| Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας |
| Συγγραφέας |
Μήνυμα |
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
 Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 10:36 am Θέμα δημοσίευσης: |
 |
|
gianiss
έγραψε: | | skapaneas έγραψε: | gianiss
έγραψε: | | skapaneas έγραψε: | ! ! ! ! ! ! 
Εμενα παλι μου ειναι "ακατανοητο" που θεωρεις οτι η λογικη σου ειναι η μονη που επιτρεπεται να λειτουργει στο συμπαν
Και οτι καθε αλλη λογικη και τα ( όποια ) συμπερασματα της οφειλει να ειναι "παραλογη" και αρα ακατανοητη
Αν το Α ---> Β και το Β ---> Γ τοτε δεν ειναι επομενο οτι Α ---> Γ ;
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει |
Το άπειρο έχει άπειρα ιδιώματα , επομένως δεν περιορίζεται από αυτά , δεν περιέχει τον εαυτό του , είναι ο εαυτός του και έτσι νοείται.
Ποιο είναι το Α, το Β, το Γ στην προκειμένη περίπτωση, και πως συνδέονται με αυτά που λεω?
Δεν μπορώ να καταλάβω το συλλογισμό σου
Πως προκύπτει πως το άπειρο δεν υπάρχει ?
. |
! ! ! ! ! !
Η "σχεση μεταβασης" Α ---> Β και Β ---> Γ τοτε Α ---> Γ δειχνει τη λογικη συναπαγωγη στην εξαγωγη των συμπερασματων
Απο τον ορισμο και μονο του απειρου που επιχειρεις, το απειρο εμπεριεχει τα παντα ( ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει ), δε σημαινει κι ολας οτι το απειρο υπαρχει ή δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει
Με τον ορισμο, λες μονο τι ειναι το απειρο και τι ιδιωματα εχει ( μερικα απο αυτα )
Εξ αιτιας αυτων των ιδιωματων που του προσδιδεις σκεφτομαστε επαγωγικα σχετικα με την υπαρξη του απειρου
Α) Αφου : το απειρο εμπεριεχει τα παντα ( ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει ),
αρα ο,τι δεν εμπεριεχεται στο απειρο δεν υπαρχει ή δεν δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει
Β) Αφου το απειρο δεν εχει υπερκειμενο "κατι",
αρα το απειρο δεν εμπεριεχεται σε κατι και συνεπως ουτε στον εαυτο του
Γ) Αφου το απειρο δεν εμπεριεχει ο,τι δεν υπαρχει ή δεν δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει ( Α )
και αφου το απειρο δεν εμπεριεχεται στον εαυτο του ( Β )
αρα το απειρο δεν υπαρχει και δεν δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει |
Α. Το άπειρο εμπεριέχει τα πάντα
Β. Το άπειρο δεν έχει υπερκείμενο κάτι
Γ. Αν το άπειρο εμπεριέχει τα πάντα (Α) , και δεν έχει υπερκείμενο κάτι (Β), θα πεί πως το “άπειρο” είναι τα πάντα και δεν ορίζεται, δεν περιορίζεται σε κάτι , δηλαδή το “άπειρο” είναι το Άπαν και δεν έχει πέρατα / όρια.
Αυτά που λες είναι σοφίσματα.
Κολλάς σε τυπικές αληθοφανείς μεθοδολογίες της πλάκας , χρησιμοποιώντας αυθαίρετες προτάσεις.
Καταλαβαίνεις τι εννοούμε όταν λέμε περιέχει “τα πάντα”?
Αφού λοιπόν λέμε πως “το άπειρο περιέχει τα πάντα” , πως θεωρείς ότι υπάρχουν πράγματα που δεν εμπεριέχονται , και τα εισάγεις σε πρόταση?
Με τέτοια λογικά σαλταρίσματα , οδηγείσαι σε σοφίσματα δεν το καταλαβαίνεις?.
Όταν λέμε “ΟΛΑ” εννοούμε “ΟΛΑ” ακόμα και όσα έχουν ......καλτσόν
Κατάλαβες?
Επαναλαμβάνω.
Το “άπειρο” εξ ορισμού , δεν έχει πέρατα, δεν έχει όρια, άρα δεν ορίζεται από κάτι, δεν περιβάλλεται από κάτι ούτε από τον εαυτό του, είναι ο εαυτός του χωρίς όρια.
Η έννοια του απείρου είναι βασική και κυρίαρχη και στις τρείς περιπτώσεις που θα κουβεντιάσουμε.
Έτσι πρέπει να γίνει σαφές τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε στο “άπειρο”
. |
! ! ! ! ! !
Κι εγω σε ρωτω απλα : πως το ΑΠΕΙΡΟ εμπεριεχει τα ΠΑΝΤΑ οταν ΔΕΝ εμπεριεχει τον εαυτο του ;
Γ. Αν το άπειρο εμπεριέχει τα πάντα (Α) , και δεν έχει υπερκείμενο κάτι (Β), θα πεί πως το “άπειρο” δεν ειναι κατι ωστε να εμπεριεχεται στον εαυτο του, ο οποιος περιεχει τα ΠΑΝΤΑ ( οσα υπαρχουν και οσα δυνανται να θεωρηθουν οτι υπαρχουν ). Και αρα ως μη κατι, δεν υπαρχει ουτε δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει.
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
 |
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 11:51 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| Παράθεση: | Κι εγω σε ρωτω απλα : πως το ΑΠΕΙΡΟ εμπεριεχει τα ΠΑΝΤΑ οταν ΔΕΝ εμπεριεχει τον εαυτο του ;
|
Γιατί εξ ορισμού δεν μπορεί να εμπεριέχεται.
Αν εμπεριέχεται σε κάτι, θα πει πως έχει όρια , πέρατα, πως περιορίζεται από κάτι.
Το “άπειρο” δεν ορίζεται, δεν μπορεί να νοηθεί πως υπάρχει μέσα σε κάτι.
Περιέχει τα πάντα, και δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να νοηθεί εκτός αυτού, υπεράνω αυτού, πέραν αυτού,
Δεν περιέχει τον εαυτό του, ΕΙΝΑΙ ο εαυτός του απεριόριστος, και είναι παντού και πάντοτε ..
.
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 1:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss
έγραψε: | | Παράθεση: | Κι εγω σε ρωτω απλα : πως το ΑΠΕΙΡΟ εμπεριεχει τα ΠΑΝΤΑ οταν ΔΕΝ εμπεριεχει τον εαυτο του ;
|
Γιατί εξ ορισμού δεν μπορεί να εμπεριέχεται.
Αν εμπεριέχεται σε κάτι, θα πει πως έχει όρια , πέρατα, πως περιορίζεται από κάτι.
Το “άπειρο” δεν ορίζεται, δεν μπορεί να νοηθεί πως υπάρχει μέσα σε κάτι.
Περιέχει τα πάντα, και δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να νοηθεί εκτός αυτού, υπεράνω αυτού, πέραν αυτού,
Δεν περιέχει τον εαυτό του, ΕΙΝΑΙ ο εαυτός του απεριόριστος, και είναι παντού και πάντοτε ..
.
. |
! ! ! ! ! !
Αρα το απειρο, οπως το εννοεις, περιεχει τα παντα ( ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει ) πλην του εαυτου του
Και ερωτω και παλι :
αν ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει εμπεριεχεται στο απειρο,
και το απειρο δεν εμπεριεχεται στον εαυτο του,
τοτε πως προκυπτει οτι το απειρο υπαρχει ή μπορει να θεωρηθει οτι υπαρχει αφου δεν εμπεριεχεται στον απειρο εαυτο του ; ; ;
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 2:00 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| skapaneas έγραψε: | gianiss
έγραψε: | | Παράθεση: | Κι εγω σε ρωτω απλα : πως το ΑΠΕΙΡΟ εμπεριεχει τα ΠΑΝΤΑ οταν ΔΕΝ εμπεριεχει τον εαυτο του ;
|
Γιατί εξ ορισμού δεν μπορεί να εμπεριέχεται.
Αν εμπεριέχεται σε κάτι, θα πει πως έχει όρια , πέρατα, πως περιορίζεται από κάτι.
Το “άπειρο” δεν ορίζεται, δεν μπορεί να νοηθεί πως υπάρχει μέσα σε κάτι.
Περιέχει τα πάντα, και δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να νοηθεί εκτός αυτού, υπεράνω αυτού, πέραν αυτού,
Δεν περιέχει τον εαυτό του, ΕΙΝΑΙ ο εαυτός του απεριόριστος, και είναι παντού και πάντοτε ..
.
. |
! ! ! ! ! !
Αρα το απειρο, οπως το εννοεις, περιεχει τα παντα ( ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει ) πλην του εαυτου του
Και ερωτω και παλι :
αν ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει εμπεριεχεται στο απειρο,
και το απειρο δεν εμπεριεχεται στον εαυτο του,
τοτε πως προκυπτει οτι το απειρο υπαρχει ή μπορει να θεωρηθει οτι υπαρχει αφου δεν εμπεριεχεται στον απειρο εαυτο του ; ; ;
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει |
Από τα “άπειρα” στοιχεία που περιέχει.
Καθώς κάθε τι που υπάρχει, υπάρχει και νοείται πως υπάρχει εντός του.
Είναι αδιανόητο να υπάρχει κάτι έξω, πάνω , και πέραν του απείρου (εξ ορισμού) , ούτε και κάπου αλλού με οποιαδήποτε μορφή ή φύση.
Όπου , ότι και όπως το σκεφτείς, το φανταστείς, οφείλεις να το πράξεις να υφίσταται , να υπάρχει , να δρα, να ενεργεί ή να πάσχει εντός του απείρου.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ “κάτι” – οτιδήποτε ούτε ... “θεός” – εκτός του , ούτε ..... “τίποτα”.
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 2:32 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss
έγραψε: | | skapaneas έγραψε: | gianiss
έγραψε: | | Παράθεση: | Κι εγω σε ρωτω απλα : πως το ΑΠΕΙΡΟ εμπεριεχει τα ΠΑΝΤΑ οταν ΔΕΝ εμπεριεχει τον εαυτο του ;
|
Γιατί εξ ορισμού δεν μπορεί να εμπεριέχεται.
Αν εμπεριέχεται σε κάτι, θα πει πως έχει όρια , πέρατα, πως περιορίζεται από κάτι.
Το “άπειρο” δεν ορίζεται, δεν μπορεί να νοηθεί πως υπάρχει μέσα σε κάτι.
Περιέχει τα πάντα, και δεν υπάρχει κάτι που μπορεί να νοηθεί εκτός αυτού, υπεράνω αυτού, πέραν αυτού,
Δεν περιέχει τον εαυτό του, ΕΙΝΑΙ ο εαυτός του απεριόριστος, και είναι παντού και πάντοτε ..
.
. |
! ! ! ! ! !
Αρα το απειρο, οπως το εννοεις, περιεχει τα παντα ( ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει ) πλην του εαυτου του
Και ερωτω και παλι :
αν ο,τι υπαρχει και ο,τι δυναται να θεωρηθει οτι υπαρχει εμπεριεχεται στο απειρο,
και το απειρο δεν εμπεριεχεται στον εαυτο του,
τοτε πως προκυπτει οτι το απειρο υπαρχει ή μπορει να θεωρηθει οτι υπαρχει αφου δεν εμπεριεχεται στον απειρο εαυτο του ; ; ;
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει |
Από τα “άπειρα” στοιχεία που περιέχει.
Καθώς κάθε τι που υπάρχει, υπάρχει και νοείται πως υπάρχει εντός του.
Είναι αδιανόητο να υπάρχει κάτι έξω, πάνω , και πέραν του απείρου (εξ ορισμού) , ούτε και κάπου αλλού με οποιαδήποτε μορφή ή φύση.
Όπου , ότι και όπως το σκεφτείς, το φανταστείς, οφείλεις να το πράξεις να υφίσταται , να υπάρχει , να δρα, να ενεργεί ή να πάσχει εντός του απείρου.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ “κάτι” – οτιδήποτε ούτε ... “θεός” – εκτός του , ούτε ..... “τίποτα”.
. |
! ! ! ! ! !
Επομενως το απειρο ελκει την υπαρξη του απο τα στοιχεια που περιεχει
Δηλαδη το ολον αντλει την υπαρξη του απο το μερος
Το οποιο μερος μπορει να υπαρχει αντικειμενικα ή να θεωρειται οτι υπαρχει ( δυναμει )
Αρα ως απειρο οριζεται το συνολο οσων υπαρχουν και οσων δυνανται να θεωρουνται οτι υπαρχουν
Τοτε σε τι διαφερει το ΑΠΕΙΡΟ απο το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ;
Και που οφειλεται η απειρικοτητα των στοιχειων του ΑΠΕΙΡΟΥ ;
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 3:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
.
| Παράθεση: | Τοτε σε τι διαφερει το ΑΠΕΙΡΟ απο το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ;
|
Το “Άπαν κάτι” , είναι η υπόσταση / ουσία, οποιονδήποτε “κάτι” υπάρχουν, και μπορούν να νοηθούν ως άπειρα κατηγορήματα του
Το “Άπαν κάτι” που είναι ΟΛΗ η ύπαρξη , είναι και οφείλει να είναι “άπειρο”, “άναρχο”, “αυθύπαρτο”
“Άπειρο” , “άναρχο”, “αυθύπαρκτο”, είναι επιθετικοί προσδιορισμού που “ Άπαν κάτι” δεν είναι η ουσία του.
Το “Άπαν κάτι” με την ιδιότητα του “απείρου” , είναι η ΟΥΣΙΑ των ΠΑΝΤΩΝ, όσων δηλαδή υπάρχουν ή μπορεί να νοηθούν πως υπάρχουν.
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 4:35 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss
έγραψε: | .
| Παράθεση: | Τοτε σε τι διαφερει το ΑΠΕΙΡΟ απο το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ;
|
Το “Άπαν κάτι” , είναι η υπόσταση / ουσία, οποιονδήποτε “κάτι” υπάρχουν, και μπορούν να νοηθούν ως άπειρα κατηγορήματα του
Το “Άπαν κάτι” που είναι ΟΛΗ η ύπαρξη , είναι και οφείλει να είναι “άπειρο”, “άναρχο”, “αυθύπαρτο”
“Άπειρο” , “άναρχο”, “αυθύπαρκτο”, είναι επιθετικοί προσδιορισμού που “ Άπαν κάτι” δεν είναι η ουσία του.
Το “Άπαν κάτι” με την ιδιότητα του “απείρου” , είναι η ΟΥΣΙΑ των ΠΑΝΤΩΝ, όσων δηλαδή υπάρχουν ή μπορεί να νοηθούν πως υπάρχουν.
. |
! ! ! ! ! !
Το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ συνεπως,
με την ιδιοτητα του αυθυπαρκτου δεν εχει δημιουργο
με την ιδιοτητα του αναρχου δεν εχει αφετηρια
και με την ιδιοτητα του απειρου δεν εχει τελειωμο
Και με την εννοια αυτη, τοσο ως υλικο υπαρκτο οσο και ως δυναμει υπαρκτο, το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, εχει οπωσδηποτε ολες αυτες τις ιδιοτητες
Αρα ουτε η υλη εχει δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο, αλλά ουτε και οι ιδεες εχουν δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 5:12 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
.
Η προσέγγιση της περίπτωσης Νο1 όπου εξετάζεται η υπόθεση, το “υλικό κάτι” να έχει ως αιτία ένα άλλο “μη υλικό κάτι”, που συμβατικά ονομάσαμε “δημιουργό κάτι”, οδηγεί σε 4 ερωτήματα που – έως τώρα – δεν έχει δοθεί πειστική λογική απάντηση, και που το κάθε ένα από αυτά οδηγεί στο ίδιο συμπέρασμα, πως το “υλικό κάτι” ΔΕΝ μπορεί να έχει οποιονδήποτε δημιουργό με την “προϋπόθεση”, πως η προτεινόμενη δημιουργία του, έγινε μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ και απόλυτα συγκεκριμένη στιγμή, εκ του μηδενός , με την έννοια της μη ύπαρξης παντελώς “υλικού όντος” .
Από τα στοιχεία αυτής της ανάλυσης προκύπτει , πως για τον ίδιο λόγο, οποιοδήποτε κατηγόρημα / στοιχείο του “Άπαν κάτι” , αν και εφόσον είναι πράγματι υπαρκτό (όπως συμβαίνει με το “υλικό κάτι”) , τότε κα αυτό οφείλει να είναι “αυθύπαρκτο”, “άναρχο” και “άπειρο” , ως κατηγόρημα του “Άπαν κάτι”, και δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί εκ του μηδενός μια ΜΟΜΑΔΙΚΗ και συγκεκριμένη στιγμή.
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 7:59 pm Θέμα δημοσίευσης: Μια Νεα Προταση Περι Πραγματικοτητας |
|
|
! ! ! ! ! !
Απο την παραπανω διατυπωμενη θεση μου gianiss
skapaneas
έγραψε: |
Το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ συνεπως,
με την ιδιοτητα του αυθυπαρκτου δεν εχει δημιουργο
με την ιδιοτητα του αναρχου δεν εχει αφετηρια
και με την ιδιοτητα του απειρου δεν εχει τελειωμο
Και με την εννοια αυτη, τοσο ως υλικο υπαρκτο οσο και ως δυναμει υπαρκτο, το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, εχει οπωσδηποτε ολες αυτες τις ιδιοτητες
Αρα ουτε η υλη εχει δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο, αλλά ουτε και οι ιδεες εχουν δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο
|
προκυπτει οτι και τα τεσσερα ερωτηματα ( σου ) εχουν απαντηθει απολυτα ικανοποιητικα
Και ο λογος ειναι αυτος που εκθετω εκει ( παραθεση ) και τον οποιο αποφευγεις να δεις και να σχολιασεις
Η δυνατοτητα του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ να εκφραζεται τοσο ως υλικο "κατι" οσο και ως δυναμει "κατι", ενω ταυτοχρονα αυτο το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ειναι αυθυπαρκτο, αναρχο και απειρο αδιακριτα, σημαινει οτι με οποια "μορφη" κι αν εκδηλωνεται [ υλικο "κατι" ή δυναμει "κατι" ] τις ιδιοτητες αυτες τις εχει απαρεγκλιτα
Επομενως δεν τιθεται θεμα δημιουργιας του υλικου "κατι"
Το υλικο "κατι" οσο και το δυναμει "κατι" κατεχουν εξ ισου αυτες τις ιδιοτητες ( αυθυπαρκτο, αναρχο, απειρο )
Και μαλιστα δεν υπαρχει και διακριση πραγματικη μεταξυ τους
Και εδω μου δινεται η ευκαιρια, και ανεξαρτητα απο τη θεωρια του "κατι" που διερευνουμε, να διατυπωσω κυριολεκτικα
Μια Νεα Προταση Περι Πραγματικοτητας
Σε αυτη τη νεα προταση περι της πραγματικοτητας, τα δυναμει υπαρκτα και τα υλικα υπαρκτα ειναι εξ ισου πραγματικα
Και δεν εχουν καμια απολυτως διαφορά μεταξυ τους
Δηλαδη ο κοσμος των ιδεων και ο κοσμος των υλικων ειναι απολυτα, μα απολυτως απολυτα, συμβατοι
Αυτο που κανει τη διαφορά, αυτο που κανει τα "δυο πεδια" να φαινονται διαφορετικα, ειναι η συνειδηση του οντος
Η συνειδηση του οντος δηλαδη ειναι αυτη που διασπα την πραγματικοτητα σε δυο χωρους : τον υλικο και τον ιδεατο
Η δυνατοτητα του ανελισσομενου οντος να αντιλαμβανεται με εξελισσομενους τροπους την μια και αδιαιρετη και απολυτως απολυτα "συμπαγη" πραγματικοτητα, την "κανει" να χωριζεται σε δυο μερη : στο υλικο και στο ιδεατο
Η κατασταση στην οποια το ον αγωνιζεται συνειδητα να κατεβασει το ιδεατο στο υλικο, ειναι η επιστημη
Στην οποία κατασταση, το συνειδητα δρον ον, διατυπωνει τις θεωριες του και πειραματιζεται να τις επαληθευσει, ωστε να καταστησει το ιδεατο εφαρμοσιμο στην τρεχουσα καθημερινοτητα του και αρα να το περασει στην υλικη του πραγματικοτητα
Η θεση αυτη δηλωνει οτι για να επιτυχει το συνειδητα σκεπτομενο ον το κατεβασμα του ιδεατου στο υλικο, πραγμα το οποιο στην πραγματικοτητα αποτελει πλανη αφου και τα δυο υλικο και ιδεατο ειναι ταυτοσημα, αρκει να αλλαξει το ιδιο το ον τον κραδασμο της συνειδησης του και να ανελιχτει σε υψηλοτερες υπαρξιακες δονησεις
Τοτε οι δονησεις του ιδεατου, γινονται πιο "χειροπιαστες" και αρα πιο υλικες απο πριν, λογω της προσεγγισης της ανεβασμενης κραδασμικα συνειδησης του συνειδητα σκεπτομενου οντος με το φασμα των συχνοτητων των προσεγγιζομενων ιδεων
Η αμεση συνεπεια αυτης της θεσης, ειναι οτι η φυση ειναι απολυτως συνεχης απο το εσχατως απλο εως το απειρα πολυπλοκο και η συνειδηση του οντος "τρεχει" κατα μηκος αυτης της κλιμακας αυξανοντας την υλικοτητα χωρις να μειωνει την δυναμικοτητα
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάρ 05, 2013 8:54 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Μια Νεα Προταση Περι Πραγματικοτητας |
|
|
| skapaneas έγραψε: | ! ! ! ! ! !
Απο την παραπανω διατυπωμενη θεση μου gianiss
skapaneas
έγραψε: |
Το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ συνεπως,
με την ιδιοτητα του αυθυπαρκτου δεν εχει δημιουργο
με την ιδιοτητα του αναρχου δεν εχει αφετηρια
και με την ιδιοτητα του απειρου δεν εχει τελειωμο
Και με την εννοια αυτη, τοσο ως υλικο υπαρκτο οσο και ως δυναμει υπαρκτο, το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, εχει οπωσδηποτε ολες αυτες τις ιδιοτητες
Αρα ουτε η υλη εχει δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο, αλλά ουτε και οι ιδεες εχουν δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο
|
προκυπτει οτι και τα τεσσερα ερωτηματα ( σου ) εχουν απαντηθει απολυτα ικανοποιητικα
Και ο λογος ειναι αυτος που εκθετω εκει ( παραθεση ) και τον οποιο αποφευγεις να δεις και να σχολιασεις
Η δυνατοτητα του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ να εκφραζεται τοσο ως υλικο "κατι" οσο και ως δυναμει "κατι", ενω ταυτοχρονα αυτο το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ειναι αυθυπαρκτο, αναρχο και απειρο αδιακριτα, σημαινει οτι με οποια "μορφη" κι αν εκδηλωνεται [ υλικο "κατι" ή δυναμει "κατι" ] τις ιδιοτητες αυτες τις εχει απαρεγκλιτα
Επομενως δεν τιθεται θεμα δημιουργιας του υλικου "κατι"
Το υλικο "κατι" οσο και το δυναμει "κατι" κατεχουν εξ ισου αυτες τις ιδιοτητες ( αυθυπαρκτο, αναρχο, απειρο )
Και μαλιστα δεν υπαρχει και διακριση πραγματικη μεταξυ τους
Και εδω μου δινεται η ευκαιρια, και ανεξαρτητα απο τη θεωρια του "κατι" που διερευνουμε, να διατυπωσω κυριολεκτικα
Μια Νεα Προταση Περι Πραγματικοτητας
Σε αυτη τη νεα προταση περι της πραγματικοτητας, τα δυναμει υπαρκτα και τα υλικα υπαρκτα ειναι εξ ισου πραγματικα
Και δεν εχουν καμια απολυτως διαφορά μεταξυ τους
Δηλαδη ο κοσμος των ιδεων και ο κοσμος των υλικων ειναι απολυτα, μα απολυτως απολυτα, συμβατοι
Αυτο που κανει τη διαφορά, αυτο που κανει τα "δυο πεδια" να φαινονται διαφορετικα, ειναι η συνειδηση του οντος
Η συνειδηση του οντος δηλαδη ειναι αυτη που διασπα την πραγματικοτητα σε δυο χωρους : τον υλικο και τον ιδεατο
Η δυνατοτητα του ανελισσομενου οντος να αντιλαμβανεται με εξελισσομενους τροπους την μια και αδιαιρετη και απολυτως απολυτα "συμπαγη" πραγματικοτητα, την "κανει" να χωριζεται σε δυο μερη : στο υλικο και στο ιδεατο
Η κατασταση στην οποια το ον αγωνιζεται συνειδητα να κατεβασει το ιδεατο στο υλικο, ειναι η επιστημη
Στην οποία κατασταση, το συνειδητα δρον ον, διατυπωνει τις θεωριες του και πειραματιζεται να τις επαληθευσει, ωστε να καταστησει το ιδεατο εφαρμοσιμο στην τρεχουσα καθημερινοτητα του και αρα να το περασει στην υλικη του πραγματικοτητα
Η θεση αυτη δηλωνει οτι για να επιτυχει το συνειδητα σκεπτομενο ον το κατεβασμα του ιδεατου στο υλικο, πραγμα το οποιο στην πραγματικοτητα αποτελει πλανη αφου και τα δυο υλικο και ιδεατο ειναι ταυτοσημα, αρκει να αλλαξει το ιδιο το ον τον κραδασμο της συνειδησης του και να ανελιχτει σε υψηλοτερες υπαρξιακες δονησεις
Τοτε οι δονησεις του ιδεατου, γινονται πιο "χειροπιαστες" και αρα πιο υλικες απο πριν, λογω της προσεγγισης της ανεβασμενης κραδασμικα συνειδησης του συνειδητα σκεπτομενου οντος με το φασμα των συχνοτητων των προσεγγιζομενων ιδεων
Η αμεση συνεπεια αυτης της θεσης, ειναι οτι η φυση ειναι απολυτως συνεχης απο το εσχατως απλο εως το απειρα πολυπλοκο και η συνειδηση του οντος "τρεχει" κατα μηκος αυτης της κλιμακας αυξανοντας την υλικοτητα χωρις να μειωνει την δυναμικοτητα
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει |
Τελικά τελικά καταλαβαίνω , πως με την μέχρι τώρα συζήτηση, συμφωνείς πως η περίπτωση Νο1 που εξετάζουμε είναι ψευδής.
Δηλαδή το “υλικό κάτι”, την ύπαρξη του οποίου απόλυτα εντοπίσαμε , ΔΕΝ μπορεί να έχει “δημιουργό” κάποιο “άλλο κάτι”,.
Είναι ένα κατηγόρημα του “Άπαν κάτι” και ώς εκ τούτου, είναι και οφείλει να είναι “αυθύπαρκτο”, “άναρχο” , και “άπειρο”
Σωστά κατάλαβα?
Όσο για την πρότασή σου, να διευρύνουμε την θεωρία του “κάτι” , ευχαρίστως να την συζητήσουμε αύριο, γιατί δυστυχώς για μένα το κύκλωμα πέφτει στις 9.00 μμ και δεν θα έχω την δυνατότητα σύνδεσης μέχρι αύριο τις 11.00 πμ
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 06, 2013 12:17 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
| Παράθεση: |
Skapaneas
τα τεσσερα ερωτηματα ( σου ) εχουν απαντηθει απολυτα ικανοποιητικα
Και ο λογος ειναι αυτος που εκθετω εκει ( παραθεση ) και τον οποιο αποφευγεις να δεις και να σχολιασεις
|
Τα τέσσερα ερωτήματα που έθεσα, σχετίζοντο με την υπόθεση ύπαρξης ενός “δημιουργού” του "υλικού κάτι" μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμή και το καθένα από αυτά οδηγούσε στο συμπέρασμα πως μια τέτοια “υπόθεση” δεν στέκει λογικά.
Εφόσον η υπόθεση αυτή είναι ψευδής, τότε τα ερωτήματα παύουν να έχουν ισχύ.
Δεν καταλαβαίνω σε ποιο λόγο εσύ αναφέρεσαι , και τον οποίο λες πως αποφεύγω να σχολιάσω.
Αν δεις την δική μου απάντηση ποιο προσεκτικά , θα καταλάβεις ότι αναφέρομαι σε αυτά που λες, εκθέτοντας την δική μου άποψη πάνω σε αυτά.
Στην κουβέντα που κάνουμε , και πριν φτάσουμε στην “συνείδηση” και στον “ιδεατό κόσμο” που λες, που είναι θέματα που θα τα δούμε μετά, θα πρέπει να προχωρήσουμε στην προσέγγιση του “Άπαν κάτι” που αρχικά αποδείξαμε πως “τουλάχιστον” έχει την “υλική φύση”, είναι επιπλέον “αυθύπαρκτο” , “άναρχο” και “άπειρο”.
Οφείλουμε να ερευνήσουμε αν έχει και κάποια άλλα κατηγορήματα / φύσεις, πλέον της υλικής υπόστασης.
Αυτό που πολύ σύντομα διαπιστώνουμε είναι πως ο υλικός κόσμος ακολουθεί μια δεδομένη συμπεριφορά κάτω από ίδιες συνθήκες / περιβάλλον, διαπιστώνουμε δηλαδή την ύπαρξη αυτών που ονομάσαμε συμβατικά “φυσικούς νόμους”
Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή πως ο υλικός κόσμος μας είναι συνεπής σε μια δεδομένη νομολογία / συμπεριφορά που επαληθεύεται σταθερά κάτω από τις αυστηρά ίδιες συνθήκες.
Με τις σύγχρονες επιστημονικές γνώσεις, επιβεβαιώσαμε πως οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι παντού κάτω από τις ίδιες πάντοτε συνθήκες σε κάθε απομονωμένο σύστημα αναφοράς.
Έτσι τα μόρια ΟΗ2 μπορούν να υπάρχουν σε σταθερή στερεά μορφή, σε υγρή και σε αεριώδη υπό τις ίδιες συνθήκες και περιβάλλον και σε οποιοδήποτε πλανητικό συστήματα, και σε άλλους πολύ απομακρυσμένους γαλαξίες.
Πως θα μπορούσε αυτό να συμβεί?
Πως δύο άτομα (Η) και ένα (Ο) “γνωρίζουν” πως πρέπει να συμπεριφερθούν υπό απόλυτα καθορισμένες συνθήκες οπουδήποτε και αν ευρεθούν στο σύμπαν , ακόμη και σε περιοχές πάρα πολύ απομακρυσμένες μεταξύ τους που θα ήταν αδύνατον να υπάρχει οποιαδήποτε επικοινωνία (αν θεωρήσουμε πως υπάρχει όριο ταχύτητας μεταφοράς της πληροφορίας στο σύμπαν)
Υπάρχουν δύο υποθέσεις – κατά την δική μου σκέψη / προσέγγιση – που μπορεί να γίνει αυτό
1.Οι φυσικοί νόμοι και σταθερές που ορίζουν τον υλικό κόσμο μας ευρίσκονται κωδικοποιημένοι με κάποιο κώδικα που δεν γνωρίζουμε πολύ πιθανόν υπό μορφή υλοενέργειας που δεν έχουμε εντοπίσει και είναι διάσπαρτη σε όλο το σύμπαν
2.Οι φυσικοί νόμοι και σταθερές ευρίσκονται κωδικοποιημένοι εντός της γνωστής μας υλοενέργειας , στα δομικά στοιχεία τους, που σε αυτή την περίπτωση πρέπει να είναι πολλά (αυτά τα στοιχεία) και ο εντοπισμός τους θα απαιτήσει τεράστιους επιταχυντές πρωτονίων (στα όρια του ηλιακού συστήματος) και πολύ προηγμένη τεχνολογία που ακόμη δεν διαθέτουμε .
Η υπόθεση να υπάρχει κάποια ανώτερη ουσία (πνευματική ή άλλη) που να ορίζει αυτά, δεν έχει νόημα και αξία , γιατί απλούστατα ΔΕΝ είναι απαραίτητη η ύπαρξή της , μια και η κωδικοποίηση (ορισμός ) των φυσικών νόμων και σταθερών φαίνεται να ισχύουν παντού και πάντοτε, ίδιοι και όμοια πάντα, επομένως δεν τίθεται θέμα κάποιου συντονιστή τους που θα ελέγχει την εφαρμογή τους τροποποιώντας τους.
Ακόμα δηλαδή και που κάποια ανώτερη ουσία / οντότητα τους έθεσε, ΔΕΝ φαίνεται να μπορεί να επέμβει τροποποιώντας τους , επομένως και να υπάρχει δεν μας απασχολεί. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 06, 2013 5:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
gianiss
έγραψε: | | Παράθεση: |
Skapaneas
τα τεσσερα ερωτηματα ( σου ) εχουν απαντηθει απολυτα ικανοποιητικα
Και ο λογος ειναι αυτος που εκθετω εκει ( παραθεση ) και τον οποιο αποφευγεις να δεις και να σχολιασεις
|
Τα τέσσερα ερωτήματα που έθεσα, σχετίζοντο με την υπόθεση ύπαρξης ενός “δημιουργού” του "υλικού κάτι" μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ στιγμή και το καθένα από αυτά οδηγούσε στο συμπέρασμα πως μια τέτοια “υπόθεση” δεν στέκει λογικά.
Εφόσον η υπόθεση αυτή είναι ψευδής, τότε τα ερωτήματα παύουν να έχουν ισχύ.
Δεν καταλαβαίνω σε ποιο λόγο εσύ αναφέρεσαι , και τον οποίο λες πως αποφεύγω να σχολιάσω.
Αν δεις την δική μου απάντηση ποιο προσεκτικά , θα καταλάβεις ότι αναφέρομαι σε αυτά που λες, εκθέτοντας την δική μου άποψη πάνω σε αυτά.
Στην κουβέντα που κάνουμε , και πριν φτάσουμε στην “συνείδηση” και στον “ιδεατό κόσμο” που λες, που είναι θέματα που θα τα δούμε μετά, θα πρέπει να προχωρήσουμε στην προσέγγιση του “Άπαν κάτι” που αρχικά αποδείξαμε πως “τουλάχιστον” έχει την “υλική φύση”, είναι επιπλέον “αυθύπαρκτο” , “άναρχο” και “άπειρο”.
Οφείλουμε να ερευνήσουμε αν έχει και κάποια άλλα κατηγορήματα / φύσεις, πλέον της υλικής υπόστασης.
Αυτό που πολύ σύντομα διαπιστώνουμε είναι πως ο υλικός κόσμος ακολουθεί μια δεδομένη συμπεριφορά κάτω από ίδιες συνθήκες / περιβάλλον, διαπιστώνουμε δηλαδή την ύπαρξη αυτών που ονομάσαμε συμβατικά “φυσικούς νόμους”
Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή πως ο υλικός κόσμος μας είναι συνεπής σε μια δεδομένη νομολογία / συμπεριφορά που επαληθεύεται σταθερά κάτω από τις αυστηρά ίδιες συνθήκες.
Με τις σύγχρονες επιστημονικές γνώσεις, επιβεβαιώσαμε πως οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι παντού κάτω από τις ίδιες πάντοτε συνθήκες σε κάθε απομονωμένο σύστημα αναφοράς.
Έτσι τα μόρια ΟΗ2 μπορούν να υπάρχουν σε σταθερή στερεά μορφή, σε υγρή και σε αεριώδη υπό τις ίδιες συνθήκες και περιβάλλον και σε οποιοδήποτε πλανητικό συστήματα, και σε άλλους πολύ απομακρυσμένους γαλαξίες.
Πως θα μπορούσε αυτό να συμβεί?
Πως δύο άτομα (Η) και ένα (Ο) “γνωρίζουν” πως πρέπει να συμπεριφερθούν υπό απόλυτα καθορισμένες συνθήκες οπουδήποτε και αν ευρεθούν στο σύμπαν , ακόμη και σε περιοχές πάρα πολύ απομακρυσμένες μεταξύ τους που θα ήταν αδύνατον να υπάρχει οποιαδήποτε επικοινωνία (αν θεωρήσουμε πως υπάρχει όριο ταχύτητας μεταφοράς της πληροφορίας στο σύμπαν)
Υπάρχουν δύο υποθέσεις – κατά την δική μου σκέψη / προσέγγιση – που μπορεί να γίνει αυτό
1.Οι φυσικοί νόμοι και σταθερές που ορίζουν τον υλικό κόσμο μας ευρίσκονται κωδικοποιημένοι με κάποιο κώδικα που δεν γνωρίζουμε πολύ πιθανόν υπό μορφή υλοενέργειας που δεν έχουμε εντοπίσει και είναι διάσπαρτη σε όλο το σύμπαν
2.Οι φυσικοί νόμοι και σταθερές ευρίσκονται κωδικοποιημένοι εντός της γνωστής μας υλοενέργειας , στα δομικά στοιχεία τους, που σε αυτή την περίπτωση πρέπει να είναι πολλά (αυτά τα στοιχεία) και ο εντοπισμός τους θα απαιτήσει τεράστιους επιταχυντές πρωτονίων (στα όρια του ηλιακού συστήματος) και πολύ προηγμένη τεχνολογία που ακόμη δεν διαθέτουμε .
Η υπόθεση να υπάρχει κάποια ανώτερη ουσία (πνευματική ή άλλη) που να ορίζει αυτά, δεν έχει νόημα και αξία , γιατί απλούστατα ΔΕΝ είναι απαραίτητη η ύπαρξή της , μια και η κωδικοποίηση (ορισμός ) των φυσικών νόμων και σταθερών φαίνεται να ισχύουν παντού και πάντοτε, ίδιοι και όμοια πάντα, επομένως δεν τίθεται θέμα κάποιου συντονιστή τους που θα ελέγχει την εφαρμογή τους τροποποιώντας τους.
Ακόμα δηλαδή και που κάποια ανώτερη ουσία / οντότητα τους έθεσε, ΔΕΝ φαίνεται να μπορεί να επέμβει τροποποιώντας τους , επομένως και να υπάρχει δεν μας απασχολεί. |
! ! ! ! ! !
Το οτι δεν ελαβες υποψη σου τη δημοσιευση που λεω παραπανω ( παραθεση παρακατω ) για την οποια λες οτι εκθετεις την αποψη σου, φαινεται και απο τη νεα σου τοποθετηση ( παραθεση ανω ) περι των νομων στο υλικο "κατι"
skapaneas
έγραψε: |
Το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ συνεπως,
με την ιδιοτητα του αυθυπαρκτου δεν εχει δημιουργο
με την ιδιοτητα του αναρχου δεν εχει αφετηρια
και με την ιδιοτητα του απειρου δεν εχει τελειωμο
Και με την εννοια αυτη, τοσο ως υλικο υπαρκτο οσο και ως δυναμει υπαρκτο, το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, εχει οπωσδηποτε ολες αυτες τις ιδιοτητες
Αρα ουτε η υλη εχει δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο, αλλά ουτε και οι ιδεες εχουν δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο
|
Στην αναφορα μου αυτη, γινεται σαφες οτι το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, το οποιο υποχρεωτικα ειναι και υλικο και ιδεατο μονο, αποκλειομενου να ειναι και κατι αλλο ( γιατι δεν υπαρχει κατι αλλο ), εχει σε ολη του την "εκταση" τις ιδιοτητες του αυθυπαρκτου, του αναρχου και του απειρου
Δηλαδη το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ τοσο ως υλικο "κατι" οσο και ως ιδεατο "κατι" ειναι αυθυπαρκτο, αναρχο και απειρο
Τωρα γιατι εσυ επιμενεις στερεοτυπα στο αρχικα διαπιστωμενο τουλαχιστον υλικο "κατι" του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ και αγνοεις το ολοφανερο δυναμει "κατι" που αποτελει ομοιως, αμεσα και παντοτε κατηγορημα του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, ειναι ενα μυστηριο
Αν θελεις να μιλησεις για νομους στο ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ και οχι για τις λογικες συνεπειες της παραπανω διαπιστωσης στην παραθεση μου, [ η οποια διαπιστωση απο μονη της αποτελει ενα κεφαλαιωδη νομο στη δομη του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ], θα πρεπει να το πραξεις εκ παραλληλου και στα "δυο μερη" του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ και οχι μονο σε αυτο που σε "βολευει", δηλαδη στο υλικο "κατι"
Ειμαστε οντα με νοημοσυνη και συνειδηση και οφειλουμε να στεκομαστε δικαια απεναντι στο ζητημα και των δυο μερων του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, [ δηλαδη το υλικο "κατι" και το δυναμει "κατι" ] αντιμετωπιζοντας τα ισοτιμα, οπως και ειναι
Προς τι λοιπον η επιλεκτικοτητα σου και η φανερη προτιμηση σου στο υλικο "κατι" ;
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
gianiss
Πρύτανης
Εγγραφή: 18 Ιούλ 2011
Δημοσιεύσεις: 6073
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 06, 2013 6:45 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Το «υλικό κάτι» είναι το μόνο που είχαμε εντοπίσει μέχρι τώρα, και ερευνάμε αν υπάρχει και «κάτι άλλο», που πιθανόν να υπάρχει.
Σε αυτά που ανέφερες σου έχω απαντήσει , αλλά δεν το κατάλαβες.
Δες τι σου είχα πει
«Από τα στοιχεία αυτής της ανάλυσης προκύπτει , πως για τον ίδιο λόγο, οποιοδήποτε κατηγόρημα / στοιχείο του “Άπαν κάτι” , αν και εφόσον είναι πράγματι υπαρκτό (όπως συμβαίνει με το “υλικό κάτι”) , τότε κα αυτό οφείλει να είναι “αυθύπαρκτο”, “άναρχο” και “άπειρο” , ως κατηγόρημα του “Άπαν κάτι”, και δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί εκ του μηδενός μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ και συγκεκριμένη στιγμή»
Αυτή είναι η θέση μου.
Πως θα μπορούσε να είναι «αυθύπαρκτο» , «άναρχο», και «άπειρο» οποιοδήποτε κατηγόρημα του «Άπαν κάτι» αν δεν είναι πράγματι υπαρκτό?
Μόνο θεωρητικά θα μπορούσαν να αποδοθούν αυτοί οι χαρακτηρισμοί σε υποθετικά κατηγορήματα.
Δεν κατάλαβα από πού προκύπτει πως το «Άπαν» που έχει αποδεδειγμένα εντοπισθεί να έχει «υλική» φύση, έχει υποχρεωτικά και «ιδεατή».
Κάτι δεν κατάλαβα από αυτά που είπες?
Ποιο είναι το «ιδεατό» κάτι?
Πότε μιλήσαμε για αυτό, για να ξέρω τι εννοείς?
. |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
skapaneas
Πρύτανης
Εγγραφή: 13 Μάϊ 2007
Δημοσιεύσεις: 12421
Τόπος: Εδώ ........ Χρόνος: Τώρα ....... Τρόπος: Απλά + Λαϊκά
|
| Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάρ 06, 2013 8:29 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
! ! ! ! ! ! !
gianiss
Σου θυμιζω τι εχεις πει και τι απαντησα εξ αυτων, τα οποια οπως σημειωσα και παραπανω αποφευγεις να σχολιασεις
skapaneas
έγραψε: | gianiss
έγραψε: | .
| Παράθεση: | Τοτε σε τι διαφερει το ΑΠΕΙΡΟ απο το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ;
|
Το “Άπαν κάτι” , είναι η υπόσταση / ουσία, οποιονδήποτε “κάτι” υπάρχουν, και μπορούν να νοηθούν ως άπειρα κατηγορήματα του
Το “Άπαν κάτι” που είναι ΟΛΗ η ύπαρξη , είναι και οφείλει να είναι “άπειρο”, “άναρχο”, “αυθύπαρτο”
“Άπειρο” , “άναρχο”, “αυθύπαρκτο”, είναι επιθετικοί προσδιορισμού που “ Άπαν κάτι” δεν είναι η ουσία του.
Το “Άπαν κάτι” με την ιδιότητα του “απείρου” , είναι η ΟΥΣΙΑ των ΠΑΝΤΩΝ, όσων δηλαδή υπάρχουν ή μπορεί να νοηθούν πως υπάρχουν.
. |
! ! ! ! ! !
Το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ συνεπως,
με την ιδιοτητα του αυθυπαρκτου δεν εχει δημιουργο
με την ιδιοτητα του αναρχου δεν εχει αφετηρια
και με την ιδιοτητα του απειρου δεν εχει τελειωμο
Και με την εννοια αυτη, τοσο ως υλικο υπαρκτο οσο και ως δυναμει υπαρκτο, το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ, εχει οπωσδηποτε ολες αυτες τις ιδιοτητες
Αρα ουτε η υλη εχει δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο, αλλά ουτε και οι ιδεες εχουν δημιουργο, αφετηρια και τελειωμο
|
Οπως βλεπεις και μονος σου, χαρακτηριζεις και αποδεχεσαι το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ως την ΟΥΣΙΑ των ΠΑΝΤΩΝ
Και συμπληρωνεις διευκρινιστικα : "δηλαδη αυτων που υπαρχουν ή μπορει να νοηθουν πως υπαρχουν"
Σου λεει κατι αυτο ;
Σου λεει μηπως οτι, αυτα που μπορει να νοηθουν, δεν υπαρχουν ως ουσια ;
Μπορει να μην εχουν μορφοποιηθει ακομα, ναι ! , γιατι δεν τα εχουμε σκεφτει ακομα ναι ! , και δεν τα εχουμε επεξεργαστει ακομα ναι ! , αλλά ως ουσια αδιαμορφωτη υ φ ι σ τ α ν τ α ι !!
Και δεν μπορουν να μην υφιστανται, διοτι αποτελουν το ενα απο τα δυο μερη του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ( υλικο "κατι" και δυναμει "κατι" )
Αν υποτεθει οτι αυτα που μπορει να νοηθουν, δεν υφιστανται καν καθ΄οιονδηποτε τροπο και φυσικα ουτε σαν ουσια στο ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ επειδη ακριβως δεν τα εχουμε ακομα σκεφτει, τοτε οταν θα τα σκεφτουμε [ πραγμα το οποιο αργα ή γρηγορα γινεται σταδιακα ] απο που θα προκυψει η ουσια που θα τα νοουμε ;
Απο το "τιποτα" ;
Αλλά αυτο ειναι αδυνατο, μια και απο το "τιποτα" δεν προκυπτει "κατι"
Ειτε λοιπον τα εχουμε σκεφτει και τα εχουμε μορφοποιησει στη διανοια μας, ειτε προκειται να τα σκεφτουμε στο μελλον και να τα μορφοποιησουμε και παλι στο νου, τα δυναμει υπαρκτα [ αυτα δηλαδη που νοουνται ηδη ή μπορουν να νοηθουν στο μελλον ] υφιστανται ουσιαστικα ( και κυριολεκτω, ως ουσια δηλαδη ) στο ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ
Ολα αυτα λοιπον που ηδη νοουνται, μαζι με αυτα που προκειται αναποφευκτα να νοηθουν [ κι αυτο θα γινει υποχρεωτικα γιατι το ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ ειναι απειρο και αρα αστειρευτο ] τα ονομαζω με τον ορο ιδεατο "κατι"
Και αποτελει το ιδεατο "κατι" αναντιρρητα ουσια του ΑΠΑΝ ΚΑΤΙ
Σκεψου τα !!
Και συλλογισου πανω απο ολα οταν φτασεις εδω, οτι την ωρα που εγω τα εγραφα, για σενα ηταν δυναμει υπαρκτα τα οποια δεν γνωριζες καν οτι υπαρχουν
Κι ωστοσο υπηρχε αγραφη ( αδιαμορφωτη ) ουσια στο νου σου για να παρουν τη θεση και τη μορφη που εχουν τωρα.
Αλλιως πως θα ηταν δυνατο να τα νοεις και να τα συλλογιεσαι ;
Ο Ανθρωπος Ειναι Το Ον Που Νοει
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος |
|
| Επιστροφή στην κορυφή |
|
|
|
Θ.Βοήθειας 
Αναζήτηση 
Εγγεγραμμένα μέλη 
Ομάδες Χρηστών
Εγγραφή
Προφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας 
Σύνδεση 
