Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

ΣΠΑΡΤΗ νόμοι - ηθη - έθιμα

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ελεύθερες Απόψεις
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
AFONYAS
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Δεκ 2004
Δημοσιεύσεις: 444
Τόπος: Στην άδεια των Ελλήνων πόλη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 09, 2007 7:00 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΣΠΑΡΤΗ νόμοι - ηθη - έθιμα Απάντηση με Συμπερίληψη

Συστατικό στοιχείο της ζωής της Σπαρτιατικής κοινωνίας, υπήρξε η λιτότητα.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής, αποτελούσαν τα φιδίτια ή συσσίτια. Επρόκειτο για κοινά γεύματα που κατ' ουσία αποτελούσαν συνεστιάσεις στρατοπέδου, ένας θεσμός πολιτικοστρατιωτικός ο οποίος στόχευε στην τόνωση των δεσμών μεταξύ των Λακώνων. Ο λιτός βίος, σφυρηλάτησε το σωματικό αλλά πρώτιστα το ψυχικό σθένος των Σπαρτιατών, επιτυγχάνοντας τη σκληραγώγησή τους.

Σύμφωνα με τον Πλούταρχο (Λυκούργος, 12. 3) τα κοινά γεύματα επιβάρυναν έκαστο των πολιτών, στη δωρική δε διάλεκτο ονομάζονταν "ανδρεία" διότι απευθύνονταν αποκλειστικά στον ελεύθερο άρρενα πληθυσμό. Τα συσσίτια διεξάγονταν με την προσφορά του "μέλανος ζωμού", η δε συμμετοχή τους σ' αυτά ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την απονομή σε έναν Λάκωνα πολιτικών δικαιωμάτων, όπως θα δούμε και παρακάτω. Η λιτότητα ήταν ένα στοιχείο σύμφυτο προς τους Δωριείς, η οποία κυριαρχούσε σε όλες ανεξαιρέτως τις εκφάνσεις του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού βίου των Λακεδαιμονίων. Οι κατοικίες των Λακώνων ήταν λιτές, καθώς κατασκευάζονταν με ένα μόνο πέλεκυ και ένα πριόνι. Η χλιδή ήταν άγνωστη στη σπαρτιατική κοινωνία και ως εκ τούτου δεν υφίστατο και διαφθορά. Οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν να έχουν κοσμήματα, ενώ επίσης η κραιπάλη αποτελούσε φαινόμενο ενάντιο προς τα λακωνικά ήθη. Εν γένει οι Λάκωνες ήταν λιτοί, τόσο στη ζωή όσο και στον θάνατο. Οι νεκροί θάβονταν μέσα στην πόλη, αλλά η επίδειξη υπέρμετρης λύπης και οιμωγών, δεν ήταν επιτρεπτή. Ο νεκρός θαβόταν τυλιγμένος σε έναν κόκκινο μανδύα, με λίγα φύλλα ελιάς, χωρίς συνοδεία άλλων αντικειμένων. Οι ιερείς και οι ιέρειες που σκοτώνονταν κατά την διάρκεια πολέμου, δικαιούνταν την αναγραφή των ονομάτων τους επί των μνημάτων. Μοναδική εξαίρεση γινόταν για τους βασιλείς, οι οποίοι κηδεύονταν με τιμές ηρώων, εν μέσω υπερβολικού πένθους. Η αποστολή του ανδρός στην Λακωνική Πολιτεία ήταν να εκπαιδευθεί κατά τρόπο ώστε να γίνει ένας καλός στρατιώτης, της δε γυναίκας να ανταποκριθεί στον φυσικό της προορισμό, εκπληρώνοντας τα καθήκοντα της καλής μητέρας, της τροφού νέων οι οποίοι θα αναδεικνύονταν σε καλούς και σε άξιους στρατιώτες. Βασική αντίληψη των Λακεδαιμονίων ήταν ότι ο Σπαρτιάτης ανήκει στην Πολιτεία, η οποία και είναι υπεύθυνη για την διαπαιδαγώγηση και εν γένει για την εκπαίδευσή του.

Η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ

Ο Νόμος στην Αρχαία Σπάρτη, ίσταται υπεράνω όλων, προσδιορίζοντας με σαφήνεια τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις αλλά και τα δικαιώματα των Λακεδαιμονίων. Η αυστηρότητα των Νόμων εναρμονίζεται προς το λιτό και αυστηρό πρότυπο ζωής το οποίο η Λακωνική Πολιτεία εμφορεί στα μέλη της, διαμορφώνοντας μία κοινωνία υποδειγματικών πολιτών και συνάμα αφοσιωμένων στρατιωτών. Η σπαρτιατική νομοθεσία εδράζεται στους κανόνες του Λυκούργου, ο οποίος, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ( «Απολογία» Fr 533 και «Πολιτικά» 1270 b) έζησε και νομοθέτησε κατά την περίοδο τελέσεως της πρώτης Ολυμπιάδας (777 π.Χ.). Από κοινού με τους βασιλείς Ίφιτο των Ηλείων και Κλεισθένη των Πισατών, ο Λυκούργος καθιερώνει την Ολυμπιακή εκεχειρία, την κατάπαυση δηλαδή των εχθροπραξιών, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Λυκούργος δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος, αλλά μία Θεϊκή μορφή, ενώ κατ' άλλους αποτελούσε διαβιβαστή των Θεϊκών εντολών. Κατά τον Πίνδαρο (514-438), οι Νόμοι της Σπάρτης δόθηκαν στον Λυκούργο από τον Πύθιο Απόλλωνα. Σχετική προς αυτή την παράδοση, αποτελεί η ρήση του δελφικού μαντείου "Θεοφιλής και Θεός μάλλον ή άνθρωπος" αποδίδοντας την κυρίαρχη αντίληψη περί του Λυκούργου.

Το νομοθετικό έργο που εισήγαγε, οδήγησε την Σπάρτη στην Ευνομία, γι' αυτό και οι συμπολίτες του τον τίμησαν δεόντως, ανεγείροντας του μάλιστα και Ναό ("τω δε Λυκούργω τελευτήσαντι ιερόν εισάμενοι σέβονται μεγάλως"). Οι ημέρες αποδόσεως τιμών προς τον Λυκούργο ονομάσθηκαν "Λυκουργίδες". Κυρίαρχο γνώρισμα του νομοθετικού έργου του, είναι ότι δεν εισήγαγε στην πόλη πληθώρα νόμων, αλλά θεσμών, με το σκεπτικό ότι οι νόμοι είναι ευμετάβλητοι, ενώ οι θεσμοί, συνιστώντας παραδόσεις, θα αποτελέσουν συνήθειες που θα καταστούν σύμφυτες προς τη ζωή των Λακώνων και θα εδραιωθούν αιώνια. Στα νομοθετήματά του εντάσσεται ο αναδασμός της γης καθώς και η κατάργηση των χρυσών και αργυρών νομισμάτων, έχοντας επίγνωση του γεγονότος ότι αυτά αποτελούν αντικείμενο διενέξεων, καθώς και ότι ο πολύς πλούτος και η υπερβολική φτώχεια, αποτελούν το μέγιστο των νοσημάτων μίας Πολιτείας. Πραγματικά, η αντίληψη αυτή του Λυκούργου δικαιώθηκε από το γεγονός ότι μόλις ο Λύσανδρος απεκατέστησε την χρήση των πολυτίμων μετάλλων, το μεγαλείο της Σπάρτης σαρώθηκε, καθώς κυριάρχησε πλέον η απληστία και συνακόλουθα η διαφθορά. Η όλη φιλοσοφία του αποσκοπούσε να καταστήσει τη Σπάρτη πεδίο εφαρμογής μίας αντιλήψεως στη φύση της απλής, αλλά πρακτικής.

ΠΟΛΙΤΕΣ



Οι Λάκωνες που έφεραν την ιδιότητα του πολίτη, κατοικούσαν σε πέντε κώμες, οι οποίες συγκροτούσαν την Λακωνική Πολιτεία: Αμύκλαι, Κόνουρα, Λίμναι, Μεσόα και Πιτάνα. Ο υπόλοιπος πληθυσμός ήταν κατανεμημένος σε εκατό "πολίσματα", αποτελώντας τους περιοίκους. Οι Λάκωνες δεν επιδίδονταν σε αγροτικές και γενικότερα σε βιοποριστικές εργασίες, αλλά γυμνάζονταν ώστε να βρίσκονται σε ετοιμοπόλεμη κατάσταση. Ενίοτε, όπως βεβαιώνει ο Ξενοφών («Ελληνικά» 6.5.2Cool, η Πολιτεία ανακήρυσσε ελεύθερο έναν είλωτα, όταν αυτός είχε πολεμήσει για τους σκοπούς της Σπάρτης και είχε επιδείξει στο πεδίο της μάχης γενναιότητα.
Στη Λακωνική Πολιτεία, προέχει το θάρρος και η Τιμή. Η απονομή των πολιτικών δικαιωμάτων σε έναν Σπαρτιάτη δεν γίνεται αυτοδικαίως. Αντίθετα, πρέπει ο Σπαρτιάτης να αποδείξει με το ήθος και τη γενικότερη στάση ζωής του ότι είναι άξιος να τα κατέχει. Για την απόκτηση των δικαιωμάτων που πολίτη, ο νεαρός σπαρτιάτης έπρεπε να διέλθει με επιτυχία μία εκπαιδευτική διαδικασία και επιπλέον όφειλε να εναρμονίζεται με τον λακωνικό τρόπο ζωής.Κατά τη νεανική του ηλικία, ο Λάκων ήταν υποχρεωμένος να αποτελεί μέλος ενός "συσσιτίου", επιδεικνύοντας παράλληλα το επιβεβλημένο θάρρος σε κάθε πολεμική εκστρατεία. Μέσα από αυτές τις δοκιμασίες, ο σπαρτιάτης κατανοούσε ότι τα δικαιώματα απορρέουν από ανάλογης εκτάσεως υποχρεώσεις. Έχοντας επίγνωση των προνομίων και των καθηκόντων του, λειτουργούσε πλέον ως ισορροπημένος πολίτης, έχοντας πραγματική επίγνωση της αποστολής του πολίτη, οπότε και ο τίτλος αυτός είχε ουσιαστικό περιεχόμενο, μη παρεχόμενος ασυλλόγιστα σε κάθε αλλότριο.

Η επίδειξη δειλίας στη μάχη, αποτελούσε τη χείριστη ατιμωτική πράξη. 0ι ριψάσπιδές αποκλείονταν από τη Λακωνική Πολιτεία, στερούμενοι παράλληλα του δικαιώματος να διεκδικήσουν κάποιο αξίωμα, ενώ όπως μαρτυρεί ο Πλούταρχος (Αγησίλαος, 30.3-4), ουδείς παραχωρούσε την κόρη του για γάμο με έναν ατιμασμένο. Ωστόσο, ακόμη και γι' αυτούς, η Πολιτεία είχε προνοήσει, παρέχοντάς τους μία ευκαιρία για εξιλέωση. Η αποκάθαρσή τους μπορούσε να συντελεσθεί, εφ' όσον επιδείκνυαν σε κάποια μεταγενέστερη πολεμική σύρραξη γενναιότητα και στρατιωτικό ήθος.


ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

Ο Σπαρτιάτης, από της γεννήσεώς του μέχρι και τη στιγμή του θανάτου, ήταν ταγμένος να υπηρετεί την Πολιτεία. Με γνώμονα αυτή την αρχή, η αγωγή την οποία λάμβανε αποσκοπούσε στην προετοιμασία του γι' αυτόν τον σκοπό. Όταν ένα αγόρι ερχόταν στη ζωή, ο πατέρας του είχε την υποχρέωση να το στείλει για επιθεώρηση. Τα γηραιότερα μέλη της φυλής, διαπίστωναν την ευρωστία και την αρτιμέλεια του παιδιού, επιτρέποντας στους γονείς του να το αναθρέψουν. Σε εναντία περίπτωση, το εγκατέλειπαν στον Καιάδα, επαφιέμενο στην τύχη. Το βάραθρο στο οποίο εγκαταλείπονταν τα μη αρτιμελή νεογέννητα, στον Ταΰγετο, λεγόταν "Αποθέτες". Πρέπει δε να διευκρινιστεί ότι δεν θανατώνονταν, απλώς εγκαταλείπονταν ώστε είτε να πεθάνουν από έλλειψη φροντίδας, είτε να τα βρει κάποιος και να τα αναθρέψει, εκτός όμως του λακωνικού γένους. Η επιθεώρηση των νεογέννητων, γινόταν σε έναν χώρο ο οποίος ονομαζόταν "Λέσχη". Επρόκειτο για την περιοχή όπου οι Σπαρτιάτες συγκεντρώνονταν προκειμένου να επιδοθούν στις στρατιωτικές και αθλητικές τους ενασχολήσεις. Η συγκατάθεση των επιθεωρούντων, ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη ενός παιδιού στη λακωνική φυλή. Όπως αναφέρει ο Πλούταρχος (Αγησίλαος, 12), ουδείς γονέας δεν εδικαιούτο να αναθρέψει το παιδί του, εάν δεν υπήρχε προηγουμένως έγκριση της Πολιτείας.

Εφ' όσον το αγόρι αποδεικνυόταν ότι ήταν αρτιμελές, οι γονείς το ανέτρεφαν έως τα επτά του έτη. Ακολούθως εντασσόταν σε ένα σύστημα δημοσίας εκπαιδεύσεως, η οποία ήταν γνωστή ως "Αγωγή". Έκτοτε, τα παιδιά ζούσαν σε ομάδες, οι οποίες διαρθρώνονταν σε ίλες και αγέλες και "βούες". Στην ηλικία των είκοσι ετών, η εκπαίδευση κορυφωνόταν και οι νέοι αποκαλούνταν πλέον "είρενες". Η σκληρή και συνεχής εκγύμναση, η λιτή διατροφή και ο λιτός ιματισμός, η διδαχή της καρτερικότητας και του σεβασμού, αποτελούσαν συστατικά στοιχεία της "αγωγής" των Λακώνων. Οι στόχοι της εκπαιδευτικής αυτής διαδικασίας δεν ήταν αμιγώς στρατιωτικοί, αλλά και ευρύτερα κοινωνικοί. Οι νέοι Σπαρτιάτες επιδίδονταν στην απόκτηση των αρετών, στην εμπέδωση δηλαδή της "αιδούς" (του σεβασμού) αλλά και της "πειθούς", δηλαδή της υπακοής. Για την εμπέδωση της αγωγής, η Πολιτεία είχε ορίσει υπευθύνους οι οποίοι ονομάζονταν "Παιδονόμοι" και ασκούσαν ηθοπλαστικό, μορφωτικό και εποπτικό έργο επί των παίδων. Το αξίωμα αυτό καταλάμβαναν άτομα διακεκριμένα από ηθικής, πνευματικής και σωματικής απόψεως. Οι παιδονόμοι στο έργο που καλούνταν να επιτελέσουν, επικουρούνταν από τους "μαστιγοφόρους", οι οποίοι ασκούσαν ρόλο φυλάκων και ελεγκτών της συμπεριφοράς των εκπαιδευομένων νέων. Σημαντικό ρόλο επίσης διαδραμάτιζαν οι είρενες, οι οποίοι ασκούσαν καθήκοντα βοηθού παιδονόμου. Ο αρχηγός όλων των ομάδων, μεριμνούσε για την στρατιωτική αγωγή, τις σωματικές ασκήσεις, τον χορό, τη μουσική και τη γραφή των νέων, εν ολίγοις μεριμνούσε για την σωματική, πνευματική και ηθική τους διάπλαση, με γνώμονα τις επιταγές της Πολιτείας.
Κάθε ίλη νέων, επέλεγε ως αρχηγό της τον, κατά γενική παραδοχή, άριστο μεταξύ των εκπαιδευομένων, ο οποίος επιφορτιζόταν με το έργο της οργανώσεως των αγώνων και των συσσιτίων. Προεξάρχουσα θέση στην ιεραρχία, έναντι των παιδονόμων, των μαστιγοφόρων και των ειρένων, κατείχαν οι Άρχοντες, οι οποίοι ήταν πολίτες Σπαρτιάτες, άνω των τριάντα ετών, με αντικείμενο των καθηκόντων τους την άσκηση γενικής εποπτείας και διοικητικού ελέγχου. Η νωχελικότητα, η φυγοπονία και η επίδειξη αδιαφορίας προς την πατρίδα, ήταν φαινόμενα άγνωστα στην αρχαία Σπάρτη, τα οποία και εάν ακόμη ενέσκηπταν, αντιμετωπίζονταν εν τη γενέσει τους με την στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων του αμφισβητία. Ένα μέτρο το οποίο εδραζόταν σε μία βάση απολύτως λογική, σύμφωνα με την οποία δεν ήταν ηθικό και δίκαιο να αποφαίνεται περί των ζητημάτων της Πολιτείας, κάποιος ο οποίος εμπράκτως την υπονομεύει ή στην καλύτερα των περιπτώσεων αδιαφορεί για την τύχη αυτής. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πόλη της Σπάρτης πάντοτε παρέμενε ατείχιστη, και αυτό προκειμένου να μην εφησυχάζονται οι πολίτες της, και να μην παραμελούν τις στρατιωτικές τους υποχρεώσεις και το έργο της εκγυμνάσεως. Ο νέος εκείνος ο οποίος θα έφευγε από την Πολιτεία δίχως να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και επέστρεφε αργότερα, θα αντιμετώπιζε την θανατική ποινή.

Στην Αρχαία Σπάρτη, η αγωνιστική αντίληψη της ζωής έβρισκε την αποθέωσή της μέσα από την αντίληψη ότι η υπηρεσία και η προσφορά προς την Πατρίδα, έχει ισόβια διάρκεια και δεν εξαντλείται σε μία τυπική θητεία, όπως συμβαίνει σήμερα. Οι άρρενες υποχρεούνταν να επιδίδονται σε στρατιωτική αγωγή, και να τίθενται σε στρατιωτική υπηρεσία έως και τα 60 τους έτη. Μέχρι αυτή την ηλικία, είχαν καθήκον να γυμνάζονται, και γενικά να τελούν σε καλή φυσική κατάσταση και ετοιμότητα, πρόθυμοι να αγωνισθούν "υπέρ βωμών και εστιών" μόλις κληθούν υπό τα όπλα. Τον πυρήνα του σπαρτιατικού στρατού, αποτελούσαν οι άρρενες μεταξύ 20 και 30 ετών. Από κάθε ομάδα, επιλέγονταν τρεις από αυτούς, στους οποίους και απονέμετο ο τίτλος του "υπαγρέτου". Καθένας από αυτούς, είχε το δικαίωμα να επιλέξει εκατό άνδρες, τους οποίους και έθετε υπό τις διαταγές του. Έτσι συγκροτήθηκε ένα σώμα από τριακόσιους άνδρες, οι οποίοι αποτελούσαν την επίλεκτη δύναμη της στρατιωτικής μηχανής της Σπάρτης. Κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα, το σώμα αυτό ήταν και έφιππο. Αυτό ακριβώς το σώμα του Λακωνικού στρατού, έμεινε θρυλικό στην ιστορική μνήμη με την επωνυμία "Οι Τριακόσιοι", όταν υπό την αρχηγία του Βασιλιά Λεωνίδα, αντιτάχθηκαν στα περσικά στίφη, και μαζί με 700 Θεσπιείς, πολέμησαν "υπέρ βωμών και εστιών" και έπεσαν μέχρις εσχάτου, στην μάχη των Θερμοπυλών.

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Η Πολιτεία των Λακεδαιμονίων είχε αναδείξει ως φορείς εξουσίας δύο βασιλείς, τη γερουσία με 28 μέλη, καθώς και το σώμα των 5 εφόρων. Η βασιλεία είχε κληρονομικό χαρακτήρα, σε αντίθεση προς τη γερουσία, η οποία αναδεικνυόταν από τον λαό. Οι βασιλείς ή "αρχαγέται", προέρχονταν από τα δύο γένη των Αγιαδών και των Ευρυπωτιδών. Το σύστημα της διπλής βασιλείας, αναγόταν στο απώτατο παρελθόν, ήταν δε αποτέλεσμα συμβιβασμού των Αχαιών και των Δωριέων, διασφαλίζοντας τη συνύπαρξή τους. Χαρακτηριστικά αναφέρεται από τον Ηρόδοτο (Ε' 72), ότι όταν ο Σπαρτιάτης βασιλιάς Κλεομένης ο Α' ανήλθε στην Ακρόπολη, δήλωσε στην ιέρεια ότι έχει αχαϊκή και όχι δωρική καταγωγή . Τα μέλη της γερουσίας επιλέγονταν με γνώμονα την ηθική τους αρετή. Η αρμοδιότητά τους συνίστατο στην επιλογή των θεμάτων εκείνων, τα οποία θα συζητούσε η εκκλησία του δήμου, γνωστότερη ως Απέλλα. Η Απέλλα οφείλει την ονομασία της στον Απέλλωνα Απόλλωνα. Τέλος υπήρχαν οι πέντε Έφοροι, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα, οι οποίοι είχαν ένα ευρύ φάσμα αρμοδιοτήτων, και η θητεία τους διαρκούσε για ένα έτος. Η διαφθορά των κρατικών λειτουργών ήταν σχεδόν άγνωστη, δεδομένου ότι ο χρυσός δεν είχε αξία στη Σπάρτη, διότι ίσχυε ένα καθεστώς ανταλλαγής προϊόντων, και δεν είχαν ιδιαίτερη επίδραση οι "αξίες της αγοράς".

ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ

Όπως γνωρίζουμε από τις διασωζόμενες μαρτυρίες, η φιλοξενία ξένων, αρχικά, ήταν γνώρισμα ολοκλήρου του Ελληνικού Κόσμου, ιδιαιτέρως δε των Σπαρτιατών. Μάλιστα, όμνυαν και όρκο στον Ξένιο Δια. Όταν όμως οι Λακεδαιμόνιοι διαπίστωσαν ότι το μέτρο αυτό ενείχε κινδύνους αλλοιώσεως της φυσιογνωμίας, των ηθών και των εθίμων της Σπαρτιατικής Πολιτείας, θέσπισαν την ξενηλασία, δηλαδή την απαγόρευση φιλοξενίας ξένων στην πόλη τους. Το σκεπτικό υπό το οποίο επεβλήθη αυτό το μέτρο, εξηγεί ο Ξενοφών (Λακεδ. Πολιτεία, 14.4), αναφέροντας ότι υπαγορεύθηκε από την θέλησή τους να διαφυλαχθεί αμίαρος ο χαρακτήρας της Σπάρτης, και ανεπηρέαστος από ξένες συνήθειες. Ο Ηρόδοτος, αναφέρει ότι καθ' όλον τον ιστορικό βίο της Σπάρτης, κατεγράφησαν δύο και μόνο πολιτογραφήσεις αλλοδαπών. Αντίστοιχα, η έξοδος από την πόλη-κράτος ήταν εξαιρετικά δύσκολη για τους Σπαρτιάτες, προκειμένου να μείνουν ανεπηρέαστοι από ξένα ήθη. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η Πολιτεία χορηγούσε ειδική άδεια αποδημίας.

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ

Ο γυναικείος πληθυσμός της Σπάρτης αποκλειόταν από το στρατιωτικό λειτούργημα, διότι οι νόμοι της πόλεως προσδιόριζαν ως καθήκον τους την γέννηση και ανατροφή υγιών τέκνων. Η αγωγή των γυναικών δεν άγγιζε, ούτε καν προσέγγιζε, τα όρια αυστηρότητας εκείνης των ανδρών, διότι ο προορισμός και η αποστολή τους εντός της Πολιτείας ήταν διαφορετικής φύσεως. Αυτό βεβαίως δεν θα πρέπει να ερμηνευθεί ως μία καταπίεση του γυναικείου φύλου, το αντίθετο μάλιστα. Η γυναικεία ελευθερία σε καμία άλλη πόλη του αρχαίου Ελληνικού Κόσμου δεν εκδηλώθηκε τόσο έμπρακτα, όσο στην Λακωνική Πολιτεία. Στη Σπάρτη, οι γυναίκες είχαν το αποκλειστικό προνόμιο, απ' όλες τις άλλες ελληνίδες, να γυμνάζονται ισότιμα με τους άνδρες και να κυκλοφορούν άνευ περιορισμών. Όπως γνωρίζουμε, ευγονικές μέθοδοι ίσχυαν και ως προς τις γυναίκες, οι οποίες άπτονταν του καθορισμού της υγείας των γυναικών και της καταλληλότητάς τους να φέρουν στον κόσμο υγιή παιδιά. Η ανατροφή των κοριτσιών εναπόκειτο στην κρίση και στη βούληση των γονέων τους, η μόνη δε υποχρέωσή τους ήταν να γυμνάζονται. Ουκ ολίγα κορίτσια, διακρίνονταν στο ακόντιο, στη ρίψη του δίσκου, στην πάλη, στο τρέξιμο και σε λοιπές αθλητικές δοκιμασίες, ενώ ενεργός ήταν η συμμετοχή τους, σε θρησκευτικά και καλλιτεχνικά δρώμενα. Σε όλες αυτές τις δραστηριότητες, τα κορίτσια συμμετείχαν και γυμνά, γεγονός πρωτόγνωρο και ασύλληπτο για άλλη πόλη-κράτος.

Ο γάμος ήταν θεσμός υποχρεωτικός, για όλο τον ελεύθερο και υγιή πληθυσμό. Οι νόμοι προέβλεπαν την τιμωρία όσων παντρεύονταν σε μεγάλη ηλικία, καθώς και των γυναικών εκείνων, που παντρεύονταν σε μικρή ηλικία. Ειδικές ποινές προβλέπονταν για τον "οψιγάμιον", καθώς και για τον "κακογάμιον". Ο Πλούταρχος (Λύσανδρος, 2), αναφέρεται στην περίπτωση του βασιλιά Αρχιδάμου, τον οποίο τιμώρησαν οι 'Έφοροι, διότι νυμφεύθηκε γυναίκα πολύ μικρής ηλικίας και συνεπεία τούτου του γεγονότος, δεν ήταν δυνατόν να γεννηθούν άρτια τέκνα.

Οι άνδρες που έμεναν ανύπανδροι, αντιμετώπιζαν ποινές και επιτιμήσεις, ενώ παράλληλα αποκλείονταν από την παρακολούθηση των "Γυμνοπαιδιών", τον δε Χειμώνα η Πολιτεία τους υποχρέωνε να βαδίζουν εντός κύκλου επί της αγοράς. Εκεί τραγουδούσαν ένα, μειωτικού χαρακτήρα τραγούδι, το οποίο ανέφερε ότι δικαίως υφίστανται αυτή την αντιμετώπιση.

Χαρακτηριστική των ηθών και των αντιλήψεων που επικρατούσαν στην Σπάρτη περί των αγάμων, είναι η περίπτωση του Στρατηγού Δερκυλίδα. Ο Δερκυλίδας, αν και διακεκριμένος στο πεδίο της μάχης, αντιμετωπιζόταν αρνητικά ως άγαμος, γεγονός το οποίο δικαιολογούσε την επίδειξη μειωμένου σεβασμού προς το πρόσωπό του. Όταν λοιπόν ο στρατηγός Δερκυλίδας, θέλησε να καθίσει κάπου και τα καθίσματα ήταν κατειλημμένα από νέους, ο νέος στον οποίο απευθύνθηκε για να σηκωθεί, δεν του παραχώρησε τη θέση του, λέγοντάς του επιγραμματικά "Στρατηγέ δεν έχεις το γιο που θα δώσει το κάθισμά του σε εμένα".

Επειδή η αποστολή της οικογένειας στην Σπάρτη ήταν η γένεση υγιών παιδιών, ο άνδρας μπορούσε να συγκατατεθεί ώστε η γυναίκα του να συνευρεθεί με έναν άλλο Σπαρτιάτη, προκειμένου να προκύψει από την ένωσή τους ένα υγιές τέκνο, χωρίς αυτό να θεωρείται καθόλου επιλήψιμο.

Χρέος των νέων γενεών, ήταν να υπερβούν τους πρεσβυτέρους, σε γενναιότητα και σε πολεμικά κατορθώματα, όσο και σε ειρηνικά έργα. Υπόμνηση αυτού του στόχου, αποτελούσε και η υπόσχεση "Αμες δε γεσόμεθα, πολλώ κάρρονες" (εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροί σας), την οποία έδιδαν οι έφηβοι στις μεγαλύτερες γενεές. Στα ειρηνικά έργα, εντάσσεται και η ανάπτυξη του Πολιτισμού, περί του οποίου ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά, καθώς η αρχαία Σπάρτη κείται θαμμένη κάτω από τη σύγχρονη πόλη, όχι βέβαια τυχαία...

Επιγραμματικά μπορεί να υποστηριχθεί, ότι τα χαλαρά έως και ελεύθερα ήθη, εντός φυσικών πάντοτε όμως πλαισίων, που ίσχυαν στην Αρχαία Σπάρτη, είχαν καταστήσει την πορνεία φαινόμενο άγνωστο, η δε ομοφυλοφιλία απαγορευόταν αυστηρώς δια νόμου. Ο εντοπισμός ομοφυλοφιλικού ή παιδεραστικού κρούσματος, είχε βαριές συνέπειες, και ο πέλεκυς του νόμου ήταν αμείλικτος. Η διάπραξη ομοφυλοφιλικών διαστροφών, είχε ως συνέπεια την απώλεια των πολιτικών δικαιωμάτων, και την εξορία ή την θανάτωση του διαπράξαντος τούτο. Ο Ξενοφών (Λακεδαιμονίων Πολιτεία, 2. 13) αναφέρει ότι ο Λυκούργος είχε θεσπίσει αυστηρότατους νόμους, με σκοπό την αποτροπή εκδηλώσεως διατροφικών έξεων και "αισχρών επιθυμιών", χαρακτηρισμός με τον οποίο αποδίδεται κάθε παιδεραστικό φαινόμενο. Αναλόγως αποφαίνεται και ο Πλούταρχος (ΗΘικά, 237γ)

ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙ ? Laughing Question
_________________
Γνωρισα τον ανθρωπο & αγαπησα τα ζωα …..

Στα πιο σπουδαία πράγματα στάθηκαν δάσκαλοί μας, τα ζώα. Η αράχνη μας δίδαξε υφαντική, το χελιδόνι την οικοδομική, το αηδόνι και ο κύκνος το τραγούδι.


Δημόκριτος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Yahoo Messenger
teo
Επίκουρος


Εγγραφή: 18 Ιούλ 2007
Δημοσιεύσεις: 41
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Αύγ 10, 2007 11:01 pm    Θέμα δημοσίευσης: -- Απάντηση με Συμπερίληψη

Είσαι κολημένος με τους αρχαίους έλληνες!!! Laughing Laughing Laughing
Ρε μήπος εισαι λίγο εθνικιστής-Φασίστας;
Embarassed Embarassed Embarassed
_________________
Η ζωή είναι κενή χωρίς ιδέες. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από τον αγώνα στο όνομά τους.

Φιντέλ Κάστρο Ρους
31 Ιούλη του 2007
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Αύγ 28, 2007 9:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ΑFONYA,

ωραιότατα το συστημα της Σπάρτης......

μου θυμίζει εκείνο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν....

με την διαφορά ότι στην Σπάρτη, οι γυναίκες ειχαν λογο (ας πούμε)
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
AFONYAS
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Δεκ 2004
Δημοσιεύσεις: 444
Τόπος: Στην άδεια των Ελλήνων πόλη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Αύγ 29, 2007 4:26 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

MARIA έγραψε:
ΑFONYA,

ωραιότατα το συστημα της Σπάρτης......

μου θυμίζει εκείνο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν....

με την διαφορά ότι στην Σπάρτη, οι γυναίκες ειχαν λογο (ας πούμε)




Έχεις δίκιο Μαρία..... Laughing Laughing Laughing
Αλλά για ρίξε μια ματιά και παρακάτω, μήπως καταλάβεις καμμιά μικρή διαφορά μεταξύ Σπάρτης και Αφγανιστάν ( Αλήθεια πως σου΄ρθε αυτή η σύγκριση ? ιδιαίτερα δε με τους Ταλιμπάν ?) Shocked
Αφγανιστάν: Καμία δικαιοσύνη και ασφάλεια για τις γυναίκες

Η διεθνής κοινότητα έχει αθετήσει τις υποσχέσεις της ότι θα φέρει ελευθερία και ισότητα στις γυναίκες του Αφγανιστάν, δήλωσε η Διεθνής Αμνηστία σε έκθεση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.


«Σχεδόν δύο χρόνια μετά, συνεχίζονται ανεξέλεγκτες οι διακρίσεις, η βία και η αβεβαιότητα, παρά τις υποσχέσεις των ηγετών του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων του Προέδρου Μπους και του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Κόλιν Πάουελ, ότι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν θα έφερνε στις γυναίκες απελευθέρωση», υπογράμμισε η οργάνωση.


Στη νέα έκθεση, με τίτλο «Αφγανιστάν: Κανείς δεν μας ακούει και κανείς δεν μας μεταχειρίζεται σαν ανθρώπινα όντα Η δικαιοσύνη δεν υπάρχει για τις γυναίκες», τεκμηριώνονται οι ανησυχίες των Αφγανών γυναικών σχετικά με τη διαδεδομένη ενδοοικογενειακή βία, τους καταναγκαστικούς γάμους, και τους βιασμούς από ένοπλες ομάδες. Σε μερικές περιπτώσεις, ανήλικα κορίτσια ακόμα και οκτώ ετών παντρεύονται πολύ πιο ηλικιωμένους άντρες.


«Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και απαιτεί επείγουσα δράση», τόνισε η Διεθνής Αμνηστία.

Στην έκθεση αναδεικνύεται επίσης το πώς οι γυναίκες στο Αφγανιστάν δεν έχουν καμία δυνατότητα προσφυγής στη δικαιοσύνη. Παρά την άρση των κανόνων που περιόριζαν την ελευθερία μετακίνησής τους, οι γυναίκες εμποδίζονται να επιδιώξουν επανόρθωση εξαιτίας των φραγμών που υπάρχουν στην κοινωνία και την κοινότητα σε πολλές περιοχές. Ακόμα και όταν μια γυναίκα κατορθώσει να προσεγγίσει την αστυνομία ή τα δικαστήρια, αντιμετωπίζει ακραίες διακρίσεις.


«Το σημερινό ποινικό δικαστικό σύστημα είναι απλούστατα απρόθυμο ή ανίκανο να επιληφθεί των ζητημάτων βίας ενάντια στις γυναίκες», συνέχισε η οργάνωση. «Προς το παρόν είναι πιθανότερο ότι θα παραβιάσει τα δικαιώματα των γυναικών, παρά ότι θα τα προστατεύσει και θα τα υποστηρίξει».


Στη νέα έκθεση περιγράφεται μια σειρά άμεσων βημάτων που πρέπει να κάνουν η αφγανική κυβέρνηση και η διεθνής κοινότητα ώστε να αρχίσουν να εκπληρώνουν την υπόσχεσή τους ότι θα διασφαλίσουν τη δικαιοσύνη για τις γυναίκες του Αφγανιστάν. Πρώτιστη είναι η παροχή ασφάλειας, μέσω της επέκτασης της παρουσίας της διεθνούς ειρηνευτικής δύναμης έξω από την Καμπούλ, ώστε να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον, στο οποίο θα μπορεί να εδραιωθεί το κράτος δικαίου.


«Η προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών δεν μπορεί να καθιερωθεί ουσιαστικά χωρίς το κράτος δικαίου».


Η οργάνωση καλεί περαιτέρω τη διεθνή κοινότητα να συντονίσει τις προσπάθειες ενσωμάτωσης της προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών στην ανασυγκρότηση της αστυνομίας, τις νομικές μεταρρυθμίσεις και την ίδρυση των δικαστηρίων.


Ολόκληρη η έκθεση «Αφγανιστάν: Κανείς δεν μας ακούει και κανείς δεν μας μεταχειρίζεται σαν ανθρώπινα οντα. Η δικαιοσύνη δεν υπάρχει για τις γυναίκες»: http://www.web.amnesty.org/library/index/engasa110232003
Αλλες πρόσφατες έκθεσεις για το Αφγανιστάν:
«Αφγανιστάν: Επανεδραίωση του κράτους δικαίου» http://www.web.amnesty.org/library/index/engasa110212003
«Αφγανιστάν: Το υπό κατάρρευση σωφρονιστικό σύστημα χρειάζεται επειγόντως αποκατάσταση» http://www.web.amnesty.org/library/index/engasa110172003

«Αφγανιστάν: Αφαντοι και ξεχασμένοι: Η μοίρα των Αφγανών επαναπατριζομένων» http://www.web.amnesty.org/library/index/engasa110142003

«Αφγανιστάν: Η ανασυγκρότηση της αστυνομίας απαραίτητη για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» http://www.web.amnesty.org/library/index/engasa110032003
Δημόσιο έγγραφο
διεθνής αμνηστία

ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ


«Κανείς δεν μας ακούει και κανείς δεν μας μεταχειρίζεται σαν ανθρώπινα όντα
»
Η δικαιοσύνη δεν υπάρχει για τις γυναίκες
Οκτώβριος 2003 Περίληψη AI INDEX: ASA 11/023/2003
Τα δικαιώματα και η θέση των γυναικών στο Αφγανιστάν έγιναν ζήτημα παγκόσμιου ενδιαφέροντος πριν τη στρατιωτική επέμβαση συνασπισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η οποία επέφερε το τέλος του καθεστώτος των Ταλιμπάν τον Νοέμβριο του 2001. Η διεθνής κοινότητα, περιλαμβανομένων μελών του συνασπισμού, ανέλαβε επανειλημμένα τη δέσμευση ότι η επέμβαση θα υποστήριζε τις γυναίκες προκειμένου να πραγματώσουν τα δικαιώματά τους. Δύο χρόνια μετά το τέλος του καθεστώτος των Ταλιμπάν, η διεθνής κοινότητα και η Αφγανική Προσωρινή Διοίκηση (ΑΠΔ) υπό την ηγεσία του Προέδρου Χαμίντ Καρζάι αποδείχθηκαν ανίκανες να προστατεύσουν τις γυναίκες. Ο κίνδυνος βιασμού και σεξουαλικής βίας, από μέλη ενόπλων φατριών και πρώην μαχητές, συνχίζει να είναι μεγάλος. Την εντονότατη ανησυχία της Διεθνούς Αμνηστίας προκαλεί η έκταση της βίας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες. Ο καταναγκαστικός γάμος, ιδίως ο καταναγκαστικός γάμος μικρών κοριτσιών, και η βία εναντίον γυναικών στην οικογένεια έχουν ευρεία διάδοση σε πολλές περιοχές της χώρας, πλήττοντας πολλές γυναίκες. Αυτά τα βίαια εγκλήματα συνεχίζονται με την ενεργή υποστήριξη ή την παθητική συνενοχή κρατικών οργάνων, ενόπλων ομάδων, οικογενειών και κοινοτήτων.


Το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης είναι αυτή τη στιγμή ανίκανο να προστατεύσει το δικαίωμα των γυναικών στη ζωή και τη σωματική ασφάλεια και το ίδιο αυτό σύστημα τις εκθέτει σε διακρίσεις και τον κίνδυνο κακοποίησης. Η ποινική δίωξη για πράξεις βίας εναντίον γυναικών, καθώς και η προστασία των γυναικών που διατρέχουν οξύ κίνδυνο να υποστούν τέτοιες πράξεις, ουσιαστικά απουσιάζουν. Οι γυναίκες εκείνες που υπερπηδούν τους ισχυρούς φραγμούς και προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη δεν έχουν πιθανότητες να εξεταστούν οι καταγγελίες τους ή να βρουν υπεράσπιση τα δικαιώματά τους.


Η Διεθνής Αμνηστία αναγνωρίζει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το Αφγανιστάν καθώς προσπαθεί να ανακάμψει από περισσότερα από 23 χρόνια συρράξεων. Εντούτοις, μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών είναι ζωτικό να ενταχθούν στις νομικές και συνταγματικές μεταρρυθμίσεις και να ενσωματωθούν στις διαδικασίες αστυνόμευσης και ποινικής δικαιοσύνης. Η ύπαρξη ενός συστήματος δικαιοσύνης, το οποίο να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των γυναικών και να αξίζει την εμπιστοσύνη τους, θα έχει ζωτική σημασία προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίσιμη πρόκληση.


Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τη διεθνή κοινότητα και την ΑΠΔ να ενεργήσουν επειγόντως ώστε να προστατεύσουν τις γυναίκες από πράξεις βίας, και να οικοδομήσουν ένα σύστημα ποινικής δικαιοσύνης ικανό να υπερασπιστεί το δικαίωμα των γυναικών να ζουν ελεύθερες από τη βία. Η οργάνωση πιστεύει ότι τα διεθνή θεσμικά κείμενα για τα ανθρώπινα δικαιώματα προσφέρουν στο Αφγανιστάν ένα ισχυρό και συνεκτικό πλαίσιο προκειμένου να αναλάβει αυτό το ζωτικό έργο. Το Αφγανιστάν επικύρωσε πρόσφατα τη Σύμβαση για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Διακρίσεων Κατά των Γυναικών (CEDAW) και το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Καταστατικό της Ρώμης), ενώ μετέχει επίσης σε αρκετές άλλες σημαντικές διεθνείς συνθήκες. Η Διεθνής Αμνηστία ζητά την συμπερίληψη αυτών των θεσμικών κειμένων στο Σύνταγμα που προγραμματίζεται να υιοθετηθεί περί τα τέλη του 2003 και την πλήρη τους ενσωμάτωση στις νομικές μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.

Αυτή η περίληψη συνοψίζει έκθεση με τίτλο "Afghanistan 'No one listens to us and no one treats us as human beings'. Justice denied to women" (AI Index: ASA 11/023/2003) που εξέδωσε η Διεθνής Αμνηστία τον Οκτώβριο του 2003. Όποιος επιθυμεί περισσότερες λεπτομέρειες ή την ανάληψη δράσης για αυτό το ζήτημα θα πρέπει να συμβουλευτεί το πλήρες κείμενο. Εκτεταμένη σειρά υλικών μας για αυτό και άλλα θέματα υπάρχει στο http://www.amnesty.org ενώ μπορεί κανείς να λαμβάνει τα δελτία τύπου της Διεθνούς Αμνηστίας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου: http://web.amnesty.org/ai.nsf/news
Ελληνικό Τμήμα, Σίνα 30, 106 72 Αθήνα, τηλ. 210-3631532, φαξ 210-3638016

Website: http://www.amnesty.org.gr, email: info@amnesty.org.gr

International Secretariat, 1 Easton Street, London WC1X 0DW, United Kingdom

Question Question Question Question
_________________
Γνωρισα τον ανθρωπο & αγαπησα τα ζωα …..

Στα πιο σπουδαία πράγματα στάθηκαν δάσκαλοί μας, τα ζώα. Η αράχνη μας δίδαξε υφαντική, το χελιδόνι την οικοδομική, το αηδόνι και ο κύκνος το τραγούδι.


Δημόκριτος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Yahoo Messenger
AFONYAS
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Δεκ 2004
Δημοσιεύσεις: 444
Τόπος: Στην άδεια των Ελλήνων πόλη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Αύγ 29, 2007 4:43 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Έτσι για ενημέρωση και σύγκριση μεταξύ πολιτευμάτων Exclamation

Στή Σπάρτη η Γερουσία ( σημερινή βουλή)ασκεί σημαντικές νομικές εξουσίες: ιδιαίτερα εκδικάζει, μαζί με τους εφόρους, τις κο­ρυφαίες υποθέσεις. Το Συμβούλιο έχει επίσης την ευθύνη της προετοιμασίας ίων αποφάσε­ων της Συνέλευοης και οφείλει να υποβάλλει τα νομοσχέδια στο λαό. Αυτή η λειτουρ­γία, ανάλογη της Βου­λής πολλών ελληνι­κών πόλεων, πιστο­ποιείται στη Σπάρτη ήδη από τη Με­γάλη Ρήτρα, που πιθανόν χρονολο­γείται το αργότερο κατά το ήμισυ του 7ου αιώνα. Αυτό έ­κανε τον Άντονι Άντριους (Athony Andrewes) να υπο­δείξει την προβούλευση, τόσο σπουδαία στην ελληνική πολιτική Ζωή, σαν σπαρτιατική ε­πινόηση

Η εξαιρετική πολιτική σταθερότητα της Σπάρτης, η οποία δεν γνώρισε ούτε τυραννία ούτε εμφύ­λιο πόλεμο (, δεν ερμηνεύεται μόνο μέσα από την έννοια της πειθαρχίας που τους εμπέδωσε η σπαρ­τιατική παιδεία, αλλά οφείλεται, όπως υπογράμ­μισαν ο Πλάτων και ο Αριστο­τέλης, εν μέρει στο μικτό χαρακτή­ρα ίου συντάγματος (áv0pojnoi του λαού, ευ­γενείς και βασιλείς είναι εξ ίσου αφοσιωμένοι σε έ­να καθεστώς στο οποίο συμμετέχουν), εν μέρει δε και ίσως ακόμη περισσοτερο στη διαρκή επαγρύ­πνηση «αρχών» που τους ακολουθεί ο φόβος των ε­ξεγέρσεων.

Βιβλιογραφία
Andrewes Α.. Probouleusis Sparta's contribution to the technique of government. Oxford, 1954.
«The government of classical Sparta», Mélanges V. Ehrenberg, Oxford, 1966, p.p. 1-20.
Carlier P. «La vie politique à Sparte sous le règne de Cléomene 1er. Essai d' interprétation», Ktèma 2 (1977),p.p. 65-84.
«La royauté en Grèce avant Alexandre», Strasbourg 1984.
Cartledge P.. «Agesilaos and the crisis of Sparta», Cambridge, 1985.
Richer N.. «Les Ephores». Paris 1998.
Roussel P.. «Sparte», Paris, 1ère ed 1939 ·
_________________
Γνωρισα τον ανθρωπο & αγαπησα τα ζωα …..

Στα πιο σπουδαία πράγματα στάθηκαν δάσκαλοί μας, τα ζώα. Η αράχνη μας δίδαξε υφαντική, το χελιδόνι την οικοδομική, το αηδόνι και ο κύκνος το τραγούδι.


Δημόκριτος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Yahoo Messenger
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Αύγ 29, 2007 9:12 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

AFONYA,

ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ, Λυκούργος, 16 «Το γεννημένο παιδί (...) αν όμως ήταν ασθενικό και κακόμορφο, το έστελλαν στις λεγόμενες Αποθέτες, βαραθρώδη τόπο πλησίον του Ταϋγέτου, διότι φρονούσαν, ότι παιδί που δεν είχε ευθίς εξαρχής γεννηθεί υγιές ούτε εύρωστο, ήταν συμφερότερο και για το ίδιο και για την πόλη να μη ζεί».

απο το κείμενο που έγραψες δέ σχετικά με την αγωγή κλπ εξακολουθώ να πιστεύω ότι μπορώ να το συγκρίνω με τα του Αφγανιστάν...

Οι σπαρτιάτες τελούσαν μια ζωή καθαρά εκτός της ανθρώπινης πραγματικότητας, το μόνο το οποίο προσδοκούσαν ήταν να πολεμούν και το εχουν στην ιστορία τους πλέιστες φορές αποδείξει.
Δεν αντιλαμβάνομαι πως ειναι δυνατον να εκθειάζεις τον τρόπο αυτό της ζωής τους, απο την στιγμή μάλιστα που δεν τον υιοθετείς.
Αν τον υιοθετούσες θα το καταλάβαινα όχι όμως τώρα.

Καταλαβαίνω ότι ειναι εντυπωσιακό να χρησιμοποιούμε διάφορα γραφόμενα και γεγονότα παρμενα απο την Αρχαία Ελλάδα, αλλα αν τα δούμε ορθολογιστικά, το πράγμα αλλάζει.

Παρεμπειπτοντως, βαρέθηκα ν ακούω για τον Πλάτωνα, αυτός ο ανθρωπος σε ένα ποσοστό 80% έγραφε και μπουρδολογούσε...
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
AFONYAS
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Δεκ 2004
Δημοσιεύσεις: 444
Τόπος: Στην άδεια των Ελλήνων πόλη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Αύγ 29, 2007 7:47 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Maria......ενισχύσεις Wink

ΣΠΑΡΤΗ ΚΑΙ ΕΥΓΟΝΙΚΗ
Μέλημα πάντοτε (της οικογένειας) ήταν η σωματική, ψυχική και ηθική υγεία των γεννητόρων, ιδιότητες που κληρονομούν και τα παιδιά. Η εκτίμηση αυτών των στοιχείων ήταν πάντοτε υπόθεση προσωπική και οικογενειακή των ενδιαφερομένων. Κάποτε είχε θεσπιστεί και στην Ελλάδα το «προγαμιαίο πιστοποιητικό υγείας», που όμως ουδέποτε ίσχυσε υποχρεωτικά.

Ακραίο μέτρο για «υγιή οικογένεια» και επομένως και κοινωνίας είναι η «ευγονική» που με κάποια μορφή της ίσχυε στην αρχαία Σπάρτη. (Πηγή: Πολιτικοί Θεσμοί & Οργάνωση του Κράτους, Ομάδα εκπαιδευτών - Παιδαγωγών, Εκδόσεις Πελεκάνος, Αθήνα, σελ. 17)

ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΙΔΟΚΤΟΝΙΕΣ

«Εδώ πρέπει για ακόμη μια φορά να υπομνήσουμε ότι στην αρχαιότητα ήταν ανεκτή η έκθεση νεογέννητων και η παιδοκτονία. Ότι η στάση αυτή δεν επέτρεπε να δημιουργηθεί ιδιαίτερη Παιδιατρική, είναι ολοφάνερο χωρίς περισσότερη επιχειρηματολογία» (Η ιατρική στην αρχαιότητα, Ελλάδα - Ρώμη - Βυζάντιο - Η ιατρική στη Βίβλο και το Ταλμούδ, Kurt Pollak, Μετάφραση Αιμίλιος Δημ. Μαυρούδης, Εκδόσεις Δημ. Ν. Παπαδήμα, Αθήνα 2005, σελ. 368)
_________________
Γνωρισα τον ανθρωπο & αγαπησα τα ζωα …..

Στα πιο σπουδαία πράγματα στάθηκαν δάσκαλοί μας, τα ζώα. Η αράχνη μας δίδαξε υφαντική, το χελιδόνι την οικοδομική, το αηδόνι και ο κύκνος το τραγούδι.


Δημόκριτος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Yahoo Messenger
AFONYAS
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Δεκ 2004
Δημοσιεύσεις: 444
Τόπος: Στην άδεια των Ελλήνων πόλη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Αύγ 29, 2007 7:59 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αλλά...ιδού και η αναφόρα στο γεγονός αυτό, και πές μου εάν διαφωνείς.....σκληρό μέτρο αλλά τουλάχιστον για τα δεδομμένα της εποχής του...αποδεκτό !
Οταν γεννιόταν ένα παιδί ο πατέρας είχε υποχρέωση να το πάει στη λεγόμενη λέσχη.Η λέσχη ήταν ένας χώρος όπου ηλικιωμένοι εξέταζαν αν το παιδί ήταν αρτιμελές.Σε περίπτωση που το παιδί είχε κάποιο πρόβλημα το πήγαιναν σε ένα βάραθρο που το όνομά του ήταν αποθέτες κι όχι καιάδας (όπως λέμε ).Η Σπάρτη ήθελε γερά παιδιά γερούς δηλαδή πολεμιστές κι όλη η φιλοσοφία της πολιτείας τους περιστρέφονταν γύρω απ αυτό (άριστοι πολεμιστές).Αυτο είναι φυσικό αν λάβει κανείς υπόψη αυτά που γράφει ο Πλούταρχος ,ότι δηλαδή ο Λυκούργος χώρισε τη γη σε 9000 Σπαρτιάτες και σε 30000 περίοικους.Αν λάβουμε σα σωστό αυτο τον αριθμό τότε καταλαβαίνουμε τι αναλογία υπήρχε ανάμεσα στη Σπάρτη και στους εχθρούς .Μόλις τα παιδιά γίνονταν 7 ετών τότε τα τοποθετούσαν σε αγέλες ώστε να μάθουν στη συντροφικότητα και να μάθουν να λειτουργούν ομαδικά κιόχι ατομικά αφού και η πολεμική τέχνη της εποχής βασίζονταν στην ομαδικότητα.Τα ρούχα τους ήταν λιτά, ένα ιμάτιο χειμώνα καλοκαίρι,κοιμόνταν κοντά στον Ευρώτα βάζοντας απο κάτω καλαμιές για να περιορίσουν την υγρασία,ο Ξενοφών λέει ότι ακόμα και υποδήματα δε φορούσαν για να κάνουν πιο σκληρά τα πόδια τους ,η τροφή τους ήταν περιορισμένη απλά για να ζουν.Επιτρέπονταν όμως η κλοπή τροφής.Κι αυτο είχε εκπαιδευτικό χαράκτήρα , δηλαδή για να κλέψει κάποιος πρέπι όλη τη μέρα να σκέπτεται το πως ,τον τρόπο και τη νύχτα να εφαρμόσει το σχέδιο του. Να δουλέψει δηλαδή το μυαλό του και να αποκτήσει ικανότητες τη νύχτα ώστε αύριο που θα γίνει πολεμιστής να είναι σε θέση να καταφέρει το αδύνατο.Ομως ..όποιος γίνονταν αντιληπτός είχε αυστηρή τιμωρία.Μάλιστα πολλοί νέοι πέθαιναν απο τα μαστιγώματα στο βωμό της Ορθίας Αρτέμιδος ,όπου γίνονταν και η εκτέλεση της ποινής.
Ετσι 12 ετών κοιμόνταν όλοι μαζί σε αγέλες ή ίλες.Ο αρχηγός της Αγέλης ονομάζονταν Είρην (μόλις είχε αφήσει την παιδική ηλικία) και είχε δικαίωμα να τους τιμωρεί αυστηρά ακόμα και μπροστά στους γέροντες.Οταν για κάποιο λόγο απουσίαζε ο Είρην τότε αρχηγός μπορούσε να γίνει ο πιο <<ζωηρός νέος>>.
Οταν γίνονταν έφηβοι τα πράγματα γίνονταν ακόμα πιο δύσκολα γιατί σαυτη την ηλικία βγαίνει η έπαρση , ο εγωισμός.Με διάφορους τρόπους (να κοιτούν μόνο μπροστά , να μιλούν λίγο,να έχουν και τα δυο χέρια μέσα στο χιτώνα τους κ.ο.κ) προσπάθησε ο νομοθέτης να χτυπήσει τον εγωισμό που κάνει κακό στην πολιτεία.
Τα σκληρά μέτρα δεν σημαίνει ότι αποφέρουν και λάθος αποτελέσματα !
_________________
Γνωρισα τον ανθρωπο & αγαπησα τα ζωα …..

Στα πιο σπουδαία πράγματα στάθηκαν δάσκαλοί μας, τα ζώα. Η αράχνη μας δίδαξε υφαντική, το χελιδόνι την οικοδομική, το αηδόνι και ο κύκνος το τραγούδι.


Δημόκριτος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Yahoo Messenger
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 30, 2007 8:18 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ωραία...τα διάβασα...μια απο τα ίδια...τι πρέπει ν απαντήσω τωρα?
οτι συμφωνώ?

ΑFONYA, νομίζω ειναι σαφής η θέση μου. Δεν εχω κάτι άλλο να προσθέσω.

Αααα έχω....το ίδιο γίνονταν και στην Γερμανία του Α. Χίτλερ

αυτά....
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
efel
Πρύτανης


Εγγραφή: 20 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 151

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 30, 2007 1:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

MARIA έγραψε:
AFONYA,
Παρεμπειπτοντως, βαρέθηκα ν ακούω για τον Πλάτωνα, αυτός ο ανθρωπος σε ένα ποσοστό 80% έγραφε και μπουρδολογούσε...


μπούρδα η α: (οικ. ) λόγος ανόητος, ψευδής ή γενικά χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο· (πρβ. μπαρούφα): Μη δίνεις σημασία σ΄ αυτά που λέει· μπούρδες είναι. [ισπαν. burda `χοντροκομμένη΄, `αδέξιο ψέμα΄]

μπούρδας ο (χωρίς γεν. πληθ.): αυτός που λέει μπούρδες, αερολογίες. [μπούρδ(α) -ας]


MARIA Question Question Question
_________________
Τα σχόλια δικά σας..
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Αύγ 30, 2007 3:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

EFEL Question Question Question

Πειράζει που διαφωνώ με τον Κο Πλάτωνα?
οκ, το παιρνω πίσω, δεν μπουρδολογούσε...

αερολογούσε

με όλο το σεβασμό
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
South
Αντιπρύτανης


Εγγραφή: 21 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 106
Τόπος: ΕΛΛΑΣ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Οκτ 07, 2007 8:02 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Τώρα τί να πώ εγώ στη Μαρία, που ότι και να πώ θα πέσει νιώθω στο κενό...

Η πολύ χορτοφαγία βλάπτει σοβαρά τον άνθρωπο, που νομίζει πως έτσι κάτι πετυχαίνει, δηλαδή δεν αποδέχεται τον εαυτό του και την εξέλιξη του, αφού σε κάτι που συμφωνούν οι επιστήμονες ανθρωπολόγοι παγκόσμια είναι ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος εξελίχθηκε χάρη στις πρωτείνες που παρείχε το κρέας, ο μυελός των οστών που οι πρωτόγονοι έτρωγαν σπαζοντάς τα κόκκαλα με πρωτόγονα εργαλεία.

Ίσως ο Φρόυντ βοηθούσε λίγο την κατάσταση... Twisted Evil Twisted Evil

Οι Σπαρτιάτες για την εποχή τους, ήταν πρωταγωνιστές και όχι κομπάρσοι σαν τους ταλιμπάν. Και πολλοί ήταν ενάρετοι άνδρες και φιλελεύθεροι- καμμία σχέση με τη φιλελεύθερη οικονομία που έχουμε σήμερα Laughing

Δυστυχώς προχτές σκεφτόμουν πως ο ελεύθερος ανθρωπος γεννήθηκε στην Ελλάδα και εδώ πέθανε... και θα έλεγα κάποιοι λίγοι που αγαπούν ακόμα τα ελληνικά (όχι μονο τη γλώσσα)- αλλά όλα τα καλά στοιχεία εκείνου του πολιτισμού των Ελλήνων της Σπάρτης και όχι μόνο- έχουν καταντήσει σήμερα στην Ελλάδα περιπλανώμενες μονάδες ελεύθερων ανθρώπων, που με το να αποστρέφονται το σύγχρονο μηδισμό, και να αγαπούν τα ωραία πράγματα... στριμόχνωνται άσχημα από τη μοναξιά και τον σημερινό τρόπο ζωής στις μεγαλουπόλεις.

Αυτοί οι άνδρες δε χωρούν εύκολα στη γυναίκα, ούτε αγαπούν την εκάστοτε σκλαβιά, από την άποψη ότι δεν ανέχονται να υποδουλώνονται σε κάτι, αλλά και ούτε να υποδουλόνουν άλλους. Τελικά αυτοί οι δίκαιοι άνθρωποι- που είναι δίκαιοι επειδή είναι ελεύθεροι από τα πάθη τους- σήμερα πιστεύω ότι όχι μόνο δεν επαινούνται αλλά μάλλον θεωρούνται κουτοί....


ΚΑΙ ΜΟΥ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΠΑΡΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΑΛΙΜΠΑΝ!!! AFHAM Βάλε για την εγγραφή ένα υποτυπώδες διαγώνισμα γνώσεων... σε παρακαλω...
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
South
Αντιπρύτανης


Εγγραφή: 21 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 106
Τόπος: ΕΛΛΑΣ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Οκτ 08, 2007 9:29 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Επίσης θα ήθελα να προσθέσω ότι πολλοί Σπαρτιάτες, όπως μας πληροφορεί ο Πλούταρχος παίζαν τρίλιζα και πλακωτό με νέους. Ο ίδιος ο γιός του Αγισίλαου διατηρούσε σχέση με κάποιον και επειδή ποτέ οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν ήταν τέλειες, ούτε όλοι αγαθοί ο Αγισίλαος υπερασπίστικε το γιού του, χωρίς μάλιστα εκείνος να έχει δίκιο...

Σας προτείνω να διαβάσετε τους βίους επιφανών Σπαρτιατών από τον Πλούταρχο... Ήταν καλοί πολεμιστές και ελεύθεροι, αλλά άνθρωποι ήταν και αυτοί... Ο Ηρόδοτός τους κατηγορεί για φιλοχρηματία. Κι αυτό επειδή ο Σπαρτιάτης βασιλίας που νίκησε τους Πέρσες μετά τη μάχη των Πλαταιών, ο Παυσανίας "μήδιζε". Όταν αποκαλύφθηκε ότι τελικά οι Πέρσες τον είχαν αγοράσει, και κατέφυγε σε΄ένα ιερό ως ικέτης, καθώς τον κυνηγούσαν οι συμπολίτες του, η ίδια του η μάνα τον έχτισε στο ναό, όπου πέθανε από ασιτία. Αυτό επειδή μήδισε. Έχουμε κι άλλα παραδείγματα.
Σίγουρα ήταν αρκετά ενάρετοι και σπουδαίοι Έλληνες, υπόδειγμα για την εποχή τους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
AFONYAS
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Δεκ 2004
Δημοσιεύσεις: 444
Τόπος: Στην άδεια των Ελλήνων πόλη

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Οκτ 14, 2007 3:51 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Εύγε South..........
εύγε, απάντησες σε βαθύτερα ερωτήματα και αρκετά δυσδιάκρτα για αδαείς και εθελότυφλους.....με εξέπληξες αρκετά ευχάριστα, καλύπτωντας ένα ερώτημα που προβληματιζόμουν για το εάν γίνεται αντιληπτό ή όχι !
Κέρδισες ζωμό σίτου μετα τεμαχίων γεώμηλων ! Wink
_________________
Γνωρισα τον ανθρωπο & αγαπησα τα ζωα …..

Στα πιο σπουδαία πράγματα στάθηκαν δάσκαλοί μας, τα ζώα. Η αράχνη μας δίδαξε υφαντική, το χελιδόνι την οικοδομική, το αηδόνι και ο κύκνος το τραγούδι.


Δημόκριτος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Yahoo Messenger
MARIA
Πρύτανης


Εγγραφή: 27 Δεκ 2006
Δημοσιεύσεις: 6835
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2007 1:04 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

κάλλιο αργά παρα ποτέ,

South, τα περι χορτοφαγίας δεν θα τα σχολιάσω...τόσα ξέρεις, τοσα λές...

Πρωταγωνιστές στην εποχή τους οι Σπαρτιάτες? ειναι λογικό...Για πόσα μέτρα γης μιλάμε? 200.000 το πολύ (αν πάρουμε και τις εκστρατείες τους)? μέχρι εκεί....
Αν υπήρχαν τώρα θα τους γνώριζε κανείς? ναι....αλλλα πώς? υπάρχουν πολλες επιλογές να διαλέξει κανείς...
ή θα εκπέμπανε απο το Αλ Σπάρτα και θα ζούσαν με μέλανες ζωμούς σαν αξιοπερίεργα όντα,
ή θα έγραφαν μέσα απο το λαπ τοπ τους όπως κάνουν οι σύγχρονοι φορουμίστες- αγωνιστές,
ή θα ήταν γιάπηδες με χόμπυς όπως η ξιφασκία, το paint ball, κλπ
ή θα ήταν στρατιωτικοί με "μεγαλεπίβολα" σχέδια τα οποία θα σκότωνε η δημοκρατία μας...
ή θα ήταν βουλευτές στυλ Α. Γεωργιάδη στο brutal του, οι οποίοι μόλις άκουγαν ότι η Μακεδονία "οικειοποιείται" απο τους βαρβάρους, θα συγκαλούσαν δίχως δεύτερη σκέψη πόλεμο...
Εσύ South, που θαυμάζεις αυτούς τους άνδρες (που σαφώς θαυμάζω και εγώ), θα συγκαλέσεις κύμα πολέμου κατά των Σκοπίων?
Οντως......λίγοι οι άνδρες οι πραγματικοί...έχεις απολυτο δίκιο...

δεν ξέρω τι να πω.....
άλλες εποχές εκείνες, αλλες αυτές που διανύουμε εμείς...
Οχι οτι οι δικές μας ειναι ιδανικές....μην παρεξηγηθώ..

AFONYA,
έτσι τρέφεσαι παιδί μου? ζωμό σίτου με πατάτα?
χμμμ....
_________________
Ο σκοπός της φύσης δεν είναι η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους αλλά η διασφάλιση της βιοποικιλότητας των ειδών
Θεόφραστος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Ελεύθερες Απόψεις Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center