ΕΞΕΛΙΞΗ

[Bugman]

Kain,
έδωσες ένα πολύ καλό παράδειγμα. Ότι υπάρχει το λάθος και η διόρθωση. Για τον βροντόσαυρο ισχύει. Αυτός ήταν το λάθος και έγινε η διόρθωση...η οποία όμως έφθασε να φέρει τον άνθρωπο στο προσκήνιο...με χιλιάδες πυρηνικά όπλα, έτοιμος να τα ρίξει....για να διορθώσει το δικό του λάθος, τη δική του παρουσία. Ο βροντόσαυρος δεν μπορούσε να διαλύσει την γη.....ο άνθρωπος μπορεί. Η εξέλιξη κάνει τα πράγματα περισσότερο πολύπλοκα. Όπως το ψέμα φέρνει πολλά ψέματα.
Σημασία τελικά έχει να διατηρεί κάποιος έναν ελεγχόμενο χώρο. Έτσι οι πρωτόγονοι βρήκαν την σπηλιά. Και η νομοθεσία, το άυλο μεν, αλλά υπαρκτό, δημιουργεί ελεγχόμενες συνθήκες σε μια κοινωνία, δημιουργεί ένα ανάχωμα στην εξέλιξη, δημιουργεί επαναλαμβανόμενα μοτίβα, συνηθισμένους κύκλους ζωής. Η πολυνομία όμως που έχουμε σήμερα αντιστρέφει την δυνατότητα ελέγχου...δημιουργεί δηλαδή εξελίξεις "ανεξέλεγκτες".
Η κατάσταση στη Λιβύη έφθασε σε τέτοια εξέλιξη λόγω ακριβώς της διάρρηξης των επαναλαμβανόμενων μοτίβων, που ξεκίνησε στην Τυνησία, με την αυτοπυρπόλυση του εικοσιεξάχρονου. Πιο μετά εμφανίστηκε η ιδέα του πυρηνικού ατυχήματος μεγάλης έκτασης. Και τα δυο συνδυάζονται, το ένα αφορά τις αραβικές χώρες με τα πετρέλαια, και το άλλο μια οικονομική υπερδύναμη που στηρίζονταν στην πυρηνική ενέργεια. Όλα αυτά δημιουργούν ρωγμές στο σπίτι του σύγχρονου ανθρώπου. Ίσως η σπηλιά να το καλεί να γυρίσει πίσω, να ακολουθήσει τον πρωτόγονο.
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[epiktitos]

[Bugman]

Ναι αλλά δεν λέγομαι τυχαία Bug-Man...
Το Bug..εδώ σημαίνει λάθος..και το απέκτησα όταν κατάφερα να λύσω ένα μεγάλο πρόβλημα! http://www.m2000.tk/
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[skapaneas]

[Bugman]

Skapaneas,
τι αποτελεί νόηση;
Η σύνδεση ενός Α με ένα Β, το νήμα ή νόημα γιατί ισχύει κυκλικά, δηλαδή και το Β συνδέεται με το Α, αποτελεί την ουσία της λειτουργίας της νόησης. Για μεν τον άνθρωπο η σύνδεση έχει ένα όνομα. Για μεν την φύση η σύνδεση αποτελεί έναν κανόνα. Πρόσεξε τις λέξεις. Το όμικρον στο νόημα και το όμικρον στο όνομα. Το ίδιο το όμικρον είναι και στο ον, στο υπαρκτό και ξεχωριστό συνάμα. Έτσι νόημα και όνομα αποτελούν εκφάνσεις για κάθε ον. Νέμω σημαίνει χωρίζω, κατανέμω καταχωρίζω, βάζω τα πράγματα (όντα) σε θέσεις...Ακριβώς αυτό κάνει το ό-νομα...όπου το δεύτερο συνθετικό είναι η νομή...(κατα-νομη), δηλαδή το όνομα είναι το ξεχωριστό του πράγματος, το αναγνωριστικό. Για να καταλήξουμε στο όνομα περάσαμε από το νόημα, από τις συνδέσεις του πράγματος με άλλα. Η νόηση λοιπόν είναι ο μηχανισμός γνώσης, που ας επιτρέπει να ξεχωρίσουμε τα πράγματα, άρα να γνωρίσουμε την πραγματικότητα.
Η φύση δεν έχει ανάγκη να γνωρίσει την πραγματικότητα. Δεν έχει ανάγκη την ένταξη, όπως ο άνθρωπος...(εν-ταξη, να καταταγεί στο ένα, να γίνει ο άνθρωπος ένα με την φύση, λειτουργικός). Η φύση είναι η πορεία της ύλης, η εξέλιξη, από το μικρό στο μεγάλο. Και αυτό γίνεται με κανόνες, με συνδέσεις. Η πορεία όμως της φύσης δεν είναι μικρή, όπως ο άνθρωπος παρατηρεί. Δυστυχώς κάθε προσπάθεια για την αποκρυπτογράφηση της φύσης σκοντάφτει στο πρόβλημα του παραθύρου...δεν θα έχουμε ποτέ ολόκληρη την εικόνα, παρά μόνο όση μας επιτρέπει η θέα από την θέση μας. Ο περιορισμός αυτός μας κάνει να εστιάζουμε στους κανόνες περισσότερο από τα πράγματα. Αυτό το βάρος μας δημιουργεί την εντύπωση πως πρώτο ζήτημα για την φύση είναι η εφαρμογή των κανόνων, άρα μια λειτουργική δυνατότητα, που ταυτίζεται με τον τρόπο που θα το κάναμε εμείς, αν ακολουθούσαμε την νόησή μας, όπως πάντα ακολουθούμε!
Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους και από τις συνδέσεις βρίσκουμε κανόνες. Τίποτα όμως δεν μας λέει ότι οι κανόνες είναι το αίτιο....και όχι το αποτέλεσμα. Γιατί στη νόηση ο κύκλος έχει σημασία, ή ότι είναι αίτιο μπορεί να είναι και αποτέλεσμα ταυτόχρονα, το Α συνδέεται με το Β και το ανάποδο. Το λάθος στη φύση δεν είναι στο κανόνα αλλά στο πράγμα. Το πράγμα δεν παραμένει ως έχει, αλλάζει ή μετακινείται...δηλώνοντας έναν κανόνα, όχι εφαρμόζοντας έναν κανόνα.

Όμως είναι λάθος η σκέψη ότι το σύμπαν έχει νόηση; Δεν είναι λάθος! Το σύμπαν δηλώνει....δηλαδή έχει λόγο, "αυτό θα ακολουθήσει εκείνο"...κάθε ακολουθία είναι και ένας στίχος όπως σε ένα ποίημα. Έτσι η εξέλιξη μπορούμε να δηλώσουμε και μεις ότι είναι ποίηση...και πως ο ποιητής όλα τα κάνει με νόημα, με σύνδεση. Πάντα όμως το υπαρκτό θα είναι ο τελευταίος στίχος...όλοι οι άλλοι απλά θα έχουν τα ίχνη τους στον τελευταίο...αλλά το βασικότερο που θα έχει χαθεί θα είναι το ίδιο το ποίημα, για όλα αυτά τα πράγματα που αλλάζουν. Έτσι η εξέλιξη δια της απουσίας των πραγμάτων αποκρύπτει το όποιο νόημα με τα υπάρχοντα πράγματα. Το λάθος δεν είναι στην απόκρυψη, στην ενέργεια δηλαδή της εξέλιξης, αλλά στην απουσία του πράγματος.
Η φύση κάνει λάθη, δεν είναι λάθος. Τα λάθη της είναι οι απουσίες πραγμάτων...που είναι απαραίτητες να υπάρξουν για να έχουμε εξέλιξη, νέα πράγματα. Η φύση λειτουργεί σωστά, διορθώνοντας τα πράγματα, αλλάζοντας την πραγματικότητα. Και μεις για να είμαστε εντάξει με την φύση, αλλάζουμε και μεις τα πράγματα...κάνουμε ότι κάνει...
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[vag_el]

Kαλημέρα bugman,

να με συμπαθάς για τη διορθωση,μ


το έχω δεί εδω και πολύ καιρό και σε κάποιους άλλους φιλοσοφείν το λόγο.

Με το νήμα ΕΝΝΟΟΥΜΕ την ϊνα η κλωστή,
με το νόημα εννούμε την νόηση απο τον εκφράζων άποψη,

σαφώς και τυγχάνουν παρομοίως και είναι συνδετικά και συνδεδεμένα,επέτρεψέ μου διάφορα νοήματος εμπιστεύω.

Η τιμή σου και η νοημοσύνη σου ειναι ανωτέρα ,και θεωρώ ανθυγιεινό απο μέρους μου να μή σου το πώ ,και να σε απαξιώσω.

Η πνευματική σου δε υπόσταση τυγχάνει εκ λειτουργίας καθαρή και μή αποσπώμενη απο το συγκεντρωτικό ύφος ,αλλα επέτρεψέ μου και πάλι να δηλώσω τα μη εν οίκω μόνον στον εσωτερικό μου κόσμο ως διαπιστευτήρια αυτών που ακούουν ακόμη και στα λάθη.

Σωστό και λάθος ,λάθος που διαπομπεύει ,στρατηγικώς απαράδεκτο,τακτικώς ανεφάρμοστο και πνευματικώς δυσνόητο αν και εφόσον γίνει τολμηρό και αναγνωσμένο απο κλεπταποδόχους η συνομιλούντες την καθολικήν.
Σκέψου την καθολικήν απλώς μετα ,ως διαιρεμένη και τυχαία ,διασκορπισμένη.
Οπότε και το νόημα θα χαθεί και η ζωή περνάει σε ξένα χέρια που ανάγκη έχουν μόνον χρυσάφι και πλούτο ως διάκοσμητικό στοιχείο στην εγκεφαλική τους δραστηριότητα .Η ποίηση σε γυρεύει ,η ποίηση σε εσένα αντηχεί.
Φιλε Βugman
_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης

[skapaneas]

[vag_el]

ΓΙΑΤΙ


Ki έγω Skapaneas,

λέω είμαι έξυπνος,αλλα είναι λάθος.....

το σωστό δεν είναι ότι δεν είμαι έξυπνος,

αλλα το λάθος είναι το σωστό.


Μέσα σε αυτή τη φύση όσο ΄το ψάχνεις
σε λόγους και σε νοήματα ανθρώπων,
απλών όπως εμείς,

ποιήματα θα βγάλεις,
θα το δείς,

νοήματα αυτών που έγραψαν δίχως
γράμματα να γνωρίζουν,

ζωη που περηφάνεψε τη πίστη,
πίστη που στρογγύλεψε το νού και τη ψυχή,
μήπως,

έτσι κι εσύ κάπου στα χέρια σου,
μέσα στις χούφτες σου χαρείς

αυτό που απλόχερα σε αλλους το χαρίζεις.

κι αν είναι δικό σου ,
χαρισέ το,

γλώσσα που βούτηξε στα χέρια,
και χέρια που σου κρατάν το λόγο,

τα πάθη του Χριστού αν δε σεβαστείς,
κοίμηση ,αναπαυση του Θεού,

και νόημα δίχως ουσία σ αυτούς,
που έκαναν λάθη ,

θέλεις να πείς.

Σε όποιον κρατα στα χέρια πλούτο
σε όποιον αφήνει τον αγέρα να περνά,

μέσα απ αυτά το διάταγμα σκορπίζει,
τον ερχομό προυπαντίζει,

με ΄λόγια ίδια με τα δικά μας,
κι όσους πιστόλια φορούν
κι αλεξίσφαιρα γιλέκα

με ''καθάρια'' τη πνοή
και μαγικούς ρυθμούς
να πούν

πως εγώ ειμαι τώρα εσύ,
κι όσα μου έίπες στα έκανα φοβέρα.

Και τώρα που εγω ειμαι εσυ ,
είμαι ο εαυτός σου,

είμαι ολόκληρος ,είμαι η Γη,
και πάλι Εσυ θα με σκοτώσεις,

πάλι θα δείς,όταν κοντέψει η Αυγή,
τα γάργαρα νερά κοντά σε μιά πηγή,

πως απο δάκρυα ποτάμι πάνω σε μιά σκεπή,
ξακρίζουν......

δροσοσταλιά εγίναν,και μνήμη του κακού,
δρόμο έψαχναν ,
την Υάλω να πατήσουν,

κόσμο που είχα στην Αγία....
κόσμο που υπερηφάνευα στην δική μου Εκκλησία

Κρίμα να κατανοήσεις και λάθος να μη κάνεις
κρίμα να καταλάβεις όσα ήθελες ν αποκτήσεις,

κρίμα που δε γυρνά ξανά ,
μα σ έχω και πάλι στη δική μου τη καρδιά

σαν Αστραπή,σαν Κεραυνό,
σαν αγρυπνη του ανθρώπου συνναλαγή,

που αίώνες τώρα ξεκουφαίνει ,
ώτα κλειστά και μάτια ανοιγει
σ ανάγνωσης Ιερή,

όταν ο Θεός μιλάει,
ο άνθρωπος μονάχα ανασαίνει

θεία εντολή.

Δώρα που ΄χαρισες,
δώρα δικά σου τα δωσες

γιατι;
_________________
ανθάκια μου χλωμά,
που σας επήραν σε
κήπους μακρινούς να σας φυτέψουν,

Κώστας Καρυωτάκης

[Bugman]

Skapaneas...
Ξαναγράφω αυτό: "Τα λάθη της είναι οι απουσίες πραγμάτων...που είναι απαραίτητες να υπάρξουν για να έχουμε εξέλιξη, νέα πράγματα"
Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε εξέλιξη!
Μπορούμε όμως να πάμε ένα βήμα ακόμα παραπέρα...στην Θεωρία των Ροών. Σε αυτήν την θεωρία μια μόνο λειτουργία επιτρέπεται, αυτή της αντιγραφής. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κάθε αντιγραφή οφείλει να είναι "γνήσιο αντίγραφο". Κάθε αντίγραφο αποτελείται από το φορέα που είναι μοναδικός γι' αυτόν και τη μορφή που είναι η αντιγραφή. Ο φορέας είναι η ροή, ένα πολυδιάστατο αντικείμενο που εμφανίζεται και αμέσως εξαφανίζεται στο χάος, στον χώρο όπου καμία αντιγραφή δεν επιτρέπεται. Ουσιαστικά δηλαδή χάος και ροή χαρακτηρίζονται από την ίδια λειτουργία, στο μεν χάος η λειτουργία αυτή δεν έχει αποτέλεσμα, στη δε ροή η λειτουργία αυτή έχει αποτέλεσμα. Ούτε το χάος, ούτε η ροή έχει σχέση με τον χρόνο. Ο χρόνος ορίζεται από την γειτονιά των αντιγράφων. Τα αντίγραφα δηλαδή μπορούν να νοηθούν ως εξέλιξη, το αντίγραφο παλιός Bugman γειτονεύει με το αντίγραφο σημερινό Bugman. Για την ροή όλοι υπάρχουν ταυτόχρονα. Οι επιλογές μας και οι αποφάσεις μας φαινομενικά είναι δικές μας, πραγματικά είναι διαμορφωμένες πάνω στη ροή (όπου μορφή είναι τα αντίγραφα). Τα λάθη λοιπόν της φύσης είναι ο συνδυασμός φορέα και λειτουργίας αντιγραφής. Το σωστό θα ήταν να μην υπήρχε καμία διαφοροποίηση; Όχι γιατί τότε δεν θα μπορούσε να γίνει η λειτουργία της αντιγραφής, η ροή θα ισοδυναμούσε με χάος και τότε στο χάος θα υπήρχε η λειτουργία αντιγραφής, αφού θα έδινε την ροή "χάος". Υποχρεωτικά λοιπόν στο χάος θα εμφανιστεί η ροή που όμοιά της δεν θα εμφανιστεί ξανά. Η θεωρία λέγεται "των ροών" γιατί υποθέτουμε ότι θα εμφανιστούν άλλες ροές χωρίς καμία συγγένεια με τις προηγούμενες, ο φορέας ανακυκλώνει αλλά με άλλες μορφές πάνω του, εντελώς ανεξάρτητες από την προηγούμενη εμφάνιση. Το λάθος λοιπόν είναι στην μεταβλητότητα των μορφών, ως προς τις μορφές..και το σωστό είναι να υπάρχει αυτή η μεταβλητότητα, να υπάρχει η λειτουργία.
Ομοίως και στην καλλιτεχνία...η λειτουργία είναι κοινή στους καλλιτέχνες, το έργο τους όμως διαφέρει από ένα υποτιθέμενο "σωστό έργο", άρα λογικά σε σχέση με το "σωστό" (κατ' υπόθεση) το καλλιτεχνικό έργο είναι λάθος...και για το λόγο αυτό έχουμε πολλά διαφορετικά έργα...(αλλιώς θα έπρεπε να ήταν μόνο ένα).
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[skapaneas]

Bugman

Ας υποθεσουμε οτι ειναι λαθος αυτα που λες παραπανω...

Λαθος βεβαια σε σχεση με με ενα ιδεατο σωστο που θα 'πρεπε να πεις...
Αρα υπαρχει μια απουσια απο αυτο που λες μεχρι το "σωστο", συμφωνα με το σκεπτικο σου περι του λαθους.
Αυτο λοιπον το ιδεατο σωστο, το οποιο προφανως και δεν γνωριζεις, αλλιως θα το εγραφες και θα ειχαμε τελειωσει μια και καλη, ειναι ενα τρυκ που θετεις στον εαυτο σου για να μπορει να προοδευει.
Δηλαδη να μπορει να προσθετει ή να βελτιωνει πραγματα που ειναι ή εχει και να μη μενει στασιμος.
Εσυ ομως Bugman εχεις νοημοσυνη και μπορεις και τρυκαρεις ( ξεγελας ευφυως ) τον εαυτο σου, λεγοντας του : Κοιτα να δεις λεβεντη μου, εχεις κανει πολλα πραγματα μεχρι τωρα, αλλά δεν εχεις φτασει στο τελειο που ειναι και το "σωστο" για σενα, γι' αυτο και πρεπει να προσπαθησεις κι αλλο για να "το" φτασεις !
Κι ετσι ο εαυτος σου πεφτει στη "λουμπα" της προοδου και συνεχιζει την προσπαθεια προς ενα "ακαθοριστο και ανυπαρκτο στην ουσια σωστο"...
Ενω στην πραγματικοτητα ολα οσα τον βαζεις να κανει, ειναι απλα τυχαια πραγματα τα οποια περιστασιακα θεωρεις ως τα δηθεν αναγκαια βηματα προς αυτο το "ανυπαρκτο σωστο"...
Και ολα αυτα επαναλαμβανω βασιζονται στη ευφυϊα που σε διακρινει και σε χαρακτηριζει ως συμβατικο ανθρωπινο ον...
Η φυση ομως για να τα κανει ολα αυτα, οπως εσυ, δεν χρειαζεται ομοιως να εχει ευφυϊα, πραγμα που σημαινει νοημοσυνη ;



ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
_________________
Ο ανθρωπος ειναι ο λογος του συμπαντος

[Bugman]

skapaneas,
Ας θεωρήσουμε σωστό αυτό που υποστηρίζεις, ότι η φύση έχει νοημοσύνη όπως ο άνθρωπος. Η για την ακρίβεια η φύση είναι ο άνθρωπος Χ. Θα ήταν πράγματι για μας ένας άνθρωπος Χ; Θα μας υποστήριζε γιατί είμαστε και εμείς το ίδιο είδος; Θα επικοινωνούσε μαζί μας, με έναν τρόπο μόνο για μας, χωρίς δηλαδή άλλο είδος να καταλάβει τίποτα; Θα ήμασταν όλοι καλοί για τα μέτρα της; Θα μοιράζονταν το χώρο μαζί μας, όπως εμείς τον μοιράζουμε με οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο; Μήπως θα ήθελε τον χώρο της και θα μας απομόνωνε σε ένα πλανήτη, όπως εμείς απομονώνουμε σε κράτη εκείνους που δεν θα θέλαμε να μοιράσουμε τίποτα μαζί τους, αν και είναι από το είδος μας;

Μια τέτοια υπόθεση Skapanea δεν λύνει προβλήματα, βάζει περισσότερα, γεννάει ερωτηματικά. Ως υπόθεση όμως στέκει. Θα βρούμε την αλήθεια; Θα βρούμε απαντήσεις στα ερωτηματικά που γεννάει αυτή η υπόθεση; Αν τα βρούμε τότε πάμε από την υπόθεση στη θεωρία. Μια θεωρία πρέπει να έχει όλες τις απαντήσεις. Όταν τις έχει όλες τότε μπορούμε να δούμε τη φύση και να δούμε αν η θεωρία έχει εξήγηση για κάθε τι που συμβαίνει σε αυτήν. Προς το παρόν λοιπόν, είσαι στην υπόθεση...με την ιδέα ότι η φύση είναι ένας από εμάς! Αν βέβαια μιλάμε για μια άλλου τύπου νοημοσύνη, ένα είδος άγνωστο σε μας...τότε όλα αυτά τα άγνωστα όχι μόνο υπόθεση δεν συστήνουν αλλά ούτε όνειρο!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[ΘΕΟΔΩΡΟΣ]

θεματογραφε,επειδη ο αθρωπος ζει ''κατω '' απο την φασματικη εποπτεια της''διαθλασης'' της ''πραγματικοτητας'',που σημαινει(κατ εμε)οτι οι περισσοτερες επιλογες-αποφασεις-ενεργειες του ειναι καταστροφικες και μακρυα απο την αληθεια.Αυτο επαθε κοι ο Δαρβινος.
Εξελιξη μπορει να υπαρξει μονο στο κομματι του εαυτου μας που λεγεται νους και σκεψη,ψυχη και πνευμα.
Πως μπορει αληθεια να υπαρξει εξελιξη στο σωμα οταν ειναι ''φτιαγμενο'' απο κατωτερης ποιοτητας υλικο;Ενω η ψυχη απο πολυ καλυτερα υλικα και αφθαρτα.Τρανη αποδειξη ειναι οτι το σωμα πεθαινει.

[Bugman]

Θεόδωρε,
αναρωτιέσαι πώς γίνεται να φτιαχτεί κάτι....Δηλαδή δέχεσαι στο ερώτημά σου το ρήμα "φτιάχνω" ή το συνώνυμο "δημιουργώ". Με αυτό τον τρόπο έχεις περάσει στην αντίθετη πλευρά της "εξέλιξης" αυτής δηλαδή της "δημιουργίας". Ασφαλώς λοιπόν όταν αναρωτιέσαι με όρους της πλευρά της δημιουργίας να φαίνεται παράλογη η άλλη πλευρά.
Ουσιαστικά τα είδη που αναπαράγονται ανήκουν σε φόρμες ζωής, όπου τα μέρη της καλούνται οργανισμοί. Οι φόρμες ζωής είναι οργανισμοί και αυτοί. Κάθε φόρμα ζωής περιλαμβάνει το υλικό και τις διαδικασίες που αυτό ενεργεί από και προς το περιβάλλον. Η εξέλιξη ξεκινάει στα μέρη εκείνα μιας φόρμας ζωής όπου το συνηθέστερο είναι να αλλάζουν οι διαδικασίες, παρά το υλικό. Όπως το σώμα χάνει ζωντανά κύτταρα και παράγει άλλα, έτσι ενεργεί και μια φόρμα ζωής. Η διαδικασία απογόνων σε μια κοινωνία είναι επίσης μια διαδικασία μιας φόρμας ζωής. Η εξέλιξη δεν ταυτίζεται με την συνολική μεταβολή μιας φόρμας ζωής. Και αυτό γιατί δεν υπάρχει νόημα για μια φόρμα ζωής να μετράει ή να ενδιαφέρεται για το πώς την βλέπει μια άλλη φόρμα ζωής ως προς τις συνολικές διαδικασίες και την κατάστασή της. Ο άνθρωπος μπορεί να βλέπει ένα τμήμα μιας άλλης φόρμας ζωής, π.χ. τις μέλισσες αλλά δεν θα το κάνει για τις μέλισσες, αλλά για εκείνον. Οι μέλισσες δεν πρόκειται να κατανοήσουν το σχέδιο του ανθρώπου, αλλά θα αναπτύξουν μια σχέση μαζί του, ως προς τις προσφερόμενες διαδικασίες, δηλαδή θα ρυθμιστούν, δεν θα φοβούνται αυτόν που τις πλησιάζει για να καθαρίσει την κυψέλη τους. Τόσο η μέλισσα όσο και ο μελισσοκόμος είναι μέλη φορμών ζωής, και ως μέλη αδυνατούν να δουν το μέγεθος της φόρμας ζωής που ανήκουν. Αυτό για το οποίο αποδίδουν νόημα είναι η σειρά διαδικασιών στις οποίες μετέχουν, ενεργητικά ή παθητικά. Έτσι πράγματι ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται να φτιάχνει (να δρα) ο ίδιος και όχι η φόρμα ζωής που ανήκει. Έτσι η εξέλιξη του φαντάζει αδύνατη, ή την ταυτίζει με την μεταβολή. Την πραγματική εξέλιξη, την αλλαγή των διαδικασιών, την βλέπει συγκυριακή. Πως έτυχε να αλλάξει η διαδικασία, γιατί κάποιος σκέφθηκε κάτι άλλο!

Συμπέρασμα...ο άνθρωπος κατανοεί το "φτιάχνω", το "δημιουργώ" και την πραγματική εξέλιξη του είδους του (του φορέα ζωής, όπως αποδίδω παραπάνω και αναφέρομαι στα ζωντανά μέλη του είδους) την κατανοεί ως συγκυριακή, ως τυχαία!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!

[ΘΕΟΔΩΡΟΣ]

''αναρωτιέσαι πώς γίνεται να φτιαχτεί κάτι....Δηλαδή δέχεσαι στο ερώτημά σου το ρήμα "φτιάχνω" ή το συνώνυμο "δημιουργώ". Με αυτό τον τρόπο έχεις περάσει στην αντίθετη πλευρά της "εξέλιξης" αυτής δηλαδή της "δημιουργίας". Ασφαλώς λοιπόν όταν αναρωτιέσαι με όρους της πλευρά της δημιουργίας να φαίνεται παράλογη η άλλη πλευρά. ''
Αγαπητε bugman οπως ειδες εχω μεσα σε αποσιωπητικα τη λεξη ''φτιαχνω'',κι εννοω τη Δημιουργια...και νομιζω οτι η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (ΑΝ ΤΟ ΚΑΛΟΣΚΕΦΤΕΙΣ) σε καμια περιπτωση δεν ειναι αντιθετη με την εξελιξη.Διοτη οπως ανεφερα πριν η εξελιξη μπορει να υπαρξει ΜΟΝΟ στο ψυχοπνευματικμο ''πεδιο''...
Η ΔΗΜΙΟΡΓΙΑ ΕΙΝΑ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΕΝΑΗ...ΟΤΑΝ ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΟΝ ΕΞΕΛΙΣΕΤΑΙ ΤΟΤΕ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ,ΝΕΟ ΠΟΥ ''ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ'' ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ''ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ'',ΑΡΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΚΑΤ ΕΠΕΚΤΑΣΗ.
ΜΟΝΟ ΟΙ ΣΤΑΣΙΜΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΤΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ''ΕΡΓΟΥ''-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.

[Bugman]

Θεόδωρε,
σεβαστή η γνώμη σου. Στη δική μου αν πρόσεξες βάζω δυο επίπεδα ενεργειών (δράσεων), σε ατομικό, σε έναν άνθρωπο, και στο σύνολο, σε όλη την ανθρωπότητα. Στο ατομικό επίπεδο η εξέλιξη ταυτίζεται με την τύχη ή κάποιος μπορεί όπου τύχη να πει ότι είναι Θεϊκό έργο, πάντως σε κάθε περίπτωση είναι απροσδιόριστος ο τρόπος που συμβαίνει η εξέλιξη. Στο άλλο επίπεδο, στο σύνολο των ανθρώπων η εξέλιξη είναι η μόνη δράση που έχει νόημα, είναι το επόμενο λογικό βήμα, το επόμενο πραγματικό, το οποίο δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Για το σύνολο που καλούμε ανθρωπότητα η δημιουργία δεν έχει νόημα. Η ανθρωπότητα δεν δημιουργεί για καμία "μη ανθρωπότητα" κάτι. Σε αντίθεση ο Χ άνθρωπος δημιουργεί για τον Υ άνθρωπο. Πιστεύω να κατάλαβες τι εννοώ. Ο Χ άνθρωπος μπορεί να πιστεύει ότι ο Θ (μη άνθρωπος, αθάνατος, Θεός) μπορεί να δημιουργεί για εκείνον ή άλλον...ή για τα πάντα....αλλά αυτό θέλει και το πιστεύει, επειδή πιστεύει τον Υ άνθρωπο που δημιουργεί για αυτόν ακόμα και αυτά που θέλει ο Υ να πιστεύει ο Χ. Για το λόγο αυτό ο άνθρωπος θα πιστεύει σε κάτι.
Η ανθρωπότητα ως ένας οργανισμός δεν χρειάζεται να πιστεύει στη δημιουργία...δεν την χρειάζεται καν. Η ανθρωπότητα εξελίσσεται και τα παιδιά που γεννιούνται είναι μέρος της εξέλιξής της. Όσο υπάρχει υλικό που να είναι άνθρωπος που ενεργεί τόσο η ανθρωπότητα θα εξελίσσεται. Το δημιούργημα έχει όμως ένα τέλος, όπως ένα σπίτι. Από την ώρα που θα κατοικηθεί το σπίτι το δημιούργημα ολοκληρώνεται. Βεβαίως τα δημιουργήματα δεν είναι άφθαρτα, θέλουν συντήρηση. Κανένα όμως δημιούργημα δεν συντηρήθηκε μόνο του!
_________________
Σκορπίστε γνώση, μαζέψτε χαρά!

Η γνώση δεν μπορεί να πουληθεί: Γιατί ενώ κάθε εμπόρευμα μπορεί να επιστραφεί, η γνώση δεν μπορεί να επιστραφεί!