Πώς η νόηση είναι εκτός πραγματικότητας αλλά εντός σύμπαντος

[Bugman]

Για να μην εμποδίζω τον νν με το να βάζω απαντήσεις με την δική μου έμπνευση και θα μεπρδέψουμε τις εμπνεύσεις, όχι τόσο για μας αλλά για τον άλλο καλό κόσμο του φόρουμ!
Το παρακάτω ερώτημα το έθεσε ένας Menekratis στο www.Phorum.gr
Και ακολουθεί μια απάντηση διαφωτιστική -νομίζω-
Πώς η νόηση είναι εκτός πραγματικότητας αλλά εντός σύμπαντος!

Παράδειγμα: Γίνεται ένας φόνος!
Ερώτηση 1:
Ποια είναι η πραγματικότητα; Ο φόνος που γίνεται
Ερώτηση 2:
Ποια είναι η νόηση; Ο φόνος που γίνεται
Η νόηση είναι η αντίληψη του γίνεται. Η πραγματικότητα είναι ο φόνος. Αλλά χωρίς την νόηση δεν θα ήταν φόνος. Θα βλέπαμε θάνατο από μη ανθρώπινη αιτία! Ανευ συγκεκριμένης νόησης δεν θα ίσχυε η συγκριμένη πραγματικότητα. Ανευ της συγκεκριμένης πραγματικότητας όμως θα μπορούσαμε να καταλάβουμε μια άλλη φορά μια τέτοια νόηση, 'άρα την νόηση την κατέχουμε. Τώρα πως θα αλλάξει η νόησή μας από την πραγματικότητα; Αν ο φόνος γίνεται κατά συρροή σημαίνει ότι μαθαίνουμε ένα επιπλέον χαρακτηριστικό το "κατά συρροή", άρα να λοιπόν που αυξάνει και η νόηση. Το "κατά συρροή" δεν θα μπορούσε να υπήρχε αν δεν γινόταν τουλάχιστον ένας δεύτερος φόνος από ένα πρόσωπο!
Έτσι δείξαμε μέχρι εδώ ότι νόηση και πραγματικότητα είναι συνδεδεμένες και αλλάζουν η μία την άλλη.

Τώρα γιατί λέμε ότι στη νόηση δεν υπάρχει ο χρόνος. Γιατί μπορώ να γνωρίζω τι σημαίνει φόνος κατά συρροή χωρίς να το δώ. Να γνωρίζω πραγματικότητα χωρίς πραγματική εμπειρία. Αν σήμερα το μάθω ή το είχα μάθει πριν από δέκα χρόνια, για σήμερα θα ήταν μια ίδια ιδέα! Ο χρόνος δεν θα φαινόταν πάνω στην ιδέα! Αν και η ιδέα αυτή "κατά συρροή.." περιέχει την έννοια χρόνος για την πραγματικότητα όμως!
Τώρα, αφού ξεχωρίσαμε νόηση από πραγματικότητα, δείξαμε ότι η νόηση είναι ανεξάρτητη χρόνου, αλλά δείξαμε επίσης ότι αυξάνεται, υπάρχει νέα δηλαδή νόηση, συνέχεια από την κάθε νέα πραγματικότητα που εμφανίζεται, μας μένει να δείξουμε ότι αυτή ανήκει στο σύμπαν.
Βλέποντας μια εικόνα της πραγματικότητας (μια σταματημένη εικόνα) δεν μπορούμε να προκαθορίσουμε το βέλος του χρόνου, δηλαδή την επόμενη εικόνα που ταιριάζει. Με την νόησή μας βγάζουμε χιλιάδες διαφοροποιήσεις. Όμως υπάρχει η επόμενη εικόνα. Βλέποντας τώρα δυο εικόνες αρχίζουν να έρχονται σκέψεις ότι η Α κάπως έτσι έγινε Β εικόνα. Δηλαδή η Α εικόνα είναι η Β αφαιρώντας την αιτία, η οποία είναι δικιάς μας προελεύσεως, νοησής μας. Όμως είμαστε σίγουροι ότι δεν είμαστε εμείς η αιτία το Α να γίνει Β. Άρα υπάρχει άλλη νόηση που ήταν η αιτία το Α να γίνει Β. Εμείς μπορούμε να την σκεφτούμε αναλογικά. ο καθένας μας θα την δει διαφορετικά, αλλά κατ' αναλογία. Από την άλλη πλευρά το Α για να γίνει Β χρειάστηκε μια Γ νόηση. Μαθηματικά λοιπόν μπορούμε να το εκφράσουμε έτσι:
Σύμπαν = Πραγματικότητα προς Νόηση (το προς δηλώνει λόγο ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ και είναι εργαλείο νόησης)
Δεχόμαστε ότι το Σύμπαν μεταβάλλεται. Άρα μπορούμε να πούμε ΣυμπανΑ και ΣύμπανΒ δείχνουν δυο διαφορετικές εκφράσεις του ίδιου σύμπαντος.
Τώρα προκύπτουν δυο ειδών μεταβολές. Η μεταβολή με σταθερή πραγματικότητα και η μεταβολή με σταθερή νόηση. Αυτό βέβαια είναι παιχνίδι του μυαλού μας. Στην πράξη και τα δύο μεταβάλλονται συγχρόνως. Αλλά ας δούμε γιατί μας ενδιαφέρει το "παιγνίδι".
Μας ενδιαφέρει για να μας δείξει την έννοια χρόνος. Ο χρόνος αλλάζει μόνο στην περίπτωση που αλλάξει η πραγματικότητα. Αυτή η διαφορά είναι και η μόνη διαφορά που αλλάζει την ουσία της νόησης από την πραγματικότητα. έτσι αφού μαθηματικά δεν μπορούμε να προσθέσουμε διαφορετικές ουσίες (π.χ. πορτοκάλια με λέμόνια) μπορούμε να κρατάμε τον λόγο αυτών (π.χ. πουλήσαμε Χ πορτοκάλια και Υ λεμόνια άρα είχαμε μια πώληση πορτοκαλιών και λεμονιών με σχέση Χ προς Υ, το οποίο λέγεται και τάση. Αν αυτή είναι 1 σημαίνει ότι το ενδιαφέρον για πορτοκάλια και λεμόνια είναι ίσο. Αυτό το έγραψα για να δείξω πως διαφορετικές ουσίες δύναται να λογαριάζονται μαζί και να προκύπτει μια τρίτη).
Σαν σύμπαν λοιπόν δεν βλέπουμε μόνο την πραγματικότητα, (μια εικόνα ή συνεχόμενες εικόνες) αλλά και την νόηση την αιτία δηλαδή που αλλάζει την πραγματικότητα. Επίσης αν δεν άλλαζε και η νόηση τότε θα είχαμε μια παγωμένη πραγματικότητα. θα είμασταν όλοι ακίνητοι!
Ας έρθουμε τώρα στον άνθρωπο! Πως γίνεται ο άνθρωπος να έχει νόηση; Όπως γίνεται και ο καθρέφτης να δείχνει μια "άλλη" πραγματικότητα! Αφού το σύμπαν έχει νόηση έχει και επιμέρους σύνολα (ανθρωποσύμπαντα, άνθρωπος λέμε σαν κάτι γενικό σαν ον και όχι ειδικά γήινος) που έχουν όμοιες ιδίοτητες. Αυτό μπορεί να δειχτεί και αλλιώς. Όλοι μας είμαστε ύλη, ίδια με αυτή που είναι και οι πλανήτες και τα αστέρια, άρα είμαστε τμήματα του σύμπαντος, είμαστε μικροσύμπαντα!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[afham]

Δεν κατάλαβα με τι κριτήρια χώρισες αυτή την πρόταση σε πραγματικότητα και νόηση. Με ποια απόδειξη όρισες το φόνο ως πραγματικότητα και το "που γίνεται" ως νόηση.

Γιατί διαχωρίζεις αυτά τα δυο; Ντε και καλά πρέπει η νόηση να είναι εκτός πραγματικότητας εκ των προτέρων. Εγώ θα σου έλεγα ότι όλη η πρόταση είναι μια πραγματικότητα που γίνεται αντιληπτή δια μέσου της νοήσεως.

Και περαιτέρω: Πώς ορίζεις την πραγματικότητα και πώς τη νόηση; Ο φιλόσοφος ξεκινάει από τα πρώτα και κάνει σταθερούς συλλογισμούς.

Εσύ δε βρίσκεις αυθαίρεσίες στο συλλογισμό που ανέφερες;

[Bugman]

Πρόσεξε αν πώ "φόνος" δεν θα σου γεννηθούν ερωτηματικά; που; ποιος; πότε; Αλλά καλού κακού θα κοιτάξεις και γύρω σου μη δεις και συ κανέναν φόνο! Θα επινοήσεις δηλαδή το ρήμα κοίτα, σαν να το άκουσες!

Αν πω "...που γίνεται" θα με κοιτάς εκατομμύρια ώρες αλλά σε φόνο δεν θα πάει ο νούς σου, θα περιμένεις να το ολοκληρώσω! Διότι δεν μπορείς να επινοήσεις ένα ουσιαστικό που να ταιριάζει καλύτερα!

(Πρέπει να φύγω αλλά μέχρι τότε βρες την διαφορά!)

Κάπου αλλού έγραψα περί σημασίας και ορισμού....
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[afham]

Δηλαδή πραγματικότητα είναι αυτό που σου γεννά λιγότερα ερωτηματικά από τη νόηση;



Επιπλέον αν το έχεις γράψει κάπου αλλού πρέπει να το γράψεις και εδώ γιατί αλλιώς αποκτά μια νοηματική τρύπα το topic.

[Bugman]

http://filosofia.gr/forum/viewtopic.php?t=141&postdays=0&postorder=asc&start=0&sid=4053bd16206adba27dbb8bda1658b1c8
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιαν 15, 2004 9:26 am

Είμαι αναγκασμένος να πάω προς τα πίσω ώστε να γίνω πιο κατανοητός!
Λόγος (γραπτός ή προφορικός και όχι ο μαθηματικός)= Αγωγός
Ο λόγος μεταφέρει νοήματα. Ο λόγος για να γεννηθεί απαιτεί ένα νόημα να σχηματισθεί. Ο λόγος φθάνει σε μας όπως και το νερό από αγωγό. Μεσω μιας βρύσης "αισθήσεις" σε ποτήρι "μυαλό". Στο πέρας της μεταφοράς θα έχουν σχηματισθεί στοιβάδες: να το αντικείμενο,να το ρήμα, να το υποκείμενο, να και τα υπόλοιπα μέρη του λόγου. Ορισμένες από τις στοιβάδες (θέσεις) θα είναι δικής μας επινόησης διότι δεν ήρθαν ποτέ και έτσι κάναμε υποθέσεις.
Παρατηρούμε μέχρι εδώ ότι η νόηση μας έχει προκαλέσει νέα νόηση-υποθέσεις-.
Ο λόγος, η μεταφορά νόησης, έγινε για να δράσουμε εκείνη την ώρα ή μετά (σε υποθετικό χρόνο), άρα για να δράσουμε σε κάποια πραγματικότητα όπου θα μας γεννήσει νόηση και μεις θα την αναγνωρίσουμε από παλιό λόγο ή θα γεννήσουμε λόγο για να την αναγνωρίζουμε (θα αντιστοιχούμε μέρη του λόγου με αυτό που αισθανόμαστε). Δηλαδή μια πραγματικότητα θα μας δώσει νόηση.

Πως θα δράσουμε μετά από μια αναγνώριση; Ή με τα χέρια μας ή με πρόσθετο λόγο για να δράσουν άλλοι (ή με τα χέρια τους ή με πρόσθετο λόγο). (όπου χέρια βάλε άκρα ή σώμα)

Τελικά όλοι οι λόγοι θα γίνουν δράση με χέρια! Άρα δράση στον πραγματικό κόσμο. (Η νόηση θα γίνει πραγματικότητα, με τα χέρια!)

Νοήματα λαμβάνουμε χωρίς λόγο (χωρίς αγωγό. ΟΧΙ πάντα πρέπει να υπάρχει λόγος, αγωγός.
Απλά δεν είναι απαραίτητο να είναι από άνθρωπο σε άνθρωπο. Οι αισθήσεις μας μεταφέρουν τον λόγο που γράφουν όχι οι λέξεις αλλά η πραγματικότητα. Η πραγματικότητα γεννάει νόηση. Το λεξιλόγιο διαφέρει. Και αυτό γιατί αντί να μας πει κάποιος το αυτοκίνητο τράκαρε, βλέπουμε το αυτοκίνητο, βλέπουμε την τσακισμένη λαμαρίνα, και αυτά τα δύο μας κάνουν να αντιληφθούμε και να γεννήσουμε την λέξη "ΤΡΑΚΑΡΕ" η οποία είναι νόηση! Δεν την γεννάμε αν μας την έχουν δείξει πριν, αλλά σίγουρα κάποιος κάποτε είπε πρώτος την λέξη "τράκαρε". Ο αμέσως επόμενως την είπε σε κάποιον άλλο. Μέχρι που κάποιος αναρωτήθηκε, "τι σημαίνει τράκαρε;" και έλαβε την απάντηση από κάποιον που γνώριζε: Αυτοκίνητο με τσακισμένη λαμαρίνα σημαίνει ότι τράκαρε!
Τώρα ο τελευταίος έχει γνώση μια πραγματικότητας που ποτέ δεν είδε! Μπορεί όμως να την αναγνωρίσει! Δηλαδή ο τελευταίος έμαθε να αναγνωρίζει. Οπότε μπορεί να υποθέτει μια αναγνώριση και να την ταυτοποιεί με ενδείξεις στο φυσικό χώρο!

Άρα η πραγματικότητα ειναι σχετιζόμενες μεταβαλλόμενες ουσίες. Υπάρχουν ουσίες και είναι φανερές με τις αισθήσεις μας
Η νόηση είναι αναγνωριστικά ουσιών και αναγνωρισμένες σχέσεις που σχηματίστηκαν στο νου μας από τις αισθήσεις μας, ή με μια λέξη είναι η αντίληψη της πραγματικότητας. (Το αντί που χρησιμοποιούμε δεν σημαίνει αντίθετο αλλά αυτό που μένει από την λήψη της πραγματικότητας, και αυτό δεν είναι πραγματικότητα αλλά αντιστοιχία της)
Για αυτούς που θα μπερδευτούν μέχρι εδώ ας πούμε και αυτό:
1. Η πραγματικότητα όπως και ο ανθρώπινος λόγος αντιστοιχεί σε νόηση (αντίληψη)
2. Η γέννηση λόγου από τον άνθρωπο και μεταβολή της πραγματικότητας από αυτόν είναι ζήτημα νόησης.
Στα (1) και (2) υπάρχει η έννοια ανθρώπινος λόγος. Είναι ο τρόπος να επικοινωνούμε μεταξύ μας οι άνθρωποι. Η φύση επικοινωνεί μεταξύ μας με την πραγματικότητα.
Έ δεν θέλει πολύ μυαλό να καταλάβουμε ότι η γραφή είναι:
Α. Επικοινωνία ανθρώπου π.χ. bugman με φύση (γράφουμε σε ένα χαρτί ή σε ένα φορουμ)
Β. Επικοινωνία φύσης με άνθρωπο π.χ. Afham (διαβάζουμε ένα χαρτί ή ένα φόρουμ)
Που είναι η μαγεία; Απλά στην επικοινωνία μου με την φύση όρισα να το λάβει ο afham. Εκείνος στην επικοινωνία του με την φύση αναγνώρισε την προέλευση και τον προορισμό και έτσι το δέχτηκε (και νόησε) ότι είναι από τον bugman για εκείνον.
Να δηλαδή το μπέρδεμα(που ξεμπερδέψαμε):
Μεταφορά και Γέννηση νόησης κάνει η πραγματικότητα
Μεταβολή πραγματικότητας κάνει η νόηση.

Μεταβολή πραγματικότητας = σχηματισμός ή διαχωρισμός ουσιών. Μεταφορά νόησης = Λόγος
Γέννηση νόησης = Αντίληψη

(Η θεωρεία μου λέει ότι υπάρχει νοήση στο σύμπαν και πραγματικότητα, εδώ σύνδεσα τον λόγο ως μεταφορέα γνώσης ώστε να δούμε ότι η νόηση δεν είναι εκτός σύμπαντος αλλά εντός αυτού, αλλά δεν είναι πραγματικότητα δηλαδή ουσίες, αλλά αυτές ως λόγος ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ περιλαμβάνουν (είναι) η ΝΟΗΣΗ)
ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ DNA
Ο κύριος εγκέφαλος του ανθρώπου είναι το DNA. Το μυαλό είναι ο προσαρμοστής λεξιλογίων, ο προσαρμογέας για να διαβάζει μηνύματα από την φύση και να δίνει μηνύματα εκεί. Η απόφαση να δώσει μήνυμα βγαίνει από το DNA.
Το σώμα είναι επέκταση του εγκεφάλου για να στέκονται οι πομποί και οι δέκτες. Δηλαδή είτε μονοκύταροι οργανισμοί είτε πολυκύταροι, το DNA αποφασίζει, και δέχεται και στέλνει μηνύματα.
Συνοψίζοντας: το DNA είναι ουσία, η διάταξή του παράγει νόηση, η οποία θα μεταφερθεί σε άλλες ουσίες. Αυτές θα αντιλήφθούν, θα αναδιαταχθούν και θα μεταφέρουν νέες νοήσεις.....
Βλέποντας μακροσκοπικά την πραγματικότητα, βλέπουμε μεταβολές, δηλαδή νέα μηνύματα αν διαβάζουμε την διάταξη των ουσιών ή νέα θέση των ουσιών (ως μια υπόθεση μπροστά στην αδυναμία να διαβάσουμε την πραγματικότητα).
Πιο ψηλά βλέποντας το σύμπαν λέμε ότι βλέπουμε εμάς να σκεφτόμαστε την πραγματικότητα. Εμείς είμαστε μέρος της πραγματικότητας. Η σκέψη μας όμως δεν είναι, πρέπει να την προωθήσουμε σε αυτήν, να την κάνουμε πράξη.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[afham]

Αγαπητέ σύντροφε

Έχεις τεράστια ροπή προς τους συλλογισμούς. Δεν μπορώ να καταλάβω από πού αντλείς τόση ενέργεια.

Παρόλαυτά οφείλω να ομολογήσω ότι περνάς από το ένα στάδιο του συλλογισμού σου στο άλλο χωρίς να έχεις στεριώσει καλά τα πόδια σου στο σημείο που βρίσκεσαι, διατρέχοντας έτσι τον κίνδυνο να παίζεις "zenga" και να τρεμοπαίζει το επιχειρηματολογικό σου υπόβαθρο.

Και εξηγούμαι:

Θεωρείς δεδομένη μια μονοσήμαντη σημασία του "Λόγου" ως αγωγού. ΟΧΙ ΜΟΝΟ. Λόγος μπορεί να είναι

1) Η γλωσσική -γραπτή ή προφορική- πλήρωση εννοιών.
2) Η αιτία
3) Η λογική
4) Αλγεβρική έννοια (ο λόγος του τάδε προς το τάδε)
5) Το Ον -ο Θεός σε θρησκείες-
6) Η γλωσσική ικανότητα (το στάδιο πριν τη γλωσσική πλήρωση)
7) Η σύνεση (είσαι στα λογικά σου
Η υπόσχεση (έχεις το λόγο μου)
και πολλά άλλα που δε μου έρχονται τώρα στο μυαλό. Αυτή την έννοια τη χρωματίζεις εννοιολογικά κατά βούληση μέσα στους συλλογισμούς σου χωρίς να ξεκαθαρίζεις περί τίνος πρόκειται.

Περαιτέρω, το DNA δεν είναι η ουσία, ούτε παράγει νόηση. Το DNA είναι η ουσία του ανθρώπου από τη βιολογική διάσταση. Έτσι κατακερματίζεις τον ανθρώπο στα εξ'ών συνετέθει. Όταν φιλοσοφούμε δεν είμαστε απλά και μόνο ένα σύνολο κυττάρων ή ιστών, αλλά άνθρωποι με πνεύμα, λογική, φαντασία και αισθήσεις. Πολύ πιο πολύπλοκα πράγματα δηλαδή. Αν η βιολογία μας έλυνε τα υπαρξιακά/οντολογικά μας προβλήματα τότε θα ήταν όλα ωραία και εύκολα.

Ο άνθρωπος παράγει νόηση ως σύνολο και σε αυτό συμβάλλουν τα πάντα, ακόμα και πράγματα έξω από αυτόν, όπως το περιβάλλον που είναι υπεύθυνο για τα ερεθίσματα που θα δώσει στον άνθρωπο.

Επιπλέον δε βλέπω πουθενά απόδειξη για το πώς η σκέψη μας είναι εκτός πραγματικότητας. Ακόμα και το ότι μπορείς να φανταστείς, αυτό είναι πραγματικότητα! Στην πραγματικότητα υπάρχουμε. Είμαστε αναπόφευκτα συνδεδεμένοι με τον κόσμο μας και τα φθαρτά πράγματα.

Οι φαινομενολόγοι λένε πως δε γίνεται να πάρουμε το δέντρο και να το αλέσουμε με τη σκέψη μας. Δε χωράει. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η σκέψη μας βγαίνει και το συναντάει. Αυτό υποστήριξε και ο Heidegger, ο φιλόσοφος της μερίμνης, ο οποίος όρισε τον άνθρωπο ως ανθρωπομέριμνα, ως προβολή δηλαδή προς τον κόσμο, προς την πραγματικότητα.

Μήπως μια θεώρηση της σκέψης εκτός πραγματικότητας θα ήταν βολική για τους παραλογισμούς μας;

[Bugman]

Χμ, ένας λόγος ήταν και αυτό που έγραψες!
Αλλά στον δικό μου λόγο οι σκέψεις μου περί λόγο αφαιρούν άλλες έννοιες αυτού για να μπορώ να το χειριστώ όπως θέλω!
Σκέψη και Πραγματικότητα!
Στο διάβασου πόσες σκέψεις συναντάς και πόσες πραγματικότητες; Καμία σκέψη και μόνο πραγματικότητες. Οι σκέψεις είναι δικές σου.
Ό,τι παρατηρείς εχει γραμμένο μια κωδικοποίηση που σε προκαλεί να σκεφτείς.
Δεν προσέχεις μόνο έργα ανθρώπινα αλλά και "φυσικά". Γιατί;
Γιατί και στα δύο βρίσκεις μια κωδικοποίηση. Αυτή την κωδικοποίηση την λέω λόγο. Διότι και ο λόγος είναι μια κωδικοποίηση σκέψης.
Φαντάσου όμως κωδικοποίηση να γινόταν δίχως σκέψη; Εγώ δεν το φαντάζομαι! Φαντάσου όμως και μια κωδικοποίηση τέλεια! Μάλλον δεν υπάρχει τίποτα τέλειο!
Το φανταστικό είναι ότι μπορούμε να καταλάβουμε και το μισοτελειωμένο έργο. Δηλαδή τώρα αφού καταλάβαμε το υπόλοιπο από το μισό έργο, το εκτελέσαμε; ΟΧΙ και αυτό είναι η πραγματικότητα! Η σκέψη του υπόλοιπου είναι εκτός πραγματικότητας. Για να γίνει εντός πρέπει να υλοποιηθεί.

Δηλαδή φίλε afham η υλοποίηση της σκέψης δεν είναι το έργο, το πράγμα που μένει από αυτό είναι η πραγματικότητα.
Από την άλλη, η παρατήρηση της πραγματικότητας δεν μας δημιουργεί νέες σκέψεις; Τότε βλέπουμε να αλλάζει η πραγματικότητα; Όχι. Πρέπει να αποφασίσουμε και να ξεκινήσουμε έργο για να αλλάξει.
Η δική μας πρακτική δεν μπορεί να είναι διάφορη από την πρακτική όλου του σύμπαντος. Διαφορετικά εμείς θα είμασταν η επανάσταση στο σύμπαν, αλλά και η σκέψη είναι μια επανάσταση -το σπέρμα της αλλαγής της πραγματικότητας αλλά όχι μέρος της πραγματικότητας.
Για να μην πούμε λοιπόν ότι υπάρχει κάτι εκτός πργματικότητας, στο πουθενά, λέμε ότι το σύμπαν περιλαμβάνει τις σκέψεις και τις πραγματικότητες τα οποία το ένα καθρεφτίζει το άλλο. Λέμε επίσης ότι ο χρόνος είναι αλλαγή της πραγματικότητας σε νέα, ενώ οι σκέψεις δεν είναι φθαρτές αλλά αυξάνουν λογαριάζοντας και τις παλαιές πραγματικότητες.

Γι΄αυτό το σύμπαν τελικά φαίνεται (σήμερα) να είναι ένα κλάσμα (λόγος) πραγματικότητας προς νόηση. Ο χρόνος πως κοιλάει στο σύμπαν; Μάλλον παλμικά, όποτε αλλάζει η πραγματικότητα (στο μέτρο του χρόνου που θέτουμε ως μια σταθερή μεταβολή), θα έχουμε το βέλος του χρόνου να προχωράει. Όποτε αλλάζει η νόηση το βέλος στέκεται, δεν αλλάζει η πραγματικότητα, μέχρι να βγει απόφαση πώς η πραγματικότητα θα αλλαχτεί (αυτό ακούγεται χαζό αλλά προσπαθώ να απλώσω τις δυνατές ενέργειες που πρέπει να γίνουν ώστε να γίνεται κατανοητό).
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!