Charles de Gaulle για τον Jean Paul Satre

[Angelika]

[spyros]

Επέτρεψέ μου να σου πω τη δική μου θέση.
Ο ντε Γκολ ήταν πολιτικός και απλά κράτησε μια πολιτική στάση. Τόσο απλό.
Και εξηγώ:
Ο Σάρτρ ήταν γνωστός "διανοούμενος" με επιρροές σε όλο τον κόσμο (όπως άλλωστε και όλοι οι "διανοούμενοι" της εποχής του) και έχαιρε μιας ευρύτερης αποδοχής ειδικά στη νεολαία της Γαλλιας που τότε πρωτοστατούσε στα γεγονότα της "νέας Γαλλικής επανάστασης".
Ο ντε Γκολ λοιπόν το τελευταίο που ήθελε ήταν ένας μάρτυρας τέτοιου βεληνεκούς, ο οποίος όχι μόνο δε θα ηρεμούσε τα πλήθη αλλά θα ξεσήκωνε αντιδράσεις και από το εξωτερικό. Έτσι αρκέστηκε σε μια επαινετική για τον Σάρτρ δήλωση στέλνοντας ταυτόχρονα στους νεολαίους το μύνημα ότι θα μπορούσε και ο ίδιος να συμφωνήσει με κάποια από τα λεγόμενά τους, αλλά η θέση του του επιβάλλει να πράξει διαφορετικά.
Πολιτικοί, οι ευφυέστεροι όλων!

[rakis]

Σωστός ο Σπύρος. Ιδίως ,όταν ο Ντε Γκωλ επεδίωκε να συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες στο πρόσωπό του, θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη αναταραχή συλλαμβάνοντας έναν Σαρτρ.

Γεγονός που αποδεικνύει ότι η φιλοσοφία ως συνδυασμός θεωρίας και πράξης καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνη για το κατεστημένο.

[Angelika]

Αν δεν λάβουμε υπόψη τις πολιτικές για το Ντε Γκωλ συνέπειες της φυλάκισης του Σαρτρ οι οποίες και βέβαια ειναι πολύ σημαντικές, μπορούμε να πούμε πως ακόμη και αν τον φυλάκιζε δεν θα του ήταν δυνατό να φυλακίσει και το πνεύμα του. Σωστά?

[rakis]

ακριβώς. Μην ξεχνάς ότι είμαστε στο Μάη του 68

[opyrgos]

Τί ακριβώς δεν κατάλαβες Angelika;

[Angelika]

[opyrgos]

Σου απήντησα ότι αυτό είναι μεγάλη ιστορία, τουλάχιστον 6.000 ετών, το ότι "δεν έχει ούτε πιάτο η φιλοσοφία", δηλαδή ένα εξασφαλισμένο θεμέλιο για τον άνθρωπο και τον κόσμο αλλά και για επιμέρους ζητήματα. Πάντα προσπαθεί να (αν)οικοδομήσει ένα τέτοιο - και πολλές φορές, οφείλω να ομολογήσω, ότι δεν τα καταφέρνει.