Θ.ΒοήθειαςΘ.Βοήθειας   ΑναζήτησηΑναζήτηση   Εγγεγραμμένα μέληΕγγεγραμμένα μέλη   Ομάδες ΧρηστώνΟμάδες Χρηστών  ΕγγραφήΕγγραφή  ΠροφίλΠροφίλ 
Συνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σαςΣυνδεθείτε, για να ελέγξετε την αλληλογραφία σας   ΣύνδεσηΣύνδεση 

Βαθιά Οικολογία - Arne Naess
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2
 
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί
Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας :: Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας  
Συγγραφέας Μήνυμα
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 12, 2005 11:53 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Η φιλοσοφία της τροφής θα έπρεπε να είναι κεντρικό θέμα, αλλά ο άνθρωπος έτσι κι αλλιώς αποφεύγει τα δύσκολα οπότε αποφεύγει κι αυτό το ζήτημα.

Το ζήτημα ξεκινά από το τι θεωρούμε ζωή. Αν ζωή ονομάσουμε τα 80 ή όσα είναι χρονάκια που θα φάμε θα πιούμε και θα αρπάξει ο κ**ος μας, τότε έχουμε πρόβλημα - και με τη ζωή και με το θάνατο. Αν όμως ανοίξουμε τη συνείδησή μας κατά κει που μας τριγκάρει η βαθιά οικολογία, τότε τα σύνορα μεταξύ ζωής και θανάτου διαχέονται, διαχέεται ο εαυτός στο χρόνο. Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι τα δύσκολα πράγματα δεν μπορείς να τα περιμένεις από τους πολλούς...
Το παράδοξο της ιστορίας είναι αυτή η ιδέα κάθε άλλο παρά συγκρούεται με τις κλασικές φιλοσοφικές αρχές. Αυτό έδωσε στη βαθιά οικολογία την ιστορική της δύναμη, όμως τα πράγματα φαίνεται ότι ακόμα δεν ωρίμασαν, θα πρέπει μάλλον το οικολογικό πρόβλημα να γίνει πολύ έντονο για να μπουν οι άνθρωποι στον κόπο να σκεφτούν αλλιώτικα.

Στο ίδιο το σώμα μας, τα μικρόβια που ζουν σε αυτό είναι 30 φορές περισσότερα από τα σωματικά μας κύτταρα. Τα μικρόβια είναι οι στρατιώτες που εκτελούν τις κρίσιμες βιοχημικές διεργασίες που μας κρατάνε στη ζωή. (Και σε κάθε ζωντανό οργανισμό.) Κάθε στιγμή της ζωής σου, μέσα στο ίδιο σου το σώμα συμβαίνουν εκατομμύρια γεννήσεις και εκατομμύρια θάνατοι. Η συνισταμένη αναρίθμητων αέναων θανάτων, με την επικράτηση των υγιών εις βάρος των παθογόνων, είναι το αποτέλεσμα εσύ να είσαι υγιής και ζωντανός.
Η κλασικοί όροι «ζωή» και «θάνατος» πρέπει να αναθεωρηθούν. Υπάρχουν δύο όροι αντίθετοι, η Γέννηση και ο Θάνατος. Η Ζωή δεν είναι το αντίθετο του θανάτου, είναι κάτι που ξεπερνά και τη γέννηση και το θάνατο. Έτσι γίνονταν αντιληπτή η Ζωή στην αρχαία σκέψη -κάτι που φαίνεται και από τις αρχαίες μυθολογίες, και στις οικοσοφίες των παραδοσιακών λαών- αλλά με την πληθυσμιακή αύξηση και την αύξηση των συγκρούσεων και την επικράτηση του πρακτισμού, υποχώρησε η μυθολογική διάσταση αυτή και η ανθρώπινη σκέψη προσκολλήθηκε στο τραγικό δίπολο ύπαρξη-μη ύπαρξη, ταυτίζοντας το θάνατο με τη μη ύπαρξη.

Αυτή είναι η ουσία της βαθιάς οικολογίας, η υπέρβαση του θανάτου, με μια βουτιά στην ύπαρξη, με την συνειδητοποίηση της ενότητας του όντος, την ενοποίηση όλων αυτών που υπάρχουν, άψυχα και έμψυχα, μια υπέρβαση του εαυτού. Το πέρασμα στον Συλλογικό Εαυτό, που δεν μπορεί ποτέ να χαθεί από την ίδια του τη φύση, την ίδια τη φύση των πραγμάτων. Και εκεί είναι που αυτή η θεώρηση θυμίζει την οντολογία του Παρμενίδη. Αλλά εδώ ένας κλασικός Παρμενίδης και δεν κατανοείται, θα κατανοηθεί η βαθιά οικολογία;

abc.
1. Είναι άλλοτε αύξηση και άλλοτε ελάττωση της εντροπίας, δεν υπάρχει κανόνας. Αυτό είναι παλιό πρόβλημα στην οικολογία. Εξαρτάται από το πώς ερμηνεύουμε την εντροπία. Η εντροπία αποτελεί έννοια της φυσικής. Αν
λοιπόν το δούμε από την πλευρά της φυσικής, η ενέργεια υποβαθμίζεται σε θερμότητα και η εντροπία αυξάνεται. Αν π.χ. το δούμε από εξελικτική πλευρά, η αύξηση της εντροπίας με την προηγούμενη έννοια σημαίνει τελικά μεγαλύτερη ποικιλομορφία στο οικοσύστημα. Αλλά και πάλι το πράγμα είναι μπερδεμένο, αφού η "ένωση κλίμαξ" ("τελική" μορφή ενός οικοσυστήματος αν αφεθεί ελεύθερο να εξελιχθεί χωρίς παράγοντες που το διαταράσσουν) δεν μπορούμε στην πράξη να ξέρουμε πότε συμβαίνει ή αν συνέβη καν. Επίσης κάλλιστα μπορεί ο θάνατος να είναι ελάττωση της εντροπίας αφού οι βιοχημικές εργασίες θα παύσουν, αλλά επίσης μπορεί να είναι και αύξηση της εντροπίας αν ο θάνατος δίνει ζωή σε πλήθος άλλων οργανισμών.

2. Άλλο παράδοξο! Και πάλι, θα εξαρτηθεί από το πώς θα ορίσουμε το θάνατο. Αν τον δούμε από τη στενή βιολογική του πλευρά και όσον αφορά τον ίδιο, ναι. Αν το δούμε για το συνολικό οικοσύστημα, οι πληθυσμοί πεθαίνουν, τα οικοσυστήματα όχι. Σε ένα εξελιγμένο οικοσύστημα, υπάρχει η λεγόμενη ομοιόσταση: μηχανισμοί που επαναφέρουν την ισορροπία όταν αυτή διαταραχθεί. Όμως η ομοιόσταση λειτουργεί σε κάποια όρια - αν η διατάραξη είναι μεγάλη το σύστημα καταρρέει, αλλάζει μορφή.
Η ηλικία αναπαραγωγής δεν είναι η μόνη που έχει σχέση με αυτά. Οι λειτουργίες ενός οργανισμού μέσα στο οικοσύστημα είναι πολλές, και η αναπαραγωγική λειτουργία είναι μόνο μία από αυτές. Η κλασική οικολογία δέχεται την ποικιλομορφία ως το κρισιμότερο χαρακτηριστικό ισορροπίας ενός οικοσυστήματος.

Αυτά είναι προβλήματα που ερευνά η επιστήμη της κυβερνητικής (cybernetics), και η συστημική θεωρία (θεωρία συστημάτων).
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
abc
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Δεκ 2004
Δημοσιεύσεις: 1889

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 12, 2005 1:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

iason έγραψε:
Η φιλοσοφία της τροφής θα έπρεπε να είναι κεντρικό θέμα, αλλά ο άνθρωπος έτσι κι αλλιώς αποφεύγει τα δύσκολα οπότε αποφεύγει κι αυτό το ζήτημα.



Δηλ. ο Νεάντερτάλ ήταν πολύ εξυπνότερός από εμάς;;; Μήπως έτσι αυτοαναιρείται η εξέλιξη;;;
Και η μύγα, ο μέγιστος οικολόγος, βαθύς και μη!
Και η χελώνα αναπαράγει, χωρίς να (μας) ρωτάει!!!
Εσύ τι κάνεις;
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Αποστολή email Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Πρύτανης


Εγγραφή: 12 Μάρ 2004
Δημοσιεύσεις: 18523

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 12, 2005 2:34 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Iason έγραψε:
Η Ζωή δεν είναι το αντίθετο του θανάτου, είναι κάτι που ξεπερνά και τη γέννηση και το θάνατο.



Ο Θεός δηλαδή.Κατάλαβε ποτέ κανείς τι είναι Θεός,με την έννοια που αναφέρεις;Ποιο βίωμα εμπεριέχει θάνατο και γέννηση ταυτόχρονα σε μια σύνθεση;Μιλάμε μεταφορικά ή κυριολεκτούμε;Όταν ένα βίωμα υπάρχει μπορεί να μην υπάρχει ταυτόχρονα;
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 12, 2005 8:32 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

abc εχεις ακουσει οτι ο χαζος και ο σοφος μοιαζουν,μακαριοι οι φτωχοι τω πνευματι,οτι αυτος που δεν ασχολειται με τα της πολης θα ναι η θηριο η θεος κτλ?αυτη η ομοιοτητα δεν σημαινει και ταυτιση ομως,οπως πολλες φορες θα ακουσες εδω μεσα η διαφορα ειναι στο ποσο συνειδητα κανουμε τα πραγματα.κατα μια εννοια ο σοφος αυτο που προσπαθει ειναι να γινει σαν τον χαζο,με την διαφορα της συνειδητης επιγνωσης του τι και του γιατι.
η διαφορα ειναι οτι ο νεαντερταλ δε μπορουσε να κανει αλλιως,σπρωγμενος απ την αναγκη εκανε αυτα που εκανε και σταματαγε εκει,εμεις εχουμε τη δυνατοτητα να γινουμε νεαντερταλ απο αισθητικη αποψη,κανοντας δηλαδη τα ιδια αλλα με την επιγνωση μιας αρμονιας και ενος δικαιου σ αυτα,οχι απο αναγκη αλλα απο απλη ευχαριστηση.
οσο για την ηλικια αναπαραγωγης οντως ειναι ενα απ τα πολλα αυτη,τι διαφορα εχει αλλωστε να αναπαραγω ανθρωπους η φυτα η γνωσεις και τι να γινομαι ενα με μια γυναικα απ το να γινομαι ενα με ενα πιατο φαι(η ουσια ειναι οτι γινομαι ενα με κατι),μετα τα 55/60 μπορουμε να αρχισουμε να ασχολουμαστε με αστρονομια,αφου να κοιταμε κατω πλεον δε θα μας ενδιαφερει,θα ειμαστε δε ακομα ανθρωποι γιατι και θα τρωμε και θα παραγουμε γνωσεις κτλ
ιασων αληθεια πιστευεις οτι καποτε θα επικρατησει μια τετοια ιδεα?
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Κυρ Ιούν 12, 2005 11:29 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

kaneis έγραψε:

ιασων αληθεια πιστευεις οτι καποτε θα επικρατησει μια τετοια ιδεα?


Φυσικά και όχι. Έτσι κι αλλιώς η ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο είναι η ανθρώπινη βλακεία. Αν η φιλοσοφία ήταν για τους πολλούς, δεν θα ήταν φιλοσοφία. Μην απορείς φίλε kaneis, εγώ πρώτος διαφωνώ με αυτό που είπα!
Ο άνθρωπος πιστεύω είναι φύσει αφύσικος. Η φιλοσοφία αποτελεί την ποιότητα της τοποθέτησής μας απέναντι στο φυσικό αδιέξοδο.
Όλα υπάρχουν και δεν υπάρχουν ταυτόχρονα, αλλά για μας, όχι καθεαυτά. Μη ρωτάς αν μιλάμε κυριολεκτικά ή μεταφορικά, ρώτα εσύ πώς μιλάς. Όπως σκέφτεσαι έτσι μιλάς και όπως μιλάς έτσι είναι.

Ναι, η εξέλιξη αυτοαναιρείται. Και ο άνθρωπος δεν αυτοαναιρείται;
Αν ο Νεάτερταλ ήταν εξυπνότερος, δεν ξέρω. Θα σου απαντήσω όταν γίνω Νεάτερταλ.
Η μύγα, βεβαίως, οικολόγος. Όσο και μεις.
Και η χελώνα, βεβαίως, αναπαράγει, και γιατί να ρωτήσει; Μας χρώσταγε τίποτα;
Όσο για το τι κάνω εγώ, άσε, ... Αυτοαναιρούμαι επίσης!
Μια απ΄τα ίδια μάγειρα στο ίδιο μαγειρείο...
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
kaneis
Πρύτανης


Εγγραφή: 22 Ιούλ 2004
Δημοσιεύσεις: 2376

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 13, 2005 12:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

ιασων κυριολεκτικα η μεταφορικα παντως σιγουρα μιλας αναποδα.ετσι οπως σκεφτομαι ειναι σημαινει υποκειμενικοτητα,το αντιθετο αντικειμενικοτητα.αυτο δεν ειναι το ολο θεμα,να εφαρμοσουμε τον εαυτο μας στο οπως ειναι?μονο ετσι θα γινουμε επιστημονες.
κατι αλλο.αφου υπαρχουν ποικιλες πραγματικοτητες,η ποικιλες αντιληψης της ιδιας πραγματικοτητας(πχ αλλη αντιληψη του χρονου εχει η χελωνα,που βλεπει τον ανθρωπο να κινειται απιστευτα γρηγορα,αλλη η μυγα,που μας βλεπει να πηγαινουμε απιστευτα αργα),σε ποια πραγματικοτητα αρμοζει η βαθια οικολογια?αν ειναι αυτη των λιγων φιλοσοφων πχ,στοχος δεν ειναι να εφαρμοστει σ αυτους για να θεωρειται επιτυχια της φυσης,αφου σ αυτη τη φυση ανθρωπων απευθυνεται μια τετοια ιδεα?αρα για να εχουμε εναν φυσικο κυκλο αρκει να εφαρμοζεται σ αυτους για τους οποιους ειναι φυσικο.αρα ο καθενας που θελει να λεει οτι μια τετοια ιδεα ειναι σωστη,να ξερει οτι οταν δεν την εφαρμοζει χαλαει αυτος τη φυσικη ροη και τις ισορροπιες και οχι οι πολλοι που πιθανα να μην ειναι για τετοια.σωστα?
_________________
ο ηλιος δεν σηκωνει τα πεπλα αλλα τα φανερωνει
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
iason
Πρύτανης


Εγγραφή: 01 Ιούν 2003
Δημοσιεύσεις: 4108
Τόπος: (Γ)Ελλάς

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 13, 2005 5:54 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με Συμπερίληψη

Αφού μίλησα ανάποδα, τώρα να μιλήσω ανάποδα στο ανάποδα.
Να προσπαθούμε να εφαρμόσουμε στον εαυτό μας το ‘όπως είναι’ είναι ευσεβής πόθος. Ακόμα και να το κατορθώναμε αυτό δε σημαίνει ότι θα γινόμασταν επιστήμονες, και δεύτερο αυτό ούτως ή άλλως δεν είναι πραγματοποιήσιμο. Το ‘πώς είναι’ δεν το ξέρουμε.
Η σύγκριση της μύγας με τη χελώνα είναι σύγκριση που την κάνουμε εμείς, ούτε η μύγα ούτε η χελώνα. Αφού λοιπόν αναιρείται εξ ορισμού η αντικειμενικότητα, τι απομένει; - η υποκειμενικότητα. Συγκρίνουμε λοιπόν τον εαυτό μας με τη μύγα, και βγάζουμε το συμπέρασμα ότι αυτή είναι πιο οικολόγος από μας, γιατί, επειδή συμβαίνει να στερείται της ενοχής που απολαμβάνουμε εμείς; Όλοι οι οργανισμοί ζουν τρώγοντας ο ένας τον άλλον (σύμφωνα με τη δική μας λογική), άρα δεν υπερέχουν από μας, και γιατί να υστερούν.
Όλα τα μικρά όταν γεννιούνται, ακόμα και από τα αρπακτικά θηρία, είναι χαριτωμένα και παιχνιδιάρικα, όταν όμως μεγαλώσουν τρώνε, γιατί; Απλά η επιλογή είναι αδήριτη: ή τρως ή σε τρώνε. Διαλέγει και παίρνεις. Αν δεν σκοτώσεις δεν ζεις. Στην ίδια θέση βρίσκεται και ο άνθρωπος, ως μέρος του οικοσυστήματος. Δεν κάνει αυτά που κάνει επειδή η φύση είναι εξ ορισμού κακή ή ο ίδιος, αλλά επειδή δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά. Η θυσία από τον πρωτόγονο άνθρωπο από αυτή τη φυσική ανάγκη γεννήθηκε: σκοτώνοντας το θύμα και τρώγοντας μετά όλοι μαζί ΚΟΙΝΩΝΟΥΣΑΝ τη ζωή, μέσα από τον ίδιο το θάνατό της.

Επομένως, δεν είναι η πράξη που μετράει, αλλά η πρόθεση. Ο άνθρωπος που σκοτώνει, φυτά και ζώα, για να ζήσει την οικογένειά του και για να ζήσει ο ίδιος, καλά κάνει. Από την άλλη όχθη ο βιομήχανος εκτρέφει χιλιάδες ζώα όχι επειδή έχει καμιά πρεμούρα αν θα ψοφήσεις εσύ αλλά για να κονομήσει όλο και περισσότερα, και δεν είναι οικολόγος βέβαια. Οικολόγος είναι αυτός που περιορίζεται στο αναγκαίο (οπότε η συζήτηση μετατοπίζεται στο τι θα θεωρήσουμε αναγκαίο). Οικολόγος είναι αυτός που φροντίζει ο ίδιος για την τροφή του και τον εαυτό του. Μια φυσική «οικολογική» κοινωνία θα απαρτίζονταν από άτομα που παράγουν αυτό που καταναλώνουν. Μόνο εκεί πάνω μπορεί να βασιστεί μια ηθική σκέψη, κι αυτό έκανε και ο Νας άλλωστε, κι όχι μόνο αυτός.
Είναι αυτό εφικτό; Δυο ειδών απαντήσεις επιδέχεται το ερώτημα: ρεαλιστική απάντηση και ηθική απάντηση.
Ρεαλιστική: να σοβαρευτούμε. Σιγά μη σηκωθεί από την πολυθρόνα ο καλοβολεμένος αστός, που θεωρεί αναγκαία τα δέκα αιρ-κοντίσιον μην ιδρώσει το ποδαράκι του. Ξέρεις πολλούς που θέλουν να γίνουν αγρότες; Αφθονούν οι θεωρίες από διάφορους που αυτοαποκαλούνται οικολόγοι, αλλά είναι για γέλια. Ο σημερινός αστός αποχαυνωμένος από τις ανέσεις και κακομαθημένος δεν έχει ελπίδα. Ούτε είναι οικολόγος ούτε θα γίνει.
Ηθική: Από τη στιγμή που υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν, που αγωνίζονται και το κατορθώνουν, αυτόματα καθίσταται ένοχος όποιος δεν το κάνει.

Δεν αρμόζει σε καμιά πραγματικότητα. Δεν έχει ανάγκη την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα περιττεύει. Η βαθιά οικολογία (και αυτή, δεν είναι βέβαια η μόνη) φεύγει από την υποκειμενικότητα γιατί φεύγει πέρα από την πραγματικότητα. Έτσι δεν είναι η φιλοσοφία;
Φυσικός κύκλος δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει, η φύση είναι εξ ορισμού ατελής, και ο όποιος κύκλος είναι προσωρινός. Αν κατακτήσει κάποιος την φιλοσοφία (οικολογία) θα το κάνει πέρα από τη φύση. Και για να γίνει αυτό, χρειάζεται μια σκέψη ρηξικέλευθη, τολμηρή... Πόσοι θα το κάνουν; Ελάχιστοι. Δεν υπάρχει ‘φυσική ροή’. Δύο μόνο πράγματα υπάρχουν, το ορθώς ενεργείν και η βλακεία. Και κατά κανόνα νικά το δεύτερο, κι αυτό είναι φυσικό, διότι ο άνθρωπος, ως μέρος της ατελούς φύσεως, είναι ατελής (ουδείς εκών κακός). Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ζήτω η αναποδιά. Συγνώμη, τελευταία παίρνω συχνά ανάποδες... Embarassed
_________________
-Κάθε λόγος μπορεί να έχει αντίλογο. Κάθε αντίλογος πρέπει να έχει λόγο.
-Εγέμισεν ο ουρανός πετούμενους γαϊδάρους.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Επισκόπηση όλων των Δημοσιεύσεων που έγιναν πριν από:   
Δημοσίευση νέας  Θ.Ενότητας   Απάντηση στη Θ.Ενότητα    www.filosofia.gr Αρχική σελίδα -> Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη σελίδα Προηγούμενο  1, 2
Σελίδα 2 από 2

 
Μετάβαση στη:  
Δεν μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης





Μηχανισμός forum: PHPBB

© filosofia.gr - Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του περιεχομένου της ιστοσελίδας εφόσον αναφέρεται ευκρινώς η πηγή του.

Υλοποίηση, Φιλοξενία: Hyper Center