Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
Συγγραφέας |
Μήνυμα |
pro Νεοφώτιστος
Εγγραφή: 15 Απρ 2009 Δημοσιεύσεις: 1
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 15, 2009 10:07 pm Θέμα δημοσίευσης: Ηθική της τεκνοποιήσης |
|
|
Καλησπέρα!
Σήμερα μου ήρθε ο εξής προβληματισμός: Έχουμε το δικαίωμα να αποφασίζουμε για το εαν θα φέρουμε κάποιον στη ζωή?
Εξ΄ορισμού επιβάλουμε τη ζωή στα παιδία μας, και σε όλα τα καλά και τα κακά που αυτή συνεπάγεται. Είναι αυτό ηθικό?
Είμαστε τα μόνα όντα που αναπαραγόμαστε εν γνώση μας και μάλιστα έχουμε πολλούς τρόπους να το αποφύγουμε αυτό εαν θέλουμε. Είμαστε και τα μόνα όντα με πλήρη συνείδηση του εαυτού τους και των πράξεών τους.
Δε με απασχολούν οι (τεράστιες) συνέπειες μιας αρνητικής απάντησης, αλλά μόνο η ηθική πλευρά του ζητήματος.
Θα ήθελα να διάβαζα και τις απόψεις σας αλλά και να μου προτείνατε βιβλιογραφία που να ασχολείται με το αυτό. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΚΛΕΙΔΟΚΡΑΤΩΡ Πρύτανης
Εγγραφή: 19 Αύγ 2007 Δημοσιεύσεις: 637
|
Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 08, 2009 9:38 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Έχουμε δικαίωμα να αποφασίζουμε αν θα ερωτευτούμε; Σίγουρα, έχουμε δικαίωμα να χειριστούμε τον ερωτά μας με όποιο τρόπο θέλουμε, αλλά μπορούμε να μην ερωτευτούμε; Υπάρχει κάποιος άνθρωπος που δεν ερωτεύτηκε ποτέ στη ζωή του;
Ο έρωτας είναι πάνω από μας, είναι τάση, είναι φύση, είναι θεός. Εμείς, απλώς υπακούμε σε αυτό.
Σε ένα βιασμό, μπορεί να γεννηθεί ένα παιδί. Είναι ανήθικο να γεννηθεί ένα παιδί μετά από βιασμό; Η φύση, ο θεός, θέλει παιδιά με κάθε τρόπο. Συνεπώς δεν είναι παιδιά μας, είναι παιδιά της τάσης μας, παιδιά του θεού, εμείς απλώς είμαστε το μέσο που τα εμφανίζουμε. Γιατί αισθανόμαστε χαρά, όταν ερωτευόμαστε; Είναι η αμοιβή μας, για να κάνουμε το έργο του θεού. Εμείς χαιρόμαστε και εκείνος παίρνει το παιδί.
Αυτός που ερωτεύτηκε έστω και μία φορά, είναι ανήθικο να μην φέρει έστω και ένα παιδί στο κόσμο, είναι σαν να κλέβει τον θεό.
Αναλυτικότερα στο 5ο διάλογο στο μυθιστόρημα στην ιστοσελίδα μου. _________________ Όλοι μαζί μπορούμε.
Αγοράζουμε ελληνικά προϊόντα, προϊόντα που ο κωδικός τους αρχίζει με 520. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tesla Πρύτανης
Εγγραφή: 28 Μάϊ 2009 Δημοσιεύσεις: 1703
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 08, 2009 6:53 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ωραίος ο προβληματισμός σου 'pro'.Πριν διατυπώσω κάποιες απο τις σκέψεις μου σε αυτό το θέμα,θέλω να σε ρωτήσω το εξής.Εσύ προσωπικά θα ήθελες να είχες γεννηθεί?Να γίνεις κάτι απο το τίποτα?
Προσωπική μου άποψη είναι οτι είναι ανήθικο να φέρνεις μια ζωή στον κόσμο γιατί αργά η γρήγορα θα πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόσωπο της ανυπαρξίας.Οποτε γιατί να τη φέρεις στην ζωή?Για να τη βασανήσεις?
Αυτος ο συλλογισμός προέκυψε,όταν σκέφτηκα πως θα είναι μια κοινωνία με μέλη που θα έχουν τεράστια νοημοσύνη και πνεύμα.Σε αυτήν την κοινωνία ο ποιο βασικός νόμος θα είναι η απαγόρευση γέννησης παιδιών.Και προφανώς αυτή η κοινωνία θα κρατήσει μόνο για μια γενιά.
Τώρα άμα πιστεύεις σε θρησκείες,σίγουρα είναι ηθικό να φέρνεις ζωές στον κόσμο μας,γιατί αυτός είναι και ο στόχος του θεού όπως αναγράφεται στην αγία γραφή.Να γεμήσουμε την γη με απογόνους. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 08, 2009 8:08 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Συγνώμη,Tesla,αλλά χωρίς να το ξέρεις γίνεσαι νεροκουβαλητής στο μύλο της θρησκείας,αφού θ' αρχίσουν να λένε "είδες χωρίς θεό πού φτάνει ο άνθρωπος;ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ". |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tesla Πρύτανης
Εγγραφή: 28 Μάϊ 2009 Δημοσιεύσεις: 1703
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 09, 2009 12:02 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Προφανός φοβάμαι τον θάνατο και θα ήταν πολύ αξιολύπητο αμα έλεγα οτι δεν τον φοβόμουνα.Στο κάτω κάτω ποιος δεν φοβάται την ανυπαρξία?
Η θρησκεία το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σου απαλύνει εκείνο το φόβο που έχεις τα μεσάνυχτα,πριν πέσεις για ύπνο,όταν αναλογίζεσαι τι είσαι.Και φυσικά αυτό το πετυχαίνει τάζοντάς σου παραδείσους.
Οποιος θέλει βέβαια να βαυκαλίζεται για μετενσαρκώσεις,μεταθανάτιο ζωές και παραδείσους μπορεί ελεύθερα,απο εμένα,να το κάνει αλλα να ΜΗΝ επηρεάζει τη ζωή μου. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 09, 2009 12:11 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ο φόβος του θανάτου για έναν ελεύθερο άνθρωπο είναι ένα τίποτα μπροστά στο φόβο να χάσει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του,μια κατάσταση όπου πεθαίνει κανείς κάθε μέρα.Το αντίδοτο ,λοιπόν,του θανάτου δεν είναι η παρηγοριά του θεού,αφού η αυθαίρετη παντοδυναμία του δεν εξασφαλίζει καμιά βεβαιότητα ότι κάποτε δε θα σε στείλει στον αγύριστο αλλά η ελευθερία,ο έρωτας,η ομορφιά,η γνώση,η δικαιοσύνη,όσα δίνουν το αίσθημα της αξιοπρέπειας και του μεγαλείου σ' αυτό το μελλοθάνατο ον που σκέφτεται. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tesla Πρύτανης
Εγγραφή: 28 Μάϊ 2009 Δημοσιεύσεις: 1703
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 09, 2009 12:46 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Αυτά τα γράφεις τώρα,χώρις να περιβάλλεσαι απο τον φόβο της ανυπαρξίας,διότι είναι ένας πολύ βαθύς και επίπονος φόβος.Πίστεψέ με αν ήταν να διαλέξεις ανάμεσα στην αιώνια ζωή και στον θάνατο με αναξιοπρεπή και αξιοπρεπή ζωή αντίστοιχα,τότε θα διάλεγες την αναξιοπρεπή ζωή. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Πρύτανης
Εγγραφή: 12 Μάρ 2004 Δημοσιεύσεις: 18523
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 09, 2009 1:26 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Είιμαι "ερωτευμένος" με το χώμα,την τελευταία μου κατοικία.Το χρώμα του ,η μυρωδιά του,η ιστορία του,η μυθολογία του,τα "παιδιά" του,με περιβάλλουν συνεχώς.Εμένα και τους φόβους μαυ.Εμένα και τον εγωισμό μου. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
steppenwolf Πρύτανης
Εγγραφή: 16 Δεκ 2006 Δημοσιεύσεις: 1812 Τόπος: Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 10, 2009 7:10 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η επιλογή να φέρεις κάποιον στη ζωή, είναι ως επί το πλείστον από αμέλια έως έγκλημα.
καταρχήν, αυτομάτως με την γέννηση του βιολογικού σώματος, καταδικάζεις το ίδιο αυτό σώμα σε θάνατο.
Δεύτερον, δεν γνωρίζεις πόσο ανώσυνος ή επώδυνος θα έιναι ο θάνατος αυτός.
Τρίτον δεν ξέρεις πόσο υγιή και ευτυχισμένη ζωή θα έχει αυτός που έφερες στον κόσμο.
Αν σκέφτούμε ότι ως επι το πλείστον απο τα 40 χρονια αρχίζουν μικροπροβληματάκια υγείας ενώ ήδη από πριν τα 30 ευθύνες και άγχη , με την ΄γεννηση μάλλον γεννάς ένα πρόβλημα.
Πολύ περισσότερο το 2009 : Οικονομική - επαγγελματική ανασφάλεια, ρύπανση η γη καταστρέφεται όλο και χειροτερεύουν οι κλιματολογικές συνθήκες, Δυσκολίες επικοινωνίας -σχέσεων μεταξυ των ανθρώπων.
Ναι, είναι μάλλον εγκληματική πράξη! _________________ 1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής . |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tsepos Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Σεπ 2006 Δημοσιεύσεις: 273 Τόπος: Όχι Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 10, 2009 12:18 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Η απάντηση αυτή έρχεται από εμάς τους ίδιους. Θα προτιμούσατε να μην υπήρχατε; Δεν έχετε ζήσει ούτε μία όμορφη στιγμή στη ζωής σας;
Διακρίνω μεγάλη απαισιοδοξία στις απαντήσεις σας. Για μένα είναι ένα δώρο και η ζωή και ο θάνατος.
Δεν θα πάρω θέση για τα παιδιά που γεννιούνται στις τριτοκοσμικές χώρες αλλά για εμάς που μεγαλώνουμε στην Ελλάδα.
Υποτίθεται πως ο άνθρωπος εξελίσσεται και γίνεται καλύτερος από γενιά σε γενιά. Ένας άνθρωπος πρέπει να κάνει λάθη για να μάθει και να εξελιχθεί. Αν εμείς σαν παιδιά νιώσαμε πως έγιναν κάποια λάθη από τους γονείς μας, είναι υποχρέωση μας τότε να μην κάνουμε τα ίδια και στα παιδιά μας. Είναι αλήθεια πως αυτά που στερήθηκαν οι γονείς μας, φρόντισαν να μην τα στερηθούμε και εμείς. Έτσι με τα χρόνια φτάσαμε σε ένα σημείο να τα έχουμε όλα και τελικά να χάνουμε το νόημα της ζωής. Θα έλεγα πως η βασικότερη αιτία είναι η σκέψη πως ο χρόνος είναι πιο σημαντικός από τη στιγμή. Η γέννηση όμως είναι θέμα στιγμής και γι’ αυτό την χαρακτηρίζω ως δώρο. Το αποτέλεσμα από τις πράξεις μας είναι αυτό που έχει σημασία και αν επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια λάθη, πέφτουμε στην παγίδα που εμείς οι ίδιοι στήσαμε στον εαυτό μας.
Πριν φέρουμε στον κόσμο ένα παιδί το έχουμε κάνει ήδη με την φαντασία μας. Αυτό κι αν είναι δώρο! Το συναίσθημα που νιώθεις αν είναι καλό, αυτόματα σου δίνει την έγκριση η συνείδησή σου για να συνεχίσεις.
Δεν είναι έγκλημα. Μην απαντάτε χωρίς να έχετε σκεφτεί, γιατί αυτό επιστρέφει πάλι σε εσάς μέχρι να αναγνωρίσετε την αλήθεια. Πείτε την αλήθεια στον εαυτός σας, γιατί έτσι κερδίζετε περισσότερο χρόνο για να ζήσετε περισσότερες όμορφες στιγμές. _________________ ''Είναι καλό να είσαι σημαντικός. Είναι όμως πιο σημαντικό να είσαι καλός.'' Νταίηλ Κάρνετζυ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
afham Διαχειριστής
Εγγραφή: 02 Φεβ 2003 Δημοσιεύσεις: 1894 Τόπος: Φωτονερόπετρα
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 10, 2009 4:37 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Θυμήθηκα ένα ωραίο του Αρκά: Πάει ο πεθαμένος στον Παράδεισο και βλέπει το τμήμα αγέννητων: "Άστα να πάνε" λέει ο άγγελος "δεν ξέρουν τι τους περιμένει, άσε που κατά πάσα πιθανότητα θα βγουν Κινέζοι" _________________ Στραβός είναι ο γιαλός
Δείτε επίσης: http://www.liantinis.org |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tsepos Πρύτανης
Εγγραφή: 21 Σεπ 2006 Δημοσιεύσεις: 273 Τόπος: Όχι Αθήνα
|
Δημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 10, 2009 10:10 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Ο άνθρωπος είναι κορυφή! _________________ ''Είναι καλό να είσαι σημαντικός. Είναι όμως πιο σημαντικό να είσαι καλός.'' Νταίηλ Κάρνετζυ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tesla Πρύτανης
Εγγραφή: 28 Μάϊ 2009 Δημοσιεύσεις: 1703
|
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 11, 2009 1:14 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε: | Είιμαι "ερωτευμένος" με το χώμα,την τελευταία μου κατοικία.Το χρώμα του ,η μυρωδιά του,η ιστορία του,η μυθολογία του,τα "παιδιά" του,με περιβάλλουν συνεχώς.Εμένα και τους φόβους μαυ.Εμένα και τον εγωισμό μου. |
Αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα στον πόνο και στο τίποτα, θα διάλεγα τον πόνο
ΟΥΙΛΙΑΜ ΦΩΚΝΕΡ |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
Tesla Πρύτανης
Εγγραφή: 28 Μάϊ 2009 Δημοσιεύσεις: 1703
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 16, 2009 5:09 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε: | Ο φόβος του θανάτου για έναν ελεύθερο άνθρωπο είναι ένα τίποτα μπροστά στο φόβο να χάσει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του,μια κατάσταση όπου πεθαίνει κανείς κάθε μέρα.Η ελευθερία,ο έρωτας,η ομορφιά,η γνώση,η δικαιοσύνη,όσα δίνουν το αίσθημα της αξιοπρέπειας και του μεγαλείου σ' αυτό το μελλοθάνατο ον που σκέφτεται. |
Πάντως αν τα πιστεύεις πραγματικά αυτά αγαπητέ Ιωάννη,εγώ προσωπικά σε ζηλεύω και σου βγάζω το καπέλο. |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
maxim_97 Πρύτανης
Εγγραφή: 08 Ιαν 2005 Δημοσιεύσεις: 2769 Τόπος: ΑΘΗΝΑ
|
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 16, 2009 9:22 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Tesla
Ανυπαρξία δεν υπάρχει ούτε και μπορεί να υπάρχει χωρίς το υπαρκτό. Επειδή δε, δεχόμαστε μέσω των αντιλήψεων μας την ύπαρξη μας, το περιβάλλον και το σύμπαν γύρο μας, αναφερόμαστε στο ΤΙΠΟΤΑ Η ΣΤΟ ΜΗΔΕΝ σε πράγματα η καταστάσεις που η ΑΝΤΙΛΗΨΗ μας γι’ αυτά είναι ανύπαρκτη.
Τι θέλω να πω….Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί συμπεριλαμβανομένου και της χλωρίδας ασφαλώς, διέπονται από φυσική νομοτέλεια για τη δημιουργία, την βιολογική τους ωρίμανση, τον θάνατο τους και μετά απ’ αυτόν στην ενεργειακή τους απόδοση – επιστροφή στο περιβάλλον.
Σ’ όλη τη διάρκεια της «ζώσας» ύπαρξης μας ΟΙ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΜΑΣ διαφοροποιούνται. Διαφορετικά αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας, το περιβάλλον και τους άλλους γύρο μας σε εμβρυακή κατάσταση, σε νηπιακή, σε εφηβική ηλικία και Διαφορετικά στην ωριμότητα μας.
ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ. Επομένως η Ανυπαρξία μας είναι καθημερινό γεγονός όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση ύπνου η νάρκωσης για παράδειγμα.
Ποιος ο λόγος λοιπόν να φοβόμαστε τον θάνατο αφού και ο ΥΠΝΟΣ μας ταυτίζεται απόλυτα της ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑΣ ΤΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ σε τέτοιες καταστάσεις; Σκέψου τον εαυτό σου και από ποια ηλικία και μετά τον θυμάσαι….Να πούμε στα δυο σου χρόνια; Τι πάει να πει αυτό; Πως αντικειμενικά ήσουν 3 ετών (2+1 στη μήτρα της μάνας σου), αλλά ο κόσμος και η ζωή που αντιλαμβάνεσαι σήμερα ήταν ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΣ. _________________ Επίκουρος:
Ο θάνατος δεν υπάρχει ούτε για τους ζωντανούς ούτε για τους πεθαμένους – εφόσον για τους πρώτους δεν υπάρχει, ενώ οι άλλοι δεν υπάρχουν πια". |
|
Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|