Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Προκρούστης...
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4  Επόμενο
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
gianiss
Πρύτανης


Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 5:44 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ayrton Senna έγραψε:
Ναι από γλύκα παγκόσμιος πρωταθλητής ! Twisted Evil Twisted Evil Twisted Evil

gianiss ?! Ιδού τα καλά και συμφέροντα. Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε μαθητούδια μπροστά στον αξιότιμο Jolly Roger Twisted Evil Twisted Evil



Έρχεσαι δεύτερος

Το “γλείψιμο” το είχα καταδείξει πολύ ποιο πριν

Εγώ τι να πω?
Ας πρόσεχε

.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ayrton Senna
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Μάϊ 2013
Δημοσιεύσεις: 2218

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 6:49 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

kaneis έγραψε:
το μεγαλύτερο μυστικό και χρυσορυχείο πιστεύω είναι η επίγνωση του θανάτου που λεγες. Το έξω καρδιά που έβαλες σαν άλλη επιλογή αν το σκεφτείς είναι η ζωή που κάνει όποιος δεν έχει καθόλου αυτοέλεγχο, ότι του ρθει κάνει. Ο μόνος σκοπός όμως έτσι είναι να ικανοποιείς τα ένστικτά σου, θα φάω θα πιω θα φωνάξω θα κλάψω θα θυμώσω θα τσακωθω και όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή σου λέει μετά. Το κακό είναι ότι όλα αυτά έχουν το γιατί τους στο έτσι μου ρθε, ή ετσι είναι ο άνθρωπος, το έτσι μου ρθε όμως δεν δίνει νόημα στις πράξεις μας.
Αν το εξετάσεις και δεις ότι όλα αυτά τα ένστικτα είναι αντιδράσεις στο περιβάλλον και ότι οι ίδιες αυτες οι αντιδράσεις είναι που σε κάνουν να μην είσαι ο εαυτός σου? Ποιό το νόημα να συνεχίσεις να ζείς έτσι? Πιστεύω ότι όσοι το κάνουν είτε δεν εξετάζουν καλά είτε νομίζουν ότι έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους.
Όλα τα παραπάνω στο προηγούμενο μήνυμα είναι απόρροια αυτής της επίγνωσης, αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος να αλλάξεις, και παρόλο που το χω καταλάβει χρόνια ακόμα δεν λειτουργώ πλήρως έτσι, ακόμα κάνω πράγματα που αν συνειδητοποιούσα ότι ήταν η τελευταία μέρα στη γη δεν θα έκανα, όπως να μιλάω στο σκάκο πχ αντί να παρατηρώ ένα μυρμηγκι που είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, οπότε ούτε φαντάζομαι πως μπορεί να είναι να λειτουργείς 100% έτσι κάθε μέρα


Κοίτα, με χάλασες.
Ντε και καλά πρέπει αυτά για το θάνατο να τα έχεις σα σωσσίβιο μαζί σου αλλιώς δε μπορεί να πάει τίποτε ίσιο ? Είναι προϋπόθεση πιστεύεις για μια πορεία με νόημα αλλιώς ότι καταφέρνει και κάνει κάποιος αν είναι αποδεκτό τότε είναι τυχαίο ?
Εμένα ο θάνατος με τρομάζει με παραλύει. Τι θα κάνουμε δηλαδή ?
Αυτή η αντίθεση υιοθέτησης μοντέλου είναι η αντιπαράθεση Διονυσιακού και Απολλώνιου ? Επικούρειας φιλοσοφίας και μιας άλλης που δεν θυμάμαι τώρα ?
_________________
”Οι φασίστες του μέλλοντος θα είναι οι αντιφασίστες” . Τσώρτσιλ

http://dwpl.deviantart.com/art/LENIN2-172844451
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
mark
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Ιούλ 2012
Δημοσιεύσεις: 2337

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 7:00 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

kaneis έγραψε:
ayrton εγώ αναρωτιέμαι αν πρέπει να λέω και τα λίγα που λέω και συ με ρωτάς πως δε μιλάω επί μακρόν? Μεταξύ διατύπωσης και υποβολής το σκέφτηκα για ποιό λόγο τα γράφω και η μόνη απάντηση που βρήκα είναι η συνήθεια μου να λέω ότι βλέπω, ίσως όχι μόνο αυτή η διαδικασία να είναι λάθος αλλά η μόνη σωστή να είναι να αφήνεις τους άλλους ήσυχους
Κατά τα άλλα αν θες να αλλάξεις πρέπει να έχεις αυτοέλεγχο, να επαγρυπνάς συνέχεια πάνω στη συμπεριφορά σου. Αν δεν είσαι συνέχεια παρών και δεν κάνεις ότι κάνεις συνειδητά οι αυτοματισμοί μιας ζωής που είναι οι συνήθειες θα βρούν τρόπο να υπερισχύσουν. Αν είσαι παρών σ αυτά που συμβαίνουν και δεν λειτουργείς μηχανικά θυμάσαι ότι συμβαίνει, δεν είναι ότι κρατάω στοχεία για όσους μιλάνε, απλά θυμάμαι αυτά που μου κάνανε εντύπωση. Το άλλο είναι ότι πρέπει να διατηρείς την εσωτερική σου ακεραιότητα, διαύγεια και συγκέντρωση χωρίς εξωτερικές επιρροές, για να μη σε σκορπάνε οι συνήθειες, οπότε κάθε κίνηση πρέπει να είναι μετρημένη και προσεκτική. Αυτών νομίζω είναι συνέπειες όσα είδες, ή πιο απλά συνέπειες του πόλεμου με τον εαυτό μου. Κ αν είναι άθλος να αλλάξεις και δεν τα καταφέρνεις τουλάχιστον έχεις αυτές τις παρενέργειες που σε κάνουν να ζεις καλύτερα, κατά τη γνώμη μου
δεν ξέρω αν σε κάλυψα


kaneis έγραψε:
το μεγαλύτερο μυστικό και χρυσορυχείο πιστεύω είναι η επίγνωση του θανάτου που λεγες. Το έξω καρδιά που έβαλες σαν άλλη επιλογή αν το σκεφτείς είναι η ζωή που κάνει όποιος δεν έχει καθόλου αυτοέλεγχο, ότι του ρθει κάνει. Ο μόνος σκοπός όμως έτσι είναι να ικανοποιείς τα ένστικτά σου, θα φάω θα πιω θα φωνάξω θα κλάψω θα θυμώσω θα τσακωθω και όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή σου λέει μετά. Το κακό είναι ότι όλα αυτά έχουν το γιατί τους στο έτσι μου ρθε, ή ετσι είναι ο άνθρωπος, το έτσι μου ρθε όμως δεν δίνει νόημα στις πράξεις μας.
Αν το εξετάσεις και δεις ότι όλα αυτά τα ένστικτα είναι αντιδράσεις στο περιβάλλον και ότι οι ίδιες αυτες οι αντιδράσεις είναι που σε κάνουν να μην είσαι ο εαυτός σου? Ποιό το νόημα να συνεχίσεις να ζείς έτσι? Πιστεύω ότι όσοι το κάνουν είτε δεν εξετάζουν καλά είτε νομίζουν ότι έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους.
Όλα τα παραπάνω στο προηγούμενο μήνυμα είναι απόρροια αυτής της επίγνωσης, αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος να αλλάξεις, και παρόλο που το χω καταλάβει χρόνια ακόμα δεν λειτουργώ πλήρως έτσι, ακόμα κάνω πράγματα που αν συνειδητοποιούσα ότι ήταν η τελευταία μέρα στη γη δεν θα έκανα, όπως να μιλάω στο σκάκο πχ αντί να παρατηρώ ένα μυρμηγκι που είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, οπότε ούτε φαντάζομαι πως μπορεί να είναι να λειτουργείς 100% έτσι κάθε μέρα


Πολλά "πρέπει" ρε kaneis. Και πιο ενδιαφέρον ένα μυρμήγκι από τον σκάκο; Άλλο πάλι και αυτό...μάλλον γίνεσαι κακός εδώ, για κοίταξε το! Wink
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
SARUMAN
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Απρ 2013
Δημοσιεύσεις: 1729
Τόπος: THE WHITE CITY OF THE KINGS

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 8:30 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

kaneis έγραψε:
ayrton εγώ αναρωτιέμαι αν πρέπει να λέω και τα λίγα που λέω και συ με ρωτάς πως δε μιλάω επί μακρόν? Μεταξύ διατύπωσης και υποβολής το σκέφτηκα για ποιό λόγο τα γράφω και η μόνη απάντηση που βρήκα είναι η συνήθεια μου να λέω ότι βλέπω, ίσως όχι μόνο αυτή η διαδικασία να είναι λάθος αλλά η μόνη σωστή να είναι να αφήνεις τους άλλους ήσυχους
Κατά τα άλλα αν θες να αλλάξεις πρέπει να έχεις αυτοέλεγχο, να επαγρυπνάς συνέχεια πάνω στη συμπεριφορά σου. Αν δεν είσαι συνέχεια παρών και δεν κάνεις ότι κάνεις συνειδητά οι αυτοματισμοί μιας ζωής που είναι οι συνήθειες θα βρούν τρόπο να υπερισχύσουν. Αν είσαι παρών σ αυτά που συμβαίνουν και δεν λειτουργείς μηχανικά θυμάσαι ότι συμβαίνει, δεν είναι ότι κρατάω στοχεία για όσους μιλάνε, απλά θυμάμαι αυτά που μου κάνανε εντύπωση. Το άλλο είναι ότι πρέπει να διατηρείς την εσωτερική σου ακεραιότητα, διαύγεια και συγκέντρωση χωρίς εξωτερικές επιρροές, για να μη σε σκορπάνε οι συνήθειες, οπότε κάθε κίνηση πρέπει να είναι μετρημένη και προσεκτική. Αυτών νομίζω είναι συνέπειες όσα είδες, ή πιο απλά συνέπειες του πόλεμου με τον εαυτό μου. Κ αν είναι άθλος να αλλάξεις και δεν τα καταφέρνεις τουλάχιστον έχεις αυτές τις παρενέργειες που σε κάνουν να ζεις καλύτερα, κατά τη γνώμη μου
δεν ξέρω αν σε κάλυψα


ΥΠΕΡΟΧΟ ,ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.ΔΙΑΥΓΕΣ,ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟ,ΠΛΗΡΕΣ.
ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.
ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ.
_________________
Κάθε αρχαία θρησκευτική ή μάλλον φιλοσοφική λατρεία αποτελούνταν από μία εσωτερική ή μυστική διδασκαλία και ένα εξωτερικό ή δημόσιο τυπικό λατρείας
http://www.youtube.com/watch?v=ZIMoQHpvFQQ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
skakos
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Σεπ 2009
Δημοσιεύσεις: 3594
Τόπος: Αθήνα, Ελλάδα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 8:40 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

mark έγραψε:
kaneis έγραψε:
ayrton εγώ αναρωτιέμαι αν πρέπει να λέω και τα λίγα που λέω και συ με ρωτάς πως δε μιλάω επί μακρόν? Μεταξύ διατύπωσης και υποβολής το σκέφτηκα για ποιό λόγο τα γράφω και η μόνη απάντηση που βρήκα είναι η συνήθεια μου να λέω ότι βλέπω, ίσως όχι μόνο αυτή η διαδικασία να είναι λάθος αλλά η μόνη σωστή να είναι να αφήνεις τους άλλους ήσυχους
Κατά τα άλλα αν θες να αλλάξεις πρέπει να έχεις αυτοέλεγχο, να επαγρυπνάς συνέχεια πάνω στη συμπεριφορά σου. Αν δεν είσαι συνέχεια παρών και δεν κάνεις ότι κάνεις συνειδητά οι αυτοματισμοί μιας ζωής που είναι οι συνήθειες θα βρούν τρόπο να υπερισχύσουν. Αν είσαι παρών σ αυτά που συμβαίνουν και δεν λειτουργείς μηχανικά θυμάσαι ότι συμβαίνει, δεν είναι ότι κρατάω στοχεία για όσους μιλάνε, απλά θυμάμαι αυτά που μου κάνανε εντύπωση. Το άλλο είναι ότι πρέπει να διατηρείς την εσωτερική σου ακεραιότητα, διαύγεια και συγκέντρωση χωρίς εξωτερικές επιρροές, για να μη σε σκορπάνε οι συνήθειες, οπότε κάθε κίνηση πρέπει να είναι μετρημένη και προσεκτική. Αυτών νομίζω είναι συνέπειες όσα είδες, ή πιο απλά συνέπειες του πόλεμου με τον εαυτό μου. Κ αν είναι άθλος να αλλάξεις και δεν τα καταφέρνεις τουλάχιστον έχεις αυτές τις παρενέργειες που σε κάνουν να ζεις καλύτερα, κατά τη γνώμη μου
δεν ξέρω αν σε κάλυψα


kaneis έγραψε:
το μεγαλύτερο μυστικό και χρυσορυχείο πιστεύω είναι η επίγνωση του θανάτου που λεγες. Το έξω καρδιά που έβαλες σαν άλλη επιλογή αν το σκεφτείς είναι η ζωή που κάνει όποιος δεν έχει καθόλου αυτοέλεγχο, ότι του ρθει κάνει. Ο μόνος σκοπός όμως έτσι είναι να ικανοποιείς τα ένστικτά σου, θα φάω θα πιω θα φωνάξω θα κλάψω θα θυμώσω θα τσακωθω και όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή σου λέει μετά. Το κακό είναι ότι όλα αυτά έχουν το γιατί τους στο έτσι μου ρθε, ή ετσι είναι ο άνθρωπος, το έτσι μου ρθε όμως δεν δίνει νόημα στις πράξεις μας.
Αν το εξετάσεις και δεις ότι όλα αυτά τα ένστικτα είναι αντιδράσεις στο περιβάλλον και ότι οι ίδιες αυτες οι αντιδράσεις είναι που σε κάνουν να μην είσαι ο εαυτός σου? Ποιό το νόημα να συνεχίσεις να ζείς έτσι? Πιστεύω ότι όσοι το κάνουν είτε δεν εξετάζουν καλά είτε νομίζουν ότι έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους.
Όλα τα παραπάνω στο προηγούμενο μήνυμα είναι απόρροια αυτής της επίγνωσης, αλλιώς δεν θα υπήρχε λόγος να αλλάξεις, και παρόλο που το χω καταλάβει χρόνια ακόμα δεν λειτουργώ πλήρως έτσι, ακόμα κάνω πράγματα που αν συνειδητοποιούσα ότι ήταν η τελευταία μέρα στη γη δεν θα έκανα, όπως να μιλάω στο σκάκο πχ αντί να παρατηρώ ένα μυρμηγκι που είναι πολύ πιο ενδιαφέρον, οπότε ούτε φαντάζομαι πως μπορεί να είναι να λειτουργείς 100% έτσι κάθε μέρα


Πολλά "πρέπει" ρε kaneis. Και πιο ενδιαφέρον ένα μυρμήγκι από τον σκάκο; Άλλο πάλι και αυτό...μάλλον γίνεσαι κακός εδώ, για κοίταξε το! Wink


Το παραδέχομαι! Το μυρμήγκι είναι σοφότερο εμού!

(αλλά εγώ τελικά βγαίνω από πάνω και είμαι πιο γαμάτος ως "ανώτερος" αφού αναγνώρισα την ανωτερότητα του μυρμηγκιού!) Cool
_________________
Φιλοσοφία Επιστήμης και Θρησκείας: http://harmonia-philosophica.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
The Limits of Science: http://harmoniaphilosophica.wordpress.com/2011/04/18/the-limits-of-science-2jszrulazj6wq-5/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα MSN Messenger
JollyRoger
Πρύτανης


Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 3610

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 8:45 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

...μεχρι που παραδεχτηκες, το γεγονος οτι το παραδεχτηκες, που κατεστησε τα παραπανω υποκρητικά Mr. Green ...

βεβαια, δεδομενης της δεδομενης υποκρισιας... δεν ξερω που καταλήγει, εχασα την κολοτουμπα..... Laughing Laughing Laughing Laughing ...
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
vag_el
Πρύτανης


Εγγραφή: 26 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 3707
Τόπος: Leykada

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 8:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

στο ανύπαρκτο όχι,
στην ψευδαίσθηση της ανυπαρξίας
του είμαι

έγινε η διαφορά του είμαι απο το θα είμαι ίσως......
ο τρόπος διέφερε στον στον τρόπο του θα βρώ κάτι
να με πάει ψηλά,

ήταν ο εσωτερισμός μου που με έπνιξε

_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email
skakos
Πρύτανης


Εγγραφή: 23 Σεπ 2009
Δημοσιεύσεις: 3594
Τόπος: Αθήνα, Ελλάδα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 8:57 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

JollyRoger έγραψε:
...μεχρι που παραδεχτηκες, το γεγονος οτι το παραδεχτηκες, που κατεστησε τα παραπανω υποκρητικά Mr. Green ...

βεβαια, δεδομενης της δεδομενης υποκρισιας... δεν ξερω που καταλήγει, εχασα την κολοτουμπα..... Laughing Laughing Laughing Laughing ...


Δεν ξέρω. Το μυρμήγκι τι λέει;
_________________
Φιλοσοφία Επιστήμης και Θρησκείας: http://harmonia-philosophica.blogspot.com/2010/08/blog-post.html
The Limits of Science: http://harmoniaphilosophica.wordpress.com/2011/04/18/the-limits-of-science-2jszrulazj6wq-5/
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα MSN Messenger
Ayrton Senna
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Μάϊ 2013
Δημοσιεύσεις: 2218

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 9:36 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ρε παιδιά κανείς που ξέρει τις δύο σχολές των αρχαίων που αντιπαρατίθενται σε σχέση με το θέμα του θανάτου ?
Κάπου είχα η διαβάσει ότι η μεν ζητά διαρκή αυτουπενθύμηση θνητότητας και άρα ανάλογα το πράτειν (αυτό δηλαδή που με μελαγχόλησε σήμερα ο kaneis) αλλά η δε άλλη σχολή λέει να προχωρήσουμε στη ζωή μας αγνοώντας το παντελώς !
Ξέρω ότι εδώ μέσα υπάρχουν μερικοί πολλοί πορωμένοι και βαθείς γνώστες των αρχαίων. Περιμένω και θα αρχίσω να το ψάχνω μετά. Ο μόνος που έχω ακούσει είναι ο Σενέκας για το σύντομο του βίου αλλά δεν είναι σίγουρα αυτή η σχολή αντίπαλο δέος στον kaneis.
_________________
”Οι φασίστες του μέλλοντος θα είναι οι αντιφασίστες” . Τσώρτσιλ

http://dwpl.deviantart.com/art/LENIN2-172844451
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Darkmind
Πρύτανης


Εγγραφή: 05 Μάρ 2007
Δημοσιεύσεις: 1671

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 10:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ayrton Senna έγραψε:
Ρε παιδιά κανείς που ξέρει τις δύο σχολές των αρχαίων που αντιπαρατίθενται σε σχέση με το θέμα του θανάτου ?
Κάπου είχα η διαβάσει ότι η μεν ζητά διαρκή αυτουπενθύμηση θνητότητας και άρα ανάλογα το πράτειν (αυτό δηλαδή που με μελαγχόλησε σήμερα ο kaneis) αλλά η δε άλλη σχολή λέει να προχωρήσουμε στη ζωή μας αγνοώντας το παντελώς !


Αρκετοί φιλόσοφοι μίλησαν για το θάνατο και είπαν γι' αυτόν διάφορα πράγματα στην αρχαία Ελλάδα.
Όπως γράφεις για την αντίθεση, στο μυαλό μου έρχεται ο Πλάτωνας και ο Επίκουρος. Ο Πλάτων είπε για "μελέτη θανάτου", αλλά η φράση αποκομμένη απο το φιλοσοφικό σύστημα του Πλάτωνα μοιάζει λες και ήρθε απο τον Σαρτρ ή κάποιον άλλο υπαρξιστή.
Μετά, μάλλον εννοείς τον Επίκουρο που είπε να μην φοβόμαστε το θάνατο, επειδή δεν είναι κάτι που "βιώνεται", μιλώντας με όρους φυσικής ζωής. Δεν είπε να τον αγνοούμε, έχει διαφορά. Επιπλέον ήταν εναντίον της αυτοκτονίας, ενώ οι στωικοί δεν την κατέκριναν.
_________________
Πάντων χρημάτων μέτρον έστιν άνθρωπος

«Η φιλοσοφία στο βαθμό που παραμένει φιλοσοφία δεν μπορεί να συστήσει άμεσα βήματα αλλαγών. Προκαλεί αλλαγές μόνο όσο παραμένει θεωρία. Δεν είναι η θεωρία επίσης μια αυθεντική μορφή πρακτικής;» Theodor W. Adorno
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ayrton Senna
Πρύτανης


Εγγραφή: 03 Μάϊ 2013
Δημοσιεύσεις: 2218

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 10:55 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

α, ωραία φίλε
άρα έχουμε τους Επικούριους και τους Πλατωνικούς
οπότε πρέπει να ψάξω τι στο καλό ισχυρό αντίδοτο έχουνε οι Επικούριοι στην Πλατωνική νομοτέλεια του kaneis..
Μοιάζει συναφές με το θέμα του φόβου που τέθηκε σήμερα .. Καθόλου φόβος ή πολύς φόβος ? Καθόλου ανελευθερία ή πολύ ?
Τελικά ψυλλιάζομαι όλα ότι είναι σαν το αλάτι : και το πολύ και το λίγο κάνουν κακό.
_________________
”Οι φασίστες του μέλλοντος θα είναι οι αντιφασίστες” . Τσώρτσιλ

http://dwpl.deviantart.com/art/LENIN2-172844451
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
JollyRoger
Πρύτανης


Εγγραφή: 09 Ιαν 2011
Δημοσιεύσεις: 3610

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 18, 2013 11:03 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

νομιζω κοινος παρονμαστης ειναι κατι σε διαλογισμο ίσως brainwave synchronization, ενδεχομενως προσευχη? ... κατι εσωτερικης κατευθυνσης τελος παντων... που να ευνοει συνειδητοποιήσεις/εμπειρίες κλπ...

αν θεωρει κανεις οτι λεω κατι επικίνδυνως ασχετο, παρακαλω να το σημειώσει!
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
SARUMAN
Πρύτανης


Εγγραφή: 14 Απρ 2013
Δημοσιεύσεις: 1729
Τόπος: THE WHITE CITY OF THE KINGS

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 19, 2013 1:14 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ayrton Senna έγραψε:
Ρε παιδιά κανείς που ξέρει τις δύο σχολές των αρχαίων που αντιπαρατίθενται σε σχέση με το θέμα του θανάτου ?
Κάπου είχα η διαβάσει ότι η μεν ζητά διαρκή αυτουπενθύμηση θνητότητας και άρα ανάλογα το πράτειν (αυτό δηλαδή που με μελαγχόλησε σήμερα ο kaneis) αλλά η δε άλλη σχολή λέει να προχωρήσουμε στη ζωή μας αγνοώντας το παντελώς !
Ξέρω ότι εδώ μέσα υπάρχουν μερικοί πολλοί πορωμένοι και βαθείς γνώστες των αρχαίων. Περιμένω και θα αρχίσω να το ψάχνω μετά. Ο μόνος που έχω ακούσει είναι ο Σενέκας για το σύντομο του βίου αλλά δεν είναι σίγουρα αυτή η σχολή αντίπαλο δέος στον kaneis.


Για τους αρχαίους Ελληνες δεν υφίσταται θάνατος.
Για τους αρχαίους Ελληνες η ζώη είναι μια αιώνια ανακύκλιση απο σώμα σε σώμα.

"Παλαιός μεν ουν έστι τις λόγος, ου μεμνήμεθα, ως εισίν ενθένδε αφικόμενα εκεί, και πάλιν γε δεύρο αφικνούνται. (Πλάτωνος Φαίδων 70C)

"Πράγματι γίνεται επαναφορά στη ζωή και οι ζωντανοί γεννιούνται από τους πεθαμένους και οι ψυχές των πεθαμένων υπάρχουν και οι μεν αγαθές είναι σε καλύτερη κατάσταση, οι δε κακές σε χειρότερη."

Τίποτα δε πεθαίνει ποτέ στη φύση.
Απλά όλα αναγενώνται σε μια άλλη φάση ζωικής εξέλιξης.
Ο πραγματικός άνθρωπος για τους αρχαίους φιλοσόφους δεν ήταν το σώμα αλλά η ψυχή.
Η ψυχή είναι το αθάνατο και θεικό στοιχείο ,το οποίο κινεί και δίνει ζωή στο σώμα.
Η ψυχή είναι αθάνατη ,το δε σώμα θνητό.
Η ψυχή μετά το θάνατο ,αποβάλλει το υλικό της σώμα και με το εσώτερο σώμα της ,εισέρχεται σε έναν άλλο κόσμο ,στον οποίο διαβιεί ,μέχρι την επανενσάρκωση της σε ένα αλλο υλικό σώμα σε αυτόν τον κοσμο.

"Αλλ' έστι τω όντι και το αναβιώσκεσθαι και εκ των τεθνεώτων τους ζώντας γίγνεσθαι και τας των τεθνεώτων ψυχάς είναι, και ταις μεν γ' αγαθαίς άμεινον είναι, ταις δε κακαίς κάκιον. (Πλάτωνος Φαίδων 72 D,E)

"Η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη και συμβαίνει άλλοτε μεν να τελειώνει (τη συνεργασία της με το σώμα), πράγμα που ως γνωστόν οι άνθρωποι το ονομάζουν θάνατο, άλλοτε δε να ξαναγεννιέται, ποτέ όμως δε χάνεται."

Αυτός ο επόμενος κόσμος στον οποίο εισέρχεται η ψυχη με το πνευματικό της σώμα ,ονομάζεται Αδης ,Ηλύσια πεδία ,νήσοι των Μακάρων η με διάφορα άλλα ονόματα.

Οι δίκαιοι απολαμβάνουν τις συναναστροφές των πλουτώνειων δαιμόνων οι οποίοι γοητεύουν τις ψυχές, τελειοποιούν τις έννοιες τους (τις νοητικές τους συλλήψεις τους) και προκαλούν την πρόνοια των καταχθόνιων θεών,

"φάσματά τε δεικνύντων γαλήνης μεστὰ καὶ καθαιρόντων τὰ περιβλήματα αὐτῶν διὰ θείου φωτὸς καὶ ἀναμιμνησκόντων τῆς ἀϊδίου ζωῆς καὶ τῶν ἀποκαταστάσεων τῶν τελεωτάτων, ὥστε καὶ φωνῶν ἀκούειν θειοτέρων καὶ τέλος αὐτοῦ μεταλαγχάνειν τοῦ Πλούτωνος καὶ τῆς συμβασιλευούσης αὐτῷ ζῳογόνου θεᾶς καὶ τῶν νοερῶν ἀποπληροῦσθαι παρ᾽ αὐτῶν ἀγαθῶν"

"παρουσιάζουν τις φασματικές εμφανίσεις τις πλήρεις γαλήνης και αποκαθαίρουν μέσω του θεϊκού φωτός τα περιβλήματα τους, που προκαλούν την ανάμνηση της αΐδιας ζωής και των τέλειων αποκαταστάσεων, με αποτέλεσμα να μπορούν να ακούσουν τις θεϊκότερες φωνές και εντέλει να αποκαταστήσουν επαφή και μετοχή με τον Πλούτωνα και τη ζωογόνο θεά που με αυτόν συμβασιλεύει και (από)πληρούνται εξ αυτών με τα νοητικά αγαθά"

Ο Πλάτων λέγει στο έργο Φαίδων:

«Η ψυχή έρχεται στον Άδη χωρίς να έχει μαζί της τίποτα άλλο πέρα από την παιδεία και την (ανα)τροφή της. Αυτά δηλαδή που τα μέγιστα, όπως λέγεται, ωφελούν η βλάπτουν αυτόν που τελεύτησε ήδη από το ξεκίνημα της πορείας τους προς τα εκεί.
Και καταπώς λέγεται, μόλις τελευτήσει (πεθάνει) ο κάθε άνθρωπος, ο δαίμων του καθενός, αυτό ακριβώς που του είχε λάχει όσο ζούσε, αναλαμβάνει να τον μεταφέρει σε ένα τόπο, όπου πρέπει να συγκεντρωθούν όλοι για να περάσουν από δίκη κι έπειτα να πορευτούν προς τον Άδη με οδηγό εκείνον που έχει ταχθεί να τους περάσει από δω προς τα εκεί.
Αφού λοιπόν τους δοθεί η τύχη που τους πρέπει και παραμείνουν όσο χρόνο χρειάζεται, ένας άλλος πάλι οδηγός τους φέρνει προς τα εδώ, μετά από πολλές και μακρές περιόδους χρόνου.
Στην πραγματικότητα λοιπόν φαίνεται πως έχει και σταυροδρόμια (σχίσεις) και τρίστρατα πολλά. Και μιλώ με βάση τις ενδείξεις από τις ιερές τελετές και τα νόμιμα (έθιμα). Η κόσμια και φρόνιμος ψυχή, λοιπόν, ακολουθεί υπάκουα και δεν αγνοεί τι της συμβαίνει.
Εκείνη όμως που είναι παθιασμένη με το σώμα, όπως ακριβώς εξέθεσα προηγουμένως, βρίσκεται για πολύ χρόνο σε έξαψη σχετικά με το σώμα και τον ορατό τόπο, και μετά από πολλή αντίσταση και πολλές δοκιμασίες, με καταναγκασμό και με δυσκολία, προχωρεί, οδηγούμενη από τον δαίμονα που την έχει αναλάβει.
Όταν φτάνει εκεί όπου είναι ήδη οι άλλες, την ακάθαρτη ψυχή που έχει κάνει κάτι κακό, που έχει αγγίζει αίμα άδικα ή έχει διαπράξει ανάλογα εγκλήματα, τα οποία να είναι αδέλφια των άλλων και έργα αδελφών ψυχών, ο καθένας την αποφεύγει και απομακρύνεται από αυτήν και δεν θέλει να γίνει ούτε συνταξιδιώτης ούτε οδηγός της, κι αυτή περιπλανιέται και δεν ξέρει που να πάει, μέχρις ότου συμπληρωθούν κάποιοι χρόνοι, που, όταν έρθουν, από την ανάγκη οδηγείται στην διαμονή που της πρέπει.
Εκείνη αντίθετα που πέρασε τη ζωή μέχρι τέλους καθαρή και μετρημένη και έτυχε να έχει συνταξιδιώτες και οδηγούς τους θεούς, κατοικεί αμέσως η κάθε μια στον τόπο που της ταιριάζει. Και είναι πολλοί και θαυμαστοί οι τόπο της γης, κι h ίδια η γη δεν είναι ούτε όπως τη νομίζουν εκείνοι που συνήθως μιλούν για αυτήν, όπως εγώ πιστεύω από όσα μου έχει πει κάποιος.

Η ψυχή έχει θεία καταγωγη.
Ο νόμος όμως της Ανάγκης την αναγκάζει συνεχώς σε νέες επαενσαρκώσεις μέχρι να ξεχρεώσει τα αμαρτήματα που διαπράτει στις προηγούμενες ενσαρκώσεις της.

Το δεύτερο μεγάλο έργο του Ακραγαντινού σοφού Εμπεδοκλή που σώθηκε ως τις μέρες μας, οι Καθαρμοί έχει 3.000 στίχους, και περιέχει τη διδασκαλία σύμφωνα με την οποία αυτό που λέμε ψυχή του ανθρώπου είναι μία αυθυπόστατη οντότητα, ανεξαρτητη από το σώμα και ότι εξ αιτίας κάποιου παραπτώματός της έχει καταδικαστεί να κατοικεί μέσα σε σώματα φυτών, ζώων ή ανθρώπων ως την τελική κάθαρσή της για την οριστική επιστροφή στον τόπο της καταγωγής της δίπλα στους Θεούς.

Κατά τόν Πυθαγόρα σκοπός τών μετενσαρκώσεων δέν είναι τόσο οι αμοιβές, πού θά επιτύχουν οι ενάρετοι, αλλά η τιμωρία της ψυχής πού ακόμη δέν κατόρθωσε νά καθαρθει.
Η κάθαρση κατά τή νέα ενσωμάτωση μπορει νά προετοιμάσει τήν τελική λύτρωση από τήν αλυσίδα των γεννήσεων καί αυτό θά τό επιτύχουν μόνο οι ενάρετοι καί οσοι προσπαθουν καθημερινά νά υποτάξουν τό σωμα και τίς επιθυμίες του .Μέθοδος γιά τήν επίτευξη αυτοῦ του σκοπού ειναι η ασκηση καί η αρετή.

Η άσκηση καί ο ασκητικός τρόπος ζωης φαίνεται οτι είναι προδιαγεγραμμένος γιά τούς Πυθαγόρειους καί ετσι μόνο μπορεί νά κατανοηθει η ανταπόδοση μετά τόν θάνατο καί οι τιμωρίες στόν αλλο κόσμο, ο οποίος μπορει νά κατανοηθει καί νά θεωρηθεί ως τόπος μετάνοιας μεταξύ δύο μετενσαρκώσεων.

Ο Ηράκλειτος έλεγε

Η ζωή της φωτιάς γεννιέται από το θάνατο της γης, του αέρα από το θάνατο της φωτιάς, του νερού από το θάνατο του αέρα και η γη γεννιέται από το θάνατο του νερού.
Ο θάνατος της φωτιάς γεννά τον αέρα και ο θάνατος του αέρα γεννά το νερό. Ο θάνατος της γης φέρνει στον κόσμο το νερό, ο θάνατος του νερού γεννά τον αέρα, ο θάνατος του αέρα γεννά τη φωτιά κι αντιθέτως (απ. 76). Το γίγνεσθαι άρα συγκροτεί έναν κύκλο κι ο κύκλος αυτός είναι ο ίδιος αρμονία, στο μέτρο ακριβώς που πραγματοποιεί την σύμπτωση των αντιθέτων πράγματι, «στην περιφέρεια του κύκλου αρχή και πέρας συμπίπτουν»

Ο Ηράκλειτος μας βεβαιώνει πράγματι πως είναι ηδονή για τις ψυχές να πέφτουν στη ζωή αλλά προσθέτει πως «ζούμε από το θάνατο των ψυχών κι αυτές ζουν από το θάνατο μας» (απ. 77).
Δεν θα έπρεπε, ίσως, και πάλι να θυμηθούμε εδώ τα λόγια του Αναξίμανδρου και να συμφωνήσουμε πως η ηδονή της ζωής είναι μια ένοχη ηδονή, που η ψυχή εξαγοράζει μ' ένα είδος θανάτου;
Αλλά κι από την άλλη πλευρά, αν η ζωή των ψυχών ξεπηδά από τον δικό μας θάνατο, δεν είναι άραγε γιατί ανοίγονται σ' ένα υπερπέραν, όπου ξαναβρίσκουν τον χαμένο γενέθλιο τους τόπο που είχαν εγκαταλείψει;

Μ’ αυτή την ίδια ιδέα μπορεί άλλωστε να συνδεθεί και το απόσπασμα 62 που, παρ’ όλ’ αυτά, παραμένει σιβυλλικό «Οι αθάνατοι θνητοί και οι θνητοί αθάνατοι: οι μεν ζουν από το θάνατο των δε και οι δε από το θάνατο των μεν».

ΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΑ ΑΝΑΚΥΚΛΙΣΗ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ,ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΖΩΗ.
ΕΙΤΕ ΕΔΩ ΕΙΤΕ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ.
ΠΑΝΤΩΣ ΠΑΝΤΑ ΖΩΗ.
_________________
Κάθε αρχαία θρησκευτική ή μάλλον φιλοσοφική λατρεία αποτελούνταν από μία εσωτερική ή μυστική διδασκαλία και ένα εξωτερικό ή δημόσιο τυπικό λατρείας
http://www.youtube.com/watch?v=ZIMoQHpvFQQ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 19, 2013 7:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

mark έγραψε:
Πολλά "πρέπει" ρε kaneis. Και πιο ενδιαφέρον ένα μυρμήγκι από τον σκάκο; Άλλο πάλι και αυτό...μάλλον γίνεσαι κακός εδώ, για κοίταξε το! Wink



Έχεις δίκιο, όλο πρέπει είναι. Αλλά απ την άλλη το πρέπον είναι για τον νου ότι το ευχάριστο είναι για το επιθυμιτικό, άρα όσο μας κουράζουν τα πρέπει τόσο πρέπει να το αντιλαμβανόμαστε ως αδυναμία του νου, τουλάχιστον στο πλαίσιο που τα βάζω εγώ.

Άλλο πάλι και τούτο, από που αντλείς την πεποίθηση ότι ο κάθε άνθρωπος είναι πιο ενδιαφέρον από ένα μυρμήγκι? Δηλαδή είναι εξ ορισμού κάθε άνθρωπος πιο ενδιαφέρον και πιο σημαντικός απ ότιδήποτε άλλο ωστε να είναι και κακός όποιος έχει αντίθετη άποψη? Το μυρμήγκι δεν μου έχει δείξει ποτέ αλαζονεία και υπεροψία και ματαιοδοξία και υποτίμηση των υπόλοιπων ειδών, ο σκάκος ναι. Εσύ αυτά τα θεωρείς πιο ενδιαφέροντα απ την ισορροπία και την πειθαρχία των μυρμηγκιών λ.χ.? Η απλά ο άνθρωπος είναι πιο ενδιαφέρον επειδή το μυρμήγκι δεν μας επιστρέφει κάποια εικόνα με την οποία να αυτοικανοποιηθούμε? για κοιταξέ το Wink
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 19, 2013 10:00 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Ayrton Senna έγραψε:
Κοίτα, με χάλασες.
Ντε και καλά πρέπει αυτά για το θάνατο να τα έχεις σα σωσσίβιο μαζί σου αλλιώς δε μπορεί να πάει τίποτε ίσιο ? Είναι προϋπόθεση πιστεύεις για μια πορεία με νόημα αλλιώς ότι καταφέρνει και κάνει κάποιος αν είναι αποδεκτό τότε είναι τυχαίο ?
Εμένα ο θάνατος με τρομάζει με παραλύει. Τι θα κάνουμε δηλαδή ?
Αυτή η αντίθεση υιοθέτησης μοντέλου είναι η αντιπαράθεση Διονυσιακού και Απολλώνιου ? Επικούρειας φιλοσοφίας και μιας άλλης που δεν θυμάμαι τώρα ?



Και μένα με τρομάζει αλλά μέχρι ενός σημείου, έχω πειστεί ότι ο τρόμος αυτός είναι λόγω κτητικότητας και αυτή έχω πειστεί είναι λόγω καθρεφτίσματος, φανταζόμαστε αυτά που θα συμβούν στο θάνατο, ταυτιζόμαστε μ αυτό που θα τα πάθει και τρομάζουμε. Ξεπερνιέται αυτό πιστεύω, ή ίδια η επίγνωση του θανάτου βοηθάει σ αυτό ομοιοπαθητικά κάπως. Δεν είναι κάποιο τρίκ ή σωσσίβιο για να αποκτήσει νόημα η βαρετή ζωή μας, είναι η μόνη σιγουριά που έχουμε ότι θα πεθάνουμε, όσο το αποδέχεσαι τόσο δεν θα δένεσαι τόσο λιγότερο θα τρομάζεις. Πότε θα το προσπαθήσουμε να λυθούμε τόσο ώστε να τον αποδεχτούμε πλήρως και ήρεμα αν όχι τώρα? Είδες πόσο απλά βρίσκεις το νόημα της μέρας για οτιδήποτε σε απασχολεί? Και είναι τόσα άλλα...

Σκέψου την τελευταία μέρα με κάποιον που θα χωρίζατε την επόμενη, δεν ήθελες να γευτείς κάθε στιγμή και να την εξαντλήσεις στο αίσθημα και να μη αφήσεις τίποτα να στη χαλάσει όπως κακοκεφιές ή μικρότητες ή ρουτίνα και συνήθεια κλπ? Όλα αυτά εξαφανίζονται και μπαίνεις σε φάση σαν να είσαι σε όνειρο στο βαθμό έντασης. Αυτό μάλλον είναι με μία λέξη αυτό που σου δίνει, ένταση και ένταση σημαίνει ποιότητα.
Η άλλη σχολή τι έχει να μας πει?
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2, 3, 4  Επόμενο
Σελίδα 2 από 4

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center