Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Μπορει Να Υπαρχει Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ ;
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 31, 2009 8:07 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

τωρα με προσβάλλεις.

εγώ σε σεβάστηκα στην περιπτωση του Πρόκλου.

Πες μου γιατί νομίζεις ότι αντιγράφω από πού, για να συνεχίσω τη συζήτηση


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την rakis στις Τρι Μάρ 31, 2009 9:55 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 31, 2009 8:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis
έγραψε:
τωρα με προσβάλλεις.

εγώ σε σεβάστηκα και στην περιπτωση του Πρόκλου.

Πες μου γιατί νομίζεις ότι αντιγράφω από πού, για να συνεχίσω τη συζήτηση

rakis

Χαιρομαι που προσβαλεσαι και ζητας εξηγησεις... Laughing
Υγιεστατη και αξιοπρεπεστατη η αντιδραση σου...
Και δεν νομιζω σε καμια περιπτωση οτι αντιγραφεις...

Αν πας και παλι λοιπον στη δημοσιευση μου, θα δεις οτι εχω χρησιμοποιησει στις "προσβλητικες" φρασεις εισαγωγικα...
Επιλογη για μενα πριν και αποδειξη για σενα τωρα οτι δεν τα εννοουσα...

Θελησα μονο με αυτο τον τροπο να αντιδρασεις "καπως" και να καταγραψεις αυθορμητα μια απολυτως δικη σου και προσωπικη σου φραση ...
Κατι δηλαδη το οποιο να μη μπορει να περασει καν απο το μυαλο καποιου οτι δεν ειναι απολυτως δικο σου...

Τα οσα γραφεις λοιπον στην παραθεση, ειναι αυτονοητο οτι ειναι δικη σου συνθεση και παραγωγη...
Οι λεξεις που χρησιμοποιεις μπορει να ειναι γνωστες απο αλλου, οπως για ολους μας συνηθως...
Αλλά η δημιουργια αυτου του συγκεκριμενου συνολου, ειναι απολυτως δικο σου ως κατασκευασμα : συλληψη, διατυπωση και καταχωρηση στην παρουσα συζητηση...
Κανείς δεν μπορει να αμφισβητησει οτι εσυ εισαι ο κατασκευαστης του συγκεκριμενου κειμενου...

Η παραθεση και μονο του κειμενου σου στην παραπανω θεση, αποτελει τεκμηριο της υπαρξης σου ως ο ενας τουλαχιστον κατασκευαστης του, οπως ισχυριζεται ο 1ος Θεμελιωδης Νομος Της Νοησης στην Απολυτη Λογικη.


Και συγνωμη και παλι για τον ανορθοδοξο τροπο μου !
Σκαπανεας
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 31, 2009 9:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ρε συ Σκαπανέα, όλα αυτά που σκέφτηκες δεν αναιρούν το γεγονός ότι η πράξη μου είναι μία σύμβαση κοινωνική. Αυτό συζητάμε με τον opyrgos στη θεματική για τον θανατο του ανθρώπου, και σε καλώ να συμμετάσχεις, αν έχεις κάτι να πεις.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 31, 2009 10:39 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Εγώ πάντως απ απ ότι κατάλαβα, έχουμε μια γλώσσα που αναδύεται από κάπου (για το από που ακριβώς δεν παίρνω όρκο) εμείς δε κάπου την συναντάμε, ή αυτή μας περιμένει, δεν την εξελίσσουν δε αυτοί που την ομιλούν αλλά αυτή εξελίσσεται από μόνη της , ίσως και από μόνη της να μιλιέται κιόλας και συνεπώς δεν χρειάζεται και κατασκευαστή.
Δεν ξέρω γιατί αλλά πιο πολύ για την αναδυομένη Αφροδίτη μου κάνει, γιατί ως θεά, και αυθύπαρκτη είναι, αλλά και αναδυομένη (2 με 3 χιλόμετρα πιο μακριά απ το σπίτι μου αναδύθηκε παρακαλώ), ενώ σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω εγώ για την γλώσσα, ως εργαλείο που είναι και όχι ως θεά βέβαια, και κατασκευαστή έχει, αλλά και εξελίσσεται αυτή ουχί δε από μόνη της, αλλά από αυτους που την ομιλούν.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 7:54 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis
έγραψε:
όλα αυτά που σκέφτηκες δεν αναιρούν το γεγονός ότι η πράξη μου είναι μία σύμβαση κοινωνική.
Αυτό συζητάμε με τον opyrgos στη θεματική για τον θανατο του ανθρώπου, και σε καλώ να συμμετάσχεις, αν έχεις κάτι να πεις.

rakis

Στην Απολυτη Λογικη την οποια και εισηγουμαι εδω προς διερευνηση, δεν υπαρχουν αναιρεσεις με την τρεχουσα εννοια.
Το καθε τι τοποθετειται σε ενα ιδιαιτερο χωρο, οπου μπορει να υπαρχει και να λειτουργει ακωλυτα, "συνδεομενο" με ολα τα άλλα υπαρχοντα σε αλλους χωρους.
Και η πραξη σου εναι οντως μια κοινωνικη συμβαση, οπως και οι πραξεις ολων μας.

Αλλά το "ερωτημα" που τιθεται σε ολους μας ειναι απλο :
Υπαρχουν αυτες οι πραξεις μας ;
Υπαρχουμε εμεις ως ατομα ;
Υπαρχουμε ως κοινωνια ;

Η Απολυτη Λογικη λεγει οτι, ο λογος ειναι ο μοναδικος τροπος για να "βεβαιωθουμε" οτι υπαρχουμε.
Γι' αυτο και τον ανομαζω Νομο Της Υπαρξης !

Ειναι γεγονος οτι, ενω ο λογος ειναι το μοναδικο μεσον για να "αποδειξουμε" στον εαυτο μας οτι υπαρχουμε ως ατομα, η γλωσσα ειναι το μοναδικο και αδιαμφισβητητο μεσο για να "αποδειξουμε" οτι υπαρχουμε ως κοινωνια.

Στη φυση υπαρχουν, και τα ανακαλυπτουμε μεσω της ερευνας, πολλα παραδειγματα επικοινωνιας σε διαφορες ομαδες ομοειδων οργανισμων.
Εχουμε αποδειξεις οτι τα δελφινια, οι φαλαινες, τα μυρμηγκια, οι μελισσες τα "ανθρωποειδη" (γοριλες, ουρακοταγκοι, ...) και κ.α., επικοινωνουν μεταξυ τους.
Η επικοινωνια λοιπον ειναι το μοναδικο χαρακτηριστικο ενος πληθους οργανισμων, που το καθιστα ομαδα.
Δεν εχει νοημα να λεμε οτι υπαρχει ομαδα, αν δεν υπαρχει επικοινωνια μεταξυ των μελων της.

Αυτη η επικοινωνια ομως στα άλλα ειδη ειναι ως αναδυομενη Αφροδιτη, οπως πολυ ευστοχα παρατηρησε ο Ouliathis μετα τα δικα σας σχολια εσενα και του Ιωαννη.
Δηλαδη η επικοινωνια στα μη ανθρωπινα ειδη, αναφαινεται και "διαπλαθεται" απο το πληθος, ερημην του πληθους, και ως μια βασικη αναγκαιοτητα της επιβιωσης του πληθους, χωρις καμιά ελεγχομενη δραση του πληθους πανω στις διαδικασιες διαμορφωσης του συστηματος επικοινωνιας του.

Στην περιπτωση τη δικη μας ομως, ως ανθρωπινου ειδους, περα απο την αυθορμητη αναδυση της επικοινωνιας μας ως το μοναδικο χαρακτηριστικο το οποιο μας καθιστα "κοινωνια", εχουμε και το "πλεονεκτημα" ή το επι πλεον ιδιωμα να επιδρουμε συνειδητα πανω στους κανονες της επικοινωνιας μας και να τη διαμορφωνουμε σε γλωσσα κατα συνθηκη.
Δηλαδη σε ενα μεσο επικοινωνιας στο οποιο εχουμε συμφωνησει ολοι να ειναι αυτο που ειναι ή να αλλάζει αναλογα με τις αναγκες μας και τις περιστασεις.
Αρα ως ειδος ειμαστε ικανοι να καθιστουμε την επικοινωνια μας λογο.

Αυτη ακριβως η ικανοτητα μας, μας ιδιοποιει( ; ) εναντι των αλλων ειδων.
Μας καθιστα δηλαδη ιδιαιτερους και ξεχωριστους, και μας επιτρεπει να αναπτυσσουμε τον πολιτισμο μας, οποιος κι αν ειναι αυτος !
Πραγμα βεβαια το οποιο δεν αναγνωριζουμε στα άλλα ειδη.
Και ο πολιτισμος ειναι αναντιρρητο οτι αποτελει μια κατ' εξοχην δημιουργικη διαδικασια.
Με αλλα λογια ο πολιτισμος ειναι συνολο ελεγχομενων και κατευθυνομενων κατασκευων απο το ειδος μας, βασισμενων σε σχεδιο και σκοπο.

Αυτο λοιπον το οποιο μας κανει και νιωθουμε την απολυτη βεβαιοτητα οτι διαφερουμε απο τα αλλά ειδη, αυτο που μας κανει να ειμαστε απολυτως βεβαιοι οτι ειμαστε ανθρωποι, αυτο το οποιο μας αποδεικνυει απλα και αβιαστα οτι υπαρχουμε ως ειδος και ως διακεκριμενα ατομα μεσα στο ιδιαιτερο ειδος μας, ειναι η ικανοτητα του λογου.

Το ελαχιστο, βασικο και θεμελιωδες που μπορουμε να κανουμε ως ανθρωποι υπαρχοντες, ειναι να μιλαμε...
Ειτε μονοι μας, ειτε μεταξυ μας...
Η θεμελιωδης επομενως δημιουργικη πραξη του ανθρωπου, ειναι η κατασκευη του λογου του συμφωνα με ενα σχεδιο το οποιο εχει στο νου καθε φορα, το οποιο και του επιτρεπει να επεμβαινει και να αναδιαμορφωνει το λογο αυτον ωστε να γινεται λειτουργικος.

Ο λογος ειναι και αποτελει ανθρωπινη κατασκευη, σε ολες τις εκφανσεις του...
Και εκ του γεγονοτος τουτου ο ανθρωπος τεκμαιρει οτι υπαρχει ως ανθρωπος.



"Επισημανση"
Η παρουσα δημοσιευση αποτελει μια ακομα "αποδειξη" οτι υπαρχω...
Cool Rolling Eyes Laughing
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 8:05 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ouliathis
έγραψε:
Δεν ξέρω γιατί αλλά πιο πολύ για την αναδυομένη Αφροδίτη μου κάνει, γιατί ως θεά, και αυθύπαρκτη είναι, αλλά και αναδυομένη (2 με 3 χιλόμετρα πιο μακριά απ το σπίτι μου αναδύθηκε παρακαλώ), ενώ σύμφωνα με αυτά που γνωρίζω εγώ για την γλώσσα, ως εργαλείο που είναι και όχι ως θεά βέβαια, και κατασκευαστή έχει, αλλά και εξελίσσεται αυτή ουχί δε από μόνη της, αλλά από αυτους που την ομιλούν.

Τυχερε ! ! ! Cool
Με τετοιους γειτονες, δεν σου "χρειαζεται" καν να μιλας... Razz
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 8:38 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

skapaneas έγραψε:


Αλλά το "ερωτημα" που τιθεται σε ολους μας ειναι απλο :
Υπαρχουν αυτες οι πραξεις μας ;
Υπαρχουμε εμεις ως ατομα ;
Υπαρχουμε ως κοινωνια ;

... ειναι η ικανοτητα του λογου.


Αυτά δεν τα αμφισβήτησα
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 8:40 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis

Μπορεις να συναγαγεις απο τα παραπανω οτι :
Ο Θανατος του Ανθρωπου Επερχεται Με Την Καταστροφη Του Λογου !
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 8:46 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ti εννοείς;

και το μωρό άνθρωπος είναι
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 9:36 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis
έγραψε:
ti εννοείς;

και το μωρό άνθρωπος είναι

Δεν αναφερομαι στα ατομα μονο αλλά στο ανθρωπινο ειδος...

Αν καποιος θελει να βλαψει καθολικα και να εξαφανισει το ανθρωπινο ειδος, δεν εχει παρα να του καταστρεψει καθολικα το λογο...

Αν σε ενα μωρο δεν διδαξεις το λογο πιστευεις οτι θα "γινει" ανθρωπος ;

Υπαρχουν παραδειγματα ανθρωπινων ατομων τα οποια μεγαλωσαν ολοκληρωτικα στη ζουγκλα και τα οποια οταν ανακαλυφθηκαν απο καποιους διαπιστωθηκε οτι δεν ειχαν τιποτα ανθρωπινο, περαν της μορφης !
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 9:52 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ναι αλλά το βρέφος είναι ένας ψυχικός οργανισμός και με την εισβολή σε αυτό τον ψυχισμό του συμβολικού (γλώσσα) επέρχεται το ίχνος του ασυνειδήτου. Ασυνείδητο και συνειδητό λοιπόν, είναι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος, και η υπερέμφαση στο Λόγο παραπέμπει στο θάνατο του ά-λογου, ενώ γονιμότερη θα ήταν η αποδοχή της συνύπαρξης λόγου και α-λόγου και η προβολή μιας σχέσης συμπλήρωσης.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 3:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis
έγραψε:
ναι αλλά το βρέφος είναι ένας ψυχικός οργανισμός και με την εισβολή σε αυτό τον ψυχισμό του συμβολικού (γλώσσα) επέρχεται το ίχνος του ασυνειδήτου.
Ασυνείδητο και συνειδητό λοιπόν, είναι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος, και η υπερέμφαση στο Λόγο παραπέμπει στο θάνατο του ά-λογου, ενώ γονιμότερη θα ήταν η αποδοχή της συνύπαρξης λόγου και α-λόγου και η προβολή μιας σχέσης συμπλήρωσης.

rakis
Δεν μπορω να πω οτι καταλαβαινω παντα το τι λες...
Οπως π.χ. και παλι : "επερχεται το ιχνος του ασυνειδητου"...

Το ερωτημα λοιπον σχετικα με το βρεφος που αναπτυσσεται ειναι :
Ποτε συνειδητοποιει ο νεος ανθρωπος οτι υπαρχει ως ανθρωπος ;
Ειναι ή οχι ο λογος, τον οποιο μαθαινει να χρησιμοποιει, το καθοριστικο στοιχειο της υπαρξιακοτητας του ;
Θεωρω οτι ειναι μεγαλη κατακτηση για τον ανθρωπο η αναγνωση και η γραφη, η οποια κατακτηση αποτελει και την πρωτη μορφη ολοκληρωμενης δημιουργικης εργασιας, με τη συμμετοχη ολοκληρου του ανθρωπινου ψυχοσωματικου μηχανισμου.

Αν ο λογος γινεται η αιτια να αποκαλυφτει σταδιακα στον ανθρωπο και το ασυνειδητο, αυτο μονο καλο μπορει να θεωρηθει για τον ανθρωπο-δημιουργο.
Διοτι του αποκαλυπτει την παρουσια ενος μεγαλου και ανεξερευνητου πεδιου, απο το οποιο μπορει ενδεχομενως να αντλησει(δια του λογου και παλι) χρησιμα στοιχεια και αναδημιουργωντας τα να τα παρουσιασει στον κοσμο του βελτιωνοντας τον.
Οπότε και με την ενοια αυτη ο λογος παλι ειναι η εμφανης "αποδειξη" της υπαρξης του ανθρωπου, εφ οσον αυτος (ο ανθρωπος δηλαδη) μπορει δι' αυτου και δρα δημιουργικα - κατασκευαστικα.

Οσον αφορα τωρα ειδικοτερα στο δευτερο μερος της παραθεσης, ναι μπορει η σχεση συμπληρωματικοτητας λογου και α-λογου να ειναι γονιμοτερη, αλλά ο ανθρωπος θα πρεπει να ειναι σε θεση να γεφυρωνει το χασμα τους.
θα πρεπει δηλαδη να εντοπισει το "στιγμα" του α-λογου, να το μορφοποιησει και να κατασκευασει τη γεφυρα με την οποια θα μεταβαινει απο τη μια κατασταση στην αλλη.
Νομιζεις οτι μπορει να το καταφερει αυτο χωρις το λογο ;
Η γονιμοτητα της σχεσης των δυο θα πρεπει να γινεται εμφανης στην πραγματικοτητα.
Και η πραγματιοτητα απαιτει αποτελέσματα τα οποια βασιζονται στο λογο.
Αρα και παλι, ο λογος γινετα το κυριαρχο χαρακτηριστικο στη σχεση αυτη...
Και δεν μπορει να γινει διαφορετικα, εφ΄οσον ο ανθρωπος ειναι ο φορεας και ο λειτουργος του λογου.

Οπως και να το κοιταξουμε επομενως το θεμα, δια του λογου ο ανθρωπος-δημιουργος αντιλαμβανεται οτι υπαρχει !
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Απρ 01, 2009 3:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ο ανθρωπος ειναι ο φορεας και ο λειτουργος του λογου.


με αυτήν την έκφραση συμφωνώ. ωραία το έθεσες.

Στην ταύτιση όμως του Νοείν με το Είναι ελλοχεύει ο κίνδυνος εγκλεισμού σε μία σολιψιστική πραγματικότητα.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Απρ 02, 2009 12:06 pm    Θέμα δημοσίευσης: 2ος Θεμελιωδης Νομος Της Νοησης Στην Απολυτη Λογικη Απάντηση με Συμπερίληψη

rakis
έγραψε:
ο ανθρωπος ειναι ο φορεας και ο λειτουργος του λογου.


με αυτήν την έκφραση συμφωνώ. ωραία το έθεσες.

Στην ταύτιση όμως του Νοείν με το Είναι ελλοχεύει ο κίνδυνος εγκλεισμού σε μία σολιψιστική πραγματικότητα.

Στη διερευνηση της τελευταιας φρασης σου, ισως παιξει ρολο ο 2ος Θεμελιωδης Νομος της Νοησης στην Απολυτη Λογικη :
    Καθε κατασκευαστης λογου
    με προτασεις διαφορες μεταξυ τους
    εκφερει παντοτε αντιστοιχες προσωπικες του αληθειες

Με βαση λοιπον αυτο το νομο, ειναι αδυνατο να μιλησει καποιος και να πει πραγματα τα οποια δεν τον αντιπροσωπευουν με τον ενα ή τον αλλο τροπο.
Ακομα κι αν οι προτασεις του ειναι απο αλλους, οπως κανουμε συνηθως με καποιες παραπομπες ή παραθεσεις, ακομα και τοτε τα λεγομενα των αλλων μας αντιπροσωπευουν και ειναι πραγματα τα οποια θα μπορουσαμε να εχουμε πει και μεις καποια στιγμη.

Με τη βοηθεια αυτου του νομου, μπορουμε να αντιληφτουμε οτι οι κοντρες και οι αντιπαραθεσεις μεταξυ των κατασκευαστων του λογου ( των ανθρωπων δηλαδη ), στην ουσια βασιζονται σε διαφορετικες θεσεις που ο καθενας για λογαριασμο του τις θεωρει αληθινες με καποιο τροπο και αρνειται να δει οτι το ιδιο αληθινες ειναι και για τον αλλον οι θεσεις του (του αλλου).
Αρα αυτος ο νομος μας παραπεμπει απλα στην κατανοηση των θεσεων των αλλων και οχι στη στυγνη και αχαρη πολεμικη, που δεν οδηγει παρα μοναχα στην καταστροφη καποιες φορες.

Ακολουθωντας λοιπον την προτροπη αυτου του νομου, εμβαθυνω λιγο στην προταση σου στην παραθεση, με τη σημειωση οτι οι προτασεις μου αφορουν αυτα τα οποια εγω αντιλαμβανομαι σ' αυτην...

Παράθεση:
Στην ταύτιση όμως του Νοείν με το Είναι
ελλοχεύει ο κίνδυνος εγκλεισμού
σε μία σολιψιστική πραγματικότητα.


Εννοεις λοιπον εδω οτι οταν ο ανθρωπος, ο δρων, ο φορεας και λειτουργος του λογου, θεωρησει η λειτουργια της σκεψης του (νοειν) και η παρουσια του (ειναι) αποτελουν "ενοτητα", οταν δηλαδη η υποσταση του ενος συμπεσει απολυτως με την υποσταση του αλλου, πραγμα που σημαινει οτι ο ανθρωπος θα βιωνει τον εαυτο του ως σκεπτομενη παρουσια, τοτε θα υπαρχει πραγματικα ο κινδυνος, αυτος να εγκλωβιστει σε μια εικονικη πραγματικοτητα, σε μια ουτοπια δηλαδη.
Δηλαδη υπαρχει ο κινδυνος ο ανθρωπος να πεσει "θυμα" της ιδιας της θεωρησης του εαυτου του ως σκεπτομενης παρουσιας, βυθιζομενος μεσα σε ενα λαβυρινθο σκεπτοδιεργασιων, απο τις οποιες να ειναι παρα πολυ δυσκολο ή αδυνατο να απεμπλακει.

Αυτο λοιπον ειναι μια αληθεια που σε "αντιπροσωπευει" με την οποια βασικα συμφωνω, οσον αφορα στην υπαρξη αυτου του κινδυνου.

Ωστοσο εχω να παρατηρησω οτι σε καμια περιπτωση ο ανθρωπος, ως σκεπτομενη παρουσια που ετσι κι αλλιως ειναι, δεν ειναι σε θεση να βεβαιωσει οχι μονο τους αλλους αλλά και τον ιδιο του τον εαυτο, οτι αυτο το οποιο ζει καθημερινα δεν ειναι ηδη μια εικονικη πραγματικοτητα.
Δεν ειναι δηλαδη ο ανθρωπος σε θεση να πει τι ειναι πραγματικο και τι μη πραγματικο.
Ζει μεσα σε μια κατασταση, την οποια συμβατικα εχει αποδεχτει ως υπαρχουσα και ισχυουσα και απολαμβανει αυτες τις "χαρές" που του προσφερει, με την ψευδαισθηση οτι ζει την πραγματικοτητα.

Ποιες αποδειξεις αραγε μπορει να εχει ο ανθρωπος οτι δεν ζει ενα "ονειρο" ;
Πως μπορει να ειναι σιγουρος οτι, δεν εχει δημιουργησει ηδη μια καψα πραγματικοτητας μεσα στην οποια βρισκεται βυθισμενος ;
Ποιο ειναι το κριτηριο του οτι η πραγματικοτητα του ειναι αντικειμενικα υπαρκτη ;
Και τι σημαινει αντικειμενικα υπαρκτος ;

Αρα αυτος ο κινδυνος τον οποιο "διαβλεπεις", μπορει να μην ειναι μονο κινδυνος, αλλά μια "ζωσα" πραγματικοτητα την οποια προσεγγιζεις απ΄εξω-απ' εξω μεχρι να φτασεις σταδιακα στο σημειο να βεβαιωθεις οτι πραγματι ετσι ειναι.

Ο 2ος Νομος λεγει οτι δεν μπορεις να αναφερεσαι σε "πραγματα" αν μεσα σου δεν τα θεωρεις αληθινα.
Δεν μπορεις δηλαδη να προσεγγισεις με το λογο, καταστασεις οι οποιες δεν ειναι αληθινες για σενα, δεν ειναι δηλαδη υπαρκτες...
Με δεδεμενο δε οτι Αληθες ειναι ο,τι εκλαμβανεται συστηματικα ως υπαρχον, αυτος ο κινδυνος τον οποιο καταγραφεις οτι μπορει να μας καταπιει, αν δεν προσεξουμε ολοι μας ως σκεπτομενες παρουσιες πανω στη γη και οχι μονο, θεωρω οτι αποτελει μια διαπιστωση απο σενα οτι ηδη πραγματωθει σε ολους μας...
Και αρα η σκεψη σου αυτη, μονο ως μια αυτογνωσιακη διαπιστωση παναθρωπινης εμβελειας μπορει να καταχωρηθει στη συνειδηση...
Και χτυπαει το καμπανακι σε ολους μας οτι ειναι καιρος πλεον να ξυπνησουμε απο τον υπνο της μακαριοτητας στον οποιο βρισκομαστε...
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος


Έχει επεξεργασθεί απο τον/την skapaneas στις Πεμ Απρ 02, 2009 1:06 pm, επεξεργάσθηκε 1 φορά συνολικά
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
rakis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιαν 2008
Δημοσιεύσεις: 2857

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Απρ 02, 2009 12:36 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Με τιμά το γεγονός ότι μια αράδα μου αντανακλά ένα ολόκληρο ιντερνετικό σου σεντόνι.

Laughing

τέλος πάντων σε αυτά που λες δεν έχω ιδιαίτερες διαφωνίες.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4, 5  Επόμενο
Σελίδα 2 από 5

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center