ahso Πρύτανης
Εγγραφή: 30 Αύγ 2006 Δημοσιεύσεις: 359
|
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Νοέ 26, 2006 4:48 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Μάλλον όπως τα λες είναι, Candide.
Ίσως όμως πάλι για μερικούς - όχι για όλους.
Έρχεται στο νου μου η άλλη συζήτηση που κάνουμε παράλληλα, για το νόημα της ζωής. Εκεί έγραψα πάνω-κάτω (και κατά καιρούς) ότι για μένα δεν υπάρχει νόημα στη ζωή, εκτός από αυτό που θέτει το ίδιο το ζων υποκείμενο κι ότι στη δική μου ζωή νόημα μπορούν να δώσουν κάποιες ηδονές, ειδικά αυτές που απορρέουν από γνώση και προσφορά στη γνώση και ίσως και από προσφορά στην κοινωνία. Εννοείται ότι η απουσία πόνου πρϋποτίθεται.
Μια και δεν θεωρώ ότι έχει νόημα να συνεχίζεται η ζωή, δεν θεωρώ ότι πρέπει ν΄αφήσω τα γονίδιά μου πίσω μου. Κι έτσι δε θα βρεθώ (κι εγώ όπως και άλλοι) στη θέση του οργανισμού που θα υποφέρει χάριν των απογόνων του.
Αναφέρεις επίσης την αφοσίωση σε κάτι ανώτερο, κάτι που μας υπεβαίνει. Σε κάτι τέτοιο αναφέρομαι κι εγώ όταν μιλάω για προσφορά στη γνώση και στην κοινωνία. Αλλά δυστυχώς δεν είμαι σε θέση για κάτι τέτοιο, παρ΄όλο που ήταν πάντα το όνειρό μου.
Πριν πολλά χρόνια πίστευα και στη θυσία για κάποιους κοινωνικούς σκοπούς (κοινωνικές επαναστάσεις) - τώρα όχι πια, ξέροντας πόσο μάταιη είναι η οποιαδήποτε προσπάθεια και ότι είναι σχεδόν σίγουρο πώς θα καταλήξει.
Δια ταύτα... παραπέμπω στην ιδεολογία και τις δυνατότητες καθενός και προσωπικά ... παραμένω στην ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΝΟΥ.
Αγαπητέ μου Candide, σ΄ευχαριστώ που μου βάζεις δύσκολες ερωτήσεις! Με βοηθάς να συνειδητοποιώ διάφορα |
|
Candide Καθηγητής
Εγγραφή: 04 Νοέ 2006 Δημοσιεύσεις: 64 Τόπος: Πειραιάς
|
Δημοσιεύθηκε: Δευ Νοέ 27, 2006 9:50 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Φίλε Ahso,
Κι εγώ σ' ευχαριστώ για την αξιόλογη συζήτηση που έχουμε... Χαίρομαι πολύ αν σου δίνω ερεθίσματα για σκέψη!
Το μόνο σημείο που διαφωνώ, σε όσα γράφεις, είναι για το νόημα της ζωής. Για μένα, προσωπικά, υπάρχει και νόημα και σκοπός, τόσο στον κόσμο όσο και στη ζωή. Ωστόσο, δε στέκομαι εκεί ούτε και θα προσπαθήσω ποτέ να πείσω κάποιον για το αληθές της πεποίθησής μου... Πρόκειται για ένα ζήτημα που δεν επιδέχεται αποδείξεις ούτε απο τη μια ούτε απο την άλλη πλευρά. Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν, άλλες εύλογες κι άλλες όχι.
Στα υπόλοιπα συμφωνώ, ιδιαίτερα στο σημείο που κάνεις λόγο για προσφορά στη γνώση και στην κοινωνία.
Έχεις δίκιο, επίσης, στη θέση σου για τις κοινωνικές επαναστάσεις...
Εγώ είμαι εναντίον της επανάστασης, όχι όμως εξαιτίας της ματαιότητάς της. Είμαι εναντίον της γιατί είμαι υπερ της βαθμιαίας εξέλιξης.
Μια επανάσταση μπορεί να γίνει και πάνω στην παρόρμηση της στιγμής ενώ η εξέλιξη προΰποθέτει πρόγραμμα, υπομονή, έλεγχο των παρορμήσεων και σταθερότητα: Αυτά ακριβώς που λείπουν απο το πνεύμα της σημερινής εποχής!
Για το όνειρό σου τώρα...
Πολλές φορές, αλλιώς θέλουμε κάποια πράγματα και αλλιώς έρχονται.
Καμιά φορά, συμβαίνουν και πράγματα υπεράνω φαντασίας, πράγματα που δε θα συνέβαιναν ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα...
Δεν ξέρω, βέβαια, ποιό ακριβώς ήταν το όνειρό σου αλλά η προσφορά προς την κοινωνία είναι πολυδιάστατη και μπορεί να περάσει μέσα απο πάμπολλες ατραπούς.
Το ίδιο ισχύει και με την προσφορά προς τη γνώση.
Αν και το πιο σημαντικό απ' όλα είναι η εφαρμογή της (όποιας) γνώσης στην ΠΡΑΞΗ.
Πριν χρόνια, φίλε μου Ahso, προσπαθούσα να βρω το δρόμο μου. Τότε διάβαζα περισσότερο απ' ό,τι τώρα και προσπαθούσα να βρω το νόημα της ζωής και να καταλάβω γιατί ο κόσμος λειτουργεί, πολλές φορές, παράλογα και αδιάφορα...
Γκρίνιαζα για το ένα, γκρίνιαζα για το άλλο!
Μέχρι που μια μέρα, η (τότε) γυναίκα μου, μου είπε το εξής: ''Σκέψου λιγότερο και ζήσε περισσότερο. Αν μπορέσεις, κάνε ευτυχισμένους όσους φέρει η ζωή μπροστά σου και δε χρειάζεται να κάνεις τίποτα άλλο''...
Τότε, αυτό που είπε μου φάνηκε απλώς χαριτωμένο.
Σήμερα, σκέφτομαι οτι μάλλον είχε δίκιο... _________________ ''Πρέπει να καλλιεργήσουμε τον κήπο μας'' |
|