Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Osho
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ξένα έργα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
steppenwolf
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 1812
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 23, 2008 3:11 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ναι, κι εγώ δυσκολεύομαι και ''χάνομαι'' μέσα στις ορολογίες αν τύχει να επιχειρήσω να αποκωδικοποιήσω κάποιο κείμενο του Χάιντεγκερ , του Καστοριάδη .... κι εδώ που τα λέμε, συχνά και του Ράκη και του οπύργου Laughing
Αυτό που ήθελα να πω, αναφέροντας το συγκεκριμένο όνομα σαν αναφορά που είδα στον όσσο, είναι οτι μάλλον ο όσσο.... κάτι παραπάνω ήξερε από φιλόσοφια σε σχέση με μένα, αλλά φαίνεται πως σκόπιμα απέφευγε αυτή την οδό. Άλλωστε, σε πολλά βιβλία του το έχει δηλώσει οτι δεν αποδέχεται πως η φιλοσοφία μπορεί να οδηγήσει στην αλήθεια, δεν θεωρεί τον εαυτό του φιλόσοφο.
Θέλεις την άποψη μου? Ναι η φιλοσοφία είναι χρήσιμη, αποσαφηνίζεις κάποια πράγματα, αναπτύσεις την ικανότητα σου να σκέφτεσαι, ακόμα και να σκέφτεσαι αντισυμβατικά. Κάποια στιγμή, η σκέψη αρχίζει να κάνει κύκλους όμως, κάποια στιγμή κάθε ορισμός κάθε έννοιας καταρέει αφού είναι άμεσα συνδεδεμένος με κάποια αξιωματική αποδοχή, κάποια κοσμοθεώρηση που τονφορτίζει σημασιολογικά ( αυτή η άποψη δεν προέρχεται από κάποιον φιλόσοφο, αλλά είναι ελεύθερη ''μετάφραση μου στον Σάνσεζ ( ''τολτέκος'' αναλυτής του Καστανέντα) .. και όμως θεωρώ οτι είναι ότι πιο φιλοσοφικό έμαθα ποτέ! ) Κάποια στιγμή, λοιπόν, νιώθεις πως ''έμαθες'' αρκετά, ίσως πολλά. Νιώθεις όμως πως κάτι λείπει..... Ανοίγεις ένα βιβλίο του Όσσο η κάτι παρεμφερές ... στην αρχή σου φαίνεται κάπως απλοικό σε σχέση με τα φιλοσοφικά κείμενα που διάβαζες, λίγο μετά όμως στην πρώτη σημαντική άποψη που θα συναντίσεις... αρχίζεις να καταλαβαίνεις...... εδώ είναι βίωμα... εδώ είναι πράξη.... είναι η ζωή... δεν είναι θεωρητικολογία. Θεωρία και πράξη είναι ένα εδώ!
Η Θεωρία για την θεωρία, η αποσαφήνιση εννοιών για την αποσαφίνιση εννοιών μου κάνει λίγο σαν τον άλλο πόλο ( γιόγκα και διαλογισμός με μηδέν θεωρητικό υπόβαθρο γιατί κάνουμε οτι κάνουμε ).
Ο Όσσο είναι ''αλλού''! Είναι θεωρία που είναι χρήσιμη, που είναι τρόπος θέασης της ζωής, που είναι τρόπος δράσης. Εφαρμόζεις αυτά που διαβάζεις και βλέπεις τα αποτελέσματα. Όσο περισσότερο τα εφαρμόζεις τόσο πιο πολύ αποδεικνύονται. Γίνεσαι ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ. Είσαι έξω από την θεωρία. Ο Όσσο είναι εκεί. Είναι έξω.
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
steppenwolf
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 1812
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 23, 2008 3:59 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Και για του λόγου το αληθές,ένα κείμενο του Όσσο (και σκέψου πως αυτός ο άνθρωπος, υπήρξε κάποτε καθηγητής φιλοσοφίας):

'' Πρέπει κανείς να προσέχει πολύ το νου, επειδή ο νους μπορεί να σου δώσει τέτοιες ερωτήσεις, που να σε οδηγήσουν σε ΛΑΘΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ: Στη διανόηση και τη φιλοσοφία!!!!!!!!!!!! Και τότε δεν υπάρχει τέλος. Μπορείς να το συνεχίζεις και να το συνεχίζεις επ' άπειρον'' ( τα κεφαλαία και ταθαυμαστικά δικά μου Smile )



Και κάποια άλλα αποσπάσματα του που θεωρώ από τα καλύτερα του και νομίζω δίνουν αρκετά τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα:

'' Ο συνηθισμένος σου νους αλλάζει κάθε στιγμή. Τη μια στιγμή είσαι θυμωμένος, την άλλη λυπημένος, την επόμενη στιγμή είσαι ευτιχισμένος. Συνεχώς αλλάζεις. Αλλάζεις τόσο εύκολα, είσαι ρευστός. Αν όμως παρατηρήσεις αυτή τη ροή, τότε εμφανίζεται μέσα σου ένα εντελώς διαφορετικό είδος νου: ο παρατηρητής.
Αυτός ο παρατηρητής είναι η ουσία του εαυτού. Έρχεται λύπη την παρατηρείς. Έρχεται ευτυχία, την παρατηρείς. Έρχεται απελπισία, την παρατηρείς.Έρχεται χαρά, την παρατηρείς. Τώρα το περιεχόμενο αλλάζει συνεχώς, όμως η παρατήρηση είναι η ουσία του εαυτού. Είναι πάντοτε η ίδια,δεν αλλάζει ποτε.''

'' Αυτό καθεαυτό είναι ένας βουδιστικός τρόπος για να εκφράσει οτι μέσα σου υπάρχει κάτι που παραμένει πάντοτε στην ενδογενή του φύση καιδεν αλλάζει ποτέ, παραμένει πάντοτε στην ίδια την ουσία του εαυτού αιώνια. Αυτή είναι η πραγματική σου φύση. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΥΣ. Αυτό που δεν αλλάζει μέσα σου είναι ο νους του βούδα. Μπορείς να τον ονομάσεις μη-νου, μπορείς να το ονομάσεις σαμάντι, ήμνήμη Χριστού. Εξαρτάται από σένα. Μπορείς να του δώσεις ότι όνομα θέλεις''

'' Αυτό που χρειάζεσαι είναι η απελευθέρωση. Η απελευθέρωση από τις ιδεολογίες, τις προκαταλήψεις. Αυτό σε φαίρνει στην πραγματικότητα. Η απελευθέρωση από όλα εκείνα με τα οποία έχεις ταυτιστεί. ...
........ Εσύ όμως, συνεχίζεις να κάνεις πράγματα που είχες αποφασίσει να μην κάνεις. Κοιμάσαι. Και κοιμούνται επίσης και οι άλλοι γύρω σου. Οι άνθρωποι μιλούν στον ύπνο τους και απαντούν ο ένας στον άλλον μέσα στον ύπνο τους-μεγάλοι διάλογοι, μεγάλες λογομαχίες. Και το όλο πράγμα είναι,οτι ότανξυπνήσεις, όλη αυτή η ανοησίαθα εξαφανιστεί.
Ο νους του Βούδα, είναι ο νους που έχει ξυπνήσει.
Οι πάντες κοιμούνται. Οι άνθρωποι σου κάνουν πράγματα στον ύπνο τους, εσύ κάνεις πράγματα στους ανθρώπους στον ύπνο τους. Όλοι παρεμβαίνετε ο ένας στον ύπνο του άλλου. Όταν κοιτάζεις από την πλεονεκτική θέση ενός βούδα, ο κόσμος μοιάζει σκέτο τρελοκομείο!''

'' Στον ύπνο σου κάνεις μεγάλα και σπουδαία πράγματα, θεωρώντας οτι ολόκληρο το σύμπαν ασχολείται μαζί σου, ότι η ανθρωπότητα θα σε θυμάται επί αιώνες, ότι θα έχεις μια θέση στην ιστορία, ότι το όνομα σου θα γραφτεί με χρυσά γράμματα.
Κοιμισμένος ζει κανείς μέσα στο εγώ. Όταν ξυπνάς, ξαφνικά βρίσκεις ότι το εγώ έχει εξαφανιστεί.'''

'' Το εγώ γεννιέται και πεθαίνει. Μπορείς να συναρμολογείς το εγώ και μπορείς να το διαλύεις κάθε στιγμή. Δεν μπορείς όμως να συναρμολογείς και να διαλύεις τη φύση σου. Απλά βρίσκεται εκεί.''
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 24, 2008 8:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

καπου στον πλατωνα ο σωκρατης,λεει οτι η φιλοσοφια ειναι μελετη θανατου,χωρισμος ψυχης και σωματος και σκοπος της ειναι να καθαριζει οσο γινεται τα του σωματος,ωστε να μην εχει βαρη η ψυχη μετα το θανατο.εκει που μιλαει για τα υλησια πεδια.λεει μαλιστα οτι ο φιλοσοφος ειναι σαν νεκρος η σαν καποιος που θελει να πεθανει κανοντας πλακα,εννοωντας προφανως νεκρο οποιον δεν ειναι ταυτισμενο με το θνητο μερος.βιωματικη κατασταση μου φαινεται αυτη και μοιαζει πολυ με την απελευθερωση για την οποια μιλαει που ερχεται οταν αφηνεις τα παντα με τα οποια εχεις ταυτιστει.κατι αλλο θα ειχε στο μυαλο του λεγοντας φιλοσοφια,ισως να του περασε κ αυτο την επομενη στιγμη Razz
εσενα στεπεν πρεπει να σου θυμιζει και το τραπεζι
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
steppenwolf
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 1812
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 24, 2008 9:42 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ναι, ναι Κανείς, το τραπέζι! Αρχίζεις να καταλαβαίνεις καλύτερα το τραπέζι, όμως κάπου την πατάς, γιατί εστιάζεσαι στο τραπέζι με σοβαρότητα, χάνεις το χιούμορ και τον έλεγχο της τρέλας.
Είναι περίπλοκο το θέμα.
Ένας άσχετος από φιλοσοφία θα πει: ''Είναι βαριά τα βιβλία του Όσσο και των Τολτέκωνν... είναι ''κουλτουριάρηδες'' είναι ακατανόητοι..''
Ένας πολύ προχωρημένος θα πει: '' Είναι παλαβοί, ή είναι μηδενιστές, ή είναι απλοικοί, ή είναι θρησκόληπτοι''

Τελικά, είναι Φιλοσοφία ζωής. Εκεί είναι η διαφορά. Δεν είναι φιλοσοφία που μένει στο θεωρητικό και λεκτικό επίπεδο. Δεν είναι και θρησκεία που είναι δόγμα με εξ'ορισμού αλήθειες.
Οι τύποι έχουν πάρει κομμάτια από πολλές φιλοσοφικές οπτικές και ψυχολογία, κοινωνιολογία και τα έχουν ενώσει. Έχουν κρατήσει μόνο εκείνα που έχουν όλο το ''ζουμί'' και μπαίνουν στην πράξη, σε φαινόμενα της καθημερινότητας που επαληθεύουν όσα υποστηρίζουν θεωρητικά.
.............Που είναι εκείνες οι παλιές καλές στιγμές που ο κόσμος κατέρρεε κι εγω, χαρούμενος χόρευα πάνω από το πτώμα του...... ( στεπενγουλφ Laughing )
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
steppenwolf
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 1812
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 24, 2008 9:58 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Κάπου σ' ένα στενό σκοτεινό σοκάκι, σ' ένα ξεφτισμένο τοίχο ο Χάρυ Χέλλερ ( λύκος της στέπας ) είδε μια επιγραφή να αναβοσβήνει: '' είσοδος μόνο για τρελούς''



........ Αν μπεις για λίγο εκεί μέσα, πολύ μύθοι θα καταρευσουν. Ο γνωστός σου κόσμος όπως τον έβλεπες με το παλιό σου βλέμμα, θα μοιάζει πια άχρωμος και πληκτικός, δεν θα υπάρχουν πια παραμύθια να πιστέψεις σ αυτόν τον κόσμο.... το μόνο παραμύθι που θα σου μείνει, θα είναι το καινούριο σου βλέμμα κι ο συντονισμός σ αυτό θα είναι πλέον ανάγκη και μονόδρομος.
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 24, 2008 10:33 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

χορευουν πανω απ το δικο σου πτωμα οι στιγμες Razz
σε κεινο το κακοφημο στενακι βλεπεις τη σοβαροτητα σαν πεταμενα παλια τρυπια παπουτσια,αδειες συριγγες βεβαιοτητας και γριουλες που κρατανε σφιχτα τα υπαρχοντα τους
αν θυμασαι λεει ο χουαν οτι η διαυγεια ειναι εχθρος,αυτο που σοβαρευεις εννοει,οταν κατανοεις γεμιζεις απ την κατανοηση και μενεις στασιμος,δεν αφηνεις χωρο για το αλλο.γι αυτο λεει παντα οτι η κατανοηση ειναι ενα πολυ μικρο μερος του ολου θεματος,ειναι χρησιμη μονο στο σημειο που ξεκαθαριζει το τραπεζι,τιποτα παραπανω,αν δεν παιξεις και μαζι της και της αφησεις παλι στο τραπεζι κολλας
κυνηγι θελουν οι στιγμες ετσι στεπεν;δεν ερχονται μονες τους
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
steppenwolf
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 1812
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 24, 2008 10:53 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Σωστός!
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 24, 2008 10:57 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

διαυγης!πακετο Crying or Very sad
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 28, 2008 10:07 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Ναι η φιλοσοφία είναι χρήσιμη, αποσαφηνίζεις κάποια πράγματα, αναπτύσεις την ικανότητα σου να σκέφτεσαι, ακόμα και να σκέφτεσαι αντισυμβατικά. Κάποια στιγμή, η σκέψη αρχίζει να κάνει κύκλους όμως, κάποια στιγμή κάθε ορισμός κάθε έννοιας καταρέει αφού είναι άμεσα συνδεδεμένος με κάποια αξιωματική αποδοχή, κάποια κοσμοθεώρηση που τονφορτίζει σημασιολογικά ( αυτή η άποψη δεν προέρχεται από κάποιον φιλόσοφο, αλλά είναι ελεύθερη ''μετάφραση μου στον Σάνσεζ ( ''τολτέκος'' αναλυτής του Καστανέντα) .. και όμως θεωρώ οτι είναι ότι πιο φιλοσοφικό έμαθα ποτέ! )

Πιστεύω, Στέπεν, πως όλοι μας, λίγο πολύ, χρησιμοποιούμε τη λογική για να επιβεβαιώσουμε τις επιθυμίες της καρδιάς μας. Βλέπεις η επιθυμία δεν είναι αρκετή, συχνά κάτι «μας τρώει» - θέλουμε να τη δικαιώσουμε μέσα μας. Βέβαια, οι επιθυμίες αυτές δύναται κάποιες φορές να μας ωθούν σε ενέργειες, των οποίων οι συνέπειες να αποδεικνύονται, τελικά, ευεργετικές για μας. Εντούτοις, οτιδήποτε είναι ευχάριστο δεν είναι αξιωματικά και αληθινό. Έχω να επιλέξω: ή θα είμαι εραστής μιας κοσμοθεωρίας, ή θα είμαι «εραστής της γνώσης» γενικότερα. Το δεύτερο μπορεί μάλιστα να σηματοδοτεί μια υψηλοτέρου επιπέδου ευχαρίστηση. Όπως και να’ χει όμως, είναι δύσκολο, γιατί, εκτός των άλλων, απαιτεί και αποταύτιση – ίσως πρόκειται για την κορυφαία, την πλέον ουσιαστική αποταύτιση. Και δεν λέω ότι η αποταύτιση αυτή οδηγεί στην απόλαυση της γνώσης. Αντιστρόφως, η απόλαυση της γνώσης προκαλεί την αποταύτιση…έτσι δεν είναι; (ιδανικές καταστάσεις περιγράφω ε; )
Έρχομαι τώρα στον Όσσο.
Kαταρχήν θα έπρεπε να διευκρινιστεί, επιπλέον, ότι πολλά από τα κείμενά του αποτελούν μεταφράσεις ομιλιών του, όπου εκεί ο λόγος είναι πιο ελεύθερος. Εν τέλει, θα συμφωνήσω μαζί σου ότι δεν έχει νόημα να διυλίζουμε την κάθε λέξη που χρησιμοποιεί. Το ότι ο όρος «μαζική» τείνει να θεωρείται απαξιωτικός από ορισμένα ρεύματα σκέψης, δεν είναι απλώς μία προσωπική μου θέση, γι’ αυτό το λόγο και την αντέταξα κάνοντας λόγο για υπεραπλούστευση – και φυσικά δεν υποστηρίζω ότι αυτή είναι γενικευμένη. Αλλά δεν θα’ θελα να κολλήσω σ’ αυτά τώρα… Κατά τη γνώμη μου η σκέψη του Όσσο έχει και ενδιαφέρουσες πτυχές, γι’ αυτό και ασχολούμαι - διαφορετικά δεν θα έδινα καμία σημασία. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες πτυχές.
Παράθεση:
Ο Όσσο είναι ''αλλού''! Είναι θεωρία που είναι χρήσιμη, που είναι τρόπος θέασης της ζωής, που είναι τρόπος δράσης. Εφαρμόζεις αυτά που διαβάζεις και βλέπεις τα αποτελέσματα. Όσο περισσότερο τα εφαρμόζεις τόσο πιο πολύ αποδεικνύονται. Γίνεσαι ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ. Είσαι έξω από την θεωρία. Ο Όσσο είναι εκεί. Είναι έξω.


Εσύ πιστεύεις ότι μπορεί να αποδεικνύονται Στέπεν. Σε προηγούμενο μήνυμα που έγραψα πως σε αυτά τα θέματα η ιδιοσυγκρασία παίζει σημαντικό ρόλο, νομίζω ότι δεν διαφώνησες.
Πιστεύω ότι Όσσο, μέσω της ενδοσκόπησής του, αποτολμάει γενικεύσεις για τις ανθρώπινες δυνατότητες, για το μυαλό και τις λειτουργίες του. Για παράδειγμα, αναφέρεται στον Χιουμ, ο οποίος περιέγραψε κάποτε την εμπειρία του ότι όταν κοιτούσε μέσα του, το μόνο που έβρισκε ήταν σκόρπιες σκέψεις, εντυπώσεις, αισθήματα – ότι «σκόνταφτε σε μια συγκεκριμένη ή σε κάποια άλλη αντίληψη.» Ο Όσσο αναφέρεται σε αυτό ως εξής:
«Έκλεισε τα μάτια του μια μέρα – ένας εντελώς κοσμικός άνθρωπος, πολύ λογικός, εμπειρικός, αλλά χωρίς καθόλου διαλογιστική ποιότητα – έκλεισε τα μάτια του και είπε, “Είναι βαρετό! Είναι σκέτη πλήξη το να ατενίζεις προς τα μέσα. Σκέψεις κινούνται, μερικές φορές λίγα συναισθήματα, που συνεχίζουν να τρέχουν ολοταχώς μέσα στο νου, κι εσύ συνεχίζεις να τα βλέπεις – προς τι όλο αυτό; Είναι άχρηστο. Δεν έχει καμία ωφέλεια.” Κι αυτή είναι η κατανόηση πολλών ανθρώπων. Η άποψη του Χιουμ είναι άποψη της πλειονότητας. Τι πρόκειται να βρεις μέσα; Υπάρχει σκοτάδι, σκέψεις που περιφέρονται εδώ κι εκεί. Τι θα κάνεις; Τι θα βγει από αυτό; Αν ο Χιουμ περίμενε λίγο περισσότερο – κι αυτό είναι το δύσκολο γι’ αυτού του είδους τους ανθρώπους – αν είχε λίγη περισσότερη υπομονή, οι σκέψεις σιγά – σιγά εξαφανίζονται, τα συναισθήματα χάνουν τη φόρτισή τους.
Αν όμως του είχε συμβεί, θα είχε πει, “Είναι πολύ χειρότερο, γιατί έρχεται η κενότητα. Τουλάχιστον υπήρχαν στην αρχή σκέψεις, κάτι να μείνεις απασχολημένος, κάτι να κοιτάξεις, να σκεφτείς. Τώρα ακόμη και οι σκέψεις έχουν εξαφανιστεί¨ μόνο κενότητα...Τι θα κάνεις με την κενότητα; Είναι απολύτως άχρηστη.” Αν όμως περίμενε λίγο παραπάνω, θα διαπίστωνε τότε ότι και το σκοτάδι επίσης εξαφανίζεται.”
...Στο τέλος καταλήγει λέγοντας: “Χρειάζεται απεριόριστη υπομονή. Σιγά – σιγά εξαφανίζεται το σκοτάδι. Ένα φως έρχεται που δεν έχει πηγή. Δεν υπάρχει ούτε φλόγα, δεν υπάρχει ούτε λάμπα αναμμένη, δεν υπάρχει ούτε ήλιος. Ένα φως, ακριβώς όπως το φως το πρωί: η νύχτα έχει εξαφανιστεί και ο ήλιος δεν έχει σηκωθεί ακόμη... Όταν κινείσαι προς τα μέσα θα βρεις το φως χωρίς πηγή. Σ' αυτό το φως, για πρώτη φορά αρχίζεις να κατανοείς τον εαυτό σου, το ποιος είσαι, επειδή το φως αυτό είσαι εσύ."
Βέβαια η αναφορές του Όσσο στο διαλογισμό δεν περιορίζονται μονάχα στο να κάνεις...υπομονή. Όπως και να' χει όμως, αυτό που με στενοχωρεί Στέπεν είναι ότι στις διδασκαλίες του, γενικότερα, μιλάει πολύ συχνά στο δεύτερο ενικό πρόσωπο, υποστηρίζωντας ότι αυτά που λέει είναι εφαρμόσιμα για όλους. Πιστεύω ότι ο Όσσο είναι απόλυτος σε ορισμένα σημεία!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
steppenwolf
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 1812
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 28, 2008 11:19 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ναι, θα συμφωνήσω στο οτι είναι απόλυτος σε ορισμένα σημεία. Επίσης συμφωνώ οτι παίζει μεγάλο -τεράστιο θα πω εγώ- ρόλο η ιδιοσυγκρασία του καθενός. Ομολογώ οτι και εγώ δεν διαθέτω την κατάλληλη ιδιοσυγκρασία που ναμου επιτρέπει καθημερινό ή συχνό διαλογισμό κλπ - ούτε και συμφωνώ με αυτή την πρακτική- . Το βρίσκω θετικό να γίνεται πότε-πότε για χαλάρωση και να καθαρίζει το μυαλό ( το εφαρμόζω ακόμα σπανιότερα βέβαια Laughing ) αλλά όπως είπα δεν το θεωρώ απαραίτητο ούτε το μόνο δρόμο έτσι κι αλλιώς. Στη δική μου ιδιοσυγκρασία ταιριάζει περισσότερο η αποστασιοποιημένη παρατήρηση και αυτοπαρατήρηση, αποφεύγοντας τον χαρακτηρισμό και προσπαθόντας να ανακαλύψεις την ψυχολογία του παρατηρούμενου ( όταν είναι κάποιος άλλος άνθρωπος ) τους λόγους που κατευθύνουν την συμπεριφορά την κινησιολογία κλπ αποφεύγοντας ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ να τα χαρακτηρίσεις σωστά ή λάθος. Κάθε χαρακτηρισμός θα είναι μόνο ''μηχανικότητα'' ''αντανακλαστικότητα'' και ΟΧΙ ''καλό κακό ''λάθος σωστό''κλπ. Επίσης στην παρατήρηση του εαυτού το κύριο στοιχείο είναι η παρατήρηση της δικιάς μου μηχανικότητας που αυτομάτως επιφέρει το στιγμιαίο σταμάτημα της. Είναι πιο δυναμικοί τρόποι από εκείνους του Όσσο και συνήθως μέσω αυτών, ''κάτι νιώθω'' ενώ πολύ σπάνια μέσω της σιωπής κλπ, που όμως κάποιες φορές που το δοκίμασα φέρνει όντος μια ηρεμία. Η δική μου πρακτική είναι περισσότερο επηρρεασμένη από τολτεκους και Γκουρτζιεφ ( έστω κι αν θεωρητικά διαφωνώ σε αρκετά πράγματα με τον Γκουρτζίεφ, συμφωνώ όμως και τον θαυμάζω για τα όσα είπε περι μηχανικότητας και αυτοπαρατήρησης) και φυσικά με τις δικές μου προσωπικές προεκτάσεις.... και μάλλον λάθος... να το διορθώσω.... κατα βάθος η πρακτικήμου είναι ως επι το πλείστον καθαρά δική μου ως προς τις τεχνικές αλλά η θεωρητική πηγή και γεννεσιουργός αιτία της είναι όλοι αυτοί οι κύριοι .......Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας λοιπόν, ειδικά μάλιστα όταν μιλάμε για πρακτική. Ωστόσο, ο Όσσο αν και πράγματικά έχει ένα ύφος κατηγορηματικό σε οτι λέει, θα δεις αν διαβάσεις αρκετά, οτι κι ο ίδιος λέει πολύ συχνά ''ασε τον εαυτό σου ελεύθερο, μην προσπαθείς να κάνεις διαλογισμό, μην κυνηγάς τις σκέψεις, παρατήρησε τες κι άστες να φύγουν όταν φύγουν'' Δεν είναι δηλαδή υπέρ των συγκεκριμένων στάσεων γιόγκα κλπ. Πάντως το σημαντικότερο για μένα είναι η θεωριτικές του προσεγγίσεις και ειδικά αυτές που αφορούν το ''είναι'' και τη σχέση του με το ''όλον'' ( είναι για μένα ίσως η καλύτερη προσέγγιση που διάβασα ποτέ ή σίγουρα, μία από τις 2-3 καλύτερες ) Και σε πολλά μα πάρα πολλά άλλα θέματα, που τα έχει πιάσει εξίσου καλά.
Από κει και πέρα, είναι απόδειξη υγιούς σκέψης να μην συμφωνούμε απόλυτα με κανέναν και να παίρνουμε εκείνα που θεωρούμε σημαντικότερα και χρησιμότερα. Εγώ ίσως πάρω το 70 % του Όσσο ως σωστά, εσύ ίσως πάρεις ένα 10% ή 20% από αυτόν και ένα μεγαλύτερο ποσοστό από κάποιον άλλο που ταιριάζει περισσότερο στην ιδιοσυγκρασία σου και τις συνθήκες που σε περιβάλλουν.
Για το θέμα που θίγεις στο πρώτο μέρος της απάντησης σου, το βλέπω διαφορετικά, ίσως περισσότερο ωφελιμιστικά. Όχι, δεν θα χαρακτήριζα τον εαυτό μου εραστή της γνώσης. Δεν είναι αυτή η ιδιοσυγκρασία μου.
Η γνώση για μένα είναι χρηστικό εργαλείο. Ίσως είναι λίγο ωμό, να το λέω έτσι, όμως κρίνοντας όσο πιο μπορώ πιο αντικειμενικά τον εαυτό μου, βλέπω πως τελικά λειτουργώ ακριβώς έτσι.
Η γνώση, είναι ο τρόπος να απαντήσω σε κάποια ερωτήματα ζωτικής σημασίας για μένα, και αναζητώντας τις απαντήσεις, έμμεσα έρχεται και ένα ποσό γνώσης. Επίσης , η γνώση ως απαραίτητο εφόδιο για να προχωρήσει κανείς στην πράξη. Η πράξη, επαληθεύει τη γνώση, ωστόσο πέρα από αυτό η πράξη είναι και σκοπός από μόνη της.( γι αυτό χρειάζεται η γνώση για να επιλεγεί η σωστή π΄ραξη και σωστή μεθοδολογία στην πράξη) Η γνώση δεν είναι σκοπός από μόνη της για μένα. Η πράξη είναι ο σκοπός... και ο δυσκολότερος.........γιατί υπαρχει και η τεμπελιά και η συνήθεια βλέπεις στη μέση........ Sad Embarassed
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 03, 2008 6:22 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

steppenwolf έγραψε:
Εγώ ίσως πάρω το 70 % του Όσσο ως σωστά, εσύ ίσως πάρεις ένα 10% ή 20% από αυτόν.......

Βλέπω…έπεσες μέσα στα ποσοστά μου! Smile Εγώ όπως και πολλοί άλλοι σε αυτό το φόρουμ δεν είμαστε "ειδικοί", φαντάζομαι ότι ο καθένας ξεκίνησε μόνος του την προσωπική του αναζήτηση. Για παράδειγμα, πριν 6-7 χρόνια θα έλεγα ότι είχα την αίσθηση (ή την ψευδαίσθηση) ότι τα ποσοστά μου άγγιζαν ή και ξεπερνούσαν το 50%!
Παράθεση:
Από κει και πέρα, είναι απόδειξη υγιούς σκέψης να μην συμφωνούμε απόλυτα με κανέναν και να παίρνουμε εκείνα που θεωρούμε σημαντικότερα και χρησιμότερα.

Και φυσικά, για να το κάνουμε αυτό πρέπει να υπάρχουν κριτήρια, τα οποία, ιδιαίτερα κατά το ξεκίνημά μας, είναι σε μικρότερο βαθμό κατάλληλα διαμορφωμένα ώστε να δούμε τι θα κρατήσουμε και τι θα πετάξουμε... Φαντάζομαι όπως και πολλοί άλλοι, έτσι κι εγώ παλιότερα προσπάθησα, υπό την επήρρεια του ενθουσιασμού μου, να διαβώ κάποιες οδούς έχοντας την ψευδαίσθηση ότι υπήρχαν ή ότι ήταν κατάλληλες...για τα πόδια μου. Πιστεύω ότι τέτοιου είδους εγχειρήματα ενθαρρύνονται απ' την προσβασιμότητα που προσδίδουν σε αυτές τις οδούς οι... «οδοδείκτες», οι οποίοι –στην καλύτερη περίπτωση ίσως- πιστεύουν και οι ίδιοι τόσο πολύ σε αυτή την προσβασιμότητα, ώστε η κάθε άλλη οδός είτε να παραβλέπεται, είτε να προβάλλεται ως αδιέξοδη, είτε ως ανύπαρκτη...είτε...είτε... Από κει και πέρα θα πρέπει μόνοι μας να αναζητήσουμε κι άλλες οδούς…

Τα περί παρατήρησης και όσα έχει πει ο Kaneis περί αποταύτισης, προσπάθησα να τα εντάξω υπό την οπτική ότι η ζωή είναι ένα «όνειρο», ενώ ο θάνατος το "ξύπνημα". Όπως έγραψε ο Κaneis, κάπου στον Πλάτωνα αναφέρεται πως ο φιλόσοφος είναι κάποιος που προσπαθεί να απελευθερωθεί από όλα όσα έχει ταυτιστεί, ο «φιλόσοφος είναι σα νεκρός». Yπό την οπτική που προανέφερα, αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως κάποιος που είναι «ξύπνιος μέσα στο όνειρό του». …Ίσως να αναφερθώ εκτενέστερα πάνω σε αυτό σε κάποιο μήνυμα εν καιρώ.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 08, 2008 11:15 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Η θεώρηση -όπως προανέφερα παραπάνω- της ζωής ("όνειρο") και του θανάτου ("ξύπνημα") δεν στηρίζεται στη θεωρία του Πλάτωνα περί Ιδεών, αλλά σε επιλεγμένα πορίσματα της κβαντικής φυσικής. Σε αυτή την περίπτωση, o τρόπος χρήσης των τελευταίων μπορεί να τίθεται εν αμφιβόλω. Ωστόσο, νομίζω πως αξίζει να συζητηθεί η ψυχολογική αξία της εν λόγω θεώρησης που βασίζεται σε αυτά τα πορίσματα- γι' αυτό και την ανέφερα. Εφόσον ενδέχεται να ευνοείται η υιοθέτηση και η καλλιέργεια βασικών αξιών και στάσεων ζωής (υπευθυνότητα, αποτάυτιση κτλ), νομίζω πως θα άξιζε να γίνει μια τέτοια αναφορά εν καιρώ.

Αυτή τη στιγμή δεν είμαι τόσο έτοιμος όσο θα ήθελα καθώς δεν γνωρίζω και πολλά περί κβαντικής. Απ' ο, τι βρήκα στο google, δεν υπάρχουν αρκετά κείμενα σχετικά με το θέμα - πολλά από αυτά τα αντιμετωπίζω με επιφύλαξη εφόσον φαίνεται να σχετίζονται με αρνητικές πλευρές της σχετικής new age ιδεολογίας. Επίσης δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε η εν λόγω θεώρηση να συσχετιστεί με όσα έχει γράψει ο Bugman ("θεωρία ροών"), αλλά και ο 3fimos αποσπασματικά. Επαναλαμβάνω ότι αυτό που έχει ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μου, είναι κυρίως οι ψυχολογικές συνέπειες μιας τέτοιας θεώρησης, ορισμένες απ' τις οποίες - με μια πρώτη θολή ματιά- μου φαίνονται ευεργετικές και εποικοδομητικές για την προσωπική ανάπτυξη. Ίδωμεν...


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την antanion στις Δευ Ιούν 09, 2008 3:13 am, επεξεργάσθηκε 5 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
3fimos
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάρ 2008
Δημοσιεύσεις: 669

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 09, 2008 12:58 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Πρωτη φορα που μπηκα στο θεμα αυτο

antanion , θα στα πω διαφορετικα

Οταν γνωρισα το τερμα σαν μικρος που ημουνα, δεν με ενοιαξε,( δεν το σκεφτηκα, δεν με επειρεασε) αλλα παρεμεινε το ιδιο. Αρα δεν ηταν στην φαντασια μου, αλλα η πραγματικοτητα που θα βιωνα. Αυτο ειναι το ενα σκελος της ιστοριας μου.

Το αλλο ειναι το εξης. Οσοι πεθαινουν, απλα παραμενει η ενεργεια, αλλα και ολη η εμπειρια τους ειναι "εδω ". Αυτο "εκμεταλλευτηκα ", και απο εκει επερνα καθε τι που ηθελα.
Δεν θα εβγαζα θεμα για θεωρια των παντων, αν δεν ηξερα τα παντα, αλλιως δεν θα την εβγαζα. Και κακως που την εβγαλα. Αυτην ειναι η γνωμη μου, αλλα δεν αλλαζει πλεον τιποτα.

Ειπα οτι ολη η εμπειρια, απο τοτε μεχρι τωρα ειναι εδω ?
Ας την καταριψουμε, για να δουμε οχι την αληθεια, αλλα ποια ειναι η πραγματικοτητα .
Σαν αρχη, μπορω να πω σαν ιδεα οτι γνωρισα απλα τα παντα, λογω συσσωρευμενων πληροφοριων των γονιδιων. θα εφθανε καποια στιγμη που θα βρισκονταν η τελεια μιξη, ο τελειος συνδιασμος για την συνθεση (συνδεση) του ανθρωπινου οργανισμου .
Σαν 2 υποθεση (πιθανοτητα, φαντασια.. αυτην ειναι η αποσταξη ολων των πλυροφοριων, ολα τα ακρα, ολες οι εμπειριες, το που οδηγει το καθε μονοπατι, το καθε παρακλαδι του .. αυτο κανω τοσο καιρο, απλα το ονομασα σε μια λεξη παρατηρητης ) , ολα γιναναι εφικτα, γιατι συνδεθηκα - κατερριψα την ψευδευσθηση εκεινη την στιγμη που επρεπε, με την ενεργεια εκεινη που εχει αλλαξει υποσταση (εκεινοι, η οποιο εχουν πεθανει μεχρι τωρα, γιατι ξερω τρομερη λεπτομερεια των παντων, αλλα & το καθε ελλατωμα, εκει που χασανε οι αλλοι ), και πηρα την πληροφορια ολη που υπηρχε . Σαν να διαβαζω την βιβλιοθηκη του συμπαντος. μπορω να πω οτι την διαβασα, και εμπεριεχει τα παντα, αλλα προς εμας, λειπει η πραξη του συνολου. Δεν προτεινω να την πραξετε, αλλιως δεν υπαρχει πλεον ανθρωπος. Τρομερο, και ομως αυτο ειναι. Ανηκουστο, γινομαι προδοτης, ..
Και σαν 3 υποθεση, ημουνα μερος εκεινου του οποιου δημιουργησε τα παντα, αλλα με την "εκρηξη", διαμελιστικα σε τοσα κομματια οσα επρεπε, και τα μαζεψα & παλι υστερα απο τοσες προσπαθειες

3fimos .. εβγαλα χωρις να το σκεφτω, τιποτα.

Μπορω να σου βαλω & την υποθεση οτι δεν ειμαι απο εδω, αλλα απο καπου αλλου . Αλλα την αναιρω για τον λογο οτι λειτουργω με το συνολο & μονο. Σαν ανθρωπος, εφοσον δεν υπαρχει το συνολο, βοηθαω τους παντες οσο μπορω

ποιος ειναι εγκλωβισμενος τελικα, εγω, ή εσεις ?

Τα ονειρα, δεν ειναι τιποτα αλλο απο "μια συνδεση με την υπαρχων πραγματικοτητα & εμπειρια η οποια εχει περασει ηδη .Αν μπορεις ξυπνα μεσα σε ενα ονειρο σου, και κανε οποιαδηποτε ερωτηση θελεις
Καθε μερα βλεπω 7 - 8 ονερα, και οταν ξυπναω τα θυμαμαι παλι. Αυτο γινεται απο τοτε που ημουν μικρος. Τα θυμομουνα, χωρις να τα σκεφτομαι, αλλα εβγαιναν πραγματικοτητα, μεχρι το τωρα &λιγο ακομη .Ποιο μετα δεν υπαρχει τποτα για εμενα .

αντεχω, ή δεν αντεχω ? ανθρωπος δεν ειμαι ?
ανθρωπος χωρις καμια σκεψη, αλλα να ξερει τα παντα, χωρις να εχει ασχοληθει με τιποτα, τι ειναι ?
ποσο μαλλον να μην πιστευει σε τιποτα, αλλα εφοσον υπαρχουν πιστευω τα εκανα μερος του εγω μου. Αλλα στο μονο που μπορω να πιστεψω ειναι ο εαυτος μου, & δεν το λεω εγω αλλα ενα τμημα του που ειναι υπευθηνι για την δημιουργια του .
απο οσα εχω γραψει αυτην την στιγμη , δεν παραδεχομαι τιποτα .
Μυστικα εχεις, ή ο οποιοσδηποτε εχει μυστικα ?
Αυτο ειναι το μυστικο μου, που το εχω βαθεια μεσα μου, αλλα αυτην την στιγμη βγαινει στην επιφανεια. Δεν ειμαι ενα ατομο, ενα εγω, αλλα ενα συσσωρευμενο συνολο μεσα μου
ποιανω τα ακρα, σε οτι & αν γνωρισω, σε οτιδηποτε
Επεσα, χτυπησα & ειχα τα 2 χερια σε γυψο για 2 μηνες περιπου, γιατι σκεφθηκα την ποιο ακαταλληλη στιγμη. Εκανα τον λαθο συνδιασμο, εκει που δεν επρεπε. Αλλα ειχα ηδη προσταψει τον ευατο μου, χαρη τον συνδιασμο των κινησεων. Επεσα απο 3 μετρα, αν βαλεις & την επιταχηνση φαντασου .. Αλλα επεσα σαν την γατα, μονο που την πατεισανε τα χερια μου, αλλιως θα την παταγε το κεφαλι μου
εμπειρια των συνδιασμων
_________________
...ΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΑ & ΤΙΠOΤΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ....
..Eιμαστε αυτο που κατακτουμε ..
.Κατακτουμε αυτο που ειμαστε
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
antanion
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 503

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 11, 2008 3:45 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

3fimos έγραψε:
ποιος ειναι εγκλωβισμενος τελικα, εγω, ή εσεις ?


3fimos
Δεν είχα διαβάσει τα τελευταία σου μηνύματα φίλε μου, αλλά είχα υπόψη αυτά που έγραψες αρχικά. Nα σου πω… όλοι μας είμαστε λιγο πολύ εγκλωβισμένοι, ο καθένας στο δικό του σύμπαν, και προσπαθούμε καμιά φορά να βρούμε γέφυρες επικοινωνίας. Λες πως όλες οι πληροφορίες είναι γύρω μας…αυτό το «άυλο που μας κατακλύζει» και διαποτίζει τα πάντα, πως το βιώνεις και βρίσκεσαι αντιμέτωπος με κάτι θαυμαστο. Ανεξάρτητα απ’ το πόσο «πραγματικό» ή όχι είναι αυτό φίλε μου, βλέπω ότι δεν υπάρχει καμία υποκρισία σε αυτά που γράφεις. Αν κι εγώ δεν αντιλαμβάνομαι τα περισσότερα, νομίζω ότι πιστεύεις ειλικρινά σε όσα βιώνεις, αλλά δεν στέκομαι σ' αυτό: Πιστεύεις πως αυτό που βιώνεις θα αγγίξει και όλους τους άλλους και θέλεις να το μοιραστείς μαζί τους - κι από όσα κατάλαβα, το εγχείρημα αυτό φαντάζει σε σένα σαν ένας ρόλος που σαν ηθοποιός έχεις επιλέξει και τον παρατηρείς.

Το θέμα 3φιμε είναι πως άλλοι δεν μπορούν καθόλου να ακούσουν αυτή την μελωδία που απηχεί μέσα σου, ενώ για άλλους η μελωδία αυτή, έτσι όπως έχεις προσπαθήσει να την μεταδώσεις, είναι απλώς ένας θόρυβος. Καταρχήν δεν στέκομαι τόσο στο εάν έχουν δίκιο ή άδικο, όσο στο να αποδεχτείς αυτή την έλλειψη κατανοήσης που αναπόφευκτα υπάρχει, έως ένα βαθμό, ανάμεσά μας. Οπωσδήποτε θα ήταν μεγάλη η συγκίνηση εάν αυτά που γράφαμε άγγιζαν τις πιο μύχιες σκέψεις, τα βαθύτερα συναισθήματά και των άλλων. Αυτό όμως είναι μια σπάνια συγκίνηση φίλε μου. Οι άλλοι δεν μπορούν να περάσουν πίσω απ’ τους βολβούς των ματιών μας και να βιώσουν την εσωτερική μας πραγματικότητα. Αυτήν προσπαθούμε να την εκφράσουμε με λέξεις, αλλά κι αυτές, όχι μόνο είναι απλώς ένας θολός ήχος αυτού που έχουμε μέσα μας, αλλά ούτε καν προσλαμβάνεται αυτούσιος απ’ τους άλλους - φιλτράρεται μέσα απ’ τη δική τους εσωτερική πραγματικότητα. Οι λέξεις δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την εμπειρία. Η εμπειρία είναι και θα είναι «προσωπική μας ιδιοκτησία».

Σου ξαναλέω φίλε μου πως ο καθένας ζει μέσα στο δικό του σύμπαν, και καμιά φορά τα όρια αυτού του σύμπαντος διευρύνονται τόσο πολύ μέσα του, ώστε να έχει την ψευδαίσθηση ότι δεν τον περιορίζει. Πάντα θα μας περιορίζει 3φιμε γιατί, πολύ απλά, είμαστε άνθρωποι. Η ζωή είναι ένα πολυσύνθετο φαινόμενο με παράξενες, κωμικές, τραγικές, ενδιαφέρουσες, και όποιες άλλες μπορείς να φανταστείς, διαστάσεις. Η ζωή δεν μπορεί να χωρέσει σε καμία θεωρία. Εάν συνέβαινε αυτό, τότε όλος ο κόσμος θα είχε καταρρεύσει από…βαρεμάρα! – το λέω καμιά φορά αυτό κάνοντας πλάκα. Κανείς δεν κατανοεί απόλυτα το φαινόμενο της ζωής ακόμα κι αν τα γεγονότα και οι καταστάσεις παιρνούν μπροστά απ’ τα μάτια μας σα να είναι κάτι μάταιο και παροδικό, σα να είναι μια ψευδαίσθηση στην οποία αισθανόμαστε εγκλωβισμένοι και προσπαθούμε ν’ απελευθερωθούμε αναπτύσσοντας την ικανότητα να είμαστε και "παίκτες" και "παρατηρητές".

Φαντάζομαι ότι η ικανότητα της "παρατήρησης" ασκεί μία ξεχωριστή γοητεία, ωστόσο νομίζω πως δεν θα έπρεπε να υποτιμούμε και την ικανότητα να είμαστε καλοί "παίκτες" στη ζωή ακόμα και όταν δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε. Φαντάζομαι –γιατί τη φαντασία μου χρησιμοποιώ για να σε προσεγγίσω- ότι εσύ αυτό μπορείς να το δεις και σαν ένα "παιχνίδι"…έτσι 'για πλάκα": κάποιες φορές να παύεις να είσαι παρατηρητής (όπως εσύ βιώνεις την "παρατήρηση" ) και να γίνεσαι μονάχα ο παίκτης, ώστε να ισορροπήσεις κατάλληλα μέσα σου και να μην "χαθείς μέσα στη σκέψη σου" όπως κι εσύ ο ίδιος λες. Να απολαμβάνεις την επαφή σου με τη φύση, με τους ανθρώπους που αγαπάς, να γελάς, να κλαις, να ερωτεύεσαι….και να ταυτίζεσαι απόλυτα με όλα αυτά, να είσαι μονάχα παίκτης.
Kαμιά φορά, μάλιστα, ίσως να πρέπει να συμβιβάζεσαι και να "προσγειώνεσαι" εξ ολοκλήρου στους τρόπους και τις συνήθειες των "καθημερινών ανθρώπων", ώστε να μπορέσεις να επικοινωνήσεις μαζί τους. Όπως σου είπα, ο καθένας ζει μέσα στη δική του πραγματικότητα. Κι όσο περισσότερο περιοριζόμαστε στη δική μας, χωρίς να προσπαθούμε να προσεγγίσουμε και εκείνες των άλλων ώστε να χτίσουμε κοινές γέφυρες επικοινωνίας, τόσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από αυτούς.

Αναμφίβολα, η σκέψη σου έχει και ενδιαφέρουσες πτυχές. Πιστεύω πως η ικανότητα να ανοίγεις κάποιες ξεχωριστές "πόρτες" μέσα στη συνείδησή σου είναι έμφυτη και είναι από πολύ δύσκολο έως ανέφικτο να μεταδοθεί σε ένα φόρουμ όπου η επικοινωνία είναι, καμιά φορά, δύσκολο να βασιστεί σε συγκεκριμένους κανόνες, όταν μάλιστα δεν υπάρχουν και χειροπιαστά δεδομένα....
Σου εύχομαι, λοιπόν, να βρεις τον τρόπο να αξιοποιήσεις τη σκέψη σου, χωρίς να "χαθείς μέσα σ' αυτήν"...
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
3fimos
Πρύτανης


Εγγραφή: 16 Μάρ 2008
Δημοσιεύσεις: 669

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 11, 2008 6:30 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Φιλε μου antanion, εχεις δικιο σε αυτα που γραφεις .Αλλα δεν πιστευω σε τιποτα .Δεν αναφερομαι σε καποιια πιστη, γιατι το ενα επειρεαζει το αλλο και παει λεγοντας. Απλα πιστευω στο συνολο, οποιο & αν ειναι αυτο .Μπορω να πω οτι πιστευω στο συνολο του οργανισμου μου, που με συνθετει .Αυτην ειναι η μοναδικη λεπτομερεια αναφορας για εμενα, αυτην γνωρισα, την ικανοτητα .. Σαν παιδι οταν ημουν επαιζα, σκαρφαλωνα πανω σε δεντρα ,εκανα ελιγμους & "παρατηρησα" τον συνδιασμο των πραξεων μου ωστε να μην τραυματιστω.

Για την πλακα μου, μπορει να ελεγα στα γρηγορα, συντεταγμενες ακριβειας για την ομαλοτερη πτωση. Αλλα αυτο το παιχνιδη, ισχυει παντου, & φθανει σε ενα σημειο, οπου ολα οσα ασχολουνται οι ανθρωποι, γινονται πλεον γνωστα, αλλα ποσο μαλλον στην πραξη. Μονο την πραξη γνωρισα, δεν εμαθα κατι αλλο, δεν ασχολειθηκα με τιποτα αλλο "στερεωτυπο" ..
Αλλα οταν δεν εχεις "θελω αυτο", ή ολες οι επιλογες ειναι ηδη γνωστες, ειναι σαν να ξερεις την ζωη σου. & αυτο μου το διαβεβαιωσε ο τομεας των ονειρων.
Θυμαμαι τα παντα, τον καθε συνδιασμο, υπαρχτο, & ανυπαρκτο, ολα τα ονειρα μου απο μικρος . Επειδη μπορω & θυμαμαι οτι εχω ζησει, αν το κανω στην πραξη με τον απαραιτητο συνδισμο των αισθηματων, ειναι σαν να παω πισω, ή μπροστα. Οταν το εκανα, ηταν ολα πολυ ποιο εντωνα

Ωραιο παιχνιδη ,ε ?
Οταν βαριεμαι, κατι τετοια εκανα, αλλα απεχω απο την πραξη τους εδω & καιρο, γιατι ειχα μια μικρη απορρια για ολους τους αλλους, ποιο ειναι το προβλημα, & ειμαστε ετσι οπως ειμαστε .Λυση υπαρχει για τα παντα, αλλα δεν ξερω γιατι δεν εφαρμοζεται .
Οταν δουλευω, ξερω οτι για να ανταπεξελθω στις απαιτησεις των παντων, κανω τα αδυνατα εφικτα, επιλεγω τον ποιο καταλληλο συνδιασμο.
Καπως ετσι λυνονται ολα, μα ολα
& οσο για την σκεψη, τι να σκεφτω, την πραξη της αδιαλαξια για την πραγματωση της εκμεταλλευσης, & τον εγκλωβισμο μου στην οικογενεια, την κοινωνια, τις υποχρεωσεις που προυποθετει ?
Ευχαριστω, δεν θα παρω, αλλα μετεχω .Καποιος θα το δει σαν να με εκμεταλλευεται ο αλλος οσο μπορει, αλλα εκει παραδινομαι εγω πρωτος, τον προλαβαινω, & απλα αξιοποιω τον χρονο . Περισοτερροι συνδιασμοι ,δημιουργια & αλλων συντεταγμενων .καποιος αλλος θα το εβλεπε σαν γνωση

Αλλα οπως μεγαλωνα & συνεχιζα, εφθασα στα ακρα της στερεωτυπης ζωης. Τα ακρα ειναι οι ρολοι που πλαισειωνει ο καθενας ανθρωπος με τον χαρακτηρα που εχει δημιουργησει = επιλεξει

& εφθασε καποια στιγμη, να ανοιξω κουβεντα με καποιους φιλους ..
ρε μαριε, που τα ξερεις ολα αυτα ?
η πιστευεις σε κατι το οποιο κανεις, ωστε να το πραγματωσεις μεχρι το τελος, ή θα αφησεις κενα, & ολο θα απορεις
εφοσον γινεται, το δοκιμασα, & το μονο που εκανα ηταν να θυμαμαι τα παντα, & να τα κανω στην πραξη
Αλλα εγω τι πιστευω, στην αποθηκευμενη μνημη στην οποια υπαρχουν ολες οι πληροφοριες ? εντελει, ουτε σε αυτο δεν πιστευω, απλα γινεται
Αυτην την στιγμη, εχω χαθει μεσα στην σκεψη μου, αλλα ξερω την επιστροφη προς την ισσοροπια

Αλλα οταν ειδα οτι αυτο που εκανα για την πλακα μου, ειναι η αναζητηση, πανω στην οποια εχουν στιρηχθει ατομα που εχουν περασει απο την ζωη, μεχρι το τωρα ,θελησα να δωσω καποιες πληροφοριες, την εμπειρια μου, η οποια ειναι η ζωη μου. Αρα μην διαβαζεται οτι διαβαζεται στα γρηγορα, γιατι εγω δημιουργω την δικια μου ψευδεσθηση = πλακα, για να μπορεσω να αντιμετωπισω τα παντα
Αδιαφορω, αλλα νοιαζομαι γιατι το συνολο ειναι ενα .ενα μικρο κομματι του ειμαι .
Μακαρι να βρεθουμε απο κοντα, γιατι θα ειναι διαφορετικα .εκει θα μετεχει ο λογος = + την εκφραση = πραξη .Δεν θα προσπαθουμε να ποιασουμε πουλια στον αερα
_________________
...ΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΑ & ΤΙΠOΤΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ....
..Eιμαστε αυτο που κατακτουμε ..
.Κατακτουμε αυτο που ειμαστε
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ξένα έργα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5  Επόμενο
Σελίδα 4 από 5

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center