Επιλογες ........

[paraskevi]

Bugman ,εισαι στο κοσμο σου ...........και εγω εβγαζα 18 ,6 χωρις φροντιστηριο ,ειναι αυτο δεικτης ευτυχιας /δυστυχιας ,ενος παιδιου ? ΟΧΙ σε καμια περιπτωση .
Οπως και για τον ενηλικα ,το να βγαζει χρηματα ,ειναι δεικτης ευτυχιας ? Επισης ,καλο ειναι να εκφερουμε γνωμη ,για ενα θεμα ,αλλα οχι με βαση την δικη μας εμπειρια ,να δινουμε συμβλουλες ,αλα Δρουζα ,χωρις κοστος .
Αυτο που εχει ο Ιασονας μπορει να σωζεται ,μπορει και οχι , αλλα να σπρωχνεις καποιον ετσι επειδη ,εσυ εισαι Παθον ,τι να πω ..........

[Bugman]

Η απόφασή μου (περί διαζυγίου) στηρίχθηκε σε απλή λογική. Το συναίσθημα υπήρξε ως πόνος για ένα διάστημα και μετά εντός τετραμήνου αναπτύχθηκε για άλλη γυναίκα.
Η λογική λέει ότι οι λόγοι για να φθάσει κανείς σε διαζύγιο (να το ζητάει ένας από τους δύο) είναι υπαρκτοί. Αν δεν είναι επίσης αυτό αποτελεί λόγο για διαζύγιο (πώς θα το κάνουμε, θα ζούμε με τρελίτσες
Άρα από την στιγμή που κάποιος φωνάξει "θέλω διαζύγιο", δεν είναι ανάγκη να περιμένεις να το πει δυο φορές ακόμα "όπως οι μωαμεθανοί". Το δίνεις και τελειώνεις!
Είναι αυτό που λέγαμε Paraskevi περί αξίας της γυναίκας (αλλά και του άνδρα θα πώ): Αν μιλάς σοβαρά -θες διαζύγιο- πρέπει να σου το δώσω, το αξίζεις. Αν δεν μιλάς σοβαρά και κάνεις πως θες διαζύγιο, τότε δεν είσαι σοβαρή/ός και πρέπει να διαλυθεί η σχέση (δεν υπαρχει σχέση με καθεστώς υποκρισίας).
Όσο για τα παιδιά. Τα παιδιά δεν είναι αντικείμενα. Για τα παιδιά έχουμε υποχρεώσεις και μάλιστα απέναντι στην πολιτεία. Τα παιδιά είναι οι αυριανοί πολίτες και δεν επιτρέπεται να τα μαθαίνεις σε έναν κόσμο υποκρισίας. Η πολιτεία δεν υποκρίνεται.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[iason]

Ευχαριστώ τα μέγιστα για τα φώτα σας.
Για την σοκαριστική πρόταση της Παρασκευής: για μένα σοκαριστική είναι η δεύτερη όχι η πρώτη. Όταν έχεις αγαπηθεί με έναν άνθρωπο, έχεις αφήσει ένα κομμάτι σου, εξ ορισμού πάντα θα ενδιαφέρεσαι γι΄ αυτόν. Όμως, επειδή ωρίμασα (νομίζω) μέσα από τη σχέση, μπορώ και δαμάζω το συναίσθημα (το δικό μου θεριό) καλύτερα, δέχομαι έναν χωρισμό όπως δέχομαι και μια σχέση. Απλά είναι που βλέπω τον άλλο να πέρασε τόσα και να είναι σα να μην κατάλαβε. Το συναίσθημα ελέγχεται, δεν καταπολεμείται. Ποτέ δεν παύει να υπάρχει, η μαγκιά σου είναι να το έχεις υπό έλεγχο. Αν αυτό το καταφέρεις, θα μπορείς να κάνεις τις επιλογές σου ακόμα και μέσα από τις ισχυρότερες συγκρούσεις.
Υπάρχουν άνθρωποι που ενώ είναι επαγγελματικά και οικονομικά ανεξάρτητοι, συναισθηματικά είναι άστα να πάνε. Τώρα το κατάλαβα αυτό, αφού την έπαθα. Απλώς τελικά, υπάρχουν και όρια, μόνο που τις προσωπικές μας αντοχές τις μαθαίνουμε αφού τις ξεπεράσουμε. Γι΄ αυτό και λέει και ο Bugman το γνωστό, ρώτα τον παθό κι όχι το γιατρό.
Η ερώτησή σου Θεμελίνα πάρα πολύ σωστή: τι πας να σώσεις. Χμ, ξέρεις κάτι; Δεν πάω να σώσω κάτι, δεν θέλω να σώσω τίποτα. Θέλω μονάχα να χαίρομαι όταν χαίρονται οι άλλοι. Εκεί είναι το γαμώτο της ιστορίας, να βλέπεις τον άνθρωπο που αγαπάς μια κούκλα που πάει ντουγρού για τη θάλασσα και να μη θέλει ούτε να ακούσει. Καλά μαζί της ούτε περνάω, ούτε πέρασα ιδιαίτερα, αν το σκεφτείς λογικά, λες «επένδυσα σε λάθος άτομο» και ξεμπερδεύεις. Όμως η πραγματικότητα των ανθρώπων είναι σύνθετη, μπερδεμένη.
Έχω γνωρίσει χιλιάδες ανθρώπους στη ζωή μου Θεμελίνα και ξέρεις κάτι; Εκείνοι που είδα να μην είναι στην κοσμάρα τους ήταν κάτι δίποδα κτήνη... Αυτοί είναι ποτέ δεν έχουν πρόβλημα στις όποιες επιλογές τους! Το λάθος μου ήταν ότι αποδέχτηκα τη δική της κοσμάρα. Από καιρό το κατάλαβα, αλλά αργά. Όσο για το παιδί, μια χαρά είναι, χαζός δεν είναι, καταλαβαίνει τι γίνεται.
Έθεσα ένα πρόβλημα, για να δείξω ένα παράδοξο: το αν μια επιλογή είναι σωστή ή λάθος το καταλαβαίνουμα πάντα εκ των υστέρων. Η όλη ιστορία είναι το πόσο διδασκόμαστε από την επιλογή μας, αυτό είναι το μόνο κέρδος τελικά που μπορούμε να αποκομίσουμε. Δυστυχώς; Ευτυχώς; Διαλέξτε όποιο θέλετε.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Bugman]

Το ωραίο της απαίτησης για διδαχή είναι ότι πρέπει να πάθεις για να μάθεις!
Το ωραίο μετά την διδαχή είναι ότι το σκέφτεσαι να πάθεις επειδή έχει μάθει!
Το ωραίο μετά την απόφασή σου, μετά την σκέψη σου, μετά την μαθησή σου, είναι ότι σου αρέσει να παθαίνεις.
Τελικά οι επιλογές σου είναι τα πάθη σου. Η επιλογή του πάθους που πρέπει να ικανοποιήσεις πρώτα.
Με κάθε σχέση ικανοποιούμε και κάποιο πάθος μας. Όμως πάθος σημαίνει δράση και τριβή από αυτή. Αυτό παθαίνουμε. Το απομεινάρι της δράσης. Αυτό μας στεναχωρεί. Είναι το κάτι, που δεν προσδιορίζουμε αλλά σφαιρικά το βλέπουμε ως έλλειμα. Μαε κάνει να πιστεύουμε πολλές φορές πως η δράση μας δεν έχει τελειώσει, μας αφήνει ανικανοποίητους.
Πάνω σε αυτό το λεπτό σημείο εκφράστηκε ο Iason. Η αλάτινη κούκλα, η θάλασσα, ο παρατηρητής. Ο παρατηρητής φωνάζει στην κούκλα για να μην χαθεί στην θάλασσα και υατή δεν ακούει.
Το ερώτημα είναι δεν ακούει καλά η κούκλα ή δεν φώναξε καλά ο παρατηρητής;
Το δευτερεύον ερώτημα είναι: Όφειλε να μιλήσει ο παρατηρτής ή όχι; Όσο η κούκλα δεν σχετίζεται με τον παρατηρητή, όχι. Αν σχετίζεται, είναι δηλαδή θεμέλιο του ιδίου, ναι, έπρεπε να το κάνει για να σώσει το θεμέλιο.
Άρα με θετική απάντηση στο δευτερεύον ερώτημα πάμε στο πρώτο, να δούμε τις δυο όψεις: Η κούκλα, το θεμέλιο στοιχείο, δεν άκουγε, άρα το δόμημα του παρατηρητή είχε ασυνέχεια. Ή άλλη όψη, ο παρατηρητής δεν φώναζε καλά, άρα πάλι και εδώ το δόμημα έχει ασυνέχεια.
Όλο αυτό το λογικό κατασκεύασμα, μας λέει ότι η στεναχώρια για τον άλλο είναι στην ουσία για μας, για την ασυνέχειά μας, την ομολογουμένη αδυναμία μας. Βλέποντας όμως το θέμα σαν τριβή και κατεπέκταση σαν δράση-βίωμα- δεν μπορούμε παρα να πούμε πως ακολουθούμε μια φυσιλογική ζωή και όλο το σκηνικό είναι μια έκφραση αυτής. Αυτός ο λόγος μηδενίζει την στεναχώρια αλλά δεν κάνει ανύπαρκτο το ζήτημα (δεν μηδενίζει το ζήτημα). Άρα ούτε εμείς θα ξαναπάθουμε από το ίδιο ζήτημα (μάθαμε) και ούτε το ζήτημα θα εμφανιστεί ξανά (πέρασε).
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!