ. (ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ 09.00-15.00)
_________________
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools

KING CRIMSON-EPITAPH 1969

[spyros]

Ο χωροχρόνος λοιπόν είναι μια καθαρά γεωμετρική εποπτεία της νόησης.
Η ύλη-ενέργεια είναι μια εποπτεία των αισθήσεων (σώματος).

Ο θείος Αλμπέρτος λοιπόν, είχε τη μοναδική διαίσθηση να πεί ότι αυτές οι δύο εποπτείες είναι μια! (Όπως το όν άνθρωπος είναι ένα και έχει αδιαίρετα τη ψυχή-συνείδηση-νόηση και το σώμα-ύλη).
Έτσι έδειξε θεωρητικά (δηλ. με μαθηματικές σχέσεις) ότι η ύλη-ενέργεια και καμπυλότητα της γεωμετρίας είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Μέχρι σήμερα, τίποτα δεν απέρριψε αυτόν τον ισχυρισμό, και όλα τα πειράματα τον επιβεβαιώνουν!

Υπό αυτήν την έννοια η ύλη γεννά την γεωμετρία (δηλαδή τον χώρο και τον χρόνο ) και αντιστρόφως (δηλαδή παραμορφωμένη γεωμετρία σημαίνει παρουσία ύλης).
Άρα, επιστημονικώς, δεν έχει νόημα να μιλάμε για χωροχρόνο έξω από την ύλη-ενέργεια.

**Μόλις είδα τη δημοσίευσή σου. Δε χρειάζονται συγγνώμες αγαπητέ γιατί και εγώ δεν ήμουν το καλό παιδί. Το προσπερνάμε.

[stefstath]

ΟΡΘΑ ΜΙΛΑΣ.
ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΜΕ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ;
ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΕΤΑΧΘΕΙ ΔΥΟ ΝΕΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ, ΤΩΝ ΧΟΡΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΚΑΤΑΡΙΠΤΟΥΝ ΤΑ ΚΛΑΣΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΤΗΣ ΚΒΑΝΤΟΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ. Η ΜΙΑ ΘΕΩΡΕΙ ΚΑΘΕ ΤΙ ΩΣ ΜΙΑ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΜΙΑ ΤΥΧΑΙΑΣ ΧΟΡΔΗΣ (ΥΠΕΡΛΕΠΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΚ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ) ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΑΝΑΓΑΓΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΧΑΟΤΙΚΗ ΥΠΕΡΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΦΡΑΚΤΑΛΣ ΟΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΚΑΘΕ ΕΝΤΡΟΠΙΑ.
Η ΠΡΩΤΗ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΡΜΟΝΙΑ ΤΩΝ ΗΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΚΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΤΥΧΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΟΥ.
ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΠΩΣ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΟΛΛΑ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΠΕΡΙ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΟΠΩΣ Π.Χ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΣΤΕΛΛΕΤΑΙ ΚΙ ΟΧΙ ΔΙΑΣΤΕΛΛΕΤΑΙ.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ ΕΧΟΥΝ ΜΠΕΡΔΕΨΕΙ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΚΑΛΕΙΤΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
............ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΣΥ;
_________________
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools

KING CRIMSON-EPITAPH 1969

[spyros]

Κοίτα τι γίνεται:
Οι υπερχορδές είναι συνέπεια της κβαντομηχανικής και δεν αντιτίθενται με αυτήν.
Η φράκταλ γεωμετρία, είναι απλά μια ακόμα γεωμετρία που φαίνεται να "ορθολογικοποιεί" (δηλαδή να δίνει μαθηματική έκφραση) σε αυτό που όλοι μας παρατηρούμε αλλά δεν μπορούμε να εξηγήσουμε: Την επαναληπτικότητα-αυτοομοιότητα όχι μόνο της φύσης ( πυρήνας-ηλεκτρόνια, άστρα-πλανήτες, κέντρα γαλαξιών-αστρικά συστήματα, κέντρα σμηνών γαλαξιών-γαλαξίες), αλλά και ψυχολογικών-κοινωνικών συνόλων (δείκτες χρηματιστηρίων).
Η θεωρία του χάους τέλος ερμηνεύει τη δυναμική όλων αυτών των συστημάτων (δηλαδή τη χρονική της εξάρτηση), μια δυναμική που μετά από κάποιο χρονικό διάστημα γίνεται απρόβλεπτη.

Το παράδοξο εδώ, είναι η τάξη που αναδύεται μέσα από το χάος!

Για παράδειγμα, όλοι θυμόμαστε (έστω ασαφώς) το νόμο της παγκόσμιας έλξης:
F=GMm/R^2.
F η δύναμη μεταξύ των μαζών,
G η παγκόσμια σταθερά,
M η μεγάλη μάζα,
m η μικρή μάζα,
R η μεταξύ τους απόσταση.

Την αρχή διατήρησης της Μηχανικής Ενέργειας:
K+U=K'+U'
όπου K και U οι αρχικές κινητική και δυναμική ενέργεια,
και K' και U' οι τελικές κινητική και δυναμική ενέργεια.

Και την αρχή διατήρησης της ορμής: (ορμή=μάζα*ταχύτητα)
p=p'
όπου p η αρχική ορμή του συστήματος,
και p' η τελική του ορμή.

Λοιπόν, ο συνδυασμός των παραπάνω αρχών, προβλέπει τέλεια την θέση και την ταχύτητα των δύο σωμάτων κάθε στιγμή.
Όμως αν βάλουμε και ένα τρίτο σώμα στο χώρο, η πρόβλεψη καταρρέει, και το μοντέλο γίνεται χαοτικό! (είναι το πρόβλημα των τριών σωμάτων-three body problem- για το google)

Δηλαδή πως από έναν μικρό αριθμό πλήρως καθορισμένων εξισώσεων παίρνουμε πλήρως ακαθόριστες λύσεις, είναι πράγματι φιλοσοφικό (και ίσως μεταφυσικό) πρόβλημα.

Και τώρα το δεύτερο χτύπημα:
Τα αστρικά συστήματα, που έχουν όχι έναν αλλά πολλούς περισσότερους πλανήτες πως διάολο βρίσκονται σε τέτοια τάξη και αρμονία;
Και μιλάμε ότι κάθε γαλαξίας έχει εκατοντάδες δίς άστρα, ενώ υπάρχουν εκατοντάδες τρις γαλαξίες!
Αυτό φίλε μου δεν είναι καν φιλοσοφικό ερώτημα..

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Πώς υπάρχει τάξη και αρμονία όταν δεν μπορείς να προβλέψεις;

[Tesla]

Αρχικά θα να διαφωνίσω μαζί σου στα σημεία που αναφέρεις ''έξω'' απο τον χώρο.Αυτό είναι μια πολύ λάθος διατύπωση και ο λόγος που είναι λάθος έγκειται στο οτι χρησημοποιείς ένα Χωρικό επίρρημα.Δεν μπορείς να πείς έξω απο το έξω γιατί αυτή η πρόταση στερήται νοήματος.Ούτε μπορείς να πεις τι υπήρξε 'πριν' την δημιουργία του χρόνου.Οι έννοιες του 'έξω' και του 'πριν' γεννήθηκαν όταν γεννήθηκε ο χώρος και ο χρόνος αντίστοιχα.

[stefstath]

Παιδιά πολύ σωστά αυτά που λέτε αλλά φύγαμε από το χώρο της φιλοσοφίας και πήγαμε στο χώρο της φυσικής. Οι επιστήμες κάθε τόσο αναθεωρούνται με νέες θεωρίες. Η φιλοσοφία, μια και σε αυτό το φόρουμ είμαστε, πρέπει να βρει έναν καθολικό ορισμό για το χώρο. Ο χώρος της φυσικής είναι άλλο πράγμα. Όπως άλλο πράγμα είναι ο χώρος της κοινωνιολογίας (κοινωνία), ο χώρος της βιολογίας (οικοσύστημα) κτλ.κτλ. Για το χώρο της φιλοσοφίας τι έχουμε να πούμε; Ο Πλάτων τον αποκαλούσε ''τιθήνη χώρα'', δηλαδή πλαίσιο υποδοχής μέσα στο οποίο τίθονται όλα. Μιλάμε για τον πρωτογενή χώρο. Τον τελέιως κενό χώρο, τον απαλλαγμένο από ύλη και ενέργεια.
Ξέρετε πως το ψάρι δε βλέπει το νερό όπως εμείς δε βλέπουμε την ατμόσφαιρα. Αν το βγάλεις από το νερό θα το δει, όπως εμείς βλέπουμε την ατμόσφαιρα αν βγούμε στο διάστημα. Όμως ακόμα πιο έξω κι από αυτά υπάρχει ίσως το επόμενο σκαλί του όντος που ο Αναξίμανδρος ονόμαζε αιθέρα και ο Αϊνστάιν είπε ότι : ακόμα και να υπάρχει ο αιθέρας, πρέπει να τον παραμερίσουμε γιατί πιθανόν να υπονομεύει τα αποτελέσαμτα των παρατηρήσεων.
Ο Καντ θεωρούσε τον χώρο απριόρι εποπτεία (στο τέλος του α΄μέρους του έργου του ¨η κριτική του καθαρού λόγου''). Εννοούσε πως ο χώρος δεν υπάρχει για μας από μόνος του. Είναι πάγιο συστατικό του ανθρώπινου πνεύματος που πρέπει οπωσδήποτε κάπου να εντάξει τα αντικείμενα. Για παράδειγμα μπορούμε με αφαιρετική σκέψη να αφαιρέσουμε το χρώμα και το σχήμα ενός τραπεζιού και να φανταστούμε το χώρο χωρίς τραπέζι. Ποτέ όμως δεν μπορούμε να αφαιρέσουμε τον ίδιο το χώρο που καταλαμβάνει αφού δεν είναι δουλειά του τραπεζιού πλέον (της ύλης) αλλά συστατικό του νου μας. Γιαυτό τον χώρο θέλω να μιλήσουμε , αν θέλετε και σεις.
_________________
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools

KING CRIMSON-EPITAPH 1969

[Tesla]

Αμα δεν έχεις γνώσεις φυσικής,ειδικά για ένα τόσο τεράστιο θέμα,δεν μπορείς εύκολα να εξάγεις συμπεράσματα.Η φυσική είναι το όπλο και η φιλοσοφία τα πυρομαχικά.

[stefstath]

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΟΣΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΦΥΣΙΚΗΣ. ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. Η ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΕΙΤΑΙ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΜΟΝΟ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ, ΕΛΕΓΕ Ο ΓΕΡΟ -ΝΙΤΣΕ.
ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ, ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΕΒΛΕΠΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ. ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΝ ΜΕ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΣΧΕΤΟ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΕΙΤΕ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΗΣΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.
_________________
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools

KING CRIMSON-EPITAPH 1969

[spyros]

Αγαπητέ Στέλιο,
νομίζω ότι κανείς μας δε θα ήθελε να αποχωρήσει ο οποιοσδήποτε.
Ξέρεις τι μου αρέσει σε φόρουμ συζητήσεις;
Ότι μπορούν πιο εύκολα από τις ζωντανές συζητήσεις να αποφευχθούν οι κοκορομαχίες!
Διαβάζεις το κείμενο που επιλέγεις, το δουλεύεις στο μυαλό σου και όταν είσαι έτοιμος απαντάς ή σχολιάζεις.
Αυτό το επίπεδο δυστυχώς δεν υπάρχει σε μια ζωντανή συζήτηση.

Λοιπόν πολύ σωστά επισημαίνεις ότι η επιστήμη "αναιρεί" τον εαυτό της συνεχώς (θα προτιμούσα τον όρο μεταλλάσσει). Ακόμα και όταν δεν υπάρχουν νέα δεδομένα (όπως π.χ στην κοσμολογία-τα τελευταία 30 χρόνια), νέες ιδέες ανακαλύπτονται που προσπαθούν να δώσουν μια εντελώς νέα οπτική (π.χ στην κοσμολογία από το Standar Model περάσαμε στις υπερχορδές και σήμερα στις μεμβράνες-μέσα σε αυτά τα 30χρόνια..)

Δυστυχώς όμως, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την φυσική αν θέλουμε αυτά που συζητάμε να έχουν μια στέρεη ορθολογική βάση.

Θέλω να σου δώσω το αγαπημένο μου παράδειγμα:
Ο Πλάτωνας συνέλλαβε τον κόσμο των ιδεών.
Δηλαδή την ύπαρξη ενός χώρου όπου βρίσκονται αποθηκευμένες αιώνιες ιδέες, τις οποίες σταδιακά ανακαλύπτει η ανθρωπότητα.
Αυτός ο κόσμος είναι μια άποψη που μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί μαζί της.
Όμως ο τρόπος που γίνανε πολλές σημαντικές ανακαλύψεις στη φυσική και στα μαθηματικά τον περασμένα αιώνα,και η μαρτυρία των πρωτοπόρων ερευνητών περί έμπνευσης, μας κάνει να παίρνουμε πολύ πιο σοβαρά τη σύλληψη του Πλάτωνα.

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Αν βοηθάς τους άλλους προσβάλλοντάς τους με αυτό τον τρόπο,πρέπει ν' αναθεωρήσεις την αξία της βοήθειάς σου.

Έχω βιβλιογραφία για τις μορφές της τάξης μέσα απ' το χάος αλλά σε ξαναρωτώ:μπορούμε να τις προβλέψουμε σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή;

[spyros]

Ψάξε, ψάξε ευστάθεια φασικών τροχιών, σημεία ισορροπίας, ψάξε!

-Πιο πολύ σε βοηθάω με το να μη σου απαντάω, πίστεψέ με-

[spyros]

Και ένα καλό για τους λάτρεις των μαθηματικών..

π=3.1415926535897932384626...

3 ΑΕΙ
1 Ο
4 ΘΕΟΣ
1 Ο
5 ΜΕΓΑΣ
9 ΓΕΩΜΕΤΡΕΙ
2 ΤΟ
6 ΚΥΚΛΟΥ
5 ΜΗΚΟΣ
3 ΙΝΑ
5 ΟΡΙΣΗ
8 ΔΙΑΜΕΤΡΟ
9 ΠΑΡΗΓΑΓΕΝ
7 ΑΡΙΘΜΟΝ
9 ΑΠΕΡΑΝΤΟΝ
3 ΚΑΙ
2 ΟΝ
3 ΦΕΥ
8 ΟΥΔΕΠΟΤΕ
4 ΟΛΟΝ
6 ΘΝΗΤΟΙ
2 ΘΑ
6 ΕΥΡΩΣΙ
...

και πράγματι ακόμα δεν ευρωσι..