Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΥΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
KOSTAS GIAVASOGLOU
Πρύτανης


Εγγραφή: 19 Ιούν 2011
Δημοσιεύσεις: 186

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 16, 2022 1:15 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΥΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ Απάντηση με Συμπερίληψη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΥΛΙΣΜΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ 4η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Πολύ με απασχολεί η υφέρπουσα υλιστική αντίληψη η οποία καλλιεργείται από τα ΜΜΕ και πολλές φορές δια της παιδείας όπως και από πολλούς ακαδημαϊκούς διδασκάλους, αλλά και από το ίδιο το σύστημα. Ποιος άραγε είναι σωστός ο τρόπος η υλιστική θεώρηση ή η πνευματική θεώρηση μέσα από την φιλοσοφία και τη λογική.
Ευρισκόμαστε στην εποχή της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης. Η εποχή όλων των εφαρμογών της φυσικής. Η 4η βιομηχανική επανάσταση με την έκρηξη της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία σταδιακά παίρνει τα ηνία από την φυσική νοημοσύνη. Υπάρχει μια αντίληψη ότι θα έρθει η στιγμή όπου η νομοθετική και δικαστική εξουσία θα ασκείται από ρομπότ στα οποία θα δίδονται δεδομένα και θα συνθέτουν νόμους και δικαστικές κρίσεις. Το ίδιο θα γίνει και με την ιατρική όπου το ρόλο του ιατρού θα τον κάνει ρομπότ στο οποίο θα δίδονται δεδομένα και θα βγάζει διαγνώσεις και θεραπείες.
Η φιλοσοφία βρίσκεται σε πτώση, οι θρησκείες καταρρέουν, τα εσωτερικά συστήματα οι μύστες τα μυστήρια που παύουν πλέον να υπάρχουν.
Το ανθρώπινο είδος εξελίσσεται ταχύτατα μέσα από συσσωρευμένη γνώση αιώνων, προερχόμενη κυρίως από τις θετικές επιστήμες φυσική, βιολογία, χημεία, μαθηματικά κλπ.
Παρωχημένα μοντέλα που βασίστηκαν σε αναληθή στοιχεία στηριγμένα στην έλλειψη επιστημονικών δεδομένων εκμεταλλευόμενα τον φόβο που προκύπτει από το άγνωστο τελειώνουν. Εκεί ακριβώς όπου πατούσαν οι διάφοροι μύστες στον φόβο για τον θάνατο, το άγνωστο αυτό το έδαφος χάνεται πλέον και δεν μπορούνε να προβάλλουν την πεπλανημένη γνώση χωρίς επιστημονική τεκμηρίωση.
Ο κόσμος ακόμη ευρίσκεται και παραπαίει σε ένα βαθύ χάσμα που έχει δημιουργηθεί από εκείνους που θέλουν να τον πάνε μπροστά και αυτούς που τον κρατάνε ακόμη στο σκοτάδι. Όμως αυτό σύντομα τελειώνει.
Πάρα πολλά χρόνια οι άνθρωποι προσπαθούσαν να δώσουν απάντηση σε θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα σε σχέση με τη θέση μας στο σύμπαν και ο άνθρωπος αρχικά έψαχνε απαντήσεις μέσα από τους ατραπούς της φιλοσοφίας και των θρησκειών.
Όμως υπάρχει μια τεράστια διαφορά ανάμεσα στη φιλοσοφία και τη θρησκεία. Η φιλοσοφία είναι μελέτη της ζωής και της φύσεως και μέσα από αυτή προσπαθεί να δώσει απαντήσεις οι οποίες δεν αποτελούν δόγματα, αλλά υπάγονται σε μια διαρκή μεταβολή ανάλογα με την πορεία των ερευνών και της κοινωνικής εμπειρικής και πειραματικής απόδειξης. Είναι η μέθοδος μέσα από τους κανόνες της λογικής και μια διαλεκτική θεώρηση όπου με μαθηματική σκέψη πηγαίνουμε από τα γνωστά προς τα άγνωστα σε ένα υποθετικό λόγο. Και είναι πολλά από τα συμπεράσματα της φιλοσοφίας που επιβεβαιώθηκαν με τη πρόοδο της τεχνολογίας. Σε αντίθεση με τη φιλοσοφία η θρησκεία βασίζεται στην εξ’ αποκαλύψεως αλήθεια και πίστη σε αυτή. Και είναι η θρησκεία που δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα κοσμολογικά μεταθανάτια. Καλύπτει την ανασφάλεια των ανθρώπων μπροστά στο άγνωστο μετά τον θάνατο και θα μπορούσε να πει κάποιος ότι καλύπτει το κενό που αφήνει η φιλοσοφία. Αποτελεί παρηγοριά στην αδυναμία του ανθρώπου να αντιμετωπίσει την ζωή την σκληρότητα αυτής, την αδικία, το πρόσκαιρο της ζωής και υπόσχεται ανταμοιβή μετά θάνατον σε μια άλλη ζωή. Είναι όμως και όργανο των ισχυρών να ελέγξουν τα πλήθη ( όπιο του λαού έλεγε ο Λένιν)
ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ κορυφαίος φυσικός
Τα τελευταία 50 χρόνια σημειώνεται μια πραγματική έκρηξη στη φυσική και στην κοσμολογία. Από τη μελέτη των στοιχειωδών σωματιδίων και την κοσμολογία γεννήθηκε ένας καινούργιος κλάδος στη φυσική με τον όρο ΑΣΤΡΟΣΩΜΑΤΙΔΙΑΚΗ ΦΥΣΙΚΗ.
Στο εύλογο λοιπόν ερώτημα που τίθεται, τι σχέση έχει το πολύ μικρό στοιχειώδες σωματίδιο με το πολύ μεγάλο αχανές σύμπαν και τα άστρα η απάντηση είναι η ακόλουθη.
Ο τρόπος που κοιτάμε το σύμπαν έχει αλλάξει ριζικά και πολλά από αυτά που με βεβαιότητα πιστεύαμε στο παρελθόν έχουν αποδειχτεί παρωχημένα και αναληθή.
Το σύμπαν είναι στην παρούσα του μορφή αχανές γιατί διαστέλλεται για 13,8 δις έτη από τη γέννησή του και θα συνεχίσει να διαστέλλεται. Ξεκίνησε από κάτι πάρα πολύ μικρό περίπου 10^(-30cm) και ενέπιπτε στην περιοχή του μικρόκοσμου όπου ισχύουν οι νόμοι της κβαντικής φυσικής στους οποίους υπεισέρχεται η αρχή της αβεβαιότητας του Heizenberg. Στην κβαντική φυσική η αριστοτελική βεβαιότητα παύει να ισχύει και η έννοια της πιθανότητας και του τυχαίου αποκτά κεντρική θέση. Κύριο χαρακτηριστικό της κβαντικής φυσικής είναι ότι, εάν ένα σωματίδιο δεν υπάρχει μια δεδομένη στιγμή, θα υπάρχει την επόμενη, που σημαίνει ότι το κβαντικό κενό δεν είναι πραγματικό κενό, όπως το αντιλαμβανόμαστε, αλλά ένα σύνολο κβαντικών διακυμάνσεων για όλα τα σωματίδια που υπάρχουν στη φύση.
Έχει αποδειχτεί ότι το σύμπαν μας συμμετέχει σε αυτές τις κβαντικές διακυμάνσεις και άρα μπορεί να εμφανιστεί από το κβαντικό τίποτα. Επί πλέον, επειδή η ενέργεια διατηρείται και η ενέργεια του κενού είναι μηδενική, αυτό έχει ως αποτέλεσμα, η συνολική ενέργεια του σύμπαντός μας, δηλαδή η ελκτική βαρυτική ενέργεια ( με αρνητικό πρόσημο) και η κινητική ενέργεια (με θετικό πρόσημο) που προέρχεται από την αρχική έκρηξη να μηδενίζονται. Αυτή η από εικοσαετίας ανακάλυψη συνεχίζει να επαληθεύεται μέσα από σειρά πειραμάτων. Η αστροσωματιδιακή φυσική στηρίζεται σε αυτά τα πειραματικά δεδομένα που επιβεβαιώνουν, ότι μια στατιστικά τυχαία κβαντική διακύμανση διατηρείται και διαστέλλεται, κατ΄αρχήν εκθετικά στη λεγόμενη πληθωριστική φάση inflation phase και στη συνέχεια πιο ήρεμα.
Για να κατανοήσουμε όλα αυτά τα φαινόμενα, χρειαζόμασταν μια στέρεα θεωρία ικανή να μας βοηθήσει να μελετήσουμε την κβαντική βαρύτητα στην αρχή του σύμπαντος. Η μόνη θεωρία που καλύπτει όλο το φάσμα από τις χαμηλές ενέργειες στις υψηλές ενέργειες, δηλαδή από το 1Tev στο 10^(17)Gev φαίνεται η θεωρία των υπερχορδών, η λεγομένη superstring theory . Με αυτή τη θεωρία διαπιστώσαμε τα τελευταία χρόνια μια απίστευτη ταύτιση μεταξύ των θεωρητικών προβλέψεων και των πειραματικών δεδομένων που συλλέγαμε, κάτι που αποδεικνύει ότι είμαστε στον σωστό δρόμο.
Όπως είδαμε το σύμπαν μας, αυτή η τυχαία κβαντική διακύμανση από το κβαντικό κενό, κατόρθωσε τελικά να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί διαρκώς διαστελλόμενο για να φτάσει στη σημερινή του μορφή.
Κατά την διάρκεια της πληθωριστικής φάσης, οι ανωτέρω κβαντικές διακυμάνσεις στην ενέργεια και ειδικότερα στην ενεργειακή πυκνότητα οι οποίες λόγω της πληθωριστικής εκτόνωσης μετατρέπονται σε κοσμικής κλίμακας διακυμάνσεις της ενεργειακής πυκνότητας, ήταν αυτές που οδήγησαν στη δημιουργία γαλαξιών, αστεριών, πλανητών. Όλες επομένως οι μεγάλες δομές του σύμπαντος είναι προϊόντα αυτών των τυχαίων διακυμάνσεων.
Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος να προσδιορίσει τον αποκλειστικό δικό του σκοπό ύπαρξης και τη θέση του μέσα σε αυτή τη ζωή που τυχαία του χαρίστηκε. Μια ζωή από δω μέχρι εκεί μετρημένη και όχι άπειρη όπως το σύμπαν που μας φιλοξενεί.
Η τυχαιότητα μόνο σκοπό δεν μπορεί να υποδηλώνει. Από τη αρχή δηλαδή της γέννησής του το σύμπαν δεν εμφανίστηκε για κάποιο λόγο και, επαγωγικά, είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει κάποιος λόγος για τον οποίο υπάρχουμε και εμείς, αυτές οι απειροελάχιστες κουκκίδες, απλά μας έλαχε. Μας έτυχε να υπάρξουμε επάνω σε ένα βράχο, μέσα σε ένα τυχαίο γαλαξία, έναν από τους 100 δις γαλαξίες που υπάρχουν, όπως μας έτυχε να περιφερόμαστε γύρω από ένα τυχαίο άστρο, τον ήλιο, ένα από τα 100 δις άστρα του γαλαξία και να παρατηρούμε με τους 100δις νευρώνες του εγκεφάλου.
Πως να απαντήσεις σε αυτή την πλήρως υλιστική θεώρηση όπου τα πάντα είναι τυχαία και αποδεικνύεται επιστημονικά. Μια τυχαία κβαντική διακύμανση δημιούργησε τα πάντα από τον μικρόκοσμο προς την διαστολή που οδήγησε το σύμπαν σε μια φάση διαρκούς πληθωριστικής ανάπτυξης .
Έτσι λοιπόν τα πάντα εξηγούνται, άρα είμαστε τυχαίοι και τυχεροί που υπήρξαμε σε μια δεδομένη στιγμή για ένα απειροελάχιστο χρόνο, είμαστε σχεδόν τίποτα, όμως αισθανόμαστε ότι είμαστε το παν. Μέσα λοιπόν σε 100 δις γαλαξίες αποτελούμενοι από 100 δις νευρώνες στον εγκέφαλο φαντάζει η ολότητα και το άτομο μέσα στον ολότητα. Θα έλεγε κανείς ότι ευρισκόμαστε μέσα σε ένα οργανισμό του σύμπαντος αποτελούμενο από 100δις γαλαξίες νευρώνες ενός γιγαντιαίου εγκεφάλου. Πως συμπίπτουν τα νούμερα αλλά και τα σχήματα. Να είναι άραγε τυχαίο;
Το τυχαίο όμως μήπως ευρίσκεται μέσα σε ένα ευφυές σκόπιμο σχεδιαστικό πλαίσιο κάποιας ανώτερης ευφυίας. Ή έστω και ενός αλγορίθμου και οι άνθρωποι λειτουργούν σαν δέκτες μιας διαρκούς εκπομπής δεδομένων.
Πριν από 3.000 χρόνια ο Πλάτωνας στον Τίμαιο μίλησε για πράγματα τα οποία σε επίπεδο φυσικής και αστρονομίας αποδείχτηκαν χιλιάδες χρόνια μετά. Πως όμως; Με ένα εικότα λόγο, ένα λόγο, μια σύνθετη λογική ακολουθία μια διαλεκτική με μαθηματική δομή από το γνωστό προς το λιγότερο γνωστό κα το άγνωστο. Ένας υποθετικός λόγος, ένας λόγος που θα μπορούσε να εξελιχθεί έτσι εάν ακολουθηθεί ένας αλγόριθμος, μια ακολουθία αυστηρά.
Λέει ο σοφός: ο Δημιουργός έδωσε κίνηση και σκοπιμότητα και τάξη στο ατάκτως κινούμενο σωματικό υλικό. Πως όμως; Δια της ΜΗΤΙΟΣ ΠΕΙΘΑΓΚΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ.
Εκεί που δεν υπήρχε σκοπιμότητα, έδωσε σκοπό τάξη και λειτουργικότητα. Η στρογγυλότητα των ουρανίων σωμάτων ανταποκρίνεται στη λειτουργία αυτών, μόνο έτσι μπορούν να λειτουργήσουν όντας σφαιρικά κινούμενα σε ομαλές τροχιές σε περιστροφικές κινήσεις και τέθηκαν σε κίνηση. Τα πάντα σε τάξη. Πώς όμως; Με την δημιουργία της ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ. Και την εμφύτευσε στο σώμα του Κόσμου. Ο Κόσμος κόσμημα εκ φύσεως ωραίο και αληθινός γιατί μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει. Και ποιο είναι το ευφυέστερο; Του έδωσε αυτοκίνηση αρμονική αυτοτελή και έτσι ο Δημιουργός δεν χρειάστηκε να ξανασχοληθεί με τίποτα. Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ με την οποία συνδέονται όλες οι ΨΥΧΕΣ των ΕΜΒΙΩΝ ΌΝΤΩΝ παράγει ΓΝΩΣΗ διευθύνει με τις δικές της πρωτουργές κινήσεις τις κινήσεις των Ουρανίων Σωμάτων. Η Παγκόσμια Τάξη προέρχεται από την ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ η οποία περιέχει άφθαρτα αιώνια υλικά το αμέριστο στοιχείο και φθαρτά μεριστά υλικά ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΕΡΙΣΤΗ ΟΥΣΙΑ. Και είναι φτιαγμένη στα πλαίσια μιας μουσικής κλίμακας για να παράγει αρμονία ώστε να συντονίζονται οι κινήσεις των ουρανίων σωμάτων και οι δονήσεις αυτών με Αυτή. Κινήσεις περιστροφικές και αρμονικές γύρω από τον εαυτό τους και το μικρότερο γύρω από το μεγαλύτερο σε τροχιές κυκλικές αρμονικές και ελλειπτικές. Και όλο το σύστημα γύρω από τον εαυτό του.
Ο Δημιουργός Θεός όπως και ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης έθεσε τάξη στο χάος και δημιούργησε τον Κόσμο.
Ο Νανόπουλος δια της αστροσωματιδιακής φυσικής και της κβαντικής φυσικής τα ανατρέπει όλα με στοιχεία επιστημονικά μαθηματικά και την ίδια την εμπειρική πραγματικότητα. Άραγε που βρίσκεται η αλήθεια;;
Ο Πλάτωνας δημιούργησε ένα κόσμο που υπακούει στον ΕΙΚΟΤΑ ΛΟΓΟ ένα υποθετικό λόγο ότι τα πράγματα έτσι πρέπει να είναι γιατί αυτό πλησιάζει περισσότερο προς τη μέχρι τότε γνώση και μια υποθετική κατεύθυνση βάσει της λογικής. Μια διαλεκτική σκέψη με θέση-αντίθεση-σύνθεση σε ένα εγελιανό λόγο. Μια σύνθεση από το γνωστό προς το λιγότερο γνωστό και από εκεί προς το άγνωστο και μέσα από το έργο του Τίμαιος εκείνη τη εποχή προέβλεψε πολλά πράγματα τα οποία η φυσική, η επιστήμη η αστρονομία η σωματιδιακή φυσική ανακάλυψε αργότερα με την πρόοδο της τεχνολογίας.
Η επιστήμη πραγματοποίησε άλματα έκτοτε, όμως αξία έχει η μαθηματικά δομημένη σκέψη προς την ορθότητα του Τίμαιου. Η σφαιρικότητα των ουρανίων σωμάτων, οι τροχιές οι έλξεις η σύνθεση των σωμάτων και η φυσιολογία αυτών. Από μόνος του ο Τίμαιος χωρίς την πνευματικότητα χωρίς κανένα υπερβατικό στοιχείο είναι ένα ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ένα δημιούργημα της σκέψης, ένα μάθημα φυσικής αστρονομίας φυσιολογίας.
Επειδή όμως ακόμη η επιστήμη δεν είχε προοδεύσει για να σταθεί το οικοδόμημα θα έπρεπε να υπάρξει και ένα υπερβατικό στοιχείο ο ΘΕΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ και είναι το στοιχείο εκείνο στο οποίο στέκονται όλοι. Έπρεπε να υπάρξει και μια ΨΥΧΗ για να θέτει την τάξη Εκεί που τελειώνει η αλήθεια της λογικής και πάμε στην εξ’ αποκαλύψεως αλήθεια. Πάντα υπάρχει αυτό το στοιχείο εκεί που σταματά η επιστήμη διότι δεν έχει προοδεύσει ακόμη.
ΘΕΙΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ είναι τα στοιχεία της υπέρβασης για να τεθεί σε τάξη ο κόσμος να καταστεί λειτουργικός. Σημασία έχει ότι υπακούει σε μια λογική, αυτή που ορίζει ότι μέσα σε όλα τα ανθρώπινα όντα υπάρχει μια τάξη ευνοϊκή προς την εξέλιξη και την ανάπτυξη. Μια τάξη προς την προστασία την αυτοσυντήρηση και την εξέλιξη. Μια γνώση κοινή σε όλους. Εφόσον λοιπόν ο κόσμος αυτός δεν ικανοποιεί εφόσον υπάρχει ανασφάλεια επιβίωσης θανάτου αβεβαιότητα για τα πάντα πρέπει κάτι να δημιουργηθεί ο Θεός η Ψυχή. Είναι ο φόβος του θανάτου που δημιούργησε την αιωνιότητα και την άλλη ζωή. Από την άλλη όμως πλευρά υπάρχει ένα μυστήριο που οδηγεί προς αυτό που δεν έχει εξηγηθεί. Είναι ενδεχόμενο να υπάρχει και ένας κρυφός κόσμος που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί ή και δεν θα ανακαλυφθεί ποτέ στην ολότητά του. Διότι το Φως δεν θα μπορούσαν να αντέξουν οι ανθρώπινοι οφθαλμοί, τώρα είναι επιστήμη, είναι υπέρβαση είναι αποκάλυψη;;
Πως να δημιουργηθεί κάτι από το τίποτα ; κάτι υπήρχε, όμως άτακτο, άνευ σκοπού, κάτι το απροσδιόριστο, και ο δημιουργός έθεσε σε αυτό τάξη και σκοπιμότητα, πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει αυτό μέσα από την ανθρώπινη λογική; Ακόμη όμως και το τυχαίο το άτακτο έχει μια τάξη εσωτερική που δεν ανιχνεύεται. Ο Ηράκλειτος ομιλεί περί αυτού για τυχαιότητα των πάντων όμως και τίποτα δεν αποκλείει. Μιλάει για αιωνιότητα ότι ο κόσμος υπήρχε από πάντα, όμως κάποια στιγμή έγινε κάτι, μια μεγάλη έκρηξη φωτιάς το ΠΥΡ του Ηράκλειτου και συνεχής διαστολή των πάντων και απομάκρυνση από το σημείο τη έκρηξης όπου τα πάντα άρχισαν να απομακρύνονται και δημιουργήθηκε ο χώρος και ο χρόνος.
ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΝΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το σύμπαν κάποτε υπήρχε σε σωματιδιακή κατάσταση όπου ενέπιπτε στην περιοχή του μικρόκοσμου όπου ισχύουν οι νόμοι της κβαντικής φυσικής και η αρχή της αβεβαιότητας του HEISENBERG στην κβαντική φυσική η Αριστοτελική Βεβαιότητα παύει να ισχύει και η έννοια της πιθανότητας και του τυχαίου αποκτά κεντρική θέση. Άρα κβαντική διακύμανση από το κβαντικό κενό, κατόρθωσε τελικά να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί διαρκώς διαστελλόμενο και δημιουργήθηκαν τα πάντα.
ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Πως δημιουργήθηκε η ζωή; Απάντηση τυχαία, ομιλεί για τον ΛΟΓΟ ΦΩΤΙΑ ΧΡΟΝΟ. Υπακούνε όλα στον ΛΟΓΟ. Εάν ο κόσμος δημιουργήθηκε τυχαία από μια κβαντική διακύμανση από το κβαντικό κενό και κατόρθωσε να αναπτυχθεί σε μια διαρκή διαστολή και δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες οι αστέρες οι πλανήτες τότε που δημιουργήθηκε η ζωή μέσα από τη κοσμική σούπα των μικροοργανισμών των βακτηριδίων και των ηλεκτρικών εκκενώσεων. Βάσει της αρχής της εξέλιξης από ατελέστερα προς τελειότερα. Εδώ υπήρχε σχέδιο ή τυχαιότητα;; Είναι τα πάντα μηχανιστικά τυχαία ή υπακούνε σε κάποιο ευφυή σχεδιασμό. Είναι τα πάντα μηχανιστικά πως έχουν δημιουργηθεί ισορροπίες ή υπακούνε σε ένα ευφυή σχεδιασμό, σε μια δύναμη έξω από το σύμπαν αυτό ή και μέσα σε αυτό. Τίθενται ερωτήματα τα οποία μπορούν να απαντηθούν με λογική και με υπέρβαση. Η απάντηση θα μπορούσε να είναι ναι σε όλα και με ευφυή σχεδιασμό και με τυχαιότητα και με υπέρβαση και μηχανιστικά ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας.
Ο Ηράκλειτος ομιλεί για τυχαιότητα των πάντων και ο Ηράκλειτος είναι φυσιοκράτης, όμως δεν αποκλείει τίποτα πιο έξω από αυτό. Μιλάει για αιωνιότητα, ότι ο κόσμος υπήρχε από πάντα. Όμως κάποια στιγμή κάτι έγινε, κάτι ξεκίνησε, μια μεγάλη έκρηξη μια φωτιά όπως το λέει και μια διαρκής διαστολή των πάντων μια πληθωριστική περίοδος άρχισε για το δημιουργηθέν σύμπαν, αυτή της συνεχούς διαστολής. Τα πάντα άρχισαν από ένα απειροελάχιστο σημείο και εξελίσσονται και για να επιβιώσουν προσαρμόζονται σε διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες. Οι μονοκύτταροι οργανισμοί γίνονται πολυκύτταροι, οι απλοί γίνονται σύνθετοι και πιο πολύπλοκοι και το όλο σύμπαν γίνεται όλο και πιο πολύπλοκο και οι δυνατότητες συνεχώς αυξάνουν μαζί με την εντροπία αυτού.
Το σύμπαν ευρίσκεται συνεχώς σε φάση πληθωριστικής ανάπτυξης, όλα τυχαία; Η υπάρχει κάποιος σχεδιασμός ή μήπως και εμείς συμμετέχουμε σε αυτόν; Μήπως εξελίσσονται με τη σκέψη, ένας αλγόριθμος δημιουργίας και διαρκούς εξέλιξης, μήπως και η σκέψη μας εξελίσσεται με αυτόν; Δύσκολο να σκεφτούμε ότι έχουμε μόνο ένα σώμα και όχι πολλά, μήπως λειτουργούμε σε πολλές διαστάσεις, ο νους, η αίσθηση, είναι ότι κάτι υπάρχει, είτε μέσα σε αυτόν τον κόσμο, είτε έξω από αυτόν σε άλλο, σε άλλες διαστάσεις.
ΑΠΟ ΑΤΑΞΙΑ ΣΕ ΤΑΞΗ
Είναι αυτό ακριβώς το οποίο κατέστησε τον σύμπαν φιλικό για τη ζωή. Και είναι φυσικό αυτό άλλως δεν θα υπήρχε ζωή.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Όπως το θέλει όπως το θεωρεί ο καθένας μπορεί να είναι αλήθεια, μπορεί και όχι. Στην θρησκεία ή πιστεύεις ή δεν πιστεύεις. Στην επιστήμη στην πορεία αυτής πολλά από εκείνα που θεωρούνταν υπερφυσικά εξηγήθηκαν με τους φυσικούς νόμους και όσα παραμένουν ακόμη ανεξερεύνητα θα απαντηθούν με την πρόοδο της επιστήμης. Πάντως αν το αποτέλεσμα ενός μαθηματικού προβλήματος επαληθεύει την υπόθεση, τότε θα έχεις κάνει μα μέτρηση, αν όχι τότε ενδέχεται να έχεις κάνει μια ανακάλυψη Enrico Fermi.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Συζητήσεις για Θέματα Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Σελίδα 1 από 1

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center