ο χριστιανισμός σα συνομωσία

[iason]

Α να χαθείτε ρε. Κούρε, άσε τα σάπια και απάντησε στο ερώτημά μου.
Εκείνο για το εγώ... ξέρεις εσύ τώρα...
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Bugman]

Το ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να συζητήσουμε ένα ζήτημα που έχει κορυφωθεί τρεις φορές, Μια φορά περί εξουσίας και χριστιανισμού. Μια φορά περί μεταφυσικού. Μια φορά περί νιτσεϊκού διλήμματος "υπάρχει ή όχι αθανασία" και οι επιπτώσεις του ερωτήματος στη δημιουργία των "Νιτσεϊκών Κρατών" -από τον νν.
Απλά ο Alkiviadis επανεφέρει το ζήτημα της μεταφυσικής.
Βεβαίως πολλές φορές έκανε κοιλιά το θέμα, με ωραίο τρόπο, με arka και μαστίγια!
Δεν χρειάζεται μετά την δομημένη απάντηση του νν να συζητήσουμε το θέμα. Δεν υπάρχει γενικό θέμα περί συνομωσίας αλλά ειδικό περί αυτού που λέει ως συνομωσία ο Nitse. Το καταλάβαμε όταν το ανέπτυξε ο νν.
Γι΄αυτό και ο τίτλος της συζήτησης έπρεπε να ήταν πιο ειδικός "...όπως μας λέει ο Νίτσε."
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[Kouros]

Ιασον, προσπαθώντας να απαντήσω στην ερώτησή σου, σχετικά με την οριοθέτηση και την εξέλιξη του εγώ, θα έλεγα τα εξής.
Άλλο η οριζόντια αλλαγή και άλλο η κάθετη μεταμόρφωση.
Άλλο να μετακινηθώ από το ένα δωμάτιο του ορόφου (το λιγότερο ευχάριστο), σ'ένα άλλο του ίδιου ορόφου (που είναι περισσότερο ευχάριστο), και άλλο να μετακινηθώ από τον έναν όροφό στον άλλο.
Υπάρχουν δύο κινήσεις λοιπόν, δύο ειδών αλλαγές, σ'αυτό που θεωρούμε εξέλιξη του εαυτού μας. Εμείς σε ποια αναφερόμαστε;

Όλη σχεδόν η κλινική ψυχολογία και οι διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις - ακόμα και οι διάφορες θεωρήσεις του λεγόμενου new age (στην μεγάλη τους πλειονότητα τουλάχιστον) - νοιάζονται για την οριζόντια αλλαγή (έστω και αν ισχυρίζονται το άλλο, πράγμα που σημαίνει ότι ψεύδονται). Για την μετατόπιση του ατόμου π.χ. το από το <<δωμάτιο της νεύρωσης>>, σ'αυτό της <<υγείας>>.
Από την άλλη, όλες οι πνευματικές παραδόσεις του πλανήτη - και οι ελάχιστες αληθινές πνευματικές προσεγγίσεις του new age, αλλά και κάθε αληθινή πνευματική θεώρηση - νοιάζεται για την κάθετη μεταμόρφωση του ατόμου.

Στην μεν πρώτη περίπτωση έχουμε πιθανόν την προσαρμογή στην κοινωνία μιας κάμπιας απροσάρμοστης κοινωνικά, και στην δεύτερη την μεταμόρφωσή της από κάμπια σε πεταλούδα (ίσως και διατηρώντας τον <<απροσάμοστο>> χαρακτήρα της).
Στην μεν πρώτη περίπτωση υπάρχει απλώς μια μετατόπιση από το ένα δωμάτιο στο άλλο, χωρίς να χάνεται η αξία του ορόφου, στην μεν δεύτερη απαιτείται μια συνειδητή απαξίωση ΟΛΟΥ του όροφου (κυρίως ως προιόν μεγάλης δυσαρέσκειας και συνειδητοποίησης της ματαιότητάς και της υποβαθμισμένης ποιότητας ύπαρξης που προσφέρει - σχεδόν όλα τα υπαρξιστικά έργα τέχνης περιγράφουν διάφορες εικόνες της ματαιότητας αυτού του ορόφου) και προυποθέτει τον θάνατο (την συνειδητή αποταύτιση) ΟΛΟΥ του ορόφου για να λειτουργήσει.

Οποιδήποτε "εγώ" λοιπόν (λιγότερο ή περισσότερο ευχάριστο, λιγότερο ή περισσότερο προσαρμοσμένο, κ.ο.κ.), είναι μία από τις πλευρές της κάμπιας, αλλά το αληθινό εγώ είναι αυτό της πεταλούδας.
Τα μεν πρώτα δύναται να οριοθετηθούν και να ειπωθούν λεκτικά, το μεν δεύτερο μπορεί μονάχα να βιωθεί, ενώ η περιγραφή ενός τέτοιου βιώματος ξεφεύγει από κάθε λεκτική περιγραφή. Αν και οι πεταλούδες μεταξύ τους δύναται να επικοινωνήσουν, αλλά μονάχα μεταξύ τους.
'Οπου όροφοι τα διάφορα επίπεδα συνειδητότητας (τα διάφορα επίπεδα "είναι" και όχι σκέψης), οι διάφορες οντολογικές υποστάσεις...
Σε ποια εξέλιξη αναφερόμαστε λοιπόν;

[iason]

Δεν είμαι σίγουρος ότι σ΄ έπιασα. Δεν έθεσα θέμα εξέλιξης, παρότι βέβαια δεν την ξεχνάμε. Ρώτησα, πώς ενώ αποδέχεσαι το γεγονός της δυσκολίας στον ορισμό-ταυτοποίηση-προσδιορισμό-οριοθέτηση του Εγώ (ακόμα και την έξέλιξη αυτή αν δεις), πώς από την άλλη μιλάς για τις ανάγκες του. Πώς ορίζεις τις ιδιότητες αυτού του εγώ, χωρίς να ορίζεις καν αυτό το ίδιο;

Το γεγονός ότι επικοινωνούμε με λέξεις - κατ΄ ανάγκην- θεωρείς ότι μάς στερεί την επικοινωνία;
Εγώ λέω κάτι άλλο: η πραγματική επικοινωνία δεν υπακούει σε κανόνες επικοινωνίας.

Επικοινωνία προσδοκώ, Κούρε, όχι κανόνες...
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.

[Kouros]

Ιασον προσπαθώντας να απαντήσω στην ερώτησή σου γύρισα λίγα μυνήματα πιο πίσω όταν και την διατύπωσες για πρώτη φορά και εκείνο που με μπερδεύει είναι η φράση "πόσα ερεθίσματα μας ανήκουν ".
Με μπερδεύει το "μας ανήκουν".
Δεν καταλαβαίνω σε ποιο σημείο του μυνήματός μου αναφέρεσαι ακριβώς.
Εν πάσει περιπτώσει επειδή όντως μίλησα λίγο <<ξεκάρφωτα>> για το θέμα της προσοχής, χωρίς πρώτα να επεξηγήσω κάποια άλλα πράγματα, θεωρώ φυσικό να υπάρχει μια δυσκολία να γίνω κατανοητός (και άρα αδυναμία επικοινωνίας), γι'αυτό και αποφάσισα να ξεκαθαρίσω σε μια από τις επόμενες ημέρες, πως αντιλαμβάνομαι πρώτα κάποιες άλλες έννοιες (όπως το είμαι και το υπάρχω) και μετά να απαντήσω και στο ερώτημά σου.
Θερμή παράκληση μόνο, όταν ρωτάμε να αναφέρουμε και τα συγκεκριμένα αποσπάσματα, ώστε να διαφυλάξουμε, πέρα από τις πιθανές συμφωνίες και διαφωνίες (που δεν με νοιάζουν σχεδόν καθόλου), το επικοινωνίσιμο των απόψεών μας (που με νοιάζει πραγματικά).