Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

SΕX
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 11, 12, 13, 14  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Μεταφυσικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 1:19 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

δυστυχώς απεδείχθει αυτό που λες... Crying or Very sad

και την πληρώνω τώρα... Crying or Very sad
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 2:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Πλάκα σου κάνω...
Πλάκα με κάνεις...
τι γίνεται εδώ....
αμάρτησες για τα ένστικτά σου;
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 3:01 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

δε βαριεσε...!!! Very Happy

για το πατρικό ένστικτο έχουμε κάτι να πούμε; ή θα φανεί καμιά θεωρία επιστημονική δήθεν να απορρίψη τα λεγόμενά μας... Rolling Eyes Laughing

Πάντως λέει μια θεωρία το εξής:

Γιέ μου, εσύ που θα έχεις τα μισά μου ελλατώματα και τις διπλές μου αρετές!!!

Mr. Green
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 5:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=6160

Γιε μου, είν’ ο πόνος μου αβάσταχτος καλέ μου
που σε βλέπω σαν ξερόφυλλο του ανέμου
στη ζωή κυνηγημένος να γυρνάς.....

Για τον πατέρα αφήσανε τον πόνο...
Η μάνα έχει το μητρικό ένστικτο και ο πατέρας τον πόνο!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 7:53 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Δυνατό κομμάτι αυτό... Wink
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
gmoikology
Πρύτανης


Εγγραφή: 21 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 304
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 16, 2008 10:54 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

MARIA έγραψε:


gmoikology,

και πάλι....δεν σημαίνει θεωρώ ότι αυτός που δεν επιθυμεί να κανει παιδιά, δεν ειναι άνθρωπος ο οποιος μπορεί να διακατέχεται απο συναισθήματα αλτρουισμού...



Ασφαλώς όχι! Συμμερίζομαι κι εγώ απόλυτα τη διάθεσή σου ως προς το θέμα, άλλωστε.
Ο ορισμός "αλτρουισμός εγκλείουσας αρμοστικότητας έτσι κι αλλιώς δε σημαίνει αλτρουισμό με την έννοια της αλληλεγγύης .
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 17, 2008 7:02 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Τελικά το σεξ είναι καλό; Rolling Eyes Κι αν είναι γιατί δεν κάνουμε όταν βρισκόμαστε μεταξύ μας; Rolling Eyes Εννοείτε άρρεν-θύλη πάντοτε. Έ, γιατί δεν κάνουμε; Laughing Άρα δεν είναι καλό... Twisted Evil Laughing
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 17, 2008 9:04 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Θες απάντηση βάσει της θεωρίας των Ροών;
Έτσι είναι γραμμένο, σχεδιασμένο πάνω στη Ροή.

Θες απάντηση από τη θέση του ανθρώπου; To Sex είναι χειρονομία ανάγεται σε συμπεριφορά και όλες οι συμπεριφορές περνάνε από έναν έλεγχο, που οι ίδιοι εφαρμόζουμε, όπως μάθαμε στη κοινωνία που ζούμε. Έτσι η συμπεριφορά μας δείχνει την κοινωνία μας.

Θες απάντηση από τη θέση του άνθρωπου-ζώου; Η σεξουαλική συμπεριφορά καθοδηγείται από μια τάση ζωής. Όπως θέλουμε να φάμε για να ζήσουμε έτσι οδηγούμαστε στο Sex για να ζήσουμε μέσω των απογόνων μας.

(ο gmoikology ρώταγε ποια είναι η αναδρομική λειτουργία στη φύση...η γέννηση είναι αναδρομική λειτουργία γιατί εμφανίζει την αρχή που εμφανίστηκε για μας από εμάς, το ένα κύταρο και όλη την διαδικασία γέννησης, έτσι ώστε η λειτουργικότητα να επαναλαμβάνεται σε βάθος χρόνου..είμαστε τα "ζωντανά" fractals)
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 17, 2008 1:12 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Σιγά βρε Μπακμαν μην σεξουλιάζομε μόνο για τους απογόνους... Και ποιος λέει πως μέσω των απογόνων ζούμε περισσότερο; Αυτό είναι αυθαίρετο. Ποτέ δεν είδα παράταση της ζωής μου μέσα από τους απόγονούς μου. Μόλις πεθάνω τελειώνουν όλα. Αυτό που θα συνεχίσει στους απόγονους θα είναι η ανάμνηση η δική μου σ' αυτούς. Τίποτε περισσότερο.

Που να πάρει η ευχή!!! Δεν θέλω να πεθάνω. Θέλω να υπάρχω αιώνια. Να είμαι πάντοτε εδώ. Να πάρει... Λίγες δεκαετίες ακόμη, τόσο μικρή έμεινε η ζωή, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού... Sad
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 17, 2008 2:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Γιατί πρέπει πάντα να παίρνεις σοβαρά τη θέση σου σε σχέση με όλα τα άλλα; Σε ένα κύκλο ποιο σημείο είναι σε καλύτερη θέση;
Σε μια σειρά δίχως να φαίνεται τέλος και αρχή έχει σημασία που είσαι; Πάντα θα είσαι κάπου στη μέση! Αυτό δεν σε εμποδίζει να δεις την σειρά, να μιλήσεις γι΄αυτήν. Αυτή η σειρά είναι σαν σχοινί με πολλές ίνες. Κάθε άνθρωπος είναι μια ίνα...και να ξεφτίσει λίγο το σχοινί, να χαθεί μια ίνα...δεν θα πάθει τίποτα η συνέχειά του.

Η θέση σου στην κοινωνία είναι ή όχι "αυθαίρετη";

Είμαστε όλα αυθαίρετα και δεν το ξέρουμε....

Pol σύμφωνα με τη Θεωρία των Ροών, όλοι πεθαίνουμε μαζί, και όταν λέμε όλοι εννοούμε όλοι για όλοι...παππούδες και προπαππούδες,....πρόγονοι...και απόγονοι...Γιατί ο χρόνος υπάρχει μόνο στη συνείδηση...Το υπόλοιπο που σκέφτεσαι είναι το τίποτα από το τίποτα, το τικ της Ροής...Για ένα τικ υπάρχει η ροή και σ΄αυτό είμαστε μέσα όλοι!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
pol
Πρύτανης


Εγγραφή: 28 Αύγ 2004
Δημοσιεύσεις: 1504

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 17, 2008 4:23 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ξέρεις τι μου θύμησες τώρα; Ήταν πριν μια δεκαπενταετία και πριν γνωρίσω τον χριστιανισμό, είμουν άθεος τότε μάλιστα και πολέμιος του χριστιανισμού. Όμως με βασάνιζε και τότε η ιδέα του θανάτου σε σημείο να πέφτω και σε παροδική κατάθλιψη ή μελαγχολία. Τόσο πολύ με βασάνιζε η σκέψη πως θα πεθάνω κάποια στιγμή. Κάποτε έτυχε να ταξιδεύω με λεωφορείο και παρατηρούσα τους έφηβους που συνταξίδευαν. Προσπαθούσα να διακρίνω την ψυχική τους κατάσταση. Και τότε μου σφηνώθηκε η ιδέα πως όταν πεθάνω, θα συνεχίσω κάποια στιγμή μέσα από άλλη ψυχή την εξέλιξή μου ως ον. Ήταν τόσο δυνατή η πεποίθηση αυτή ώστε η ιδέα του θανάτου έπαψε να με βασανίζει τότε.

Ώσπου λίγα χρόνια αργότερα γνώρισα τον χριστιανισμό και μαζί του επαναεισήχθη εντός μου η αποτρόπαια ιδέα πως μια μέρα θα γίνω κρύος σαν την πέτρα... Μπρρρ... Πω πω... Πόσο αποκρουστικός θα είμαι στην όψη πεθαμένος!!! Sad Laughing Crying or Very sad
_________________

Αλήθεια είναι η κατά Θεόν αίσθησις
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
sulis
Επιστημονικός Συνεργάτης


Εγγραφή: 25 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 28
Τόπος: ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 17, 2008 6:17 pm    Θέμα δημοσίευσης: SEX Απάντηση με Συμπερίληψη

Στα ζώα αυτό νομίζω ότι είναι εμφανές και δεν χρειάζεται να υπερασπιστώ της θέσης, ότι η ανάγκη για διαιώνιση του είδους είναι έντονη και υπάγεται στις βιολογικές τους ανάγκες.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον άνθρωπο.
Είτε συνειδητά, είτε ασυνείδητα πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους το ένστικτο της διαιώνισης, που συνδέεται άμεσα με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, είτε το πιστεύουμε είτε όχι. πιστεύω ακόμη και στην διάρκεια του sex ,η κυρίαρχη σκέψη, το βασικό συναίσθημα και το σύνολο της κίνησης, είναι αποτέλεσμα των δύο προαναφερθέντων ενστίκτων, ακόμη και η όλη κίνηση, είναι κίνηση προσφοράς ( από μέρους του αρσενικού ) και αποδοχής ( από το μέρος του θηλυκού ).
Τι προσφοράς; Σπέρματος και ………. παιδιού.
Όσο για το μητρικό ένστικτο φυσικά και πρέπει να υπάρχει.
Το πατρικό ένστικτο είναι απλά μία μορφή αγάπης. Πανίσχυρης που ξεπερνά και τα όρια της αυτοθυσίας πολλές φορές, αλλά αγάπης.
Υπάρχουν ζώα που η μητέρα προστατεύει τα μικρά από τον πατέρα.
Ο δεσμός μητέρας παιδιού είναι ισχυρός και μη αντιληπτός από τους περισσότερους. Δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει και ένας τέτοιος δεσμός, δεν μπορεί παρά να είναι προϊόν κάποιου δυνατού ένστικτου.
Παραδέχομαι όμως ότι το μητρικό ένστικτο , που δεν είναι παρά αρχέτυπο, αρχαϊκό πρότυπο κατά τον Φρόϋντ και είναι κληρονομικό, στην εποχή μας νομίζω και συνάμα φοβάμαι, ότι έχει αρχίσει να εκφυλλίζεται.
Ακούω για μάνες που πετούν τα νεογέννητα σε σκουπιδοτενεκέδες.
Δύστυχα πλάσματα και το θύμα και ο θύτης.
Η μάνα; Άβουλο, πνευματικά ταραγμένο πλάσμα που θα μεταδώσει μέσω των απογόνων του, ( δεν είναι εξακριβωμένο ), αυτήν τη διαταραχή στην κοινωνία δίχως να έχει γνώση ή συνείδηση της πράξεως.
Αυτή η γυναίκα, αναρωτιέμαι, δεν έχει το δικαίωμα να απολαύσει την ικανοποίηση μίας σημαντικής βιολογικής ανάγκης, προερχόμενης από αρχέγονα ένστικτα.
Έχουμε το δικαίωμα ως κοινωνία να της στερήσουμε αυτό το δικαίωμα.
Η έχουμε υποχρέωση να το ενισχύσουμε.
Δύο απαντήσεις από δύο διαφορετικά είδη ανθρώπων, θα δώσουν την λύση.
Παράλληλα υπάρχουν και ένστικτα που εκφυλίζονται από την πνευματική και ψυχολογική συμπεριφορά του εν γένει γονέα. Κοινώς η αναισθησία πολλών μελών της κοινωνίας μας, που συνεχώς αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και τείνει να γίνει τρόπος ζωής.
Αυτό ναι ! με φοβίζει !
Αν αρχίσουμε να χάνουμε όλα όσα μας συνδέουν με την αρχή της ύπαρξής μας ως γένους, αλίμονό μας.
Τα ένστικτα είναι πηγή δημιουργίας. Καινοτομίας.
sulis.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
gmoikology
Πρύτανης


Εγγραφή: 21 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 304
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 17, 2008 9:00 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

pol έγραψε:
Και ποιος λέει πως μέσω των απογόνων ζούμε περισσότερο; Αυτό είναι αυθαίρετο. Ποτέ δεν είδα παράταση της ζωής μου μέσα από τους απόγονούς μου. Μόλις πεθάνω τελειώνουν όλα. Αυτό που θα συνεχίσει στους απόγονους θα είναι η ανάμνηση η δική μου σ' αυτούς. Τίποτε περισσότερο.


Αυτό γίνεται ασυνείδητα Pol και ορίστε πως:

pol έγραψε:
...με βασάνιζε και τότε η ιδέα του θανάτου σε σημείο να πέφτω και σε παροδική κατάθλιψη ή μελαγχολία. Τόσο πολύ με βασάνιζε η σκέψη πως θα πεθάνω κάποια στιγμή. Κάποτε έτυχε να ταξιδεύω με λεωφορείο και παρατηρούσα τους έφηβους που συνταξίδευαν. Προσπαθούσα να διακρίνω την ψυχική τους κατάσταση. Και τότε μου σφηνώθηκε η ιδέα πως όταν πεθάνω, θα συνεχίσω κάποια στιγμή μέσα από άλλη ψυχή την εξέλιξή μου ως ον. Ήταν τόσο δυνατή η πεποίθηση αυτή ώστε η ιδέα του θανάτου έπαψε να με βασανίζει τότε.


Όσο για το αν όλα τελειώνουν με το θάνατο όπως λες ...

pol έγραψε:
Ώσπου λίγα χρόνια αργότερα γνώρισα τον χριστιανισμό και μαζί του επαναεισήχθη εντός μου η αποτρόπαια ιδέα πως μια μέρα θα γίνω κρύος σαν την πέτρα... Μπρρρ... Πω πω... Πόσο αποκρουστικός θα είμαι στην όψη πεθαμένος!!! Sad Laughing Crying or Very sad


Μας νοιάζει ακόμα και η όψη του πτώματος μας, όπως βλέπεις. Άρα η ανάμνηση της ζωής μας απο τους άλλους είναι ανάγκη μέσα μας.
Ο άνθρωπος πασχίζει αγωνιωδώς να έχει διάρκεια και αιωνιότητα. Σέβομαι απόλυτα την αγωνία σου. Πράγματι όλα έχουν ένα τέλος. Κανείς μας δε μπορεί να διαφύγει από αυτό.
Αλλά ο φόβος δε βοηθάει σε τίποτα. Αν πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός και είναι καλός τότε αυτό θα έπρεπε να σε βοηθάει και να σε γαληνεύει μέσα σου. Δε θα έπρεπε να φοβάσαι.
Αν πιστεύεις σ' ένα Θεό τιμωρό αυστηρό, αυτών των Ιουδαίων, τότε φοβάσαι την τιμωρία των παθών σου. Όμως αυτό που θα έπρεπε να φοβάσαι είναι ο φόβος σου (θυμίζω ότι η πτώση από τον παράδεισο επήλθε από το φόβο τους προς το Θεό, ενώ ο Ιησούς μιλούσε πάντα για τον Πατέρα όλων). Η ανάσταση, έτσι όπως εγώ μπορώ να την αντιληφθώ, είναι απελευθέρωση από αυτό που σε καθήλωσε στο σταυρό. Τι είναι αυτό που μας καθηλώνει στο σταυρό; Που μας πονάει φρικτά και μας σκοτώνει;
Ακριβώς αυτή η επιθυμία για διάρκεια, αυτή η επιθυμία για τη μορφή. Η υπέρβαση της μορφής και η είσοδος στη βαθύτητα του νοήματος της ζωής απελευθερώνει τον άνθρωπο και τότε ο θάνατος πλησιάζει όχι ως φόβος αλλά ως κάτι φυσικό και αδιάφορο.
Τα γράφω ως στοχασμό, όχι απλά για ανακούφιση αλλά για προσανατολισμό στο νόημα του θανάτου όπως γίνεται αντιληπτό μέσα από το χριστιανισμό, προσπαθώντας να μιλήσω στη γλώσσα σου.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
psychanalytica
Νεοφώτιστος


Εγγραφή: 23 Μάϊ 2008
Δημοσιεύσεις: 4

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 24, 2008 8:04 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Εντελώς πληροφοριακά η ενεργοποίηση η οχι αυτου που λεμε "μητρικου εστικτου", συμφωνα με ψυχαναλυτικες ερευνες πανω σε ζευγαρια μητερας- παιδιου δειχνουν οτι εξαρταται αμεσα απο το πως ενας ενθρωπος εχει βιωσει την δικη του σχεση με την δική του μητέρα.
Οι περισσοτερες γυναικες με βαθιες (αν και οχι εμφανεις) διαταραχές σε αυτη τη σχέση προτιμούν αντι παιδια να δημιουργουν τέχνη η να περιθάλπτουν ζώα η να εχουν δράση για οργανωσεις ή επιχειρήσεις.
Ειναι και αυτα μητρικοι ρολοι. Απλα δεν εχουν τη δυνατοτητα συναισθηματικής συνδεσης με ενα μωρο ( οπως και δεν την βιωσαν οι ίδιες), το γνωριζουν συνειδητα η μη συνειδητα, και γι αυτο δεν κανουν. Εαν κανουν τυχαια η αναγκαστικά συνηθως τα εγκαταλειπουν σε χερια συγγενικα η τα παιδια αυτα μεγαλωνουν εξισου με προβληματα συναισθηματικα η και διαταραχες ( τα προβλήματα στον τρόπο που τα κοιτούν η τα αγγιζουν ειναι τα πιο διαδεδομένα).
_________________
Η Πύλη και το Φόρουμ της Ψυχανάλυσης
http://psychoanalysis.heavenforum.com/portal.htm
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
gmoikology
Πρύτανης


Εγγραφή: 21 Φεβ 2008
Δημοσιεύσεις: 304
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 26, 2008 7:06 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

psychanalytica έγραψε:
Εντελώς πληροφοριακά η ενεργοποίηση η οχι αυτου που λεμε "μητρικου εστικτου", συμφωνα με ψυχαναλυτικες ερευνες πανω σε ζευγαρια μητερας- παιδιου δειχνουν οτι εξαρταται αμεσα απο το πως ενας ενθρωπος εχει βιωσει την δικη του σχεση με την δική του μητέρα.
Οι περισσοτερες γυναικες με βαθιες (αν και οχι εμφανεις) διαταραχές σε αυτη τη σχέση προτιμούν αντι παιδια να δημιουργουν τέχνη η να περιθάλπτουν ζώα η να εχουν δράση για οργανωσεις ή επιχειρήσεις.
Ειναι και αυτα μητρικοι ρολοι.


Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει και το αντίστροφο. Δηλ. όσες δημιουργούν τέχνη ή έχουν δράση ή περιθάλπτουν ζώα δε σημαίνει ότι έχουν βιώσει μια διαφορετική σχέση (πιο προβληματική ίσως) με τη μητέρα τους, ούτε ότι δε θα αναπτύξουν το μητρικό ένστικτο. Σωστά;

Τι συμβαίνει με τους μπαμπάδες όμως Ψυχαναλυτικά; Υπάρχει "πατρικό ένστικτο"; Ακούω φίλους που μου λένε ότι όταν σήκωσαν στην αγκαλιά τους για πρώτη φορά το παιδί τους άλλαξε όλη τους η ζωή.
Από την άλλη όμως υπάρχουν και πατεράδες που θα φτάσουν να βιάσουν ακόμα και τα παιδιά τους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Μεταφυσικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 11, 12, 13, 14  Επόμενο
Σελίδα 12 από 14

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center