Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Είναι φύση & θεός ταυτόσημες έννοιες ?
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 18, 19, 20 ... 47, 48, 49  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 11:39 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                            ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

    ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΣ έγραψε:
    skapaneas έγραψε:
    ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΣ έγραψε:
    Επππ..,Μην κάνεις ζαβολιές …,
    Άλλαξες την πρόταση .

    Η πρώτη :
    το ΩΝ είναι ο “κόσμος” μας . Χωρίς αυτόν = Μηδέν/τίποτα
    Δεν στέκει με τίποτα .

    Γιατι δεν στεκει ;

    Χωρις τον κοσμο τι μπορει να υπαρξει ;

    Παράθεση:
    Ο gianiss ισχυρίστηκε :
    Οταν εισαι στοιχειο του συνολου ειναι αδυνατο να κατανοησεις το λογο του συνολου

    Εσύ :
    Ολα εχουν το λογο τους !!!

    Συμφωνω !!!

    Αφού συμφωνείς τότε :
    Πως μπορεί να συσχετιστεί το Ων σε τέτοιο βαθμό με τον κόσμο ,ώστε να γνωρίζουμε ότι 1.Το Ων είναι ο κόσμος
    2. Δίχως το Ων δεν υφίσταται κόσμος .
    Αφού είμαστε στοιχείο του συνόλου, θα έλεγα μάλιστα άπειρου συνόλου ,διότι έχει αποδειχθεί για μένα επαρκώς ότι ένα μέρος του συνόλου ,δηλαδή το Σύμπαν, είναι άπειρο.
    Εκτός και αν δεχτούμε ότι είμαστε σπόρος ,του Ωντος .
    Στην περίπτωση αυτή πάλι δεν μπορεί να το γνωρίζουμε σε καθολικό επίπεδο, όμως :
    Μπορεί να ισχυριστεί μια ανθρώπινη μονάδα ότι καλλιέργησε τον σπόρο ,να τον πούμε θείο σπόρο του Ωντος, η θείο πνεύμα, σε τέτοιο βαθμό ,ώστε να το γνωρίζει ,η να το διαισθάνεται ,η να το πιστεύει ….,η ακόμη πιο τολμηρά να το θυμάται από περασμένες ζωές .
    Αλλιώς είναι υπόθεση φαντασίας και πάλι φυσικά υπάρχει η πιθανότητα να είναι σωστή ,αλλά ποιος το γνωρίζει ?

    Αυτο που λες οτι ισχυριστηκε ο gianiss, το ειπα εγω

    Ξανακοιταξε λοιπον πιο προσεκτικα τη σχετικη αναρτηση και ...

    ... στη νεα βαση, επαναδιατυπωσε το συλλογισμο σου


    .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............
    _________________
    Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
    Επιστροφή στην κορυφή
    Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
    skapaneas
    Πρύτανης


    Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
    Δημοσιεύσεις: 12421
    Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

    ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 1:52 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                              ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

      ΑΥΘΟΡΜΗΤΟΣ έγραψε:
      Έχει αποδειχθεί επαρκώς ότι ,ο κόσμος μας ,αυτόν δηλαδή που αντιλαμβανόμαστε ,δεν μας είναι γνωστός .
      Ότι παραμένει άγνωστος .
      Αυτό είναι και το λογικό επιχείρημα ,για να συνεχίζουν οι άνθρωποι ,μέσω της επιστήμης να διερευνούν το διάστημα και φυσικά τον πλανήτη μας ,με επικίνδυνους πειραματισμούς ,όπως η τροποποίηση προϊόντων, π.χ μεταλλαγμένων τροφίμων .

      Παραμένει άγνωστος για την ανθρωπότητα κόσμος .
      Το γνωστό μέρος είναι η μικροσκοπική ,η μερική ,η ελάχιστη γνώση της ύλης ,επάνω στην οποία δομείται ο πολιτισμός της ανθρωπότητας .
      Δεν γνωρίζει η ανθρωπότητα τι επακριβώς είναι ύλη και πως συντίθεται και εκδηλώνεται.
      Επομένως ποιοι ,θα μπορούσαν να τολμήσουν να δεχτούν και να προσπαθούν να διαδώσουν ότι το ,ΩΝ είναι ο “κόσμος” μας . Χωρίς αυτόν = Μηδέν/τίποτα ?


      Οι γιαλαντζί (ψεύτικοι ) Αγνωστικιστές.
      Οι πραγματικοί αγνωστικιστές δεν αρνούνται την ύπαρξη του θεού, απλώς δεν είναι ικανοποιημένοι με τις αποδείξεις για την ύπαρξη του.
      Συμπέρασμα :
      Είναι αδιανόητο λογικά να ειπωθεί ,ότι το ,ΩΝ είναι ο “κόσμος” μας . Χωρίς αυτόν = Μηδέν/τίποτα, διότι δεν επαρκεί η γνώση της ανθρωπότητας για να στηρίξει αυτόν τον ισχυρισμό.

      Επομένως :
      Λογικό είναι να ειπωθεί ότι : ΩΝ είναι ο γνωστός σε μας μέχρι σήμερα “κόσμος” μας και Χωρίς αυτόν = δεν γνωρίζουμε αν υπάρχουν η δεν υπάρχουν άλλοι κόσμοι ,λόγω άγνοιας .

      Ο κοσμος που αντιλαμβανομαστε ειναι ΩΝ και οχι ο ΩΝ
      Και οχι μόνο αυτος ο κοσμος που αντιλαμβανομαστε, αλλά και οσα υπαρκτα δεν αντιλαμβανομαστε ειναι ΩΝ
      Το συνολο λοιπον των υπαρκτων ειναι Ο ΩΝ

      Δεν χρειαζεται να προσδιορισουμε ποια ειναι αυτα τα υπαρκτα στην ολοτητα τους ...
      ... γιατι κατι τετοιο ειναι αδυνατο για μας που ειμαστε μερος του κοσμου ...
      ... χωρις την παραμικρη δυνατοτητα να αντιληφτουμε εξ ολοκληρου τον κοσμο
      Γιατι κατι τετοιο θα απαιτουσε την εξοδο μας απο αυτον ( τον κοσμο δηλαδη ),
      το οποίο βεβαιως αποκλειεται γιατι εκτος του κοσμου ουδεν υπαρχει

      Που σημαινει οτι μη υπαρχοντος χωρου εκτος του κοσμου,
      ειναι αδυνατο να σταθουμε καπου εκτος αυτου ...
      ... για να παρατηρησουμε τον κοσμο και να τον μελετησουμε και να τον γνωρισουμε και να τον ερμηνευσουμε

      Συμφωνα δε με τον ευγλωττο σχολιασμο του gianiss

      gianiss έγραψε:
      ..
      Χαίρομαι που το κατάλαβες τελικά ότι ΩΝ = ο κόσμος μας.

      Αν τώρα εσύ αρέσκεσαι να τον ονομάζεις , θεό Γιαχβέ, η Αλλάχ ή βούδα ή ότι άλλο θέλεις, είναι δικό βίτσιο , το μόνο σίγουρο είναι , πως αυτός ο κόσμος “ο μικρός , ο μέγας” είναι ένας θαυμαστός κόσμος , που μας γοητεύει η ανάγκη να τον ερμηνεύσουμε.

      .

      ο ΩΝ δεν ειναι κατι διαφορετικο απο το θεο, οπως και αν τον εννοει καποιος
      ο οποίος καποιος αποδεχεται την υπαρξη του θεου,
      ως αυτου που θα μπορουσε να εννοηθει το υπερτατο ΟΝ


      ΩΝ, Θεος, Απαν Κατι ( οπως ελεγε παλιοτερα ο gianiss ), αναφερονται ολα στον κοσμο


      Οι αγνωστικιστες λοιπον καλά θα κανουν να αποδεχθουν την υπαρξη του Θεου - Ωντος - Απαν Κατι,
      γιατι πολυ απλα ο Κοσμος στον οποίο μεσα ζουν ειναι αυτος ο ιδιος η αποδειξη που ψαχνουν


      Ο λογος λοιπον,
      που ειναι αποκλειστικο γνωρισμα της νοημοσυνης,
      ειναι το μεσο για να γνωρισουμε τον κσομο,
      παντοτε βεβαια ατελως γιατι ειμαστε μερη του μη δυναμενα να τον υπερβουμε

      Και ο λογος που αναζηταμε ως νοημονες το λογο σε ολα τα πραγματα,
      ειναι ακριβως το γεγονος οτι ειμαστε νοημονες και ειναι αδυνατο να λειτουργησουμε ως νοημονες χωρις τη χρηση του λογου

      Αυτος ειναι ο λογος για τον οποία παλιοτερα ο gianiss υποστηριζε οτι ...
      ... οι απανταχου του συμπαντος νοημονες αναγνωριζουν την καθολικη ισχυ του ΛΟΓΟΥ στα πραγματα
      Διοτι ως νοημονες,
      οι απανταχου του συμπαντος νοημονες,
      δεν μπορουν να διανοηθουν την υπαρξη καποιου πραγματος χωρις λογο

      Κατα συνεπεια,
      δεν ειναι οτι ο ΛΟΓΟΣ ειναι απαραιτητο "συστατικο" της υπαρξης των πραγματων ...
      ... αλλά το γεγονος οτι οι νοημονες δεν μπορουν να αντιληφτουν την υπαρξη χωρις ΛΟΓΟ


      .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............
      _________________
      Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
      Επιστροφή στην κορυφή
      Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
      JollyRoger
      Πρύτανης


      Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
      Δημοσιεύσεις: 3610

      ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 2:16 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

      πάντως η διπλή έννοια εν προκειμένω (αιτια, ομιλία), είναι τουλάχιστον βολικη για παπαδες
      Επιστροφή στην κορυφή
      Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
      skapaneas
      Πρύτανης


      Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
      Δημοσιεύσεις: 12421
      Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

      ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 2:27 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                                ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

        JollyRoger έγραψε:
        πάντως η διπλή έννοια εν προκειμένω (αιτια, ομιλία), είναι τουλάχιστον βολικη για παπαδες

        Εσυ παραπανω : μιλας και λες "κατι" ( ομιλια ) που ειναι ταυτοχρονα και η αιτια ( ο λογος ) της απαντησης μου

        Και εξ οσων γνωριζω δεν εισαι παπάς


        .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............
        _________________
        Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
        Επιστροφή στην κορυφή
        Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
        JollyRoger
        Πρύτανης


        Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
        Δημοσιεύσεις: 3610

        ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 4:22 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

        εξ ου και το "τουλάχιστον"

        σημειωτέον δε, ότι και παπας δεν είναι ανάγκη να βολευτεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι βολικη η διπλή έννοια, όπως ακριβώς την εξηγησες, σε υστεροβουλους
        Επιστροφή στην κορυφή
        Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
        skapaneas
        Πρύτανης


        Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
        Δημοσιεύσεις: 12421
        Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

        ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 6:25 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                                  ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

          JollyRoger έγραψε:
          εξ ου και το "τουλάχιστον"

          σημειωτέον δε, ότι και παπας δεν είναι ανάγκη να βολευτεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι βολικη η διπλή έννοια, όπως ακριβώς την εξηγησες, σε υστεροβουλους

          Το θεμα δεν ειναι ...
          ... το αν ειναι βολικη η διπλη "εννοια" του λογου,
          οπότε "παιζει" να ειναι δικη μας επινοηση για προσαρμοζομενη αναλογα με τις περιστασεις χρηση του ( του λογου ), αλλά ...
          ... το αν ειναι εγγενης στο λογο αυτη η δισυποστατη ιδιοτητα

          Οπότε, αν ισχυει το δευτερο, εμεις αντιλαμβανομενοι αυτη τη διπλη του ιδιοτητα,
          αξιοποιουμε κατα περιπτωση τη μια ή την άλλη οψη του

          Το "ερωτημα" λοιπον ειναι : ειναι ο λογος αιτιωδης ( μόνο ) ή διαδικασια ( ομιλια ) ;


          .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............
          _________________
          Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
          Επιστροφή στην κορυφή
          Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
          gianiss
          Πρύτανης


          Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
          Δημοσιεύσεις: 6073

          ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 6:35 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

          Παράθεση:
          skapaneas

          Οταν εισαι μερος του κοσμου, ολος ο κοσμος δεν μπορει να ειναι κατανοητος


          Μέρους του “κόσμου” μας , είναι και ένας μετεωρίτης, όπως και ένα πουλί , ένα δέντρο.
          Τι να κατανοήσουν αυτά τα “Όντως” υπαρκτά “Όντα”?
          Είναι τάχατες νοήμονα όντα?
          Έχουν “κοινό Λόγο” (“λογική”)?

          Απαραίτητο λοιπόν στοιχείο για να κατανοήσει μια οντότητα τον “κόσμο” μέσα στον οποίο υπάρχει, είναι ο “Λόγος” (λογική).
          Οπουδήποτε και οποτεδήποτε μια τέτοια “οντότητα” αναπτυχθεί , θα “αναγνωρίσει” τον ίδιο “Λόγο” .
          Στα έχω εξηγήσει ξανά αυτά, να μην χάνουμε τον χρόνο μας.

          Όσον αφορά “το μέρος ... όλου”.
          Σου εξήγησα πως ότι ισχύει για το “μέρος” (μιας περιοχής του “όλου”), ισχύει και για το όλον.
          Γιατί ?
          Ένεκα του “Λόγου” , που είναι “κοινώς” ΠΑΝΤΟΥ
          Δες για παράδειγμα τους νόμους της λογικής. Θα μπορούσαν να είναι διαφορετικοί κάπου αλλού.
          Ο “κόσμος” μας (αυτό που άλλοι ονομάζουν “σύμπαν”) είναι ίδιος και ομοιότροπος , όσο βαθιά τον παρατηρούμε προς όλες τις κατευθύνσεις που στρέφουμε τα όργανά μας.
          Ίδιος και στον χώρο και τον χρόνο.
          Αυτό μοιάζει εξ αρχής παράδοξο, καθώς στα όρια του ορίζοντα που παρατηρούμε , οι αποστάσεις είναι τεράστιες (βάση του αρχικού “πληθωρισμού” του κόσμου μας) και δεν θα μπορούσε να υπάρχει πληροφόρηση της εξέλιξης της μιας περιοχής με μια απόμακρη άλλη.
          Πως εξηγείται αυτό?
          Γιατί αδιάσπαστη/αδιαχώρητη ουσία του “Όντος” (αυτό που λες εσύ ΩΝ) , είναι ο “Λόγος” . Δεν θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά οι “οντότητες”.
          Μην παρασύρεσαι από την καταπληκτική βιοποικιλότητα της ζωής πάνω στην γη .που συνεχώς μεταλλάσσεται και προσαρμόζεται σε διαφορετικά περιβάλλοντα .
          Όλα γίνονται στα όρια τα φυσικά . “Αφύσικα” όντα δεν υπάρχουν .

          Βέβαια στον κόσμο μας , είναι πάρα πολλά που δεν ξέρουμε , και άλλα που τα ξέρουμε χωρίς να μπορούμε μέχρι τώρα να εξηγήσουμε με σαφήνεια (όπως για παράδειγμα η επιταχυνόμενη απομάκρυνση των γαλαξιών) .
          Το ότι δεν έχουμε ακόμα σαφή απάντηση για αυτό το θέμα (και πολλά άλλα) , δεν είναι γιατί είμαστε “μέσα” στο κόσμο μας

          .
          Επιστροφή στην κορυφή
          Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
          JollyRoger
          Πρύτανης


          Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
          Δημοσιεύσεις: 3610

          ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Δεκ 28, 2018 6:39 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

          skapaneas έγραψε:
                                    ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

            JollyRoger έγραψε:
            εξ ου και το "τουλάχιστον"

            σημειωτέον δε, ότι και παπας δεν είναι ανάγκη να βολευτεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι βολικη η διπλή έννοια, όπως ακριβώς την εξηγησες, σε υστεροβουλους

            Το θεμα δεν ειναι ...
            ... το αν ειναι βολικη η διπλη "εννοια" του λογου,
            οπότε "παιζει" να ειναι δικη μας επινοηση για προσαρμοζομενη αναλογα με τις περιστασεις χρηση του ( του λογου ), αλλά ...
            ... το αν ειναι εγγενης στο λογο αυτη η δισυποστατη ιδιοτητα

            Οπότε, αν ισχυει το δευτερο, εμεις αντιλαμβανομενοι αυτη τη διπλη του ιδιοτητα,
            αξιοποιουμε κατα περιπτωση τη μια ή την άλλη οψη του

            Το "ερωτημα" λοιπον ειναι : ειναι ο λογος αιτιωδης ( μόνο ) ή διαδικασια ( ομιλια ) ;


            .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............

            γιατί το παρουσιάζεις εξαναγκαστικά;

            το σίγουρο είναι ότι την ομιλία μας την "παρεδωσαν" (ασχέτως αν εμείς την "παραλάβαμε") ... τα άλλα είναι διερευνησιμα
            Επιστροφή στην κορυφή
            Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
            skapaneas
            Πρύτανης


            Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
            Δημοσιεύσεις: 12421
            Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

            ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 29, 2018 7:23 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                                      ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

              JollyRoger έγραψε:
              skapaneas έγραψε:
              Το θεμα δεν ειναι ...
              ... το αν ειναι βολικη η διπλη "εννοια" του λογου,
              οπότε "παιζει" να ειναι δικη μας επινοηση για προσαρμοζομενη αναλογα με τις περιστασεις χρηση του ( του λογου ), αλλά ...
              ... το αν ειναι εγγενης στο λογο αυτη η δισυποστατη ιδιοτητα

              Οπότε, αν ισχυει το δευτερο, εμεις αντιλαμβανομενοι αυτη τη διπλη του ιδιοτητα,
              αξιοποιουμε κατα περιπτωση τη μια ή την άλλη οψη του

              Το "ερωτημα" λοιπον ειναι : ειναι ο λογος αιτιωδης ( μόνο ) ή διαδικασια ( ομιλια ) ;

              γιατί το παρουσιάζεις εξαναγκαστικά;

              το σίγουρο είναι ότι την ομιλία μας την "παρεδωσαν" (ασχέτως αν εμείς την "παραλάβαμε") ... τα άλλα είναι διερευνησιμα

              Οχι, δεν ειναι αυτο το σιγουρο ...

              Το σιγουρο ειναι οτι :
              όπου εμφανιζονται δυο ισοδυναμες "λυσεις" για το ιδιο λογικο προβλημα, τοτε δεν ισχυει αυτονομα καμια

              Και η απαντηση ειναι πολυ πιο περιπλοκη

                  παραδειγμα

                  Ειναι γνωστο στη φυσικη οτι ...
                  ... το ηλεκτρονιο : άλλοτε συμπεριφερεται σαν σωματιδιο και άλλοτε σαν κυμα
                  Αποδεδειγμενα
                  Το ερωτημα λοιπον για την οντοτητα ηλεκτρονιο ειναι : ειναι σωματιδιο ή κυμα ;

                  Η αναγκη για την απαντηση αυτη, ειναι καταφανης
                  Δεν μπορουμε να αναφερομαστε στο ηλεκτρονιο και να μην εχουμε συναισθηση τη στιγμη που μιλαμε ...
                  ... για τι ακριβως πραγμα μιλαμε : για σωματιδιο ή για κυμα ;

                  Η απαντηση λοιπον για μενα ειναι απλη και σαφης

                  Βασει των διερευνωμενων ιδιοτητων του, το ηλεκτρονο ειναι σωματιδιόκυμα ή κυματοσωματίδιο

                  Και βεβαια ο όρος αυτος ( και ο ενας και ο άλλος ) ειναι μαλλον γνωστος

                  Η αναφορα μου σε αυτον γινεται για να επισημανω οτι : το "άλλοτε ετσι" και το "άλλοτε αλλιως" : για το ηλεκτρονιο ...
                  ... δεν ειναι αρκετο για να αιτιολογησει την διττη ( συνθετη ) ονομασια του

                  Η σωματιδιοκυματικη φυση του ηλεκτρονιου,
                  η οποία επαναλαμβανω ειναι διαπιστωμενη πειραματικα,
                  παραπεμπει σε ενα νεο ειδος οντοτητας ενιαιας και αδιασπαστης ...
                  ... και αγνωστης φυσης ...
                  ... η οποία σε δεδομενες και γνωστες για μας συνθηκες ...
                  ... αλλοτε παρουσιαζεται σαν κυμα και άλλοτε σαν σωματιδιο

                  Και καλά : οταν αυτες οι συνθηκες στις οποίες υποβαλλουμε το ηλεκτρονιο δεν ειναι παρουσες τοτε το ηλεκτρονιο τι ειναι ;

                  Η απαντηση που δινει η φυσικη ειναι οτι :
                  στη συνηθισμενη του κατασταση το ηλεκτρονιο ...
                  ( δηλαδη ως "συνοδος" του πρωτονιου στον πυρηνα των ατομων )
                  ... ειναι νεφοειδες

                  Που σημαινει : ενα "πραγμα" το οποίο μπορει να εντοπιστει με πιθανοτητες παντα καπου γυρω απο τον πυρηνα

                  Δηλαδη σαν να λεμε :
                  το ηλεκτρονιο υπαρχει εδω ...
                  ( καπου σε μια θεση γυρω απο τον πυρηνα )
                  ... και ταυτοχρονα δεν υπαρχει σε αυτη τη συγκεκριμενη θεση

                  Καλα, "ειμαστε" σοβαροι ;

                  Ταυτοχρονη ισχυς για το ιδιο "πραγμα" του "υπαρχει" και "δεν υπαρχει" ;

              Τι θελω να "πω" με αυτο ;

              Οτι κατι αναλογο συμβαινει και με το λογο

              Και οχι μπορει να συμβαινει, αλλά οντως συμβαινει

              Δεν μπορει ο λογος ...
              ... άλλοτε να λειτουργει ως αιτια ...
              ... αλλοτε ως διαδικασια ...
              ... άλλοτε σαν αποτελεσμα ...

              Ο λογος ειναι ενας, ενιαιος, συμπαγης και αδιαιρετος

              Κι αν νομιζουμε κατι διαφορετικο, ειμαστε μακρια νυχτωμενοι


              Αντιλαμβανεσαι βεβαια τωρα και τη σημασια της αρχικης μου επισημανσης


              .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............
              _________________
              Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
              Επιστροφή στην κορυφή
              Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
              ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
              Πρύτανης


              Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
              Δημοσιεύσεις: 18523

              ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 29, 2018 7:45 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

              skapaneas έγραψε:

              Cool σημειωση Cool
              και μιά και οπως υποστηριζεις
              ο Ιωαννης δεν εμπεριεχει το συνολο των κυτταρων του
              και μαλιστα και με αποδειξη, οπως λες
              αρα ο ιωαννης ειναι κενος περιεχομενου
              αποδεδειγμενα
              [/list][/list]



              Η προσωπικότητα δεν είναι το σύνολο των κυττάρων του σώματος,διότι η προσωπικότητα είναι η δομή (κληρονομική και μαθησιακή) με την οποία υπάρχουν τα κύτταρα.Χωρίς κάποια από αυτά,η προσωπικότητα υπάρχει με τα υπόλοιπα.

              Μην σκέφτεσαι επιπόλαια,λοιπόν.Αν δεν ξέρεις κάτι,ρώτα.Δεν είναι κακό!
              _________________
              Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
              με μάτια να σε χαίρομαι θολά
              και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
              πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
              (Κώστας Βάρναλης)
              Επιστροφή στην κορυφή
              Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
              skapaneas
              Πρύτανης


              Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
              Δημοσιεύσεις: 12421
              Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

              ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 29, 2018 8:32 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                                        ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

                gianiss έγραψε:
                Παράθεση:
                skapaneas

                Οταν εισαι μερος του κοσμου, ολος ο κοσμος δεν μπορει να ειναι κατανοητος

                Μέρους του “κόσμου” μας , είναι και ένας μετεωρίτης, όπως και ένα πουλί , ένα δέντρο.
                Τι να κατανοήσουν αυτά τα “Όντως” υπαρκτά “Όντα”?
                Είναι τάχατες νοήμονα όντα?
                Έχουν “κοινό Λόγο” (“λογική”)?

                Σαφες και κατανοητο


                Παράθεση:
                Απαραίτητο λοιπόν στοιχείο για να κατανοήσει μια οντότητα τον “κόσμο” μέσα στον οποίο υπάρχει, είναι ο “Λόγος” (λογική).
                Οπουδήποτε και οποτεδήποτε μια τέτοια “οντότητα” αναπτυχθεί , θα “αναγνωρίσει” τον ίδιο “Λόγο” .
                Στα έχω εξηγήσει ξανά αυτά, να μην χάνουμε τον χρόνο μας.

                Εδω, επαναλαμβανεις στην αρχη οτι ο Λογος ειναι η Λογικη ...

                Και στη συνεχεια αναφερεσαι και παλι στο Λογο, ως να ειναι κατι διαφορετικο απο τη λογικη

                Τα οντα με νοημοσυνη που λες, και τα οποία εχουν το λογο και τη λογικη αδιαμφισβητητα, που θα αναγνωρισουν το Λογο ;
                Στον εαυτο τους προφανως οχι, γιατι αυτο το γνωριζουν ηδη ...
                Στους άλλους νοημονες προφανως οχι, γιατι με τη συνδιαλλαγη μαζι τους αντιλαμβανονται οτι διαθετουν κατι που το λενε τα ιδια λογο και λογικη ...

                Σε τι λοιπον αναφερεσαι οταν λες οτι οι νοημονες θα "αναγνωρισουν" τον ιδιο Λογο ;

                Και μη μου πεις παλι οτι δεν καταλαβαινω ...

                Οπως στην παρουσα αναρτηση εισαι αναλυιτκος, απλος και κατανοητος, ετσι ακριβως μπορεις να εξηγησεις απλα ...
                ... αν δινεις στο Λογο μια και μονο σημασια ( αυτην, ... της ικανοτητας παραγωγης επικοινωνιας-ομιλιας και της διαχειρισης=σκεψης αυτης της ικανοτητας ... της λογικης δηλαδη ) ή και κατι παραπανω ή διαφορετικο


                Παράθεση:
                Όσον αφορά “το μέρος ... όλου”.
                Σου εξήγησα πως ότι ισχύει για το “μέρος” (μιας περιοχής του “όλου”), ισχύει και για το όλον.
                Γιατί ?
                Ένεκα του “Λόγου” , που είναι “κοινώς” ΠΑΝΤΟΥ

                Εδω φαινεται καθαρα οτι εννοεις το Λογο και ως κατι διαφορετικο απο τη λογικη

                Διοτι λες οτι : ο Λογος ειναι κοινος παντου : ενω ηδη στην αρχη εχεις τονισει οτι οι μετεωριτες, τα δεντρα και γενικα ολη η ανοργανη φυση ( τουλαχιστον ) δεν εχουν νοημοσυνη και αρα δεν ειναι δυνατον να εχουν Λογο και Λογικη

                Πως λοιπον λες παρακατω οτι ο Λογος ειναι κοινος ΠΑΝΤΟΥ ;

                Ειναι προφανες λοιπον οτι με τον ορο "Λογος" υπονοεις μερικες φορες και κατι άλλο εκτος απο τη Λογικη

                Ποιο ή τι ειναι αυτο που υπονοεις για το "Λογο" εκτος απο τη Λογικη ;


                Παράθεση:
                Δες για παράδειγμα τους νόμους της λογικής. Θα μπορούσαν να είναι διαφορετικοί κάπου αλλού.
                Ο “κόσμος” μας (αυτό που άλλοι ονομάζουν “σύμπαν”) είναι ίδιος και ομοιότροπος , όσο βαθιά τον παρατηρούμε προς όλες τις κατευθύνσεις που στρέφουμε τα όργανά μας.
                Ίδιος και στον χώρο και τον χρόνο.

                Οι νόμοι της λογικης ειναι διαφορετικοι σε παρα πολλες περιοχες του συμπατος

                Κυριολεκτωντας θα ελεγα οτι ειναι ανυπαρκτοι σε καθε περιοχη του κοσμου που δεν κατεχει την ικανοτητα του νοειν

                Για τους μετεωριτες για παραδειγμα δεν υπαρχουν νόμοι της λογικης

                Μη το βλεπεις απο την πλευρα τη δικη σου που κατεχεις τη νοημοσυνη και αναγνωριζεις οτι σε καθε περιοχη του κοσμου ισχυουν νομοι

                Αυτους τους νόμους τους αναγνωριζει μονο το ον που διαθετει νοημοσυνη
                Αρα ειναι αποτελεσμα αυτης της ικανοτητος

                Αν δηλαδη φανταστεις ενα κοσμο χωρις νοημοσυνη, ειναι δυνατον μεσα σε αυτο τον κοσμο να υπαρχουν νόμοι και νομοτελεια ;

                Δηλαδη ειναι δυνατον μεσα σε αυτο τον κοσμο που δεν εχει νοημοσυνη, να βρεθει κατι και να "πει" : " α, ναι, ο κοσμος που ζω διεπεται απο νομους " ;

                Οχι !!!

                Αρα σε αυτον τον κοσμο δεν υφιστανται Νομοι γιατι δεν υπαρχει Λογικη για να επεξεργαστει τα δεδομενα του κοσμου και να καταληξει στην υπαρξη φυσικης νομοτελειας στην οποία καταληγουν υποχρεωτικα ολοι οι νοημονες


                Παράθεση:
                Αυτό μοιάζει εξ αρχής παράδοξο, καθώς στα όρια του ορίζοντα που παρατηρούμε , οι αποστάσεις είναι τεράστιες (βάση του αρχικού “πληθωρισμού” του κόσμου μας) και δεν θα μπορούσε να υπάρχει πληροφόρηση της εξέλιξης της μιας περιοχής με μια απόμακρη άλλη.
                Πως εξηγείται αυτό?
                Γιατί αδιάσπαστη/αδιαχώρητη ουσία του “Όντος” (αυτό που λες εσύ ΩΝ) , είναι ο “Λόγος” . Δεν θα μπορούσαν να εξελιχθούν διαφορετικά οι “οντότητες”.
                Μην παρασύρεσαι από την καταπληκτική βιοποικιλότητα της ζωής πάνω στην γη .που συνεχώς μεταλλάσσεται και προσαρμόζεται σε διαφορετικά περιβάλλοντα .
                Όλα γίνονται στα όρια τα φυσικά . “Αφύσικα” όντα δεν υπάρχουν .

                Βέβαια στον κόσμο μας , είναι πάρα πολλά που δεν ξέρουμε , και άλλα που τα ξέρουμε χωρίς να μπορούμε μέχρι τώρα να εξηγήσουμε με σαφήνεια (όπως για παράδειγμα η επιταχυνόμενη απομάκρυνση των γαλαξιών) .
                Το ότι δεν έχουμε ακόμα σαφή απάντηση για αυτό το θέμα (και πολλά άλλα) , δεν είναι γιατί είμαστε “μέσα” στο κόσμο μας

                Εδω πλεον ειναι ξεκαθαρο οτι με το "Λογο" εννοεις σιγουρα και κατι αλλο ταυτοχρονα εκτος απο τη Λογικη

                Διοτι λες οτι ο "Λογος" διεπει τα παντα επειδη ειναι η αδιασπαστη και αδιαχωρητη ουσια του Ωντος, ενω ειναι απολυτως βεβαιο οτι οι μετεωριτες δεν διαθετουν Λογικη


                .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............
                _________________
                Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
                Επιστροφή στην κορυφή
                Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
                skapaneas
                Πρύτανης


                Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
                Δημοσιεύσεις: 12421
                Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

                ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 29, 2018 9:00 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                                          ..... "Παντα δυνατα τω πιστευοντι" ( Μαρκ. θ, 23 ) .....

                  ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε:
                  skapaneas έγραψε:

                  Cool σημειωση Cool
                  και μιά και οπως υποστηριζεις
                  ο Ιωαννης δεν εμπεριεχει το συνολο των κυτταρων του
                  και μαλιστα και με αποδειξη, οπως λες
                  αρα ο ιωαννης ειναι κενος περιεχομενου
                  αποδεδειγμενα
                  [/list][/list]

                  Η προσωπικότητα δεν είναι το σύνολο των κυττάρων του σώματος,διότι η προσωπικότητα είναι η δομή (κληρονομική και μαθησιακή) με την οποία υπάρχουν τα κύτταρα.Χωρίς κάποια από αυτά,η προσωπικότητα υπάρχει με τα υπόλοιπα.

                  Μην σκέφτεσαι επιπόλαια,λοιπόν.Αν δεν ξέρεις κάτι,ρώτα.Δεν είναι κακό!

                  Μου αρεσουν οι "πολυπλοκες" και αντιφατικες εξηγησεις σου ...
                  ... συνεχιζοντας παντα στο μοτιβο το γνωστο που ακολουθεις της αυθαιρεσιας

                  Ρωταω λοιπον ...
                  ( μιά και δεν ειναι κακο να ρωτας οπως λες ...
                  ασχετα βεβαια απο το γεγονος οτι εσυ ποτέ δε ρωτας ...
                  διοτι μεσω της αυθαιρεσιας απαντάς παντα με κατι ασχετο ... )

                  ... και ελπιζω να εχεις μια κανονικη ( μη αυθαιρετη ) απαντηση


                  Η προσωπικοτητα, ( Ιωαννης προκειμενου για σενα ), ειναι δομη πρωτιστως κληρονομικη και δευτερευοντως μαθησιακη, οπως λες

                  Σε ποια ακριβως γονιδια εδραζεται η λειτουργια της προσωπικοτητας ;

                  Και εφοσον η προσωπικοτητα υπαρχει, λογω γονιδιακης προελευσης σε ολα τα κυτταρα, αν καποιο ατομο υποστει καθολικη βλαβη στον εγκεφαλο αλλά διατηρειται εν ζωη, διαθετει προσωπικοτητα ;

                  Λογικα ναι ...

                  Μιά και οπως λες, υπαρχουν σε ολα τα κυτταρα τα γονιδια της προσωπικοτητας ...

                  Οπότε δεν εχει σημασια αν τα νευρικα κυτταρα : επικοινωνιας, λογικης και σκεψης : ειναι εκτος λειτουργιας ...


                  Λοιπον τι λες ;


                  .............. Ειναι δικαιωμα καθε νοημονος να πιστευει ο,τι θελει και ουδεις εχεφρων μπορει να υποδεικνυει σε άλλο νοημονα τι να πιστευει και τι οχι ..............
                  _________________
                  Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
                  Επιστροφή στην κορυφή
                  Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
                  JollyRoger
                  Πρύτανης


                  Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
                  Δημοσιεύσεις: 3610

                  ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 29, 2018 9:52 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                  skapanea οι "εξαναγκασμοι" (μεσω ομιλιας και.. δια αυτης, παραδοσης) δεν με ενδιαφερουν εν προκειμένω

                  δειξε εναν που μιλαει χωρίς να του "παραδόθηκε", για να έχουμε αποδεδειγμένη βάση
                  Επιστροφή στην κορυφή
                  Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
                  ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
                  Πρύτανης


                  Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
                  Δημοσιεύσεις: 18523

                  ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 29, 2018 10:34 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                  Η προσωπικότητα είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης κληρονομικότητας και περιβάλλοντος,γονιδίων και μάθησης.

                  Η αλληλεπίδραση αυτή εδραιώνεται στην μνήμη και συμπληρώνεται με τον χρόνο.Αυτή η εδραίωση δεν αναιρείται,λοιπόν,αν κάποια κύτταρα του σώματος
                  πεθάνουν.

                  ΑΡΑ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΚΥΤΤΑΡΩΝ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΕΙΝΑΙ ΑΚΥΡΗ.
                  _________________
                  Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
                  με μάτια να σε χαίρομαι θολά
                  και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
                  πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
                  (Κώστας Βάρναλης)
                  Επιστροφή στην κορυφή
                  Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
                  JollyRoger
                  Πρύτανης


                  Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
                  Δημοσιεύσεις: 3610

                  ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Δεκ 29, 2018 10:50 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

                  ... και αρα η μνήμη δεν περιέχεται σε κύτταρα γιατί τοτε θα αλλαζε η μνήμη και, όπως το θέτεις, κατα συνέπεια και η προσωπικότητα, αν κάποια κύτταρα πεθάνουν
                  Επιστροφή στην κορυφή
                  Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
                  Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
                  Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
                  Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3 ... 18, 19, 20 ... 47, 48, 49  Επόμενο
                  Σελίδα 19 από 49

                   
                  Μετάβαση στη:  
                  Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
                  Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
                  Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
                  Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
                  Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





                  Μηχανισμός forum: PHPBB

                  © filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

                  Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center