"Στάχυα" για τη μυλόπετρα του στοχασμού

[Vaggos]

Με αφορμή την πρόταση του iason, θα μιλήσω κι εγώ για ένα δίτομο έργο το οποίο είναι πρώτες βοήθειες αλλά και πιστός παντοτινός γιατρός κάθε ψυχής που θέλει να γιατρευτεί.

Ένα απόγευμα, ενώ είχα γυρίσει από το καλοκαιρινό μπάνιο, κατάκοπος, ηλιοκαμένος, μεθυσμένος από τα αρώματα της άμμου και των κοριτσιών, και μετά από το επιπόλαιο απογευματινό κολατσιό, μπαίνει η μάνα μου στο σπίτι:
- Σου αγόρασα από το βιβλιοπωλείο της εκκλησίας ένα καλό βιβλίο, να το κοιτάξεις. Μου είπε και άφησε ένα βιβλίο στο τραπέζι της κουζίνας.

Ώχου μωρέ μάνα τώρα με τα κυριελέησον, σκέφτηκα αλλά της είπα:

- Καλά, καλά, θα το δώ...

Είχε τίτλο "Στάχυα", και διάβασα την εισαγωγή:
Ή συλλογή των κειμένων του βιβλίου αυτού, μου ξαναζωντανεύει μνήμες παιδικές. Τότε, πού παιδιά ανέμελα ορμούσαμε με χαρές και τραγούδια κατά το ηλιόγερμα, μετά το μεροκάματο του δουλευτή, στα φρεσκοθερισμένα χωράφια - τα ξένα χωράφια μιας πού ή φτωχολογιά δεν είχε σπιθαμή γης, δική της - για το «σταχολόι». Το μάζεμα των σταχυών, πού παράπεσαν στο χωράφι ή πού γλύτωσαν απ' το δρεπάνι του θεριστή κι' ορθώνονταν περήφανα. Καθώς δε έστεκαν εκεί μπροστά μας τα στάχυα αυτά, λυγερόκορμα, μαυρομούστακα, ψωμωμένα και μας κοίταζαν με τόση λεβεντιά και τέτοια αξιοπρέπεια, δεν άντεχες ν' απλώσεις χέρι πάνω τους και να τα παραδώσεις στο ποδοβολητό των αλόγων του αλωνιού και στο άλεσμα της μυλόπετρας.

Τα ξεχωρίζαμε. Τα καμαρώναμε και τ' αποθέταμε στο πήλινο βάζο. Γαρνιρισμένα, πότε με αγράμπελη, πότε με βάγια και πότε -κατά την εποχή- με φλογάτους κατηφέδες, έμεναν εκεί στόλισμα της φτωχής καμαρούλας ολοχρονίς. Χωρίς να ζητούν τίποτα. Ουδέ καν λίγο νερό.

Στάχυα μες στο καταχείμωνο! Προμήνυμα, απαντοχή κι ελπίδα για τις καλές ήμερες πού προσμέναμε... Και που καρτερούμε.

Από ένα τέτοιο σταχολόγημα, πού το σύναξα στάχυ-στάχυ, σκύβοντας αμέτρητες φορές πάνω σε αγρούς Αγίων και χωράφια σοφών, αναζητώντας κείμενα Πίστεως και Σοφίας, προέκυψε αυτή ή θημωνιά, πού άλλα στάχυα της, τα πιο φανταχτερά θα μπουν στο ανθοδοχείο της ψυχής τον αναγνώστη, τα δε άλλα μετά το λίχνισμα θα συναχθούν -συνάχθηκαν ήδη - στις σελίδες του βιβλίου αυτού, ως «σίτος Θεού» και «άρτος ζωής».

Πρόσφορο, ζυμωμένο με ευγνωμοσύνη προς Εκείνον, πού άπλωσε μπροστά μου το θείο σιτοβολώνα Του και αντίδωρο αγάπης προς εκείνους, πού κρατούν στα χέρια τους και αυτό μου το βιβλίο. Τα «Στάχυα» μου.

Κωνσταντίνος Κούρκουλας, Θεριστής του 2001

Ξαφνικά ένοιωσα σαν μεθυσμένος που προσπαθούν να τον συνεφέρουν ή σαν κοιμισμένος που θέλουν να τον ξυπνήσουν. Συνήθως όμως δεν μας αρέσει το ξύπνημα και είναι για μας ενοχλητικό.

Το πήρα το βιβλίο τρεχάτος και το έκρυψα στο κρεβάτι μου. Μετά το δειλινό άνοιξα μια πόρτα. Μια πόρτα που έλεγε Στοχασμός. Ήταν δίπλα από την πόρτα Ονειροπόληση.

Περιττό να σας πω πως έπρηζα καθημερινώς τη μητέρα μου να μου βρει και τον δεύτερο τόμο τον οποίο πριν λίγες βδομάδες και μου έστειλε.

Σας παραθέτω μόνο μερικά σημεία από το περιεχόμενό των στοχασμών που έχει συλλέξει ο συγγραφέας (κατηγοριοποιούνται ανά τομέα της ζωής) από τον Όμηρο μέχρι τον σημερινό ασκητή.

Ένα σύννεφο αρκεί για να σκεπάσει ολόκληρο τον ήλιο.
Αν δεν φτάσεις στην άκρη του γκρεμού, δεν φυτρώνουν στην άκρη σου φτερούγες.
Ο νέος μαθαίνει πώς να μιλάει. Ο ώριμος έμαθε πώς να σιωπά.
Ξέρει τα πάντα, αλλά τίποτε άλλο.
Η ποίηση είναι η σοφία που μαγεύει την καρδιά. Η σοφία είναι ποίηση που τραγουδάει στο νου.
Το ψέμα βγάζει λουλούδια, ποτέ καρπούς.
Αρέσει στα άεργα χέρια να πετροβολούν.
Έκλαψα επειδή δεν είχα παπούτσια, μέχρι την ημέρα που είδα έναν άνθρωπο χωρίς πόδια.
Ο σκοπός της Ιατρικής είναι οι άνθρωποι να πεθαίνουν νέοι, όσο το δυνατόν… αργότερα.
Μιλάμε πολύ για το Θεό και λίγο με το Θεό.
Στο χέρι, που προσφέρει ένα τριαντάφυλλο, του μένει πάντα λίγο άρωμα.
Όταν μιλάμε σπέρνουμε και όταν ακούμε θερίζουμε.
Το πρώτο θύμα του πολέμου και της διαμάχης είναι η αλήθεια
Στην αγορά διδάσκεται κανείς, στην μόνωση εμπνέεται.
Οι βάρβαροι, δεν θα ξανάρθουν απ΄ τα σύνορα. Ορμούν απ΄ τις τηλεοράσεις στα παιδικά δωμάτια.
Οι συνήθειες είναι οι καλύτεροι υπηρέτες και οι χειρότεροι αφέντες.
Η Ελλάς τότε δίδαξε τους ανθρώπους και τους λαούς πώς να ζουν. Τώρα πώς να πεθαίνουν.
Όλα είναι σπόρος, όταν η ψυχή μας είναι εύφορη γη.
Η επικοινωνία με τους άλλους είναι το ψωμί της ψυχής.
Το ρυάκι έχει ωραία μελωδία όταν συναντά βράχους στο διάβα του.

Και βεβαίως περιλαμβάνονται τοποθετήσεις από τους πιο γνωστούς φιλοσόφους μέχρι τους άγνωστους ασκητές. Μικροί διάλογοι με τους τελευταίους που σε αφήνουν άναυδο, καθώς και αξίες ανθρώπων της εκκλησίας.

Κάθε φορά που η ψυχή μου είναι σφιγμένη, ξαπλώνω αγκαλιά με αυτά τα στάχυα και θέτω στόχους. Στόχους σμίλευσης της καθημερινότητας.
_________________
Η βιομηχανία σκοτώνει τη μουσική. Αυτός που αγαπά, και να ελπίζει ξέρει, όλη τη νύχτα πολεμά ξημέρωμα να φέρει.

Παραδοσιακή Μουσική | Ελλάδα

[Bugman]

Πολύ ωραία!
Μου ήρθε όμως μια έμπνευση αυτή την στιγμή και σε μένα:
Η μνήμη έχει τρεις βαθμιδες, την πρώτη για τα επίμονα, την δεύτερη για τα χρωστούμενα και την τρίτη για τις δυο πρώτες.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Vaggos]

Και τα πιο πολλά για τον καθένα μας τα λέει πιστεύω το σύνθημά του που εμφανίζεται στο τέλος των παραθέσεών του!

Να προσθέσω ακόμα ένα στοιχείο για το δίτομο έργο, πως τα «στάχυα» του συγγραφέα είναι ταξινομημένα σε βάζα, όπου ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει: αγάπη, αγώνας, αθανασία, αλήθεια, αμαρτία, άνθρωπος, ανωτερότης, αξία, απάτη, αρετή, αχαριστία, γάμος, γενναιότης, γηρατειά, γνώση, γονείς, δικαιοσύνη, δράση, εγωισμός, ειλικρίνεια, εκκλησία, ελαττώματα, ελευθερία, ελπίδα, εργασία, ευγένεια, ευγνωμοσύνη, ευτυχία, ζωή, θάνατος, θεός, θλίψη, θυμός, καθήκον, καλοσύνη, κολακεία, και ο δεύτερος περιλαμβάνει: λάθος, λιτότης, λόγος, μάχη, μελέτη, μεταμέλεια, μητέρα, μοναξιά, νεότης, οικογένεια, πάθη, παιδεία, παράδειγμα, πατρίδα, πείρα, πίστης, πλούτος, πόνος, πράξεις, προσευχή, προσπάθεια, προσφορά, σεμνότητα, σιωπή, συγνώμη, συκοφαντία, συμπεριφορά, συνείδηση, συνέπεια, σύνεση, ταπείνωση, τιμιότητα, τόλμη υγεία, υπερηφάνεια, υποκρισία, υπομονή, φθόνος, φιλαργυρία, φιλία, φιλοδοξία, φλυαρία, φόβος, χαρά, Χριστός, χρόνος, ψυχή.

Και όποιος επιθυμεί μπορώ να του αναφέρω 2-3 αποφθέγματα από κάθε ενότητα...
_________________
Η βιομηχανία σκοτώνει τη μουσική. Αυτός που αγαπά, και να ελπίζει ξέρει, όλη τη νύχτα πολεμά ξημέρωμα να φέρει.

Παραδοσιακή Μουσική | Ελλάδα

[jupiter]

[ΟΔΥΣΣΕΑΣ]

Χαίρομαι που το filosofia.gr κρατάει καλό πόστο. Μπορώ να πω ότι είμαι από τους παλιούς εδώ μέσα (με άλλο όνομα…) και είχα να μπω πάνω από χρόνο. Αυτό λόγω υποχρεώσεων.

Τελευταία, είμαι φαντάρος. Και τώρα που έπαψα να είμαι στραβόγιαννο, είπα να κάνω μια βόλτα στα παλιά τα στέκια. Και τα παλιά τα στέκια συνήθως «χάλάνε» στο πέρασμα του χρόνου. Ελάχιστα είναι αυτά που κρατούν τις παρέες. Τις καλές παρέες μάλιστα…

Αν έχω ξεχάσει να μιλάω σωστά, συγχωρέστε με. Φίλε jupiter τελευταία έφτασα τόσο χαμηλά στην κόλαση όσο δεν πάει άλλο. Το ένιωσα πολύ καλά το απόφθεγμα που είπες. Ειδικά η κατάταξή μου στο ναυτικό βοήθησε δραστικά. Αφού να φανταστείς είχα μείνει λιπόθυμος ενώ ήμουν όρθιος και ακίνητος στη γραμμή!

Σας καλώ να με βοηθήσετε να επανέλθω. Όλους τους παλιούς φίλους και καινούργιους…
_________________
Με την άθληση γυμνάζεται το σώμα, ενώ με την Μουσική το πνεύμα.
κατασκευή ιστοσελίδων :: ειδήσεις :: ασφάλειες αυτοκινήτων

[Παύλος]

Αδελφέ εν τω filosofia.gr Οδυσσέα...
Υπάρχει ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο <<Πώς έγινα βλάκας>>. Εάν ο συγγραφέας είχε υπηρετήσει στον Ελληνικό ( ; ) Στρατό ( ; ) θα είχε δώσει μια εναλλακτική απάντηση στο λογοτεχνικό του πόνημα.

ΥΓ: Από τη θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό ακόμα αναρωτιέμαι τι κέρδιζαν όλοι αυτοί οι ηλίθιοι στρατεύσιμοι που συναγωνίζονταν με τους αξ.- υπ/αξ. στο να κάνουν τη ζωή δύσκολη για τους υπόλοιπους...

[pandora]

[quote="Παύλος"]
ΥΓ: Από τη θητεία μου στο Πολεμικό Ναυτικό ακόμα αναρωτιέμαι τι κέρδιζαν όλοι αυτοί οι ηλίθιοι στρατεύσιμοι που συναγωνίζονταν με τους αξ.- υπ/αξ. στο να κάνουν τη ζωή δύσκολη για τους υπόλοιπους...[/quote]


Λεφτα.
_________________
Μεταξυ των νικητων, δεν υπαρχουν εγκληματιες πολεμου.

[South]

Επειδή το θέμα ξέφυγε κάπως από τα"στάχυα" θα προσπαθήσω να το επαναφέρω λίγο και θα πώ τα εξής: Πολλές φορές οι πατέρες της εκκλησίας μας έγραψαν ωραία πραγματα που αναφέρουν μεγάλες φιλοσοφικές αλήθειες πάνω στον κόσμο μας, δυστυχώς όμως τα περισσότερα είναι κλεμμένα και δεν σκέπτονται φυσικά να αποκαλύψουν από πιο αρχαίο ή νεώτερο φιλόσοφο τα δανείστηκαν. Συνεπώς δεν πρόκειται για δανεισμό αλλά για καθαρή κλοπή. Την υπογραφή μου την εμπνεύστηκα από τα βιβλία του Ν.Καζαντζάκη, το δηλώνω, συνεπώς δεν πρόκειται για κλοπή- μάλλον διαφήμιση. Όμως πολλά από τα διδάγματα που λές αν και ακούγονται ωραία στο αυτι, και σιγουρα είναι ωραία- ελάχιστα πρωτοειπώθηκαν από στόματα ανθρώπων της εκκλησίας. Αυτοί απλώς τα καρπώνονται... Αυτό δεν είναι πάντα κακό, όμως σήμερα δυστυχώς είναι, αφού προβάλλουν το Χριστό να τρώει ράπισμα και να γυρίζει και το άλλο μάγουλο, πραγμα το οποίο είναι βέβαια εντελώς συμβολικό. Ο χριστιανός πρέπει να αγωνίζεται. Θα αναζητήσω το παρόν βιβλίο από περιέργεια, αν και πιστεύω και εγό σε ένα ρητό αρκετά παλιό:" Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι".

Υ.Γ: Η σοφία, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα, πρέπει να συλλέγεται μετά από αναζήτηση και όχι να παρατίθεται ως κατάλογος γνωμικών και ηθικών αξιών.Φυσικά υπάρχει στο απόσπασμά σου και η επίκληση στο συναίσθημα... Αυτά όλα με κάθε σεβασμό.
_________________
Πρέπει να παλέψεις με το διάβολο για να φτάσεις στο Θεό

[ΟΔΥΣΣΕΑΣ]

Φίλε μου South,
Για να πεις πως υπάρχει κλοπή τότε πρέπει να υπάρχει και κέρδος από αυτή τη κλοπή, και εννοείται, υλικό κέρδος. Όταν όμως μεταφέρεις την σκέψη κάποιου άλλου, απλά και με ανιδιοτέλεια, τότε δεν νομίζω να είναι αυτό που λες.
_________________
Με την άθληση γυμνάζεται το σώμα, ενώ με την Μουσική το πνεύμα.
κατασκευή ιστοσελίδων :: ειδήσεις :: ασφάλειες αυτοκινήτων