Πήγαινε κι άνοιξε την πόρτα....

[iason]

Κατ΄ αρχήν εγώ απαντήσεις δεν δίνω. Πριτς!
Μερικές παρατηρήσεις:
Αυτό θα πει και κάποιος που το καλύβι του θα το δει ως γραφικό σπίτι! - Αν το καλύβι του είναι γραφικό, καλά κάνει.
Δεν μπορούμε όμως να βαπτίζουμε το αποτέλεσμα της τέχνης ως κάτι βέλτιστο. - Την τέχνη δεν την θέλω ως κάτι το "βέλτιστο". Την εκτιμώ, την ασκώ, την ακολουθώ, ως κάτι πηγαίο, αυθόρμητο, δημιουργικό, ανθρώπινο, ωραίο... τώρα αν είναι βέλτιστο, δηλαδή τι βέλτιστο να είναι; Κάποτε, ναι, τα αντικείμενα τέχνης είναι χρήσιμα, απλούστατα επειδή συμβαίνει ως χρήσιμα αντικείμενα να έχουν και καλλιτεχνική αξία - και μακάρι αυτό να συνέβαινε πάντα.
Ο άνθρωπος σκέφτεται και με το μυαλό του. Η "αναβάθμιση" που λες στις επόμενες κατηγορίες δεν μου λέει τίποτα. Παραδείγματα αμέτρητα, ανθρώπων που έχουν ατσάλινα μυαλά... αλλά για το στραβό!
Κοινώς, "ου παντός ες Κόρινθον εσθ΄ ο πλους". Η τέχνη δεν είναι για την εξουσία!
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Κλέλια]

Το ιδανικό είναι κάπου στη μέση. Να βλέπουμε μπροστά με ανοιχτά μάτια, ρεαλιστικά, αλλά να μη χάνουμε την ομορφιά της στιγμής.
Για μένα όλα απαιτούν μυαλό και καρδιά, ψυχρή ανάλυση και συναίσθημα, ορθολογισμό και ένστικτο. Μαθαίνουμε να τα έχουμε και τα δύο σε λειτουργία, σε εγρήγορση. Όπως μαθαίνουμε να ασκούμε με το μυαλό έλεγχο στα συναισθήματα ή η συναισθηματική μας κατάσταση, που είναι κάτι πιο μόνιμο, ανάλογα με τις ερμηνείες που δίνουμε, έτσι βάζουμε ψυχή στις σκέψεις και κατ' επέκταση στις πράξεις μας.
Τι θα πει βέλτιστο; Όλα έχουν διαβαθμίσεις, το ίδιο και το αποτέλεσμα της τέχνης και η επίδραση που έχει πάνω μας. Αν επιλέγω να πιω το κρασί από ένα ωραίο ποτήρι κι όχι από το μπουκάλι -πόσο μάλλον να το προσφέρω έτσι- το κάνω γιατί για μένα έχει διαφορά, δημιουργει άλλη αίσθηση κι από την αίσθηση που μου προκαλεί το καθετί, επιβεβαιώνω πόσο συνυφασμένη είναι η τέχνη με την καθημερινότητα. Κάτι όμως που μπορεί να αποστρέφομαι, άλλον τον γοητεύει, για τον ερημίτη το καλύβι του είναι βασίλειο, το βλέπει με τα μάτια της ψυχής του, ποιός θα το κρίνει αυτό;
_________________
Τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιός θα μπορέσει να την εξαντλήσει;

[Κλέλια]

Αν έχει κανείς οξύ μυαλό καλό είναι να το ακονίζει και με την ψυχή του...
_________________
Τη θάλασσα, τη θάλασσα, ποιός θα μπορέσει να την εξαντλήσει;

[kori]

Ax!Aλίμονο αυτό το υπέροχο ατίθασο συναίσθημα πώς να το χαλιναγωγήσεις με τον ορθολογισμόόταν αυτό μας πηγαίνει ταξίδια μοναδικά κάποιες φορές και όταν έρθει ο απολογισμός η σκέψη σε τοποθετεί και σου δίνει τις αποσκευές για να συνεχίσεις.
_________________
να ζείς ,ν'αγαπάς και να μαθαίνεις


ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ