Αντιμετώπιση προβλημάτων με φιλοσοφική "ενθάρρυνση"

[Vaggos]

[iason]

Το γράμμα του Βάγγου, κλαμένη ιστορία. Γενικά ο άνθρωπος είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο πλάσμα, που έχει μια καταπληκτική ικανότητα να κάνει τα πιο πολύπλοκα πράγματα από τα πιο απλά. Αυτή του την ικανότητα την αποκαλεί "δημιουργικότητα". Κατά Bugman, αποδοτικότητα.

"vasileio xoris ipikoous de ginetai"... χμμ, για ρώτα το έντερό σου φίλε kaneis τι τραβάει κάθε μέρα που πας στην τουαλέτα. Κι όμως! Κάθε μέρα πας εκεί. Αν θες κάνε κι αλλιώς! Μην είσαι σίγουρος ότι κάτι που ο άνθρωπος σκέφτεται δεν γίνεται.

"...me eutixismenous ipikoous ginetai". Κι αυτό γίνεται. Είναι αυτό που λένε, "αυτοί που μπορούν δε θέλουν κι αυτοί που θέλουν δε μπορούν".

"o kaliteros einai autos pou den ton ksexorizeis ap tous ipikoous alla auto de simainei oti den iparxei". Αχ πόσο θέλω να μου δείξεις έναν τέτοιον!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[kaneis]

to entero travaei auta pou prepei na traviksei.den katalava ti itheles na peis akrivos alla mou fenetai pos i toualeta einai fisiki diadikasia,ena vasileio xoris ipikoous den mou fenetai fisiko.tha to legame vasilia to liontari an ipirxan mono liontaria?to leo ap ti pleura oti fisiologika iparxei o dektis tis ideas tis opoias o allos einai foreas.vevea kai giatros ginetai xoris astheni kai daskalos xoris mathiti kai arxigos xoris strato alla einai afisika giati axrista.stin ellada pou maste oloi arxigoi pou na ta vroume....deka vasiliades gia dio thronous! ki ama pisteuete oti oi psixes den genniountai me diaforetiki poiotita i kathemia kai oti oloi genniomaste idioi kai adeioi kai to idio pithana talantouxoi se otidipote(me tin katallili ekpedeusi) kai oti opoiodipote talento einai proion perivallontos pali de ginetai kapoios na aristeusei se ola kapou tha prepei na sigkentrothei kai na afisei kati allo(tixeos vasilias).an dextoume oti exoume ek genetis xarismata o kathenas diaforetiko ap ton allon tote o kathenas ston xoro ston opoio aristeuei einai vasilias(fisikos) kai oi ipoloipoi ipikooi.etsi kai sti filosofia iparxoun psixes nomizo oi opoies einai ap ti fisi tous ftiagmenes na diatiroun ta pisteuo tous kai alles pou de ta katafernoun

[Bugman]

Η φιλοσοφική ενθάρρυνση είναι αντίδοτο στην μονολιθικότητα των πιστεύω μας.
Ως πότε θα πιστεύεις ότι κάνεις αυτό που μπορείς να κάνεις; Μέχρι να δεις ότι δεν το κάνεις σωστά. Για να δεις όμως πρέπει να μη πιστέψεις στην ορθότητα των πιστέυω σου. Πράγμα που θα συμβεί όταν είσαι έστω και λίγο ανήσυχος. Ειδικά πρέπει να ξεχωρίσεις ότι αυτό που δεν έγινε σωστά δεν έχει να κάνει με το περιβάλλον αλλά με την πίστη σου ότι μπορείς να το κάνεις. Τις περισσότερες φορές μιλάμε για αστάθμητους παράγοντες. Η φιλοσοφία λοιπόν μπορεί να μας βοηθήσει έτσι ώστε να περιμένουμε δυο τουλάχιστον ακραία αποτελέσματα, το θετικό και το αρνητικό. Έτσι ό,τι και να γίνει θα είναι εντός αυτών των δύο. Θα είμαστε ικανοποιημένοι όχι μόνο από το θετικό αποτέλεσμα αλλά και κάθε αποτέλεσμα μεταξύ και συμπεριλαμβανόμενων του θετικού και του αρνητικού.
Η αποδοτικότητα λοιπόν (καμιά σχέση με την δημιουργία iason) θα φθάσει το μέγιστο ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ πριν κάνουμε κάτι το εύρος των πιθανών αποτελεσμάτων.
Η δημιουργία είναι έργο το οποίο είναι δικής μας ιδέας. Το αποτέλεσμα του έργου όμως είναι στο βαθμό που θέλαμε; Αν έχουμε περιορίσει το εύρος των αποτελεσμάτων, τότε δυσκολότερα πετυχαίνουμε τον επιθυμητό βαθμό. Εν τέλει η φιλοσοφία μας δίνει την δυνατότητα να σκεφτούμε πιο πλατιά, να πράξουμε γνωρίζοντας το μέγεθος της δράσης μας, του έργου μας.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Kouros]

kaneis συμφωνώ με τις διαπιστώσεις σου αλλά για πες μου κάτι. Εξ'αιτίας ποιας συγκεκριμένης ιδιότητας, ποιανού εγγενούς χαρίσματος και ταλέντου (όπως ισχυρίζεσαι), κάποιες ψυχές μπορούν να διατηρούν τα πιστεύω τους (οι βασιλιάδες της φιλοσοφίας), ενώ κάποιες άλλες όχι (οι υπήκοοι);

Bugman τώρα που ξεκαθάρισες το αποδοτικός, να πω μόνο ότι από την εμπειρία μου συνειδητοποίησα, πως δεν αρκεί μόνο η γνώση (άρα ο φιλοσοφικός λόγος μόνο), για να γίνω πιο αποδοτικός αλλά και η θέληση. Δηλαδή η ικανότητα του πράττειν.
Διότι μπορεί κάποιος να έχει την απόλυτη γνώση του κόσμου και του εαυτού του (λέμε τώρα), αλλά τι να την κάνει όταν αδυνατεί να την εφαρμόσει επειδή του λείπει η θέληση (και προσοχή όταν λέω θέληση δεν εννοώ την επιθυμία με την οποία την ταυτίζουμε οι περισσότεροι, ούτε κάποιο φυσικό ένστικτο όπως μου φαίνεται ότι την θεωρούσε ο Νίτσε με την θέληση για δύναμη, αλλά κάτι άλλο).
Και άρα όσο δεν έχει απελευθερωμένη αυτή την βούληση, δεν μπορεί να είναι και αποδοτικός (όσο σωστή γνώση και αν έχει).
Μια τέτοια θέληση (όχι απλώς μια επιθυμία από τις πολλές που έχουμε, όσο ισχυρή και αν είναι αυτήν), νομίζω ότι δεν αποτελεί μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης στην κατάσταση που βρίσκεται.Αποτελεί μόνο ένα εν δυνάμει χαρακτηριστικό της, που για να το καταστήσει εν ενεργεία απαιτεί απ'αυτήν επίμονη εξάσκηση και αγωγή.

[Bugman]

Εξάσκηση και αγωγή, σημαίνει προετοιμασία. Αν λοιπόν βρισκόμαστε σε φάση προετοιμασίας, για μια συγκεκριμένη πράξη, έχουμε περάσει την φάση της συνειδητοποίησης της θέλησης.
Εδώ το ζήτημα είναι ο έλεγχος της πράξης μας και η απόδοση χαρακτηρισμού. Για να γίνει αυτό πρέπει να αντιληφθούμε το σχέδιο σε σχέση με την πράξη αλλά και τις παραμέτρους που είχαμε λάβει στο σχέδιο σε σχέση με αυτές που βρίκαμε κατά την πραγμάτωση. Σημασία δηλαδή έχει ότι με την ενέργειά μας, οι μελετημένες παράμετροι επιρρεάζονται και αλλοιώνουν το σχέδιο. Γι΄αυτό και η αποδοτικότητα, η σύγκριση σχεδίου και αποτελέσματος δεν μπορεί να φθάσει το 100%. Υπάρχει περίπτωση να έχουμε με την πράξη μας καλυτέρεψη σχεδίων που θα θέλαμε να πραγματοποιήσουμε. Έτσι ενώ η αποδοτικότητα σε μια πράξη μπορεί να είναι στο 50%, η αποδοτικότητα μελλοντικών σχεδίων μπορεί να αυξηθεί. Έτσι φθάνουμε σε μια κατάσταση μη συνειδητοποίησης του τι πραγματικά κάνουμε τώρα για το μετά.
Η ενθάρρυνση λοιπόν συνίσταται στο να προσδιορίσουμε το εύρος των αποτελεσμάτων των πράξεών μας. Λέμε λοιπόν πολλές φορές: "Ε! δεν χάλασε και ο κόσμος" για κάτι που έγινε. Αυτό το συμπέρασμα βγαίνει με τον τρόπο της ενθάρρυνσης δια της φιλοσοφίας. Ευτυχώς για μας τέτοια συμπεράσματα βγαίνουν τόσο αυτόματα και πιάνουν τόπο, ενώ η ανάλυσή τους θα τα αναιρούσε.
Αν υποθέσουμε ότι φιλοσοφία είναι η μεγάλη ανάλυση, τότε μάλλον θα μας οδηγήσει να μην πράττουμε, ενώ ζητάμε το αντίθετο.
Έτσι αν θέλουμε να βρούμε το εύρος των αποτελεσμάτων των πράξεών μας, πριν πραγματοποιήσουμε αυτές, πρέπει να προετοιμαστούμε επιλέγοντας το εύρος της φιλοσοφικής ανάλυσης.
Αυτό εν τέλει δουλεύει και ανάποδα. Εκτιμούμε αποτελέσματα προσαρμόζοντας την ανάλυσή μας ώστε να φέρουμε την αποδοτικότητα κοντά στο 100%.
Στην πολιτική, ο έμπειρος πολιτικός κρατάει "πισινή", δηλαδή λέει μόνο "θα" και όταν έρθει η ώρα του απολογισμού θυμάται τα "αν" που σκόπιμαδεν ήθελε να πει με τα "θα". Έτσι εμφανίζει ότι έκανε το απόλυτα δυνατό. Και αυτό δεν είναι κοροϊδία, αλλά φιλοσοφημένη ενέργεια. Κοροϊδία θα ήταν να έλεγε ότι έγιναν πράγματα που δεν είδε κανείς!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[iason]

«Στην πολιτική, ο έμπειρος πολιτικός κρατάει "πισινή", δηλαδή λέει μόνο "θα" και όταν έρθει η ώρα του απολογισμού θυμάται τα "αν" που σκόπιμαδεν ήθελε να πει με τα "θα". Έτσι εμφανίζει ότι έκανε το απόλυτα δυνατό. Και αυτό δεν είναι κοροϊδία, αλλά φιλοσοφημένη ενέργεια. Κοροϊδία θα ήταν να έλεγε ότι έγιναν πράγματα που δεν είδε κανείς!».

Αποτελεσματικός ο Bugman. Μας πέταξε ένα καλό bug.

Το να κάνει ο πολιτικός αυτό το πράγμα δεν είναι «κράτημα πισινής» αλλά υπολογισμένη ενέργεια, στοχευμένη δημιουργία πισινής με στόχο την ψηφοθηρία. Η καθαρή στάση εξαρχής θα ήταν να προσπαθήσει να ξεκαθαρίσει τα «αν» από τα «θα», χωρίς να επενδύει πολιτικά στην σύγχυσή τους. Αυτός όμως τα μπέρδεψε ακόμα περισσότερο για να κάνει το κομμάτι του.
«Έκανε το απόλυτα δυνατό» για να υποκλέψει ψήφους. Εκμεταλλεύτηκε φιλοσοφικά τους ψηφοφόρους. Ενθάρρυνε φιλοσοφικά την κάλπη του. Δεν κορόιδεψε τους άλλους λέγοντας ότι έγιναν πράγματα που κανείς δεν είδε, αλλά τους κορόιδεψε παίρνοντας ψήφους από την στοχευμένη σύγχυση της πολιτικής με τη φιλοσοφία.

Για στάσου ρε Bugman. Έτσι δηλαδή εσύ αντιλαμβάνεσαι τις λέξεις «φιλοσοφική ενθάρρυνση», «έμπειρος πολιτικός», «κοροϊδία»; Έτσι μου δίνεις το δικαίωμα να σε παραλληλίσω με τον πολιτικό της ιστορίας σου. Και συ Βρούτε Bugman; Μη φοβάσαι δεν με κορόιδεψες, λέγοντας πράγματα που δεν είπες. Απλώς εγώ είδα πράγματα στις πισινές που κράτησες από την αρχή όταν έθεσες τη θεματική. Κι αν κακώς τα είδα, κάνε τώρα το απόλυτα δυνατό για να τα κρύψεις.

Ερωτήματα:
Πότε ένας πολιτικός αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα; Όταν καταφέρνει να πάρει ψήψους;
Ποιο είναι «το πρόβλημα»; Η επίλυση του προβλήματος του πολιτικού, ή η επίλυση του προβλήματος της κοινωνίας;

Δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά από μένα μάλλον δύσκολα θα έπαιρνες ψήφο. Με την ευκαιρία για πες μου, τι νομίζεις, είμαι καλός φιλόσοφος ή όχι; Μήπως τουλάχιστον είμαι καλός ψηφοφόρος;

Ου παντός ες Κόρινθον εσθ΄ ο πλους. Η πραγματική φιλοσοφία δυστυχώς δεν είναι για τους πολλούς. Καθόλου δεν μου αρέσει αυτό, καθόλου μα καθόλου, όμως έτσι είναι. Τι σόι πολιτική π.χ. να κάνουμε, πώς να εμπλουτίσουμε την πολιτική μας με τη φιλοσοφία όταν ούτε να φιλοσοφήσουμε την πολιτική μας καλά καλά δε μπορούμε;
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Bugman]

Ίσως. Εσύ αποφασίζεις. Εσύ στήνεις τα "αν" και βάζεις και τα "να".

Απλό παράδειγμα: Το πρώτο πρόβλημα του επίδοξου πολιτικού είναι να γίνει πολιτικός, να αντιμετωπίζει πολιτικά προβλήματα. Η ψηφοθηρία λοιπόν δεν είναι πολιτικό πρόβλημα. Τα "ΘΑ" επιρρεάζουν την κρίση των πολιτών ως προς την επιλογή του κατάλληλου πολιτικού. Μετά την επιλογή λοιπόν, ο πολιτικός παρουσιάζει έργο και στο τέλος κάνει τον απολογισμό του. Εκεί λοιπόν εμφανίζει τα "ΑΝ", όπου τα "ΘΑ" δεν έγιναν πραγματικότητα. Τι κερδίζει από αυτό; Απλούστατα να δείξει στον κόσμο μια δική του ερμηνεία, για κάθε περίπτωση αμφισβήτησης. Γιατί να νομίζει ότι θα αμφισβητηθεί; Γιατί και αυτός δεν γνωρίζει κατά πόσο είναι ικανός! Την ικανότητα δηλαδή θα την κρίνουν οι άλλοι.

Πολύπλοκο παράδειγμα: Ο πολιτικός βγαίνει από την μάζα, ως γέννημα θρέμα της. Η εξουσία λοιπόν περνάει στον πολιτικό, αλλά παραμένει στην μάζα. Η δυσαρέσκεια ή μη τμήματος της μάζας εξισορροπείτε με την αρνητική κατάσταση του υπόλοιπου τμήματος. Σημασία για την μάζα είναι η διατήρησή της. Το αν θα μεγαλώσει ή όχι, δεν είναι πρόβλημα της μάζας, αλλά της μεγαλύτερης μάζας που ανήκει η μάζα αυτή, της υπερμάζας. Κάθε σκέψη του πολιτικού σκοντάφτει στις ενέργειες της υπερμάζας. Τα "Θα" έχουν πεδίο την μάζα, τα "ΑΝ" έχουν πεδίο την υπερμάζα, έτσι είναι περισσότερα. Γι΄αυτό τον λόγο μπορεί κανείς να κατηγορήσει οποιαδήποτε ενέργεια, γενικεύοντας προς την υπερμάζα. Η πιο τραβηγμένη περίπτωση, iason, είναι να βάλεις τον Θεό αντίπαλο. Π.χ. - Αν ήθελε ο θεός θα είχε γίνει-. αντε να πεις τίποτα μετά!

Σε κάθε περίπτωση (απλό και πολύπλοκο παράδειγμα) μιλάμε για το τι γίνεται στο πέρας μιας δράσης. Αυτό που θέλουμε είναι η δράση. Το ότι προετοιμαζόμαστε για το που περίπου θα φθάσουμε με την δράση μας (από το αρνητικό στο θετικό), είναι θέμα φιλοσοφίας. Έχουμε λοιπόν εστιάσει το τι μπορούμε να κάνουμε και έτσι ξεκινάμε για την δράση μας. Στο πέρας αυτής βλέπουμε κατά πόσο είμαστε μέσα στις προβλέψεις μας.

Και δω λοιπόν είναι το ζητούμενο: Θα κρίνουμε έτσι όπως προβλέψαμε στην αρχή; Θα αναθεωρήσουμε το μοντέλο ελέγχου; Τι αποτέλεσμα θα έχει αυτό σε μελλοντικές ενέργειές μας; Θα γίνουμε περισσότερο αποφασιστικοί και δραστήριοι; Η δράση θα δείξει!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Bugman]

Δεν με απασχολεί πόσο καλός φιλόσοφος είσαι Iason. Εξάλλου λες "εν ουκ οιδα, οτι ουδεν οιδα" ή όπως το καταλαβαίνω, "τίποτα δεν κατάλαβες, όπως και το πώς γίνεται αυτό ακόμα δεν κατάλαβες". Που σημαίνει ότι πρώτα θα ψάξεις το πώς θα καταλαβαίνεις και μετά θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις.
Για να με ρωτάς λοιπόν τρία πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:
1. Αναγνωρίζεις ότι εγώ ξέρω! (πράγμα αδύνατο αν δεν ξέρεις και εσύ)
2. Αναγωρίζεις ότι κάποιος πρέπει να ξέρει εκτός από μένα! (πράγμα δυνατό αλλά αμφίβολο αν ξέρω κάποιον κοινό γνώστη ώστε να συμφωνήσουμε για την αλήθεια του, και έτσι ρωτάς για να σου τον υποδείξω)
3. Αναγνωρίζεις ότι είναι αδύνατο να ξέρει κανείς! (πράγμα αμφίβολο, αφού δεν τους ξέρεις όλους)

Να η απάντησή μου: Δεν ξέρω αν είσαι φιλόσοφος! Δεν ξέρω κάποιον που θα μας το δείξει αυτό!(για το 2)! Δεν ξέρω τους πάντες για να σου πω ότι δεν θα βρεις ποτέ απάντηση!
Το μόνο που ξέρω είναι ότι η ερώτησή σου μου έφαγε χρόνο από την ζωή μου(να το αποτέλεσμα!) - Αν δεν δεις άλλο αποτέλεσμα αυτό πάντα παίζει.(η υπερμάζα που έλεγα...πριν)
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[iason]

Τιμή μου να απασχολώ για λίγο τη σκέψη ενός άλλου σκεπτόμενου ανθρώπου. Επέμεινα στην πολιτική, για ένα λόγο: γιατί συνιστά κατεξοχήν πεδίο εφαρμογής του θέματος που συζητιέται. Στην πολιτική κονίστρα δοκιμάζεται αγρίως η πράξη της φιλοσοφίας που ο καθένας κουβαλάει.

Το να λες ότι η ψηφοθηρία π.χ. δεν είναι πολιτικό πρόβλημα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο. Έτσι σε λίγο θα αθωώσουμε τους ενόχους της πολιτικής μας κατάντιας. Και φυσικά αυτό ισχύει για κάθε ένοχο, είτε πολιτικό είτε πολίτη. Το να αθωώνεις όμως έναν ένοχο πολίτη είναι πιο επικίνδυνο από το να αθωώνεις έναν ένοχο πολιτικό, και έτσι, δεν έχω καμιά διάθεση να αθωώσω εμένα, ή εμάς, που υποτίθεται είμαστε σκεπτόμενοι πολίτες. Μπορεί να υπάρχει πρόβλημα με τους άλλους αν είμαστε σκληροί με τους άλλους, αλλά δεν θα υπάρχει πρόβλημα αν είμαστε σκληροί με τους εαυτούς μας. Σκληρά τα λόγια μας, επειδή σκληρή η αλήθεια που τα γέννησε - Να μη την πούμε;

Η πολιτική δράση είναι υπερπροσωπική δράση, συνεπώς ένας πολιτικός αενάως απολογείται. Και ο απολογισμός δεν είναι δική του δουλειά. Δεν δρα για την δική του πραγματικότητα αλλά για την κοινή πραγματικότητα. Κρίνεται από την «υπερμάζα». Κι αυτό το ξέρει πριν ξεκινήσει. Με αυτή την έννοια, η φιλοσοφία είναι το συλλογικό που ξεπερνά το προσωπικό. Είναι μια λυδία λίθος όπου δοκιμάζεται η πραγματικότητά μας: το υπερπροσωπικό. Η δράση δεν θα δείξει τίποτα, εμείς δείχνουμε με τη δράση μας. Αν αυτά που κάνουμε δεν πάνε καλά, αυτό σημαίνει ότι δεν πάμε καλά εμείς. Αν η πολιτική μας δεν πάει καλά, αυτό σημαίνει ότι δεν πάει καλά η φιλοσοφία μας. Όλα στην πράξη δοκιμάζονται.

Το πόσο καλός φιλόσοφος είμαι φυσικά κανέναν δεν απασχολεί, ούτε κι μένα. Όμως, και γω δοκιμάζομαι στην πράξη μου. Οπότε, με απασχολεί το πόσο καλός ψηφοφόρος είμαι. Τολμώ λοιπόν και εκθέτω μερικά ψήγματα της πολιτικής μου σκέψης, ως οδοδείκτες στον ανώμαλο δρόμο της κοινής μας φιλοσοφίας. Κι ας δοκιμαστούμε στην πράξη. Αν κατακτήσουμε μια κοινή φιλοσοφία, ίσως κάποτε κατακτήσουμε και μια κοινή πράξη. Κι αυτό νομίζω είναι σημαντικότερο, γιατί καθένας μπορεί να σκέφτεται ο,τιδήποτε θέλει, αλλά στην πράξη όλα τα προβλήματά μας έχουν να κάνουν με αυτά που κάνουμε. Έτσι η φιλοσοφία μας ίσως κάποτε αποκτήσει σάρκα και οστά.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Vaggos]

Bugman,
Ο μαθηματικός και δυνατός τρόπος σκέψης που έχεις σε έχουν ανάγει σε πολεμιστή με ατσαλένιο σπαθί και αδιαπέραστη ασπίδα. Εδώ όμως, σε αυτή την αρένα θα απογυμνωθείς!

Η ψυχή σου, άοπλη να εύχεσαι να νικηθεί. Ο iason βγαίνει με την ψυχή ξεβράκωτη, τον μαχαιρώνουν, αλλά αυτός κερδίζει τελικά! Κερδίζει γιατί ξέρει να κερδίζει μέσα του πρώτα, τον εαυτό του.

Η φιλοσοφία δεν ενθαρρύνει κατά τη γνώμη μου. Η φιλοσοφία ξεδιαλύνει. Ξεδιαλύνει τα αντιμηνύματα από τα μηνύματα, τους αντιέξυπνους από τους έξυπνους και τους αντιπολιτικούς από τους πολιτικούς.

Είχα την εντύπωση πως συζητούσαμε την φιλοσοφική κάθαρση και όχι την φιλοσοφική ενθάρρυνση. Αυτή είναι σε πολύ δεύτερη μοίρα.
_________________
Η βιομηχανία σκοτώνει τη μουσική. Αυτός που αγαπά, και να ελπίζει ξέρει, όλη τη νύχτα πολεμά ξημέρωμα να φέρει.

Παραδοσιακή Μουσική | Ελλάδα

[Bugman]

Σε μια θεματική δεν θα λύσουμε όλα τα ζητήματα Vaggo. Στη συγκεκριμένη μιλάμε για την ενθάρρυνση για δράση.
Αυτό που θέτει ο Iason, εδώ που φθάσαμε, είναι η ηθική πλευρά της δράσης. Οπότε βλέπωντας πως ο καθένας μας είναι υπεύθυνος των πράξεών του, των δράσεών του, η ενθάρρυνση είναι δικιά του υπόθεση και πάντως όχι το άλλοθι για την επιτυχία ή όχι αυτών των πράξεων.
Προσωπικά για το θέμα μας δεν θέλω να σταθώ στην ηθική διάσταση αλλά στο τεχνικό μέρος. Στο ότι είναι χρήσιμο να γνωρίζει κανείς με μια πράξη που μπορεί να φθάσει από το αρνητικό μέχρι το το θετικό. Γιατί η άποψή μου είναι ότι υπάρχουν παράγοντες που την δράση μας την περιορίζουν. Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε με αυτό που πετυχαίνουμε διαφέρει. Αυτό ονόμασα αποδοτικότητα. Αν σταθώ στο ηθικό μέρος τότε πρέπει να χωρίσω κάθε δράση στα επιμέρους, ένα από αυτά είναι το ηθικό, και έτσι θα πλατιάσω. και γιαυτό το αποφεύγω.
Η ένσταση του Iason βγήκε εν τέλει γιατί μίκρηνε την οπτική του γωνία εστιάζοντας στην ηθική.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Vaggos]

Στις επιλογές που κάνουμε, το τελικό αποτέλεσμα θα είναι 1 (μονάδα) ή 0 (μηδέν). Μονάδα προστιθεμένη σε μια μεγαλύτερη μονάδα,
ή Μηδέν αφαιρώντας με την ενέργειά μας από τη μεγάλη μονάδα.

Δηλαδή: Αναλαμβάνεις μια ευθύνη. Να οργανώσεις ένα συνέδριο με θέμα τον ατομικό προγραμματισμό. Το όλο συνέδριο (1) απαρτίζεται από πολλά μέρη, π.χ. εκφωνητές, οι οποίοι είναι ανεξάρτητες οντότητες. Αν καλέσεις λοιπόν και εμένα να μιλήσω, τότε το τελικό αποτέλεσμά μου θα είναι ομότροπο του συνεδρίου ή αντίτροπο. Θα κάνω πετυχημένη / αποδοτική διάλεξη, συμβάλλοντας στην άρτια διεξαγωγή του συνεδρίου, ή θα κάνω μη αποδοτική (από μέτρια και κάτω) το οποίο λειτουργεί αποκλειστικά αρνητικά στο συνέδριο, γιατί σπατάλησα το χρόνο κάποιου που θα μπορούσε να ήταν αποδοτικότερος.

Άρα τείνω, αποκλειστικά, το συνέδριο στο 0 ή στο 1 που έχεις σχεδιάσει εσύ.

Η φιλοσοφία δεν έχει σχέση με την ενθάρρυνση. Είναι επιστήμη της σκέψης και του λόγου με στόχο την λακωνικότητα (αποτελεσματικότητα για σένα), και την ελεύθερη κατεύθυνση της συνείδησης.
_________________
Η βιομηχανία σκοτώνει τη μουσική. Αυτός που αγαπά, και να ελπίζει ξέρει, όλη τη νύχτα πολεμά ξημέρωμα να φέρει.

Παραδοσιακή Μουσική | Ελλάδα

[Bugman]

Ισως!
Εδώ όμως προχωράμε πιο μπροστά. Τι έχουμε;
1. Ένα λόγος -αίτιο- 1 ή 0 που θα μας επιτρέψει να προβούμε σε αλλαγή μέσω μιας επιλογής.
2. Μια επιλογή 1 ή 0
3. Ένα κριτήριο όπου το αποτέλεσμα της επιλογής θα μας δώσει 1 ή 0 για το επιμέρους
4. Ένα κριτήριο όπου τα επιμέρους αποτελέσματα των κριτηρίων θα δείχνουν ότι όλη η δουλειά μας είναι πετυχημένη.

Δεν θα κάνω τώρα σούμα από 0 και 1 αλλά θα δω τα αρνητικά σημεία της παραπάνω σκέψης. Ποιό κριτήριο είναι δοκιμασμένο; Το δικό μου ή το ξένο; Αν είναι το ξένο τότε δεν επιλέγω ελεύθερα βάσει της σκέψης μου αλλά επιλέγω όπως έχω μάθει να κάνω -αυτόματα- βάσει εμπειριών άλλων. Αν είναι το δικό μου σημαίνει ότι βρίσκομαι σε φάση δοκιμασίας άρα θα μπορώ να δοκιμάσω και ένα άλλο κριτήριο. Αν όμως δεν είναι αξιόπιστο ένα κριτήριο μιας επιλογής τότε η επιλογή που θα κάνω είναι αμφιβόλου αξίας. Άκόμα όμως και το αίτιο που με οδηγεί να κάνω επιλογή είναι αμφιβόλου αξίας διότι τίποτα δεν μας λέει ότι δεν έκανα λάθος εκτίμηση. Τι είναι αυτό, εν τέλει, που θα με οδηγήσει να πάρω την απόφαση και να επωμιστώ το βάρος της πράξης μου;
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[pol]