Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Οι "Βελτιωτές" της Ανθρωπότητας
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 9:53 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

oπυργε δεν ειναι δυσκολο να βαλεις σε μια σειρα αυτα που λεει ο ουλιαδης,ο ανθρωπος με την οντολογια του μηδενος ξεχναει το ειναι,ξεχνωντας αυτο κατι του λειπει και αποτελεσμα ειναι η αυτολυπηση,φοβος του θανατου κλπ.λεει οτι ειναι απατη γιατι στην ουσια λυπαται για κατι που ξεχασε ηδη και οχι για κατι που θα χασει,το ειναι.αντιδραση σ αυτη την αυτολυπηση ειναι η αυταρεσκεια,που σημαινει τυρρανος και οχι φυλακας του ειναι,αφου πλεον αυτο δεν υπαρχει οτιδηποτε δεν ανηκει αποκλειστηκα στη σφαιρα του τυρρανου ειναι απλα αυτο που πρεπει να μπει μεσα σ αυτη,οπως πχ οτιδηποτε δεν αναγνωριζω ως κατι να λεω πως δεν υφισταται και να ξεμπερδευω.συμβολο αυτης της αυταρεσκειας ειναι και ο ναζισμος που μοιαζει πολυ με τυρρανικες συμπεριφορες μανιοκαταθλιπτικων ανθρωπων.να την κανουμε αφηρημενη υποθεση δεν σημαινει απαραιτητα οτι γινεται και πιο πολυπλοκη.
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 10:05 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

opyrge,

Θα μου επιτρέψεις να πω ότι λες μπουρδες....

πριν απο 50 ή 60 χρόνια οι επιστήμονες έκαναν λοβοτομή στους τρελούς. Αυτό φαντάζομαι το γνωρίζεις και φαντάζομαι γνωρίζεις επίσης, ότι ειναι μια επέμβαση που δημιουργεί έναν δρόμο χωρίς επιστροφή....

Ομως δεν μου απάντησες λογικά στις λογικότατες ερωτήσεις που σου έκανα....
Είναι νόστιμες οι κουράδες?
Είναι λογικό να ξυπνά η μάνα και να θέλει να σκοτώσει το παιδί της?
Είναι σωστό να πιστεύεις ότι σε κυνηγά ένα υπερφυσικό μωρό?

Αν απαντήσεις σε αυτά τα 3 καίρια ερωτήματα, θα συνεχίσουμε....

Twisted Evil εβαλα και το σχετικό εμότικον....
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
opyrgos
Αποκλεισμένο μέλος


Εγγραφή: 30 Νοέ 2007
Δημοσιεύσεις: 13248

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 10:18 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Όχι, με συγχωρείς πάρα πολύ kaneis, αλλά με την υπαρξιστική έννοια του Μηδενός, ο άνθρωπος όταν έρχεται αντιμέτωπος με αυτό - που αποκαλύπτεται στην εμπειρία "οριακών καταστάσεων" όπως είναι ο πόνος, η ενοχή, η αγωνία, ο θάνατος - ανακαλύπτει την ύπαρξη και οδηγείται κατευθείαν στο ερώτημα του νοήματος για το Είναι. Το ερώτημα για το Μηδέν οδηγεί στον πυρήνα του ερωτήματος για την ύπαρξη και μία τέτοια έρευνα δεν μπορεί να αναχθεί στην επιστημονική σύλληψη του κόσμου και να κριθεί με γνώμονα την ιδέα της επιστήμης. Αυτό που θα έλεγε εδώ ο Χάιντεγγερ είναι ότι «το ανθρώπινο Dasein μπορεί να σχετίζεται με τα όντα, μόνο όταν παγιδεύεται μέσα στο Μηδέν. Στην ουσία του Dasein συντελείται η υπέρβαση των όντων».

MARIA έγραψε:
Ν΄ακούσω έναν άνθρωπο - που μεταξύ μας- δεν είχε και σώας τας φρένας?

MARIA έγραψε:
Θα μου επιτρέψεις να πω ότι λες μπουρδες....
M' αρέσει MARIA ο τρόπος που βλέπω να αντιμετωπίζεις συνεχώς επιχειρήματα που είτε δεν κατανοείς είτε δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις και να καταρρίψεις με άλλον τρόπο παρά μόνο με τη νωθρή απαξίωση του γράφοντα. Ελπίζω αυτό να μη σε χαρακτηρίζει. Αυτά όμως φίλη μου δεν περνάνε εδώ, τουλάχιστον όταν συζητάμε μαζί.

Έχει επεξεργασθεί απο τον/την opyrgos στις Τετ Μάϊ 05, 2010 5:15 pm, επεξεργάσθηκε 6 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 10:39 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

opyrge,

Ναι οκ, έχεις δίκιο, θα μου απαντήσεις? ή όχι?

"Δεν περνάνε εδώ"

τι έχεις? το σύνδρομο του στρατού? Laughing
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Chaos
Πρύτανης


Εγγραφή: 09 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 2132
Τόπος: Αθήναι

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 11:06 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

MARIA έγραψε:

1. Είναι νόστιμες οι κουράδες?
2. Είναι λογικό να ξυπνά η μάνα και να θέλει να σκοτώσει το παιδί της?
3. Είναι σωστό να πιστεύεις ότι σε κυνηγά ένα υπερφυσικό μωρό?

Twisted Evil


Mr. Green
Καλή μου, αν και δεν είμαι opyrgos και δεν διαθέτω τις γνώσεις του ή την γνώση του, θα μου επιτρέψεις μια παρέμβαση επί των καίριων και επικαίρων ερωτημάτων σου:
1. Μου θύμισες τους στίχους κάποιου Γερμανού υπερρεαλιστή ποιητή. Δυστυχώς έχουν περάσει περίπου τριάντα πέντε χρόνια από τότε που τους διάβασα και μου διαφεύγει τόσο το όνομά του, όσο και ο τίτλος της ποιητικής συλλογής του:
...
Μαλακά, ζεστά και μυρωδάτα,
κάθεστε ήσυχα - ήσυχα από κάτω μου
...

ή κάπως έτσι!
Πάντως η αλήθεια έγκειται, όπως έλεγε και ο σοφός φίλος μου στον οποίο έχω αναφερθεί και άλλοτε, στο ότι είναι πολλοί εκείνοι που αρέσκονται να ζουν μέσα στα σκατά: Τους παρέχουν ζεστασιά και ασφάλεια...

2. Λογικό είναι κάθε τι το οποίο ικανοποιεί το ένστικτο αυτοσυντήρησης του ατόμου, την ενδόμυχη τάση του για επιβίωση. Εάν η μητέρα αισθάνεται απειλημένη από την ύπαρξη του σπλάχνου της, όχι μόνον να το σκοτώσει θα θέλει, αλλά και να εξαλείψει παντελώς την ύπαρξή του. Από κει και πέρα, είναι οι ηθικοί περιορισμοί και οι κοινωνικές συμβάσεις με τις οποίες έχουμε όλοι εκπαιδευτεί, οι οποίες παρεμβάλλονται ανάμεσα στην επιθυμία και την πραγματοποίησή της. Όταν επέλθει η ψύχωση η οποία απαλείφει τις όποιες αναστολές, η Πράξη γίνεται εφικτή!
3. Εάν ανοίξεις το κανάλι της Βουλής, θα δεις με τα μάτια σου τόσα και τόσων ειδών και αποχρώσεων υπερφυσικά μωρά, ώστε θα σε κυνηγούν πλέον όχι μόνον στους εφιάλτες σου αλλά και όταν θα βρίσκεσαι εν πλήρη εγρηγόρσει...
Υ.Γ.
Εδώ που τα λέμε, αυτό δεν κάνουν και στην πραγματικότητα; Έ;

_________________
Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα MSN Messenger
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 12:41 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

chaos, αγαπητέ,

αρέσκεσαι στο να παίζεις με τις λέξεις και τα νοήματα...pa mal για εμένα και ευχαριστώ για την παράθεση.. Smile

Οταν έκανα τα ερωτήματα αυτα, τα έκανα επί του κυριολεκτικού και οχι επί του φιλοσοφικού του στύλ
"σκατά ειναι η ζωή", "σκατά να φας", "σκατά και απόσκατα" , "πάλι σκατά τα κάναμε" , "τι σκατά θα φάω σήμερα?" κλπ...

Οταν πάλι μίλησα για την συγκεκριμένη γυναικα, ανέφερα μια πραγματικότητα...
Η γυναίκα αυτή (γύρω στα 60 πλέον), λόγω ψυχασθένειας "την έχει δει" με την κόρη της...η οποία δεν την απειλεί, πίστεψέ με.
Οι γιατροί έχουν συμβουλέψει πολλές φορές την οικογενεια, προκειμένου να είναι ασφαλής και η ίδια και η οικογένεια, να την εισάγουν σε ένα ίδρυμα...
Δεν το έχουν κάνει, οπως είπα για λόγους ψυχολογικούς..

Απο την άλλη, ειναι τραγικό (ετσι μου είπε ο φίλος γιατρός) να βλεπεις μια 24χρονη να σου αφηγείται με αγωνία ότι αν ανοιξεις την πόρτα του δωματίου της και φύγεις, θα αφήσεις το υπερφυσικό μωρό να μπει και να την κατασπαράξει...
Ή είναι τραγικό να βλέπεις την ζωή ενός μανιοκαταθλιπτικου, που την μια εβδομάδα είναι σαν να έχει πάρει άπειρες "μυτιές κοκαίνης", δηλαδή υπερκινητικός, ευερέθιστος, υπερευτυχής και την άλλη να κάθεται μόνος,δυστυχισμένος, μισάνθρωπος, πίσω απο κλεισμένες γρυλιες και συνεχή δάκρυα...
Ειλικρινά, δεν γελώ...με αυτά.....
Μάλιστα, για εμενα, η ασθένεια του μυαλού ειναι η χειρότερη όλων των άλλων ασθενειών.. Confused

Σίγουρα έχουμε 300 υπερφυσικα μωρά στην Βουλή και άλλα τόσα και περισσότερα εκεί έξω...

Το θέμα μου ειναι ότι δεν μπορώ να πεισθώ από τον φιλόσοφο opyrgo, ότι δεν υπάρχει τρέλα ή ότι η τρέλα ειναι κάτι σχετικό...(πάντα μιλώ κυριολεκτικά και όχι συμβολικά π.χ. βρε τρελόπαιδο, πάλι έκανες καντάδα στην κοπέλα σου?)

Είναι τόσο δύσκολο να αποδώσω μια τόσο απλή σκέψη μου επιτέλους?
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 2:01 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Kaneis έγραψε:
ο ανθρωπος με την οντολογια του μηδενος ξεχναει το ειναι,ξεχνωντας αυτο κατι του λειπει και αποτελεσμα ειναι η αυτολυπηση,φοβος του θανατου κλπ.



Ο Καστοριάδης είπε:"Οι Έλληνες έφτιαξαν πολιτισμό επειδή δεν έλπιζαν σε τίποτε".

Είχε άδικο;Ή μήπως ο ελληνικός πολιτισμός φημίζεται για τον τρόμο του μπροστά στο θάνατο;
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
opyrgos
Αποκλεισμένο μέλος


Εγγραφή: 30 Νοέ 2007
Δημοσιεύσεις: 13248

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 3:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

... Η Στιγμή της Απόφασης είναι μια Τρέλα...
ΣΕΡΕΝ ΚΙΡΚΕΓΚΟΡ

Ό,τι κι αν πεις, αυτό το βιβλίο ήταν φοβερά παρακινδυνευμένο. Ένα διάφανο φύλλο χαρτί το χωρίζει από την τρέλα.
ΤΖΑΙΗΜΣ ΤΖΟΥΣ


Το πρόβλημα MARIA είναι όχι ότι η τρέλα είναι σχετική αλλά ότι μιλάς κυριολεκτικά. Η έννοια της τρέλας ή οι γενικές ιδέες τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιεί μια επιστήμη δεν έχουν όλες τον ίδιο βαθμό επεξεργασίας και ότι γενικά δεν έχουν όλες την ίδια λειτουργία ούτε τον ίδιο τύπο δυνατής χρήσης στον επιστημονικό λόγο. Το αφετηριακό σημείο μπορεί να φανεί ισχό και πλαστό. Σε ένα ορισμένο εδάφιο του πρώτου από τους Διαλογισμούς του Ντεκάρτ, στο οποίο η τρέλα, ο παραλογισμός, η παραφροσύνη, η φρενοβλάβεια αποπέμπονται, αποκλείονται, εξοστρακίζονται από τον κύκλο της φιλοσοφικής εγκυρότητας, στερούνται το δικαίωμα στο φιλοσοφείν, το δικαίωμα της φιλοσοφικής υπόληψης, καθώς εγκαλούνται μάλλον παρά συγκαλούνται από τον Καρτέσιο ενώπιον του δικαστηρίου, ενώπιον της τελευταίας βαθμίδας ενός Cogito το οποίο, λόγο ουσίας, δε θα μπορούσε να είναι τρελό.

Οι μετασχηματισμοί της γνώσης, και δη της ιατρικής και κλινικής γνώσης, στο τέλος του 18ου αιώνα, αποδείχθηκαν αφενός από μια ολόκληρη σειρά νέων εννοιών προς χρήση στον επιστημονικό λόγο και αφετέρου προκάλεσαν τη δημιουργία μιας γενικής έννοιας σαν κι αυτής της τρέλας, η οποία μας επιτρέπει να κατονομάσουμε, να οροθετήσουμε και να τοποθετήσουμε σε μια ορισμένη θέση έναν συγκεκριμένο τύπο επιστημονικού λόγου, ανάμεσα στ' άλλα. Η ιδέα δηλαδή της τρέλας δεν είναι επιστημονική έννοια. Υπήρξε επιστημολογικός ενδείκτης τού ποιά από τις λειτουργίες, η ταξινομητική, η οροθετική και άλλες, είχε κάποιο αποτέλεσμα στις επιστημονικές συζητήσεις, και όχι του τί έλεγαν αυτές.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την opyrgos στις Τετ Μάϊ 05, 2010 5:18 pm, επεξεργάσθηκε 2 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 8:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα! Εδώ δράση μας είναι ο λόγος.


Λόγος είναι η αποκάλυψη της συνεκτικότητας των πραγμάτων κι όχι το οριστικό θάψιμο των εννοιών μέσα στο σκοτάδι και στην αοριστία. Η τρέλα με άλλα λόγια είναι τρέλα και τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Φυσικά και υπάρχει και δεν είναι ζήτημα πλειοψηφίας η αναγνώρισή της. Είναι εδώ όταν το άτομο δεν είναι σε θέση να ελέγξει, ούτε και να αντιδράσει στο που τον ταξιδεύει η τρέλα του. Αυτό ο Βαν Γκαγκ όταν έκανε βόλτες στα ψυχιατρεία το γνώριζε και γι αυτό πήγαινε εκεί, εσύ δεν το γνωρίζεις;
Συνεπώς όταν μιλάς για ισοπέδωση θα πρέπει πρώτα να διαβάζεις ο ίδιος τι γράφεις.
Τέλος η αναγγελία του ανθρώπινου εαυτού ως εγκόσμια ύπαρξη (αυτό είναι το Dasein) στο Είναι ως μια σχέση εργαλειακή, και όχι μόνο αλλά ταυτόχρονα και βιαιοπραγική, (αυτό εννοεί με το ανοίκειο της ανθρώπινης φύσης, σχέσης καθαρά ανταγωνιστικής) είναι όλο το νόημα που αποδίδει ο Χάιντεγκερ στον άνθρωπο ως φύλακας του Είναι. Αυτό έγραψα και δεν είναι καθόλου ισοπεδωτικό αλλά πέρα ως πέρα αληθινό όσον αφορά τις ιδέες του Χάιντεγκερ βέβαια.
Θεωρώ τασ παραπάνω εξαιρετικά σαφή ως προς το τι λένε και κάθε άλλο παρά ισοπεδωτικά. Αυτή την τιμή την αφήνω σε άλλους.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 8:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Ο Καστοριάδης είπε:"Οι Έλληνες έφτιαξαν πολιτισμό επειδή δεν έλπιζαν σε τίποτε".

Είχε άδικο;Ή μήπως ο ελληνικός πολιτισμός φημίζεται για τον τρόμο του μπροστά στο θάνατο;



Όχι ακριβώς επειδή δεν ήλπιζαν σε τίποτα, αλλά μάλλον στο ότι ήδη τα θεωρούσαν όλα τέλεια. Την λέξη κόσμος και το νόημά της δεν το έχεις ακούσει;
Το να λέμε πως οι έλληνες ήταν δυνατόν να πίστεψαν στο μηδέν την στιγμή μάλιστα που επί χρόνια πολλά αρνούνταν ακόμα και να το απεικονίσουν καταντάει ισοδύναμο με προβοκάτσια. Προσέξτε επιτέλους τι και πως γράφετε κάποια πράγματα. Ακόμα και αυτή η λέξη μηδέν σημαίνει την μερικότητα μηδέ εν και όχι το τίποτα. Η αοριστία, η διάσπαση, και η άπειρη πολλότητα συνεπώς είναι το βαθύτερο νόημα του μηδενός στους αρχαίους, και τίποτε άλλο. Αυτλη η περίφημη υπαρξιακή ρωγμή του Είναι στον άνθρωπο δεν έχει σε τίποτα να κάνει με αυτούς και κάθε προσπάθεια απόδοσης τέτοιων εννοιών στην αρχαία φιλοσοφία είναι τουλάχιστον αστεία.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 9:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
ο άνθρωπος όταν έρχεται αντιμέτωπος με αυτό - που αποκαλύπτεται στην εμπειρία "οριακών καταστάσεων" όπως είναι ο πόνος, η ενοχή, η αγωνία, ο θάνατος - ανακαλύπτει την ύπαρξη και οδηγείται κατευθείαν στο ερώτημα του νοήματος για το Είναι.


Ο Ευρωπαίος γιάπης θέλεις να πεις και όχι γενικά ο άνθρωπος. Δεν γνωρίζω καμμία φυλή της Αφρικής ας πούμε να αντιμετωπίζει τις σχέσεις της με το περιβάλλον με οποιοδήποτε αίσθημα πόνου ή ενοχής. Αυτό είναι ένα φρούτο που μας έρχεται από άλλες εποχές πιο........πολιτισμένες αν αυτό μπορεί να εννοηθεί έτσι.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
opyrgos
Αποκλεισμένο μέλος


Εγγραφή: 30 Νοέ 2007
Δημοσιεύσεις: 13248

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 10:14 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Μη βιάζεσαι φίλε Ouliathis. Η τρέλα, ούτε με τα ίδια λόγια ούτε με άλλα λόγια είναι τρέλα. Υπάρχουν στοιχεία που παίζουν ένα ρόλο στο λόγο και συγχρόνως στους εσωτερικούς κανόνες της συλλογιστικής πρακτικής. Υπάρχουν όμως και «περιφερειακές» ιδέες, με τις οποίες η επιστημονική πρακτική κατονομάζει τον εαυτό της, διαφοροποιεί τον εαυτό της από άλλες πρακτικές, οροθετεί το πεδίο των αντικειμένων της και κατονομάζει αυτό που θεωρεί ότι αποτελεί την ολότητα των μελλοντικών της καθηκόντων. Πάνω σ' αυτό ο Φουκώ θα πεί: «Η ψυχολογία δεν μπορεί ποτέ να πει την αλήθεια για την τρέλα γιατί η τρέλα κατέχει την αλήθεια της ψυχολογίας. Και παρ' όλα αυτά, μία ψυχολογία της τρέλας δεν μπορεί παρά να κινείται προς το ουσιαστικό, από την στιγμή που κατευθύνεται στα τυφλά προς το σημείο όπου δημιουργήθηκαν οι δυνατότητες της ύπαρξης της· δηλαδή, κινείται αντίθετα προς το ίδιο της το ρεύμα, προς εκείνες τις περιοχές όπου ο άνθρωπος έχει μία σχέση με τον εαυτό του και εγκαινιάζει εκείνη την μορφή αλλοτρίωσης που τον μετατρέπει σε Homo Psychologicus. Αν η ψυχολογία της τρέλας μεταφερόταν πίσω στις ρίζες της, θα εμφανιζόταν να είναι όχι η αυθεντία της ψυχικής ασθένειας και, συνεπώς, η δυνατότητα της εξαφάνισής της, αλλά η καταστροφή της ίδιας της ψυχολογίας και η ανακάλυψη αυτής της ουσιαστικής, μη ψυχολογικής (επειδή δεν θίγεται από την ηθική) σχέσης, που είναι η σχέση μεταξύ Λογικού και Παράλογου». Το αν η τρέλα είναι προβληματική ή όχι εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζει. Για παράδειγμα μία εκκεντρική, οιστριονική γυναίκα, μάλλον θα δυστυχούσε δουλεύοντας ως υπάλληλος σε ένα γραφείο, ενώ αντίθετα θα είχε μεγάλη απήχηση και επιτυχία ως ηθοποιός. Aυτό που κάτω από ορισμένες συνθήκες μοιάζει με τρέλα, μπορεί κάτω από άλλες συνθήκες να είναι επιθυμητό και απαραίτητο. Η συμβολική έκφραση "τρέλα" εκδηλώνει την αγωνία μήπως δεν είμαστε τελείως φυσιολογικοί, μήπως εμείς ή οι άλλοι έχουμε κάτι που μοιάζει με τρέλα. Ποιός όμως μπορεί να μας το πει αυτό; Πού βρίσκεται ο διαχωρισμός ανάμεσα στη λογική και τον παραλογισμό και, τελικά, πόση τρέλα και πόση λογική αντιστοιχεί στον καθένα μας;

Ο διαχωρισμός ανάμεσα στη λογική και τον παραλογισμό παραμένει αμφίβολος και ώς ένα βαθμό οι δύο έννοιες αλληλοεμπεριέχονται. Αυτή η δυάδα συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός πρίσματος για τη θεώρηση των τρόπων ελέγχου, ρύθμισης και συγκρότησης των λογικών ή παράλογων υποκειμένων. Ο γιατρός, που στις αρχές δεν ήταν καν ψυχίατρος, ήταν εκεί για να επιβεβαιώσει τη διαφορά: η θεραπεία του δεν βασιζόταν σε ιατρικές γνώσεις ή πρακτικές, αλλά στις ιδιότητές του ως «πατέρα, κριτή, οικογένειας και νόμου». Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συγκρότηση και στην Ελλάδα της «υγειονομικής αστυνομίας» στα πλαίσια του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, που αποσκοπεί ακριβώς στον εγκλεισμό, στην απομόνωση και στην επιβολή ελέγχου, ενώ διαμορφώνεται μέσα από την εγκάθειρξη και την ιατρικοποίησή της τρέλας, η ανάδειξή της σε εργαλείο διαχωρισμού ανάμεσα στους υγιείς και τους μη υγιείς -τους τρελούς- που παύουν να είναι πια φορείς ιερών μορφών γνώσης και γίνονται κοινωνικά απόβλητοι. Ο θάνατος του καθεστώτος εγκλεισμού σε ιδρύματα γενά το άσυλο στα τέλη του 18ου αιώνα. Τότε είναι που οι τρελοί «απενοχοποιούνται» για να γίνουν «ασθενείς». Ήδη, όπως ανέφερα και προηγουμένως, την εποχή του Διαφωτισμού η τρέλα διαφοροποιείται από τη λογική, που μονολογεί και εξορκίζει όλους τους άλλους λόγους, ιδιαίτερα τη μη-λογική, το αντίθετό της.

Υ.Γ. Δεν θα προχωρήσω ακόμη στα του Χαίντεγγερ και του υπαρξισμού.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την opyrgos στις Τετ Μάϊ 05, 2010 5:19 pm, επεξεργάσθηκε 2 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Οκτ 24, 2008 11:12 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ouliathis έγραψε:

Ακόμα και αυτή η λέξη μηδέν σημαίνει την μερικότητα μηδέ εν και όχι το τίποτα. Η αοριστία, η διάσπαση, και η άπειρη πολλότητα συνεπώς είναι το βαθύτερο νόημα του μηδενός στους αρχαίους, και τίποτε άλλο.


Αυτό βρίσκεται και στον Χάιντεγγερ όταν πχ λέει ότι το μηδέν μηδενίζει.

Για την τρέλα:

Η απελευθέρωση των ψυχασθενών από τις αλυσίδες τους έγινε από τον Πινέλ το 1793 και σχετίζεται με τη γαλλική επανάσταση. Συνεπώς η τρέλα ορίζεται ως αρρώστια με συγκεκριμένη θεραπεία από τις ηθικές αστικές αξίες. Μέσα από τη θεσμοποίηση των αστικών θεσμών, το ψυχιατρείο έγινε ο τόπος της παντοδυναμίας του ψυχιάτρου με καθολική επέκταση παρέχοντάς του έναν ρόλο εγγυητή της κοινωνικής και οικογενειακής τάξης και ασφάλειας. Ο ψυχίατρος γίνεται φορέας του κοινωνικού ελέγχου.

"Ύστερα από τον τρελό της γης και τον τρελό του τυράννου, έρχεται ο τρελός της οικογένειας" (Ντελέζ και Γκαταρί)

Το σημερινό μοντέλο της ψυχιατρικής αποστασιοποιείται από την ιστορικότητα της ύπαρξης του υποκειμένου, δηλ. ο άνθρωπος σταματά να είναι άνθρωπος και μετατρέπεται σε μια απλή αφαίρεση. Ακόμη και το σύμπτωμα δεν βλέπεται σε σχέση με το πάσχον υποκείμενο αλλά χρησιμοποιείται για να ενταχθεί ο ασθενής σε μια διαγνωστική κατηγορία.

Η σύγχρονη ψυχιατρική ξεχνά ότι το κοινωνικό και οικονομικό είναι πιο καθοριστικά για το ψυχοπαθολογικό/ψυχωτικό απ' ό,τι το βιολογικό.

Εν κατακλείδι, τι σημαίνει το ψυχοπαθολογικό; Δεν εκφράζει παρά τη δυσφορία του ανθρώπου μέσα στο συγκεκριμένο πολιτισμό.
Κατά συνέπεια, η θεραπευτική πράξη λαμβάνει και μια πολιτική διάσταση, και αφορά τη ψυχιατρική ως τεχνική πειθάρχησης από τη μια, αλλά και ως δύναμη της θεωρίας από την άλλη. Αυτή η δύναμη θα καταλήξει στην κριτική συνείδηση που θα οδηγήσει στην ανατροπή.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 25, 2008 10:16 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Όχι ακριβώς επειδή δεν ήλπιζαν σε τίποτα, αλλά μάλλον στο ότι ήδη τα θεωρούσαν όλα τέλεια. Την λέξη κόσμος και το νόημά της δεν το έχεις ακούσει;


Ο κόσμος δεν είναι μηδέν,η αιτία του κόσμου είναι αυτή που στον τρόπο ζωής των Ελλήνων αποκαλύπτεται ως μηδέν απ' τ' αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα.
Είναι τυχαίο που στον Όμηρο,ακόμα κι ένας ήρωας όπως ο Αχιλλέας λέει πως θα προτιμούσε την επίγεια δουλεία παρά τη μεταθανάτια βασιλεία;
Αυτή η κατάφαση της εδώ ζωής,χωρίς καμιά παρηγοριά ή τρόμο,δε χαρακτηρίζει και τον Έλληνα του δημοτικού τραγουδιού που λέει:"Τούτη η γης που την πατούμε όλοι μέσα θε να μπούμε",όχι κλαίγοντας αλλά χορεύοντας πάνω στον τάφο του;
Κανένα κλέφτικο τραγούδι δεν αναφέρει το θάνατο ως λύτρωση,ακολουθώντας την αρχαία παράδοση του Ομήρου.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Οκτ 25, 2008 11:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Στην Ιλιάδα πρωταρχικό ρόλο παίζει ο Αδης. Ο πεθαμένος που τον οδηγεί εκεί ο ψυχοπομπός Ερμής, μπροστά αυτός και πίσω οι ψυχές τσιρίζοντας όπως χαρακτηριστικά λέει, ζει σε μια λανθάνουσα κατάσταση θα λέγαμε σαν σκιά, που ζωντανεύει όμως και θυμάται μάλιστα τον εαυτό του με τις κατάλληλες θυσίες και σπονδές όπου και χρησμοδοτεί. Μιλάμε δηλαδή καθαρά εδώ για την παράδοση της νεκρομαντίας. Πολύ ταιριαστή αναφορά για έναν πόλεμο με τόσους νεκρούς παντού. Δεν ήταν όμως η μοναδική παράδοση αυτή. Η άλλη ήταν των πυθαγόρειων που ντύνονταν με λευκό ύφασμα, το σάβανο των νεκρών (το βλέπουμε ακόμα αυτό σε πολλές σημερινές απεικονίσεις του Ιησού όπου παρουσιάζεται φορώντας λευκό φόρεμα), δηλώνοντας έτσι πως δεν εδίναν δεκάρα για τον θάνατο αφού η ψυχή τους ήταν αθάνατη. Ο ίδιος ο Πυθαγόρας έλεγε πως στην προηγούμενη ζωή του που ήταν σε θεση να την θυμάται, ήταν ένας τρώας πολεμιστής που τον σκότωσε ο Αχιλλέας νομίζω. Και φυσικά η λέξη κόσμος είναι πυθαγόρειας προέλευσης όπως μας λέει ο Ιάμβλιχος. Είναι μάλλον περιττό να ψάξουμε να βρούμε ποιοί ήσαν πυθαγόρειοι ανάμεσα στους αρχαίους φιλόσοφους έως την εποχή του Πλάτωνα, αλλά μάλλον ποιοι δεν ήσαν αφού ήσαν σχεδόν όλοι.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10  Επόμενο
Σελίδα 4 από 10

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center