Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Παρμενίδης, Είναι και Μηδέν

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
vv
Πρύτανης


Εγγραφή: 11 Ιαν 2004
Δημοσιεύσεις: 700

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιαν 23, 2005 3:37 pm    Θέμα δημοσίευσης: Παρμενίδης, Είναι και Μηδέν Απάντηση με Συμπερίληψη

Έχουμε γράψει τόσες φορές γι' αυτον το γίγαντα της παγκόσμιας φιλοσοφίας και, ειδικότερα, μεταφυσικής Παρμενίδη, αλλά δεν αφιερώσαμε σ' αυτόν κάποια θεματική ενότητα.

Βασικές θέσεις του Παρμενίδη:

"Έστι γαρ Είναι, μηδέν δ' ουκ έστι!"

"Το νοείν και το Είναι ταυτίζονται!"

Θα επηρεάσει Όλη τη μετέπειτα πορεία της Φιλοσοφίας, καθώς όλα τα μετέπειτα Μεγάλα συστήματα, στην ουσία, θα ενέχουν την κεντρική του οντολογία ή σπέρματά της και βασικά της στοιχεία.

Ένα έργο τομή στην κατανόηση και κατάκτηση του Παρμενίδη, όπου σκιαγραφείται υπέροχα η σχέση ανάμεσα στο Μηδέν και στο Είναι είναι το έργο του κυρίου Π. Θανασά: Ο πρώτος "δεύτερος πλούς": Είναι και Κόσμος στο ποίημα του Παρμενίδη, Ηράκλειο 1998.


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την vv στις Πεμ Ιούν 16, 2005 5:16 pm, επεξεργάσθηκε 2 φορές συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 24, 2005 11:28 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Τεράστια υπόθεση ο Παρμενίδης και η ελεατική σχολή. Για την ώρα και για να έχουν όλοι μια ιδέα για τι πράγμα μιλάμε ιδού ότι μπόρεσα να βρώ από το ποίημά του. Ο Peter Kingsley λέει τα εξής για αυτόν. Έχει λεγθεί και όχι άδικα πως όλη η δυτική φιλοσοφία δεν είναι παρά μια απλή υποσημείωση στα έργα του Πλάτωνα. Το ίδιο θα πρέπει να συμβαίνει για τον Πλάτωνα σε σχέση με τον Παρμενίδη.


Οι φοράδες που με μεταφέρουν μέχρι εκεί που φτάνει η λαχτάρα
συνεχίζουν να τρέχουν αφού ήλθαν και με έφεραν στον θρυλικό δρόμο
της θεότητας, που μεταφέρει τον άνθρωπο που γνωρίζει μέσα από το αχανές
και σκοτεινό άγνωστο. Και μεταφέρομαι καθώς οι φοράδες ξέροντας
που ακριβώς να πάνε, συνεχίζουν να με μεταφέρουν μοχθώντας στο άρμα,
και οι κοπέλες προχωρούσαν μπροστά. Και ο άξονας των τροχών έβγαζε
τον ήχο ενός αυλού που σάλπιζε από την πίεση των καλοστρογγυλεμένων τροχών
στις δύο πλευρές, καθώς έτρεχαν γοργά, οι νέες γυναίκες, οι κοπέλες, οι κόρες
του Ήλιου που είχαν αφήσει τα δώματα της νύχτας για να βγουν στο φως,
και με τα χέρια έσπρωξαν πίσω τα πέπλα από τα πρόσωπά τους.

Εκεί είναι οι πύλες των δρόμων της Νύχτας και της Μέρας, που κρατιούνται
γερά στην θέση τους ανάμεσα στο ανώφλι, και ένα πέτρινο κατώφλι.
Και φτάνουν μέχρι τον ουρανό, κλεισμένες με γιγάντιες πόρτες. Και τα κλειδιά,
που μία ανοίγουν μία κλειδώνουν, τα κρατάει γερά η Δίκη, αυτή που πάντα
απαιτεί ακριβή ανταπόδοση. Και με απαλά πλάνα λόγια οι κοπέλες την έπεισαν
πονηρά, να τραβήξει πίσω αμέσως, μόνο γι αυτές, την μπάρα που κλειδώνει τις
πύλες. Και καθώς οι πόρτες άνοιξαν, κάνοντας τους μπρούντζινους άξονες
με τα καρφιά να γυρίσουν, τώρα ο ένας μετά ο άλλος, μέσα στους αυλούς τους,
δημιούργησαν ένα τεράστιο χάσμα. Ίσα μέσα πέρασαν τα κορίτσια κρατώντας
καλά την πορεία τους για το άρμα και τα άλογα, ίσια κάτω στον δρόμο.

Και η θεά με υποδέχτηκε καλοσυνάτα, και πήρε το δεξί μου χέρι στο δικό της
και είπε αυτά τα λόγια καθώς μου απευθυνόταν. "Καλώς ήλθες νεαρέ που έχεις
για συντροφιά αθάνατες αρματηλάτισσες, και φτάνεις στο σπίτι μας με τις φοράδες
που σε μεταφέρουν. Γιατί δεν ήταν μοίρα κακή που σε έστειλε να ταξιδέψεις σ αυτόν
τον δρόμο, τόσο μακριά από την πεπατημένη των ανθρώπων, αλλά το Ορθόν και
το Δίκαιον. Και εκείνο που χρειάζεσαι είναι να μάθεις τα πάντα, και την ακλόνητη καρδιά της πειστικής Αλήθειας, και τις γνώμες των θνητών, στις οποίες δεν υπάρχει
τίποτε που να μπορείς αληθινά να εμπιστευτείς. Αλλά ακόμη κι έτσι, θα το μάθεις
κι αυτό, πως οι πεποιθήσεις που βασίζονται στα εξωτερικά φαινόμενα πρέπει να είναι
πιστευτές διαπερνώντας τελείως τα πάντα»
Παρμενίδης
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 24, 2005 3:59 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

αυτο το << με απαλα λογια πλανα την επεισαν οι κοπελες πονειρα>>δε θυμιζει τον τροπο που ανεβηκε ο ερμης στον ολυμπο,λεγοντας ψεματα οτι δεν τα ειχε σκοτωσει αυτος τα ιερα ζωα?
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 26, 2005 6:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Οι κοπέλες αυτές είναι η μέρα και η νύχτα, (κόρες του Ήλιου) οι δύο πρωταρχικές αντιθέσεις δηλαδή, ουρανός γή ή ζωή και θάνατος. Προσέξτε πως όλες οι θεότητες ακόμα και τα άλογα είναι θηλυκά. Τίποτα το αρσενικό εδώ. Φυσικά μιλάμε κυρίως για την δύναμη της αποδοχής που είναι θηλυκής φύσης. Για αυτό λόγω της επιθυμίας του να μάθει το Ορθόν και το Δίκαιον βρίσκεται εκεί και όχι για άλλον λόγο.
Ο Παρμενίδης δεν πάει προς το φως όπως θα περίμενε κάποιος ή όπως θα εννοούσε προφανώς την φιλοσοφία, αλλά πάει ανάποδα πάει προς τα κάτω, εκεί που δύει ό ήλιος και που τον μεταφέρουν τα άλογά του, δηλ το βουλητικό, το λογιστικό, το θυμικό, και το επιθυμητικό. Η σωστή τους συνεργασία είναι η λαχτάρα του που τον πάει τόσο μακριά (προς τα κάτω) όσο μεγάλη είναι. Το χάσμα που ανοίγεται πίσω από τα δώματα της μέρας και της νύχτας δηλαδή της δυάδας ή ισότητας είναι τα άδυτα της μονάδος, ο Τάρταρος, το ακατανόητο μηδέν. Εκεί πηγαίνει συνειδητά ο Παρμενίδης γιατί «γνωρίζει». Γνωρίζει δηλαδή πως αν αντέχεις το σκοτάδι και την αδικία και μπορείς να κάτσεις εκεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα, (το τελευταίο ισοδυναμεί με θάνατο, μόνο κάποιος που του είναι το ίδιο να ζει ή να μην ζει μπορεί να το κάνει) τότε θα δεις πως μέσα από εκεί αναδύεται το Ορθόν και το Δίκαιον. Έτσι όταν γυρίσεις πίσω δεν είσαι ποτέ ποια ο ίδιος. Κατά κάποιον τρόπο δηλαδή θα έχεις πεθάνει ούτε ο πατέρας σου δεν θα σε αναγνωρίσει και προφανώς θα πέσει στην θάλασσα, όπως έκανε ο πατέρας ενός άλλου μυημένου που επίσης γύρισε αλλά δεν ήταν «αυτός» δηλαδή ο Θησέας όταν έφευγε.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
john
Πρύτανης


Εγγραφή: 09 Δεκ 2003
Δημοσιεύσεις: 767
Τόπος: ΧΩρΑ Της λΗΘης

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 26, 2005 7:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ama mporeis na meineis sto skotadi sa na mh trexei tipota tote mporeis meta na breis to dikaio ...kai to swsto to omorfo , auto mou thimizei kati pou diavasa sto periodiko to abaton ...kai milage gia th melagxolia ..to oti auth h katastash ,ths melagxolias, mporei na se anevasei se megalutera strwmata sofias kai empneushs ... kai gia paradeigma fernei ton Platwna kai to Dhmokrito ...oi opoioi htane melagxolikoi ... opws exoume mathei apo thn istoria

opote an auto isxuei ..tote h melagxolia einai to antiheto apo thn xara ths autognwsias (tou gnwthi sauton) pou poles fores thn exw noisei,opws kai th melagxolia, kai sauth th katastash niotheis to gnwthi sauton na sou fotizei to dromo ...sa na xerei ti prepei na kaneis kai katalavaineis ti sou ginete ..einai apisteuto feeling pragmatika ...opote pali brethika sto staurodromi ths duadikothtas ...

kai gia na to kleisw ...ola auta pou eipes ouliathh mou thimizoun to rhto tou hrakleitou ...to oti o aniforos kai o kariforos einai o idios dromos ...

dhl otan les oti menwntas sto skotadi briskeis thn alithia ... tote na to pw alios

dhl otan les oti menwntas sth alithia briskei to skotos ..tote mporw na pw oti oi metablhtes skotos -fos (h alithia) einai h idia metablhth ...h mia den ifistatai xwris thn allh ..einai to idio prama..anapofektes kai oi duo ...kai kapou edw kolaei o arithmos 3 pou isws na einai h sunhdhtopoihsh ths duadikothtas se ena pio prwxwrhmeno stadio ... Wink
_________________
λενε πως η φιλοσοφια ξεκιναει με την αμφισβητηση ,,,ομως δεν βλεπω ποτε κανεναν να αμφισβητει τον ιδιο του τον εαυτο ..
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 29, 2005 1:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Η συνειδητοποίηση της αλήθειας ειδικά αν ο πάνω και ο κάτω δρόμος είναι ίδιος όπως λέει ο Ηράκλειτος το μόνο σταθερό που φαίνετε να προϋποθέτει είναι η συνέπεια. Λαχτάρα το αποκαλεί ο Παρμενίδης και έχει δίκιο. Μόνο αυτή μπορεί να καταρρίψει τον ιδιωτικό κόσμο μέσα στον οποίο κατοικεί ο καθένας μας και να αποκαλύψει ότι πράγματι είναι αληθινό πέραν του ιδιωτικού. Και αυτό δεν γίνεται με απλούς διανοουμενίστικους τρόπους. Απαιτεί κάτι πολύ περισσότερο απ αυτό αν και σίγουρα απαιτείται και η θεωρία.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Φεβ 22, 2005 5:21 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

thelw na rwthsw kati.mhpws telika ayto pou leei o ouliathis skotadi kai adikia pros ta opoia kinithike syneidhta o parmenidhs,einai h anagkh?o thanatos einai meros ths anagkhs,etsi katalavainw oti gi ayton pou den exei diafora na zei h na mh zei(exei dhladh symfiliothei me thn anagkh,pou shmainei to parathma tou egw) tha gnorisei to orthon kai to dikaion.mhpws dhladh to geniko dikaio tou opoiou meros einai h anagkh,se proswpiko epipedo to leme adikia?an einai na leme ayto adikia tote kai to fai pou trwme etsi na to leme
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Φεβ 24, 2005 12:49 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Όσον αφορά το αν ο Παρμενίδης θεωρεί την συμφιλίωση με την ανάγκη και το παράτημα του εγώ ως απαραίτητη προυπόθεση για την αντίληψη του τι σημαίνει ορθόν και δίκαιον θα έλεγα πως πράγματι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όντως έτσι τα θεωρεί
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center