Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Λόγος περί λόγου
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3, 4  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Μάρ 21, 2016 9:27 pm    Θέμα δημοσίευσης: Λόγος περί λόγου Απάντηση με Συμπερίληψη

(Προειδοποίηση: πειραματικός συλλογισμός.)

Είναι λόγος αυτό που υπήρχε πριν αυτό που υπάρχει υπάρξει;

Εάν όχι, τότε αυτό που υπάρχει πώς υπάρχει;

Εάν ναι, τότε αυτό που υπάρχει θα μπορούσε να ξαναϋπάρξει, άρα χάνει την αυτοτέλεια, την υπόσταση, το νοημά του.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 12:18 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Με λίγα λόγια :Είναι ή Γίγνεσθαι;

Το μυστήριο των μυστηρίων,που το περιέγραψες αδρότατα!

Όσο κι αν χρυσώνουμε το χάπι,ο ακραίος ιδεαλισμός (το σταθερό Ον πάνω απ' τις μεταβαλλόμενες υποστάσεις του) φλερτάρει με τον κόσμο -ψευδαίσθηση ενώ ο αντίστοιχος υλισμός (η μεταβολή ως το Ον του κόσμου) με τον σολιψισμό.

Η ηρακλείτεια και πλατωνική σύνθεση ,όσο μεγαλοφυείς κι αν παραμένουν,δεν μπορούν παρά ν' αφήνουν στα αρχιτεκτονήματά τους μικρές ρωγμές απ' όπου το αιώνιο αίνιγμα της σύνθεσης Είναι και Γίγνεσθαι ξεπηδά αδάμαστο στην ανθρώπινη λογική.

Τουλάχιστον,ας μελετούμε τους πνευματικούς αυτούς ναούς για ν' αποφεύγουμε τις ακρότητες που ανέφερα πιο πάνω!
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 1:34 am    Θέμα δημοσίευσης: Re: Λόγος περί λόγου Απάντηση με Συμπερίληψη

Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει Very Happy Very Happy & Mr. Green Mr. Green Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις

iason έγραψε:
Είναι λόγος αυτό που υπήρχε πριν αυτό που υπάρχει υπάρξει;

Το ερωτημα ειναι διατυπωμενο λαθος
Θεωρεις δεδομενο οτι πριν υπαρξει αυτο που υπαρχει, υπηρχε "κατι" αλλο που λειτουργησε σαν αιτια αυτου που υπαρχει
Αυτο για το οποίο ρωτας αν ειναι λογος
Ομως πως ειναι δυνατον να υπαρχει ( υπηρχε κατα το ερωτημα ) "κατι" πριν υπαρξει αυτο που υπαρχει ;


"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
Bugman
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Ιούλ 2003
Δημοσιεύσεις: 13585
Τόπος: Καλλιθέα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 2:11 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Βεβαίως ο λάγος μπορεί να υπάρχει πριν αυτό που υπάρχει υπάρξει. Με δυο τρόπους;
1. Ο λόγος είναι άσχετος με αυτό που υπάρχει!
2. Ο λόγος είναι αίτιο αυτού που υπάρχει!

Στο δεύτερο ερώτημα..
Εφόσον είναι Ναι το 2, τότε ασφαλώς υπάρχει. Εφόσον είναι το 1 τότε είναι αναγκαίο να υπάρχει άλλο αίτιο, που δεν γνωρίζουμε!

Επειδή το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω...η ιστορία έχει την κατεύθυνση του βέλους του χρόνου, μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα μοιάζει κάτι με εκείνο που υπήρχε, ανεξάρτητα αν μεταξύ τους έχουν συνειδητοποιήσει την ομοιότητά τους. Η ομοιότητα είναι μια ιδιότητα στο σύμπαν σε τέτοιο βαθμό που το ανάποδο σπανίζει. Δηλαδή αν δούμε τα στοιχεία της ύλης θα δούμε ομοιότητα. Αυτό που παίζει είναι η θέση τους. Δεν είναι τυχαίο πως το χρόνο το μετράμε με αυτό που αλλάζει θέσεις, επειδή πιστεύουμε ότι αυτή η αλλαγή είναι σταθερή, άρα έχουμε το μέτρο χρονικής διάρκειας.
Όμως ο χρόνος δεν είναι σταθερός και εξαρτάται από την ταχύτητα εναλλαγής θέσης και την συγκέντρωση.

Στο λόγο το ανάλογο της σχετικότητας είναι η πυκνότητα σκέψης και η εναλλαγή ενδιαφέροντος. Το ένα είναι βασικό για να πας γρήγορα την εξέλιξη, άρα το χρόνο βάσει εξέλιξης, ενώ το άλλο είναι αντίστροφο...σε διασπά και χάνεις χρόνο.

Θα μπορούσε λοιπόν να δει κανείς το υπαρκτό ως κάτι δυναμικά εξελισσόμενο, όπου είναι και αποτέλεσμα του χθες αλλά και δεδομένο για το αποτέλεσμα του αύριο. Άρα ο λόγος από μόνος του δεν μας δίνει ποιότητα ως προς το βαθμό που ελέγχει το "υπαρκτό". Είναι ο παράγοντας "υποκείμενο" που δρα στο αντικείμενο......και υπερβαίνει το "λόγο". Ο λόγος δεν είναι "μόνος" αλλά εκφέρεται, βγαίνει από κάπου!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
skapaneas
Πρύτανης


Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 12:08 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Όποιος λεει οτι ειναι ο ανθρωπος δεν ξερει τι λεει Very Happy Very Happy & Mr. Green Mr. Green Αν μετανοησεις πριν αμαρτησεις οταν αμαρτησεις δεν θα μετανοησεις

Bugman έγραψε:
Βεβαίως ο λάγος μπορεί να υπάρχει πριν αυτό που υπάρχει υπάρξει. Με δυο τρόπους;
1. Ο λόγος είναι άσχετος με αυτό που υπάρχει!
2. Ο λόγος είναι αίτιο αυτού που υπάρχει!

Δηλαδη θεωρεις δεδομενο οτι : υπαρχει "κατι" πριν υπαρξει αυτο που υπαρχει ...
Και δεν βλεπεις την αντιφαση οτι αυτο το "κατι", ως η αιτια ολων των υπαρκτων, οφειλει να ειναι η αιτια και του εαυτου του ...
Αρα η υπαρχουσα αιτια ολων των υπαρκτων οφειλει να προϋπαρχει του εαυτου της


"Ελλάς γαρ μόνη ανθρωπογενή φυτόν ουράνιον και βλάστημα Θείον ηκριβωμένον, λογισμόν αποτίκτουσα οικειούμενον επιστήμην" ( Ι. Χρ. )
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
spyros
Πρύτανης


Εγγραφή: 21 Αύγ 2008
Δημοσιεύσεις: 3896
Τόπος: Μακεδονία

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 12:47 pm    Θέμα δημοσίευσης: Re: Λόγος περί λόγου Απάντηση με Συμπερίληψη

iason έγραψε:
(Προειδοποίηση: πειραματικός συλλογισμός.)

1)Είναι λόγος αυτό που υπήρχε πριν αυτό που υπάρχει υπάρξει;

2)Εάν όχι, τότε αυτό που υπάρχει πώς υπάρχει;

3)Εάν ναι, τότε αυτό που υπάρχει θα μπορούσε να ξαναϋπάρξει, άρα χάνει την αυτοτέλεια, την υπόσταση, το νοημά του.


1)Αν ήταν το αίτιο του παρόντος υπαρκτού, ναι. Αυτό σημαίνει ότι ένας προαιώνιος λόγος θέλησε να υπάρξει το παρών και ορίστε, υπάρχει.

2)Αν δεν ήταν το αίτιο του παρόντος υπαρκτού κάποιος προαιώνιος λόγος, τότε το παρών είναι αυθύπαρκτο. Αυτό σημαίνει ότι το παρών θέλησε να υπάρξει και ορίστε, υπάρχει.

3)Θα μπορούσε να ξαναϋπάρξει, μόνο αν ήταν το θέλημα του προαιώνιου λόγου, από τον οποίο προήλθε. Συνεπώς το παρών υπαρκτό οπωσδήποτε δεν είναι αυτοτελές, ποτέ δεν ήταν, άρα δεν χάνει την αυτοτέλειά του διότι ποτέ δεν την είχε. Υπόσταση όμως και νόημα έχει, διότι ο προαιώνιος λόγος θέλησε να του δώσει υπόσταση (γιαυτό και υπάρχει) και νόημα (γιαυτό και κάνουμε επιστήμη και φιλοσοφία ή θεολογία).
_________________
Μανή, Θεκέλ, Φάρες.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 1:00 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ έγραψε:
Με λίγα λόγια :Είναι ή Γίγνεσθαι;

Το μυστήριο των μυστηρίων,που το περιέγραψες αδρότατα!

Όσο κι αν χρυσώνουμε το χάπι,ο ακραίος ιδεαλισμός (το σταθερό Ον πάνω απ' τις μεταβαλλόμενες υποστάσεις του) φλερτάρει με τον κόσμο -ψευδαίσθηση ενώ ο αντίστοιχος υλισμός (η μεταβολή ως το Ον του κόσμου) με τον σολιψισμό.

Η ηρακλείτεια και πλατωνική σύνθεση ,όσο μεγαλοφυείς κι αν παραμένουν,δεν μπορούν παρά ν' αφήνουν στα αρχιτεκτονήματά τους μικρές ρωγμές απ' όπου το αιώνιο αίνιγμα της σύνθεσης Είναι και Γίγνεσθαι ξεπηδά αδάμαστο στην ανθρώπινη λογική.

Τουλάχιστον,ας μελετούμε τους πνευματικούς αυτούς ναούς για ν' αποφεύγουμε τις ακρότητες που ανέφερα πιο πάνω!


Χο χο, με καλύπτεις! Wink

Η μόνη ρωγμή που (δια)βλέπω σε αυτό σου το αρχιτεκτόνημα είναι ο Ηράκλειτος φίλε. Ο Ηράκλειτος θεωρώ ότι είναι μία παρεξηγημένη περίπτωση, για το λόγο ότι γίνεται κατανοητός ως εισηγητής του Γίγνεσθαι γενικά. Όμως είναι ενός Είναι εν τω Γίγνεσθαι ο Σκοτεινός! Η διαφορά είναι πολύ λεπτή και συνήθως διαλανθάνει της προσοχής. Αλλά κι απ΄ αυτό είναι κάτι περισσότερο.

Αν κανείς μάλιστα θελήσει να είναι πιο ακριβής, θα συναντήσει το φράγμα της γλώσσας, γιατί ο Η. στην ουσία αντιλήφθηκε ένα ΓιγνεσθαιΕίναι, ή ένα ΕιναιΓίγνεσθαι, πολύ μπερδεμένο, πολύ περίπλοκο, τόσο που έκανε τον Σωκράτη αφού διάβασε τον Ηράκλειτο να πει ότι μόνο ένας Δήλιος κολυμβητής μπορεί να μπει εκεί μέσα. Από κει και πέρα, το χάος... που λέγεται άνθρωπος.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 7:10 pm    Θέμα δημοσίευσης: Re: Λόγος περί λόγου Απάντηση με Συμπερίληψη

spyros έγραψε:

Συνεπώς το παρών υπαρκτό οπωσδήποτε δεν είναι αυτοτελές, ποτέ δεν ήταν, άρα δεν χάνει την αυτοτέλειά του διότι ποτέ δεν την είχε. Υπόσταση όμως και νόημα έχει, διότι ο προαιώνιος λόγος θέλησε να του δώσει υπόσταση (γιαυτό και υπάρχει) και νόημα (γιαυτό και κάνουμε επιστήμη και φιλοσοφία ή θεολογία).


Αν δεν είναι αυτοτελές,τότε δεν είναι ελεύθερο.Το νόημά του είναι προκαθορισμένο,άσχετα αν νομίζει ότι δεν είναι ,μέσα στην οικτρή πλάνη του.
(κόσμος-ψευδαίσθηση)
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 8:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ακριβώς. Το θέμα είναι αν είναι αυτοτελές εντός του ΕΙΝΑΙ, όχι εάν την έχασε ή δεν την έχασε.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
spyros
Πρύτανης


Εγγραφή: 21 Αύγ 2008
Δημοσιεύσεις: 3896
Τόπος: Μακεδονία

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 9:38 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Μπερδευεστε. Αλλο το αυτοτελες, αλλο το ελευθερο. Ανοιξτε πρωτα ενα λεξικο και μετα ξαναδιαβαστε με.
_________________
Μανή, Θεκέλ, Φάρες.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 22, 2016 10:33 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Έλα ,παππούλη μου, να σου δείξω τ' αμπελοχώραφά σου!
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ouliathis
Πρύτανης


Εγγραφή: 04 Οκτ 2003
Δημοσιεύσεις: 3832
Τόπος: Κύπρος

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 23, 2016 1:42 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Παράθεση:
Είναι λόγος αυτό που υπήρχε πριν αυτό που υπάρχει υπάρξει;

Εάν όχι, τότε αυτό που υπάρχει πώς υπάρχει;

Εάν ναι, τότε αυτό που υπάρχει θα μπορούσε να ξαναϋπάρξει, άρα χάνει την αυτοτέλεια, την υπόσταση, το νοημά του.


Το ερώτημα αυτό παραπέμπει σε ένα άλλο κιο κυριαρχείται στην κυριολεξία από αυτό το άλλο!!! Δηλαδή τι είναι ο χρόνος; Είναι αυτό που θεώρησε α Νεύτων η όπως τον περιέγραψε ο Αινστάιν; Παρακαλώ σημειώσατε 2. Η πάρα πολύ πρόσφατη ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων, δείχνει πως η γενική σχετικότητα έχει τελικά δίκιο, τουτέστιν ο χρόνος είναι διάσταση, όπως ο χώρος , το πλάτος, το ύψος, κλπ. Είναι όλος εδώ, όπως είναι και ο χώρος. Αν αυτός φαίνεται να κυλάει όπως ένα ποτάμι, αυτό είναι δικό μας πρόβλημα κι όχι δικό του, έτσι όπως για ένα δυσδιάστατο ον είναι δικό του πρόβλημα που δεν αντιλαμβάνεται το ύψος. Αυτό παρ όλα αυτά είναι αιώνια εκεί. Το ίδιο και ο χρόνος. Η αντίληψη όμως μιας τέτοιας πραγματικότητας, μπορεί να πραγματοποιθεί έστω και μερικώς, μόνο στο μυαλό ενός μεγάλου μαθηματικού η φιλοσόφου, και σίγουρα δεν θα είναι καθόλου εύκολο να το εξηγήσει αυτό και στους άλλους. Οι υπόλοιποι μπορούμε να πούμε απλά πως η ύπαρξη υπάρχει από πάντα, η να προσπαθήσουμε περισσότερο με την έννοια χρόνος, η να το ρίξουμε στην προσευχή, και πάλι αυτά θα αντιπροσωπεύουν εμάς και μόνο εμάς.
_________________
Αυτο που εσείς αποκαλείτε ζωή εγώ το αποκαλώ θάνατο, κι αυτό που εσείς αποκαλείτε θάνατο, εγώ το αποκαλώ ζωή.
Εμπεδοκλής
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 23, 2016 2:03 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Πάντα είχα μια ένσταση στο επιχείρημα της γνωστικής αδυναμίας : πώς προκύπτει γνωστική αδυναμία από ένα τέλειο Ον ή έναν Χρόνο ,αν προτιμάς,ήδη πραγματοποιημένο;

Προφανώς για το ίδιο το Ον δεν υπάρχει τέτοιο ερώτημα,αφού αυτό "βλέπει" μόνο τον εαυτό του.Τότε ,όμως,δε "βλέπει" αυτό που βλέπουμε εμείς,οπότε εμείς δε θα ήμασταν οργανικά του μέρη! ( ; )
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 23, 2016 12:39 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ακριβώς έτσι Ουλιάδη. Ακριβώς. Το περιέγραψες στην καρδιά του.

Η απάντησή μου είναι στην αναθεώρηση, γιατί τελικά το ον πρέπει σώνει και καλά να είναι τέλειο. Προσοχή όμως, αυτό μπορεί να είναι αυτό που είναι, το πρόβλημα είναι στην δική μας αντίληψη περί αυτού. Μετέχουμε στον χρόνο για αυτό είμαστε αναπόφευκτα ατελείς, επειδή ο χρόνος είναι μία ιδιότητα του όντος, όχι τον όλον του.
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Μάρ 24, 2016 12:29 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

iason έγραψε:
Ακριβώς έτσι Ουλιάδη. Ακριβώς. Το περιέγραψες στην καρδιά του.

Η απάντησή μου είναι στην αναθεώρηση, γιατί τελικά το ον πρέπει σώνει και καλά να είναι τέλειο. Προσοχή όμως, αυτό μπορεί να είναι αυτό που είναι, το πρόβλημα είναι στην δική μας αντίληψη περί αυτού. Μετέχουμε στον χρόνο για αυτό είμαστε αναπόφευκτα ατελείς, επειδή ο χρόνος είναι μία ιδιότητα του όντος, όχι τον όλον του.


Πρέπει να είναι τέλειο γιατί αν δεν ήταν θα είχε κάποια έλλειψη και δεν υπάρχει συμπλήρωμα ενός ατελούς Όντος με κάτι που δεν είναι Ον αλλά μηδέν.Αφού,λοιπόν,και το συμπλήρωμα της υποτιθέμενης οντολογικής έλλειψης είναι ον αναγκαστικά ,το Ον δεν έχει ανάγκη παρά μόνο τον εαυτό του,αυτός είναι η αρχή κι ο σκοπός του (σκοπός =τέλος,εξ ου και τελειότητα).

Εδώ ,λοιπόν,είναι το μυστήριο:πώς γίνεται να υπάρχει ο χρόνος,αν το Ον είναι τέλειο και ολοκληρωμένο; Ο χρόνος προϋποθέτει τον νόμο της εντροπίας,την οντολογική βάση της φθοράς.Επίσης, ο νόμος αυτός είναι παγκόσμιος ,δεν εμφανίστηκε με την ανθρώπινη συνείδηση και αντιληπτικότητα.

Πώς γίνεται,λοιπόν,το τέλειο Ον να έχει μια ιδιότητα που προϋποθέτει τη φθορά του;
_________________
Έτσι να στέκω, θάλασσα, παντοτεινέ έρωτά μου
με μάτια να σε χαίρομαι θολά
και να ναι τα μελλούμενα στην άπλα σου μπροστά μου,
πίσω κι' αλάργα βάσανα πολλά.
(Κώστας Βάρναλης)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα 1, 2, 3, 4  Επόμενο
Σελίδα 1 από 4

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center