Ματαιότης ή Υπέρβασις;

[Chaos]

Οι γάτες των φορτηγών

Οι ναυτικοί στα φορτηγά πάντα μια γάτα τρέφουν,
που την λατρεύουνε, χωρίς να ξέρουν το γιατί,
κι αυτή, σαν απ' τη βάρδια τους σχολάνε κουρασμένοι,
περήφανη στα πόδια τους θα τρέξει να τριφτεί.

Τα βράδια, όταν η θάλασσα χτυπάει τις λαμαρίνες,
και πολεμάει με δύναμη να σπάσει τα καρφιά,
μέσα στης πλώρης τη βαριά σιγή, που βασανίζει,
είναι γι' αυτούς σα μια γλυκιά γυναίκεια συντροφιά.

Είναι περήφανη κι οκνή, καθώς όλες οι γάτες,
κι είναι τα γκρίζα μάτια της γιομάτα ηλεκτρισμό'
κι όπως χαϊδεύουν απαλά τη ράχη της, νομίζεις
πως αναλύεται σ' ένα αργό και ηδονικό σπασμό.

Στο ρεμβασμό και στο θυμό με τη γυναίκα μοιάζει
κι οι ναύτες περισσότερο την αγαπούν γι' αυτό'
κι όταν αργά και ράθυμα στα μάτια τους κοιτάζει,
θαρρείς ένα παράξενο πως φέρνει πυρετό.

Της έχουν πάντα στο λαιμό μια μπακιρένια γύρα,
για του σιδέρου την κακήν αρρώστια φυλαχτό,
χωρίς όμως, αλίμονο, ποτέ να κατορθώνουν
να την φυλάξουν από τον μαύρο θάνατο μ' αυτό.

Γιατί είναι τ' άγρια μάτια της υγρά κι ηλεκτρισμένα
κι έτσι άθελα το σίδερο το μαύρο τα τραβά,
κι ουρλιάζοντας τρελαίνεται σ' ένα σημείο κοιτώντας
φέρνοντας δάκρυα σκοτεινά στους ναύτες και βουβά.

Λίγο πριν απ' το θάνατον από τους ναύτες ένας,
- αυτός οπού 'δε πράματα στη ζήση του φριχτά -
χαϊδεύοντάς την, μια στιγμή στα μάτια την κοιτάζει
κι ύστερα μες στη θάλασσα την άγρια την πετά.

Και τότε οι ναύτες, που πολύ σπάνια λυγά η καρδιά τους,
πάνε στην πλώρη να κρυφτούν με την καρδιά σφιχτή,
γεμάτη μια παράξενη πικρία που όλο δαγκώνει,
σαν όταν χάνουμε θερμή γυναίκα αγαπητή.

Νίκου Καββαδία
"Μαραμπού"
Εκδόσις ΑΓΡΑ - 1992
_________________
Ψάχτης, Ξερόλας, Ανακατωσούρας, Καλότροπος, Κακόψυχος...
http://chaos-excavations.blogspot.com/

[sofkour]

Πάντα ασφυκτιούσε στις παρενθέσεις.
Γύρευε τους σκοπούς σε επίπεδες διασυνδέσεις,
με ό,τι τον πονούσε και τον βασάνιζε,
και παρ' όλη τη λιτότητα των λικνισμάτων,
άφηνε ένα ποτάμι υπονοούμενα,
που η ανημποριά των αμύητων το διατητούσε αδιάπλευστο.
"Βασιλεύ, ουράνιε" ψιθύριζε "παράκλητε,
όταν εξαντλήσεις τη συγγνώμη,
όταν αποκληρώσεις τους δούλους και
όταν αποσυνθέσεις το ζωογόνο σου πηλό,
στρέψε τα νερά και του δικού μου ποταμού,
για να ποτίζουν τους κήπους της επόμενης δημιουργίας".


ΔΗΜΗΤΡΗΣ Χ. ΦΑΦΟΥΤΗΣ
ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ
(Ποιήματα)

[steppenwolf]

H ματαιότητα και η υπέρβαση είναι οι δύο πόλοι , όμως δύο πόλοι που έχουν ένα κοινό στοιχείο.
Είναι και οι δύο, πόλοι αφύπνισης.

Υπό μία έννοια, η ματαιότητα είναι ένα είδος υπέρβασης.
Σα να λέμε, ''τα παραμύθια μας τελείωσαν''.
Για τον άνθρωπο που ''ξυπνά'' από τα κάθε είδους '' παραμύθια'' (δόξα, υστεροφημία, χρήμα, κύρος, image...κλπ) για τον άνθρωπο που ανακαλύπτει και αντιλαμβάνεται την ρευστότητα και σχετικότητα κάθε φαινομένου, που στέκεται απέναντι στην επίγνωση του γεγονότος του αναπόφευκτου θανάτου, δεν υπάρχει πια αραξοβόλι σε παραμύθια - εικονικές πραγματικοτητες.

Εκεί λοιπόν ξεπροβάλει το ερώτημα: Ματαιότητα ή υπέρβαση?

Είναι ουσιαστικά δύο νοοτροπίες - στάσεις απέναντι στον θάνατο.
Δύο μονοπάτια συμφιλίωσης με την ιδέα του θανάτου, αλλά και πιο ενεργής βίωσης της ζωής, αφού ο φόβος του θανάτου είναι το εμπόδιο στην βίωση της.

Για μένα ο δρόμος είναι ο υπερβατισμός (η νοοτροπία της υπέρβασης), σίγουρα όμως ο μόνος άλλος δρόμος είναι ο μηδενισμός (η νοοτροπία της ματαιότητας) ενδιάμεσοι δρόμοι για τους γνώστες δεν υπάρχουν, μόνο για όσους βρίσκονται σε άγνοια.

[/i]
_________________
1. '' Τα πάντα ρει'' - όλα είναι πιθανά!
2. Αντικειμενικά είναι μόνο τα γεγονότα. Σχετικές και πρόσκαιρες οι ερμηνείες τους.
3.Ψυχή = Ο πάντα παρόν πίσω από το πλήθος των εναλασσόμενων τάσεων, στάσεων και απόψεων, βουβός παρατηρητής .

[xristina2]

Όταν είσαι ποιητής είναι πιο εύκολο να υπερβαίνεις τη ματαιότητα, βλέπεις ένα γατάκι και το κάνεις στιχάκι, το χαϊδεύεις, το πετάς στη θάλασσα, ό,τι θέλεις.

[kaneis]

κανε το καλο και ριχτο στο γυαλο.αν υπηρχε διλλημα υπερβασης η ματαιοτητας το ρητο θα ηταν κανε το καλο η ριχτο στο γυαλο
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει

[spyros]

Ο Άλφα βγήκε από το ιατρείο σαν υπνωτισμένος.
Στα αυτιά του βούιζαν λέξεις ιατρικών όρων ανάκατες με πρωτόγνωρα συναισθήματα μηδενισμού. Συναισθήματα που μόνο μια ξαφνική διάγνωση σοβαρής ασθένειας μπορεί να φέρει.
Άφησε το κορμί του να το οδηγήσουν οι μηχανικές κινήσεις των βημάτων του.
Χωρίς σκοπό, απλά περπατούσε. Περπατούσε και σκεφτόταν.
Μα, είναι δυνατόν να τελειώνουν όλα, έτσι ξαφνικά;
Σαν κάποιος να κλείνει το ρεύμα στη αποκορύφωμα της γιορτής.
Και ο Άλφα έβλεπε τη ζωή ως γιορτή-τουλάχιστον μέχρι τότε ( άλλωστε ήταν μόλις 37 ετών ).
Είναι δυνατόν να είναι τα πάντα τόσο μάταια; Τόσα όνειρα, φιλοδοξίες, ανταγωνισμοί, αγώνες, έρωτες..και τελικά τι;
Θυμήθηκε αστραπιαία μια φράση, που όταν την είχε πρωτακούσει χαμογέλασε: «όταν ο άνθρωπος κάνει όνειρα, ο Θεός γελάει.»
Τώρα δεν χαμογέλασε. Έτρεμε. Ο Θεός…ο Θεός.. σκέφτηκε.
Είχε ανάγκη κάποιον να τον κρατήσει. Αν και δεν ήταν πιστός, κίνησε για την πιο κοντινή εκκλησία.
Άναψε κερί και κάθισε στο πιο απόμερο σημείο του αδειανού ναού.
Ηρέμησε.
Άρχισε να βάζει τις σκέψεις του σε τάξη. Πως θα το πει στην Βήτα, ποιοι πρέπει να το μάθουν και ποιοι όχι, πως θα προγραμματίσει την εγχείρηση και την δουλειά.
…
Η εγχείρηση πήγε καλά. Μεταστάσεις δε βρέθηκαν αλλά θέλει ακτινοθεραπείες και συχνή παρακολούθηση. Ο αγώνας συνεχίζεται..
…
Η ζωή του Άλφα έχει αλλάξει. Έπαψε πια να ζει για να δουλεύει. Τώρα δουλεύει για να ζει. Απαραίτητα πλέον τα ταξίδια με την οικογένεια και πολύ πιο ενεργό συμμετοχή στο μεγάλωμα των παιδιών. Μάλιστα πρόσφατα ξανακάθισε στα φοιτητικά έδρανα ως μεταπτυχιακός φοιτητής.
Νοιώθει τυχερός που είδε τη ζωή του να αλλάζει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Αισθάνεται ότι τώρα ζει πραγματικά!
Και νοιώθει συγκλονισμένος όταν αναλογίζεται ότι η αιτία να ανακαλύψει αυτήν την θαυμάσια νέα ζωή, ήταν το πέρασμα από μια θανατηφόρο ασθένεια.

Και η ματαιότης; Τι γίνεται με το γεγονός ότι όλα και όλοι μας έχουμε μια ημερομηνία λήξης;
Μα εκεί βρίσκεται το νόημα της ζωής:
Στην υπέρβαση της ματαιότητάς της! Στον προσωπικό αγώνα του κάθε ανθρώπου να υπερβεί αυτήν την ματαιότητα και να ανακαλύψει τη δική του αληθινή ζωή.

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Συγκρατήσου λίγο,υπάρχουν γονείς που έχασαν τα παιδιά τους και αυτά που γράφεις τα θεωρούν "υβριστικά" προς αυτούς.

[ΧΙΓΙΩΡΓΗΣ]

Το ερωτηματολόγιο είναι θολό.
Δεν έχει οριστεί ορθά η αναφορά στην ματαιότητα και στην υπέρβαση.
Έτσι γενικόλογα ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ.

ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΩ λοιπόν.
_________________
Ο μέγιστος καρπός της αυτάρκειας είναι η ελευθερία(Επίκουρος)

ΔΕΝ ΠΡΟΣΔΟΚΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΔΕΝ ΜΙΣΩ ΤΙΠΟΤΑ. ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

http://xigiorge2.blogspot.com/ (Οι πραγματείες μου)

[Panagiotis Fournatzis]

[ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ]

Δεν έχει σημασία σε ποιον έχει συμβεί:αυτός που έχασε το παιδί του κι ακούει τέτοιες φαιδρότητες για τα σχέδια του θεού νιώθει ότι είναι κατώτερης κατηγορίας πλάσμα του θεού.